PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 64/432/EWG (³) ma zastosowanie do handlu bydłem i trzodą chlewną w Unii. Stanowi ona, że właściwy organ w państwie członkowskim może wprowadzić system sieci nadzoru. Sieci te obejmują komputerową bazę danych, która ma zawierać co najmniej pewną liczbę elementów określonych w dyrektywie 64/432/EWG, w tym kod identyfikacyjny każdego zwierzęcia.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1760/2000 (⁴) ustanawia system identyfikacji i rejestracji bydła. Co do zasady wymaga ono, by na obu oficjalnych środkach identyfikacji przypisanych jednemu zwierzęciu umieszczać taki sam kod identyfikacyjny. Jednak w trakcie początkowej fazy dostosowywania do stosowania identyfikatorów elektronicznych jako oficjalnych środków identyfikacji, nie można wykluczyć, że w niektórych przypadkach techniczne ograniczenia dotyczące konfiguracji pierwotnego kodu identyfikacyjnego zwierzęcia uniemożliwią odtworzenie tego kodu w identyfikatorze elektronicznym. Mogłoby to wystąpić, gdyby niemożliwe było przekonwertowanie znaków tworzących istniejący kod identyfikacyjny zwierzęcia na format elektroniczny. W związku z tym w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000 przewidziano szczególne odstępstwa przejściowe, aby umożliwić stosowanie identyfikatorów elektronicznych również u tych zwierząt, pod warunkiem że zapewniona będzie pełna identyfikowalność oraz możliwa będzie indywidualna identyfikacja zwierząt, łącznie z gospodarstwem, w którym te zwierzęta się urodziły. Możliwość używania takich identyfikatorów elektronicznych należy uwzględnić w wykazie elementów komputerowych baz danych określonych w dyrektywie 64/432/EWG.

(3) W celu zachowania spójności prawodawstwa Unii do wykazu elementów, które musi zawierać komputerowa baza danych, określonych w dyrektywie 64/432/EWG, należy również dodać typ identyfikatora elektronicznego, jeśli jest on stosowany do zwierząt.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 64/432/EWG,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Art. 14 ust. 3 część C pkt 1 dyrektywy 64/432/EWG otrzymuje brzmienie:

„1) dla każdego zwierzęcia:

– niepowtarzalny kod identyfikacyjny lub kody identyfikacyjne w odniesieniu do przypadków określonych w art. 4 ust. 1, art. 4b, art. 4c ust. 1 oraz art. 4d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1760/2000 (*),

– datę urodzenia,

– płeć,

– rasę lub maść,

– kod identyfikacyjny matki lub, w przypadku zwierzęcia przywożonego z państwa trzeciego, niepowtarzalny kod identyfikacyjny indywidualnego środka identyfikacji nadanego zwierzęciu przez państwo członkowskie przeznaczenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1760/2000,

– numer identyfikacyjny gospodarstwa, w którym zwierzę się urodziło,

– numery identyfikacyjne wszystkich gospodarstw, w których zwierzę przebywało, i daty każdej zmiany gospodarstwa,

– datę zgonu lub uboju,

– rodzaj identyfikatora elektronicznego, jeśli jest umieszczony na zwierzęciu.

_______ __

(*) Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (Dz.U. L 204 z 11.8.2000, s. 1).”.

Artykuł 2

1. Do dnia 18 stycznia 2016 r. państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Państwa członkowskie stosują te środki od dnia 18 lipca 2019 r.

Środki przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2014 r.