KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych (¹), w szczególności jego art. 3 ust. 8, art. 8 ust. 3 oraz art. 13 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi (²), w szczególności jego art. 6 ust. 1 akapit trzeci, art. 7 ust. 1 akapit trzeci, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 1 i 3, art. 19 i art. 32 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1277/2005 (³) ustanowiono przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w zakresie prekursorów narkotykowych. Zarówno rozporządzenie (WE) nr 273/2004, jak i rozporządzenie (WE) nr 111/2005 zostały zmienione po przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 1277/2005, tak aby obejmowały uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych na podstawie art. 290 i 291 Traktatu. Dlatego też zgodnie z nowych uprawnieniami należy przyjąć nowe przepisy.

(2) Mimo że rozporządzenie (WE) nr 273/2004 dotyczy handlu wewnętrznego, a rozporządzenie (WE) nr 111/2005 handlu międzynarodowego, wiele przepisów jest wspólnych dla obu rozporządzeń. W celu zapewnienia spójności uzasadnione jest przyjęcie jednego aktu delegowanego dla obu rozporządzeń.

(3) Aby zapewnić pewność prawa oraz spójne egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, niezbędne jest podanie definicji „lokalu przedsiębiorstwa”.

(4) Licencje i rejestracje wymagane dla podmiotów gospodarczych pragnących prowadzić działalność związaną z niektórymi substancjami (prekursorami narkotykowymi), które mogą być wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, powinny być przyznawane tylko wiarygodnym podmiotom gospodarczym, które złożą odpowiedni wniosek. Te podmioty gospodarcze powinny uprzednio podjąć odpowiednie środki mające na celu bezpieczne obchodzenie się z tymi prekursorami narkotykowymi i ich przechowywanie oraz wyznaczyć możliwego do zidentyfikowania funkcjonariusza, który jest w stanie zapewnić, by działalność dotycząca tych substancji odbywała się zgodnie z odnośnymi przepisami.

(5) Niektóre podmioty gospodarcze zajmujące się prekursorami narkotykowymi do celów medycznych, takie jak apteki i punkty wydawania weterynaryjnych produktów leczniczych, mogą zostać wyłączone z wymogu uzyskania licencji lub rejestracji w celu prowadzenia działalności dotyczącej takich substancji. Ta sama zasada mogłaby mieć zastosowanie do niektórych organów publicznych.

(6) Podmioty gospodarcze prowadzące działalność dotyczącą prekursorów narkotykowych nieprzeznaczonych na rynek unijny, ale wprowadzonych na obszar celny Unii, powinny przekazywać informacje wskazujące, że wywóz tych substancji odbył się zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi, aby wykazać zgodność z prawem celów odnośnej transakcji.

(7) Podmioty gospodarcze mające siedzibę w Unii powinny przekazać pewne podstawowe informacje na temat działań podjętych w celu ułatwienia monitorowania przez właściwe organy handlu prekursorami narkotykowymi.

(8) W celu minimalizacji ryzyka nielegalnego wykorzystania pewnych prekursorów narkotykowych ich wywóz powinien być poprzedzony powiadomieniem przed wywozem oraz zezwoleniem na wywóz.

(9) Do wykazów państw trzecich przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych w kategoriach 2 i 3 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 wprowadza się częste zmiany. Aby umożliwić szybką aktualizację wykazów, zgodnie z kryteriami dla tych wykazów określonymi w niniejszym rozporządzeniu, wykazy te powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji.

(10) Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne dla handlu niektórymi kategoriami prekursorów narkotykowych, należy przewidzieć uproszczoną procedurę powiadamiania przed wywozem i udzielania zezwoleń na wywóz.

(11) W celu poprawy współpracy w zakresie wykonywania środków monitorowania państwa członkowskie powinny regularnie dostarczać Komisji informacji na temat skonfiskowanych lub zatrzymanych prekursorów narkotykowych.

(12) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa i pewności prawa niniejsze rozporządzenie delegowane należy stosować od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się warunki przyznawania licencji i rejestracji, określa przypadki, w których licencja i rejestracja nie są wymagane, ustanawia kryteria wykazywania zgodności z prawem celów transakcji, określa informacje niezbędne do monitorowania handlu, ustala warunki określania wykazów państw przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych w kategoriach 2 i 3, ustanawia kryteria określania uproszczonych procedur powiadamiania przed wywozem i wydawania zezwoleń na wywóz oraz określa wymogi dotyczące informacji, które mają być przekazywane w odniesieniu do wykonywania środków monitorowania handlu prekursorami narkotykowymi.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia „lokal przedsiębiorstwa” oznacza budynek (budynki) łącznie z terenem zajmowanym przez podmiot gospodarczy w jednej lokalizacji.

