PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Kryzys finansowy ujawnił niedociągnięcia w zakresie przejrzystości rynków finansowych, które mogą mieć szkodliwe skutki społeczno-gospodarcze. Zwiększenie przejrzystości jest jedną ze wspólnych zasad służących wzmocnieniu systemu finansowego, co zostało potwierdzone w oświadczeniu przywódców państw G-20 w Londynie dnia 2 kwietnia 2009 r. Aby zwiększyć przejrzystość i udoskonalić funkcjonowanie wewnętrznego rynku instrumentów finansowych, należy stworzyć nowe ramy ustanawiające jednolite wymogi w zakresie przejrzystości transakcji na rynkach instrumentów finansowych. Ramy te powinny zawierać kompleksowe normy dla szerokiego zakresu instrumentów finansowych. Powinny one uzupełniać wymogi w zakresie przejrzystości zleceń i transakcji w odniesieniu do akcji ustanowione dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴).

(2) Grupa wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego w UE pod przewodnictwem Jacquesa de Larosiè re'a wezwała Unię do opracowania bardziej zharmonizowanego zbioru regulacji finansowych. W kontekście przyszłego kształtu europejskiego systemu nadzoru na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniach 18–19 czerwca 2009 r. podkreślono potrzebę opracowania jednolitego zbioru przepisów europejskich obowiązującego wszystkie instytucje finansowe na rynku wewnętrznym.

(3) Nowe prawodawstwo powinno więc składać się z dwóch różnych instrumentów prawnych: dyrektywy i niniejszego rozporządzenia. Oba instrumenty prawne powinny razem tworzyć ramy prawne regulujące wymogi mające zastosowanie do firm inwestycyjnych, rynków regulowanych oraz dostawców usług polegających na zgłaszaniu danych. Niniejsze rozporządzenie należy więc odczytywać razem z dyrektywą. Potrzeba ustanowienia wspólnego zbioru przepisów dla wszystkich instytucji w zakresie określonych wymogów oraz przeciwdziałania potencjalnemu arbitrażowi regulacyjnemu, jak również zapewnienia większej pewności prawnej i mniejszej złożoności przepisów regulacyjnych dla uczestników rynku uzasadnia zastosowanie podstawy prawnej umożliwiającej stworzenie rozporządzenia. Celem zlikwidowania utrzymujących się barier dla handlu oraz znaczących zakłóceń konkurencji wynikających z różnic między przepisami krajowymi, jak również celem zapobieżenia prawdopodobnym przyszłym barierom i znaczącym zakłóceniom konkurencji, jakie mogą wyniknąć z takich różnic, konieczne jest przyjęcie rozporządzenia ustanawiającego jednolite przepisy obowiązujące we wszystkich państwach członkowskich. Ten mający bezpośrednie zastosowanie akt prawny powinien przyczynić się w sposób decydujący do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a tym samym powinien on opierać się na art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), interpretowanych zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

(4) Dyrektywa 2004/39/WE ustanowiła zasady zapewniania przejrzystości obrotu akcjami dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym w aspekcie przed- i posttransakcyjnym oraz zasady zgłaszania właściwym organom transakcji w instrumentach finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym. Przekształcenie dyrektywy staje się konieczne celem należytego uwzględnienia zmian na rynkach finansowych oraz naprawienia niedociągnięć i zamknięcia luk, które między innymi zostały ujawnione w czasie kryzysu na rynkach finansowych.

(5) Przepisy dotyczące wymogów w zakresie przejrzystości obrotu i przejrzystości regulacyjnej muszą przyjąć postać bezpośrednio stosowanego prawa mającego zastosowanie do wszystkich firm inwestycyjnych, które powinny przestrzegać jednolitych zasad na wszystkich rynkach Unii, aby zapewnić jednolite stosowanie wspólnych ram regulacyjnych, wzmocnić zaufanie do przejrzystości rynków w całej Unii, ograniczyć złożoność przepisów regulacyjnych oraz zmniejszyć koszty przestrzegania przepisów ponoszone przez firmy inwestycyjne, zwłaszcza w przypadku instytucji finansowych prowadzących działalność transgraniczną, a także przyczynić się do wyeliminowania zakłóceń konkurencji. Przyjęcie rozporządzenia zapewniającego bezpośrednie stosowanie przepisów jest najlepszym sposobem osiągnięcia tych celów regulacyjnych i zapewnienia jednolitych warunków poprzez zapobiegnięcie zróżnicowaniu wymogów krajowych w wyniku transpozycji dyrektywy.

(6) Ważne jest zapewnienie, by obrót instrumentami finansowymi był w największym możliwym stopniu w ramach zorganizowanych systemów obrotu i by wszystkie takie systemy były odpowiednio regulowane. Na mocy dyrektywy 2004/39/WE powstał szereg systemów obrotu, które nie były odpowiednio uwzględnione w systemie regulacyjnym. Każdy system obrotu instrumentami finansowymi, jak na przykład podmioty znane obecnie jako sieci brokerów, w przyszłości powinien być odpowiednio regulowany i dysponować zezwoleniem w ramach jednego z rodzajów wielostronnych systemów obrotu lub jako podmiot systematycznie internalizujący transakcje zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i w dyrektywie 2014/65/UE (⁵).

(7) Należy wyjaśnić definicje rynku regulowanego i wielostronnej platformy obrotu (MTF) oraz utrzymać ich bliskie powiązanie, aby uwzględnić fakt, że rzeczywiście reprezentują one tę samą funkcjonalność obrotu. Z definicji należy wyłączyć systemy dwustronne, w ramach których firma inwestycyjna zawiera każdą transakcję na własny rachunek, nawet jako nieponoszący ryzyka kontrahent znajdujący się między nabywcą a zbywcą. Rynkom regulowanym i MTF nie powinno się zezwalać na wykonywanie zleceń klientów w oparciu o kapitał własny. Termin „system” oznacza wszystkie rynki obejmujące zbiór zasad oraz platformę obrotu, jak również rynki funkcjonujące jedynie na podstawie zbioru zasad. Rynki regulowane i MTF nie mają obowiązku prowadzenia „technicznego” systemu dla kojarzenia zleceń i powinny móc obsługiwać inne protokoły obrotu, w tym systemy, za pomocą których użytkownicy mogą dokonywać transakcji w oparciu o kwotowania, o które zapytują wielu dostawców. Rynek składający się jedynie ze zbioru zasad określających aspekty dotyczące członkostwa, dopuszczania instrumentów do obrotu, obrotu między członkami, sprawozdawczości oraz, gdzie jest to stosowne, obowiązków w zakresie przejrzystości, jest rynkiem regulowanym lub MTF w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, a transakcje zawierane zgodnie z tymi zasadami są uznawane za zawarte w systemach rynku regulowanego lub MTF. Określenie „deklaracje gotowości kupna i sprzedaży” należy rozumieć w szerokim sensie obejmującym zlecenia, kwotowania i deklaracje zainteresowania.

Jeden z ważnych wymogów odnosi się do obowiązku kojarzenia w systemie deklaracji gotowości na podstawie nieuznaniowych zasad ustalonych przez podmiot prowadzący dany system. Wymóg ten oznacza, że są one kojarzone zgodnie z zasadami systemu lub na podstawie protokołów systemu bądź wewnętrznych procedur operacyjnych, w tym wbudowanych procedur działających w ramach oprogramowania komputerowego. Określenie „nieuznaniowe zasady” oznacza zasady, które nie pozostawiają regulowanemu rynkowi ani operatorowi rynku, ani firmie inwestycyjnej prowadzącej MTF żadnej swobody w zakresie sposobu wzajemnych interakcji między deklaracjami gotowości. Zgodnie z wymogami definicji, deklaracje gotowości powinny być kojarzone w taki sposób, aby doprowadzić do zawarcia umowy, co dzieje się, kiedy realizacja ma miejsce zgodnie z zasadami działania systemu lub na podstawie protokołów systemu bądź wewnętrznych procedur operacyjnych.

(8) Celem zapewnienia większej przejrzystości i skuteczności na unijnych rynkach finansowych i wyrównania reguł gry dla różnych systemów oferujących wielostronne usługi w zakresie obrotu, konieczne jest wprowadzenie nowej kategorii systemu obrotu – zorganizowanej platformy obrotu (OTF) – dla obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych oraz zapewnienie, aby była ona odpowiednio regulowana i aby stosowała niedyskryminacyjne zasady dostępu do platformy. Ta nowa kategoria została zdefiniowana w sposób ogólny, aby mogła objąć – obecnie oraz w przyszłości – wszystkie typy zorganizowanych realizacji zleceń i organizacji obrotu, które nie odpowiadają funkcjonalnościom ani specyfikacjom regulacyjnym istniejących systemów. W związku z tym należy zastosować właściwe wymogi organizacyjne i zasady przejrzystości sprzyjające sprawnemu ujawnianiu cen. Ta nowa kategoria obejmuje systemy umożliwiające obrót instrumentami pochodnymi kwalifikującymi się do rozliczania i posiadającymi dostateczną płynność.

Nie powinna ona obejmować platform, w ramach których w systemie nie dochodzi do rzeczywistej realizacji obrotu ani organizacji, takich jak tablice ogłoszeń wykorzystywane do ogłaszania chęci zakupu lub sprzedaży, inne podmioty dokonujące agregacji lub zbierające deklaracje chęci zakupu i sprzedaży, elektroniczne serwisy potwierdzające dokonanie zawartej transakcji lub kompresja portfela, która zmniejsza ryzyko niezwiązane z rynkiem dotyczące obecnych portfeli instrumentów pochodnych bez zmiany ryzyka rynkowego portfeli. Kompresji portfela może dokonywać szereg firm, które nie są regulowane jako takie na mocy niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 2014/65/UE, np. centralni kontrahenci (CCPs), repozytoria transakcji oraz firmy inwestycyjne lub operatorzy rynku. Należy wyjaśnić, że jeżeli kompresji portfela dokonują firmy inwestycyjne i operatorzy rynku, niektóre przepisy niniejszego rozporządzenia i dyrektywy 2014/65/UE nie mają zastosowania w odniesieniu do kompresji portfela. Zważywszy, że centralne depozyty papierów wartościowych (CDPW) będą podlegały tym samym wymogom co firmy inwestycyjne w przypadku świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia określonego rodzaju działalności inwestycyjnej, te przepisy niniejszego rozporządzenia i dyrektywy 2014/65/UE, nie powinny mieć do nich zastosowania przy dokonywaniu kompresji portfela.

(9) Ta nowa kategoria OTF będzie stanowić uzupełnienie istniejących rodzajów systemów obrotu. O ile rynki regulowane i MTF mają nieuznaniowe zasady dotyczące realizacji transakcji, to operator OTF powinien realizować zlecenia w sposób uznaniowy, z zastrzeżeniem – w odpowiednich przypadkach – wymogów przejrzystości przedtransakcyjnej oraz obowiązków w zakresie jak najlepszej realizacji zleceń. W związku z tym zasady prowadzenia działalności, obowiązki w zakresie jak najlepszej realizacji zleceń oraz obsługi zleceń klientów powinny mieć zastosowanie do transakcji zawieranych na OTF prowadzonych przez firmę inwestycyjną lub operatora rynku. Ponadto każdy operator rynku posiadający zezwolenie na prowadzenie OTF powinien zapewniać zgodność z rozdziałem 1 dyrektywy 2014/65/UE w odniesieniu do warunków i procedur wydawania zezwoleń firmom inwestycyjnym. Firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący OTF powinny móc działać uznaniowo na dwóch różnych poziomach: po pierwsze, podejmując decyzje o złożeniu zlecenia na OTF lub o wycofaniu go oraz, po drugie, podejmując decyzję, by nie kojarzyć konkretnego zlecenia ze zleceniami dostępnymi w systemie w określonym momencie, pod warunkiem że jest to zgodne ze szczegółowymi poleceniami otrzymanymi od klientów i ze zobowiązaniami dotyczącymi najlepszej realizacji.

W przypadku systemu, który krzyżuje zlecenia klientów, operator powinien mieć możliwość postanowienia, czy, kiedy i do jakiego stopnia chce skojarzyć w systemie dwa zlecenia lub większą ich liczbę. Zgodnie z art. 20 ust. 1, 2, 4 i 5 dyrektywy 2014/65/UE oraz nie naruszając art. 20 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE firma powinna mieć możliwość ułatwienia negocjacji między klientami, aby połączyć dwa lub większą liczbę potencjalnie zgodnych gotowości zawarcia transakcji w jedną transakcję. Na obu poziomach uznaniowości podmiot prowadzący OTF musi mieć wzgląd na swoje obowiązki na mocy art. 18 i 27 dyrektywy 2014/65/UE. Operator rynku lub firma inwestycyjna prowadząca OTF powinna objaśnić użytkownikom systemu obrotu, w jaki sposób będzie realizować uznaniowość. Ponieważ OTF stanowi autentyczną platformę obrotu, podmiot prowadzący taką platformę powinien zachowywać neutralność. Dlatego firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący OTF powinien podlegać wymogom związanym z niedyskryminacyjną realizacją transakcji i ani firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący OTF, ani żaden podmiot będący częścią tej samej grupy lub osobą prawną rozumianą jako firma inwestycyjna lub operator rynku nie powinien mieć możliwości realizowania zleceń klientów w ramach OTF w oparciu o swój kapitał.

W celu ułatwiania realizacji zleceń klienta lub klientów dotyczących obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych, które nie zostały zgłoszone na mocy obowiązku rozliczania zgodnie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (⁶), operator OTF ma prawo prowadzić obrót polegający na zestawianiu zleceń w rozumieniu dyrektywy 2014/65/UE, pod warunkiem że klient wyraził na to zgodę. W przypadku instrumentów długu państwowego, dla których nie istnieje płynny rynek, firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący OTF powinni mieć możliwość angażowania się w transakcje na własny rachunek inne niż obrót polegający na zestawianiu zleceń. W przypadku stosowania obrotu polegającego na zestawianiu zleceń konieczne jest spełnianie wszelkich wymogów dotyczących przejrzystości przed- i posttransakcyjnej oraz obowiązków w zakresie jak najlepszej realizacji zleceń. Operator OTF lub podmiot będący częścią tej samej grupy lub osobą prawną rozumianą jako firma inwestycyjna lub operator rynku nie powinien występować w roli podmiotu systematycznie internalizującego transakcje w ramach prowadzonego przez niego OTF. W związku z tym podmiot prowadzący OTF powinien podlegać takim samym obowiązkom jak MTF w odniesieniu do prawidłowego zarządzania potencjalnymi konfliktami interesu.

(10) Cały obrót zorganizowany powinien odbywać się w systemach regulowanych i być w pełni przejrzysty, zarówno w aspekcie przed-, jak i posttransakcyjnym. Odpowiednio zróżnicowane wymogi w zakresie przejrzystości muszą więc stosować się do wszystkich rodzajów systemów obrotu oraz do wszystkich instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w tych systemach.

(11) Aby zapewnić większą liczbę transakcji w ramach regulowanych systemów obrotu i podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, w niniejszym rozporządzeniu wobec firm inwestycyjnych należy wprowadzić obowiązek obrotu w odniesieniu do akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu. Obowiązek ten wymaga od firm inwestycyjnych podejmowania się wszelkich transakcji, w tym transakcji realizowanych na własny rachunek, jak i transakcji realizowanych w ramach wykonywania zleceń klientów na rynku regulowanym, MTF, za pomocą podmiotów systematycznie internalizujących transakcje lub równoważnych systemów obrotów z państw trzecich. Należy jednak przewidzieć możliwość wyłączenia z tego obowiązku, jeżeli istnieje uzasadniony powód takiego zwolnienia. Przykładem takich uzasadnionych powodów są transakcje niesystematyczne, ad-hoc, nieregularne i nieczęste bądź transakcje techniczne, takie jak transakcje w imieniu innego brokera (give-up), które nie prowadzą do ustalania poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu. Takie wyłączenie z obowiązku obrotu nie powinno być wykorzystywane, aby obejść ograniczenia nałożone na stosowanie zwolnienia dotyczącego kursu odniesienia i zwolnienia dotyczącego ceny wynegocjowanej, ani by prowadzić sieć brokerów lub inny podobny system.

Opcja realizacji transakcji przez podmiot systematycznie internalizujący transakcje nie stanowi uszczerbku dla zasad funkcjonowania podmiotu systematycznie internalizującego transakcje określonych w niniejszym rozporządzeniu. Intencja jest taka, że jeżeli firma inwestycyjna sama spełnia odnośne kryteria wyszczególnione w niniejszym rozporządzeniu wystarczające do uznania za podmiot systematycznie internalizujący transakcje w odniesieniu do konkretnej danej akcji, transakcja może być w taki sposób traktowana; natomiast, jeżeli nie jest ona uznana za podmiot systematycznie internalizujący transakcje w odniesieniu do konkretnej danej akcji, firma inwestycyjna może powinna mieć możliwość realizowania tej transakcji za pośrednictwem innego podmiotu systematycznie internalizującego transakcje, jeżeli jest to zgodne z ciążącymi na nim obowiązkami w zakresie jak najlepszej realizacji zleceń, a opcja taka jest dla niego otwarta. Ponadto w celu zapewnienia, że obrót wielostronny w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych jest odpowiednio regulowany, firma inwestycyjna prowadząca wewnętrzny system kojarzenia zleceń na zasadzie wielostronnej powinna dysponować zezwoleniem jako MTF. Należy wyjaśnić, że przepisy dotyczące jak najlepszej realizacji zleceń określone w dyrektywie 2014/65/UE powinny mieć zastosowanie w taki sposób, by nie wpływać negatywnie na zobowiązania w zakresie obrotu określone w niniejszym rozporządzeniu.

(12) Obrót kwitami depozytowymi, funduszami inwestycyjnymi typu ETF, certyfikatami, podobnymi instrumentami finansowymi i akcjami innymi niż te dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym odbywa się zasadniczo w ten sam sposób i służy prawie identycznemu celowi gospodarczemu jak obrót akcjami dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym. Należy więc objąć te instrumenty finansowe przepisami w zakresie przejrzystości mającymi zastosowanie do akcji dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych.

(13) Uznając zasadniczo potrzebę istnienia systemu zwolnień z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej celem wspierania efektywnego funkcjonowania rynków, należy dokonać weryfikacji istniejących w tym zakresie przepisów dla akcji, stosowanych na podstawie dyrektywy 2004/39/WE i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 (⁷) pod kątem ich dalszej zasadności pod względem zakresu i stosowanych warunków. Aby zapewnić jednolite stosowanie zwolnień z obowiązku zachowania przejrzystości przedtransakcyjnej dla akcji, a ostatecznie również dla innych podobnych instrumentów i produktów niereprezentujących kapitału własnego, dla szczególnych modeli rynku oraz rodzajów i wielkości zleceń, Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (⁸) (EUNGiPW) powinien oceniać indywidualne wnioski o zastosowanie zwolnienia pod kątem zgodności z zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz w przyszłych aktach delegowanych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Ocena EUNGiPW powinna przyjąć formę opinii zgodnej z art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Ponadto EUNGiPW powinien we właściwym czasie przeprowadzić przegląd dotychczasowych zwolnień dla akcji i, postępując zgodnie z tą samą opisaną wyżej procedurą, ocenić, czy są one nadal zgodne z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i w aktach delegowanych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(14) Kryzys finansowy ujawnił szczególne słabości w sposobie udostępniania uczestnikom rynku informacji o możliwościach handlowych i cenach instrumentów finansowych innych niż akcje, a mianowicie w zakresie momentu udostępniania informacji, stopnia ich szczegółowości, zasady równego dostępu i rzetelności. Należy w związku z tym wprowadzić we właściwym czasie wymogi przejrzystości przed- i posttransakcyjnej uwzględniające różne cechy i strukturę rynku konkretnych typów instrumentów finansowych innych niż akcje i zróżnicować je dla różnych systemów obrotu, w tym systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń i systemów kierowanych kwotowaniami cen, jak również systemów hybrydowych, systemów okresowego notowania i głosowych systemów obrotu. Aby zapewnić solidne ramy przejrzystości dla wszystkich odnośnych instrumentów finansowych, należy zastosować je do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji i instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu. W związku z tym skorzystanie z odstępstw od wymogów przejrzystości przedtransakcyjnej i dostosowań wymogów w stosunku do odroczenia publikacji powinno być możliwe jedynie w niektórych określonych przypadkach.

(15) Konieczne jest wprowadzenie odpowiedniego poziomu przejrzystości obrotu na rynkach obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych i instrumentów pochodnych, aby ułatwić wycenę produktów oraz podnieść efektywność kształtowania cen. Do strukturyzowanych produktów finansowych należy w szczególności zaliczyć papiery wartościowe oparte na aktywach, określone w art. 2 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 809/2004 (⁹), obejmujące między innymi zobowiązania dłużne zabezpieczone innymi instrumentami.

(16) Aby zapewnić stosowanie jednolitych warunków dla różnych systemów obrotu, w przypadku systemów różnego typu należy stosować te same wymogi w zakresie przejrzystości przed- i posttransakcyjnej. Wymogi w zakresie przejrzystości należy zróżnicować w zależności od typów instrumentów finansowych, w tym akcji, obligacji oraz instrumentów pochodnych, uwzględniając przy tym interesy inwestorów i emitentów, w tym emitentów obligacji rządowych, a także płynność rynku. Wymogi te należy zróżnicować w zależności od rodzajów obrotu, w szczególności systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń i systemów kierowanych kwotowaniami cen, takich jak zapytania ofertowe, jak również hybrydowych i głosowych systemów maklerskich, a ponadto należy uwzględnić wielkość transakcji, łącznie z obrotem, oraz inne istotne kryteria.

(17) Aby uniknąć jakiegokolwiek negatywnego wpływu na proces kształtowania się cen, należy wprowadzić stosowny mechanizm pułapu wolumenu dotyczący zleceń składanych w systemach opartych na takiej metodzie obrotu, w której cenę określa się zgodnie z kursem odniesienia i w stosunku do pewnych transakcji negocjowanych. W mechanizmie tym powinien istnieć podwójny pułap: jeden pułap wolumenu stosuje się w odniesieniu do każdego systemu obrotu wykorzystującego te zwolnienia, tak że w każdym systemie obrotu można prowadzić tylko pewną część obrotu, a poza tym stosowany jest pułap ogólny, którego przekroczenie skutkuje zawieszeniem stosowania tych zwolnień w całej Unii. W odniesieniu do transakcji negocjowanych pułap powinien mieć zastosowanie wyłącznie do transakcji, które są realizowane w ramach bieżącego spreadu ważonego wolumenem odzwierciedlonego w arkuszu zleceń lub kwotowaniach animatorów rynku systemu obrotu prowadzącego dany system. Powinny być wyłączone wszelkie transakcje negocjowane zawierane na niepłynnych akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach lub innych podobnych instrumentach finansowych oraz transakcje, które podlegają warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa, ponieważ nie przyczyniają się one do procesu kształtowania ceny.

(18) Aby zagwarantować, że obrót dokonywany na rynku pozagiełdowym nie stwarza zagrożenia dla efektywnego ujawniania cen ani dla przejrzystych, równych reguł gry w przypadku różnych sposobów prowadzenia obrotu, stosowne wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej należy stosować do firm inwestycyjnych zawierających na własny rachunek transakcje w instrumentach finansowych na rynku pozagiełdowym w takim stopniu, w jakim prowadzą one obrót w charakterze podmiotu systematycznie internalizującego transakcje w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów lub innych podobnych instrumentów finansowych, dla których istnieje płynny rynek, obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu i dla których istnieje płynny rynek.

(19) Firmę inwestycyjną realizującą zlecenia klientów w oparciu o własny kapitał należy uznać za podmiot systematycznie internalizujący transakcje, chyba że transakcje realizowane są poza systemem obrotu w sposób okazjonalny, doraźny i nieregularny. Dlatego podmioty systematycznie internalizujące transakcje należy definiować jako firmy inwestycyjne, które w sposób zorganizowany, często, systematycznie i w znacznych wielkościach dokonują transakcji na własny rachunek, realizując zlecenia klientów poza systemem obrotu. Wymogi wobec podmiotów systematycznie internalizujących transakcje zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie do firmy inwestycyjnej wyłącznie w odniesieniu do każdego indywidualnego instrumentu finansowego, na przykład na poziomie kodu ISIN, dla którego jest ona podmiotem systematycznie internalizującym transakcje. Aby zapewnić obiektywne i skuteczne stosowanie definicji podmiotu systematycznie internalizującego transakcje wobec firm inwestycyjnych, powinien istnieć z góry określony próg systematycznej internalizacji zawierający dokładne określenie, co rozumie się jako „często, systematycznie i w znacznych wielkościach”.

(20) O ile OTF jest systemem lub platformą, w ramach której kojarzone są deklaracje chęci zakupu lub sprzedaży wielu osób trzecich, o tyle podmiotowi systematycznie internalizującemu transakcje nie należy zezwalać na kojarzenie deklaracji chęci zakupu lub sprzedaży zgłaszanych przez osoby trzecie. Na przykład tak zwana platforma z udziałem jednego dealera, na której obrót zawsze odbywa się w relacji do jednej firmy inwestycyjnej, powinna zostać uznana za podmiot systematycznie internalizujący transakcje, gdyby miała zastosować się do wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu. Natomiast tak zwana platforma z udziałem wielu dealerów, na której wielu dealerów wchodzi w interakcje odnośnie do tego samego instrumentu finansowego, nie powinna zostać uznana za podmiot systematycznie internalizujący transakcje.

(21) Podmioty systematycznie internalizujące transakcje powinny mieć możliwość zadecydowania na podstawie zasad własnej polityki handlowej oraz w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny, którym klientom udostępniają swoje kwotowania, wprowadzając rozróżnienia między kategoriami klientów, oraz należy im przy tym umożliwić również uwzględnianie różnic między klientami, na przykład w zakresie ryzyka kredytowego. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje nie powinny mieć obowiązku publikowania gwarantowanych kwotowań, realizowania zleceń klientów ani udostępniania swoich kwotowań w odniesieniu do transakcji w instrumentach udziałowych powyżej standardowej wielkości rynkowej, a w instrumentach nieudziałowych powyżej wielkości charakterystycznej dla danego instrumentu finansowego. Właściwe organy powinny kontrolować przestrzeganie przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje nałożonych na nie wymogów oraz otrzymywać informacje umożliwiające im prowadzenie takich kontroli.

(22) Niniejsze rozporządzenie nie zmierza do ustanowienia wymogu stosowania zasad przejrzystości przedtransakcyjnej dla transakcji dokonywanych na rynku pozagiełdowym, innych niż w ramach podmiotu systematycznie internalizującego transakcje.

(23) Dane rynkowe powinny być w łatwy sposób dostępne dla użytkowników w maksymalnie zdezagregowanej postaci, aby umożliwić inwestorom oraz obsługującym ich dostawcom usług w zakresie danych maksymalne zindywidualizowanie rozwiązań w zakresie danych. W związku z tym dane dotyczące przejrzystości przed- i posttransakcyjnej należy udostępniać publicznie w postaci „ niepogrupowanej”, aby obniżyć koszty zakupu danych przez uczestników rynku.

(24) W odniesieniu do wymiany, przekazywania i przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie i EUNGiPW do celów niniejszego rozporządzenia, w szczególności tytułu IV, pełne zastosowanie powinny mieć przepisy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁰) oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (¹¹).

(25) Uwzględniając porozumienie osiągnięte przez strony szczytu G-20 w Pittsburghu dnia 25 września 2009 r. dotyczące przeniesienia obrotu standaryzowanymi instrumentami pochodnymi na rynku pozagiełdowym, gdzie jest to stosowne, na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu, należy ustanowić formalną procedurę regulacyjną służącą jako podstawa obrotu między kontrahentami finansowymi i dużymi kontrahentami niefinansowymi w zakresie wszystkich instrumentów pochodnych kwalifikujących się do rozliczania i mających dostateczną płynność dla prowadzenia obrotu w ramach różnych systemów obrotu zgodnie z porównywalnymi regulacjami, umożliwiając uczestnikom prowadzenie obrotu z wieloma kontrahentami. Oceniając, czy poziom płynności jest dostateczny, należy uwzględniać cechy rynku na szczeblu krajowym, w tym elementy takie jak liczba i typ uczestników na danym rynku, oraz cechy transakcji takie jak wielkość i częstotliwość transakcji na tym rynku.

Płynny rynek dla danej klasy produktu instrumentów pochodnych będzie się charakteryzował dużą liczbą aktywnych uczestników rynku, w tym odpowiednią proporcją dostawców płynności i odbiorców płynności w stosunku do liczby produktów będących w obrocie, którzy często przeprowadzają transakcje na tych produktach w wielkościach poniżej wielkości, która jest na dużą skalę. O takiej aktywności rynku powinna świadczyć duża liczba ofert kupna i sprzedaży dotyczących danego instrumentu pochodnego, co prowadzi do wąskiego spreadu dla transakcji o normalnej wielkości rynkowej. Ocena, czy płynność jest wystarczająca, powinna opierać się na uznaniu, że płynność instrumentu pochodnego może się znacznie zmieniać w zależności od warunków rynkowych i jego cyklu życia.

(26) Uwzględniając porozumienie osiągnięte przez strony szczytu G-20 w Pittsburghu dnia 25 września 2009 r. dotyczące z jednej strony, gdzie jest to stosowne, przeniesienia obrotu standaryzowanymi instrumentami pochodnymi na rynku pozagiełdowym na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu, a z drugiej strony stosunkowo niską płynność różnych instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym, właściwe jest zapewnienie odpowiedniej grupy uprawnionych systemów, w ramach których może odbywać się obrót zgodny z tym zobowiązaniem. Wszystkie uprawnione systemy powinny podlegać ściśle dostosowanym wymogom regulacyjnym pod względem aspektów organizacyjnych i operacyjnych, ustaleń służących ograniczeniu konfliktu interesów, nadzoru nad całością obrotu, zasad przejrzystości przed- i posttransakcyjnej zróżnicowanych dla poszczególnych instrumentów finansowych i rodzajów sytemu obrotu, oraz możliwości kojarzenia deklaracji zainteresowania zawarciem transakcji zgłaszanych przez wiele osób trzecich. Należy jednak dla podmiotów prowadzących systemy przewidzieć, zgodnie z tym zobowiązaniem, możliwość kojarzenia transakcji między wieloma osobami trzecimi w sposób uznaniowy, aby poprawić warunki realizacji transakcji oraz stopień płynności.

(27) Obowiązek zawierania transakcji w instrumentach pochodnych należących do klasy tych instrumentów, w stosunku do której ogłoszono obowiązek obrotu na rynku regulowanym, na MTF, OTF lub w systemach obrotu państw trzecich, nie powinien mieć zastosowania do niecenotwórczych składników usług w zakresie ograniczenia posttransakcyjnego ryzyka transakcji, które zmniejszają ryzyko niezwiązane z rynkiem dotyczące portfeli instrumentów pochodnych, w tym obecnych portfeli pozagiełdowych instrumentów pochodnych, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012 bez zmiany ryzyka rynkowego portfeli. Ponadto choć wskazane jest ustanowienie szczegółowego przepisu dotyczącego kompresji portfela, celem niniejszego rozporządzenia nie jest uniemożliwienie korzystania z innych usług ukierunkowanych na ograniczenie ryzyka posttransakcyjnego.

(28) Obowiązek obrotu ustanowiony dla tych instrumentów pochodnych powinien umożliwiać efektywną konkurencję między uprawionymi systemami obrotu. Tym samym systemy obrotu nie powinny mieć możliwości żądania prawa wyłączności w odniesieniu do instrumentów pochodnych podlegających temu obowiązkowi obrotu, co uniemożliwiałoby innym systemom obrotu oferowanie obrotu tymi instrumentami finansowymi. Dla zapewnienia skutecznej konkurencji między systemami obrotu instrumentów pochodnych niezbędne jest zapewnienie systemom obrotu niedyskryminacyjnego i przejrzystego dostępu do CCP. Niedyskryminacyjny dostęp do CCP powinien oznaczać, że system obrotu ma prawo do niedyskryminacyjnego traktowania w tym sensie, że kontrakty będące przedmiotem obrotu na jego własnej platformie są traktowane w sposób niedyskryminacyjny pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia, nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów oraz krzyżowego naliczania zabezpieczeń i rozliczania skorelowanych kontraktów przez tego samego CCP, jak również pod względem niedyskryminacyjnych opłat z tytułu rozliczeń.

(29) Uprawnienia właściwych organów należy uzupełnić specjalnym mechanizmem wprowadzania zakazu lub ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sprzedaży wszelkich instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych powodujących poważne zagrożenia dla ochrony inwestorów, dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub rynków towarowych lub dla stabilności całego systemu finansowego lub części tego systemu, wraz z odpowiednimi uprawnieniami dla EUNGiPW w zakresie koordynacji i podejmowania działań w sytuacjach awaryjnych lub w przypadku lokat strukturyzowanych – dla Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego) (EUNB), ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (¹²). Wykonywanie takich uprawnień przez właściwe organy, a w wyjątkowych przypadkach przez EUNGiPW lub EUNB, powinno być uwarunkowane potrzebą spełnienia szeregu szczegółowych warunków. Jeżeli te warunki są spełnione, właściwy organ lub w wyjątkowych przypadkach EUNGiPW bądź EUNB powinien mieć prawo zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży klientom takich instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych.

Uprawnienia te nie wiążą się z wymogiem wprowadzenia lub stosowania przez właściwy organ, EUNGiPW lub EUNB zatwierdzenia produktu bądź licencjonowania, ani nie zwalniają firm inwestycyjnych z obowiązku spełnienia wszystkich odpowiednich wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w dyrektywie 2014/65/UE. Należy uwzględnić prawidłowe funkcjonowanie i integralność rynków towarowych jako kryterium inicjowania interwencji właściwych organów w celu przeciwdziałania ewentualnym negatywnym efektom zewnętrznym na rynkach towarowych wywołanym działaniami na rynkach finansowych. Jest to uzasadnione w szczególności w odniesieniu do rolnych rynków towarowych, których celem jest zapewnienie pewnego zaopatrzenia ludności w żywność. W tych przypadkach środki powinny być koordynowane z właściwymi organami odpowiedzialnymi za dane rynki towarowe.

(30) Właściwe organy powinny powiadomić EUNGiPW o szczegółach wszystkich swoich żądań zredukowania pozycji w odniesieniu do instrumentów pochodnych, o wszystkich jednorazowych limitach, jak również o wszystkich limitach pozycji ex ante, celem lepszej koordynacji i większej jednolitości w stosowaniu tych uprawnień. Podstawowe szczegóły dotyczące limitów pozycji ex ante stosowanych przez właściwy organ należy podawać do publicznej wiadomości na stronach internetowych EUNGiPW.

(31) EUNGiPW powinien mieć możliwość zwracania się do dowolnej osoby o informacje dotyczące jej pozycji w odniesieniu do instrumentu pochodnego, możliwość zażądania zredukowania tej pozycji, jak również ograniczenia osobom możliwości przystępowania do poszczególnych transakcji obejmujących towarowe instrumenty pochodne. EUNGiPW powinien następnie powiadomić odnośne właściwe organy o proponowanych środkach oraz powinien podać te środki do publicznej wiadomości.

(32) Szczegóły transakcji w instrumentach finansowych należy zgłaszać właściwym organom, aby umożliwić im wykrywanie i badanie potencjalnych przypadków nadużyć na rynku, jak również monitorowanie uczciwego i prawidłowego funkcjonowania rynków oraz działalności firm inwestycyjnych. Zakres tego nadzoru obejmuje wszystkie instrumenty finansowe znajdujące się w obrocie w danym systemie obrotu oraz instrumenty finansowe, których bazą jest instrument finansowy będący przedmiotem obrotu w systemie obrotu lub których bazą jest wskaźnik lub koszyk złożony z instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu. Obowiązek ten powinien mieć zastosowanie niezależnie od tego, czy przedmiotowe transakcje na którymkolwiek z tych instrumentów finansowych miały miejsce w systemie obrotu. Aby uniknąć zbędnego obciążenia administracyjnego firm inwestycyjnych, instrumenty finansowe niepodatne na nadużycia powinny zostać wyłączone z obowiązku zgłaszania. W zgłoszeniach należy stosować identyfikator podmiotów prawnych zgodnie z zobowiązaniami podjętymi przez grupę G-20. EUNGiPW powinien informować Komisję o funkcjonowaniu systemu takiego zgłaszania właściwym organom, a Komisja powinna w odpowiednich przypadkach zaproponować ewentualne zmiany.

(33) Podmiot prowadzący system obrotu powinien dostarczyć właściwemu dla siebie organowi odpowiednie dane referencyjne instrumentu finansowego. Właściwe organy są zobowiązane niezwłocznie przekazywać takie powiadomienia EUNGiPW, który powinien natychmiast opublikować je na swojej stronie internetowej, aby umożliwić EUNGiPW i właściwym organom wykorzystywanie, analizę i wymianę zgłoszeń transakcji.

(34) Aby zgłoszenia transakcji mogły spełnić swój cel jako narzędzie monitorowania rynku, powinny one zawierać wskazanie osoby, która podjęła decyzję inwestycyjną, jak również tych, którzy są odpowiedzialni za jej wykonanie. Oprócz wymogów dotyczących przejrzystości zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 (¹³) wskazywanie krótkiej sprzedaży zapewnia użyteczne dodatkowe informacje umożliwiające właściwym organom monitorowanie poziomów krótkiej sprzedaży. Właściwe organy muszą mieć pełny dostęp do zapisów na wszystkich etapach procesu realizacji zlecenia, od początkowej decyzji o przystąpieniu do transakcji aż do jej zrealizowania. Firmy inwestycyjne powinny więc przechowywać zapisy wszystkich przyjętych przez siebie zleceń i wszystkich zrealizowanych przez siebie transakcji w instrumentach finansowych, a podmioty prowadzące systemy obrotu mają obowiązek przechowywania zapisów wszystkich zleceń złożonych w ich systemach. EUNGiPW powinien koordynować wymianę informacji wśród właściwych organów celem zapewnienia im dostępu do wszystkich zapisów transakcji i zleceń, w tym również tych wprowadzonych na platformach działających poza ich terytorium, a dotyczących instrumentów finansowych objętych ich nadzorem.

(35) Należy unikać podwójnej sprawozdawczości obejmującej te same informacje. Sprawozdania składane do repozytoriów transakcji zarejestrowanych lub uznanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012 dla odnośnych instrumentów finansowych, które zawierają wszystkie informacje wymagane do celów zgłaszania transakcji, nie powinny podlegać zgłaszaniu do właściwych organów, lecz powinny być do nich przekazywane przez repozytoria transakcji. W tym zakresie rozporządzenie (UE) nr 648/2012 powinno zostać zmienione.

(36) Każdy przypadek wymiany lub przekazywania informacji przez właściwe organy powinien być zgodny z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych ustanowionymi w dyrektywie 95/46/WE. Każdy przypadek wymiany lub przekazywania informacji przez EUNGiPW powinien być zgodny z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001, które powinno być w pełni stosowane do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia.

(37) Rozporządzenie (UE) nr 648/2012 określa kryteria, zgodnie z którymi klasy instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym powinny podlegać obowiązkowi rozliczania. Przeciwdziała ono zakłóceniom konkurencji dzięki ustanowieniu wymogu zapewnienia niedyskryminacyjnego dostępu do CCP oferujących rozliczanie instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym dla systemów obrotu oraz niedyskryminacyjny dostęp do strumieni danych o transakcjach wysyłanych przez systemy obrotu do CCP oferujących rozliczanie instrumentów pochodnych w obrocie pozagiełdowym. Ponieważ instrumenty pochodne w obrocie pozagiełdowym są określane jako umowy na instrumenty pochodne, których realizacja nie odbywa się na rynku regulowanym, istnieje potrzeba wprowadzenia podobnych wymogów dla rynków regulowanych na mocy niniejszego rozporządzenia. Instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych powinny również podlegać rozliczeniu centralnemu.

(38) Oprócz wymogów zawartych w dyrektywie 2004/39/WE i w dyrektywie 2014/65/UE, które uniemożliwiają państwom członkowskim bezpodstawne ograniczanie dostępu do infrastruktury posttransakcyjnej, takiej jak CCP czy systemy rozrachunku, konieczne jest, aby niniejsze rozporządzenie wyeliminowało różne inne bariery rynkowe, które mogą być wykorzystywane do wykluczania konkurencji w zakresie rozliczania instrumentów finansowych. Celem przeciwdziałania przypadkom dyskryminacji CCP powinni przyjmować do rozliczania transakcje zrealizowane w innych systemach obrotu w zakresie, w jakim systemy te spełniają wymogi operacyjne i techniczne ustanowione przez CCP, w tym wymogi w zakresie zarządzania ryzykiem. CCP powinien udzielić dostępu w przypadku, gdy są spełnione kryteria dostępu określone w regulacyjnych standardach technicznych. W odniesieniu do nowo ustanowionych CCP, którzy posiadają zezwolenie albo są podmiotami uznanymi przez okres krótszy niż trzy lata według stanu w dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w zakresie dotyczącym zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, powinna istnieć możliwość zatwierdzenia przez właściwe organy okresu przejściowego nieprzekraczającego dwóch i pół roku, zanim zostaną oni otwarci na pełny niedyskryminacyjny dostęp w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego. Jeżeli jednak CCP decyduje się skorzystać z tego rozwiązania przejściowego, nie powinien on mieć możliwości korzystania z prawa dostępu do systemu obrotu na mocy niniejszego rozporządzenia przez okres trwania rozwiązania przejściowego. Ponadto żaden system obrotu posiadający bliskie powiązania z tym CCP nie powinien mieć możliwości korzystania z prawa dostępu do CCP na mocy niniejszego rozporządzenia przez okres trwania rozwiązania przejściowego.

