Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2014-06-05
Wersja aktualna od 2014-06-05
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 491/2014
z dnia 5 maja 2014 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości ametoktradyny, azoksystrobiny, cykloksydymu, cyflutryny, dinotefuranu, fenbukonazolu, fenwaleratu, fludioksonilu, fluopyramu, flutriafolu, fluksapyroksadu, glufosynatu amonowego, imidachloprydu, indoksakarbu, MCPA, metoksyfenozydu, pentiopiradu, spinetoramu i trifloksystrobiny w określonych produktach lub na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dnia 5 lipca 2013 r. Komisja Kodeksu Żywnościowego (KKŻ) (2) na wniosek Komitetu KKŻ ds. Pozostałości Pestycydów (CCPR) przyjęła najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości zawarte w Kodeksie (CXL) dla ametoktradyny, azoksystrobiny, buprofezyny, karbofuranu, chlorotalonilu, cykloksydymu, cyflutryny, cyromazyny, dichlorfosu, dikofolu, diflubenzuronu, dinotefuranu, esfenwaleratu, etofenproksu, fenbukonazolu, fenwaleratu, fludioksonilu, fluopyramu, flutriafolu, fluksapyroksadu, glufosynatu amonowego, heksytiazoksu, imidachloprydu, indoksakarbu, MCPA, metoksyfenozydu, pentiopiradu, foratu, pyraklostrobiny, saflufenacylu, sedaksanu, spinetoramu, spirotetramatu, sulfoksafloru i trifloksystrobiny.
(2) W rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 ustanowiono najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla tych substancji z wyjątkiem dinotefuranu, sedaksanu i sulfoksafloru. Ponieważ dinotefuran, sedaksan i sulfoksaflor nie są uwzględnione w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005, w ich przypadku obowiązuje wartość wzorcowa 0,01 mg/kg ustanowiona w art. 18 ust. 1 lit. b).
(3) Zgodnie z Porozumieniem WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych (porozumienie SPS) NDP powinny być dostosowane do norm międzynarodowych z wyjątkiem przypadków, w których istnieje naukowe uzasadnienie dla utrzymania stopnia ochrony wyższego niż stopień ochrony zapewniony przez normy międzynarodowe.
(4) W związku z tym Unia zgłosiła do CCPR zastrzeżenie dotyczące NDP zaproponowanych dla następujących kombinacji pestycydów i produktów: ametoktradyna (warzywa kapustne; warzywa liściaste; dymka); buprofezyna (herbata); chlorotalonil (wszystkie produkty); cykloksydym (warzywa kapustne; jaja); cyromazyna (wszystkie produkty); dichlorfos (jaja; drób (podroby jadalne, tłuszcz, mięso); ryż; pszenica); dikofol (herbata); diflubenzuron (wszystkie produkty); dinotefuran (rośliny kapustne; warzywa owocowe; warzywa liściaste z wyjątkiem rukwi wodnej); fenwalerat (brokuł chiński); fluksapyroksad (owoce pestkowe); glufosynat amonowy (różne owoce tropikalne i podzwrotnikowe; porzeczki; ziemniaki; owoce pestkowe); heksytiazoks (wszystkie produkty); imidachlopryd (seler); metoksyfenozyd (dyniowate); pentiopirad (kapustne kwitnące); owoce pestkowe); warzywa liściaste); forat (wszystkie produkty); saflufenacyl (wszystkie produkty); spinetoram (seler; szpinak i warzywa kapustne); i sulfoksaflor (wszystkie produkty).
(5) Wartości CXL dla ametoktradyny, azoksystrobiny, cykloksydymu, cyflutryny, dinotefuranu, fenbukonazolu, fenwaleratu, fludioksonilu, fluopyramu, flutriafolu, fluksapyroksadu, glufosynatu amonowego, imidachloprydu, indoksakarbu, MCPA, metoksyfenozydu, pentiopiradu, spinetoramu, i trifloksystrobiny powinny zatem zostać uwzględnione w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 jako NDP z wyjątkiem przypadków, w których odnoszą się one do produktów nieuwzględnionych w załączniku I do tego rozporządzenia lub w których zostały ustalone na poziomie niższym niż obecne NDP. Wspomniane CXL są bezpieczne dla konsumentów w UE (3).
(6) Jeśli chodzi o fenwalerat i fludioksonil, NDP zostały określone w odniesieniu do niektórych towarów w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 79/2014 (4). W związku z tym, że rozporządzenie to stosuje się od dnia 19 sierpnia 2014 r., NDP dla fenwaleratu i fludioksonilu przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie od tej samej daty.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Jednak w odniesieniu do NDP dla fenwaleratu i fludioksonilu w mango o kodzie 0163030 niniejsze rozporządzenie stosuje się jednak od dnia 19 sierpnia 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 5 maja 2014 r.
| W imieniu Komisji |
José Manuel BARROSO | |
Przewodniczący |
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Sprawozdania Komitetu CAC ds. Pozostałości Pestycydów są dostępne na stronie: http://www.codexalimentarius.org/download/report/799/REP13_ PRe.pdf
Wspólny program FAO i WHO dotyczący standardów żywieniowych, Komisja Codex Alimentarius. Dodatki II i III. Sesja trzydziesta szósta. Rzym, Włochy, 1–5 lipca 2013 r.
(3) Wsparcie naukowe w przygotowaniu stanowiska UE na 45. sesji Komitetu CAC ds. Pozostałości Pestycydów (CCPR). Dziennik EFSA 2013; 11(7):3312 [210 s.]. doi:10.2903/j.efsa.2013.3312.
(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 79/2014 z dnia 29 stycznia 2014 r. zmieniające załączniki II, III i V rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dla bifenazatu, chloroprofamu, esfenwaleratu, fludioksonilu i tiobenkarbu w określonych produktach lub na ich powierzchni (Dz.U. L 27 z 30.1.2014, s. 9).
Załącznik
Treść załącznika w formacie HTML do pobrania tutaj