Artykuł 3

Warunki przyznawania licencji

1. W celu uzyskania licencji na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 podmiot gospodarczy wyznacza funkcjonariusza odpowiedzialnego za handel substancjami sklasyfikowanymi wymienionymi w kategorii 1 załącznika do wspomnianego rozporządzenia, zgłasza właściwemu organowi nazwisko i dane kontaktowe tego funkcjonariusza oraz natychmiast powiadamia ten organ o wszelkich późniejszych zmianach dotyczących tych informacji.

Odpowiedzialny funkcjonariusz zapewnia, aby przywóz, wywóz lub działania w zakresie pośrednictwa odbywały się zgodnie ze stosownymi przepisami prawa, oraz jest upoważniony do reprezentowania podmiotu gospodarczego oraz do podejmowania decyzji koniecznych do realizacji powyższych zadań.

2. Podmiot gospodarczy spełnia wszystkie następujące wymogi i warunki:

a) podmiot gospodarczy podejmuje odpowiednie środki w celu zapobieżenia nieuprawnionemu wyprowadzaniu substancji sklasyfikowanych kategorii 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 z miejsc przechowywania, produkcji, wytwarzania i przetwarzania substancji sklasyfikowanych oraz w celu zabezpieczenia lokalu przedsiębiorstwa;

b) podmiot gospodarczy składa wniosek zawierający:

(i) pełną nazwę, adres, numer telefonu lub faksu oraz adres poczty elektronicznej wnioskodawcy;

(ii) imię i nazwisko odpowiedzialnego funkcjonariusza i jego dane kontaktowe;

(iii) opis stanowiska i zakresu zadań odpowiedzialnego funkcjonariusza;

(iv) pełny adres lokalu przedsiębiorstwa;

(v) [1] opis wszystkich miejsc, w których odbywają się operacje opisane w ppkt ix;

(vi) informacje wskazujące, że wprowadzono odpowiednie środki, o których mowa w ust. 2 lit. a);

(vii) nazwę i kod CN substancji sklasyfikowanych zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

(viii) w wypadku mieszaniny lub produktu naturalnego następujące informacje:

a) nazwę mieszaniny lub produktu naturalnego;

b) nazwę i kod CN substancji sklasyfikowanych, zawartych w mieszaninie lub produkcie naturalnym, zgodnie z załącznikiem I rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

c) maksymalny udział procentowy takich substancji sklasyfikowanych w mieszaninie lub produkcie naturalnym;

(ix) opis przewidywanych rodzajów operacji, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

(x) poświadczoną kopię wpisu do rejestru przedsiębiorstw lub ewidencji działalności, w stosownych przypadkach;

(xi) certyfikat poświadczający, że dany podmiot gospodarczy i odpowiedzialny funkcjonariusz przestrzegają zasad właściwego postępowania lub dokument wskazujący, że dają oni gwarancję właściwego prowadzenia operacji, lub informacje pozwalające właściwemu organowi na uzyskanie takiego dokumentu.

3. Jeżeli podmiotowi gospodarczemu został już przyznany status upoważnionego podmiotu gospodarczego zgodnie z art. 5a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (⁴), może on podać numer świadectwa upoważnionego podmiotu gospodarczego przy składaniu wniosku o licencję, aby właściwy organ mógł uwzględnić jego status upoważnionego podmiotu gospodarczego.

4. Na pisemne wezwanie właściwego organu wnioskodawca przedkłada wszelkie istotne informacje dodatkowe.

5. Jeżeli wnioskodawca jest osobą fizyczną, ust. 2 lit. b) ppkt (ii) oraz (iii) nie mają zastosowania, a ust. 2 lit. b) ppkt (iv) ma zastosowanie wyłącznie w stosownych przypadkach.

6. Bez uszczerbku dla środków przyjętych zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i art. 26 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 właściwy organ odmawia przyznania licencji, jeżeli nie są spełnione warunki ustanowione w art. 3 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia lub istnieją rozsądne podstawy, by przypuszczać, że substancje sklasyfikowane przeznacza się do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych.