(39) Rozporządzenie (UE) nr 648/2012 określa warunki udzielania niedyskryminacyjnego dostępu między CCP a systemami obrotu w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Rozporządzenie (UE) nr 648/2012 definiuje instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym jako kontrakty pochodne, które nie są zawierane na rynku regulowanym lub na rynku państwa trzeciego uznanym za równoważny rynkowi regulowanemu zgodnie z art. 19 ust. 6 dyrektywy 2004/39/WE. Aby uniknąć luk lub dublowania się i aby zapewnić spójność między rozporządzeniem (UE) nr 648/2012 a niniejszym rozporządzeniem, wymogi ustanowione niniejszym rozporządzeniem odnośnie do niedyskryminacyjnego dostępu między CCP a systemami obrotu mają zastosowanie do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych lub na rynkach państw trzecich uznanych za równoważne rynkom regulowanym zgodnie z dyrektywą 2014/65/UE i do wszystkich instrumentów finansowych niebędących instrumentami pochodnymi.

(40) Należy ustanowić wymóg, aby systemy obrotu zapewniały dostęp, w tym strumienie danych, na niedyskryminacyjnych i przejrzystych zasadach CCP zamierzającym rozliczać transakcje zawierane w systemie obrotu. Nie powinno to jednak powodować konieczności stosowania uzgodnień interoperacyjnych do rozliczania transakcji w instrumentach pochodnych ani powodować fragmentacji płynności w sposób, który mógłby zagrozić sprawnemu i prawidłowemu funkcjonowaniu rynków. System obrotu może odmówić dostępu jedynie w przypadku, gdy nie są spełnione kryteria określone w regulacyjnych standardach technicznych. W odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych nieproporcjonalne byłoby wymaganie, by mniejsze systemy obrotu, szczególnie te, które są blisko powiązane z CCP, niezwłocznie dostosowały się do wymogu dotyczącego niedyskryminacyjnego dostępu, jeżeli nie uzyskały one jeszcze zdolności technologicznej do stawiania czoła na równych warunkach większości podmiotów infrastruktury posttransakcyjnej. Dlatego systemy obrotu, które są poniżej odpowiedniego progu, powinny mieć możliwość uzyskania zwolnienia dla siebie, a tym samym dla powiązanych z nimi CCP, z wymogów dotyczących niedyskryminacyjnego dostępu w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu giełdowego na okres 30 miesięcy z możliwością jego dalszego przedłużenia. Jeżeli jednak system obrotu zdecyduje się na takie zwolnienie, nie powinien on mieć możliwości korzystania z prawa dostępu do CCP na mocy niniejszego rozporządzenia przez okres trwania tego zwolnienia.

Ponadto żaden CCP, który ma bliskie powiązania z takim systemem obrotu, nie powinien mieć możliwości korzystania z prawa dostępu do systemu obrotu na podstawie niniejszego rozporządzenia przez okres trwania tego zwolnienia. Rozporządzenie (UE) nr 648/2012 stanowi, że w przypadku gdy do usług finansowych związanych z kontraktami pochodnymi mają zastosowanie prawa własności handlowej i intelektualnej, licencje powinny być dostępne na proporcjonalnych, uczciwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach. Dlatego dostęp do licencji oraz informacji związanych ze wskaźnikami wykorzystywanymi do określenia wartości instrumentów finansowych powinien być udzielany CCP i innym systemom obrotu na zasadach proporcjonalnych, uczciwych, racjonalnych i niedyskryminacyjnych, a licencje powinny być oparte na rozsądnych warunkach komercyjnych. Bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji, w przypadku gdy opracowany został nowy wskaźnik po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, obowiązek udzielenia licencji do korzystania z niego powinien rozpocząć się 30 miesięcy po rozpoczęciu obrotu lub po dopuszczeniu do obrotu instrumentu finansowego, który opiera się do na tym wskaźniku. Dostęp do licencji ma zasadnicze znaczenie dla ułatwiania dostępu między systemami obrotu a CCP na mocy art. 35 i 36, ponieważ w przeciwnym razie ustalenia w zakresie licencjonowania mogłyby w dalszym ciągu uniemożliwiać dostęp między systemami obrotu a CCP, o który one wystąpiły.

Wyeliminowanie barier i praktyk dyskryminacyjnych ma na celu zwiększenie konkurencji w zakresie rozliczania instrumentów finansowych i obrotu instrumentami finansowymi celem obniżenia kosztów inwestycji i finansowania zewnętrznego, wyeliminowania braku wydajności oraz promowania innowacyjności na rynkach Unii. Komisja powinna nadal ściśle monitorować rozwój infrastruktury posttransakcyjnej i w razie potrzeby powinna interweniować, aby zapobiec zakłóceniom konkurencji na rynku wewnętrznym, szczególnie jeżeli odmowa dostępu do infrastruktury lub wskaźników narusza art. 101 lub 102 TFUE. Obowiązki w zakresie licencjonowania wynikające z niniejszego rozporządzenia nie powinny naruszać ogólnego obowiązku właścicieli wskaźników wynikających w szczególności z unijnego prawa konkurencji oraz art. 101 i 102 TFUE odnośnie do dostępu do wskaźników, które są nieodzowne, by wejść na nowy rynek. Zatwierdzenia właściwych organów dotyczące niestosowania praw dostępu w okresach przejściowych nie są zezwoleniami lub zmianami zezwoleń.

(41) Świadczenie usług przez firmy z państw trzecich w Unii podlega systemom i wymogom krajowym. Systemy te są bardzo zróżnicowane, a firmy upoważnione do działania zgodnie z nimi nie cieszą się swobodą świadczenia usług i prawem przedsiębiorczości w państwach członkowskich innych niż państwo, na terytorium którego mają swoją siedzibę. Właściwe jest wprowadzenie wspólnych ram regulacyjnych na szczeblu Unii. System ten powinien harmonizować istniejące rozdrobnione ramy, zapewniać pewność i jednolite traktowanie firm z państw trzecich podejmujących działalność w Unii, zapewniać przeprowadzanie przez Komisję skutecznej oceny równoważności w odniesieniu do ram ostrożnościowych i ram prowadzenia działalności państw trzecich oraz gwarantować porównywalny poziom ochrony klientów w Unii, korzystających z usług świadczonych przez firmy z państw trzecich.

Stosując ten system, Komisja i państwa członkowskie powinny priorytetowo traktować dziedziny objęte zobowiązaniami podjętymi przez grupę G-20 oraz porozumieniami zawartymi z największymi partnerami handlowymi Unii, uwzględniać centralną rolę Unii na światowych rynkach finansowych i zapewnić, aby stosowanie wymogów właściwych państwom trzecim nie uniemożliwiło inwestorom i emitentom unijnym inwestowania w państwach trzecich lub uzyskiwania środków finansowych z tych krajów i odwrotnie, aby nie uniemożliwiało to inwestorom i emitentom z państw trzecich inwestowania, gromadzenia kapitału lub uzyskiwania innych usług finansowych na rynkach Unii, chyba że taki środek jest niezbędny z obiektywnych przyczyn ostrożnościowych popartych dowodami. Dokonując ocen, Komisja powinna uwzględniać cele i zasady regulacji papierów wartościowych Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO) oraz zalecenia w formie zmienionej i poddanej interpretacji przez IOSCO.

Jeżeli nie można podjąć decyzji określającej skuteczną równoważność, świadczenie usług przez firmy z państw trzecich w Unii podlega w dalszym ciągu systemom krajowym. Komisja powinna dokonywać oceny równoważności z własnej inicjatywy. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość sugerowania Komisji poddania określonego państwa trzeciego lub państw trzecich pod ocenę równoważności, przy czym takie sugestie nie powinny zobowiązywać Komisji do uruchomienia procesu takiej oceny. Ocena równoważności powinna być oparta na wynikach; należy w niej określić, w jakim stopniu ramy regulacyjne i nadzorcze danego państwa trzeciego pozwalają osiągać podobne i adekwatne skutki regulacyjne oraz w jakim stopniu spełniają te same cele co prawo Unii. Rozpoczynając te oceny równoważności, Komisja powinna mieć możliwość ustalenia hierarchii jurysdykcji państw trzecich, biorąc pod uwagę, jakie znaczenie ma ustalenie równoważności w stosunku do firm i klientów z Unii, istnienie porozumień o nadzorze i współpracy między danym państwem trzecim a państwami członkowskimi, istnienie efektywnego równoważnego systemu uznawania firm inwestycyjnych, które uzyskały zezwolenie w ramach obcych systemów, a także zainteresowanie i chęć państwa trzeciego, by uczestniczyć w procesie oceny równoważności. Komisja powinna monitorować wszelkie znaczące zmiany ram regulacyjnych i nadzorczych państwa trzeciego i w stosownych przypadkach dokonywać przeglądu decyzji w sprawie równoważności.

(42) Świadczenie usług bez posiadania oddziału na podstawie niniejszego rozporządzenia należy ograniczyć do uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych per se. Powinno ono podlegać rejestracji przez EUNGiPW oraz nadzorowi w państwie trzecim. Powinny istnieć właściwe postanowienia odnośnie do współpracy między EUNGiPW a właściwymi organami w państwie trzecim.

(43) Przepisy niniejszego rozporządzenia regulujące świadczenie usług lub prowadzenie działalności przez firmy mające siedzibę w państwach trzecich nie powinny mieć wpływu na możliwość otrzymywania usług inwestycyjnych przez osoby mające swoją siedzibę w Unii od firmy z państwa trzeciego ze swojej wyłącznej inicjatywy, ani możliwość otrzymywania przez firmy inwestycyjne lub instytucje kredytowe usług inwestycyjnych lub korzystania z działalności inwestycyjnej firmy z państwa trzeciego ze swojej wyłącznej inicjatywy, ani możliwość otrzymywania usług inwestycyjnych przez klienta od firmy z państwa trzeciego ze swojej wyłącznej inicjatywy na zasadzie pośrednictwa firmy inwestycyjnej lub instytucji kredytowej. Jeżeli firma z państwa trzeciego świadczy usługi wyłącznie z inicjatywy osoby mającej siedzibę w Unii, usługi nie powinny być uznawane za świadczone na obszarze Unii. Jeżeli firma z państwa trzeciego prowadzi akwizycję wśród klientów lub potencjalnych klientów w Unii lub promuje lub reklamuje usługi inwestycyjne lub działalność inwestycyjną w powiązaniu z usługami dodatkowymi w Unii, działalność tego rodzaju nie powinna być uznawana za usługę świadczoną z własnej wyłącznej inicjatywy klienta.

(44) W odniesieniu do uznawania firm z państw trzecich i zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii w ramach Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, w tym Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, decyzje w sprawie uznawania ram regulacyjnych i nadzorczych państw trzecich za równoważne z ramami regulacyjnymi i nadzorczymi Unii powinny być przyjmowane wyłącznie wówczas, gdy ramy prawne i nadzorcze danego państwa trzeciego przewidują skuteczny, równoważny system uznawania firm inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia w ramach systemów prawnych innych państw, m.in. zgodnie z ogólnymi celami i normami regulacyjnymi określonymi przez grupę G-20 we wrześniu 2009 r. dotyczącymi poprawy przejrzystości na rynkach instrumentów pochodnych, ograniczania ryzyka systemowego i ochrony rynków przed nadużyciami. System taki należy uznać za równoważny, jeżeli zapewnia on, że zasadniczy wynik mających zastosowanie ram regulacyjnych jest podobny do wymogów Unii, a za skuteczny należy go uznać, jeżeli uregulowania te są stosowane w sposób konsekwentny.

(45) Na rynkach wtórnych kasowych prowadzących obrót uprawnieniami do emisji (EUA) miały miejsce przypadki nadużyć, które mogą podważyć zaufanie do systemu handlu emisjami określonych w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁴), w związku z czym podejmowane są środki, aby wzmocnić system rejestrów EUA oraz zaostrzyć warunki otwierania rachunku na potrzeby obrotu EUA. Celem wzmocnienia integralności i ochrony sprawnego funkcjonowania tych rynków, w tym kompleksowego nadzoru nad obrotem, właściwe jest uzupełnienie środków podjętych na mocy dyrektywy 2003/87/WE poprzez pełne objęcie uprawnień do emisji zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy 2014/65/UE, a także rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (¹⁵) i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/57/UE (¹⁶), poprzez zaklasyfikowanie ich jako instrumenty finansowe.

(46) Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE. W szczególności należy przyjąć akty delegowane w odniesieniu do rozszerzenia zakresu niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia na banki centralne państw trzecich, szczegółów dotyczących definicji, szczegółowych przepisów w zakresie kosztów dotyczących dostępności danych rynkowych, dostępu do kwotowań cen, wielkości, przy których lub poniżej których firma zawiera transakcje z dowolnym innym klientem, któremu udostępnia się przedmiotowe kwotowanie, kompresji portfela, a także dalszego ustalenia kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla ochrony inwestorów, prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego systemu finansowego Unii lub części tego systemu mogą uzasadniać podjęcie działań przez EUNGiPW, EUNB lub właściwe organy, uprawnień EUNGiPW w zakresie zarządzania pozycjami, rozszerzenia okresu przejściowego na podstawie art. 35 ust. 5 niniejszego rozporządzenia na pewien okres oraz w odniesieniu do wyłączenia na pewien okres giełdowych instrumentów pochodnych z zakresu niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(47) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze dotyczące przyjęcia decyzji w sprawie równoważności w zakresie ram prawnych i nadzorczych państwa trzeciego na potrzeby świadczenia usług przez firmy z państw trzecich lub systemów obrotu państw trzecich, do celów kwalifikowania jako systemy obrotu dla instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu oraz dostępu CCP z państw trzecich oraz systemów obrotu państw trzecich do systemów obrotu oraz CCP mających siedzibę w Unii. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (¹⁷).

(48) Jako że cele tego rozporządzenia, w szczególności określenie jednolitych wymogów dotyczących instrumentów finansowych w zakresie podawania do wiadomości publicznej danych o obrocie, zgłaszania transakcji właściwym organom, obrotu instrumentami pochodnymi i akcjami w systemach zorganizowanych, niedyskryminacyjnego dostępu do CCP, systemów obrotu i wskaźników, uprawnień w zakresie interwencji produktowej, zarządzania pozycjami i limitów pozycji, świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej przez firmy z państw trzecich, nie mogą być osiągnięte w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie, ponieważ – mimo że krajowe właściwe organy mają większe możliwości monitorowania zmian na rynku – całościowe skutki problemów związanych z przejrzystością obrotu, zgłaszaniem transakcji, obrotem instrumentami pochodnymi oraz zakazami dotyczącymi produktów i praktyk postępowania można w pełni zrozumieć jedynie w kontekście całej Unii, natomiast, z uwagi na jego skalę i skutki, mogą być lepiej realizowane na szczeblu Unii; Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(49) Żadne działania podejmowane przez jakiekolwiek właściwe organy bądź EUNGiPW w ramach wykonywania ich obowiązków nie powinny się wiązać z bezpośrednią ani pośrednią dyskryminacją żadnego państwa członkowskiego czy grupy państw członkowskich jako miejsca świadczenia usług inwestycyjnych i działalności inwestycyjnej w jakiejkolwiek walucie. Żadne działania EUNB podejmowane w ramach wykonywania swoich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia nie powinny bezpośrednio lub pośrednio dyskryminować jakiegokolwiek państwa członkowskiego lub grupy państw członkowskich.

(50) Standardy techniczne usług finansowych powinny zapewnić właściwą ochronę deponentów, inwestorów i konsumentów w całej Unii. Skutecznym i właściwym krokiem jest powierzenie EUNGiPW, będącemu organem dysponującym wysokospecjalistyczną wiedzą, zadania opracowania projektów regulacyjnych standardów technicznych, które nie przewidują decyzji politycznych, celem ich przedłożenia Komisji.

(51) Komisja powinna przyjąć projekty regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez EUNGiPW w odniesieniu do szczegółowych wymogów w zakresie przejrzystości obrotu, w odniesieniu do operacji polityki pieniężnej, walutowej i stabilności finansowej oraz rodzajów niektórych transakcji mających znaczenie na podstawie niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do szczegółowych warunków udzielania zwolnień z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej, w odniesieniu do ustaleń w zakresie odroczonej publikacji danych posttransakcyjnych, w odniesieniu do obowiązku rozłącznego udostępniania danych przed- i posttransakcyjnych, w odniesieniu do kryteriów warunkujących nakładanie obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej na podmioty systematycznie internalizujące transakcje, w odniesieniu do ujawniania informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji, w odniesieniu do treści i częstotliwości wniosków o udzielenie danych w związku z przekazywaniem informacji na potrzeby przejrzystości i innych wyliczeń, w odniesieniu do transakcji, które nie przyczyniają się do ustalania poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu, w odniesieniu do danych zlecenia, które mają być przechowywane, w odniesieniu do treści i specyfikacji zgłoszeń transakcji, w odniesieniu do treści i specyfikacji danych referencyjnych instrumentów finansowych, w odniesieniu do rodzajów kontraktów, które powodują bezpośrednie, istotne i przewidywalne skutki w Unii, i przypadków, w których konieczny jest obowiązek obrotu względem instrumentów pochodnych, w odniesieniu do wymogów dotyczących systemów i procedur w celu zapewnienia, że transakcje na rozliczanych instrumentach pochodnych będą przedkładane i akceptowane do rozliczenia, określającym rodzaje ustaleń dotyczących rozliczeń pośrednich, w odniesieniu do instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu w zorganizowanych systemach obrotu, w odniesieniu do niedyskryminacyjnego dostępu do CCP, w odniesieniu do instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu w zorganizowanych systemach obrotu, w odniesieniu do niedyskryminacyjnego dostępu do systemu obrotu, w odniesieniu do niedyskryminacyjnego dostępu do wskaźników oraz obowiązku ich udostępniania na prawach licencji, oraz w zakresie informacji, które firma z państwa trzeciego powinna przekazać EUNGiPW we wniosku o rejestrację. Komisja powinna przyjmować te projekty regulacyjnych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

(52) Art. 95 dyrektywy 2014/65/UE przewiduje przejściowe wyłączenie dla niektórych instrumentów pochodnych dotyczących energii C6. W związku z tym konieczne jest, by standardy techniczne określające obowiązek rozliczania opracowane przez EUNGiPW zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 uwzględniały ten fakt i nie nakładały obowiązku rozliczania na instrumenty pochodne, które następnie podlegałyby przejściowemu wyłączeniu instrumentów pochodnych dotyczących energii C6.

(53) Stosowanie wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu należy odroczyć, aby dostosować stosowanie niniejszego rozporządzenia do stosowania przepisów przekształconej dyrektywy po dokonaniu ich transpozycji oraz wprowadzić wszystkie niezbędne środki wykonawcze. Cały pakiet regulacyjny należy następnie stosować od tego samego momentu. Nie należy jedynie odraczać stosowania uprawnień w zakresie środków wykonawczych, aby umożliwić jak najwcześniejsze podjęcie niezbędnych kroków zmierzających do przygotowania projektu i przyjęcia tych środków wykonawczych.

(54) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i respektuje zasady określone w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawo do ochrony danych osobowych (art. 8), wolność prowadzenia działalności gospodarczej (art. 16), prawo do ochrony konsumentów (art. 38), prawo do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego (art. 47), a także zakaz ponownego sądzenia lub karania w postępowaniu karnym za ten sam czyn zabroniony pod groźbą kary (art. 50), i powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami,

(55) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 10 lutego 2012 r. (¹⁸),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

[1] 1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite wymogi w odniesieniu do:

a) podawania danych o obrocie do wiadomości publicznej;

b) zgłaszania transakcji właściwym organom;

c) obrotu instrumentami pochodnymi w zorganizowanych systemach obrotu;

d) niedyskryminacyjnego dostępu do rozliczeń oraz niedyskryminacyjnego dostępu do obrotu wskaźnikami;

e) uprawnień właściwych organów, EUNGiPW i EUNB w zakresie interwencji produktowej oraz uprawnień EUNGiPW w zakresie kontroli zarządzania pozycjami i limitów pozycji;

f) świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej w formie oddziału bądź bez posiadania oddziału przez firmy z państw trzecich po wydaniu przez Komisję mającej zastosowanie decyzji w sprawie równoważności;

g) zezwoleń dla dostawców usług w zakresie udostępniania informacji oraz nadzoru nad nimi.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do firm inwestycyjnych posiadających zezwolenie na mocy dyrektywy 2014/65/UE i instytucji kredytowych posiadających zezwolenie na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (¹⁹) w przypadku świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej oraz do operatorów rynku wraz ze wszystkimi systemami obrotu, w jakich działają.

3. Tytuł V niniejszego rozporządzenia stosuje się również do wszystkich kontrahentów finansowych i kontrahentów niefinansowych, którzy podlegają obowiązkowi rozliczania na mocy tytułu II rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

4. Tytuł VI niniejszego rozporządzenia stosuje się również do CCP i osób posiadających prawa własności do wskaźników.

4a. Tytuł VII rozdział 1 niniejszego rozporządzenia ma również zastosowanie do firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną na terytorium Unii.

5. Tytuł VIII niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną w Unii w formie oddziału bądź bez posiadania oddziału po wydaniu przez Komisję mającej zastosowanie decyzji w sprawie równoważności.

5a. Przepisy tytułu II i tytułu III niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, zgodnie z definicją w art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 (²⁰).

5b. Wszystkie systemy wielostronne muszą funkcjonować zgodnie z przepisami tytułu II dyrektywy 2014/65/UE dotyczącymi MTF lub OTF albo zgodnie z przepisami tytułu III tej dyrektywy dotyczącymi rynków regulowanych.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje muszą prowadzić działalność zgodnie z tytułem III niniejszego rozporządzenia.

Bez uszczerbku dla art. 23 i 28 wszystkie firmy inwestycyjne zawierające transakcje na instrumentach finansowych, których to transakcji nie zawiera się w systemach wielostronnych lub w ramach podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, muszą przestrzegać przepisów art. 20 i 21.

6. Art. 8, 8a, 8b, 10 i 21 nie mają zastosowania do rynków regulowanych, operatorów rynku i firm inwestycyjnych w odniesieniu do transakcji zawartych przez członka Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), jeżeli członek ten uprzednio powiadomił swojego kontrahenta, że transakcja podlega wyłączeniu, oraz jeżeli zastosowanie ma jeden z poniższych warunków:

a) członek ESBC jest członkiem Eurosystemu działającym na mocy rozdziału IV Protokołu nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i TFUE, z wyjątkiem art. 24 tego statutu;

b) członek ESBC nie jest członkiem Eurosystemu, lecz transakcja jest zawierana w ramach prowadzenia polityki pieniężnej lub walutowej, włącznie z operacjami prowadzonymi w celu utrzymania oficjalnych rezerw walutowych lub zarządzania nimi, do czego ten członek ESBC jest prawnie upoważniony; lub

c) transakcja jest zawierana w ramach prowadzenia polityki stabilności finansowej, do czego ten członek ESBC jest prawnie upoważniony.

7. Ust. 6 nie ma zastosowania do transakcji zawieranych przez któregokolwiek z członków ESBC, który nie jest członkiem Eurosystemu, w ramach prowadzenia jego operacji inwestycyjnych.

8. EUNGiPW w ścisłej współpracy z ESBC opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu wyszczególnienia operacji w ramach polityki pieniężnej, operacji walutowych i operacji w ramach polityki stabilności finansowej oraz rodzajów transakcji, do których mają zastosowanie ust. 6 i 7 względem członków ESBC niebędących członkami Eurosystemu.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 marca 2026 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

9. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu rozszerzenia zakresu stosowania ust. 6 na inne banki centralne.

W tym celu do dnia 1 czerwca 2015 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające traktowanie transakcji dokonywanych przez banki centralne państw trzecich, do których na potrzeby niniejszego ustępu zalicza się Bank Rozrachunków Międzynarodowych. Sprawozdanie obejmuje analizę ich zadań statutowych i wolumeny obrotu w Unii. Sprawozdanie to:

a) określa przepisy mające zastosowanie w odpowiednich państwach trzecich w odniesieniu do obowiązkowego ujawniania transakcji dokonywanych przez banki centralne, wraz z transakcjami dokonywanymi przez członków ESBC w tych państwach trzecich, oraz

b) ocenia potencjalny wpływ wymogów obowiązkowego ujawniania w Unii na transakcje dokonywane przez banki centralne państw trzecich.

Jeżeli w sprawozdaniu stwierdza się, że wyłączenie przewidziane w ust. 6 jest konieczne w odniesieniu do transakcji, których kontrahentem jest bank centralny państwa trzeciego prowadzący operacje związane z polityką pieniężną, operacje walutowe i operacje związane ze stabilnością finansową, Komisja przewiduje, że to wyłączenie ma zastosowanie do tego banku centralnego państwa trzeciego.

Artykuł 2

Definicje

1. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „firma inwestycyjna” oznacza firmę inwestycyjną zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2014/65/UE;

2) „usługi inwestycyjne i działalność inwestycyjna” oznaczają usługi inwestycyjne i działalność inwestycyjną zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2014/65/UE;

3) „usługi dodatkowe” oznaczają usługi dodatkowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2014/65/UE;

4) „realizacja zleceń na rachunek klientów” oznacza realizację zleceń na rachunek klientów zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 5 dyrektywy 2014/65/UE;

5) „transakcje na własny rachunek” oznaczają transakcje na własny rachunek zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 6 dyrektywy 2014/65/UE;

6) „animator rynku” oznacza animatora rynku zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 7 dyrektywy 2014/65/UE;

7) „klient” oznacza klienta zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 9 dyrektywy 2014/65/UE;

8) „klient branżowy” oznacza klienta branżowego zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 10 dyrektywy 2014/65/UE;

8a) „rynek rozwoju MŚP” oznacza rynek rozwoju MŚP zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 12 dyrektywy 2014/65/UE;

9) „instrument finansowy” oznacza instrument finansowy zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2014/65/UE;

10) „operator rynku” oznacza operatora rynku zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 18 dyrektywy 2014/65/UE;

11) „system wielostronny” oznacza każdy system lub platformę, w ramach których możliwa jest interakcja wielu deklaracji gotowości zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych składanych przez osoby trzecie;

12) „podmiot systematycznie internalizujący transakcje” oznacza podmiot systematycznie internalizujący transakcje zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2014/65/UE;

13) „rynek regulowany” oznacza rynek regulowany zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 21 dyrektywy 2014/65/UE;

14) „wielostronna platforma obrotu” lub „MTF” oznacza wielostronną platformę obrotu zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 22 dyrektywy 2014/65/UE;

15) „zorganizowana platforma obrotu” lub „OTF” oznacza zorganizowaną platformę obrotu zdefiniowaną w dyrektywie 2014/65/UE;

16) „system obrotu” oznacza system obrotu zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 24 dyrektywy 2014/65/UE;

16a) „wyznaczony podmiot publikujący” oznacza firmę inwestycyjną odpowiedzialną za podawanie do wiadomości publicznej transakcji za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego zgodnie z art. 20 ust. 1 i art. 21 ust. 1;

17) „płynny rynek” oznacza:

a) do celów art. 9, 11 i 11a:

(i) w odniesieniu do obligacji – rynek, na którym w sposób ciągły są obecni gotowi i chętni nabywcy i sprzedawcy, przy czym rynek jest oceniany na podstawie wielkości emisji obligacji;

(ii) w odniesieniu do instrumentu finansowego lub klasy instrumentu finansowego innych niż te, o których mowa w ppkt (i) – rynek, na którym w trybie ciągłym istnieją kupujący i sprzedający gotowi do zawierania transakcji, gdzie rynek jest oceniany zgodnie z poniższymi kryteriami, z uwzględnieniem specyfiki struktury rynku danego instrumentu finansowego lub danej klasy instrumentu finansowego:

– średnia częstotliwość i wielkość transakcji w szerokim spektrum warunków rynkowych, z uwzględnieniem charakteru i cyklu życia produktów w ramach danej klasy instrumentu finansowego,

– liczba i rodzaj uczestników rynku, w tym udział uczestników rynku w obrocie danymi instrumentami finansowymi,

– średnia wartość spreadów, jeżeli jest dostępna,

– w stosownych przypadkach – wielkość emisji;

b) do celów art. 4, 5 i 14 – rynek danego instrumentu finansowego, którego obrót jest realizowany na co dzień, w przypadku gdy rynek jest oceniany według następujących kryteriów:

(i) kapitalizacja rynkowa tego instrumentu finansowego;

(ii) średnia dzienna liczba transakcji na tym instrumencie finansowym;

(iii) średni dzienny obrót dla tego instrumentu finansowego;

18) „właściwy organ” oznacza właściwy organ zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 26 dyrektywy 2014/6 5/UE oraz do celów udzielania zezwoleń dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji i nadzoru nad nimi – EUNGiPW, z wyjątkiem zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych i zatwierdzonych podmiotów publikujących korzystających z odstępstwa zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu;

19) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (²¹);

20) „oddział” oznacza oddział zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 30 dyrektywy 2014/65/UE;

21) „bliskie powiązania” oznaczają bliskie powiązania zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 35 dyrektywy 2014/65/UE;

22) „organ zarządzający” oznacza organ zarządzający zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 36 dyrektywy 2014/65/UE;

22a) „kadra kierownicza wyższego szczebla” oznacza kadrę kierowniczą wyższego szczebla w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 37 dyrektywy 2014/65/UE;

23) „lokata strukturyzowana” oznacza lokatę strukturyzowaną zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 lit. 43 dyrektywy 2014/65/UE;

24) „zbywalne papiery wartościowe” oznaczają zbywalne papiery wartościowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 44 dyrektywy 2014/65/UE;

25) „kwity depozytowe” oznaczają kwity depozytowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 45 dyrektywy 2014/65/UE;

26) „fundusz inwestycyjny typu ETF” oznacza fundusz inwestycyjny typu ETF zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 46 dyrektywy 2014/65/UE;

27) „certyfikaty” oznaczają papiery wartościowe zbywalne na ryku kapitałowym, które – w przypadku spłaty inwestycji przez emitenta – mają pierwszeństwo przed akcjami, ale znajdują się za niezabezpieczonymi obligacjami oraz innymi podobnymi instrumentami;

28) „strukturyzowane produkty finansowe” oznaczają papiery wartościowe stworzone do celów sekurytyzacji i przenoszenia ryzyka kredytowego związanego z pulą aktywów finansowych i uprawniające posiadacza papieru wartościowego do otrzymywania regularnych płatności zależnych od przepływów pieniężnych z tytułu aktywów bazowych;

29) „instrumenty pochodne” oznaczają instrumenty finansowe określone w art. 4 ust. 1 pkt 44 lit. c) dyrektywy 2014/65/UE i o którym mowa w sekcji C pkt 4–10 załącznika I do tej dyrektywy;

30) „towarowe instrumenty pochodne” oznaczają instrumenty finansowe określone w art. 4 ust. 1 pkt 44 lit. c) dyrektywy 2014/65/UE dotyczące towaru lub instrumentu bazowego, o których mowa w sekcji C pkt 10 załącznika I do tej dyrektywy lub sekcji C pkt 5, 6, 7 i 10 tego załącznika;

31) „CCP” oznacza CCP w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

32) „giełdowy instrument pochodny” oznacza instrument pochodny, który jest przedmiotem obrotu na rynku regulowanym lub na rynku państwa trzeciego uznawanym za równoważny rynkowi regulowanemu zgodnie z art. 28 niniejszego rozporządzenia i który jako taki nie jest objęty definicją instrumentu pochodnego zdefiniowanego w art. 2 pkt 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

32a) „instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym” oznaczają instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zdefiniowane w art. 2 pkt 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

33) „wykonywalna deklaracja zainteresowania” oznacza wiadomość pochodzącą od jednego członka lub uczestnika w systemie obrotu i przeznaczoną dla innego członka lub uczestnika, dotyczącą gotowości zawarcia transakcji i zawierającą wszystkie niezbędne informacje dla uzgodnienia transakcji;

34) „zatwierdzony podmiot publikujący” oznacza osobę upoważnioną na mocy niniejszego rozporządzenia do świadczenia usług polegających na upublicznianiu informacji dotyczących obrotu w imieniu firm inwestycyjnych zgodnie z art. 20 i 21;

35) „dostawca informacji skonsolidowanych” lub „CTP” oznacza osobę upoważnioną zgodnie z tytułem IVa rozdział 1 niniejszego rozporządzenia do świadczenia usług polegających na gromadzeniu danych z systemów obrotu i od zatwierdzonych podmiotów publikujących oraz na konsolidacji tych danych w ciągły elektroniczny strumień danych bieżących zapewniający podstawowe dane rynkowe i dane regulacyjne;

36) „zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy” oznacza osobę upoważnioną na mocy niniejszego rozporządzenia do świadczenia usług polegających na zgłaszaniu szczegółów transakcji właściwym organom lub EUNGiPW w imieniu firm inwestycyjnych;

36a) „dostawca usług w zakresie udostępniania informacji” oznacza osobę, o której mowa w pkt 34–36, oraz osobę, o której mowa w art. 27b ust. 2;

36b) „podstawowe dane rynkowe” oznaczają:

a) wszystkie następujące dane dotyczące danej akcji lub danego funduszu inwestycyjnego typu ETF w dowolnym momencie:

(i) w przypadku arkuszy zleceń realizowanych w trybie notowań ciągłych – europejską najlepszą ofertę kupna i sprzedaży wraz z odpowiadającym jej wolumenem;

(ii) w przypadku aukcyjnych systemów obrotu – cenę, po której system najlepiej zrealizowałby swój algorytm obrotu, oraz wolumen, który uczestnicy tego systemu mogliby potencjalnie zrealizować po tej cenie;

(iii) cenę, po jakiej zrealizowano transakcję, i wolumen zrealizowany po tej cenie;

(iv) w przypadku transakcji – rodzaj systemu obrotu oraz obowiązujące zwolnienia i odroczenia;

(v) z wyjątkiem informacji, o których mowa w ppkt (i) i (ii) – kod identyfikacyjny rynku jednoznacznie identyfikujący system obrotu oraz, w przypadku innych systemów wykonywania zleceń, kod identyfikacyjny identyfikujący rodzaj systemu wykonywania zleceń;

(vi) standardowy identyfikator instrumentu, który ma zastosowanie we wszystkich systemach wykonywania zleceń;

(vii) informacje dotyczące znacznika czasu w odniesieniu do następujących elementów, stosownie do przypadku:

– wykonanie transakcji i wszelkie zmiany do niej,

– wpis najlepszych ofert kupna i sprzedaży do arkusza zleceń,

– w przypadku aukcyjnego systemu obrotu – wskazanie cen lub wolumenów,

– publikacja przez systemy obrotu elementów wymienionych w tiret pierwszym, drugim i trzecim,

– rozpowszechnianie podstawowych danych rynkowych;

b) wszystkie następujące dane dotyczące danej obligacji lub danego instrumentu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w dowolnym momencie:

(i) cena, po jakiej zrealizowano transakcję, oraz ilość lub wielkość zrealizowana po tej cenie;

(ii) kod identyfikacyjny rynku jednoznacznie identyfikujący system obrotu oraz, w przypadku innych systemów wykonywania zleceń, kod identyfikacyjny identyfikujący rodzaj systemu wykonywania zleceń;

(iii) w przypadku obligacji – standardowy identyfikator instrumentu, który ma zastosowanie we wszystkich systemach wykonywania zleceń;

(iv) w przypadku instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym – identyfikacyjne dane referencyjne, o których mowa w art. 27 ust. 1 akapit drugi;

(v) informacje dotyczące znacznika czasu w odniesieniu do następujących elementów:

– wykonanie transakcji i wszelkie zmiany do niej,

– publikacja transakcji przez systemy obrotu,

– rozpowszechnianie podstawowych danych rynkowych;

(vi) rodzaj systemu obrotu oraz obowiązujące zwolnienia i odroczenia;

36c) „dane regulacyjne” oznaczają dane związane ze statusem systemów kojarzenia zleceń dotyczących instrumentów finansowych i dane związane ze statusem notowań indywidualnych instrumentów finansowych;

37) „macierzyste państwo członkowskie” oznacza macierzyste państwo członkowskie zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 55 dyrektywy 2014/65/UE;

38) „przyjmujące państwo członkowskie” oznacza przyjmujące państwo członkowskie zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 56 dyrektywy 2014/65/UE;

39) „wskaźnik” oznacza dowolny współczynnik, indeks lub liczbę, podane do publicznej wiadomości albo opublikowane, okresowo lub regularnie określane poprzez zastosowanie wzoru lub na podstawie wartości jednego lub większej liczby aktywów bazowych lub cen, wraz z cenami ustalonymi szacunkowo, aktualnymi lub szacowanymi stopami procentowymi lub innymi wartościami, lub danymi zebranymi w oparciu o przeprowadzone badania, stanowiące punkt odniesienia dla określenia kwoty przypadającej do zapłaty z tytułu instrumentu finansowego lub wartości instrumentu finansowego;

40) „ uzgodnienia interoperacyjne” oznacza uzgodnienie interoperacyjne zdefiniowane w art. 2 pkt 12 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

41) „instytucja finansowa mająca siedzibę w państwie trzecim” oznacza podmiot mający siedzibę w państwie trzecim, posiadający zezwolenie lub licencję, zgodnie z prawem tego państwa trzeciego, na realizowanie rodzajów usług lub działalności wymienionych w dyrektywie 2013/36/UE, dyrektywie 2014/65/UE, dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (²²), dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (²³), dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/41/WE (²⁴) lub dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (²⁵);

42) „firma z państwa trzeciego” oznacza firmę z państwa trzeciego zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 57 dyrektywy 2014/65/UE;

43) „produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym” oznacza produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym zdefiniowany w art. 2 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 (²⁶).

44) „instrumenty pochodne oparte na towarach rolnych” oznacza instrumenty pochodne odnoszące się do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (²⁷) i w załączniku I części I–XX i XXIV/1 do tego rozporządzenia;

45) „fragmentacja płynności” oznacza zaistnienie jednej z poniższych sytuacji:

a) gdy uczestnicy systemu obrotu nie są w stanie zawrzeć w tym systemie transakcji z innym kontrahentem lub z innymi kontrahentami z powodu braku ustaleń rozliczeniowych, do których mieliby dostęp wszyscy uczestnicy; lub

b) gdy członek rozliczający lub jego klienci byliby zmuszeni do utrzymywania pozycji w danym instrumencie finansowym u więcej niż jednego CCP, co ograniczyłoby potencjał zbilansowania ekspozycji finansowych;

46) „dług państwowy” oznacza dług państwowy zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 61 dyrektywy 2014/65/UE;

47) „kompresja portfela” oznacza usługę minimalizacji ryzyka, w ramach której co najmniej dwóch kontrahentów zbywa w całości lub częściowo niektóre bądź wszystkie instrumenty pochodne objęte przez tych kontrahentów kompresją portfela i zastępuje zbyte instrumenty pochodne innym instrumentem pochodnym, którego łączna wartość nominalna jest niższa niż łączna wartość nominalna zbytych instrumentów pochodnych;

48) „zamiana na aktywa fizyczne” oznacza transakcję na instrumencie pochodnym lub innym instrumencie finansowym zależną od jednoczesnego przekazania równoważnej ilości fizycznych aktywów bazowych;

49) „zlecenie pakietowe” oznacza zlecenie wyceniane jako pojedyncza jednostka:

a) do celów przeprowadzenia zamiany na aktywa fizyczne; lub

b) na co najmniej dwóch instrumentach finansowych – do celów realizacji transakcji pakietowej;

50) „transakcja pakietowa” oznacza:

a) zamianę na aktywa fizyczne; lub

b) transakcję obejmującą realizację co najmniej dwóch transakcji składowych na instrumentach finansowych, która spełnia wszystkie poniższe kryteria:

(i) transakcja jest realizowana między co najmniej dwoma kontrahentami;

(ii) każdy komponent transakcji wiąże się ze znaczącym ryzykiem ekonomicznym lub finansowym, które jest związane z wszystkimi pozostałymi komponentami;

(iii) realizacja każdego komponentu następuje równocześnie z realizacją wszystkich pozostałych komponentów i jest od nich zależna.

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 określających pewne elementy techniczne definicji zawartych w ust. 1 w celu dostosowania ich do zmian na rynku.

3. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50, określające kryteria służące identyfikacji zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych i zatwierdzonych podmiotów publikujących, które – na zasadzie odstępstwa od niniejszego rozporządzenia z racji ich ograniczonego znaczenia dla rynku wewnętrznego – podlegają wymogowi uzyskania zezwolenia właściwego organu państwa członkowskiego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 26) dyrektywy 2014/65/UE i podlegają nadzorowi właściwego organu.

Przyjmując akt delegowany, Komisja uwzględnia co najmniej jeden z poniższych elementów:

a) zakres, w jakim usługi są świadczone na rzecz firm inwestycyjnych posiadających zezwolenie tylko w jednym państwie członkowskim,

b) liczbę zgłoszeń transakcji lub liczbę transakcji,

c) fakt, czy zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy lub zatwierdzony podmiot publikujący należy do grupy uczestników rynków finansowych prowadzących działalność transgraniczną.