7. W przypadku handlu pomiędzy Unią a państwami trzecimi, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 111/2005, właściwy organ może albo ograniczyć termin ważności licencji do okresu nieprzekraczającego trzy lata, albo wymagać od podmiotów gospodarczych wykazania, w odstępach czasu nieprzekraczających trzech lat, że warunki, na których zostały im udzielone licencje, są w dalszym ciągu spełnione.

Termin ważności licencji wydanych przez wejściem w życie niniejszego rozporządzenia pozostaje bez zmian.

8. Licencja nie podlega przeniesieniu.

9. Posiadacz licencji składa wniosek o wydanie nowej licencji, jeżeli przewidywana jest którakolwiek z następujących sytuacji:

a) dodanie substancji sklasyfikowanej;

b) rozpoczęcie nowej operacji;

c) zmiana położenia lokalu przedsiębiorstwa, w którym dokonuje się operacji.

W takich wypadkach aktualnie obowiązujące licencje tracą ważność w terminie, który przypada wcześniej:

(i) [2] w dniu upływu ważności, jeżeli termin ważności licencji został ustalony zgodnie z art. 3 ust. 7 niniejszego rozporządzenia lub zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 273/2004;

(ii) w dniu, w którym rozpoczyna się okres ważności nowej licencji.

10. Ustęp 9 stosuje się również do licencji wydanych przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

11. Ustępy 2–6, 8, 9 i 10 stosuje się również w celu uzyskania licencji na podstawie art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, z wyjątkiem specjalnych licencji.

12. Do władz publicznych wymienionych w art. 3 ust. 2 i 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 zaliczają się organy celne, policja oraz urzędowe laboratoria właściwych organów.

Artykuł 4

Przypadki, w których licencja nie jest wymagana

Apteki, punkty wydawania weterynaryjnych produktów leczniczych, organy celne, policja, siły zbrojne oraz urzędowe laboratoria właściwych organów mogą być zwolnione z obowiązku uzyskania licencji na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, o ile te podmioty gospodarcze wykorzystują prekursory narkotyków w ramach wykonywanych przez siebie zadań służbowych.

Podmioty gospodarcze wymienione w ustępie pierwszym są również zwolnione z:

a) przedstawienia dokumentacji, o której mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

b) obowiązku wyznaczenia odpowiedzialnego funkcjonariusza określonego w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Warunki dokonywania rejestracji

1. W celu uzyskania rejestracji na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 podmiot gospodarczy wyznacza funkcjonariusza odpowiedzialnego za handel substancjami sklasyfikowanymi wymienionymi w kategorii 2 załącznika do wspomnianego rozporządzenia, zgłasza właściwemu organowi imię, nazwisko i dane kontaktowe tego funkcjonariusza oraz natychmiast powiadamia ten organ o wszelkich kolejnych zmianach dotyczących tych informacji.

Odpowiedzialny funkcjonariusz zapewnia, aby przywóz, wywóz lub działania w zakresie pośrednictwa odbywały się zgodnie ze stosownymi przepisami prawa, oraz jest upoważniony do reprezentowania podmiotu gospodarczego oraz do podejmowania decyzji koniecznych do realizacji powyższych zadań.

2. Podmiot gospodarczy dostarczający substancje sklasyfikowane kategorii 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 składa wniosek zawierający informacje i dokumenty określone w art. 3 ust. 2 lit. b) z wyjątkiem art. 3 ust. 2 lit. b) ppkt (vi), (x) i (xi), chyba że wystąpi o to właściwy organ.

To samo dotyczy podmiotu prowadzącego wywóz substancji sklasyfikowanych kategorii 3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

3. Zastosowanie ma również art. 3 ust. 3 i 4.

4. Ustęp 2 akapit pierwszy i ust. 3 mają zastosowanie odpowiednio do podmiotów gospodarczych i użytkowników, o których mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, w odniesieniu do substancji sklasyfikowanych kategorii 2 załącznika I do wspomnianego rozporządzenia.

5. Użytkownicy substancji sklasyfikowanych kategorii 2A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 przekazują również informacje na temat wykorzystania substancji sklasyfikowanych.