W przypadku gdy podmiot jest nadzorowany przez EUNGiPW w odniesieniu do wszelkich usług świadczonych w charakterze dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji na podstawie niniejszego rozporządzenia, na podstawie jakiegokolwiek aktu delegowanego przyjętego na mocy niniejszego ustępu spod nadzoru EUNGiPW nie wyłącza się żadnej działalności prowadzonej w charakterze zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego lub zatwierdzonego podmiotu publikującego.

TYTUŁ II

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA SYSTEMÓW OBROTU

ROZDZIAŁ 1

Zasady przejrzystości dla instrumentów udziałowych

Artykuł 3

Wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, ogłaszanych za pośrednictwem ich systemów dla akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu. Wymóg niniejszy stosuje się również do wykonywalnych deklaracji zainteresowania. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

2. Wymogi przejrzystości, o których mowa w ust. 1, zostaną skalibrowane dla różnych rodzajów systemów obrotu, w tym systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń, w oparciu o kwotowania, dla systemów hybrydowych i systemów z okresowymi aukcjami.

3. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, ustalenia stosowane dla upubliczniania informacji, o których mowa w ust. 1, firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania swoich kwotowań w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych zgodnie z art. 14.

Artykuł 4

Zwolnienia dla instrumentów udziałowych

1. Właściwe organy muszą mieć możliwość zwolnienia operatorów rynku i firm inwestycyjnych prowadzących system obrotu z obowiązku upubliczniania informacji, o których mowa w art. 3 ust. 1, w odniesieniu do:

a) systemów kojarzenia zleceń, które są oparte na metodzie prowadzenia obrotów, zgodnie z którą cena instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pochodzi z systemu obrotu, na którym po raz pierwszy dopuszczono ten instrument finansowy do obrotu lub najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności, pod warunkiem że ten kurs odniesienia jest powszechnie znany, a uczestnicy rynku uznają go za wiarygodny kurs odniesienia. Długotrwałe stosowanie tego zwolnienia podlega warunkom określonym w art. 5.

b) systemów formalizujących negocjowane transakcje, które:

(i) są przeprowadzane w obrębie bieżącego spreadu ważonego wobec wolumenu, odzwierciedlonego w arkuszu zleceń lub kwotowaniach animatorów rynku regulowanego lub systemu obrotu prowadzącego dany system;

(ii) są zawierane na niepłynnej akcji, kwicie depozytowym, funduszu inwestycyjnym typu ETF, certyfikacie lub innym podobnym instrumencie finansowym, który nie jest objęty znaczeniem rynku płynnego, i są prowadzone w obrębie pewnej wartości procentowej odpowiedniego kursu odniesienia, przy czym ta wartość procentowa i ten kurs odniesienia są ustalane z góry przez operatora systemu; lub

(iii) podlegają warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa tego instrumentu finansowego;

c) zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynkową;

d) zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu do czasu ujawnienia.

2. Kurs odniesienia, o którym mowa w ust. 1 lit. a), jest ustalany poprzez pobranie:

a) wartości pośredniej między bieżącą ceną kupna i sprzedaży systemu obrotu, na którym po raz pierwszy dopuszczono ten instrument finansowy do obrotu lub najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności; lub

b) jeżeli cena, o której mowa w lit. a) nie jest osiągalna, ceny otwarcia lub zamknięcia odpowiedniej sesji obrotów.

Zamówienia odnoszą się do ceny, o której mowa w ust. 2, wyłącznie poza fazą notowań ciągłych danej sesji obrotów.

3. Gdy systemy obrotu prowadzą systemy formalizujące negocjowane transakcje zgodnie z ust. 1 lit. b) pkt (i):

a) transakcje te prowadzi się zgodnie z regulaminem systemu obrotu;

b) system obrotu zapewnia funkcjonowanie systemów, procedur i mechanizmów w celu zapobiegania nadużyciom na rynku i próbom nadużyć oraz wykrywania ich, w odniesieniu do takich transakcji negocjowanych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 596/2014;

c) system obrotu ustanawia, wprowadza i utrzymuje systemy wykrywające wszelkie próby wykorzystania zwolnienia do obejścia innych wymogów niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 2014/65/UE.

Gdy odpowiedni organ udziela zwolnienia zgodnie z ust. 1 lit. b) pkt (i) lub (iii), monitoruje on korzystanie ze zwolnienia przez system obrotu w celu zapewnienia przestrzegania warunków zwolnienia.

4. Przed udzieleniem zwolnienia zgodnie z ust. 1, właściwe organy powiadamiają EUNGiPW oraz inne właściwe organy o zamiarze zastosowania poszczególnych zwolnień oraz przedstawiają wyjaśnienie ich funkcjonowania, w tym szczegóły dotyczące systemu obrotu, w którym ustala się kurs odniesienia w sposób, o jakim mowa w ust. 1a. Powiadomienie o zamiarze udzielenia zwolnienia przekazywane jest przynajmniej na 4 miesiące przed planowanym wejściem zwolnienia w życie. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi niewiążącą opinię oceniającą zgodność zwolnienia z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i określonymi w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z ust. 6. Jeżeli właściwy organ udziela zwolnienia, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW monitoruje stosowanie zwolnień i składa Komisji coroczne sprawozdanie o ich stosowaniu w praktyce.

5. Właściwy organ, z własnej inicjatywy lub na wniosek innego właściwego organu, może wycofać zgodnie z ust. 6 zwolnienie udzielone na mocy ust. 1, jeżeli stwierdzi, że zwolnienie jest wykorzystywane w sposób, który odbiega od pierwotnego celu, lub jeżeli uważa, że zwolnienie jest wykorzystywane do omijania przepisów niniejszego artykułu.

Właściwe organy powiadamiają EUNGiPW i inne właściwe organy o takim cofnięciu, podając pełne uzasadnienie swojej decyzji.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) szczegółowe dane przedtransakcyjne, zakres cen kupna i sprzedaży lub wskazane kwotowania animatorów rynku oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, upubliczniane dla każdej klasy danego instrumentu finansowego, zgodnie z art. 3 ust. 1, z uwzględnieniem niezbędnej kalibracji dla różnych rodzajów systemów obrotu, o której mowa w art. 3 ust. 2;

b) najodpowiedniejszy rynek w sensie płynności instrumentu finansowego zgodnie z ust. 1 lit. a).

c) specyficzne cechy transakcji negocjowanej w odniesieniu do różnych sposobów wykonywania takiej transakcji przez członka lub uczestnika systemu obrotu;

d) transakcje negocjowane, które nie przyczyniają się do kształtowania się ceny, korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 lit. b) pkt (iii);

e) wielkość zleceń, których skala jest duża, oraz rodzaj i minimalną wielkość zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu do czasu ujawnienia, w odniesieniu do których można zastosować zwolnienie z obowiązku upubliczniania informacji na etapie przedtransakcyjnym zgodnie z ust. 1 dla każdej klasy danego instrumentu finansowego.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

7. Zwolnienia udzielone przez właściwe organy zgodnie z art. 29 ust. 2 i art. 44 ust. 2 dyrektywy 2004/39/WE oraz art. 18, 19 i 20 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006 przed dniem 3 stycznia 2018 r. poddawane są przeglądowi przez EUNGiPW do dnia 3 stycznia 2020 r. EUNGiPW wydaje opinię właściwemu organowi, o którym mowa, oceniając utrzymanie zgodności każdego z tych zwolnień z wymogami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu, każdym akcie delegowanym oraz z każdym regulacyjnym standardem technicznym opartym na niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 5

Pułap wolumenu

1. Systemy obrotu zawieszają korzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. a), jeżeli wartość procentowa obrotu danym instrumentem finansowym w Unii prowadzonego w ramach tego zwolnienia przekracza 7 % całkowitego wolumenu obrotu tym instrumentem finansowym w Unii. Podstawę decyzji o zawieszeniu korzystania z tego zwolnienia przez systemy obrotu stanowią dane opublikowane przez EUNGiPW zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu, przy czym decyzję tę podejmują one w terminie dwóch dni roboczych od opublikowania tych danych i na okres trzech miesięcy.

2. (uchylony)

3. (uchylony)

4. W ciągu siedmiu dni roboczych po zakończeniu marca, czerwca, września i grudnia każdego roku kalendarzowego EUNGiPW publikuje całkowity wolumen obrotów w Unii w rozbiciu na poszczególne instrumenty finansowe w ciągu poprzedzających 12 miesięcy, wartość procentową obrotów na każdym instrumencie finansowym przeprowadzonych w całej Unii w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. a), a także metodę obliczenia tych wartości procentowych obrotów na każdym instrumencie finansowym.

5. (uchylony)

6. (uchylony)

7. Aby zapewnić wiarygodną podstawę monitorowania obrotów prowadzonych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. a), oraz do celów określenia, czy przekroczono limit, o którym mowa w ust. 1, operatorzy systemów obrotu wdrażają systemy i procedury umożliwiające identyfikację wszystkich transakcji przeprowadzonych w ich systemie w ramach tego zwolnienia.

8. Okres publikacji przez EUNGiPW danych dotyczących obrotów, w którym prowadzi się monitoring obrotów na danym instrumencie finansowym w ramach zwolnienia, rozpoczyna się w dniu 29 września 2025 r.

9. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających metodę, za pomocą której gromadzi, oblicza i publikuje dane dotyczące transakcji, o których mowa w ust. 4 (w tym oznaczanie transakcji), aby zapewnić dokładny pomiar całkowitego wolumenu obrotów w rozbiciu na instrumenty finansowe oraz wartość procentową obrotów, przy których stosowano to zwolnienie w całej Unii.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 marca 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

10. Do dnia 29 września 2027 r., a następnie co roku EUNGiPW przedkłada Komisji sprawozdanie oceniające próg dotyczący pułapu wolumenu określony w ust. 1, z uwzględnieniem stabilności finansowej, najlepszych praktyk międzynarodowych, konkurencyjności firm z Unii, poziomu wpływu na rynek, a także skuteczności kształtowania cen.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50, w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez dostosowanie progu dotyczącego pułapu wolumenu określonego w ust. 1 niniejszego artykułu. Do celów niniejszego akapitu Komisja uwzględnia sprawozdanie EUNGiPW, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zmiany na szczeblu międzynarodowym oraz standardy uzgodnione na poziomie Unii lub poziomie globalnym.

Artykuł 6

Wymogi przejrzystości posttransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości cenę, wolumen i czas transakcji zrealizowanych w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości szczegóły wszystkich takich transakcji w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego.

2. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, rozwiązania, które stosują dla upubliczniania informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania szczegółowych informacji na temat ich transakcji w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych zgodnie z art. 20.

Artykuł 7

Zatwierdzanie odroczenia publikacji

1. Właściwe organy mogą zezwalać operatorom rynku i firmom inwestycyjnym prowadzącym system obrotu na odroczenie publikacji szczegółów transakcji w oparciu o ich rodzaj lub wielkość.

W szczególności właściwe organy mogą zatwierdzić odroczenie publikacji w odniesieniu do transakcji o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku dla danej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego lub danej klasy akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu uzyskują wcześniejszą zgodę właściwego organu na proponowane warunki odroczenia publikacji informacji handlowych i wyraźnie ujawniają te ustalenia uczestnikom rynku i opinii publicznej. EUNGiPW monitoruje stosowanie tych ustaleń w odniesieniu do odroczonej publikacji informacji handlowych i przedstawia Komisji coroczny raport o ich stosowaniu w praktyce.

Jeżeli właściwy organ zatwierdza odroczoną publikację, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tym odroczeniem lub ze skutecznym stosowaniem udzielonego zatwierdzenia, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających następujące elementy w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na mocy art. 64 dyrektywy 2014/65/UE:

a) szczegółowe informacje na temat transakcji, które firmy inwestycyjne, w tym podmioty systematycznie internalizujące transakcje oraz operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu, upubliczniają w odniesieniu do każdej klasy danego instrumentu finansowego zgodnie z art. 6 ust. 1, w tym oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowane na mocy art. 6 ust. 1 oraz art. 20, z rozróżnieniem na zdeterminowane czynnikami związanymi głównie z wyceną instrumentów finansowych oraz zdeterminowane innymi czynnikami;

b) limity czasowe uznawane za zgodne z obowiązkiem publikacji jak najbliższe czasowi rzeczywistemu, także wtedy, gdy obrót jest wykonywany poza normalnymi godzinami handlu;

c) warunki zezwalania firmom inwestycyjnym, w tym podmiotom systematycznie internalizującym transakcje, operatorom rynku i firmom inwestycyjnym prowadzącym system obrotu, na odroczenie publikacji szczegółów transakcji dla każdej klasy danych instrumentów finansowych, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu oraz z art. 20 ust. 1;

d) kryteria stosowane przy podejmowaniu decyzji, dla których transakcji, ze względu na ich wielkość lub rodzaj, w tym profil płynności akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów lub innych podobnych instrumentów finansowych, dopuszczalna jest odroczona publikacja dla każdej klasy instrumentów finansowych, o których mowa.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 2

Zasady przejrzystości dla instrumentów nieudziałowych

Artykuł 8

Wymogi w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych i uprawnień do emisji

1. Stosując centralny arkusz zleceń limitowanych lub system transakcyjny oparty na okresowych fazach ustalania kursu jednolitego, operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do wiadomości publicznej bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, które są ogłaszane za pośrednictwem ich systemów w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych oraz uprawnień do emisji. Tacy operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

2. Wymogi w zakresie przejrzystości, o których mowa w ust. 1, kalibruje się dla różnych rodzajów systemów transakcyjnych.

3. (uchylony)

4. (uchylony)

Artykuł 8a

Wymogi dotyczące przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do instrumentów pochodnych

1. Stosując centralny arkusz zleceń limitowanych lub system transakcyjny oparty na okresowych fazach ustalania kursu jednolitego, operatorzy rynku prowadzący rynek regulowany podają do wiadomości publicznej bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, które są ogłaszane za pośrednictwem ich systemów w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

2. Stosując centralny arkusz zleceń limitowanych lub system transakcyjny oparty na okresowych fazach ustalania kursu jednolitego, operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące MTF lub OTF podają do wiadomości publicznej bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, które są ogłaszane za pośrednictwem ich systemów w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym denominowanych w euro, jenach japońskich, dolarach amerykańskich lub funtach szterlingach i które:

a) podlegają obowiązkowi rozliczania na mocy tytułu II rozporządzenia (UE) nr 648/2012, są rozliczane centralnie oraz, w odniesieniu do instrumentów pochodnych na stopę procentową, mają uzgodniony w umowie okres zapadalności wynoszący 1, 2, 3, 5, 7, 10, 12, 15, 20, 25 lub 30 lat;

b) są jednopodmiotowymi swapami ryzyka kredytowego, które odnoszą się do globalnego banku o znaczeniu systemowym i są rozliczane centralnie; lub

c) są jednopodmiotowymi swapami ryzyka kredytowego, które odnoszą się do indeksu obejmującego globalne banki o znaczeniu systemowym i są rozliczane centralnie.

Tacy operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

3. Wymogi w zakresie przejrzystości, o których mowa w ust. 1 i 2, kalibruje się dla różnych rodzajów systemów transakcyjnych.

4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu zmiany ust. 2 akapit pierwszy niniejszego artykułu w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym podlegających wymogom przejrzystości określonym w tym akapicie w świetle zmian na rynku.

Artykuł 8b

Wymogi dotyczące przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do zleceń pakietowych

1. Stosując centralny arkusz zleceń limitowanych lub system transakcyjny oparty na okresowych fazach ustalania kursu jednolitego, operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do wiadomości publicznej bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, które są ogłaszane za pośrednictwem ich systemów w odniesieniu do zleceń pakietowych obejmujących obligacje, strukturyzowane produkty finansowe, uprawnienia do emisji lub instrumenty pochodne. Tacy operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

2. Wymogi w zakresie przejrzystości, o których mowa w ust. 1, kalibruje się dla różnych rodzajów systemów transakcyjnych.

Artykuł 9

Zwolnienia w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji, instrumentów pochodnych i zleceń pakietowych

1. Właściwe organy muszą mieć możliwość zwolnienia operatorów rynku i firm inwestycyjnych prowadzących system obrotu z obowiązku upubliczniania informacji, o których mowa w art. 8 ust. 1, art. 8a ust. 1 i 2 oraz art. 8b ust. 1 w odniesieniu do:

a) zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku oraz zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu do czasu ujawnienia;

b) (uchylona)

c) instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie podlegają obowiązkowi obrotu, o którym mowa w art. 28, i dla których nie ma płynnego rynku oraz innych instrumentów finansowych, dla których nie ma płynnego rynku;

d) zleceń do celów przeprowadzenia zamiany na aktywa fizyczne;

e) zleceń pakietowych, które spełniają jeden z następujących warunków:

(i) co najmniej jeden z ich komponentów jest instrumentem finansowym, na który nie ma płynnego rynku, chyba że istnieje płynny rynek na zlecenie pakietowe jako całość;

(ii) co najmniej jeden z ich komponentów jest komponentem o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynkową, chyba że istnieje płynny rynek na zlecenie pakietowe jako całość;

(iii) (uchylony)

2. Przed udzieleniem zwolnienia zgodnie z ust. 1 właściwe organy powiadamiają EUNGiPW oraz inne właściwe organy o zamiarze zastosowania poszczególnych zwolnień oraz przedstawiają wyjaśnienie ich funkcjonowania. Powiadomienie o zamiarze udzielenia zwolnienia przekazywane jest przynajmniej na cztery miesiące przed planowanym wejściem zwolnienia w życie. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi opinię oceniającą zgodność zwolnienia z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i określonymi w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z ust. 5. Jeżeli właściwy organ udziela zwolnienia, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW monitoruje stosowanie zwolnień i składa Komisji coroczne sprawozdanie o ich stosowaniu w praktyce.

2a. Właściwe organy mają możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku, o którym mowa w art. 8b ust. 1, względem poszczególnych komponentów zlecenia pakietowego.

3. Właściwe organy mogą, z własnej inicjatywy albo na wniosek innych właściwych organów lub EUNGiPW, cofnąć zwolnienie udzielone na mocy ust. 1, jeżeli zauważą, że zwolnienie to jest wykorzystywane w sposób odbiegający od jego pierwotnego celu lub jeżeli uznają, że zwolnienie jest wykorzystywane, aby obejść wymogi ustalone w niniejszym artykule.

Właściwe organy niezwłocznie powiadamiają EUNGiPW i inne właściwe organy o takim cofnięciu przed jego wejściem w życie, podając pełne uzasadnienie swojej decyzji.

4. Właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu są obligacje, strukturyzowane produkty finansowe, uprawnienia do emisji lub instrumenty pochodne danej klasy, może tymczasowo zawiesić obowiązki, o których mowa w art. 8, jeżeli płynność instrumentu finansowego tej klasy spadnie poniżej określonego progu. Określony próg wyznacza się w oparciu o obiektywne kryteria właściwe dla rynku danego instrumentu finansowego. Informację o takim tymczasowym zawieszeniu publikuje się na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu i przekazuje się EUNGiPW. EUNGiPW publikuje tę informację o tymczasowym zawieszeniu na swojej stronie internetowej.

Tymczasowe zawieszenie obowiązuje przez początkowy okres, nie dłuższy niż trzy miesiące od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odnośnego właściwego organu. Zawieszenie takie może zostać przedłużone o kolejne okresy nieprzekraczające trzech miesięcy każdy, o ile powody, dla których wprowadzono tymczasowe zawieszenie, są nadal aktualne. Jeżeli tymczasowe zawieszenie nie zostanie przedłużone po upływie tych trzech miesięcy, wygasa ono automatycznie.

Przed zawieszeniem lub przedłużeniem tymczasowego zawieszenia na mocy niniejszego ustępu obowiązków określonych w art. 8 odpowiedni właściwy organ powiadamia EUNGiPW o swoim zamiarze i podaje uzasadnienie. EUNGiPW w możliwie najkrótszym terminie wydaje właściwemu organowi opinię, w której ocenia, czy jego zdaniem zawieszenie lub przedłużenie tymczasowego zawieszenia jest uzasadnione w świetle akapitów pierwszego i drugiego.

5. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) parametry i metody stosowane do obliczania progu płynności, o którym mowa w ust. 4, w odniesieniu do instrumentu finansowego; parametry i metody stosowane przez państwa członkowskie do obliczania tego progu są ustalone w taki sposób, że w momencie osiągnięcia danego progu zachodzi znaczny spadek płynności we wszystkich systemach obrotu w Unii dla danego instrumentu finansowego w oparciu o kryteria stosowane w art. 2 ust. 1 pkt 17;

b) zakres cen kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, upubliczniane dla każdej klasy danego instrumentu finansowego zgodnie z art. 8 ust. 1, art. 8a ust. 1 i 2 oraz art. 8b ust. 1, z uwzględnieniem niezbędnej kalibracji dla różnych rodzajów systemów obrotu, o której mowa w art. 8 ust. 2, art. 8a ust. 3 i art. 8b ust. 2;

c) wielkość zleceń, których skala jest duża, oraz rodzaj i minimalną wielkość zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu przed ujawnieniem, w odniesieniu do których można zastosować zwolnienie z obowiązku upubliczniania informacji na etapie przedtransakcyjnym zgodnie z ust. 1 dla każdej klasy danego instrumentu finansowego;

d) (uchylona)

e) instrumenty finansowe lub klasy instrumentów finansowych, na które nie ma płynnego rynku, jeżeli można zastosować zwolnienie z ujawniania przedtransakcyjnego zgodnie z ust. 1;

f) charakterystykę centralnych arkuszy zleceń limitowanych i systemów transakcyjnych opartych na okresowych fazach ustalania kursu jednolitego;

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 marca 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6. Aby zapewnić spójne stosowanie ust. 1 lit. e) ppkt (i) i (ii), EUNGiPW opracuje projekt regularnych standardów technicznych w celu ustalenia metodyki na potrzeby wskazywania zleceń pakietowych, na które jest płynny rynek. Opracowując taką metodykę na potrzeby wskazywania, czy istnieje płynny rynek na dane zlecenie pakietowe jako całość, EUNGiPW ocenia, czy pakiety są standaryzowane i często znajdują się w obrocie.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 28 lutego 2017 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 10

Wymogi przejrzystości posttransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji i instrumentów pochodnych

1. Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości cenę, wolumen i czas transakcji zrealizowanych w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych i uprawnień do emisji będących przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu. Wymogi te mają również zastosowanie do transakcji realizowanych w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych oraz w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości szczegóły wszystkich takich transakcji w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia.

2. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, na rozsądnych warunkach handlowych i w sposób niedyskryminacyjny, rozwiązania stosowane na potrzeby upubliczniania informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu firmom inwestycyjnym, które zgodnie z art. 21 mają obowiązek publikować szczegółowe informacje o ich transakcjach w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2.

3. Informacje dotyczące transakcji pakietowej są udostępniane w odniesieniu do każdego komponentu w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia, z uwzględnieniem potrzeby przypisania cen do konkretnych instrumentów finansowych, i zawierają oznaczenie pozwalające stwierdzić, że dany komponent należy do pakietu.

Jeżeli dany komponent transakcji pakietowej kwalifikuje się do odroczenia publikacji zgodnie z art. 11 lub 11a, informacje na temat tego komponentu udostępnia się po upływie okresu odroczenia przyznanego dla danej transakcji.

Artykuł 11

Odroczona publikacja w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych lub uprawnień do emisji

1. Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu mogą odroczyć publikację szczegółów transakcji przeprowadzonych w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych lub uprawnień do emisji będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, w tym ceny i wolumenu, zgodnie z niniejszym artykułem.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu w jasny sposób ujawniają uczestnikom rynku i opinii publicznej warunki odroczonej publikacji. EUNGiPW monitoruje stosowanie tych warunków i co dwa lata przedstawia Komisji sprawozdanie z ich stosowania w praktyce.

1a. Warunki odroczenia publikacji w odniesieniu do obligacji lub ich klas szereguje się według pięciu kategorii:

a) kategoria 1: transakcje średniej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego istnieje płynny rynek;

b) kategoria 2: transakcje średniej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego nie istnieje płynny rynek;

c) kategoria 3: transakcje dużej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego istnieje płynny rynek;

d) kategoria 4: transakcje dużej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego nie istnieje płynny rynek;

e) kategoria 5: transakcje bardzo dużej wielkości.

Po upływie okresu odroczenia publikuje się wszystkie szczegóły indywidualnych transakcji.

1b. Warunki odroczonej publikacji w odniesieniu do strukturyzowanych produktów finansowych lub uprawnień do emisji, lub ich klas, będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, opierają się na regulacyjnych standardach technicznych, o których mowa w ust. 4 lit. g).

Po upływie okresu odroczenia publikuje się wszystkie szczegóły indywidualnych transakcji.

2. Właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu jest klasa obligacji, strukturyzowanego instrumentu finansowego lub uprawnienia do emisji, może, jeżeli płynność instrumentu finansowego tej klasy spadnie poniżej progu określonego zgodnie z metodą, o której mowa w art. 9 ust. 5 lit. a), tymczasowo zawiesić obowiązki, o których mowa w art. 10. Próg ten wyznacza się w oparciu o obiektywne kryteria właściwe dla rynku danego instrumentu finansowego.

Informację o takim tymczasowym zawieszeniu publikuje się na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu i przekazuje się EUNGiPW. EUNGiPW publikuje tę informację o tymczasowym zawieszeniu na swojej stronie internetowej.

W przypadku sytuacji nadzwyczajnej, takiej jak znaczący niekorzystny wpływ na płynność danej klasy obligacji, strukturyzowanego instrumentu finansowego lub uprawnienia do emisji, będącej przedmiotem obrotu w Unii, EUNGiPW może wydłużyć maksymalne okresy odroczenia określone zgodnie z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi na podstawie ust. 4 lit. f) i g). Przed podjęciem decyzji o takim wydłużeniu EUNGiPW konsultuje się z każdym właściwym organem odpowiedzialnym za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu jest ta klasa obligacji, strukturyzowanego instrumentu finansowego lub uprawnienia do emisji. Informację o takim wydłużeniu publikuje się na stronie internetowej EUNGiPW.

Tymczasowe zawieszenie, o którym mowa w akapicie pierwszym, lub wydłużenie, o którym mowa w akapicie trzecim, obowiązuje przez początkowy okres, nie dłuższy niż trzy miesiące od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu lub EUNGiPW, w zależności od przypadku. Takie zawieszenie lub wydłużenie można przedłużyć na kolejne okresy nieprzekraczające trzech miesięcy każdy, o ile powody, dla których wprowadzono tymczasowe zawieszenie lub wydłużenie, są nadal aktualne.

Przed zawieszeniem lub przedłużeniem okresu tymczasowego zawieszenia, o których mowa w akapicie pierwszym, odpowiedni właściwy organ zgłasza EUNGiPW swój zamiar i przedstawia uzasadnienie. EUNGiPW w możliwie najkrótszym terminie wydaje właściwemu organowi opinię, w której ocenia, czy jego zdaniem zawieszenie lub przedłużenie tymczasowego zawieszenia jest uzasadnione w świetle akapitów pierwszego i czwartego.

3. Oprócz odroczonej publikacji, o której mowa w ust. 1, właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić, w odniesieniu do instrumentów długu państwowego wyemitowanych przez to państwo członkowskie lub ich klas, na:

a) pominięcie publikacji wolumenu danej transakcji w wydłużonym okresie nieprzekraczającym sześciu miesięcy; lub

b) opublikowanie szczegółów pewnej liczby transakcji w wydłużonym okresie nieprzekraczającym sześciu miesięcy.

W przypadku transakcji, których przedmiotem są instrumenty długu państwowego niewyemitowane przez państwa członkowskie, decyzje, o których mowa w akapicie pierwszym, podejmuje EUNGiPW.

EUNGiPW publikuje na swojej stronie internetowej wykaz odroczeń przyznanych na podstawie akapitu pierwszego i drugiego. EUNGiPW monitoruje wdrażanie decyzji podjętych na podstawie akapitu pierwszego i drugiego i co dwa lata przedstawia Komisji sprawozdanie z ich realizacji w praktyce.

Po upływie okresu odroczenia publikuje się wszystkie szczegóły indywidualnych transakcji.

4. Po konsultacji z grupą ekspertów zainteresowanych stron powołaną zgodnie z art. 22b ust. 2, EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających poniższe elementy w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na podstawie niniejszego artykułu oraz art. 27g:

a) szczegóły transakcji, które firmy inwestycyjne i operatorzy rynku mają udostępniać publicznie w odniesieniu do każdej klasy danego instrumentu finansowego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w tym oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowane na mocy art. 10 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1, z rozróżnieniem na zdeterminowane czynnikami związanymi głównie z wyceną instrumentów finansowych oraz zdeterminowane innymi czynnikami;

b) limity czasowe uznawane za zgodne z obowiązkiem publikacji w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia, także wtedy, gdy transakcje są realizowane poza normalnymi godzinami handlu;

c) dla których strukturyzowanych produktów finansowych lub uprawnień do emisji będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, lub ich klas istnieje płynny rynek;

d) cechy płynnego i niepłynnego rynku obligacji, lub ich klas, wyrażone jako progi określone w zależności od wielkości emisji tych obligacji;

e) w przypadku płynnej lub niepłynnej obligacji lub jej klasy – definicja transakcji średniej, dużej oraz bardzo dużej wielkości, o której mowa w ust. 1a, niniejszego artykułu na podstawie analizy ilościowej i jakościowej oraz z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a) oraz, w stosownych przypadkach, innych odpowiednich kryteriów;

f) w odniesieniu do obligacji lub ich klas – odroczenia publikacji ceny i wolumenu mające zastosowanie do każdej z pięciu kategorii określonych w ust. 1a, z zastosowaniem następujących maksymalnych okresów:

(i) dla transakcji w kategorii 1: odroczenie publikacji ceny i wolumenu nieprzekraczające 15 minut;

(ii) dla transakcji w kategorii 1: odroczenie publikacji ceny i wolumenu nieprzekraczające 15 minut;

(iii) dla transakcji w kategorii 3: odroczenie publikacji ceny nieprzekraczające końca pierwszego dnia sesyjnego po dacie transakcji oraz odroczenie publikacji wolumenu nieprzekraczające jednego tygodnia od daty transakcji;

(iv) dla transakcji w kategorii 4: odroczenie publikacji ceny nieprzekraczające końca drugiego dnia sesyjnego po dacie transakcji oraz odroczenie publikacji wolumenu nieprzekraczające dwóch tygodni od daty transakcji;

(v) dla transakcji w kategorii 5: odroczenie publikacji ceny i wolumenu nieprzekraczające czterech tygodni od daty transakcji.

g) warunki odroczonej publikacji w odniesieniu do strukturyzowanych produktów finansowych i uprawnień do emisji lub ich klas, na podstawie analizy ilościowej i jakościowej oraz z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a) oraz, w stosownych przypadkach, innych odpowiednich kryteriów;

h) w odniesieniu do instrumentów długu państwowego lub ich klas – kryteria stosowane przy określaniu wielkości lub rodzaju transakcji na takich instrumentach, w odniesieniu do których można podjąć decyzje zgodnie z ust. 3.

Dla każdej z kategorii określonych w ust. 1a EUNGiPW regularnie aktualizuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym lit. f) niniejszego ustępu, w celu rekalibracji mającego zastosowanie okresu odroczenia z myślą o jego stopniowym skróceniu w stosownych przypadkach. Nie później niż rok po rozpoczęciu stosowania skróconych okresów odroczenia EUNGiPW przeprowadza analizę ilościową i jakościową, aby ocenić skutki skrócenia tych okresów. W tym celu EUNGiPW wykorzystuje dane dotyczące przejrzystości posttransakcyjnej rozpowszechniane przez dostawcę informacji skonsolidowanych, o ile są one dostępne. Jeżeli wystąpią niekorzystne skutki dla instrumentów finansowych, EUNGiPW aktualizuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym lit. f) niniejszego ustępu, aby wydłużyć okres odroczenia do poprzedniego poziomu.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 11a

Odroczona publikacja w odniesieniu do instrumentów pochodnych

1. Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu mogą odroczyć publikację szczegółów transakcji przeprowadzonych w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych oraz instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2, w tym ceny i wolumenu, zgodnie z niniejszym artykułem.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu w jasny sposób ujawniają uczestnikom rynku i opinii publicznej warunki odroczonej publikacji. EUNGiPW monitoruje stosowanie tych warunków i co dwa lata przedstawia Komisji sprawozdanie z ich stosowania w praktyce.

Warunki odroczenia publikacji w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych lub instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2, lub ich klas, szereguje się według pięciu kategorii:

a) kategoria 1: transakcje średniej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego istnieje płynny rynek;

b) kategoria 2: transakcje średniej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego nie istnieje płynny rynek;

c) kategoria 3: transakcje dużej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego istnieje płynny rynek;

d) kategoria 4: transakcje dużej wielkości na instrumencie finansowym, dla którego nie istnieje płynny rynek;

e) kategoria 5: transakcje bardzo dużej wielkości.

Po upływie okresu odroczenia publikuje się wszystkie szczegóły indywidualnych transakcji.

2. Właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu jest określona klasa giełdowego instrumentu pochodnego lub instrumentu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o którym mowa w art. 8a ust. 2, może, jeżeli płynność instrumentu finansowego tej klasy spadnie poniżej progu określonego zgodnie z metodą, o której mowa w art. 9 ust. 5 lit. a), tymczasowo zawiesić obowiązki, o których mowa w art. 10. Próg ten wyznacza się w oparciu o obiektywne kryteria właściwe dla rynku danego instrumentu finansowego.

Informację o takim tymczasowym zawieszeniu publikuje się na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu i przekazuje się EUNGiPW. EUNGiPW publikuje tę informację o tymczasowym zawieszeniu na swojej stronie internetowej.

W przypadku sytuacji nadzwyczajnej, takiej jak znaczący niekorzystny wpływ na płynność danej klasy giełdowego instrumentu pochodnego lub instrumentu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o którym mowa w art. 8a ust. 2, będącego przedmiotem obrotu w Unii, EUNGiPW może wydłużyć maksymalne okresy odroczenia określone zgodnie z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi na podstawie ust. 3 lit. e) niniejszego artykułu. Przed podjęciem decyzji o takim wydłużeniu EUNGiPW konsultuje się z każdym właściwym organem odpowiedzialnym za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu jest ta klasa giełdowego instrumentu pochodnego lub instrumentu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o którym mowa w art. 8a ust. 2. Informację o takim wydłużeniu publikuje się na stronie internetowej EUNGiPW.

Tymczasowe zawieszenie, o którym mowa w akapicie pierwszym, lub wydłużenie, o którym mowa w akapicie trzecim, obowiązuje przez początkowy okres, nie dłuższy niż trzy miesiące od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu lub EUNGiPW, w zależności od przypadku. Takie zawieszenie lub wydłużenie można przedłużyć na kolejne okresy nieprzekraczające trzech miesięcy każdy, o ile powody, dla których wprowadzono tymczasowe zawieszenie lub wydłużenie, są nadal aktualne.

Przed zawieszeniem lub przedłużeniem okresu tymczasowego zawieszenia, o których mowa w akapicie pierwszym, odpowiedni właściwy organ zgłasza EUNGiPW swój zamiar i przedstawia uzasadnienie. EUNGiPW w możliwie najkrótszym terminie wydaje właściwemu organowi opinię, w której ocenia, czy jego zdaniem zawieszenie lub przedłużenie tymczasowego zawieszenia jest uzasadnione w świetle akapitów pierwszego i czwartego.

3. Po konsultacji z grupą ekspertów zainteresowanych stron powołaną zgodnie z art. 22b ust. 2, EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających poniższe elementy w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na podstawie niniejszego artykułu oraz art. 27g:

a) szczegóły transakcji, które firmy inwestycyjne i operatorzy rynku mają udostępniać publicznie w odniesieniu do każdej klasy instrumentu pochodnego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w tym oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowane na mocy art. 10 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1, z rozróżnieniem na zdeterminowane czynnikami związanymi głównie z wyceną instrumentów finansowych oraz zdeterminowane innymi czynnikami;

b) limity czasowe uznawane za zgodne z obowiązkiem publikacji w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia, także wtedy, gdy transakcje są realizowane poza normalnymi godzinami handlu;

c) dla których instrumentów pochodnych, lub ich klas istnieje płynny rynek;

d) w przypadku płynnego lub niepłynnego instrumentu pochodnego lub jego klasy – co stanowi transakcję średniej, dużej oraz bardzo dużej wielkości, o której mowa w ust. 1 akapit trzeci niniejszego artykułu, na podstawie analizy ilościowej i jakościowej oraz z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a) oraz, w stosownych przypadkach, innych odpowiednich kryteriów;

e) odroczenia publikacji ceny i wolumenu mające zastosowanie do każdej z pięciu kategorii określonych w ust. 1 akapit trzeci niniejszego artykułu, na podstawie analizy ilościowej i jakościowej oraz z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a), wielkości transakcji oraz, w stosownych przypadkach, innych odpowiednich kryteriów.

Dla każdej z kategorii określonych w ust. 1 akapit trzeci niniejszego artykułu EUNGiPW regularnie aktualizuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e) niniejszego ustępu, w celu rekalibracji mającego zastosowanie okresu odroczenia z myślą o jego stopniowym skróceniu w stosownych przypadkach. Nie później niż rok po rozpoczęciu stosowania skróconych okresów odroczenia EUNGiPW przeprowadza analizę ilościową i jakościową, aby ocenić skutki skrócenia tych okresów. EUNGiPW wykorzystuje dane dotyczące przejrzystości posttransakcyjnej rozpowszechniane w tym celu przez system publikacji informacji skonsolidowanych, o ile są one dostępne. Jeżeli wystąpią niekorzystne skutki dla instrumentów finansowych, EUNGiPW aktualizuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e) niniejszego ustępu, aby wydłużyć okres odroczenia do poprzedniego poziomu.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 29 września 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW dokonuje przeglądu regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, w porozumieniu z grupą ekspertów zainteresowanych stron powołaną zgodnie z art. 22b ust. 2, i zmienia je w celu uwzględnienia wszelkich istotnych zmian w kalibracji odroczeń publikacji ceny i wolumenu zgodnie z akapitem pierwszym lit. e) i akapitem drugim niniejszego ustępu.

ROZDZIAŁ 3

Obowiązek oferowania danych o obrocie przy zachowaniu rozłączności i na właściwych zasadach handlowych

Artykuł 12

Obowiązek rozłącznego udostępniania danych przed- i posttransakcyjnych

1. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają publicznie informacje publikowane zgodnie z art. 3, 4 oraz 6–11a, oferując rozłącznie dane wymagane w ramach obowiązku przejrzystości przed- i posttransakcyjnej.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oferowania danych wymaganych w ramach obowiązku przejrzystości przed- i posttransakcyjnej, w tym poziomu zdezagregowania danych, które mają być publikowane zgodnie z ust. 1.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 13

Obowiązek udostępniania danych przed- i posttransakcyjnych w oparciu o właściwe zasady handlowe

1. Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące, dostawcy informacji skonsolidowanych oraz podmioty systematycznie internalizujące transakcje podają do publicznej wiadomości informacje publikowane zgodnie z art. 3, 4, 6–11a, 14, 20, 21, 27g i 27h w oparciu o właściwe zasady handlowe, w tym bezstronne i sprawiedliwe warunki umowne.

Ci operatorzy rynku i firmy inwestycyjne, zatwierdzone podmioty publikujące, dostawcy informacji skonsolidowanych oraz podmioty systematycznie internalizujące transakcje zapewniają niedyskryminacyjny dostęp do takich informacji. Politykę w zakresie danych tych operatorów rynku i firm inwestycyjnych, zatwierdzonych podmiotów publikujących, dostawców informacji skonsolidowanych oraz podmiotów systematycznie internalizujących transakcje udostępnia się bezpłatnie w sposób łatwo dostępny i zrozumiały.

2. Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące oraz podmioty systematycznie internalizujące transakcje udostępniają publicznie bezpłatnie informacje, o których mowa w ust. 1, 15 minut po ich opublikowaniu w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i możliwym do wykorzystania przez wszystkich użytkowników, w tym inwestorów detalicznych.

3. Właściwe zasady handlowe obejmują poziom opłat i inne warunki umowne. Wysokość opłat ustala się na podstawie kosztów wyprodukowania i rozpowszechniania informacji, o których mowa w ust. 1, oraz rozsądnej marży.

4. Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące, dostawcy informacji skonsolidowanych podmioty systematycznie internalizujące transakcje na żądanie przekazują właściwym organom informacje na temat rzeczywistych kosztów produkcji i rozpowszechniania informacji, o których mowa w ust. 1, w tym rozsądnej marży.

5. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:

a) definicji bezstronnych i sprawiedliwych warunków umownych, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy;

b) definicji niedyskryminacyjnego dostępu do informacji, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi;

c) jednolitej treści, formatu i terminologii polityk w zakresie danych, które mają być podawane do wiadomości publicznej zgodnie z ust. 1 akapit drugi;

d) dostępu do danych oraz treści i formatu informacji, które mają być podawane do wiadomości publicznej zgodnie z ust. 1;

e) elementów, które należy uwzględnić przy obliczaniu kosztów i rozsądnej marży, o których mowa w ust. 3;

f) jednolitej treści, formatu i terminologii informacji, które mają być przekazywane właściwym organom zgodnie z ust. 4.