Artykuł 6

Przypadki, w których rejestracja nie jest wymagana

Następujące kategorie mogą być wyłączone z wymogu rejestracji na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005:

a) apteki, punkty wydawania leków weterynaryjnych, organy celne, policja, urzędowe laboratoria właściwych organów oraz siły zbrojne, w zakresie, w jakim te podmioty gospodarcze wykorzystują prekursory narkotyków w ramach wykonywanych przez siebie zadań służbowych;

b) podmioty gospodarcze zajmujące się wywozem substancji sklasyfikowanych, wymienionych w kategorii 3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, jeżeli łączna ilość zrealizowanego przez nie wywozu w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego (1 stycznia–31 grudnia) nie przekracza ilości określonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Jeżeli ilości te zostaną przekroczone w ciągu bieżącego roku kalendarzowego, podmiot gospodarczy ma obowiązek niezwłocznego dokonania rejestracji;

c) podmioty gospodarcze zajmujące się wywozem mieszanin zawierających substancje sklasyfikowane, wymienione w kategorii 3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, jeżeli ilość substancji sklasyfikowanej zawartej w mieszaninach nie przekracza, w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego, ilości określonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Jeżeli ilości te zostaną przekroczone w ciągu bieżącego roku kalendarzowego, podmiot gospodarczy ma obowiązek niezwłocznego dokonania rejestracji.

Artykuł 7

Warunki zwolnienia z niektórych wymagań

Do celów art. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 klienci informują swoich dostawców, czy ten artykuł ma do nich zastosowanie.

Artykuł 8

Kryteria określania zgodności celów transakcji z prawem

1. Podmiot gospodarczy przekazuje informację, że przesyłka opuściła kraj wywozu zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi przyjętymi na podstawie art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi (⁵), aby wykazać zgodność z prawem celów transakcji na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

2. Do tego celu podmiot gospodarczy stosuje wzór określony w załączniku II do niniejszego rozporządzenia albo przedstawia zezwolenie na przywóz, o którym mowa w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, lub deklarację klienta, o której mowa w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Artykuł 9

Informacje wymagane do monitorowania handlu

1. Do celów art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 podmioty gospodarcze informują w zwięzłej formie właściwe organy o ilościach substancji sklasyfikowanych wykorzystywanych lub dostarczanych, a w wypadku ich dostarczania – o ilości dostarczonej każdej stronie trzeciej.

W przypadku substancji sklasyfikowanych kategorii 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 akapit pierwszy ma zastosowanie jedynie na wniosek właściwych organów.

2. Do celów art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 podmioty gospodarcze przekazują właściwym organom informacje na temat:

a) wywozu substancji sklasyfikowanych objętych zezwoleniem na wywóz;

b) całego przywozu substancji sklasyfikowanych kategorii 1 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, w odniesieniu do których jest wymagane zezwolenie na przywóz, lub wszystkich przypadków, w których substancje sklasyfikowane kategorii 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 są wprowadzane do strefy wolnocłowej objętej kontrolą typu II, poddawane procedurze zawieszającej innej niż procedura tranzytu lub dopuszczone do swobodnego obrotu;

c) wszelkich działań w zakresie pośrednictwa związanych z substancjami sklasyfikowanymi kategorii 1 i 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. a), systematyzuje się poprzez odniesienie do krajów przeznaczenia, wywiezionych ilości i numeru zezwolenia na wywóz, w stosownych przypadkach.

4. Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. b), systematyzuje się poprzez odniesienie do państwa trzeciego wywozu i do numeru zezwolenia na przywóz, w stosownych przypadkach.

5. Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. c), systematyzuje się poprzez odniesienie do państwa trzeciego biorącego udział w działaniach w zakresie pośrednictwa i do zezwolenia na wywóz lub na przywóz, w stosownych przypadkach. Podmioty gospodarcze dostarczają dalszych informacji na żądanie właściwych organów.

6. Właściwe organy traktują informacje, o których mowa w niniejszym artykule, jako poufne informacje handlowe.

Artykuł 10

Warunki określania wykazów państw przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych kategorii 2 i 3

Wykazy, o których mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, zawierają wszystkie następujące informacje:

a) państwa trzecie, z którymi Unia zawarła specjalną umowę w sprawie prekursorów narkotykowych;

b) państwa trzecie, które wystąpiły o otrzymywanie powiadomień przed wywozem zgodnie z art. 12 ust. 10 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r.;

c) państwa trzecie, które wystąpiły o otrzymywanie powiadomień przed wywozem zgodnie z art. 24 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r.