Co dwa lata EUNGiPW monitoruje i ocenia zmiany kosztów danych oraz, w stosownych przypadkach, aktualizuje te projekty regulacyjnych standardów technicznych w oparciu o swoją ocenę.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

TYTUŁ III

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA PODMIOTÓW SYSTEMATYCZNIE INTERNALIZUJĄCYCH TRANSAKCJE I FIRM INWESTYCYJNYCH PROWADZĄCYCH OBRÓT POZA RYNKIEM REGULOWANYM ORAZ SYSTEM MINIMALNEJ WIELKOŚCI ZMIANY CENY DLA PODMIOTÓW SYSTEMATYCZNIE INTERNALIZUJĄCYCH TRANSAKCJE

Artykuł 14

Obowiązek podawania do wiadomości publicznej gwarantowanych kwotowań przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Firmy inwestycyjne podają do wiadomości publicznej gwarantowane kwotowania w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, dla których są one podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje i dla których istnieje płynny rynek.

Jeżeli dla instrumentów finansowych, o których mowa w akapicie pierwszym, nie istnieje płynny rynek, podmioty systematycznie internalizujące transakcje ujawniają kwotowania cen swoim klientom na ich wniosek.

2. Niniejszy artykuł oraz art. 15, 16 i 17 stosują się do podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, jeżeli prowadzą one obrót wielkościami mniejszymi niż próg określony w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych na podstawie ust. 7 lit. b) niniejszego artykułu lub równymi temu progowi.

3. Minimalną wielkość kwotowań podmiotów systematycznie internalizujących transakcje określa się w regulacyjnych standardach technicznych przyjmowanych zgodnie z ust. 7 lit. c). Każde kwotowanie dla konkretnej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego będącego przedmiotem obrotu w systemie obrotu obejmuje gwarantowaną ofertę i ceny ofertowe dla wielkości mniejszych od progu lub równych progowi, o którym mowa w ust. 2. Cena musi odzwierciedlać istniejące warunki rynkowe dla tej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego.

4. Akcje, kwity depozytowe, fundusze inwestycyjne typu ETF, certyfikaty i inne podobne instrumenty finansowe grupuje się w klasy na podstawie średniej arytmetycznej wartości zleceń zrealizowanych na rynku dla danego instrumentu finansowego. Standardowa wielkość rynku dla każdej klasy akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych to wielkość stanowiąca średnią arytmetyczną wartość zleceń zrealizowanych na rynku dla instrumentów finansowych zaliczonych do danej klasy.

5. Rynek dla każdej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego składa się ze wszystkich zleceń zrealizowanych w Unii w odniesieniu do danego instrumentu finansowego, z wyłączeniem zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku.

6. Właściwy organ rynku najbardziej odpowiedniego pod względem płynności, zgodnie z art. 26, dla każdej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego określa przynajmniej raz na rok klasę, do której dany instrument należy, na podstawie arytmetycznej średniej wartości zleceń zrealizowanych na rynku w odniesieniu do danego instrumentu finansowego. Informację tę podaje się do wiadomości publicznej wszystkim uczestnikom rynku i przekazuje EUNGiPW, który publikuje ją na swojej stronie internetowej.

7. Aby zapewnić skuteczną wycenę akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych oraz zmaksymalizować możliwości zapewnienia klientom przez firmy inwestycyjne najbardziej korzystnych warunków transakcji, EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych dotyczących:

a) warunków publikowania gwarantowanych kwotowań cen, o którym mowa w ust. 1;

b) określenia progu, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem najlepszych praktyk międzynarodowych, konkurencyjności przedsiębiorstw unijnych, poziomu wpływu na rynek i skuteczności kształtowania cen i który nie może być niższy niż dwukrotność standardowej wielkości rynkowej;

c) określenia minimalnej wielkości kwotowań, o której mowa w ust. 3, która nie może przekraczać 90% progu, o którym mowa w ust. 2, i która nie może być niższa od standardowej wielkości rynkowej;

d) ustalenia, czy ceny odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe, o czym mowa w ust. 3; oraz

e) standardowej wielkości rynkowej, o której mowa w ust. 4.

EUNGiPW przedstawi Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 marca 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 15

Wykonywanie zleceń klientów

1. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje podają do publicznej wiadomości swoje kwotowania w sposób regularny i ciągły w normalnych godzinach handlu. Mogą one aktualizować swoje kwotowania w dowolnym momencie. Mogą one, w wyjątkowych warunkach rynkowych, wycofać swoje kwotowania.

Państwa członkowskie wymagają, by firmy odpowiadające definicji podmiotu systematycznie internalizującego transakcje powiadamiały swój właściwy organ. Takie powiadomienie przekazuje się EUNGiPW. EUNGiPW tworzy wykaz wszystkich istniejących w Unii podmiotów systematycznie internalizujących transakcje.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje ustanawiają i wdrażają przejrzyste i niedyskryminujące zasady oraz obiektywne kryteria skutecznego wykonywania zleceń. Muszą one posiadać mechanizmy zapewniające należyte zarządzanie swoimi operacjami technicznymi, w tym ustanowić skuteczne systemy awaryjne umożliwiające radzenie sobie z ryzykiem zakłócenia funkcjonowania systemów.

2. Spełniając wymogi art. 27 dyrektywy 2014/65/UE, podmioty systematycznie internalizujące transakcje wykonują zlecenia otrzymywane od swoich klientów w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów oraz innych podobnych instrumentów finansowych, dla których są podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje, po cenach kwotowanych w momencie otrzymania zlecenia.

Mogą one jednak w uzasadnionych przypadkach wykonywać te zlecenia po korzystniejszej cenie, pod warunkiem że cena ta mieści się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych.

3. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą wykonywać zlecenia otrzymywane od swoich klientów profesjonalnych po cenach innych niż ceny kwotowane bez konieczności spełniania wymogów ustanowionych w ust. 2 w odniesieniu do transakcji, w przypadku których częścią jednej transakcji jest realizacja obejmująca kilka papierów wartościowych, lub w odniesieniu do zleceń podlegających warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa.

4. Jeżeli podmiot systematycznie internalizujący transakcje podający tylko jedno kwotowanie lub najwyższe kwotowanie niższe od standardowej wielkości rynku otrzymuje od klienta zlecenie o wielkości przekraczającej wielkość jego kwotowania, ale niższej niż standardowa wielkość rynku, podmiot ten może zadecydować o wykonaniu tej części zlecenia, która przekracza wielkość jego kwotowania, pod warunkiem że jest ono wykonywane po cenie kwotowanej, z wyjątkiem sytuacji, gdy inne postępowanie jest dopuszczone zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2 i 3. Jeżeli podmiot systematycznie internalizujący transakcje podaje kwotowanie dla różnych wielkości i otrzymuje zlecenie mieszczące się między tymi wielkościami oraz decyduje się na jego wykonanie, podmiot ten wykonuje zlecenie po jednej z kwotowanych cen zgodnie z art. 28 dyrektywy 2014/65/UE, z wyjątkiem sytuacji, gdy inne postępowanie jest dopuszczone zgodnie z warunkami ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

5. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia treści i formatu powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi.

EUNGiPW przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 29 marca 2025 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 16

Obowiązki właściwych organów

Właściwe organy sprawdzają, czy podmioty systematycznie internalizujące transakcje spełniają warunki wykonywania zleceń określone w art. 15 ust. 1 oraz warunki wykonywania zleceń po korzystniejszej cenie określone w art. 15 ust. 2.

Artykuł 17

Dostęp do kwotowań cen

1. Podmiotom systematycznie internalizujące transakcje zezwala się na podejmowanie decyzji, w oparciu o przyjętą przez nie politykę handlową oraz w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny, którym klientom udostępniają swoje kwotowania cen. W związku z tym ustanawia się przejrzyste normy regulujące dostęp do kwotowań. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą odmówić nawiązania stosunków handlowych z klientami lub mogą je zerwać, kierując się względami handlowymi, takimi jak status kredytowy klienta, ryzyko kontrahenta oraz ostateczny rozrachunek transakcji.

2. W celu ograniczenia ryzyka narażenia na wiele transakcji pochodzących od tego samego klienta, podmiotom systematycznie internalizującym transakcje zezwala się na ograniczenie w sposób niedyskryminacyjny liczby transakcji od tego samego klienta, do których podmioty te przystępują zgodnie z opublikowanymi warunkami. Podmiotom te mogą ograniczyć, w sposób niedyskryminacyjny i zgodnie z art. 28 dyrektywy 2014/65/UE, ogólną liczbę transakcji uzyskanych od różnych klientów w tym samym czasie, pod warunkiem że jest to dozwolone wyłącznie wtedy, gdy liczba lub wolumen zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę.

3. W celu zapewnienia skutecznej wyceny akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów oraz innych podobnych instrumentów finansowych oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości firm inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50 określające:

a) kryteria wskazujące, kiedy kwotowania są publikowane w sposób regularny i ciągły oraz są w łatwy sposób dostępne, o czym mowa w art. 15 ust. 1, a także środki, za pomocą których firmy inwestycyjne mogą wypełnić swój obowiązek podawania do wiadomości publicznej swoich kwotowań, przy czym obejmują one następujące możliwości:

(i) system dowolnego rynku regulowanego, na którym dany instrument został dopuszczony do obrotu;

(ii) zatwierdzony podmiot publikujący;

(iii) własne uzgodnienia;

b) kryteria określające transakcje, w przypadku których częścią jednej transakcji jest realizacja obejmująca kilka papierów wartościowych, lub zlecenia podlegające warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa, o czym mowa w art. 15 ust. 3;

c) kryteria określające, co można uznać za wyjątkowe warunki rynkowe pozwalające na wycofywanie kwotowań oraz warunki aktualizacji kwotowań, o czym mowa w art. 15 ust. 1;

d) kryteria określające, kiedy liczba lub wolumen zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę, o czym mowa w ust. 2.;

e) kryteria określające, kiedy ceny mieszczą się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych, o czym mowa w art. 15 ust. 2.

Artykuł 17a

Minimalne wielkości zmiany ceny

1. Kwotowania podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, korzystne zmiany cen w stosunku do tych kwotowań oraz ceny wykonania muszą odpowiadać minimalnym wielkościom zmiany ceny określonym zgodnie z art. 49 dyrektywy 2014/65/UE.

2. Wymogi określone w art. 15 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz w art. 49 dyrektywy 2014/65/UE nie uniemożliwiają podmiotom systematycznie internalizującym transakcje kojarzenia zleceń według wartości pośredniej między bieżącymi cenami kupna i sprzedaży.

Artykuł 18

(uchylony)

Artykuł 19

(uchylony)

Artykuł 20

Ujawnianie informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji, w tym przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje, w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

1. Firmy inwestycyjne, które na rachunek własny lub na rachunek klientów zawierają transakcje na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach i innych podobnych instrumentach finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, ogłaszają publicznie wolumen i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia. Informacje te są ogłaszane publicznie za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego.

1a. Każda indywidualna transakcja jest ogłaszana publicznie za pośrednictwem jednego zatwierdzonego podmiotu publikującego.

2. Informacje ogłaszane publicznie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu oraz terminy ich ogłaszania są zgodne z wymogami przyjętymi na mocy art. 6, w tym z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a). Jeżeli środki przyjęte na mocy art. 7 przewidują odroczenie publikacji dla niektórych kategorii transakcji na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach i innych podobnych instrumentach finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, możliwość tę stosuje się także do tych transakcji realizowanych poza systemami obrotu.

3. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowanych zgodnie z niniejszym artykułem, odróżniając te, które są określane przez czynniki związane przede wszystkim z wyceną instrumentów finansowych, oraz te, które są określane przez inne czynniki;

b) stosowanie obowiązku wynikającego z ust. 1 w odniesieniu do transakcji obejmujących wykorzystanie tych instrumentów finansowych do celów związanych z zapewnieniem zabezpieczenia, pożyczaniem lub innych celów, jeżeli wymianę instrumentów finansowych określają czynniki inne niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu finansowego;

c) (uchylona)

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 21

Ujawnianie informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych

1. Firmy inwestycyjne, które na własny rachunek albo w imieniu klientów zawierają transakcje na obligacjach, strukturyzowanych produktach finansowych i uprawnieniach do emisji będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu lub na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2, ogłaszają publicznie wolumen i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia. Informacje te są ogłaszane publicznie za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego.

2. Każda poszczególna transakcja jest ogłaszana publicznie za pośrednictwem jednego zatwierdzonego podmiotu publikującego.

3. Informacje ogłaszane publicznie zgodnie z ust. 1 oraz terminy ich ogłaszania muszą być zgodne z wymogami przyjętymi na mocy art. 10, w tym z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi zgodnie z art. 11 ust. 4 lit. a) i b) oraz art. 11a ust. 3 lit. a) i b).

4. W odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych i uprawnień do emisji będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu firmy inwestycyjne mogą odroczyć publikację ceny lub wolumenu na takich samych warunkach jak te określone w art. 11.

4a. W odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2, firmy inwestycyjne mogą odroczyć publikację ceny lub wolumenu na takich samych warunkach jak te określone w art. 11a.

5. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na mocy art. 27g, określających następujące elementy:

a) oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowanych zgodnie z niniejszym artykułem, odróżniając te, które są określane przez czynniki związane przede wszystkim z wyceną instrumentów finansowych, oraz te, które są określane przez inne czynniki;

b) stosowanie obowiązku wynikającego z ust. 1 w odniesieniu do transakcji obejmujących wykorzystanie tych instrumentów finansowych do celów związanych z zapewnieniem zabezpieczenia, pożyczaniem lub innych celów, jeżeli wymianę instrumentów finansowych określają czynniki inne niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu finansowego;

c) (uchylona)

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 21a

Wyznaczone podmioty publikujące

1. Właściwe organy przyznają firmom inwestycyjnym status wyznaczonego podmiotu publikującego w odniesieniu do określonych klas instrumentów finansowych, na wniosek tych firm inwestycyjnych. Właściwy organ informuje EUNGiPW o takich wnioskach.

2. Jeżeli tylko jedna strona transakcji jest wyznaczonym podmiotem publikującym na mocy ust. 1 niniejszego artykułu, jest ona odpowiedzialna za upublicznianie transakcji za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego zgodnie z art. 20 ust. 1 lub art. 21 ust. 1.

3. Jeżeli żadna ze stron transakcji nie jest wyznaczonym podmiotem publikującym lub obie strony transakcji są wyznaczonymi podmiotami publikującymi zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, jedynie podmiot, który sprzedaje dany instrument finansowy, jest odpowiedzialny za upublicznianie transakcji za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego zgodnie z art. 20 ust. 1 lub art. 21 ust. 1.

4. EUNGiPW ustanowi rejestr wszystkich wyznaczonych podmiotów publikujących, określając ich tożsamość i klasy instrumentów finansowych, dla których są one wyznaczonymi podmiotami publikującymi, do dnia 29 września 2024 r. i regularnie aktualizuje ten rejestr. EUNGiPW publikuje ten rejestr na swojej stronie internetowej.

Artykuł 22

Dostarczanie informacji na potrzeby przejrzystości i innych wyliczeń

1. W celu dokonywania wyliczeń pozwalających na określenie wymogów dotyczących przejrzystości przedtransakcyjnej i posttransakcyjnej oraz systemów dotyczących obowiązku obrotu, o których mowa w art. 3–11a, art. 14–21 i art. 32, które mają zastosowanie do instrumentów finansowych, oraz w celu przygotowania sprawozdań dla Komisji zgodnie z art. 4 ust. 4, art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 2, art. 11 ust. 3 i art. 11a ust. 1, EUNGiPW i właściwe organy mogą żądać informacji od:

a) systemów obrotu;

b) zatwierdzonych podmiotów publikujących; oraz

c) dostawców informacji skonsolidowanych.

2. Systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawcy informacji skonsolidowanych przechowują niezbędne dane przez wystarczająco długi okres.

3. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających treść i częstotliwość wniosków o udzielenie danych oraz formy i terminy, w których systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawcy informacji skonsolidowanych mają udzielić odpowiedzi na wnioski o udzielenie danych, o których mowa w ust. 1, rodzaj danych, które mają być przechowywane, oraz minimalny okres ich przechowywania przez systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawców informacji skonsolidowanych, tak aby mogli oni udzielać odpowiedzi na wnioski o udzielenie danych zgodnie z ust. 2.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 22a

Przekazywanie danych dostawcy informacji skonsolidowanych

1. Systemy obrotu i zatwierdzone podmioty publikujące („podmioty przekazujące dane”) przekazują do centrum danych dostawcy informacji skonsolidowanych, w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia – w odniesieniu do akcji, funduszy inwestycyjnych typu ETF i obligacji będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu oraz w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2 – dane regulacyjne i dane wymagane na podstawie art. 3 ust. 1, bez uszczerbku dla art. 4, i na podstawie art. 6 ust. 1, art. 10 ust. 1, art. 20 i art. 21 oraz, w przypadku przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych na podstawie art. 22b ust. 3 lit. d), zgodnie z określonymi w nich wymogami. Te dane przekazuje się w zharmonizowanym formacie za pomocą protokołu komunikacyjnego gwarantującego wysoką jakość przesyłu danych.

2. Firma inwestycyjna prowadząca rynek rozwoju MŚP lub operator rynku, których roczny wolumen obrotu akcjami nie przekracza 1% rocznego wolumenu obrotu akcjami w Unii, nie są zobowiązani do przekazywania swoich danych dostawcy informacji skonsolidowanych, jeżeli:

a) ta firma inwestycyjna lub operator rynku nie należą do grupy obejmującej firmę inwestycyjną lub operatora rynku, których roczny wolumen obrotu akcjami stanowi ponad 1 % rocznego wolumenu obrotu akcjami w Unii, lub mającej bliskie powiązania z taką firmą inwestycyjną lub takim operatorem rynku; lub

b) rynek regulowany lub rynek rozwoju MŚP prowadzony przez tę firmę inwestycyjną lub tego operatora rynku odpowiada za ponad 85 % rocznego wolumenu obrotu akcjami dopuszczonymi po raz pierwszy do obrotu na tym rynku regulowanym lub rynku rozwoju MŚP.

3. Niezależnie od ust. 2 firma inwestycyjna prowadząca rynek rozwoju MŚP lub operator rynku, którzy spełniają warunki określone w tym ustępie, mogą podjąć decyzję o przekazaniu danych dostawcy informacji skonsolidowanych zgodnie z ust. 1, pod warunkiem że powiadomi o tym odpowiednio EUNGiPW i dostawcę informacji skonsolidowanych. Taka firma inwestycyjna lub operator rynku rozpoczyna przekazywanie danych dostawcy informacji skonsolidowanych w terminie 30 dni roboczych od daty powiadomienia EUNGiPW.

4. EUNGiPW publikuje na swojej stronie internetowej i aktualizuje na bieżąco wykaz firm inwestycyjnych prowadzących rynki rozwoju MŚP oraz operatorów rynku, którzy spełniają warunki określone w ust. 2, wskazując, którzy z nich postanowili zastosować ust. 3.

5. Każdy dostawca informacji skonsolidowanych wybiera, spośród rodzajów protokołów komunikacyjnych oferowanych przez podmioty przekazujące dane innym użytkownikom, protokół komunikacyjny, który ma być wykorzystywany do bezpośredniego przekazywania danych, o których mowa w ust. 1, do centrum danych dostawcy informacji skonsolidowanych.

6. Podmioty przekazujące dane nie otrzymują żadnego wynagrodzenia za przekazanie danych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ani za protokół komunikacyjny, o którym mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, z wyjątkiem dochodów uzyskanych zgodnie z art. 27h ust. 5, 6 i 7.

7. Podmioty przekazujące dane stosują w odpowiednich przypadkach odroczenia określone w art. 7, 11 i 11a, art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 4 w odniesieniu do danych, które mają być przekazywane dostawcy informacji skonsolidowanych.

8. Jeżeli dostawca informacji skonsolidowanych uzna jakość danych za niewystarczającą, powiadamia odpowiednio organ właściwy dla podmiotu przekazującego dane. Właściwy organ podejmuje niezbędne działania zgodnie z art. 38g niniejszego rozporządzenia oraz art. 69 i 70 dyrektywy 2014/65/UE.

Artykuł 22b

Jakość danych

1. Dane przekazywane dostawcy informacji skonsolidowanych na mocy art. 22a ust. 1 oraz dane rozpowszechniane przez dostawcę informacji skonsolidowanych na mocy z art. 27h ust. 1 lit. d) muszą być zgodne z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi na podstawie art. 4 ust. 6 lit. a), art. 7 ust. 2 lit. a), art. 11 ust. 4 lit. a) i art. 11a ust. 3 lit. a), chyba że regulacyjne standardy techniczne przyjęte na podstawie ust. 3 lit. b) i d) niniejszego artykułu stanowią inaczej.

2. Do dnia 29 czerwca 2024 r. Komisja powoła grupę ekspertów zainteresowanych stron w celu świadczenia usług doradztwa w zakresie jakości i treści danych oraz jakości protokołu komunikacyjnego, o którym mowa w art. 22a ust. 1. Grupa ekspertów zainteresowanych stron i EUNGiPW ściśle ze sobą współpracują. Grupa ekspertów zainteresowanych stron podaje swoje opinie do wiadomości publicznej.

Grupa ekspertów zainteresowanych stron składa się z członków, których zakres wiedzy eksperckiej, umiejętności, wiedzy i doświadczenia jest wystarczający do świadczenia odpowiednich usług doradztwa.

Członków grupy ekspertów zainteresowanych stron powołuje się na podstawie otwartej i przejrzystej procedury wyboru. Wybierając członków grupy ekspertów zainteresowanych stron, Komisja zapewnia, by skład tej grupy odzwierciedlał różnorodność uczestników rynku w całej Unii.

Grupa ekspertów zainteresowanych stron wybiera spośród swoich członków przewodniczącego/przewodniczącą na okres dwóch lat. Parlament Europejski, ilekroć wpłynie taki wniosek, może wezwać przewodniczącego/przewodniczącą grupy ekspertów zainteresowanych stron do złożenia przed nim oświadczenia i udzielenia odpowiedzi na wszelkie pytania posłów.

3. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia jakości protokołu komunikacyjnego, środków służących rozwiązaniu problemu błędnego zgłaszania transakcji i standardów egzekwowania przepisów w odniesieniu do jakość danych, w tym ustaleń dotyczących współpracy między podmiotami przekazującymi dane a dostawcą informacji skonsolidowanych oraz, w razie potrzeby, jakości i treści danych na potrzeby funkcjonowania systemu publikacji informacji skonsolidowanych.

Te projekty regulacyjnych standardów technicznych określają w szczególności wszystkie następujące elementy:

a) minimalne wymogi dotyczące jakości protokołów komunikacyjnych, o których mowa w art. 22a ust. 1;

b) prezentacja podstawowych danych rynkowych, które mają być rozpowszechniane przez dostawcę informacji skonsolidowanych, zgodnie z najbardziej powszechnymi w branży standardami i praktykami;

c) co oznacza stwierdzenie, że dane przekazuje się „w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia”;

d) w razie konieczności dane, które należy przekazać dostawcy informacji skonsolidowanych, aby mógł on wykonywać swoje zadania, z uwzględnieniem opinii grupy ekspertów zainteresowanych stron powołanej zgodnie z ust. 2, w tym treść i format tych danych, zgodnie z najbardziej powszechnymi w branży standardami i praktykami.

Do celów akapitu pierwszego niniejszego ustępu EUNGiPW uwzględnia opinię grupy ekspertów zainteresowanych stron powołanej na mocy ust. 2 niniejszego artykułu, zmiany na szczeblu międzynarodowym oraz standardy uzgodnione na poziomie Unii lub poziomie globalnym. EUNGiPW zapewnia, aby w projektach regulacyjnych standardów technicznych uwzględniono wymogi dotyczące przejrzystości określone w art. 3, 6, 8, 8a, 8b, 10, 11, 11a, 14, 20, 21 i 27g.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 22c

Synchronizacja zegarów służbowych

1. Systemy obrotu i ich członkowie, uczestnicy lub podmioty systematycznie internalizujące transakcje, wyznaczone podmioty publikujące, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawcy informacji skonsolidowanych synchronizują swoje zegary służbowe do rejestrowania daty i godziny wszystkich zdarzeń podlegających sprawozdawczości.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia wymaganego poziomu dokładności synchronizacji zegarów służbowych zgodnego z normami międzynarodowymi.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 23

Obowiązek obrotu dotyczący firm inwestycyjnych

1. Firma inwestycyjna zapewnia, aby realizowany przez nią obrót akcjami, które posiadają międzynarodowy kod identyfikujący papier wartościowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kod ISIN) i które są przedmiotem obrotu w systemie obrotu, odbywał się na rynku regulowanym, MTF, w ramach podmiotu systematycznie internalizującego transakcje lub w systemie obrotu państwa trzeciego uznanym za równoważny zgodnie z art. 25 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2014/65/UE, stosownie do przypadku, chyba że:

a) akcje te są przedmiotem obrotu w systemie obrotu państwa trzeciego w walucie lokalnej lub walucie spoza EOG; lub

b) transakcje te przeprowadza się między uprawnionymi kontrahentami, między profesjonalnymi kontrahentami lub między uprawnionymi i profesjonalnymi kontrahentami i nie wpływają one na ustalanie poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu.

2. Firma inwestycyjna, która prowadzi wewnętrzny system kojarzenia zleceń realizujący zlecenia klientów w zakresie akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych na zasadzie wielostronnej, musi zapewnić posiadanie zezwolenia na działanie w charakterze MTF na mocy dyrektywy 2014/65/UE i spełniać wszystkie odnośne przepisy dotyczące takich zezwoleń.

3. Aby zapewnić konsekwentne stosowanie niniejszego artykułu, EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczególne cechy tych transakcji na akcjach, które nie wpływają na ustalanie poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu, zgodnie z ust. 1, z uwzględnieniem przypadków takich jak:

a) transakcje nie mające wpływu na płynność; lub

b) przypadek, gdy wymianę takich instrumentów finansowych określają czynniki inne niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu finansowego.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 23a

Dostępność informacji w europejskim pojedynczym punkcie dostępu

Od dnia 10 stycznia 2030 r. informacje, o których mowa w art. 14 ust. 6, art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 18 ust. 4 i art. 27 ust. 1, art. 34, art. 40 ust. 5, art. 42 ust. 5, art. 44 ust. 2, art. 45 ust. 6 i art. 48 niniejszego rozporządzenia, udostępnia się w europejskim pojedynczym punkcie dostępu (ESAP) ustanowionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2859 (²⁸). Organem zbierającym dane zdefiniowanym w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2023/2859 jest ESMA.

Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:

a) zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859;

b) towarzyszą im następujące metadane:

(i) wszystkie nazwy firmy inwestycyjnej, której informacje dotyczą;

(ii) jeżeli jest dostępny – identyfikator podmiotu prawnego firmy inwestycyjnej określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;

(iii) rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;

(iv) wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe.

TYTUŁ IV

ZGŁASZANIE TRANSAKCJI

Artykuł 24

Obowiązek utrzymywania integralności rynków

Bez uszczerbku dla przydziału obowiązków dotyczących wprowadzenia w życie rozporządzenia (UE) nr 596/2014, właściwe organy koordynowane przez EUNGiPW zgodnie z art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 monitorują działalność firm inwestycyjnych w celu zapewnienia, aby działały one uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w sposób wspierający integralność rynku.

Artykuł 25

Obowiązek przechowywania danych

1. Firmy inwestycyjne przechowują do dyspozycji właściwego organu, przez pięć lat, właściwe dane dotyczące wszystkich zleceń i wszystkich transakcji w instrumentach finansowych zrealizowanych na rachunek własny lub klienta. W przypadku transakcji zrealizowanych na rachunek klientów zapisy obejmują wszystkie informacje i szczegółowe dane dotyczące tożsamości klienta oraz informacje wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (²⁹). EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2. [2] Podmiot prowadzący system obrotu przechowuje do dyspozycji właściwego organu, przez przynajmniej pięć lat, właściwe dane dotyczące wszystkich zleceń dotyczących instrumentów finansowych ogłaszanych za pośrednictwem jego systemów w formacie nadającym się do odczytu maszynowego z wykorzystaniem wspólnego wzoru. Organ właściwy dla systemu obrotu może żądać przekazywania tych danych na bieżąco. Zapisy obejmują właściwe dane, które składają się na charakter zlecenia, w tym dane, które łączą to zlecenie z wykonanymi transakcjami z niego wynikającymi, a szczegółowe informacje dotyczące tych transakcji zostają zgłoszone zgodnie z art. 26 ust. 1 i 3. EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do dostępu właściwych organów do informacji na mocy niniejszego ustępu.

3. [3] EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły i formaty właściwych danych dotyczących zleceń, co do których istnieje obowiązek przechowywania zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu i które nie są wymienione w art. 26.

Te projekty regulacyjnych standardów technicznych obejmują kod identyfikujący członka lub uczestnika, który przesłał zlecenie, kod identyfikujący zlecenie, datę i godzinę przesłania zlecenia, cechy zlecenia, w tym typ zlecenia, w stosownych przypadkach cenę graniczną, okres ważności, wszelkie szczegółowe instrukcje dotyczące zlecenia, szczegóły ewentualnej zmiany, anulowania, częściowej lub pełnej realizacji zlecenia, pośredniczenia bądź zestawiania transakcji.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 5 września 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 26

Obowiązek zgłaszania transakcji

1. Firmy inwestycyjne, które realizują transakcje w instrumentach finansowych, zgłaszają pełne i zgodne ze stanem faktycznym szczegóły tych transakcji właściwemu organowi możliwie najszybciej, jednak nie później niż na zamknięcie następnego dnia roboczego.

Właściwe organy zgodnie z art. 85 dyrektywy 2014/65/UE podejmują konieczne ustalenia w celu zapewnienia, by następujące właściwe organy również otrzymały te informacje:

a) właściwy organ najodpowiedniejszego rynku pod względem płynności dla tych instrumentów finansowych;

b) właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad firmami inwestycyjnymi przekazującymi zlecenia;

c) właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad oddziałami, które brały udział w transakcji; oraz

d) właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad wykorzystanym systemem obrotu.

Właściwy organ, o którym mowa w akapicie pierwszym, bez zbędnej zwłoki udostępnia EUNGiPW wszelkie informacje zgłoszone zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Obowiązek ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do:

a) instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu lub w odniesieniu do których złożono wniosek o dopuszczenie do obrotu, bez względu na to, czy takie transakcje są realizowane w systemie obrotu, z wyjątkiem transakcji na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym innych niż te, o których mowa w art. 8a ust. 2, do których obowiązek ten ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy są one realizowane w systemie obrotu;

b) instrumentów finansowych, których instrumentem bazowym jest instrument finansowy będący przedmiotem obrotu w systemie obrotu, bez względu na to, czy transakcje te realizowane są w systemie obrotu;

c) instrumentów finansowych, których instrumentem bazowym jest indeks lub koszyk instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, bez względu na to, czy transakcje te realizowane są w systemie obrotu;

d) instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w art. 8a ust. 2, bez względu na to, czy takie transakcje są przeprowadzane w systemie obrotu.

3. Zgłoszenia obejmują w szczególności szczegółowe informacje na temat nazw i numerów instrumentów kupionych lub sprzedanych, liczby, dat i godzin realizacji, dat wejścia w życie, cen transakcyjnych, oznaczenia używanego do identyfikacji stron, na rachunek których firma inwestycyjna zrealizowała daną transakcję, oznaczenia używanego do identyfikacji osób i algorytmów komputerowych odpowiedzialnych w firmie inwestycyjnej za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, oznaczenia używanego do identyfikacji podmiotu podlegającego obowiązkowi sprawozdawczemu oraz sposobów identyfikacji odnośnych firm inwestycyjnych. Zgłoszenia transakcji dokonywane w systemie obrotu zawierają kod identyfikacyjny transakcji wygenerowany i rozpowszechniony przez system obrotu zarówno wśród kupujących, jak i sprzedających uczestników systemu obrotu.

W przypadku transakcji niedokonywanych w systemie obrotu zgłoszenia uwzględniają oznaczenie używane do identyfikacji rodzajów transakcji zgodnie z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi na mocy art. 20 ust. 3 lit. a) i art. 21 ust. 5 lit. a) niniejszego rozporządzenia. W przypadku towarowych instrumentów pochodnych w zgłoszeniu podaje się, czy transakcja redukuje obiektywnie mierzalne ryzyko zgodnie z art. 57 dyrektywy 2014/65/UE.

4. Firmy inwestycyjne przekazujące zlecenia uwzględniają przy przekazywaniu zlecenia wszystkie szczegóły określone w ust. 1 i 3. Zamiast zawierać wyżej wymienione szczegółowe informacje przy przekazywaniu zlecenia, firma inwestycyjna może zdecydować się na zgłoszenie przekazanego zlecenia, jeżeli zostanie ono wykonane, jako transakcji zgodnie z wymogami ust. 1. W tym przypadku zgłoszenie transakcji przez firmę inwestycyjną zawiera informację, że odnosi się ono do przekazanego zlecenia.

5. Podmiot prowadzący system obrotu zgłasza szczegóły transakcji na instrumentach finansowych będących przedmiotem obrotu na jego platformie, realizowanych za pośrednictwem jego systemów przez dowolnego członka, uczestnika lub użytkownika niepodlegającego niniejszemu rozporządzeniu zgodnie z ust. 1 i 3.

6. Zgłaszając oznaczenie używane do identyfikacji klientów, zgodnie z wymogami określonymi w ust. 3 i 4, firmy inwestycyjne posługują się identyfikatorem podmiotu prawnego ustanowionym do identyfikacji klientów będących osobami prawnymi.

Do dnia 3 stycznia 2016 r. EUNGiPW opracuje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w celu zapewnienia, by stosowanie identyfikatorów podmiotów prawnych w Unii było zgodne z międzynarodowymi standardami, zwłaszcza tymi ustanowionymi przez Radę Stabilności Finansowej.

7. Zgłoszenia składane są do właściwego organu przez samą firmę inwestycyjną, przez zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy działający w jej imieniu lub przez system obrotu, których systemy zostały wykorzystane do wykonania transakcji, zgodnie z ust. 1, 3 i 9.

Firmy inwestycyjne ponoszą odpowiedzialność za kompletność, zgodność ze stanem faktycznym i terminowe przekazywanie zgłoszeń przedkładanych właściwemu organowi.

W drodze odstępstwa od tego obowiązku, w przypadku gdy firma inwestycyjna zgłasza szczegółowe informacje dotyczące tych transakcji za pośrednictwem zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego działającego w jej imieniu lub za pośrednictwem systemu obrotu, ta firma inwestycyjna nie ponosi odpowiedzialności za niekompletność, brak zgodności ze stanem faktycznym lub nieterminowe przekazanie zgłoszeń przypisanych temu zatwierdzonemu mechanizmowi sprawozdawczemu lub systemowi obrotu. W takich przypadkach i z zastrzeżeniem art. 66 ust. 4 dyrektywy 2014/65/UE odpowiedzialnością za te braki obarcza się dany zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy lub system obrotu.

Firmy inwestycyjne muszą jednak podejmować zasadne kroki w celu sprawdzenia kompletności, zgodności ze stanem faktycznym i terminowości zgłoszeń transakcji przekazywanych w ich imieniu.

Macierzyste państwo członkowskie nakłada na system obrotu wymóg, aby przy dokonywaniu zgłoszeń w imieniu firmy inwestycyjnej stosowane były solidne mechanizmy zabezpieczające, opracowane po to, by gwarantować zabezpieczanie i uwierzytelnianie środków przesyłu informacji, minimalizować ryzyko zniekształcenia danych i nieupoważnionego dostępu oraz zapobiec wyciekaniu informacji, utrzymując w każdym czasie poufność danych. Macierzyste państwo członkowskie wymaga, aby system obrotu utrzymywał odpowiednie zasoby oraz posiadał systemy zapasowe, aby zapewnić możliwość oferowania swoich usług i ich utrzymanie w każdym czasie.

Systemy kojarzenia zleceń lub systemy zgłaszania transakcji, w tym repozytoria transakcji zarejestrowane lub uznane zgodnie z tytułem VI rozporządzenia (UE) nr 648/2012, mogą zostać zatwierdzone przez właściwy organ jako zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy do celów przekazywania zgłoszeń transakcji właściwemu organowi zgodnie z ust. 1, 3 i 9.

W przypadkach gdy transakcje zostały zgłoszone do repozytorium transakcji, zatwierdzonego jako zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz gdy zgłoszenia te zawierają szczegóły wymagane na mocy ust. 1, 3 i 9 i są przez repozytorium transakcji przekazywane właściwemu organowi w terminie określonym w ust. 1, obowiązek nałożony na firmę inwestycyjną na mocy ust. 1 zostaje uznany za wypełniony.

W przypadku wystąpienia błędów i opuszczeń w zgłoszeniach transakcji zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego, firma inwestycyjna lub system obrotu składający zgłoszenie transakcji poprawiają informacje i przedkładają skorygowane zgłoszenia właściwemu organowi.

8. Firma inwestycyjna zgłasza właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego firmy inwestycyjnej transakcje zrealizowane w całości lub w części za pośrednictwem jej oddziału. Oddział firmy z państwa trzeciego kieruje swoje zgłoszenia transakcji do właściwego organu, który udzielił zezwolenia oddziałowi. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego utworzyła oddziały w więcej niż jednym państwie członkowskim, oddziały te określają właściwy organ, który ma otrzymywać wszystkie zgłoszenia transakcji.

Jeżeli zgodnie z art. 35 ust. 8 dyrektywy 2014/65/UE zgłoszenia przewidziane w niniejszym artykule są przekazywane do właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, organ ten przekazuje te informacje właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego firmy inwestycyjnej, chyba że właściwe organy macierzystego państwa zdecydują, że nie chcą otrzymywać tych informacji.

9. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) standardy i formaty danych dla informacji zgłaszanych zgodnie z ust. 1 i 3, w tym metody i ustalenia dotyczące zgłaszania transakcji finansowych oraz formę i treść takich zgłoszeń;

b) kryteria uznawania rynku za rynek właściwy zgodnie z ust. 1;

c) odniesienia do instrumentów finansowych kupionych lub sprzedanych, liczby, dat i godzin realizacji, dat wejścia w życie, cen transakcyjnych, informacji i szczegółów tożsamości klienta, oznaczeń używanych do identyfikacji stron, na rachunek których firma inwestycyjna zrealizowała daną transakcję, oznaczeń używanych do identyfikacji osób i algorytmów komputerowych odpowiedzialnych w firmie inwestycyjnej za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, oznaczeń używanych do identyfikacji podmiotu podlegającego obowiązkowi sprawozdawczemu, sposobów identyfikacji odnośnych firm inwestycyjnych, sposobu zrealizowania transakcji, pól danych niezbędnych do przetworzenia i analizy zgłoszeń transakcji zgodnie z ust. 3;

d) (uchylona)

e) odnośne kategorie wskaźników, które mają być zgłaszane zgodnie z ust. 2 lit. c);

f) warunki, na jakich identyfikatory podmiotów prawnych są opracowywane, przypisywane i ewidencjonowane przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 6, oraz warunki, na jakich te identyfikatory podmiotów prawnych są wykorzystywane przez firmy inwestycyjne do określenia, zgodnie z ust. 3, 4 i 5, oznaczenia używanego do identyfikacji klientów w zgłoszeniach transakcji, które mają obowiązek sporządzić zgodnie z ust. 1;

g) stosowanie obowiązku zgłaszania transakcji wobec oddziałów firm inwestycyjnych;

h) określenie, co stanowi transakcję i realizację transakcji na użytek niniejszego artykułu;

i) określenie, kiedy uznaje się, że firma inwestycyjna przekazała zlecenie, na użytek ust. 4;

j) warunki powiązania określonych transakcji i sposoby identyfikacji zagregowanych zleceń skutkujących realizacją transakcji; oraz

k) termin, w którym mają być zgłaszane transakcje.

Opracowując te projekty regulacyjnych standardów technicznych, EUNGiPW bierze pod uwagę zmiany na szczeblu międzynarodowym oraz standardy uzgodnione na poziomie Unii lub poziomie międzynarodowym, a także spójność tych projektów regulacyjnych standardów technicznych z wymogami dotyczącymi zgłaszania określonymi w rozporządzeniach (UE) nr 648/2012 i (UE) 2015/2365.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 29 września 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

10. Do dnia 3 stycznia 2020 r. EUNGiPW przedkłada Komisji sprawozdanie z funkcjonowania niniejszego artykułu, określając swoje powiązania z odnośnymi obowiązkami sprawozdawczymi wynikającymi z rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i stwierdzając również, czy treść i forma zgłoszeń transakcji otrzymywanych i wymienianych między właściwymi organami w kompleksowy sposób umożliwia monitorowanie działalności firm inwestycyjnych zgodnie z art. 24 niniejszego rozporządzenia. Komisja może podjąć kroki w celu zaproponowania zmian, w tym ustalić, aby transakcje były przekazywane jedynie do pojedynczego systemu wskazanego przez EUNGiPW zamiast do właściwych organów. Komisja przekazuje sprawozdanie sporządzone przez EUNGiPW Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

11. Do dnia 29 marca 2028 r. EUNGiPW przedłoży Komisji sprawozdanie oceniające możliwość zwiększenia integracji w zakresie zgłaszania transakcji i usprawnienia przepływów danych na podstawie niniejszego artykułu, aby:

a) ograniczyć powielające się lub niespójne wymogi w zakresie zgłaszania danych dotyczących transakcji, a w szczególności powielające się lub niespójne wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu oraz w rozporządzeniach (UE) nr 648/2012 i (UE) 2015/2365, a także w innych odpowiednich przepisach prawa Unii;

b) poprawić standaryzację danych oraz skuteczną wymianę i skuteczne wykorzystanie danych przekazywanych na podstawie wszelkich unijnych ram sprawozdawczości przez dowolny organ, na poziomie Unii lub poziomie krajowym.

Przy przygotowywaniu sprawozdania EUNGiPW ściśle współpracuje, w stosownych przypadkach, z pozostałymi organami Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego i Europejskim Bankiem Centralnym.

Artykuł 27

Obowiązek dostarczenia danych referencyjnych instrumentu finansowego

1. W odniesieniu do instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu lub będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu bądź w przypadku gdy emitent zatwierdził obrót wyemitowanym instrumentem lub gdy wpłynął wniosek o dopuszczenie do obrotu, systemy obrotu przekazują EUNGiPW identyfikacyjne dane referencyjne do celów zgłoszenia transakcji na podstawie art. 26 oraz do celów spełnienia wymogów przejrzystości na podstawie art. 3, 6, 8, 8a, 8b, 10, 14, 20 i 21.

W odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym identyfikacyjne dane referencyjne opierają się na uzgodnionym na szczeblu światowym unikalnym identyfikatorze produktu oraz na wszelkich innych odpowiednich identyfikacyjnych danych referencyjnych.

W odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nieobjętych akapitem pierwszym niniejszego ustępu, które wchodzą w zakres art. 26 ust. 2, każdy wyznaczony podmiot publikujący przekazuje EUNGiPW identyfikacyjne dane referencyjne.

Identyfikacyjne dane referencyjne muszą być gotowe do przekazania EUNGiPW w ustandaryzowanym formacie elektronicznym przed rozpoczęciem obrotu instrumentem finansowym, którego dane te dotyczą. Dane referencyjne dotyczące instrumentu finansowego aktualizuje się za każdym razem, gdy zmieniają się dane dotyczące instrumentu finansowego. EUNGiPW niezwłocznie publikuje te dane referencyjne na swojej stronie internetowej. EUNGiPW bez zbędnej zwłoki udziela właściwym organom dostępu do tych danych referencyjnych.

2. W celu umożliwienia właściwym organom monitorowania, zgodnie z art. 26, działalności firm inwestycyjnych, aby zapewnić, by prowadziły swoją działalność uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w sposób sprzyjający integralności rynku, EUNGiPW, po konsultacji z właściwymi organami, ustanawia niezbędne mechanizmy mające na celu zapewnienie, aby:

a) EUNGiPW faktycznie otrzymywał dane referencyjne dotyczące instrumentu finansowego zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu;

b) jakość danych dotyczących instrumentu finansowego otrzymanych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu była odpowiednia do celów zgłaszania transakcji zgodnie z art. 26;

c) dane referencyjne dotyczące instrumentu finansowego otrzymane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu były sprawnie i bez zbędnej zwłoki przekazywane odpowiednim właściwym organom;

d) istniały skuteczne mechanizmy między EUNGiPW i właściwymi organami umożliwiające rozwiązywanie problemów z przekazywaniem danych lub jakością danych.

3. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) standardy i formaty danych referencyjnych dotyczących instrumentu finansowego, o których mowa w ust. 1, w tym metody i mechanizmy dostarczania EUNGiPW danych i wszelkich ich aktualizacji oraz przekazywania ich właściwym organom zgodnie z ust. 1, a także formę i treść tych danych;

b) środki techniczne niezbędne w związku z mechanizmami, jakie EUNGiPW i właściwe organy mają ustanowić zgodnie z ust. 2;

c) terminu, w którym mają być zgłaszane dane referencyjne.

Opracowując te projekty regulacyjnych standardów technicznych, EUNGiPW bierze pod uwagę zmiany na szczeblu międzynarodowym oraz standardy uzgodnione na poziomie Unii lub poziomie międzynarodowym, a także spójność tych projektów regulacyjnych standardów technicznych z wymogami dotyczącymi zgłaszania określonymi w rozporządzeniach (UE) nr 648/2012 i (UE) 2015/2365.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4. EUNGiPW może zawiesić obowiązki sprawozdawcze określone w ust. 1 w odniesieniu do niektórych lub wszystkich instrumentów finansowych, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) zawieszenie jest konieczne w celu zachowania integralności i jakości danych referencyjnych objętych obowiązkiem sprawozdawczym określonym w ust. 1, dla których zagrożenie stanowić może:

(i) poważna niekompletność, niedokładność lub uszkodzenie przedkładanych danych; lub

(ii) brak terminowej dostępności, zakłócenie funkcjonowania lub uszkodzenie systemów wykorzystywanych do przedkładania, gromadzenia, przetwarzania lub przechowywania odpowiednich danych referencyjnych przez EUNGiPW, właściwe organy krajowe, infrastruktury rynku, systemy rozliczeń i rozrachunku oraz ważnych uczestników rynku;

b) istniejące, mające zastosowanie unijne wymogi regulacyjne nie są w stanie zaradzić zagrożeniu;

c) zawieszenie nie wywiera niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania;

d) zawieszenie nie skutkuje arbitrażem regulacyjnym.

Przyjmując środek, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, EUNGiPW bierze pod uwagę zakres, w jakim zapewnia on dokładność i kompletność zgłaszanych danych do celów określonych w ust. 2.

Przed przyjęciem środka, o którym mowa w akapicie pierwszym, EUNGiPW powiadamia o tym odpowiednie właściwe organy.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie warunków, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz okoliczności, w jakich zawieszenie, o którym mowa w tym akapicie, może przestać obowiązywać.

5. Do dnia 29 czerwca 2024 r. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 50 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie identyfikacyjnych danych referencyjnych, które należy stosować w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym do celów spełnienia wymogów przejrzystości określonych w art. 8a ust. 2 oraz art. 10 i 21.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie identyfikacyjnych danych referencyjnych, które należy stosować w odniesieniu do instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym do celów art. 26.

TYTUŁ IVa

USŁUGI W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI

ROZDZIAŁ 1

Udzielanie zezwolenia dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji

Artykuł 27a

Do celów niniejszego tytułu właściwy organ krajowy oznacza właściwy organ określony w art. 4 ust. 1 pkt 26 dyrektywy 2014/65/UE.

Artykuł 27b

Wymóg uzyskania zezwolenia

1. Prowadzenie działalności w charakterze zatwierdzonego podmiotu publikującego, dostawcy informacji skonsolidowanych lub zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego jako regularnego zajęcia lub działalności gospodarczej wymaga uzyskania uprzedniego zezwolenia udzielonego przez EUNGiPW zgodnie z przepisami niniejszego tytułu.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego niniejszego ustępu zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy zidentyfikowany zgodnie z aktem delegowanym, o którym mowa w art. 2 ust. 3, podlega wymogowi uzyskania uprzedniego zezwolenia odpowiedniego właściwego organu krajowego oraz podlega nadzorowi ze strony tego organu zgodnie z niniejszym tytułem.

2. Firma inwestycyjna lub operator rynku, którzy prowadzą system obrotu, mogą również świadczyć usługi zatwierdzonego podmiotu publikującego, dostawcy informacji skonsolidowanych lub zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego pod warunkiem uprzedniej weryfikacji przez ESMA lub odpowiedni właściwy organ krajowy przestrzegania przez daną firmę inwestycyjną lub danego operatora rynku przepisów niniejszego tytułu. Fakt świadczenia tych usług uwzględnia się w zezwoleniu udzielonym wspomnianym podmiotom.

3. EUNGiPW tworzy rejestr wszystkich dostawców usług w zakresie udostępniania informacji w Unii. Rejestr ten jest publicznie dostępny i zawiera informacje na temat usług, na których świadczenie dostawca usług w zakresie udostępniania informacji posiada zezwolenie, oraz jest na bieżąco aktualizowany.

W przypadku gdy EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy cofnął zezwolenie zgodnie z art. 27e, informację o tym fakcie umieszcza się w rejestrze na okres pięciu lat.

4. Dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji świadczą swoje usługi pod nadzorem EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwego organu krajowego. EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy regularnie przeprowadza przeglądy przestrzegania przepisów niniejszego tytułu przez dostawców usług w zakresie udostępniania informacji. EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy monitoruje, czy dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji spełniają przez cały czas warunki uzyskania pierwszego zezwolenia ustanowione na mocy niniejszego tytułu.

Artykuł 27c

Udzielanie zezwolenia dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji

1. Dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji uzyskują zezwolenie EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwego organu krajowego do celów niniejszego tytułu, jeżeli:

a) dostawca usług w zakresie udostępniania informacji jest osobą prawną z siedzibą w Unii; oraz

b) dostawca usług w zakresie udostępniania informacji spełnia wymogi określone w niniejszym tytule.

2. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, określa się usługi w zakresie udostępniania informacji, na których świadczenie zezwolono dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji. Jeżeli dostawca usług w zakresie udostępniania informacji zamierza rozszerzyć zakres swojej działalności o dodatkowe usługi w zakresie udostępniania informacji, składa do EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwego organu krajowego wniosek o rozszerzenie zakresu wspomnianego zezwolenia.

3. Posiadający zezwolenie dostawca usług w zakresie udostępniania informacji musi spełniać przez cały czas warunki uzyskania zezwolenia, o których mowa w niniejszym tytule. Posiadający zezwolenie dostawca usług w zakresie udostępniania informacji niezwłocznie powiadamia EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy o wszelkich istotnych zmianach warunków uzyskania zezwolenia.

4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest skuteczne i ważne na całym terytorium Unii i umożliwia dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji świadczenie w całej Unii usług, których dotyczy zezwolenie.

Artykuł 27d

Procedury udzielania zezwoleń i odrzucania wniosków o udzielenie zezwolenia dla zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych i zatwierdzonych podmiotów publikujących

1. Wnioskujący o zezwolenie zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy składa wniosek zawierający wszystkie informacje, które są konieczne, aby umożliwić EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwemu organowi krajowemu potwierdzenie, że dany zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy ustanowił – na dzień udzielenia pierwszego zezwolenia – wszystkie mechanizmy niezbędne do wypełnienia swoich obowiązków na podstawie niniejszego tytułu, w tym program działania określający m.in. rodzaj usług, które planuje świadczyć, i strukturę organizacyjną.

2. W terminie 20 dni roboczych od otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy ocenia, czy wniosek jest kompletny.

Jeżeli wniosek nie jest kompletny, EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy określa termin przekazania dodatkowych informacji przez zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy.

Po stwierdzeniu kompletności wniosku EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy powiadamia o tym odpowiednio zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy.

3. W terminie sześciu miesięcy od otrzymania kompletnego wniosku EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy ocenia spełnienie przez zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy wymogów niniejszego tytułu. Przyjmuje on uzasadnioną decyzję o udzieleniu lub odmowie udzielenia zezwolenia, o czym powiadamia wnioskujący o zezwolenie zatwierdzony podmiot publikujący lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy w terminie pięciu dni roboczych od przyjęcia tej uzasadnionej decyzji.

4. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) informacje, jakie należy przekazać na podstawie ust. 1, w tym program działania;

b) informacje, jakie należy zawrzeć w powiadomieniach, o których mowa w art. 27f ust. 2, w odniesieniu do zatwierdzonych podmiotów publikujących lub zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, wzorów i procedur na potrzeby przekazywania informacji wymaganych na mocy ust. 1 niniejszego artykułu oraz – w odniesieniu do zatwierdzonych podmiotów publikujących i zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych – na potrzeby informacji, jakie należy zawrzeć w powiadomieniach, o których mowa w art. 27f ust. 2.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 27da

Procedura wyboru jednego dostawcy informacji skonsolidowanych dla każdej klasy aktywów

1. W odniesieniu do każdej z następujących klas aktywów EUNGiPW organizuje odrębną procedurę wyboru w celu wyznaczenia jednego dostawcy informacji skonsolidowanych na okres pięciu lat:

a) obligacje

b) akcje i fundusze inwestycyjne typu ETF; oraz

c) instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub odpowiednie podklasy instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

Do dnia 29 grudnia 2024 r. EUNGiPW musi wszcząć pierwszą procedurę wyboru na mocy akapitu pierwszego lit. a).

EUNGiPW wszczyna pierwszą procedurę wyboru zgodnie z akapitem pierwszym lit. b) w terminie sześciu miesięcy od rozpoczęcia procedury wyboru na mocy akapitu pierwszego lit. a).

EUNGiPW wszczyna pierwszą procedurę wyboru na mocy akapitu pierwszym lit. c) niniejszego ustępu w terminie trzech miesięcy od daty rozpoczęcia stosowania aktu delegowanego, o którym mowa w art. 27 ust. 5, i nie wcześniej niż sześć miesięcy od wszczęcia procedury wyboru określonej w akapicie pierwszym, lit. b) niniejszego ustępu.

EUNGiPW wszczyna kolejne procedury wyboru zgodnie z akapitem pierwszym w terminie umożliwiającym kontynuowanie działalności systemu publikacji informacji skonsolidowanych bez zakłóceń.

2. W odniesieniu do każdej klasy aktywów, o której mowa w ust. 1, EUNGiPW wybiera wnioskodawcę, którego uznano za odpowiedniego do prowadzenia systemu publikacji informacji skonsolidowanych, na podstawie następujących kryteriów:

a) zdolność techniczna wnioskodawcy do zapewnienia odpornego systemu publikacji informacji skonsolidowanych w całej Unii;

b) zdolność wnioskodawcy do spełnienia wymogów organizacyjnych określonych w art. 27h;

c) zdolność wnioskodawcy do – odpowiednio – otrzymywania, konsolidacji i rozpowszechniania dla:

(i) akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF - danych przed- i posttransakcyjnych;

(ii) obligacji -danych posttransakcyjnych;

(iii) obligacji i instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym- danych posttransakcyjnych;

d) adekwatność struktury zarządzania wnioskodawcy;

e) szybkość, z jaką wnioskodawca może rozpowszechniać podstawowe dane rynkowe oraz dane regulacyjne;

f) stosowność metod i ustaleń stosowanych przez wnioskodawców w celu zapewnienia jakości danych;

g) całkowita kwota wydatków potrzebnych wnioskodawcy do opracowania systemu publikacji informacji skonsolidowanych oraz bieżące koszty eksploatacji systemu publikacji informacji skonsolidowanych;

h) wysokość opłat, które wnioskodawca zamierza pobierać od poszczególnych rodzajów użytkowników systemu publikacji informacji skonsolidowanych, prostotę jego modeli opłat i licencji oraz zgodność z art. 13;

i) w przypadku systemu publikacji informacji skonsolidowanych dla obligacji – istnienie mechanizmów redystrybucji dochodów zgodnie z art. 27h ust. 5;

j) korzystanie przez wnioskodawcę z nowoczesnych technologii interfejsów do dostarczania podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych oraz na potrzeby łączności;

k) stosowność wprowadzonych przez wnioskodawcę rozwiązań w celu przechowywania dokumentacji zgodnie z art. 27 ha ust. 3;

l) zdolność wnioskodawcy do zapewnienia odporności i ciągłości działania oraz rozwiązania, które wnioskodawca zamierza wdrożyć w celu ograniczenia ryzyka w cyberprzestrzeni i ryzyka przestojów oraz przeciwdziałania im;

m) rozwiązania, które wnioskodawca ma zamiar wprowadzić w celu ograniczenia zużycia energii generowanej w związku z gromadzeniem, przetwarzaniem i przechowywaniem danych;

n) w przypadku gdy wniosek składany jest przez współwnioskodawców – związana ze zdolnościami technicznymi i logistycznymi konieczność wspólnego złożenia wniosku przez każdego z wnioskodawców.

3. Wnioskodawca przekazuje wszystkie informacje niezbędne EUNGiPW do potwierdzenia, że w momencie złożenia wniosku wnioskodawca wprowadził wszystkie niezbędne rozwiązania w celu spełnienia kryteriów określonych w ust. 2 niniejszego artykułu oraz w celu sprostania wymogom organizacyjnym określonym w art. 27h.

4. W terminie sześciu miesięcy od wszczęcia każdej procedury wyboru, o której mowa w ust. 1, EUNGiPW przyjmuje uzasadnioną decyzję w sprawie wyboru wnioskodawcy odpowiedniego do prowadzenia systemu publikacji informacji skonsolidowanych i zwraca się do niego o bezzwłoczne złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia.

5. Jeżeli żaden wnioskodawca nie zostanie wybrany na podstawie niniejszego artykułu ani nie uzyska zezwolenia na podstawie art. 27db, w terminie sześciu miesięcy od zakończenia nieskutecznej procedury wyboru lub udzielenia zezwolenia EUNGiPW wszczyna nową procedurę wyboru.

Artykuł 27db

Procedury udzielania zezwolenia dostawcom informacji skonsolidowanych i odrzucania wniosków dostawców informacji skonsolidowanych o udzielenie zezwolenia

1. Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 27da ust. 4, zawiera wszystkie informacje niezbędne EUNGiPW do potwierdzenia, że w momencie złożenia wniosku o zezwolenie wnioskodawca wprowadził wszystkie niezbędne rozwiązania w celu spełnienia kryteriów określonych w art. 27da ust. 2.

2. W terminie 20 dni roboczych od otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia EUNGiPW sprawdza, czy jest on kompletny.

Jeśli wniosek o zezwolenie nie jest kompletny, EUNGiPW wyznacza termin, w którym wnioskodawca ma przedłożyć dodatkowe informacje.

Kiedy EUNGiPW uzna wniosek o udzielenie zezwolenia za kompletny, powiadamia o tym wnioskodawcę.

3. W terminie trzech miesięcy od otrzymania kompletnego wniosku EUNGiPW ocenia, czy wnioskodawca spełnia wymogi niniejszego tytułu. Przyjmuje on uzasadnioną decyzję o udzieleniu lub odmowie udzielenia zezwolenia, o czym powiadamia wnioskodawcę w terminie pięciu dni roboczych od dnia przyjęcia tej uzasadnionej decyzji. W decyzji o udzieleniu zezwolenia określa się warunki, na jakich wnioskodawca ma prowadzić działalność.

4. Po wydaniu zezwolenia zgodnie z ust. 3 EUNGiPW może przyznać wnioskodawcy, który uzyskał zezwolenie jako dostawca informacji skonsolidowanych, okres przejściowy na potrzeby wprowadzenia niezbędnych rozwiązań operacyjnych i technicznych.

5. Dostawcy informacji skonsolidowanych stale spełniają wymogi organizacyjne określone w art. 27h oraz warunki określone w uzasadnionej decyzji o udzieleniu zezwolenia dostawcy informacji skonsolidowanych, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

Dostawca informacji skonsolidowanych, który nie jest już w stanie spełniać wspomnianych wymogów i warunków, bezzwłocznie informuje o tym EUNGiPW.

6. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w art. 27e, staje się skuteczne dopiero po wyborze nowego dostawcy informacji skonsolidowanych i po uzyskaniu przez niego zezwolenia w odniesieniu do danej klasy aktywów zgodnie z art. 27da i 27db.

7. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) informacje, które należy przekazać zgodnie z ust. 1;

b) informacje, jakie należy zawrzeć w powiadomieniach, o których mowa w art. 27f ust. 2, w odniesieniu do dostawców informacji skonsolidowanych.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

8. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, wzorów i procedur na potrzeby przekazywania informacji wymaganych na mocy ust. 1 niniejszego artykułu oraz – w odniesieniu do dostawców informacji skonsolidowanych – na potrzeby informacji, jakie należy zawrzeć w powiadomieniach, o których mowa w art. 27f ust. 2.

EUNGiPW przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 27e

Cofnięcie zezwolenia

1. EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy może cofnąć zezwolenie udzielone dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji, w przypadku gdy dostawca:

a) nie skorzysta z zezwolenia w ciągu 12 miesięcy, jednoznacznie zrzeka się zezwolenia lub gdy w ciągu poprzednich sześciu miesięcy nie świadczył żadnych usług;

b) uzyskał zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub uzyskał je w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c) nie spełnia już warunków, na których podstawie udzielono mu zezwolenia;

d) poważnie i systematycznie naruszał niniejsze rozporządzenie.

2. W stosownych przypadkach EUNGiPW bez zbędnej zwłoki powiadamia właściwy organ krajowy w państwie członkowskim, w którym dostawca usług w zakresie udostępniania informacji ma siedzibę, o decyzji w sprawie cofnięcia zezwolenia udzielonego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji.

3. Dostawca usług w zakresie udostępniania informacji, któremu ma zostać cofnięte zezwolenie, przed wycofaniem się zapewnia uporządkowane zastąpienie, w tym przekazanie danych innym dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji, zapewnienie należytego powiadomienia klientów oraz przekierowanie przepływów zgłaszania transakcji do innego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji.

Artykuł 27f

Wymogi wobec organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji

1. Organ zarządzający dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji przez cały czas musi cieszyć się wystarczająco nieposzlakowaną opinią, posiadać wystarczające umiejętności, wiedzę i doświadczenie oraz musi poświęcać wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków.

Organ zarządzający jako całość musi posiadać odpowiedni poziom wiedzy, umiejętności i doświadczenia pozwalający mu zrozumieć charakter działalności dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji. Każdy członek organu zarządzającego działa w sposób uczciwy i etyczny, zachowując niezależność osądu, aby móc w razie konieczności skutecznie przeciwstawić się decyzjom kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz w razie konieczności skutecznie nadzorować i monitorować proces podejmowania decyzji przez kierownictwo.

W przypadku gdy operator rynku występuje o zezwolenie na prowadzenie zatwierdzonego podmiotu publikującego, dostawcy informacji skonsolidowanych lub zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego zgodnie z art. 27d, a członkowie organu zarządzającego zatwierdzonego podmiotu publikującego, dostawcy informacji skonsolidowanych lub zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego są jednocześnie członkami organu zarządzającego rynku regulowanego, uznaje się, że osoby te spełniają wymogi określone w akapicie pierwszym.

2. Dostawca usług w zakresie udostępniania informacji powiadamia EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy o tożsamości wszystkich członków swojego organu zarządzającego oraz o wszelkich zmianach jego składu, a także przekazuje wszelkie informacje wymagane do oceny spełnienia przez ten podmiot wymogów określonych w ust. 1.

3. Organ zarządzający dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji określa i nadzoruje wdrażanie mechanizmów zarządczych, które zapewniają skuteczne i ostrożne zarządzanie organizacją, w tym podział obowiązków w organizacji i zapobieganie konfliktom interesów, w sposób, który sprzyja integralności rynku i interesom klientów dostawcy.

4. EUNGiPW lub, w stosownych przypadkach, właściwy organ krajowy odmawia udzielenia zezwolenia lub cofa zezwolenie, jeżeli nie jest przekonany, że osoba lub osoby faktycznie kierujące działalnością dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji mają wystarczająco nieposzlakowaną opinię, lub jeżeli istnieją obiektywne i możliwe do wykazania powody, by przypuszczać, że proponowane zmiany w organie zarządzającym dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji stwarzają zagrożenie dla należytego i ostrożnego zarządzania tym podmiotem oraz odpowiedniego uwzględnienia interesów jego klientów oraz kwestii integralności rynku.

5. EUNGiPW opracowuje do dnia 1 stycznia 2021 r. wytyczne na potrzeby oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego, o której mowa w ust. 1, uwzględniając różne pełnione przez nich role i funkcje oraz konieczność unikania konfliktów interesów między członkami organu zarządzającego a użytkownikami zatwierdzonego podmiotu publikującego, dostawcy informacji skonsolidowanych lub zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 2

Warunki dotyczące zatwierdzonych podmiotów publikujących, dostawców informacji skonsolidowanych i zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych

Artykuł 27g

Wymogi organizacyjne dotyczące zatwierdzonych podmiotów publikujących

1. Zatwierdzony podmiot publikujący posiada odpowiednie polityki i mechanizmy umożliwiające podawanie do publicznej wiadomości informacji wymaganych na podstawie art. 20 i 21 w czasie jak najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego, z zastosowaniem możliwych środków technicznych, na właściwych zasadach handlowych. Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po ich publikacji przez zatwierdzony podmiot publikujący. Zatwierdzony podmiot publikujący sprawnie i spójnie rozpowszechnia takie informacje w sposób zapewniający szybki dostęp do tych informacji na zasadach niedyskryminacyjnych oraz w formacie ułatwiającym ich konsolidację z podobnymi danymi pochodzącymi z innych źródeł.

2. Informacje podawane do wiadomości publicznej przez zatwierdzony podmiot publikujący zgodnie z ust. 1 obejmują co najmniej następujące elementy:

a) identyfikator instrumentu finansowego;

b) cenę, po jakiej zawarto transakcję;

c) wolumen transakcji;

d) godzinę transakcji;

e) godzinę zgłoszenia transakcji;

f) oznaczenie sposobu, w jaki wyrażono cenę transakcji;

g) kod systemu obrotu, w którym zrealizowano transakcję, lub w przypadku gdy transakcję zrealizowano za pośrednictwem podmiotu systematycznie internalizującego transakcje – kod „SI”, a w innym przypadku kod „OTC”;

h) w stosownych przypadkach wskazanie, czy transakcja podlegała szczególnym warunkom.

3. Zatwierdzony podmiot publikujący stosuje i utrzymuje skuteczne rozwiązania administracyjne mające na celu zapobieganie konfliktom interesów w stosunku do swoich klientów. W szczególności zatwierdzony podmiot publikujący będący również operatorem rynku lub firmą inwestycyjną traktuje wszystkie gromadzone informacje w sposób niedyskryminacyjny oraz stosuje i utrzymuje odpowiednie rozwiązania mające na celu rozdzielenie poszczególnych funkcji biznesowych.

4. Zatwierdzony podmiot publikujący spełnia wymogi dotyczące bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2554 (³⁰).

4a. Zatwierdzony podmiot publikujący stosuje obiektywne, niedyskryminujące i podawane do wiadomości publicznej wymogi, od których uzależnia dostęp przedsiębiorstw podlegających wymogom przejrzystości zgodnie z art. 20 ust. 1 i art. 21 ust. 1 do swoich usług.

Zatwierdzony podmiot publikujący podaje do publicznej wiadomości ceny i opłaty za świadczone na mocy niniejszego rozporządzenia usługi w zakresie udostępniania informacji. Podaje do publicznej wiadomości oddzielnie ceny i opłaty za każdą świadczoną usługę, w tym zniżki i rabaty oraz warunki korzystania z nich. Umożliwia jednostkom sprawozdawczym odrębny dostęp do poszczególnych usług.

4b. Zatwierdzony podmiot publikujący przechowuje do dyspozycji odpowiedniego właściwego organu lub EUNGiPW dokumentację swojej działalności przez co najmniej pięć lat.

5. Zatwierdzony podmiot publikujący posiada systemy umożliwiające skuteczną kontrolę sprawozdań z transakcji pod kątem kompletności, wykrywanie przeoczeń i oczywistych błędów oraz żądanie ponownego przesłania tych błędnych sprawozdań.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia wspólnych formatów, standardów danych oraz rozwiązań technicznych ułatwiających konsolidację informacji, o której to konsolidacji mowa w ust. 1.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

7. (uchylony)

8. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) środki, za pomocą których zatwierdzony podmiot publikujący może realizować obowiązek informacyjny, o którym mowa w ust. 1;

b) treść informacji publikowanych na podstawie ust. 1, w tym co najmniej informacje, o których mowa w ust. 2, tak aby umożliwić publikację informacji wymaganych na podstawie niniejszego artykułu;

c) konkretne wymogi organizacyjne określone w ust. 3 i 5.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 27h

Wymogi organizacyjne dotyczące dostawców informacji skonsolidowanych

1. Zgodnie z warunkami uzyskania zezwolenia, o których mowa w art. 27db, dostawca informacji skonsolidowanych:

a) gromadzi wszystkie dostarczone przez podmioty przekazujące dane związane z klasą aktywów, w odniesieniu do której uzyskał zezwolenie;

b) pobiera od użytkowników opłaty, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpłatnego dostępu do systemu publikacji informacji skonsolidowanych inwestorom detalicznym, naukowcom, organizacjom społeczeństwa obywatelskiego i właściwym organom;

c) w przypadku systemu publikacji informacji skonsolidowanych dla akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF – redystrybuuje część swoich dochodów zgodnie z ust. 6;

d) rozpowszechnia podstawowe dane rynkowe i dane regulacyjne wśród użytkowników danych, w formie ciągłego elektronicznego strumienia danych, na niedyskryminujących warunkach, w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia;

e) zapewnia, by podstawowe dane rynkowe i dane regulacyjne były łatwo dostępne, nadające się do odczytu maszynowego i możliwe do wykorzystania przez wszystkich użytkowników, w tym inwestorów detalicznych;

f) posiada systemy umożliwiające skuteczną kontrolę kompletności danych dostarczonych przed podmioty przekazujące dane, a także wykrywanie oczywistych błędów i żądanie ponownego przekazania danych;

g) w przypadku gdy dostawca informacji skonsolidowanych jest kontrolowany przez grupę podmiotów gospodarczych, posiada system zgodności, którego celem jest zapewnienie, by funkcjonowanie systemu publikacji informacji skonsolidowanych nie prowadziło do zakłóceń konkurencji.

Do celów akapitu pierwszego lit. d) dostawca informacji skonsolidowanych dla akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF przy podawaniu do wiadomości publicznej europejskiej najlepszej oferty kupna i sprzedaży w czasie na tyle zbliżonym do czasu rzeczywistego, na ile pozwala na to technologia, nie publikuje kodu identyfikacyjnego rynku.

2. Dostawca informacji skonsolidowanych przyjmuje, publikuje i regularnie aktualizuje na swojej stronie internetowej standardy poziomu świadczenia usług obejmujące wszystkie następujące elementy:

a) wykaz podmiotów przekazujących dane, od których otrzymuje się dane rynkowe;

b) sposoby i szybkość dostarczania użytkownikom podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych;

c) środki wdrożone w celu zapewnienia ciągłości działania przy dostarczaniu podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych.

3. Dostawca informacji skonsolidowanych posiada solidne mechanizmy zabezpieczające, opracowane po to, by zagwarantować bezpieczeństwo środków przesyłu danych między podmiotami przekazującymi dane a dostawcą informacji skonsolidowanych oraz między dostawcą informacji skonsolidowanych a użytkownikami, a także minimalizować ryzyko zniekształcenia danych i nieupoważnionego dostępu. Dostawca informacji skonsolidowanych utrzymuje odpowiednie zasoby oraz posiada systemy zapasowe, aby zapewnić możliwość oferowania swoich usług i ich utrzymanie przez cały czas.

4. W odniesieniu do każdej z klas aktywów, o których mowa w art. 27da ust. 1, dostawca informacji skonsolidowanych publikuje wykaz instrumentów finansowych objętych systemem publikacji informacji skonsolidowanych, podając ich identyfikacyjne dane referencyjne.

Dostawca informacji skonsolidowanych oferuje bezpłatny dostęp do swojego wykazu oraz zapewnia, by wykaz ten był regularnie poddawany przeglądowi i aktualizacji, aby zapewnić kompleksowy obraz wszystkich instrumentów finansowych objętych systemem publikacji informacji skonsolidowanych.

5. Dostawca informacji skonsolidowanych w odniesieniu do instrumentów finansowych innych niż akcje i fundusze inwestycyjne typu ETF może redystrybuować wśród podmiotów przekazujących dane część dochodów generowanych przez system publikacji informacji skonsolidowanych.

6. Dostawca informacji skonsolidowanych dla akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF dokonuje redystrybucji części dochodów generowanych przez system publikacji informacji skonsolidowanych, co wskazuje się w uzasadnionej decyzji, o której mowa w art. 27db ust. 3, na rzecz podmiotów przekazujących dane spełniających co najmniej jedno z następujących kryteriów („system redystrybucji dochodów”):

a) podmiot przekazujący dane jest rynkiem regulowanym lub rynkiem rozwoju MŚP, którego roczny wolumen obrotu akcjami nie przekracza 1 % rocznego wolumenu obrotu akcjami w Unii („mały system obrotu”);

b) podmiot przekazujący dane jest systemem obrotu, który pierwszy raz dopuścił do obrotu akcje lub fundusze inwestycyjne typu ETF w dniu 27 marca 2019 r. lub po tym dniu;

c) dane są przekazywane przez system obrotu i odnoszą się do transakcji na akcjach i funduszach inwestycyjnych typu ETF, które zostały zawarte w systemie transakcyjnym zapewniającym przejrzystość przedtransakcyjną, w przypadku gdy transakcje te nie wynikają ze zleceń, które podlegały zwolnieniu z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej na podstawie art. 4 ust. 1 lit. c).

7. Do celów systemu redystrybucji dochodów dostawca informacji skonsolidowanych uwzględnia następujący wolumen obrotu („odpowiedni wolumen obrotu”):

a) do celów ust. 6 lit. a) całkowity roczny wolumen obrotu wygenerowany przez ten system obrotu;

b) do celów ust. 6 lit. b):

(i) w przypadku małych systemów obrotu – ich całkowity roczny wolumen obrotu;

(ii) w przypadku systemów obrotu innych niż małe systemy obrotu – wolumen obrotu dotyczący akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF, o których mowa w tej literze;

c) do celów ust. 6 lit. c) – wolumen dotyczący akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF, o których mowa w tej literze.

Dostawca informacji skonsolidowanych określa kwotę dochodów do redystrybucji między podmioty przekazujące dane w ramach systemu redystrybucji dochodów, mnożąc odpowiedni wolumen obrotu przez wagę przypisaną każdemu kryterium określonemu w ust. 6, jak określono w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z ust. 8.

Jeżeli systemy obrotu spełniają więcej niż jedno z kryteriów określonych w ust. 6, kwoty wynikające z obliczeń, o których mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, dodaje się łącznie.

8. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu:

a) określenia wagi przypisanej każdemu kryterium określonemu w ust. 6;

b) doprecyzowania metody obliczania kwoty dochodu do redystrybucji między podmioty przekazujące dane zgodnie z ust. 7 akapit drugi;

c) określenia kryteriów, na podstawie których dostawca informacji skonsolidowanych może tymczasowo zawiesić uczestnictwo w systemie redystrybucji dochodów podmiotu przekazującego dane, jeżeli dostawca informacji skonsolidowanych udowodni, że ten podmiot przekazujący dane poważnie i wielokrotnie naruszył wymogi dotyczące danych, o których mowa w art. 22a, 22b i 22c, oraz określenia warunków, na jakich dostawca informacji skonsolidowanych:

(i) wznowi redystrybucję dochodów; oraz

(ii) jeżeli nie doszło do naruszenia tych wymogów, przekaże podmiotowi przekazującemu dane wstrzymane dochody wraz z odsetkami.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) niniejszego ustępu kryterium określone w ust. 6 lit. a) ma większą wagę niż kryterium określone w lit. b) tego ustępu, a kryterium określone w lit. b) tego ustępu ma wyższą wagę niż kryterium określone w lit. c) tego ustępu.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 29 grudnia 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 27ha

Obowiązki sprawozdawcze dostawców informacji skonsolidowanych

1. Co roku dostawcy informacji skonsolidowanych publikują na swojej stronie internetowej statystyki dotyczące wyników i sprawozdania dotyczące incydentów związanych z jakością danych i systemami danych. Te statystyki dotyczące wyników i sprawozdania dotyczące incydentów są dostępne publicznie i bezpłatne.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia treści, terminów, formatu i terminologii obowiązku sprawozdawczego, o którym mowa w ust. 1.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 29 września 2025 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3. Dostawca informacji skonsolidowanych przechowuje do dyspozycji odpowiedniego właściwego organu lub EUNGiPW dokumentację swojej działalności przez co najmniej pięć lat.

Artykuł 27i

Wymogi organizacyjne dotyczące zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych

1. Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy posiada odpowiednie polityki i mechanizmy umożliwiające przekazywanie informacji wymaganych na podstawie art. 26 w możliwie najkrótszym terminie, przy czym nie później niż do końca dnia roboczego następującego po dniu, w którym miała miejsce transakcja.

2. Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy stosuje i utrzymuje skuteczne rozwiązania administracyjne mające na celu zapobieganie konfliktom interesów w stosunku do swoich klientów. W szczególności zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy będący również operatorem rynku lub firmą inwestycyjną traktuje wszystkie gromadzone informacje w sposób niedyskryminacyjny oraz stosuje i utrzymuje odpowiednie rozwiązania mające na celu rozdzielenie poszczególnych funkcji biznesowych.

3. Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy spełnia wymogi dotyczące bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych określone w rozporządzeniu (UE) 2022/2554.

4. Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy posiada systemy umożliwiające skuteczną kontrolę sprawozdań z transakcji pod kątem kompletności, wykrywanie przeoczeń i oczywistych błędów spowodowanych przez firmę inwestycyjną, a w przypadku wystąpienia takiego błędu lub przeoczenia – przekazanie firmie inwestycyjnej szczegółowych informacji o danym błędzie lub przeoczeniu oraz żądanie ponownego przesłania takich błędnych sprawozdań.

Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy posiada systemy umożliwiające mu wykrywanie błędów lub przeoczeń, które spowodował, oraz umożliwiające zatwierdzonemu mechanizmowi sprawozdawczemu skorygowanie i przekazanie – lub, stosownie do przypadku, ponowne przekazanie – właściwemu organowi prawidłowego i kompletnego sprawozdania z transakcji.

4a. Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy stosuje obiektywne, niedyskryminujące i podawane do wiadomości publicznej wymogi, od których uzależniony jest dostęp do jego usług przedsiębiorstw podlegających obowiązkom sprawozdawczym określonym w art. 26.

Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy podaje do wiadomości publicznej ceny i opłaty za świadczone na mocy niniejszego rozporządzenia usługi w zakresie udostępniania informacji. Podaje do publicznej wiadomości oddzielnie ceny i opłaty za każdą świadczoną usługę, w tym zniżki i rabaty oraz warunki korzystania z nich. Umożliwia jednostkom sprawozdawczym odrębny dostęp do poszczególnych usług. Ceny i opłaty pobierane przez zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy są powiązane z kosztami.

4b. Zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy przechowuje do dyspozycji odpowiedniego właściwego organu lub EUNGiPW dokumentację swojej działalności przez co najmniej pięć lat.

5. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) środki, za pomocą których zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy może realizować obowiązek informacyjny, o którym mowa w ust. 1; oraz

b) konkretne wymogi organizacyjne określone w ust. 2 i 4.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

TYTUŁ V

INSTRUMENTY POCHODNE

Artykuł 28

Obowiązek obrotu na rynkach regulowanych, MTF lub OTF

1. Kontrahenci finansowi oraz kontrahenci niefinansowi, którzy podlegają obowiązkowi rozliczalności na mocy tytułu II rozporządzenia (UE) nr 648/2012, zawierają transakcje z innymi takimi kontrahentami finansowymi lub innymi takimi kontrahentami niefinansowymi w zakresie instrumentów pochodnych należących do klasy tych instrumentów, w stosunku do której ogłoszono obowiązek obrotu zgodnie z procedurą określoną w art. 32 i które figurują w rejestrze, o którym mowa w art. 34, wyłącznie:

a) na rynkach regulowanych;

b) na MTF;

c) na OTF; lub

d) w systemach obrotu państw trzecich, pod warunkiem że Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust. 4 oraz pod warunkiem że państwo trzecie zapewnia skuteczny równoważny system uznawania systemów obrotu zatwierdzonych na mocy dyrektywy 2014/65/UE do dopuszczenia do obrotu lub prowadzenia obrotu instrumentami pochodnymi, co do których ogłoszono obowiązek obrotu w tym państwie trzecim na zasadzie braku wyłączności.

2. EUNGiPW regularnie monitoruje działalność w zakresie instrumentów pochodnych, które nie zostały uznane za podlegające obowiązkowi obrotu opisanemu w ust. 1, w celu wskazania przypadków, w których określona klasa umów może powodować ryzyko systemowe, oraz uniknięcia arbitrażu regulacyjnego pomiędzy transakcjami w instrumentach pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu i transakcjami w instrumentach pochodnych niepodlegających obowiązkowi obrotu.

2a. Obowiązkowi obrotu nie podlegają transakcje na instrumentach pochodnych, które są zwolnione z obowiązku rozliczania na mocy tytułu II rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub nie podlegają temu obowiązkowi.

3. Instrumenty pochodne podlegające obowiązkowi obrotu na mocy ust. 1 mogą zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub być przedmiotem obrotu w dowolnym systemie obrotu, o którym mowa w ust. 1, na zasadzie niedyskryminacji i braku wyłączności.

4. Komisja może, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51 ust. 2, przyjmować decyzje stwierdzające, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają zgodność systemu obrotu zatwierdzonego w tym państwie trzecim z obowiązującymi prawnie wymogami, które są równoważne wymogom dla systemów obrotu, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) lub c) niniejszego artykułu, wynikającym z niniejszego rozporządzenia, dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia (UE) nr 596/2014, oraz które podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów w tym państwie trzecim.

Decyzje te są podejmowane wyłącznie w celu określenia, czy dany system obrotu kwalifikuje się do obrotu instrumentami pochodnymi podlegającymi obowiązkowi obrotu.

Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego są uznawane za ramy o równoważnym skutku, jeżeli spełniają wszystkie spośród następujących warunków:

a) systemy obrotu w tym państwie trzecim podlegają zatwierdzeniu oraz skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów prowadzonemu na bieżąco;

b) systemy obrotu mają jasne i przejrzyste reguły, aby instrumenty pochodne mogły być przedmiotem obrotu w sposób sprawiedliwy, uporządkowany i efektywny, oraz aby były swobodnie zbywalne;

c) emitenci instrumentów finansowych podlegają okresowym i bieżącym wymogom informacyjnym zapewniającym wysoki stopień ochrony inwestorów;

d) zapewniają przejrzystość i integralność rynku poprzez przepisy służące przeciwdziałaniu nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji rynku.

Decyzja Komisji na mocy niniejszego ustępu może ograniczać się do danej kategorii lub kilku kategorii systemów obrotu. W takim przypadku system obrotu w państwie trzecim jest objęty ust. 1 lit. d) wyłącznie wtedy, kiedy mieści się w kategorii objętej decyzją Komisji.

5. Aby zapewnić konsekwentne stosowanie niniejszego artykułu, EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających rodzaje umów, o których mowa w ust. 2, które mają bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek na obszarze Unii, oraz przypadki, w których obowiązek obrotu jest konieczny lub właściwy dla przeciwdziałania obchodzeniu niniejszego rozporządzenia.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Jeżeli jest to możliwe i stosowne, regulacyjne standardy techniczne, o których mowa w niniejszym ustępie, są identyczne z tymi, które przyjęto na mocy art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Artykuł 29

Obowiązek rozliczania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych oraz ramy czasowe akceptowania do rozliczenia

1. Podmiot prowadzący rynek regulowany zapewnia, by wszystkie transakcje w instrumentach pochodnych zawarte na tym rynku regulowanym były rozliczane przez CCP.

2. CCP, systemy obrotu i firmy inwestycyjne, które działają jako członkowie rozliczający zgodnie z art. 2 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, dysponują skutecznymi systemami, procedurami i mechanizmami w odniesieniu do rozliczanych instrumentów pochodnych, które zapewniają, aby transakcje w rozliczanych instrumentach pochodnych były kierowane i przyjmowane do rozliczenia tak szybko, jak to jest technologicznie możliwe przy użyciu zautomatyzowanych systemów.

W niniejszym ustępie pojęcie „ rozliczane instrumenty pochodne” oznacza:

a) wszystkie instrumenty pochodne, które mają zostać rozliczone zgodnie z obowiązkiem rozliczania na mocy ust. 1 niniejszego artykułu lub zgodnie z obowiązkiem rozliczania na mocy art. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

b) wszystkie instrumenty pochodne, które w myśl innego uzgodnienia właściwych stron mają podlegać rozliczeniu.

3. EUNGiPW opracuje projekty technicznych standardów regulacyjnych w celu określenia minimalnych wymogów dotyczących systemów, procedur i mechanizmów, w tym ram czasowych akceptowania, o których mowa w niniejszym artykule, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia odpowiedniego zarządzania ryzykiem operacyjnym i innymi rodzajami ryzyka.

EUNGiPW jest na stałe upoważniony do dokonywania zmian tych wymogów stosownie do rozwoju standardów rynkowych w tym zakresie.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 30

Ustalenia dotyczące rozliczeń pośrednich

1. Ustalenia dotyczące rozliczeń pośrednich w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych są dopuszczalne, pod warunkiem że te ustalenia nie zwiększają ryzyka kontrahenta i że zgodnie z nimi aktywa i pozycje kontrahenta są objęte ochroną mającą równoważny skutek do ochrony, o której mowa w art. 39 i 48 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających rodzaje ustaleń dotyczących rozliczeń pośrednich, o ile są one przyjęte, które spełniają warunki, o których mowa w ust. 1, zapewniając zgodność z przepisami wprowadzonymi dla instrumentów pochodnych OTC zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013 (³¹).

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 31

Usługi posttransakcyjne w zakresie redukcji ryzyka

1. Wymogi dotyczące przejrzystości określone w art. 8a, 10 i 21 niniejszego rozporządzenia, obowiązek obrotu określony w art. 28 niniejszego rozporządzenia oraz obowiązek wykonywania zleceń na warunkach najbardziej korzystnych dla klienta określony w art. 27 dyrektywy 2014/65/UE nie mają zastosowania do transakcji na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które zostały utworzone i ustanowione w wyniku usług posttransakcyjnych w zakresie redukcji ryzyka.

2. (uchylony)

3. Firmy inwestycyjne i operatorzy rynku będący dostawcami usług posttransakcyjnych w zakresie redukcji ryzyka prowadzą pełną i dokładną dokumentację transakcji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, które nie zostały jeszcze zarejestrowane ani zgłoszone zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012. Te firmy inwestycyjne i operatorzy rynku udostępniają tę dokumentację niezwłocznie na wniosek odpowiedniego właściwego organu lub EUNGiPW.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 50 aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie w odniesieniu do:

a) usług posttransakcyjnych w zakresie redukcji ryzyka do celów ust. 1;

b) transakcji, które mają być rejestrowane zgodnie z ust. 3.

Artykuł 32

Procedura obowiązku obrotu

1. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) które z klas instrumentów pochodnych uznanych za podlegające obowiązkowi rozliczania zgodnie z art. 5 ust. 2 i 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub ich odnośne podzbiory mają być przedmiotem obrotu w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) datę lub daty wejścia w życie obowiązku obrotu, w tym każde stopniowe wprowadzanie i kategorie kontrahentów, do których obowiązek obrotu ma zastosowanie, jeżeli takie stopniowe wprowadzanie i takie kategorie kontrahentów zostały przewidziane w regulacyjnych standardach technicznych zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia przez Komisję regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Przed złożeniem projektów regulacyjnych standardów technicznych do przyjęcia przez Komisję EMSA przeprowadzi konsultacje społeczne oraz, gdzie jest to stosowne, może konsultować się z właściwymi organami państw trzecich.

Komisja jest uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2. Aby obowiązek obrotu wszedł w życie:

a) klasa instrumentów pochodnych na podstawie ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu lub jej odnośny podzbiór muszą być przedmiotem obrotu przynajmniej w jednym systemie obrotu, o którym mowa w art. 28 ust. 1; oraz

b) musi istnieć zainteresowanie strony trzeciej zakupem i sprzedażą tej klasy instrumentów pochodnych lub jej odnośnego podzbioru, wystarczające do tego, by taka klasa instrumentów pochodnych została uznana za posiadającą dostateczną płynność na potrzeby obrotu wyłącznie w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1.

3. Przy opracowywaniu projektów regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW uznaje, że klasa instrumentów pochodnych lub ich odnośny podzbiór posiadają dostateczną płynność na podstawie następujących kryteriów:

a) przeciętna częstotliwość i wielkość transakcji w szerokim zakresie warunków rynkowych, z uwzględnieniem charakteru i cyklu życiowego produktów w danej klasie instrumentów pochodnych;

b) liczba i rodzaj aktywnych uczestników rynku, w tym stosunek uczestników rynku do produktów/kontraktów w obrocie na rynku danego produktu;

c) przeciętna wielkość spreadów.

Przygotowując te projekty regulacyjnych standardów technicznych, EUNGiPW bierze pod uwagę przewidywane oddziaływanie tego obowiązku obrotu na płynność danej klasy instrumentów pochodnych lub jej odnośnych podzbiorów oraz na działalność gospodarczą użytkowników końcowych niebędących podmiotami finansowymi.

EUNGiPW określa, czy klasa instrumentów pochodnych lub ich odnośny podzbiór posiadają dostateczną płynność jedynie w transakcjach poniżej konkretnej wielkości.

4. Zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 2 i po przeprowadzeniu konsultacji publicznych EUNGiPW z własnej inicjatywy określa klasy instrumentów pochodnych lub poszczególne instrumenty pochodne, które powinny podlegać obowiązkowi obrotu w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a dla których żaden CCP nie otrzymał jeszcze zezwolenia na podstawie art. 14 lub art. 15 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Po przekazaniu przez EUNGiPW powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja może opublikować wezwanie do opracowania wniosków dotyczących obrotu tymi instrumentami pochodnymi w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1.z

4a. W przypadku gdy EUNGiPW uzna zawieszenie obowiązku rozliczania, o którym mowa w art. 6a rozporządzenia (UE) nr 648/2012, za istotną zmianę w kryteriach warunkujących obowiązek obrotu, o której mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, EUNGiPW może zwrócić się do Komisji o zawieszenie obowiązku obrotu ustanowionego w art. 28 ust. 1 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do tych samych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które są objęte wnioskiem o zawieszenie obowiązku rozliczania.

4b. EUNGiPW może zwrócić się do Komisji o zawieszenie obowiązku obrotu określonego w art. 28 ust. 1 w odniesieniu do konkretnych klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub do konkretnego rodzaju kontrahentów, jeżeli zawieszenie takie jest konieczne w celu uniknięcia niekorzystnego wpływu na płynność lub poważnego zagrożenia dla stabilności finansowej lub w celu zaradzenia takiemu wpływowi lub zagrożeniu, a także w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w Unii, oraz jeżeli zawieszenie to jest proporcjonalne do tych celów.

4c. Wnioski, o których mowa w ust. 4a i 4b, nie są podawane do wiadomości publicznej.

4d. Bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu wniosków, o których mowa w ust. 4a i 4b, i na podstawie uzasadnienia i dowodów przedstawionych przez EUNGiPW Komisja podejmuje jedno z następujących działań:

a) w drodze aktu wykonawczego zawiesza obowiązek obrotu w odniesieniu do klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub w odniesieniu do rodzajów kontrahentów;

b) odrzuca wniosek o zawieszenie.

Do celów lit. b) akapit pierwszy Komisja informuje EUNGiPW o przyczynach odrzucenia wniosku o zawieszenie. Komisja bezzwłocznie informuje o tym odrzuceniu Parlament Europejski i Radę i przekazuje im uzasadnienie tego odrzucenia przekazane EUNGiPW. Informacje przekazane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie dotyczące odrzucenia i jego przyczyn nie są podawane do wiadomości publicznej.

Zawieszenie, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), obowiązuje przez początkowy okres nie dłuższy niż trzy miesiące od daty opublikowania aktu wykonawczego, o którym mowa w tej literze.

W przypadku gdy w dalszym ciągu występują przyczyny zawieszenia, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), Komisja może w drodze aktu wykonawczego wydłużyć zawieszenie o dodatkowe okresy nie dłuższe niż trzy miesiące, przy czym łączny okres zawieszenia nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.

Akty wykonawcze, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) oraz w akapicie czwartym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51.

5. EUNGiPW przedkłada Komisji, zgodnie z ust. 1, projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu zmiany, zawieszenia lub odwołania dotychczasowych regulacyjnych standardów technicznych zawsze, gdy zachodzi istotna zmiana w zakresie kryteriów określonych w ust. 2. Przed podjęciem tego kroku EUNGiPW może, gdzie jest to stosowne, konsultować się z właściwymi organami państw trzecich.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria, o których mowa w ust. 2 lit. b).

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 32a

Autonomiczne zawieszenie obowiązku obrotu

1. Na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego Komisja może, w drodze aktu wykonawczego, zawiesić obowiązek obrotu określony w art. 28 („obowiązek obrotu instrumentami pochodnymi”) w odniesieniu do określonych kontrahentów finansowych, w stosownych przypadkach po konsultacji z EUNGiPW. Właściwy organ wskazuje, dlaczego uważa, że warunki zawieszenia zostały spełnione. W szczególności właściwy organ wykazuje, że kontrahent finansowy podlegający jego jurysdykcji:

a) regularnie pełni rolę animatora rynku w odniesieniu do instrumentu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i podlegającego obowiązkowi obrotu instrumentami pochodnymi oraz regularnie otrzymuje zapytania o kwotowanie dotyczące instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu instrumentami pochodnymi od kontrahenta spoza EOG, który nie jest aktywnym członkiem systemu obrotu EOG oferującego obrót instrumentem pochodnym będącym przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i podlegającym obowiązkowi obrotu; lub

b) regularnie pełni rolę animatora rynku w odniesieniu do swapu ryzyka kredytowego podlegającego obowiązkowi obrotu instrumentami pochodnymi oraz:

(i) zamierza prowadzić na własny rachunek obrót swapami ryzyka kredytowego podlegającymi obowiązkowi obrotu instrumentami pochodnymi w systemie obrotu otwartym wyłącznie dla kontrahentów, którzy są członkami rozliczającymi uczestniczącymi w CCP zdefiniowanymi w art. 2 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (system „dealer-to-dealer”);

(ii) zamierza prowadzić na własny rachunek obrót swapami ryzyka kredytowego podlegającymi obowiązkowi obrotu instrumentami pochodnymi z kontrahentem, który jest animatorem rynku i który nie jest aktywnym członkiem systemu „dealer-to-dealer” w EOG oferującym obrót instrumentami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i podlegającymi obowiązkowi obrotu instrumentami pochodnymi; oraz

(iii) rozlicza te swapy ryzyka kredytowego u CCP, który uzyskał zezwolenie lub został uznany na mocy rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51.

2. Dokonując oceny, czy należy zawiesić obowiązek obrotu instrumentami pochodnymi zgodnie z ust. 1, Komisja rozważa, czy obowiązek ten należy zawiesić w odniesieniu do konkretnych rynków, oraz bierze pod uwagę, czy takie zawieszenie obowiązku obrotu instrumentami pochodnymi miałoby zakłócający wpływ na obowiązek rozliczania na mocy tytułu II rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Komisja kontaktuje się również z właściwymi organami innych państw członkowskich, by zbadać, czy kontrahenci finansowi w państwach członkowskich innych niż te, które złożyły wniosek zgodnie z ust. 1 („państwo członkowskie składające wniosek”), są w sytuacji podobnej do sytuacji występującej w państwie członkowskim, które taki wniosek złożyło.

Właściwy organ państwa członkowskiego niebędącego państwem członkowskim składającym wniosek może, po przyjęciu aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 1, zwrócić się o dodanie do tego aktu wykonawczego kontrahentów finansowych będących w sytuacji podobnej do sytuacji występującej w państwie członkowskim składającym wniosek. Właściwy organ państwa członkowskiego składającego wniosek wykazuje, dlaczego uważa, że są spełnione warunki zawieszenia.

3. W przypadku zawieszenia obowiązku obrotu instrumentami pochodnymi zgodnie z ust. 1 lub 2 w odniesieniu do kontrahenta finansowego obowiązek obrotu instrumentami pochodnymi nie ma zastosowania do kontrahenta, o którym mowa w ust. 1 lit. a) lub ust. 1 lit. b) ppkt (ii).

4. Do aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dowody przedstawione przez właściwy organ wnioskujący o zawieszenie.

5. Akt wykonawczy, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się EUNGiPW i publikuje w rejestrze, o którym mowa w art. 34.

6. Komisja regularnie sprawdza, czy nadal istnieją podstawy do zawieszenia obowiązku obrotu instrumentami pochodnymi.

Artykuł 33

Mechanizm zapobiegania dublowaniu się lub sprzeczności zasad

1. EUNGiPW wspiera Komisję w procesie monitorowania i przygotowywania sprawozdań przedkładanych co najmniej corocznie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat stosowania na szczeblu międzynarodowym zasad określonych w art. 28 i 29, w szczególności pod kątem potencjalnego dublowania się lub sprzeczności wymogów dotyczących uczestników rynku, oraz zaleca ewentualne działania.

2. Komisja może przyjąć akty wykonawcze stwierdzające, że stosowane przez państwa trzecie rozwiązania prawne, nadzorcze i wykonawcze:

a) są równoważne z wymogami wynikającymi z art. 28 i 29;

b) zapewniają ochronę tajemnicy zawodowej w stopniu równoważnym do przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu;

c) są skutecznie stosowane i egzekwowane w sposób sprawiedliwy i nieprowadzący do zakłóceń, aby zapewnić skuteczny nadzór nad nimi i ich egzekwowanie w tym państwie trzecim.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51.

3. Akt wykonawczy dotyczący równoważności, o którym mowa w ust. 2, skutkuje uznaniem, iż kontrahenci zawierający transakcję podlegającą niniejszemu rozporządzeniu wypełnili obowiązek przewidziany w art. 28 i 29, w przypadku gdy co najmniej jeden z kontrahentów ma siedzibę w tym państwie trzecim i kontrahenci spełniają wymogi prawne, nadzorcze i wykonawcze tego państwa trzeciego.

4. Komisja we współpracy z EUNGiPW monitoruje skuteczne wykonanie wymogów –równoważnych z wymogami ustanowionymi w art. 28 i 29 – przez państwa trzecie, w odniesieniu do których przyjęto akt wykonawczy dotyczący równoważności, oraz regularnie, co najmniej raz do roku, składa sprawozdania na ten temat Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

W terminie 30 dni kalendarzowych od przedstawienia sprawozdania i w przypadku, gdy sprawozdanie to ujawnia istotną wadę lub niespójne stosowanie wymogów dotyczących równoważności przez organy państwa trzeciego, Komisja może cofnąć decyzję o uznaniu ram prawnych danego państwa trzeciego za równoważne. W przypadku unieważnienia aktu wykonawczego dotyczącego równoważności transakcje kontrahentów zostają automatycznie ponownie objęte wszystkimi wymogami zawartymi w art. 28 i 29 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 34

Rejestr instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu

EUNGiPW publikuje i prowadzi na swoich stronach internetowych rejestr określający, w sposób wyczerpujący i jednoznaczny, instrumenty pochodne podlegające obowiązkowi obrotu w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1, systemy, w ramach których zostały one dopuszczone do obrotu lub są przedmiotem obrotu, a także terminy wejścia w życie obowiązku obrotu.

TYTUŁ VI

NIEDYSKRYMINACYJNY DOSTĘP DO ROZLICZEŃ DLA INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH

Artykuł 35

Niedyskryminacyjny dostęp do CCP

1. Bez uszczerbku dla art. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 CCP przyjmuje instrumenty finansowe do rozliczenia w sposób niedyskryminacyjny i przejrzysty, w tym w zakresie wymogów dotyczących zabezpieczenia oraz opłat związanych z dostępem, bez względu na system obrotu, w którym zawierana jest transakcja.

Wymóg określony w akapicie pierwszym nie ma zastosowania do giełdowych instrumentów pochodnych.

W szczególności CCP zapewnia systemowi obrotu prawo do niedyskryminacyjnego traktowania kontraktów zawieranych w tym systemie obrotu pod względem:

a) wymogów dotyczących zabezpieczania i nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów, w przypadku gdy objęcie takich kontraktów nettingiem likwidacyjnym i innymi procedurami nettingu stosowanymi przez CCP w oparciu o obowiązujące prawo dotyczące niewypłacalności, nie będzie zagrażać sprawnemu i prawidłowemu funkcjonowaniu, bądź ważności lub wykonalności takich procedur; oraz

b) krzyżowego naliczania zabezpieczeń w odniesieniu do skorelowanych kontraktów rozliczanych przez tego samego CCP w ramach modelu ryzyka zgodnego z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

CCP może zażądać, aby system obrotu spełniał ustanowione przez niego wymogi operacyjne i techniczne, w tym wymogi odnoszące się do zarządzania ryzykiem. Wymogu zawartego w niniejszym ustępie nie stosuje się do instrumentów pochodnych, które już podlegają obowiązkom w zakresie dostępu zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

CCP nie jest związany niniejszym artykułem, jeżeli ma bliskie powiązania z systemem obrotu, który dokonał zgłoszenia na podstawie art. 36 ust. 5.

2. Wniosek o udzielenie systemowi obrotu dostępu do CCP jest składany formalnie do CCP, organu właściwego dla tego CCP oraz organu właściwego dla systemu obrotu. Wniosek określa rodzaje instrumentów finansowych, dla których występuje się o dostęp.

3. CCP udziela systemowi obrotu pisemnej odpowiedzi w terminie trzech miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, udzielając pozwolenia na dostęp, pod warunkiem że odpowiedni właściwy organ udzielił pozwolenia na dostęp zgodnie z ust. 4, albo odmawiając dostępu. CCP może odmówić dostępu na podstawie warunków określonych w ust. 6 lit. a). W przypadku odmowy dostępu CCP przedstawia w swojej odpowiedzi wyczerpujące uzasadnienie oraz informuje swój właściwy organ na piśmie o tej decyzji. W przypadku gdy system obrotu ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż CCP, dany CCP przekazuje również tę pisemną odpowiedź organowi właściwemu dla systemu obrotu. CCP zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu.

4. Organ właściwy dla CCP lub dla systemu obrotu udziela systemowi obrotu dostępu do CCP, pod warunkiem że taki dostęp nie będzie stwarzał zagrożenia dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków, w szczególności z powodu fragmentacji płynności, ani nie będzie zwiększał ryzyka systemowego.

Jeżeli właściwy organ odmawia pozwolenia na dostęp, wydaje swoją decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, i przedstawia drugiemu właściwemu organowi, CCP oraz systemowi obrotu wyczerpujące uzasadnienie, w tym dowody, na których oparta została decyzja.

5. W zakresie dotyczącym zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, CCP, który został nowo ustanowiony i posiada zezwolenie jako CCP w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 na dokonywanie rozliczeń udzielone na podstawie art. 17 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 albo jest uznany na podstawie art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, albo posiada zezwolenie wydane w ramach istniejącego wcześniej krajowego systemu zezwoleń, przez okres krótszy niż trzy lata według stanu na dzień 2 lipca 2014 r., może przed dniem 3 stycznia 2018 r. zwrócić się do swojego właściwego organu o zgodę na skorzystanie z rozwiązań przejściowych. Właściwy organ może zdecydować, że niniejszy artykuł nie ma zastosowania do danego CCP w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego przez okres przejściowy do dnia 3 lipca 2020 r.

W przypadku zatwierdzenia takiego okresu przejściowego CCP nie może w okresie jego obowiązywania korzystać z praw dostępu na podstawie art. 36 lub niniejszego artykułu w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego. Właściwy organ powiadamia członków kolegium organów właściwych dla danego CCP oraz EUNGiPW o zatwierdzeniu takiego okresu przejściowego. EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich otrzymanych powiadomień.

Jeżeli CCP, w stosunku do którego zatwierdzono rozwiązanie przejściowe na podstawie niniejszego ustępu, ma bliskie powiązania z jednym lub kilkoma systemami obrotu, te systemy obrotu w czasie obowiązywania rozwiązania przejściowego nie mogą korzystać z praw dostępu na mocy art. 36 lub niniejszego artykułu w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych oraz instrumentów rynku pieniężnego.

CCP, któremu udzielono zezwolenia w okresie trzech lat przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, i który powstał w wyniku połączenia lub przejęcia z udziałem co najmniej jednego CCP, któremu udzielono zezwolenia przed tym okresem, nie może zwracać się o zgodę na rozwiązania przejściowe na podstawie niniejszego ustępu.

6. EUNGiPW opracuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) szczegółowe warunki, pod jakimi CCP może odmówić dostępu, w tym przewidywany wolumen transakcji, liczbę i typ użytkowników, rozwiązania w zakresie zarządzania ryzykiem i złożonością operacyjną lub inne czynniki stwarzające znaczne nadmierne ryzyko.

b) warunki, pod jakimi CCP musi udzielić pozwolenia na dostęp, w tym poufność przekazywanych informacji dotyczących instrumentów finansowych w fazie rozwoju, niedyskryminacyjne i przejrzyste warunki dotyczące opłat z tytułu rozliczeń, wymogów w zakresie zabezpieczeń oraz wymogów operacyjnych w zakresie uzupełniania zabezpieczenia;

c) warunki, pod jakimi udzielenie dostępu stworzy zagrożenie dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków lub wywierałoby negatywny wpływ na ryzyko systemowe;

d) procedurę dokonywania powiadomień, o których mowa w ust. 5;

e) warunki niedyskryminacyjnego traktowania, jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu są traktowane pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia, nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów oraz krzyżowego naliczania zabezpieczeń ze skorelowanymi kontraktami rozliczanymi przez tego samego CCP.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 36

Niedyskryminacyjny dostęp do systemu obrotu

1. Bez uszczerbku dla art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 system obrotu na wniosek zapewnia strumienie danych o transakcjach na niedyskryminacyjnych i przejrzystych zasadach, w tym w zakresie opłat związanych z dostępem, dowolnemu CCP zatwierdzonemu lub uznanemu zgodnie z tym rozporządzeniem, który zamierza rozliczać transakcje w instrumentach finansowych zawierane w tym systemie obrotu. Wymogu tego nie stosuje się do:

a) instrumentu pochodnego, który już podlega obowiązkom w zakresie dostępu określonym w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

b) giełdowych instrumentów pochodnych.

System obrotu nie jest związany niniejszym artykułem, jeżeli ma bliskie powiązania z CCP, który dokonał powiadomienia, że skorzysta z rozwiązań przejściowych na mocy art. 35 ust. 5.

2. Wniosek o uzyskanie przez CCP dostępu do systemu obrotu jest składany formalnie w danym systemie obrotu, w odpowiednim organie właściwym dla tego systemu obrotu oraz w organie właściwym dla danego CCP.

3. System obrotu udziela CCP pisemnej odpowiedzi w terminie trzech miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, udzielając pozwolenia na dostęp, pod warunkiem że odpowiedni właściwy organ udzielił pozwolenia na dostęp zgodnie z ust. 4, albo odmawiając dostępu. System obrotu może odmówić dostępu na podstawie warunków określonych w ust. 6 lit. a). W przypadku odmowy dostępu system obrotu przedstawia w swojej odpowiedzi wyczerpujące uzasadnienie oraz pisemnie informuje o tej decyzji swój właściwy organ. W przypadku gdy CCP ma siedzibę w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie systemu obrotu, dany system obrotu przekazuje tę pisemną odpowiedź również organowi właściwemu dla CCP. System obrotu zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu.

4. Organ właściwy dla systemu obrotu lub organ właściwy dla CCP udziela CCP dostępu do systemu obrotu, pod warunkiem że taki dostęp nie będzie stwarzał zagrożenia dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków, w szczególności ze względu na fragmentację płynności, oraz pod warunkiem że system obrotu zastosował odpowiednie rozwiązania zapobiegające takiej fragmentacji i nie będzie zwiększał ryzyka systemowego.

Jeżeli właściwy organ odmawia pozwolenia na dostęp, wydaje swoją decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, i przedstawia drugiemu właściwemu organowi, systemowi obrotu oraz CCP wyczerpujące uzasadnienie, w tym dowody, na których oparta została decyzja.

5. (uchylony)

6. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) szczegółowe warunki, pod jakimi system obrotu może odmówić dostępu, w tym warunki sformułowane w oparciu o przewidywany wolumen transakcji, liczbę użytkowników, rozwiązania w zakresie zarządzania ryzykiem i złożonością operacyjną lub inne czynniki stwarzające znaczne nadmierne ryzyko;

b) warunki, pod jakimi zostaje udzielony dostęp, w tym poufność przekazywanych informacji w odniesieniu do instrumentów finansowych w fazie rozwoju oraz niedyskryminacyjne i przejrzyste warunki dotyczące opłat z tytułu dostępu;

c) warunki, pod jakimi udzielenie dostępu stworzy zagrożenie dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków lub wywierałoby negatywny wpływ na ryzyko systemowe;

d) (uchylona)

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 37

Niedyskryminacyjny dostęp do wskaźników oraz obowiązek ich udostępniania na prawach licencji

1. Jeżeli wartość instrumentu finansowego jest obliczana w odniesieniu do wskaźnika, osoba posiadająca prawa do tego wskaźnika zapewnia jednemu lub większej liczbie CCP oraz systemom obrotu, na potrzeby prowadzenia obrotu i rozliczeń, niedyskryminacyjny dostęp do:

a) odnośnych strumieni cen i strumieni danych oraz informacji o składzie, metodologii i kształtowaniu ceny danego wskaźnika na potrzeby rozliczeń i obrotu; oraz

b) licencji.

Licencja obejmująca dostęp do informacji jest udzielana na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach w terminie trzech miesięcy od złożenia wniosku przez CCP lub system obrotu.

Dostęp jest udzielany po rozsądnej cenie rynkowej z uwzględnieniem ceny, po której udziela się dostępu do wskaźnika lub udostępnia się – na równoważnych warunkach – prawa własności intelektualnej na prawach licencji innemu CCP, systemom obrotu lub dowolnym osobom powiązanym, na potrzeby rozliczeń i obrotu. Różne ceny mogą być stosowane w odniesieniu do różnych CCP, systemów obrotu lub dowolnych osób powiązanych tylko wtedy, gdy jest to obiektywnie uzasadnione z uwagi na uzasadnione powody handlowe, takie jak ilość, zakres lub pole eksploatacji żądanego dostępu.

2. W przypadku gdy po dniu 3 stycznia 2018 r. opracowany zostanie nowy wskaźnik, obowiązek udostępnienia go na prawie licencji rozpoczyna się nie później niż 30 miesięcy po rozpoczęciu obrotu lub dopuszczeniu do obrotu instrumentu finansowego, który odnosi się do tego wskaźnika. Jeżeli osoba posiadająca prawa własności do nowego wskaźnika jest właścicielem istniejącego wskaźnika, wykazuje ona, że w porównaniu z wszelkimi takimi istniejącymi wskaźnikami nowy wskaźnik spełnia łącznie następujące kryteria:

a) nowy wskaźnik nie jest zwykłą kopią lub adaptacją jakiegokolwiek istniejącego wskaźnika, a metodologia, w tym dane bazowe, nowego wskaźnika są znacząco różne od wszelkich takich istniejących wskaźników; oraz

b) nowy wskaźnik nie zastępuje takich istniejących wskaźników.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji, a w szczególności art. 101 i 102 TFUE.

3. Żaden CCP, system obrotu ani jednostka powiązana nie mogą zawrzeć umowy z żadnym dostawcą wskaźnika, której skutkiem byłoby:

a) uniemożliwienie innemu CCP lub systemowi obrotu uzyskania dostępu do takich informacji lub praw, o których mowa w ust. 1; lub

b) uniemożliwienie innemu CCP lub systemowi obrotu uzyskania dostępu do licencji, o której mowa w ust. 1.

4. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) informacje, które poprzez licencję mają być udostępniane zgodnie z ust. 1 lit. a) w celu wykorzystania jedynie przez CCP lub system obrotu;

b) inne warunki, na jakich udziela się dostępu, w tym poufność przekazywanych informacji;

c) standardy określające, w jaki sposób można udowodnić, że wskaźnik jest nowy zgodnie z ust. 2 lit. a) i b).

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 38

Dostęp CCP i systemów obrotu z państw trzecich

1. System obrotu mający siedzibę w państwie trzecim może złożyć wniosek o uzyskanie dostępu do CCP mającego siedzibę w Unii wyłącznie wtedy, gdy Komisja przyjmie decyzję zgodnie z art. 28 ust. 4 w odniesieniu do tego państwa trzeciego.

CCP mający siedzibę w państwie trzecim może złożyć wniosek o uzyskanie dostępu do systemu obrotu w Unii, pod warunkiem że dany CCP został uznany na mocy art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

CCP i systemy obrotu mające siedzibę w państwach trzecich mogą uzyskać zezwolenie na korzystanie z praw dostępu określonych w art. 35 i 36 wyłącznie w odniesieniu do instrumentów finansowych objętych tymi artykułami, pod warunkiem że Komisja przyjmie decyzję zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze danego państwa trzeciego uznano za zapewniające skuteczny równoważny system pozwalający CCP i systemom obrotu zatwierdzonym na podstawie przepisów innych państw na dostęp do CCP i systemów obrotu mających siedzibę w tym państwie trzecim.

2. CCP i systemy obrotu mające siedzibę w państwach trzecich mogą ubiegać się o licencję i prawa dostępu zgodnie z art. 37 tylko pod warunkiem że Komisja przyjmie decyzję zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego uznano za zapewniające skuteczny równoważny system, w którym CCP i systemom obrotu zatwierdzonym w jurysdykcjach innych państw pozwala się na dostęp na uczciwych, racjonalnych i niedyskryminacyjnych zasadach do:

a) odnośnych strumieni cen i strumieni danych oraz informacji o składzie, metodologii i kształtowaniu cen wskaźników na potrzeby rozliczeń i obrotu; oraz

b) licencji,

od osób posiadających prawa własności do wskaźników, mających siedzibę w tym państwie trzecim.

3. Komisja może przyjmować decyzje zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51, stwierdzające, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają przestrzeganie przez system obrotu i CCP zatwierdzone w tym państwie trzecim prawnie wiążących wymogów równoważnych z wymogami, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu i które podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu w tym państwie trzecim.

Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego są uznawane za równoważne, jeżeli spełniają one wszystkie spośród następujących warunków:

a) systemy obrotu w tym państwie trzecim podlegają zatwierdzeniu oraz skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów prowadzonemu na bieżąco;

b) zapewniają skuteczny równoważny system pozwalający CCP i systemom obrotu zatwierdzonym na podstawie przepisów innych państw na dostęp do CCP i systemów obrotu mających siedzibę w tym państwie trzecim;

c) ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego zapewniają skuteczny równoważny system, w którym CCP i systemom obrotu zatwierdzonym w jurysdykcjach innych państw zezwala się na dostęp na uczciwych, racjonalnych i niedyskryminacyjnych zasadach do:

(i) odnośnych strumieni cen i strumieni danych oraz informacji o składzie, metodologii i kształtowaniu cen wskaźników na potrzeby rozliczeń i obrotu; oraz

(ii) licencji,

od osób posiadających prawa własności do wskaźników, mających siedzibę w tym państwie trzecim.

TYTUŁ VIa

UPRAWNIENIA I KOMPETENCJE EUNGIPW

ROZDZIAŁ 1

Kompetencje i procedury

Artykuł 38a

Wykonywanie uprawnień przez EUNGiPW

Uprawnienia powierzone na podstawie art. 38b–38e EUNGiPW lub jakiemukolwiek urzędnikowi EUNGiPW lub innej osobie upoważnionej przez EUNGiPW nie mogą być wykorzystywane w celu żądania ujawnienia informacji lub dokumentów, które są objęte klauzulą poufności wymiany informacji między prawnikiem a klientem.

Artykuł 38b

Wezwanie do udzielenia informacji

1. EUNGiPW może – w drodze zwykłego wezwania lub w drodze decyzji – zobowiązać następujące osoby do udzielenia wszelkich informacji niezbędnych, aby umożliwić EUNGiPW wykonywanie jego obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia:

a) zatwierdzony podmiot publikujący, dostawcę informacji skonsolidowanych, zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy, gdy są one nadzorowane przez EUNGiPW oraz firmę inwestycyjną lub operatora rynku prowadzących system obrotu, którzy świadczą usługi w zakresie udostępniania informacji jako zatwierdzony podmiot publikujący, dostawca informacji skonsolidowanych lub zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy, a także osoby, które kontrolują te podmioty lub są przez nie kontrolowane;

b) zarządzających osobami, o których mowa w lit. a);

c) audytorów i doradców osób, o których mowa w lit. a);

2. Każde zwykłe wezwanie do udzielenia informacji, o którym mowa w ust. 1:

a) odwołuje się do niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wezwania;

b) podaje cel wezwania;

c) określa wymagane informacje;

d) zawiera termin przekazania informacji;

e) zawiera adnotację, że osoba, do której skierowano wezwanie do udzielenia informacji, nie ma obowiązku przekazania tych informacji, natomiast w przypadku udzielenia dobrowolnej odpowiedzi na wezwanie przekazane informacje nie mogą być niezgodne z prawdą ani mylące;

f) zawiera wskazanie kwoty grzywny do nałożenia zgodnie z art. 38h, w przypadku gdy przekazane informacje są niezgodne z prawdą lub mylące.

3. Wzywając do udzielenia informacji zgodnie z ust. 1 w drodze decyzji, EUNGiPW:

a) odwołuje się do niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wezwania;

b) podaje cel wezwania;

c) określa wymagane informacje;

d) wskazuje termin przekazania informacji;

e) wskazuje okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 38 i, w przypadku gdy przekazane wymagane informacje są niekompletne;

f) wskazuje grzywnę przewidzianą w art. 38h, w przypadku gdy odpowiedzi na zadane pytania są niezgodne z prawdą lub mylące;

g) informuje o prawie do odwołania od decyzji do Komisji Odwoławczej EUNGiPW i prawie do zaskarżenia tej decyzji do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („Trybunał Sprawiedliwością) zgodnie z art. 60 i 61 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4. Do udzielenia wymaganych informacji zobowiązane są osoby, o których mowa w ust. 1, lub ich przedstawiciele, a w przypadku osób prawnych lub stowarzyszeń niemających osobowości prawnej – osoby powołane do ich reprezentacji zgodnie z ustawą lub ich statutem. Prawnicy należycie upoważnieni do działania mogą przedłożyć informacje w imieniu swoich klientów. Klienci ci pozostają w pełni odpowiedzialni za informacje, jeżeli przekazane informacje są niepełne, niezgodne z prawdą lub mylące.

5. EUNGiPW bez zbędnej zwłoki wysyła kopię zwykłego wezwania lub swojej decyzji właściwemu organowi państwa członkowskiego osób, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 38c

Dochodzenia ogólne

1. W celu wypełniania swych obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia EUNGiPW może przeprowadzać niezbędne dochodzenia względem osób, o których mowa w art. 38b ust. 1. W tym celu urzędnicy EUNGiPW i inne osoby upoważnione przez EUNGiPW mają prawo do:

a) wglądu we wszelkie dokumenty, dane, procedury i inne materiały istotne z punktu widzenia realizacji zadań EUNGiPW, niezależnie od nośnika, na jakim są one przechowywane;

b) wykonania lub uzyskania uwierzytelnionych kopii lub wyciągów z takich dokumentów, danych, procedur i innych materiałów;

c) wzywania dowolnych osób, o których mowa w art. 38b ust. 1, lub ich przedstawicieli lub członków ich personelu w celu złożenia przez nich ustnych lub pisemnych wyjaśnień na temat sytuacji faktycznej lub dokumentów związanych z przedmiotem i celem kontroli oraz do zaprotokołowania odpowiedzi;

d) prowadzenia rozmów z wszelkimi innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, które wyrażą na to zgodę, w celu pozyskania informacji dotyczących przedmiotu dochodzenia;

e) żądania rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych.

2. Urzędnicy EUNGiPW i inne osoby upoważnione przez EUNGiPW do prowadzenia dochodzeń, o których mowa w ust. 1, wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel tego dochodzenia. W upoważnieniu tym wskazuje się również okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 38i, nakładane w przypadku, gdy wymagane dokumenty, dane, procedury lub inne materiały bądź odpowiedzi na pytania zadane osobom, o których mowa w art. 38b ust. 1, nie zostaną przekazane bądź udzielone lub są niepełne, a także grzywny przewidziane w art. 38h, w przypadku gdy odpowiedzi na pytania zadane osobom, o których mowa w art. 38b ust. 1, są niezgodne z prawdą lub wprowadzające w błąd.

3. Osoby, o których mowa w art. 38b ust. 1, mają obowiązek poddać się dochodzeniom wszczętym na mocy decyzji EUNGiPW. W decyzji określa się przedmiot i cel dochodzenia, okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 38i i środki odwoławcze dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz informuje się o prawie do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.

4. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem dochodzenia, o którym mowa w ust. 1, EUNGiPW informuje właściwy organ państwa członkowskiego, w którym ma być prowadzone dochodzenie, o samym dochodzeniu i o tożsamości upoważnionych osób. Na żądanie EUNGiPW urzędnicy danego właściwego organu udzielają tym upoważnionym osobom pomocy w wykonywaniu ich zadań. Na życzenie urzędnicy zainteresowanego właściwego organu mogą być również obecni podczas dochodzeń.

5. Jeżeli żądanie przedstawienia rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych, o którym mowa w ust. 1 lit. e), wymaga uzyskania zezwolenia od organu sądowego zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym, występuje się o takie zezwolenie. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić zapobiegawczo.

6. W przypadku gdy krajowy organ sądowy otrzyma wniosek o zezwolenie na wystosowanie żądania przedstawienia rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych, o którym mowa w ust. 1 lit. e), organ ten sprawdza, czy:

a) przyjęta przez EUNGiPW decyzja, o której mowa w ust. 3, jest autentyczna;

b) wszelkie środki, które mają być zastosowane, są proporcjonalne i nie są arbitralne lub nadmierne.

Do celów lit. b) krajowy organ sądowy może zwrócić się do EUNGiPW o szczegółowe wyjaśnienia, w szczególności dotyczące przesłanek, na podstawie których EUNGiPW podejrzewa, że miało miejsce naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, a także powagi domniemanego naruszenia oraz charakteru, w jakim osoba, wobec której stosowane są środki przymusu, uczestniczyła w danym naruszeniu. Krajowy organ sądowy nie może jednak dokonywać oceny konieczności przeprowadzania dochodzenia ani żądać dostępu do informacji zawartych w aktach sprawy EUNGiPW. Zgodność z prawem decyzji EUNGiPW podlega kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 38d

Kontrole na miejscu

1. W celu wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia EUNGiPW może przeprowadzać wszelkie niezbędne kontrole na miejscu w dowolnych lokalach stanowiących miejsce prowadzenia działalności gospodarczej osób, o których mowa w art. 38b ust. 1.

2. Urzędnicy EUNGiPW i inne osoby upoważnione przez EUNGiPW do przeprowadzenia kontroli na miejscu mogą wejść do dowolnych lokali stanowiących miejsce prowadzenia działalności gospodarczej osób, których dotyczy decyzja o dochodzeniu przyjęta przez EUNGiPW, i posiadają wszelkie uprawnienia określone w art. 38b ust. 1. Mają oni również prawo do pieczętowania wszelkich lokali stanowiących miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz wszelkich ksiąg lub dokumentów na czas kontroli i w zakresie koniecznym do przeprowadzenia kontroli.

3. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed kontrolą EUNGiPW powiadamia o niej właściwy organ państwa członkowskiego, w którym kontrola ta ma być przeprowadzona. Jeżeli jest to wymagane do odpowiedniego i sprawnego przeprowadzenia kontroli, EUNGiPW – po poinformowaniu odpowiedniego właściwego organu – może przeprowadzić ją bez uprzedniego powiadomienia. Kontrole na mocy niniejszego artykułu przeprowadza się pod warunkiem, że odpowiedni właściwy organ potwierdził, że nie zgłasza sprzeciwu wobec tych kontroli.

4. Urzędnicy EUNGiPW i inne osoby upoważnione przez EUNGiPW do przeprowadzenia kontroli na miejscu wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel kontroli oraz wskazującego okresowe kary pieniężne określone w art. 38i, które podlegają nałożeniu w przypadku, gdy dane osoby nie poddadzą się kontroli.

5. Osoby, o których mowa w art. 38bust. 1, są zobowiązane poddać się kontrolom na miejscu zarządzonym na mocy decyzji EUNGiPW. W decyzji tej określa się przedmiot i cel kontroli, datę jej rozpoczęcia oraz okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 38 i, jak również środki odwoławcze dostępne na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz prawo do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.

6. Urzędnicy właściwego organu państwa członkowskiego, w którym ma być przeprowadzana kontrola, a także osoby upoważnione bądź wyznaczone przez ten organ na żądanie EUNGiPW aktywnie pomagają urzędnikom EUNGiPW i innym osobom upoważnionym przez EUNGiPW. Urzędnicy właściwego organu danego państwa członkowskiego mogą również brać udział w kontrolach na miejscu.

7. EUNGiPW może również zażądać od właściwych organów przeprowadzenia w jego imieniu konkretnych czynności dochodzeniowych i kontroli na miejscu przewidzianych w niniejszym artykule i w art. 38b ust. 1.

8. W przypadku gdy urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez EUNGiPW stwierdzą, że osoba sprzeciwia się kontroli zarządzonej na mocy niniejszego artykułu, właściwy organ danego państwa członkowskiego udziela im niezbędnej pomocy, zwracając się w razie potrzeby o pomoc policji lub równorzędnego organu egzekwowania prawa, aby umożliwić im przeprowadzenie kontroli na miejscu.

9. Jeżeli kontrola na miejscu przewidziana w ust. 1 lub pomoc przewidziana w ust. 7 wymaga zezwolenia wydanego przez organ sądowy zgodnie z prawem krajowym, występuje się o takie zezwolenie. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić zapobiegawczo.

10. W przypadku gdy krajowy organ sądowy otrzyma wniosek o zezwolenie na kontrolę na miejscu przewidzianą w ust. 1 lub pomoc przewidzianą w ust. 7, organ ten sprawdza, czy:

a) przyjęta przez EUNGiPW decyzja, o której mowa w ust. 5, jest autentyczna;

b) wszelkie środki, które mają być zastosowane, są proporcjonalne i nie są arbitralne lub nadmierne.

Do celów lit. b) krajowy organ sądowy może zwrócić się do EUNGiPW o szczegółowe wyjaśnienia, w szczególności dotyczące przesłanek, na podstawie których EUNGiPW podejrzewa, że miało miejsce naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, a także powagi domniemanego naruszenia oraz charakteru, w jakim osoba, wobec której stosowane są środki przymusu, uczestniczyła w danym naruszeniu. Krajowy organ sądowy nie może jednak dokonywać oceny konieczności przeprowadzania dochodzenia ani żądać dostępu do informacji zawartych w aktach sprawy EUNGiPW. Zgodność z prawem decyzji EUNGiPW podlega kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 38e

Wymiana informacji

EUNGiPW i właściwe organy udostępniają sobie nawzajem, bez zbędnej zwłoki, informacje wymagane na potrzeby wykonywania ich obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 38f

Tajemnica zawodowa

Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej, o której mowa w art. 76 dyrektywy 2014/65/UE, ma zastosowanie do EUNGiPW oraz do wszystkich osób, które pracują lub pracowały dla EUNGiPW lub dla dowolnej innej osoby, której EUNGiPW przekazał zadania, włącznie z audytorami i ekspertami wykonującymi prace na zlecenie EUNGiPW.

Artykuł 38g

Środki nadzorcze stosowane przez EUNGiPW

1. Jeżeli EUNGiPW stwierdzi, że osoba wymieniona w art. 38b ust. 1 lit. a) nie wywiązała się z dowolnego ze zobowiązań określonych w art. 20–22c lub w tytule IVa, podejmuje co najmniej jedno z poniższych działań:

a) przyjmuje decyzję zobowiązującą daną osobę do zaprzestania danego naruszenia;

b) przyjmuje decyzję nakładającą grzywny lub okresowe kary pieniężne na podstawie art. 38h i 38i;

c) wydaje publiczne ogłoszenia.

2. Podejmując działania, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW bierze pod uwagę charakter i powagę naruszenia, uwzględniając następujące kryteria:

a) czas trwania i częstotliwość naruszenia;

b) kwestię, czy naruszenie doprowadziło do przestępstwa finansowego bądź też ułatwiło przestępstwo finansowe lub czy istnieje między nimi innego rodzaju związek;

c) kwestię, czy naruszenie jest wynikiem działania umyślnego lub zaniedbania;

d) stopień odpowiedzialności osoby odpowiedzialnej za naruszenie;

e) sytuację finansową osoby odpowiedzialnej za dane naruszenie, której wyznacznikiem jest wysokość całkowitych obrotów odpowiedzialnej osoby prawnej lub roczny dochód i aktywa netto odpowiedzialnej osoby fizycznej;

f) wpływ naruszenia na interesy inwestorów;

g) skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez osobę odpowiedzialną za dane naruszenie lub strat poniesionych przez osoby trzecie w wyniku naruszenia, o ile można je ustalić;

h) zakres współpracy osoby odpowiedzialnej za naruszenie z EUNGiPW, bez uszczerbku dla konieczności wydania korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez tę osobę;

i) poprzednie naruszenia popełnione przez osobę odpowiedzialną za naruszenie;

j) środki zastosowane po popełnieniu naruszenia przez osobę odpowiedzialną za naruszenie w celu zapobieżenia powtórnemu naruszeniu.

3. EUNGiPW niezwłocznie powiadamia osobę odpowiedzialną za naruszenie o każdym działaniu podjętym na podstawie ust. 1, a także przekazuje tę informację właściwym organom państw członkowskich oraz Komisji. W terminie 10 dni roboczych od daty podjęcia takiego działania EUNGiPW ogłasza je publicznie na swojej stronie internetowej.

Publiczne ogłoszenie, o którym mowa w akapicie pierwszym, musi zawierać następujące elementy:

a) informację o prawie odwołania się od decyzji przysługującym osobie odpowiedzialnej za naruszenie;

b) w stosownych przypadkach informację potwierdzającą złożenie odwołania oraz wyjaśnienie, że takie odwołanie nie ma skutku zawieszającego;

c) informację o możliwości zawieszenia stosowania zaskarżonej decyzji przez Komisję Odwoławczą EUNGiPW zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 2

Sankcje administracyjne i inne środki administracyjne

Artykuł 38h

Grzywny

1. Jeżeli zgodnie z art. 38k ust. 5 EUNGiPW stwierdzi, że osoba wymieniona w art. 38b ust. 1 lit. a) w sposób zamierzony lub w wyniku zaniedbania nie wywiązała się z dowolnego ze zobowiązań określonych w art. 22–22c lub w tytule IVa, podejmuje decyzję o nałożeniu grzywny zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

Uznaje się, że naruszenie popełniono umyślnie, jeżeli EUNGiPW znalazł obiektywne dowody wskazujące na to, że dana osoba działała umyślnie w celu dopuszczenia się naruszenia.

2. Maksymalna kwota grzywny, o której mowa w ust. 1, wynosi 200 000 EUR lub – w państwach członkowskich, których walutą nie jest euro – równowartość tej kwoty w walucie krajowej.

3. Ustalając wysokość grzywny na podstawie ust. 1, EUNGiPW bierze pod uwagę kryteria określone w art. 38g ust. 2.

Artykuł 38i

Okresowe kary pieniężne

1. EUNGiPW w drodze decyzji nakłada okresowe kary pieniężne w celu zmuszenia:

a) osoby do zaprzestania naruszenia, zgodnie z decyzją podjętą na podstawie art. 38g ust. 1 lit. a);

b) osoby, o której mowa w art. 38b ust. 1:

(i) do dostarczenia kompletnych informacji, których zażądano w drodze decyzji na mocy art. 38b;

(ii) do poddania się dochodzeniu, a w szczególności do przedłożenia kompletnych dokumentów, danych, procedur i wszelkich innych żądanych materiałów, a także do uzupełnienia i skorygowania innych informacji udostępnionych w dochodzeniu wszczętym na podstawie decyzji podjętej na mocy art. 38c;

(iii) do poddania się kontroli na miejscu zarządzonej decyzją podjętą na mocy art. 38d.

2. Okresowa kara pieniężna musi być skuteczna i proporcjonalna. Okresową karę pieniężną nakłada się za każdy dzień opóźnienia.

3. Niezależnie od przepisów ust. 2 kwota okresowych kar pieniężnych wynosi 3 % średniego dziennego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym lub, w przypadku osób fizycznych, 2 % średniego dziennego dochodu w poprzedzającym roku kalendarzowym. Okresową karę pieniężną nalicza się od dnia określonego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.

4. Okresową karę pieniężną nakłada się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy od powiadomienia o decyzji EUNGiPW. Po upływie tego okresu EUNGiPW dokonuje przeglądu tego środka.

Artykuł 38j

Powiadamianie o grzywnach i okresowych karach pieniężnych oraz ich charakter, egzekucja i przypisywanie

1. EUNGiPW podaje do wiadomości publicznej każdą grzywnę i każdą okresową karę pieniężną, które nałożono zgodnie z art. 3 8h i 3 8i, chyba że takie publiczne powiadomienie zagrażałoby poważnie rynkom finansowym lub wyrządziłoby nieproporcjonalną szkodę stronom, których dotyczy. Ujawniane informacje nie mogą obejmować danych osobowych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (³²).

2. Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 38hi 38i mają charakter administracyjny.

3. Jeżeli EUNGiPW postanowi nie nakładać grzywien ani kar pieniężnych, informuje o tym odpowiednio Parlament Europejski, Radę, Komisję i właściwe organy danego państwa członkowskiego oraz podaje przyczyny swojej decyzji.

4. Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 38hi 38i podlegają egzekucji.

Postępowanie egzekucyjne regulują przepisy proceduralne obowiązujące w państwie członkowskim, na którego terytorium jest ono prowadzone.

5. Kwoty grzywien i okresowych kar pieniężnych przypisuje się do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Artykuł 38k

Przepisy proceduralne regulujące stosowanie środków nadzorczych i nakładanie grzywien

1. Jeżeli w trakcie wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia EUNGiPW stwierdzi, że istnieją wiarygodne przesłanki świadczące o możliwości istnienia okoliczności, które stanowią naruszenie lub naruszenia wymogów przewidzianych w tytule IVa, EUNGiPW wyznacza w swoich strukturach niezależnego urzędnika dochodzeniowego, który wyjaśnia tę sprawę. Wyznaczony urzędnik nie może – ani nie mógł w przeszłości – być bezpośrednio bądź pośrednio zaangażowany w nadzór nad danym dostawcą usług w zakresie udostępniania informacji ani w procedurę udzielania zezwolenia temu dostawcy i wykonuje swoje funkcje niezależnie od EUNGiPW.

2. Urzędnik dochodzeniowy, o którym mowa w ust. 1, bada domniemane naruszenia z uwzględnieniem wszelkich uwag przedstawionych przez osoby, które są przedmiotem dochodzeń, i przedkłada EUNGiPW pełne akta sprawy zawierające dokonane przez niego ustalenia.

3. Aby wykonywać swoje zadania, urzędnik dochodzeniowy może korzystać z prawa do występowania o informacje zgodnie z art. 38b i do prowadzenia dochodzeń i kontroli na miejscu zgodnie z art. 38c i 38d.

4. W trakcie wykonywania swych zadań urzędnik dochodzeniowy ma dostęp do wszystkich dokumentów i informacji zebranych przez EUNGiPW w czasie działań nadzorczych.

5. Urzędnik dochodzeniowy – po zakończeniu prowadzonego przez siebie dochodzenia i przed przekazaniem EUNGiPW akt sprawy zawierających jego ustalenia – zapewnia osobom będącym przedmiotem danego dochodzenia możliwość przedstawienia swojego stanowiska na temat wyjaśnianych spraw. Podstawę ustaleń urzędnika dochodzeniowego mogą stanowić wyłącznie fakty, do których zainteresowane strony miały możliwość się odnieść.

6. W toku dochodzeń prowadzonych na podstawie niniejszego artykułu w pełni przestrzega się prawa do obrony przysługującego osobom objętym dochodzeniem.

7. Urzędnik dochodzeniowy, przedkładając EUNGiPW akta sprawy zawierające dokonane przez niego ustalenia, powiadamia o tym fakcie osoby, które są przedmiotem dochodzenia. Osobom objętym dochodzeniem przysługuje prawo dostępu do akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych osób w zakresie ochrony ich tajemnicy handlowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje informacji poufnych dotyczących osób trzecich.

8. Na podstawie akt sprawy zawierających ustalenia urzędnika dochodzeniowego oraz – na wniosek osób, które są przedmiotem dochodzenia – po zapoznaniu się ze stanowiskiem tych osób zgodnie z art. 381, EUNGiPW decyduje, czy osoby, które są przedmiotem dochodzenia, popełniły naruszenie lub naruszenia wymogów przewidzianych w tytule IVa, a jeżeli tak – stosuje środek nadzorczy zgodnie z art. 38g.

9. Urzędnik dochodzeniowy nie bierze udziału w obradach EUNGiPW ani nie uczestniczy w żaden inny sposób w procesie podejmowania decyzji przez EUNGiPW.

10. Do dnia 1 października 2021 r. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 50 w celu dalszego określenia przepisów proceduralnych dotyczących wykonywania prawa do nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony, przepisów tymczasowych oraz przepisów dotyczących pobierania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, a także dotyczących okresów przedawnienia w zakresie nakładania i egzekwowania grzywien i okresowych kar pieniężnych.

11. EUNGiPW przekazuje sprawy w celu wszczęcia postępowania karnego odpowiednim organom krajowym, jeżeli, wykonując swoje obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia, stwierdzi, że istnieją wiarygodne przesłanki wskazujące na możliwość wystąpienia okoliczności stanowiących przestępstwo. Ponadto EUNGiPW odstępuje od nałożenia grzywien lub okresowych kar pieniężnych w przypadku, gdy – wskutek postępowania karnego prowadzonego na mocy prawa krajowego – wyrok uniewinniający lub skazujący wynikający z identycznych faktów lub z faktów, które są zasadniczo takie same, uprawomocnił się.

Artykuł 38l

Zapoznanie się ze stanowiskiem osób objętych postępowaniem

1. Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji na mocy art. 38g, 38h i 38i EUNGiPW zapewnia osobom objętym postępowaniem możliwość przedstawienia swojego stanowiska odnośnie do ustaleń EUNGiPW. Podstawę decyzji EUNGiPW stanowią wyłącznie ustalenia, co do których osoby objęte postępowaniem mogły przedstawić swoje stanowisko.

Przepisy akapitu pierwszego nie mają zastosowania, jeżeli konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu zapobieżenia istotnym i bezpośrednio grożącym szkodom dla systemu finansowego. W takim przypadku EUNGiPW może przyjąć decyzję tymczasową i zapewnia osobom objętym postępowaniem możliwość przedstawienia swojego stanowiska jak najszybciej po podjęciu decyzji.

2. W toku postępowania w pełni przestrzega się prawa do obrony przysługującego osobom, które są przedmiotem dochodzenia. Osobom tym przysługuje prawo dostępu do gromadzonych przez EUNGiPW akt sprawy, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu innych osób w zakresie ochrony ich tajemnicy handlowej. Prawo dostępu do akt sprawy nie obejmuje dostępu do informacji poufnych oraz wewnętrznych dokumentów przygotowawczych EUNGiPW.

Artykuł 38m

Kontrola ze strony Trybunału Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości ma nieograniczone prawo orzekania w sprawie decyzji EUNGiPW nakładających grzywnę lub okresową karę pieniężną. Może on uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną grzywnę lub okresową karę pieniężną.

Artykuł 38n

Opłata za udzielenie zezwolenia i opłata nadzorcza

1. EUNGiPW pobiera od dostawców usług w zakresie udostępniania informacji opłaty zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i aktami delegowanymi przyjętymi zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu. Opłaty te w pełni pokrywają niezbędne wydatki EUNGiPW związane z udzielaniem zezwoleń dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji i nadzorem nad nimi oraz pozwalają odzyskać w pełni koszty, jakie mogą ponieść właściwe organy, wykonując prace na mocy niniejszego rozporządzenia, w szczególności w wyniku przekazania zadań zgodnie z art. 38o.

2. Kwota indywidualnej opłaty pobieranej od danego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji pokrywa całość kosztów administracyjnych poniesionych przez EUNGiPW. Opłata musi być proporcjonalna do obrotów danego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji..

3. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 50 uzupełniający niniejsze rozporządzenia do dnia 1 października 2021 r. w celu sprecyzowania rodzajów opłat, czynności, za które są one pobierane, wysokości opłat oraz sposobu ich uiszczania.

Artykuł 38o

Przekazywanie zadań przez EUNGiPW właściwym organom

1. Jeżeli jest to niezbędne do odpowiedniego wykonania zadania nadzorczego, EUNGiPW może przekazać określone zadania nadzorcze właściwemu organowi państwa członkowskiego zgodnie z wytycznymi wydanymi przez EUNGiPW na mocy art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Takie określone zadania nadzorcze mogą w szczególności obejmować prawo do wystosowywania wezwania do udzielenia informacji zgodnie z art. 38b i do prowadzenia dochodzeń i kontroli na miejscu zgodnie z art. 38c i 38d.

2. Przed przekazaniem danego zadania EUNGiPW konsultuje się z odpowiednim właściwym organem w sprawie:

a) zakresu zadania, które ma zostać przekazane;

b) harmonogramu wykonania tego zadania; oraz

c) przekazania niezbędnych informacji EUNGiPW i przez EUNGiPW.

3. Zgodnie z aktem delegowanym przyjętym zgodnie z art. 38n ust. 3 EUNGiPW zwraca właściwemu organowi koszty poniesione w wyniku wykonywania przekazanych mu zadań.

4. EUNGiPW w odpowiednich odstępach czasu dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1. Przekazanie zadań może zostać w każdej chwili odwołane.

5. Przekazanie zadań nie wpływa na odpowiedzialność EUNGiPW ani nie ogranicza możliwości prowadzenia i nadzorowania przez EUNGiPW przekazanych czynności.

TYTUŁ VII

ŚRODKI NADZORCZE W ZAKRESIE INTERWENCJI PRODUKTOWEJ I POZYCJI

ROZDZIAŁ 1

Monitorowanie produktu i interwencja produktowa

Artykuł 39

Monitorowanie rynku

1. Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW monitoruje rynek instrumentów finansowych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

2. Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 EUNB monitoruje rynek lokat strukturyzowanych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

3. Właściwe organy monitorują rynek instrumentów finansowych i lokat strukturyzowanych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane i sprzedawane w ich państwach członkowskich lub z ich terytorium.

Artykuł 39a

Zakaz otrzymywania płatności za przepływ zleceń

1. Firmy inwestycyjne działające w imieniu klientów detalicznych, zdefiniowanych w art. 4 pkt 11 dyrektywy 2014/65/UE, lub klienci profesjonalni, o których mowa w sekcji II załącznika II do tej dyrektywy, nie otrzymują żadnych opłat, prowizji ani korzyści niepieniężnych od strony trzeciej za realizację zleceń tych klientów w określonym systemie wykonywania zleceń ani za przekazywanie zleceń tych klientów jakiejkolwiek stronie trzeciej w celu ich realizacji w określonym systemie wykonywania zleceń („płatność za przepływ zleceń”).

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do rabatów lub zniżek na opłaty transakcyjne w systemach realizacji zleceń, jeżeli jest to dozwolone zgodnie z zatwierdzoną i publiczną strukturą taryfową systemu obrotu w Unii lub systemu obrotu państwa trzeciego i jeżeli takie rabaty lub zniżki przynoszą korzyść wyłącznie klientowi. Zniżki lub rabaty nie mogą przynosić korzyści pieniężnej firmie inwestycyjnej.

2. Państwo członkowskie, w którym przed 28 marca 2024 r. miały siedzibę działające w imieniu klientów firmy inwestycyjne, które otrzymują opłaty, prowizje lub korzyści niepieniężne od strony trzeciej za realizację zleceń tych klientów w określonym systemie realizacji zleceń lub za przekazywanie zleceń tych klientów jakiejkolwiek stronie trzeciej w celu ich realizacji w określonym systemie wykonywania zleceń, może znieść ustanowiony w ust. 1 zakaz do dnia 30 czerwca 2026 r. w odniesieniu do firm inwestycyjnych podlegających jego jurysdykcji, jeżeli te firmy inwestycyjne świadczą usługi inwestycyjne na rzecz klientów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym państwie członkowskim.

W celu zastosowania zwolnienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, państwo członkowskie, które spełnia warunek określony w akapicie pierwszym, powiadamia w tym celu EUNGiPW do dnia 29 września 2024 r. EUNGiPW prowadzi wykaz państw członkowskich korzystających z tego zwolnienia. Wykaz podaje się do publicznej wiadomości i regularnie aktualizuje.

Artykuł 40

Uprawnienia EUNGiPW do tymczasowej interwencji

1. Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, EUNGiPW może, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione, tymczasowo zakazać lub wprowadzić ograniczenia w Unii w zakresie:

a) wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży określonych instrumentów finansowych lub instrumentów finansowych o pewnych określonych cechach; lub

b) rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

Zakaz lub ograniczenie może mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez EUNGiPW bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez EUNGiPW.

2. EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są wszystkie spośród następujących warunków:

a) proponowane działanie dotyczy istotnych problemów w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu;

b) wymogi regulacyjne w ramach prawa Unii, które mają zastosowanie do odnośnego instrumentu finansowego lub działalności, nie przeciwdziałają temu zagrożeniu;

c) właściwy organ lub właściwe organy nie podjęły działań w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub podjęte działania w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, przed wprowadzeniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą klientom instrumentu finansowego EUNGiPW może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1.

3. Podejmując działanie na mocy niniejszego artykułu, EUNGiPW zapewnia, by działanie to:

a) nie miało niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania;

b) nie stwarzało ryzyka arbitrażu regulacyjnego, oraz

c) zostało podjęte po konsultacji z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia 1234/2007/WE, w przypadku gdy dany środek związany jest z instrumentami pochodnymi na towarach rolnych.

Jeżeli właściwy organ lub właściwe organy przyjęły środek, o którym mowa w art. 42, EUNGiPW może przyjąć dowolne spośród środków, o których mowa w ust. 1, bez wydawania opinii, o której mowa w art. 43.

4. Przed podjęciem decyzji o podjęciu działania na mocy niniejszego artykułu EUNGiPW powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

5. EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Komunikat ten zawiera informacje dotyczące zakazu lub ograniczenia oraz określa okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po wejściu w życie tych środków.

6. EUNGiPW dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego zgodnie z ust. 1 w odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co sześć miesięcy. W przypadku dokonania co najmniej dwóch kolejnych przedłużeń i w oparciu o odpowiednią analizę mającą na celu ocenę wpływu na konsumentów EUNGiPW może zdecydować, że przedłużenie zakazu lub ograniczenia dokonywane będzie co rok.

7. Działanie podjęte przez EUNGiPW na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

8. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez EUNGiPW przy ustalaniu, kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a).

Te kryteria i czynniki obejmują:

a) stopień złożoności danego instrumentu finansowego oraz związek z rodzajem klienta, któremu jest on oferowany i sprzedawany;

b) wielkość lub wartość nominalną emisji instrumentów finansowych;

c) stopień innowacyjności danego instrumentu finansowego, działalności lub praktyki;

d) dźwignię, jaką daje instrument finansowy lub dana praktyka.

Artykuł 41

Uprawnienia EUNB do tymczasowej interwencji

1. Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, EUNB może, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione, tymczasowo zakazać lub wprowadzić ograniczenia w Unii w zakresie:

a) wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży określonych lokat strukturyzowanych lub lokat strukturyzowanych o pewnych określonych cechach; lub

b) rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

Zakaz lub ograniczenie może mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez EUNB bądź z zastrzeżeniem określonych przezeń wyjątków.

2. EUNB podejmuje decyzję na mocy ust. 1 tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a) proponowane działanie dotyczy istotnego problemu w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub jego części;

b) wymogi regulacyjne na mocy prawa Unii, które mają zastosowanie do odpowiedniej lokaty strukturyzowanej lub działalności, nie przeciwdziałają temu zagrożeniu;

c) właściwy organ lub właściwe organy nie podjęły działań w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub podjęte działania w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, przed wprowadzeniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą klientom lokaty strukturyzowanej EUNB może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1.

3. Podejmując działania, o których mowa w niniejszym artykule, EUNB zapewnia, aby działanie to:

a) nie miało niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania; oraz

b) nie stwarzało ryzyka arbitrażu regulacyjnego.

Jeżeli właściwy organ lub właściwe organy przyjęły środek, o którym mowa w art. 42, EUNB może przyjąć dowolne spośród środków, o których mowa w ust. 1, bez wydawania opinii, o której mowa w art. 43.

4. Przed podjęciem decyzji o podjęciu działania na mocy niniejszego artykułu EUNB powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

5. EUNB publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Komunikat ten zawiera informacje dotyczące zakazu lub ograniczenia oraz określa okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po wejściu w życie tych środków.

6. EUNB dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego zgodnie z ust. 1 w odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co sześć miesięcy. W przypadku dokonania co najmniej dwóch kolejnych przedłużeń i w oparciu o odpowiednią analizę mającą na celu ocenę wpływu na konsumentów EUNB może zdecydować, że przedłużenie zakazu lub ograniczenia dokonywane będzie co rok.

7. Działanie podjęte przez EUNB na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

8. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez EUNB przy ustalaniu, kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych oraz dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a).

Te kryteria i czynniki obejmują:

a) stopień złożoności danej lokaty strukturyzowanej oraz związek z rodzajem klienta, któremu jest ona oferowana i sprzedawana;

b) wielkość lub wartość nominalną emisji lokat strukturyzowanych;

c) stopień innowacyjności danej lokaty strukturyzowanej, działalności lub praktyki;

d) dźwignię, jaką daje lokata strukturyzowana lub dana praktyka.

Artykuł 42

Interwencja produktowa właściwych organów

1. Właściwy organ może wprowadzić w państwie członkowskim lub z państwa członkowskiego zakaz lub ograniczenie dotyczące:

a) wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży określonych instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych bądź instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych o pewnych określonych cechach; lub

b) rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

2. Właściwy organ może podjąć działania, o których mowa w ust. 1, jeżeli na podstawie uzasadnionych argumentów uzyska pewność, że:

a) albo

(i) instrument finansowy, lokata strukturyzowana lub działalność bądź praktyka powodują poważne obawy dotyczące ochrony inwestorów lub stwarzają zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego systemu finansowego lub części tego systemu w co najmniej jednym państwie członkowskim; albo

(ii) instrument pochodny ma negatywny wpływ na mechanizm kształtowania cen na rynku bazowym;

b) istniejące wymogi regulacyjne w prawie Unii, które mają zastosowanie do instrumentu finansowego, lokaty strukturyzowanej lub działalności lub praktyki, w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniom, o których mowa w lit. a), a problem nie zostanie lepiej rozwiązany dzięki lepszemu nadzorowi lub egzekwowaniu istniejących wymogów;

c) działanie jest proporcjonalne, biorąc pod uwagę charakter zidentyfikowanych zagrożeń, poziom wiedzy zainteresowanych inwestorów lub uczestników rynku oraz prawdopodobny skutek działania dla inwestorów i uczestników rynku, którzy mogą posiadać lub wykorzystywać dany instrument finansowy, lokata strukturyzowana lub działalność lub praktykę lub odnosić z nich korzyści;

d) właściwy organ przeprowadził należyte konsultacje z właściwymi organami w innych państwach członkowskich, na które dane działanie może wywrzeć znaczący wpływ;

e) działanie nie ma skutku dyskryminującego w odniesieniu do usług świadczonych lub działalności prowadzonej z innego państwa członkowskiego; oraz

f) przeprowadził należyte konsultacje z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia 1234/2007/WE, w przypadku gdy instrument finansowy, działalność lub praktyka stwarzają poważne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynku fizycznych produktów rolnych.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, właściwy organ może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, przed wprowadzeniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą klientom instrumentu finansowego lub lokaty strukturyzowanej.

Zakaz lub ograniczenie mogą mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez właściwy organ bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez właściwy organ.

3. Właściwy organ nie nakłada zakazu lub ograniczenia na mocy niniejszego artykułu, chyba że najpóźniej na jeden miesiąc przed planowanym momentem wejścia tego środka w życie przekaże pisemnie lub w inny uzgodniony przez organy sposób do wszystkich pozostałych właściwych organów oraz do EUNGiPW szczegółowe informacje dotyczące:

a) instrumentu finansowego lub działalności bądź praktyki, do której odnosi się planowane działanie;

b) dokładnego charakteru planowanego zakazu lub ograniczenia oraz planowanego momentu jego wejścia w życie; oraz

c) dowodów, na których oparł swoją decyzję oraz na podstawie których uzyskał pewność, że spełniony jest każdy z warunków określonych w ust. 2.

4. W wyjątkowych przypadkach, kiedy właściwy organ uznaje, że konieczne jest podjęcie pilnych działań na mocy niniejszego artykułu, aby zapobiec szkodom, jakie mogą wyniknąć z instrumentów finansowych, lokat strukturyzowanych, praktyk lub działań, o których mowa w ust. 1, właściwy organ może podjąć tymczasowe działania z wyprzedzeniem nie krótszym – przed planowanym momentem wejścia danego środka w życie – niż 24 godziny od pisemnego powiadomienia wszystkich innych właściwych organów i EUNGiPW, lub w przypadku lokat strukturyzowanych – EUNB, pod warunkiem że spełnione są wszystkie kryteria niniejszego artykułu oraz, dodatkowo, jednoznacznie stwierdzono, że termin jednomiesięczny nie umożliwiłby odpowiedniej reakcji na dany problem lub dane zagrożenie. Właściwy organ nie podejmuje działań tymczasowych przez okres dłuższy niż trzy miesiące.

5. Właściwy organ publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia zakazu lub ograniczenia, o którym mowa w ust. 1. Komunikat zawiera szczegóły zakazu lub ograniczenia, okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie, a także dowody, na podstawie których organ uzyskał pewność, że spełniony jest każdy z warunków, o których mowa w ust. 2. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po opublikowaniu komunikatu.

6. Właściwy organ cofa zakaz lub ograniczenie, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2, nie mają już dłużej zastosowania.

7. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez właściwe organy przy ustalaniu, kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności systemu finansowego w co najmniej jednym państwie członkowskim, o czym mowa w ust. 2 lit. a).

Te kryteria i czynniki obejmują:

a) stopień złożoności danego instrumentu finansowego lub lokaty strukturyzowanej oraz związek z rodzajem klienta, któremu jest ona oferowana i sprzedawana;

b) stopień innowacyjności danego instrumentu finansowego lub lokaty strukturyzowanej, działalności lub praktyki;

c) dźwignię, jaką stosuje dany instrument finansowy lub lokata strukturyzowana lub jaką daje dana praktyka;

d) w odniesieniu do prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych – wielkość lub wartość referencyjną emisji instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych.

Artykuł 43

Działania koordynujące prowadzone przez EUNGiPW lub EUNB

1. EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB odgrywają rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do działań podejmowanych przez właściwe organy zgodnie z art. 42. W szczególności EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB zapewniają, aby działania podejmowane przez właściwy organ były uzasadnione i proporcjonalne oraz aby właściwe organy przyjmowały spójne podejście tam, gdzie jest to stosowne.

2. Po otrzymaniu, zgodnie z art. 42, powiadomienia o dowolnym działaniu, które ma zostać podjęte na mocy tego artykułu, EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB wydają opinię, w kwestii, czy zakaz lub ograniczenie jest uzasadnione i proporcjonalne. Jeżeli EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB uznają, że dla przeciwdziałania zagrożeniu konieczne jest podjęcie środka przez inne właściwe organy, stwierdzają to w swojej opinii. Opinia jest publikowana na stronach internetowych EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB.

3. Jeżeli właściwy organ planuje podjąć lub podejmuje działanie wbrew opinii przyjętej przez EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB, o której mowa w ust. 2, lub jeżeli odmawia podjęcia działania wbrew tej opinii, niezwłocznie publikuje na swoich stronach internetowych komunikat wyczerpująco wyjaśniający przyczyny takiego postępowania.

ROZDZIAŁ 2

Pozycje

Artykuł 44

Działania koordynujące prowadzone przez EUNGiPW w zakresie krajowych środków zarządzania pozycjami i limitów pozycji

1. EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do środków podejmowanych przez właściwe organy zgodnie z art. 69 ust. 2 lit. o) oraz p) dyrektywy 2014/65/UE. W szczególności EUNGiPW zapewnia, aby właściwe organy przyjmowały spójne podejście w odniesieniu do momentu wykonywania tych uprawnień, charakteru i zakresu nakładanych środków oraz czasu trwania środków i działań następczych.

2. Po otrzymaniu powiadomienia o dowolnym środku przewidzianym w art. 79 ust. 5 dyrektywy 2014/65/UE EUNGiPW odnotowuje środek oraz przyczyny jego nałożenia. W odniesieniu do środków przewidzianych w art. 69 ust. 1 lit. o) lub p) dyrektywy 2014/65/UE, EUNGiPW prowadzi i publikuje na swoich stronach internetowych bazę danych ze streszczeniami obowiązujących środków, wraz z informacjami na temat osoby, których dotyczą, stosownych instrumentów finansowych, wszelkich ograniczeń ilościowych pozycji, jakie dane osoby mogą posiadać w każdym momencie, wszelkich zwolnień udzielonych zgodnie z art. 57 dyrektywy 2014/65/UE, a także odpowiednim uzasadnieniem.

Artykuł 45

Uprawnienia EUNGiPW w zakresie zarządzania pozycjami

1. Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, w przypadku gdy spełnione są oba warunki określone w ust. 2, EUNGiPW podejmuje jeden z następujących środków lub większą ich liczbę:

a) zażądanie od dowolnej osoby wszystkich istotnych informacji dotyczących wielkości i celu pozycji lub ekspozycji związanej z instrumentem pochodnym;

b) po przeanalizowaniu informacji uzyskanych zgodnie z lit. a) zażądanie od takiej osoby zmniejszenia wielkości lub zlikwidowania pozycji lub ekspozycji zgodnie z aktem delegowanym, o którym mowa w ust. 10 lit. b);

c) w ostateczności – ograniczenie możliwości zawarcia przez osobę transakcji obejmującej towarowy instrument pochodny.

2. EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są oba spośród następujących warunków:

a) środki wymienione w ust. 1 przeciwdziałają zagrożeniu dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, łącznie z rynkami towarowych instrumentów pochodnych zgodnie z celami wymienionymi w art. 57 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, w tym w odniesieniu do sposobów fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu;

b) właściwy organ lub właściwe organy nie przyjęły środków w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub przyjęte środki w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

EUNGiPW ocenia spełnienie warunków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b) niniejszego ustępu, zgodnie z kryteriami i czynnikami wyszczególnionymi w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 10 lit. a) niniejszego artykułu.

3. Przyjmując środki, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW zapewnia, by dany środek:

a) znacząco przeciwdziałał zagrożeniu dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, łącznie z rynkami towarowych instrumentów pochodnych zgodnie z celami wymienionymi w art. 57 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, w tym w odniesieniu do fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu lub znacznie zwiększał zdolność właściwych organów do monitorowania tego zagrożenia, mierzonego zgodnie z kryteriami i czynnikami wyszczególnionymi w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 10 lit. a) niniejszego artykułu;

b) nie stwarzał ryzyka arbitrażu regulacyjnego, mierzonego zgodnie z ust. 10 lit. c) niniejszego artykułu;

c) nie wywierał żadnego z następujących niekorzystnych skutków na efektywność rynków finansowych, niewspółmiernego do korzyści wynikających z tego środka: ograniczenie płynności na tych rynkach, ograniczenie warunków zmniejszania ryzyka bezpośrednio związanego z działalnością komercyjną kontrahenta niefinansowego lub stwarzanie niepewności wśród uczestników rynku.

Przed przyjęciem jakichkolwiek środków odnoszących się do hurtowej sprzedaży produktów energetycznych EUNGiPW konsultuje się z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 713/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady (³³).

Przed przyjęciem jakiegokolwiek środka odnoszącego się do instrumentów pochodnych na towarach rolnych EUNGiPW konsultuje się z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia 1234/2007/WE.

4. Przed podjęciem decyzji o nałożeniu lub ponownym nałożeniu danego środka, o którym mowa w ust. 1, EUNGiPW powiadamia odnośne właściwe organy o proponowanym środku. W przypadku żądania, o którym mowa w ust. 1 lit. a) lub b), powiadomienie to zawiera informacje na temat tożsamości osoby lub osób, do których środek został skierowany, a także jego szczegóły i uzasadnienie. W przypadku środka przewidzianego w ust. 1 lit. c), powiadomienie zawiera informacje dotyczące osoby, których środek ten dotyczy, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych, takich jak maksymalna wielkość pozycji, które może przyjąć dana osoba, a także odpowiednie uzasadnienie.

5. Powiadomienia należy dokonać najpóźniej na 24 godziny przed planowanym wejściem w życie lub ponownym nałożeniem danego środka. W wyjątkowych okolicznościach EUNGiPW może dokonać powiadomienia z wyprzedzeniem krótszym niż 24 godziny przed planowanym wejściem w życie środka, jeżeli dochowanie 24-godzinnego terminu jest niemożliwe.

6. EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia lub ponownego nałożenia danego środka, o którym mowa w ust. 1 lit. c). Komunikat ten zawiera informacje dotyczące osoby, której środek ten dotyczy, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych, jak na przykład maksymalna wielkość pozycji, które może przyjąć dana osoba, a także odpowiednie uzasadnienie.

7. Środek, o którym mowa w ust. 1 lit. c), wchodzi w życie z chwilą opublikowania komunikatu lub w określonym w komunikacie terminie przypadającym po dacie publikacji i ma zastosowanie wyłącznie do transakcji zawartych po wejściu środka w życie.

8. W odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące, EUNGiPW dokonuje przeglądu środków, o których mowa w ust. 1 lit. c). Środek, który nie został przedłużony po okresie trzech miesięcy, automatycznie wygasa. Ustępy 2– 8 mają także zastosowanie do ponownego nałożenia danego środka.

9. Środek przyjęty przez EUNGiPW na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych środków podjętych przez właściwy organ na mocy art. 69 ust. 2 lit. o) lub p) dyrektywy 2014/65/UE.

10. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 50 akty delegowane określające kryteria i czynniki stosowane w celu określenia:

a) istnienia zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, łącznie z rynkami towarowych instrumentów pochodnych zgodnie z celami wymienionymi w art. 57 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, w tym w odniesieniu do sposobów fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a), z uwzględnieniem stopnia, w jakim pozycje są wykorzystywane do zabezpieczania pozycji w odniesieniu do towarów fizycznych lub kontraktów na towary, oraz stopnia, w jakim ceny na rynkach bazowych są ustalane w stosunku do cen towarowych instrumentów pochodnych;

b) odpowiedniego zmniejszenia pozycji lub ekspozycji powstałych w związku z instrumentem pochodnym, o którym mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu;

c) sytuacji, w których mogłoby wystąpić ryzyko arbitrażu regulacyjnego, o którym mowa w ust. 3 lit. b) niniejszego artykułu.

W tych kryteriach i czynnikach uwzględnia się projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 57 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE, oraz wprowadza się rozróżnienie między sytuacjami, w których EUNGiPW podejmuje działania ze względu na bezczynność właściwego organu, a takimi, w których EUNGiPW bierze pod uwagę dodatkowe zagrożenie, którego właściwy organ nie jest w stanie wystarczająco uwzględnić zgodnie z art. 69 ust. 2 lit. j) lub o) dyrektywy 2014/65/UE.

TYTUŁ VIII

ŚWIADCZENIE USŁUG I PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI NA PODSTAWIE DECYZJI W SPRAWIE RÓWNOWAŻNOŚCI PRZEZ FIRMY Z PAŃSTW TRZECICH POSIADAJĄCE ODDZIAŁ LUB NIEPOSIADAJĄCE ODDZIAŁU

Artykuł 46

Przepisy ogólne

1. Firma z państwa trzeciego może świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną połączoną lub nie z usługami dodatkowymi na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE mających siedzibę na terenie całej Unii bez tworzenia oddziału w przypadku, gdy jest ona zarejestrowana w rejestrze firm z państw trzecich prowadzonym przez EUNGiPW zgodnie z art. 47.