Wykazy konkretnych państw przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategoriach 2 i 3 załącznika, o których mowa w lit. a), b) i c), są publikowane na stronie internetowej Komisji.

Artykuł 11

Kryteria określania uproszczonych procedur powiadamiania przed wywozem

1. Na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 właściwy organ może przesłać uproszczone powiadomienie przed wywozem dotyczące kilku operacji wywozowych dokonywanych w określonym okresie 6 lub 12 miesięcy w przypadku wywozu, który ma podlegać uproszczonej procedurze wydawania zezwoleń na wywóz.

2. Właściwe organy państwa wywozu przekazują informacje określone w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 właściwemu organowi państwa trzeciego przeznaczenia.

3. Właściwy organ w odpowiedni sposób informuje kraj przeznaczenia, wykorzystując w tym celu system powiadomień przed przywozem – PEN Online lub formularz powiadomienia o ruchu substancji chemicznych (Multilateral Chemical Reporting Notification – MCRN), określony w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Kryteria określania uproszczonych procedur wydawania zezwoleń na wywóz

1. Na wniosek zainteresowanego podmiotu gospodarczego właściwy organ może wydać zezwolenie na wywóz w drodze procedury uproszczonej na podstawie art. 19 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w przypadku często realizowanych operacji wywozu jednej z substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategoriach 3 i 4 załącznika do wspomnianego rozporządzenia, w których bierze udział ten sam eksporter mający siedzibę w Unii i ten sam importer w tym samym państwie trzecim będącym państwem przeznaczenia, obejmujących wyznaczony okres 6 albo 12 miesięcy.

Takie uproszczone zezwolenie na wywóz może być wydane jedynie wówczas, gdy:

a) w czasie realizacji poprzednich operacji wywozu podmiot gospodarczy wykazał zdolność do wypełnienia wszystkich obowiązków w odniesieniu do tego wywozu i nie dopuścił się żadnych naruszeń odpowiednich przepisów prawa;

b) właściwy organ może się upewnić co do legalności celów tych operacji wywozowych.

2. Wniosek o wydanie uproszczonego zezwolenia na wywóz zawiera co najmniej:

a) nazwy i adresy eksportera, importera w państwie trzecim i ostatecznego odbiorcy;

b) nazwę substancji sklasyfikowanej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 lub w wypadku mieszaniny lub produktu naturalnego – ich nazwę i kod CN oraz nazwę każdej substancji sklasyfikowanej, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, wchodzącej w skład mieszaniny lub produktu naturalnego;

c) maksymalną ilość substancji sklasyfikowanej przeznaczonej do wywozu;

d) przewidywany okres realizacji operacji wywozu.

3. Właściwy organ rozpatrzy wniosek o wydanie uproszczonego zezwolenia na wywóz w ciągu 15 dni roboczych, licząc od dnia otrzymania wymaganych informacji.

4. W przypadku pomocy medycznej w nagłych wypadkach, gdy warunki określone w ust. 1 lit. a) i b) niniejszego artykułu są spełnione, właściwy organ rozpatrzy wniosek o wydanie uproszczonego zezwolenia na wywóz przy wywozie substancji sklasyfikowanych kategorii 4 wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 bezzwłocznie lub najpóźniej w ciągu 3 dni roboczych od otrzymania wniosku.

Artykuł 13

Warunki i wymogi dotyczące informacji, które mają być przekazywane w odniesieniu do wykonywania środków monitorowania

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, w miesiącu następującym po zakończeniu każdego kwartału kalendarzowego. Przekazywane są informacje o wszystkich przypadkach, w których dopuszczenie substancji sklasyfikowanych i niesklasyfikowanych zostało wstrzymane lub substancje sklasyfikowane i niesklasyfikowane zostały zatrzymane.

2. Informacje te dotyczą:

a) nazwy substancji;

b) pochodzenia i przeznaczenia substancji, jeżeli są znane;

c) ilości substancji, ich statusu celnego i środków transportu wykorzystywanych do ich przewozu.

3. Pod koniec każdego roku kalendarzowego Komisja przekazuje wszystkim państwom członkowskim informacje uzyskane na podstawie ust. 1.

Artykuł 14

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1277/2005 traci moc.

Artykuł 15

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 kwietnia 2015 r.