2. EUNGiPW rejestruje firmę z państwa trzeciego, która złożyła wniosek o świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności w całej Unii zgodnie z ust. 1 wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

a) Komisja przyjęła decyzję zgodnie z art. 47 ust. 1;

b) firma posiada zezwolenie w jurysdykcji, w której ma siedzibę zarządu, na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie rodzajów działalności inwestycyjnej, które mają być świadczone lub prowadzone w Unii, i podlega skutecznemu nadzorowi oraz egzekwowaniu prawa zapewniającemu pełną zgodność z wymogami mającymi zastosowanie w tym państwie trzecim;

c) ustalenia dotyczące współpracy zostały dokonane zgodnie z art. 47 ust. 2;

d) firma ustanowiła niezbędne mechanizmy i procedury do celów przekazywania informacji określonych w ust. 6a.

3. Jeżeli firma z państwa trzeciego jest zarejestrowana zgodnie z niniejszym artykułem, państwa członkowskie nie nakładają żadnych dodatkowych wymogów na firmę z państwa trzeciego w odniesieniu do zagadnień objętych niniejszym rozporządzeniem lub dyrektywą 2014/65/UE, i tak samo, nie traktują firm z państw trzecich w sposób uprzywilejowany w stosunku do firm z Unii.

4. Firma z państwa trzeciego, o której mowa w ust. 1, składa swój wniosek do EUNGiPW po przyjęciu przez Komisję decyzji, o której mowa w art. 47, określającej, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego, w którym posiada zezwolenie firma z państwa trzeciego, są równoważne wymogom opisanym w art. 47 ust. 1.

Składająca wniosek firma z państwa trzeciego przekazuje do EUNGiPW wszystkie informacje niezbędne do jej zarejestrowania. W terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku EUNGiPW ocenia kompletność wniosku. Jeżeli wniosek nie jest kompletny, EUNGiPW określa termin przekazania dodatkowych informacji przez składającą wniosek firmę z państwa trzeciego.

Decyzja w sprawie rejestracji opiera się na warunkach określonych w ust. 2.

W terminie 180 dni roboczych od złożenia kompletnego wniosku EUNGiPW informuje składającą wniosek firmę z państwa trzeciego na piśmie o udzieleniu lub odmowie rejestracji i podaje pełne uzasadnienie swojej decyzji.

W przypadku gdy Komisja nie przyjmie decyzji zgodnie z art. 47 ust. 1 lub gdy taka decyzja została przyjęta, ale straciła ważność albo w przypadku gdy nie obejmuje ona danych usług lub działalności, państwa członkowskie mogą zezwolić firmom z państw trzecich na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej wraz z usługami dodatkowymi, na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE na ich terytorium zgodnie z systemami krajowymi.

5. Firmy z państw trzecich świadczące usługi zgodnie z niniejszym artykułem przed rozpoczęciem świadczenia jakichkolwiek usług inwestycyjnych informują klientów mających siedzibę w Unii, że nie posiadają zezwolenia na świadczenie usług na rzecz klientów innych niż uprawnieni kontrahenci i klienci profesjonalni w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE oraz że nie podlegają nadzorowi w Unii. Wskazują one nazwę i adres właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór w państwie trzecim.

Informacje określone w akapicie pierwszym są przekazywane na piśmie i w wyraźny sposób.

Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy uprawniony kontrahent lub klient profesjonalny w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE mający siedzibę lub znajdujący się w Unii zapoczątkowują z własnej wyłącznej inicjatywy świadczenie usługi inwestycyjnej lub prowadzenie działalności inwestycyjnej przez firmę z państwa trzeciego, niniejszy artykuł nie będzie miał zastosowania do świadczenia tej usługi lub do prowadzenia tej działalności przez firmę z państwa trzeciego na rzecz tej osoby, co obejmuje relacje związane konkretnie ze świadczeniem tej usługi lub działalności. Bez uszczerbku dla relacji wewnątrzgrupowych, w przypadku gdy firma z państwa trzeciego, w tym za pośrednictwem podmiotu działającego w jej imieniu lub mającego z nią bliskie powiązania lub jakiejkolwiek innej osoby działającej w imieniu takiego podmiotu, oferuje swoje usługi klientom lub potencjalnym klientom w Unii, nie jest to uznawane za usługę świadczoną z własnej wyłącznej inicjatywy klienta. Inicjatywa takich klientów nie uprawnia firmy z państwa trzeciego do proponowania sprzedaży takiemu klientowi nowych kategorii produktów inwestycyjnych lub usług inwestycyjnych.

6. Firmy z państw trzecich świadczące usługi lub prowadzące działalność zgodnie z niniejszym artykułem, przed świadczeniem jakichkolwiek usług lub prowadzeniem działalności na rzecz klienta mającego siedzibę w Unii, oferują poddanie wszelkich sporów dotyczących tych usług lub działalności jurysdykcji sądu lub trybunału arbitrażowego w danym państwie członkowskim.

6a. Firmy z państw trzecich świadczące usługi lub prowadzące działalność zgodnie z niniejszym artykułem przekazują co roku EUNGiPW informacje dotyczące następujących kwestii:

a) skali i zakresu usług świadczonych i działalności prowadzonej przez te firmy w Unii, łącznie z rozkładem geograficznym we wszystkich państwach członkowskich;

b) w odniesieniu do firm prowadzących działalność, o której mowa w sekcji A pkt 3 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE – ich miesięczne minimalne, średnie i maksymalne ekspozycje wobec kontrahentów z UE;

c) w odniesieniu do firm świadczących usługi, o której mowa w sekcji A pkt 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE – łączną wartość instrumentów finansowych pochodzących od kontrahentów z UE w ramach gwarantowanej emisji lub subemisji z gwarancją przejęcia emisji w ciągu poprzednich 12 miesięcy;

d) obrotu i zbiorczej wartości aktywów odpowiadających usługom i działalności, o których mowa w lit. a);

e) czy ustanowiono mechanizmy ochrony inwestorów, oraz szczegółowy opis tych mechanizmów;

f) polityki i mechanizmów zarządzania ryzykiem stosowanych przez firmę przy świadczeniu usług i prowadzeniu działalności, o których mowa w lit. a);

g) zarządzania, w tym osób pełniących najważniejsze funkcje w działalności danej firmy w Unii;

h) wszelkie inne informacje niezbędne EUNGiPW lub właściwym organom do wykonywania ich zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

EUNGiPW przekazuje informacje otrzymane zgodnie z niniejszym ustępem właściwym organom państw członkowskich, w których firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z niniejszym artykułem.

W przypadku gdy jest to niezbędne do realizacji zadań EUNGiPW lub właściwych organów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, EUNGiPW może – w tym również na wniosek właściwych organów państw członkowskich, w których firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z niniejszym artykułem – zwrócić się do firm z państw trzecich świadczących usługi lub prowadzących działalność zgodnie z niniejszym artykułem o dostarczenie wszelkich dalszych informacji dotyczących ich działalności.

6b. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego świadczy usługi lub prowadzi działalność zgodnie z niniejszym artykułem, przechowuje ona – do dyspozycji EUNGiPW – dane dotyczące wszystkich zleceń i wszystkich transakcji w Unii na instrumentach finansowych, które zrealizowała, czy to na własny rachunek czy w imieniu klienta, przez okres pięciu lat.

Na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego, w którym firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z niniejszym artykułem, EUNGiPW uzyskuje dostęp do stosownych danych przechowywanych do jego dyspozycji zgodnie z akapitem pierwszym oraz udostępnia te dane właściwemu organowi, który wystąpił z wnioskiem.

6c. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego nie współpracuje w trakcie dochodzenia lub kontroli na miejscu przeprowadzonych zgodnie z art. 47 ust. 2 lub w przypadku gdy nie zastosuje się do wniosku EUNGiPW zgodnie z ust. 6a i 6b niniejszego artykułu w należytym terminie i w odpowiedni sposób, EUNGiPW może wycofać rejestrację lub czasowo zakazać prowadzenia działalności lub ograniczyć ją zgodnie z art. 49.

7. EUNGiPW, w porozumieniu z EUNB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji, które firma z państwa trzeciego ubiegająca się o rejestrację ma przekazać we wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 4, oraz informacje, które mają być przekazywane zgodnie z ust. 6a.

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 26 września 2020 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10– 14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

8. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających format, w jakim ma być składany wniosek o rejestrację, o którym mowa w ust. 4, oraz w jakim mają być przekazywane informacje, o których mowa w ust. 6a.

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 26 wrześ nia 2020 r.

Komisji powierza się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 47

Decyzja w sprawie równoważności

1. Komisja może przyjąć decyzję zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51 ust. 2, w odniesieniu do państwa trzeciego, stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego zapewniają spełnienie wszystkich następujących kryteriów:

a) firmy posiadające zezwolenie w danym państwie trzecim spełniają prawnie wiążące wymogi ostrożnościowe, organizacyjne oraz wymogi w zakresie prowadzenia działalności o skutku równoważnym wymogom określonym w niniejszym rozporządzeniu, rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 (³⁴), w dyrektywie 2013/36/UE, w dyrektywie 2014/65/UE i dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 (³⁵), a także w środkach wykonawczych przyjętych na mocy tych aktów ustawodawczych;

b) firmy posiadające zezwolenie w danym państwie trzecim podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów, co zapewnia zgodność z mającymi zastosowanie prawnie wiążącymi wymogami ostrożnościowymi, organizacyjnymi oraz wymogami w zakresie prowadzenia działalności; oraz

c) ramy prawne danego państwa trzeciego zapewniają skuteczny równoważny system uznawania firm inwestycyjnych, które uzyskały zezwolenie zgodnie z systemami prawnymi państw trzecich.

W przypadku gdy istnieje prawdopodobieństwo, że skala i zakres usług świadczonych i działalności prowadzonej przez firmy z państw trzecich w Unii po przyjęciu decyzji, o której mowa w akapicie pierwszym, mogą mieć znaczenie systemowe dla Unii, prawnie wiążące wymogi ostrożnościowe, organizacyjne oraz wymogi w zakresie prowadzenia działalności, o których mowa w akapicie pierwszym, można uznać za wywierające skutek równoważny wymogom określonym w aktach, o których mowa w tym akapicie, wyłącznie po przeprowadzeniu dokładnej i szczegółowej oceny. W tym celu Komisja ocenia również oraz bierze pod uwagę konwergencję nadzorczą między danym państwem trzecim a Unią.

1a. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie okoliczności, w których skala i zakres usług świadczonych i działalności prowadzonej przez firmy z państw trzecich w Unii po przyjęciu decyzji o równoważności, o której mowa w ust. 1, mogą mieć znaczenie systemowe dla Unii.

W przypadku gdy skala i zakres usług świadczonych i działalności prowadzonej przez firmy z państw trzecich mogą potencjalnie mieć znaczenie systemowe dla Unii, Komisja może dołączyć do decyzji o równoważności szczególne warunki operacyjne, które miałyby zapewniać, aby EUNGiPW i właściwe organy krajowe dysponowały niezbędnymi narzędziami w celu zapobiegania arbitrażowi regulacyjnemu oraz monitorowania działalności firm inwestycyjnych z państw trzecich zarejestrowanych zgodnie z art. 46 ust. 2 w odniesieniu do usług świadczonych i działalności prowadzonej w Unii poprzez zapewnianie, aby firmy te spełniały:

a) wymogi, które mają skutek równoważny z wymogami, o których mowa w art. 20 i 21;

b) wymogi dotyczące sprawozdawczości, które mają skutek równoważny z wymogami, o których mowa w art. 26, w przypadku gdy informacji takich nie można uzyskać bezpośrednio i na bieżąco za pomocą protokołu ustaleń z właściwym organem państwa trzeciego;

c) wymogi, które mają skutek równoważny z obowiązkiem obrotu, o którym mowa w art. 23 i 28, w stosownych przypadkach.

Przyjmując decyzję, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Komisja bierze pod uwagę to, czy dane państwo trzecie uznano za jurysdykcję niechętną współpracy do celów podatkowych zgodnie z odpowiednią polityką Unii lub za państwo trzecie wysokiego ryzyka na podstawie art. 9 ust. 2 dyrektywy (UE) 2015/849.

1b. Ramy ostrożnościowe, organizacyjne i ramy prowadzenia działalności państwa trzeciego można uznać za mające równoważny skutek w przypadku gdy ramy te spełniają wszystkie następujące warunki:

a) firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia oraz bieżącemu skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów;

b) firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają wystarczającym wymogom kapitałowym oraz w szczególności firmy świadczące usługi lub prowadzące działalność, o której mowa w sekcji A pkt 3 lub 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE, podlegają wymogom kapitałowym porównywalnym do wymogów, które miałyby do nich zastosowanie, gdyby firmy te miały siedzibę w Unii;

c) firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w danym państwie trzecim podlegają odpowiednim wymogom mającym zastosowanie do akcjonariuszy lub udziałowców oraz członków organu zarządzającego;

d) firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną podlegają adekwatnym wymogom w zakresie prowadzenia działalności i wymogom organizacyjnym;

e) przejrzystość i integralność rynku zapewnione są przez zapobieganie nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku.

Do celów ust. 1a niniejszego artykułu, przy ocenie równoważności przepisów państw trzecich dotyczących obowiązku obrotu określonych w art. 23 i 28, Komisja ocenia także, czy ramy prawne państwa trzeciego przewidują kryteria wyznaczania systemów obrotu jako kwalifikujących się do celów zgodności z obowiązkiem obrotu, które to kryteria mają podobny skutek do tych ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 2014/65/UE.

2. EUNGiPW dokonuje ustaleń dotyczących współpracy z odnośnymi właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za faktycznie równoważne zgodnie z ust. 1. W ramach takich ustaleń określa się przynajmniej:

a) mechanizm wymiany informacji między EUNGiPW a właściwymi organami zainteresowanych państw trzecich, w tym dostęp do wszystkich informacji dotyczących firm spoza Unii posiadających zezwolenie w państwach trzecich, których to informacji żąda EUNGiPW, oraz w stosownych przypadkach zasady dalszego udostępniania przez EUNGiPW takich informacji właściwym organom państw członkowskich;

b) mechanizm natychmiastowego powiadamiania EUNGiPW w przypadku, gdy właściwy organ państwa trzeciego uznaje, że firma z państwa trzeciego podlegająca jego nadzorowi i zarejestrowana przez EUNGiPW w rejestrze, o którym mowa w art. 48, narusza warunki posiadanego zezwolenia lub inne przepisy, których ma obowiązek przestrzegać;

c) procedury dotyczące koordynacji działalności nadzorczej, w tym dochodzeń i kontroli na miejscu, które EUNGiPW może przeprowadzać we współpracy z właściwymi organami państw członkowskich, w przypadku gdy firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z art. 46, w przypadku gdy jest to niezbędne do realizacji zadań EUNGiPW lub właściwych organów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, po należytym poinformowaniu właściwego organu państwa trzeciego;

d) procedury dotyczące wniosku o udzielenie informacji na mocy art. 46 ust. 6a i 6b, który to wniosek EUNGiPW może przedłożyć firmie z państwa trzeciego zarejestrowanej zgodnie z art. 46 ust. 2.

3. Firma z państwa trzeciego mająca siedzibę w państwie, którego ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za faktycznie równoważne zgodnie z ust. 1 i która posiada zezwolenie zgodnie z art. 39 dyrektywy 2014/65/UE, może świadczyć usługi i prowadzić działalność objęte zezwoleniem na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE w innych państwach członkowskich Unii bez tworzenia nowych oddziałów. W tym celu taka firma musi spełniać wymogi dotyczące informacji odnoszące się do transgranicznego świadczenia usług i prowadzenia działalności przewidziane w art. 34 dyrektywy 2014/65/UE.

Oddział pozostaje pod nadzorem państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, zgodnie z art. 39 dyrektywy 2014/65/UE. Nie naruszając jednak obowiązku współpracy ustanowionego w dyrektywie 2014/65/UE, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mieści się oddział, i właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego mogą wprowadzić proporcjonalne ustalenia dotyczące współpracy w celu zapewnienia, aby oddział firmy z państwa trzeciego świadczący usługi inwestycyjne w obrębie Unii zapewniał odpowiedni poziom ochrony inwestorów.

4. W przypadku gdy Komisja zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51 ust. 2, przyjmie decyzję odwołującą decyzję podjętą na mocy ust. 1 niniejszego artykułu w odniesieniu do państwa trzeciego, firma z tego państwa trzeciego nie korzysta w dalszym ciągu z praw przewidzianych w art. 46 ust. 1.

5. EUNGiPW monitoruje rozwój sytuacji w kontekście regulacyjnym i nadzorczym, praktyki z zakresu egzekwowania przepisów i inne istotne zmiany na rynkach w państwach trzecich, w odniesieniu do których Komisja przyjęła decyzje o równoważności zgodnie z ust. 1, w celu weryfikacji, czy nadal spełnione są warunki, na których podstawie podjęto te decyzje. EUNGiPW raz w roku przedstawia Komisji poufne sprawozdanie na temat swoich ustaleń. W przypadku gdy EUNGiPW uzna to za stosowne, może skonsultować się w sprawie tego sprawozdania z EUNB.

Sprawozdanie odzwierciedla również tendencje zaobserwowane na podstawie danych zgromadzonych zgodnie z art. 46 ust. 6a, w szczególności w odniesieniu do firm świadczących usługi lub prowadzących rodzaje działalności, o których mowa w sekcji A pkt 3 i 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE.

6. Na podstawie sprawozdania, o którym mowa w ust. 5, Komisja co najmniej raz w roku przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdanie to zawiera wykaz decyzji o równoważności przyjętych lub cofniętych przez Komisję w roku sprawozdawczym, a także wszelkie środki podjęte przez EUNGiPW na mocy art. 49 oraz zawiera wyjaśnienie powodów uzasadniających te decyzje i środki.

Sprawozdanie Komisji zawiera informacje na temat monitorowania zmian regulacyjnych i nadzorczych, praktyk w zakresie egzekwowania przepisów oraz innych istotnych zmian na rynkach w państwach trzecich, w odniesieniu do których przyjęto decyzje o równoważności. W sprawozdaniu zawiera się również ocenę rozwoju transgranicznego świadczenia usług inwestycyjnych przez firmy z państw trzecich w ujęciu ogólnym, a w szczególności w odniesieniu do usług i rodzajów działalności, o których mowa w sekcji A pkt 3 i 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE. W stosownym przypadku sprawozdanie obejmuje również informacje dotyczące bieżącej oceny równoważności, którą to ocenę Komisja prowadzi w odniesieniu do państwa trzeciego.

Artykuł 48

Rejestr

EUNGiPW prowadzi rejestr firm z państw trzecich posiadających zezwolenie na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej w Unii zgodnie z art. 46. Rejestr jest dostępny publicznie na stronach internetowych EUNGiPW i zawiera informacje dotyczące usług lub rodzajów działalności, na świadczenie lub prowadzenie których firmy z państw trzecich posiadają zezwolenie, a także wskazanie właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad nimi w państwie trzecim.

Artykuł 49

Środki, które ma podejmować EUNGiPW

1. EUNGiPW może czasowo zakazać działalności firmie z państwa trzeciego w zakresie świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej wraz z wszelkimi usługami dodatkowymi lub bez nich, zgodnie z art. 46 ust. 1, lub ograniczyć taką działalność, w przypadku gdy dana firma z państwa trzeciego nie stosuje się do jakiegokolwiek zakazu lub ograniczenia nałożonych przez EUNGiPW lub EUNB zgodnie z art. 40 i 41 lub przez właściwy organ zgodnie z art. 42, nie stosuje się do wniosku EUNGiPW zgodnie z art. 46 ust. 6a i 6b w należytym terminie i w odpowiedni sposób, lub w przypadku gdy dana firma z państwa trzeciego nie współpracuje w trakcie dochodzenia lub kontroli na miejscu przeprowadzanych zgodnie z art. 47 ust. 2.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 EUNGiPW cofa rejestrację firmy z państwa trzeciego w rejestrze ustanowionym zgodnie z art. 48, w przypadku gdy EUNGiPW przekazał sprawę właściwemu organowi państwa trzeciego, a ten właściwy organ nie podjął odpowiednich środków niezbędnych do ochrony inwestorów lub właściwego funkcjonowania rynków w Unii lub nie wykazał, że dana firma z państwa trzeciego spełnia wymogi mające do niej zastosowanie w tym państwie trzecim lub warunki, na podstawie których przyjęto decyzję zgodnie z art. 47 ust. 1, oraz zastosowanie ma jeden z następujących warunków:

a) EUNGiPW ma uzasadnione, oparte na udokumentowanych dowodach powody, w tym między innymi roczne informacje przedstawione zgodnie z art. 46 ust. 6a, aby sądzić, że w ramach świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej w Unii firma z państwa trzeciego działa w sposób, który wyraźnie szkodzi interesom inwestorów lub prawidłowemu funkcjonowaniu rynków;

b) EUNGiPW ma uzasadnione, oparte na udokumentowanych dowodach podstawy, w tym między innymi roczne informacje przedstawione zgodnie z art. 46 ust. 6a, aby sądzić, że w ramach świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej w Unii firma z państwa trzeciego poważnie naruszyła przepisy mające do niej zastosowanie w państwie trzecim, na podstawie których Komisja przyjęła decyzję zgodnie z art. 47 ust. 1.

3. EUNGiPW w stosownym terminie informuje właściwy organ państwa trzeciego o tym, że zamierza podjąć działania zgodnie z ust. 1 lub 2.

Podejmując decyzję o podjęciu odpowiednich działań na podstawie niniejszego artykułu, EUNGiPW bierze pod uwagę charakter i powagę ryzyka stwarzanego dla inwestorów oraz właściwego funkcjonowania rynków w Unii, z uwzględnieniem następujących kryteriów:

a) czasu trwania i częstotliwości powstałego ryzyka;

b) czy dane ryzyko ujawniło poważne lub systemowe słabości w procedurach stosowanych przez firmę z państwa trzeciego;

c) czy dane ryzyko doprowadziło do przestępstwa finansowego, ułatwiło popełnienie przestępstwa finansowego lub czy istnieje między nimi innego rodzaju związek;

d) czy ryzyko powstało w sposób zamierzony czy w wyniku zaniedbania.

EUNGiPW niezwłocznie informuje Komisję i zainteresowaną firmę z państwa trzeciego o każdym środku przyjętym zgodnie z ust. 1 lub 2 oraz publikuje swoją decyzję na swojej stronie internetowej.

Komisja ocenia, czy w odniesieniu do danego państwa trzeciego nadal spełnione są warunki, na podstawie których przyjęta została decyzja zgodnie z art. 47 ust. 1.

TYTUŁ IX

AKTY DELEGOWANE I WYKONAWCZE

ROZDZIAŁ 1

Akty delegowane

Artykuł 50

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 1 ust. 9, art. 2 ust. 2 lub 3, art. 5 ust. 10, art. 8a ust. 4, art. 17 ust. 3, art. 27 ust. 4 lub 5, art. 31 ust. 4, art. 38k ust. 10, art. 38n ust. 3, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust. 7, art. 45 ust. 10 oraz art. 52 ust. 10, 14b i 15, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 2 lipca 2014 r.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 1 ust. 9, art. 2 ust. 2 i 3, art. 5 ust. 10, art. 8a ust. 4, art. 17 ust. 3, art. 27 ust. 4 i 5, art. 31 ust. 4, art. 38k ust. 10, art. 38n ust. 3, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust. 7, art. 45 ust. 10 oraz art. 52 ust. 10, 14b i 15, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 1 ust. 9, art. 2 ust. 2 lub 3, art. 5 ust. 10, art. 8a ust. 4, art. 7 ust. 3, art. 27 ust. 4 lub 5, art. 31 ust. 4, art. 38k ust. 10, art. 38n ust. 3, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust. 7, art. 45 ust. 10 lub art. 52 ust. 10, 14b lub 15, wchodzi w życie jedynie wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

ROZDZIAŁ 2

Akty wykonawcze

Artykuł 51

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE (³⁶). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

TYTUŁ X

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 52

Sprawozdania i przegląd

1. Do dnia 3 marca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat praktycznych skutków obowiązywania wymogów przejrzystości ustanowionych na mocy art. 3–13, w szczególności na temat wpływu i skuteczności mechanizmu pułapu wolumenu opisanego w art. 5, w tym na koszty obrotu ponoszone przez uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych oraz na obrót akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji, a także jego skuteczności w zapewnianiu, by stosowanie odnośnych zwolnień nie wywierało niekorzystnego wpływu na kształtowanie się cen i sposobów działania odpowiedniego mechanizmu nakładania kar za naruszanie pułapu wolumenu, a także zastosowania i dalszej stosowności zwolnień z wymogów przejrzystości przedtransakcyjnej ustanowionych na mocy art. 4 ust. 2 i 3 oraz art. 9 ust. 2–5.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wpływ stosowania zwolnienia na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) i lit. b) ppkt (i) oraz mechanizmu pułapu wolumenu na mocy art. 5 na europejskie rynki akcji, szczególnie w odniesieniu do:

a) poziomu i tendencji w zakresie obrotu w oparciu o arkusze zleceń OTC w Unii od wprowadzenia niniejszego rozporządzenia;

b) wpływu na kwotowane spready objęte przejrzystością przedtransakcyjną;

c) wpływu na głębokość płynności na arkusze zleceń ujawnionych;

d) wpływu na konkurencję i na inwestorów w Unii;

e) wpływu na obrót akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji;

f) rozwoju sytuacji na szczeblu międzynarodowym oraz dyskusji z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

3. Jeżeli w sprawozdaniu zostanie zawarte ustalenie, że zwolnienie na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) i lit. b) ppkt (i) ma szkodliwy wpływ na kształtowanie się cen lub na obrót akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji, Komisja przygotowuje w stosownym przypadku wnioski, w tym dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia, odnoszące się do stosowania tych zwolnień. Takie wnioski zawierają ocenę skutków proponowanych zmian, a także bierze się w nich pod uwagę cele niniejszego rozporządzenia, wpływ na zakłócenia rynku i konkurencję, jak również potencjalny wpływ na inwestorów w Unii.

4. Do dnia 3 marca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat funkcjonowania art. 26, wskazując między innymi, czy treść i forma zgłoszeń transakcji otrzymywanych i wymienianych między właściwymi organami pozwalają na kompleksowe monitorowanie działalności firm inwestycyjnych zgodnie z art. 26 ust. 1. Komisja może przedstawić odpowiednie wnioski, w tym przewidujące, aby transakcje były zgłaszane do systemu wskazanego przez EUNGiPW zamiast do właściwych organów, co pozwoli odnośnym właściwym organom uzyskać dostęp do wszystkich informacji zgłaszanych zgodnie z niniejszym artykułem do celów niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy 2014/65/UE i wykrywania wykorzystywania poufnych informacji oraz nadużyć na rynku zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 596/2014.

5. Do dnia 3 marca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat odpowiednich rozwiązań w celu zmniejszenia asymetrii informacyjnej między uczestnikami rynku, a także narzędzi dla organów regulacyjnych w celu lepszego monitorowania działalności w zakresie notowań w systemach obrotu. Sprawozdanie to będzie zawierać co najmniej ocenę możliwości stworzenia europejskiego systemu najlepszych stawek i ofert dla kwot skonsolidowanych, aby zrealizować te cele.

6. Do dnia 3 marca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat postępów w zakresie przenoszenia obrotu standaryzowanymi instrumentami pochodnymi z rynku pozagiełdowego na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu zgodnie z art. 25 i 28.

7. Do dnia 3 lipca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat kształtowania się cen w odniesieniu do danych dotyczących przejrzystości przed- i posttransakcyjnej z rynków regulowanych, od MTF, OTF, zatwierdzonych podmiotów publikujących i dostawców informacji skonsolidowanych.

8. Do dnia 3 lipca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające przegląd przepisów dotyczących interoperacyjności w art. 36 niniejszego rozporządzenia i art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

9. Do dnia 3 lipca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowania art. 35 i 36 niniejszego rozporządzenia oraz art. 7 i 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Do dnia 3 lipca 2022 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające przegląd przepisów dotyczących interoperacyjności w art. 37 niniejszego rozporządzenia i art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

10. Do dnia 3 lipca 2020 r. Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wpływu art. 35 i 36 niniejszego rozporządzenia na nowo ustanowionych i którym udzielono zezwolenia jako CCP, o których mowa w art. 35 ust. 5, oraz systemy obrotu mające bliskie powiązania z tymi CCP oraz tego, czy rozwiązanie przejściowe określone w art. 35 ust. 5 zostanie przedłużone, zestawiając z jednej strony ewentualne korzyści dla konsumentów wynikające z poprawy konkurencji i zakres wyboru, jakim dysponują uczestnicy rynku, a z drugiej – ewentualny nieproporcjonalny wpływ tych przepisów na nowo ustanowionych i którym udzielono zezwolenia jako CCP, ograniczenia dla lokalnych uczestników rynku w dostępie do globalnych CCP oraz sprawne funkcjonowanie rynku.

W zależności od ustaleń zawartych w tym sprawozdaniu Komisja może przyjąć akt delegowany zgodnie z art. 50 w celu przedłużenia okresu przejściowego zgodnie z art. 35 ust. 5 maksymalnie o 30 miesięcy.

11. (uchylony)

12. (uchylony)

13. (uchylony)

14. Do dnia 30 czerwca 2026 r. EUNGiPW, w ścisłej współpracy z grupą ekspertów zainteresowanych stron ustanowioną na podstawie art. 22b ust. 2, zbada popyt rynkowy na system publikacji informacji skonsolidowanych dla akcji i funduszy inwestycyjnych typu ETF, wpływ tego systemu publikacji informacji skonsolidowanych na funkcjonowanie oraz atrakcyjność i międzynarodową konkurencyjność unijnych rynków i firm, a także to, czy system publikacji informacji skonsolidowanych zrealizował swój cel, jakim jest zmniejszenie asymetrii informacji między uczestnikami rynku i uczynienie Unii bardziej atrakcyjnym miejscem dla inwestycji. EUNGiPW złoży Komisji sprawozdanie na temat zasadności dodania dodatkowych funkcji do systemu publikacji informacji skonsolidowanych, takich jak rozpowszechnianie kodu identyfikacyjnego rynku w odniesieniu do danych przedtransakcyjnych. Na podstawie tego sprawozdania Komisja w stosownym przypadku przedłoży wniosek ustawodawczy Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

14a. Po upływie trzech lat od wydania pierwszego zezwolenia na prowadzenie systemu publikacji informacji skonsolidowanych Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z EUNGiPW i z grupą ekspertów zainteresowanych stron ustanowioną na podstawie art. 22b ust. 2, przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie obejmujące następujące kwestie:

a) klasy aktywów objęte systemem publikacji informacji skonsolidowanych;

b) terminowość i jakość danych przekazywanych dostawcy informacji skonsolidowanych;

c) terminowość rozpowszechniania podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych oraz jakość tych danych;

d) rola podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych w zmniejszaniu braków we wdrażaniu;

e) liczba użytkowników systemu publikacji informacji skonsolidowanych w poszczególnych klasach aktywów;

f) wpływ podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych na zaradzenie asymetrii informacji między różnymi uczestnikami rynku kapitałowego;

g) stosowność protokołów przekazywania wykorzystywanych do przekazywania danych dostawcy informacji skonsolidowanych;

h) stosowność i funkcjonowanie systemu redystrybucji dochodów, w szczególności w odniesieniu do podmiotów przekazujących dane będących małymi systemami obrotu;

i) wpływ podstawowych danych rynkowych i danych regulacyjnych na inwestycje w MŚP.

14b. Do dnia 29 marca 2025 r. Komisja w ścisłej współpracy z EUNGiPW oceni możliwość rozszerzenia wymogów określonych w art. 26 niniejszego rozporządzenia na ZAFI zdefiniowane w art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2011/61/UE oraz spółki zarządzające zdefiniowane w art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE, które świadczą usługi inwestycyjne i prowadzą działalność inwestycyjną i które realizują transakcje na instrumentach finansowych. W szczególności Komisja uwzględni w tej ocenie analizę kosztów i korzyści oraz ocenę zakresu takiego rozszerzenia.

Na podstawie tej oceny i z uwzględnieniem celów unii rynków kapitałowych Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez rozszerzenie wymogów ujętych w art. 26, zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu.

14c. Do dnia 29 marca 2028 r. EUNGiPW przedłoży Komisji sprawozdanie oceniające stosowność pułapu wolumenu określonego w art. 5 ust. 1 oraz konieczność jego zniesienia lub objęcia nim innych systemów obrotu lub systemów wykonywania zleceń, które opierają swoje ceny na kursie odniesienia, z uwzględnieniem najlepszych praktyk międzynarodowych, konkurencyjności unijnych rynków finansowych oraz wpływu tego pułapu wolumenu na uczciwy i prawidłowy obrót na rynkach oraz na skuteczność kształtowania cen.

15. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie środków, aby:

a) (uchylona)

b) (uchylona)

c) (uchylona)

d) (uchylona)

e) zapewniać, by podstawowe dane rynkowe i dane regulacyjne były dostarczane w oparciu o właściwe zasady handlowe i zaspokajały potrzeby użytkowników tych danych w całej Unii;

f) (uchylona)

g) określić rozwiązania mające zastosowanie w przypadku, gdy dostawca informacji skonsolidowanych nie spełnia już kryteriów wyboru;

h) określić rozwiązania, dzięki którym dostawca informacji skonsolidowanych może nadal prowadzić system publikacji informacji skonsolidowanych, pod warunkiem że żaden nowy podmiot nie uzyska zezwolenia w ramach procedury wyboru.

Artykuł 53

Zmiana rozporządzenia (UE) nr 648/2012

W rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„ Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych na mocy niniejszego ustępu, EUNGiPW nie narusza przepisów przejściowych w odniesieniu do instrumentów pochodnych dotyczących energii C6 zgodnie z art. 95 dyrektywy 2014/65/UE (*).

_________

(*) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).”;

2) art. 7 otrzymuje brzmienie:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. CCP, któremu udzielono zezwolenia na rozliczanie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przyjmuje takie instrumenty pochodne do rozliczenia w sposób niedyskryminujący i przejrzysty, w tym pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia i opłat związanych z dostępem, niezależnie od systemu obrotu. Zapewnia to systemowi obrotu w szczególności prawa do niedyskryminacyjnego traktowania, jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu w tym systemie obrotu są traktowane pod względem:

a) wymogów dotyczących zabezpieczenia i nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów, w przypadku gdy objęcie takich kontraktów nettingiem likwidacyjnym i innymi procedurami nettingu stosowanymi przez CCP w oparciu o obowiązujące prawo dotyczące niewypłacalności nie zagrażałoby sprawnemu i prawidłowemu funkcjonowaniu, ważności lub wykonalności takich procedur; oraz

b) krzyżowego naliczania zabezpieczeń ze skorelowanymi kontraktami rozliczanymi przez tego samego CCP w ramach modelu ryzyka zgodnego z art. 41.

CCP może wymagać, aby dany system obrotu spełniał wymogi operacyjno-techniczne określone przez CCP, w tym wymogi dotyczące zarządzania ryzykiem.” ;

b) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„ 6. Warunki określone w ust. 1 dotyczące niedyskryminacyjnego traktowania, jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu w tym systemie obrotu są traktowane pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia i nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów oraz krzyżowego naliczania zabezpieczeń ze skorelowanymi kontraktami rozliczanymi przez tego samego CCP, zostaną dokładniej określone w standardach technicznych przyjętych zgodnie z art. 28 ust. 7 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 600/2014 (*).”;

3) w art. 81 ust. 3 dodaje się akapit w brzmieniu:

„ Repozytorium transakcji przekazuje dane właściwym organom zgodnie z wymogami art. 26 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 (*)”.

________

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

Artykuł 54

Przepisy przejściowe

1. Firmy z państw trzecich mogą kontynuować świadczenie usług i prowadzenie działalności w państwach członkowskich zgodnie z krajowymi systemami do trzech lat po przyjęciu przez Komisję decyzji odnoszącej się do danego państwa trzeciego zgodnie z art. 47. Usługi i działalność nieobjęte taką decyzją mogą być nadal świadczone i prowadzone zgodnie z systemem krajowym.

2. (uchylony)

3. Przepisy aktów delegowanych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 600/2014 mające zastosowanie przed dniem 28 marca 2024 r. mają nadal zastosowanie do dnia rozpoczęcia stosowania aktów delegowanych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 600/2014 mających zastosowanie od tej daty.

Artykuł 54a

Środki przejściowe dotyczące EUNGiPW

1. Wszelkie kompetencje i obowiązki związane z działalnością z zakresu nadzoru i egzekwowania przepisów w dziedzinie dostawców usług w zakresie udostępniania informacji przekazuje się EUNGiPW w dniu 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem kompetencji i obowiązków dotyczących zatwierdzonych podmiotów publikujących i zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych korzystających z odstępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 3. Te przekazane kompetencje i obowiązki EUNGiPW przejmuje w tym samym dniu.

2. Wszelkie akta spraw i dokumenty robocze dotyczące działalności z zakresu nadzoru i egzekwowania przepisów w dziedzinie dostawców usług w zakresie udostępniania informacji, w tym dotyczące wszelkich toczących się kontroli i czynności z zakresu egzekwowania przepisów, bądź ich uwierzytelnione kopie przejmuje EUNGiPW w dniu, o którym mowa w ust. 1.

Wniosku o udzielenie zezwolenia, który wpłynął do właściwych organów przed dniem 1 października 2021 r., nie przekazuje się jednak do EUNGiPW, a decyzję o rejestracji lub odmowie rejestracji podejmuje odpowiedni właściwy organ.3. Właściwe organy, o których mowa w ust. 1, zapewniają, aby wszelkie istniejące dokumenty i opracowania robocze lub ich uwierzytelnione kopie zostały przekazane EUNGiPW w jak najkrótszym terminie, a w każdym razie do dnia 1 stycznia 2022 r. Te właściwe organy służą również EUNGiPW wszelką niezbędną pomocą i radą celem ułatwienia skutecznego i sprawnego przekazania i podjęcia działalności z zakresu nadzoru i egzekwowania przepisów w dziedzinie dostawców usług w zakresie udostępniania informacji.

4. EUNGiPW występuje jako następca prawny właściwych organów, o których mowa w ust. 1, we wszelkich postępowaniach administracyjnych i sądowych wynikających z działalności w zakresie nadzoru i egzekwowania przepisów prowadzonej przez te właściwe organy w odniesieniu do spraw wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia.

5. Zezwolenie udzielone dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji przez właściwy organ, w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 26 dyrektywy 2014/6 5/UE, zachowuje ważność po przekazaniu kompetencji EUNGiPW.

Artykuł 54b

Relacje z audytorami

1. Każda osoba uprawniona w rozumieniu dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³⁷), wykonująca u dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji zadanie opisane w art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (³⁸) lub art. 73 dyrektywy 2009/65/WE lub jakiekolwiek inne zadanie przewidziane prawem, ma obowiązek niezwłocznego zgłaszania EUNGiPW wszelkich faktów lub decyzji dotyczących tego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji, o których dowiedziała się w trakcie wykonywania swoich zadań i które mogą:

a) stanowić istotne naruszenie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, które ustanawiają warunki regulujące wydawanie zezwoleń lub które w szczególny sposób regulują prowadzenie działalności w charakterze dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji;

b) wpływać na nieprzerwane funkcjonowanie dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji;

c) prowadzić do odmowy zatwierdzenia sprawozdań finansowych lub wydania opinii z zastrzeżeniem.

Osoba ta ma również obowiązek zgłaszania wszelkich faktów i decyzji, o których dowiedziała się w trakcie wykonywania jednego z zadań, o których mowa w akapicie pierwszym, w przedsiębiorstwie mającym bliskie powiązania z dostawcą usług w zakresie udostępniania informacji, u którego wykonuje to zadanie.

2. Ujawnianie właściwym organom wszelkich faktów lub decyzji, o których mowa w ust. 1, w dobrej wierze przez osoby uprawnione w rozumieniu dyrektywy 2006/43/WE nie stanowi naruszenia jakichkolwiek ograniczeń umownych lub prawnych dotyczących ujawniania informacji i nie powoduje jakiejkolwiek odpowiedzialności tych osób.

Artykuł 55

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 3 stycznia 2018 r.

Niezależnie od akapitu drugiego art. 1 ust. 8 i 9, art. 2 ust. 2, art. 4 ust. 6, art. 5 ust. 6 i 9, art. 7 ust. 2, art. 9 ust. 5, art. 11 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 7, art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 3, art. 19 ust. 2 i 3, art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 5, art. 22 ust. 4, art. 23 ust. 3, art. 25 ust. 3, art. 26 ust. 9, art. 27 ust. 3, art. 28 ust. 4, art. 28 ust. 5, art. 29 ust. 3, art. 30 ust. 2, art., 31 ust. 4, art. 32 ust. 1, 5 i 6, art. 33 ust. 2, art. 35 ust. 6, art. 36 ust. 6, art. 37 ust. 4, art. 38 ust. 3, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust.7, art. 45 ust. 10, art. 46 ust. 7, art. 47 ust. 1 i 4, art. 52 ust. 10 i 12 oraz art. 54 ust. 1 stosuje się natychmiast po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Niezależnie od akapitu drugiego art. 37 ust. 1, 2 i 3 stosuje się od dnia 3 stycznia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2014 r.