KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (¹), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. b) oraz art. 49 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla bifenazanu, chloroprofamu i esfenwaleratu zostały określone w załączniku II i części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla fludioksonilu i tiobenkarbu określono w części A załącznika III do tego rozporządzenia.

(2) W odniesieniu do bifenazanu Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (²). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Po przedstawieniu opinii, o której mowa w zdaniu pierwszym, Urząd przedstawił dalsze opinie dotyczące NDP (³) (⁴) dla owoców cytrusowych, owoców pestkowych, winogron, chmielu, truskawek, pomidorów, papryki, bakłażanów, melonów, arbuzów, porzeczek (czerwonych, czarnych i białych), jeżyn i malin. Należy uwzględnić te opinie. W odniesieniu do niektórych produktów Urząd zalecił podniesienie lub pozostawienie dotychczasowych NDP lub wyznaczenie NDP na poziomie przez siebie określonym. Urząd stwierdził, że brakuje pewnych informacji dotyczących NDP dla owoców ziarnkowych, bakłażanów (oberżyn), fasoli (świeżej, bez strąków), grochu (świeżego, bez strąków) i soczewicy (świeżej) oraz że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP zostaną poddane przeglądowi z uwzględnieniem dostępnych informacji w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia.

(3) W odniesieniu do chloroprofamu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁵). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do mleka krowiego, owczego i koziego. Urząd stwierdził, że brakuje pewnych informacji dotyczących NDP dla ziemniaków, selera, cebuli, szalotki, sałaty, cykorii, rokietty, rukoli, szpinaku, cykorii sałatowej, karczochów, selera, kopru, naparów z ziół (suszonych kwiatów), przypraw (owoców i jagód), korzeni cykorii, mięsa drobiowego, tłuszczu drobiowego, wątróbek drobiowych oraz jaj ptasich oraz że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP zostaną poddane przeglądowi z uwzględnieniem dostępnych informacji w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. W odniesieniu do innych produktów Urząd zalecił pozostawienie dotychczasowych NDP.

(4) W odniesieniu do esfenwaleratu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (⁶). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Zaproponował obniżenie NDP dla kapusty głowiastej, siemienia lnianego, nasion rzepaku, nasion gorczycy, lnicznika właściwego, buraka cukrowego (korzeń), trzody chlewnej (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki), bydła (mięso, wątroba i nerki), owiec (mięso, wątroba i nerki) i kóz (mięso, wątroba i nerki). Urząd stwierdził, że brakuje pewnych informacji dotyczących NDP dla migdałów, jabłek, gruszek, czereśni, śliwek, truskawek, malin, marchewek, chrzanu, korzenia pietruszki, rzodkiewek, czosnku, cebul, papryki, dyniowatych z jadalną skórką, melonów, kukurydzy cukrowej, brokułów, kalafiora, brukselki, sałaty, szpinaku, naci pietruszki, pora, soczewicy (suszonej), ziarna jęczmienia, ziarna kukurydzy, ziarna owsa, ziarna żyta, ziarna sorgo, ziarna pszenicy, przypraw (nasiona), trzody chlewnej (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki), bydła (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki), owiec (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki) i kóz (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki), a także mleka krowiego, owczego i koziego oraz że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP zostaną poddane przeglądowi z uwzględnieniem dostępnych informacji w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. W odniesieniu do innych produktów Urząd zalecił pozostawienie dotychczasowych NDP.

(5) W odniesieniu do fludioksonilu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie dotychczasowych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (⁷). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Po przedstawieniu opinii, o której mowa w zdaniu pierwszym, Urząd przedstawił dalsze opinie dotyczące NDP (⁸) (⁹) (¹⁰) dla świeżych ziół, szpinaku, boćwiny, sałaty, roszponki warzywnej, rzeżuchy, cykorii endywii, rokietty/rukoli, liści i kiełków Brassica spp., selera, liści selera, rzodkiewek oraz dyniowatych z niejadalną skórką. Należy uwzględnić te opinie. Urząd zalecił obniżenie NDP dla borówek amerykańskich, porzeczek (czerwonych, czarnych i białych), owoców bzu, agrestu, owoców kiwi, ziemniaków, czosnku, szalotki, pomidorów, papryki, bakłażanów, ogórków, korniszonów, cukinii, kukurydzy cukrowej, roszpunki warzywnej, rzeżuchy, gorycznika wiosennego, rokietty, rukoli, gorczycy sarepskiej, liści i kiełków Brassica spp., cykorii, fasoli (świeżej, bez strąków), szparagów, kopru, maku, nasion słonecznika, nasion rzepaku, nasion soi, nasion bawełny, ziarna jęczmienia, ziarna gryki zwyczajnej, ziarna kukurydzy, ziarna prosa, ziarna owsa, ziarna ryżu, ziarna żyta, ziarna sorgo, ziarna pszenicy, korzeni buraków cukrowych, mięsa drobiowego, mleka krowiego, mleka owczego i mleka koziego. Urząd stwierdził, że brakuje pewnych informacji dotyczących NDP dla truskawek, dyniowatych z niejadalną skórką, selera, bydła (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki), owiec (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki) i kóz (mięso, tłuszcz, wątroba i nerki) i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP zostaną poddane przeglądowi z uwzględnieniem dostępnych informacji w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. W odniesieniu do innych produktów Urząd zalecił pozostawienie dotychczasowych NDP.

(6) W odniesieniu do tiobenkarbu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (¹¹). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości.

(7) Nieujęcie tiobenkarbu w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG przewidziano w decyzji Komisji 2008/934/WE (¹²). Wszystkie obowiązujące zezwolenia dla środków ochrony roślin zawierających substancję czynną tiobenkarb zostały cofnięte. W związku z tym, zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w powiązaniu z jego art. 14 ust. 1 lit. a), NDP określone w odniesieniu do tych substancji czynnych w załącznikach II i III należy skreślić. Powyższe nie powinno mieć zastosowania do CXL opartych na zastosowaniach w państwach trzecich, z zastrzeżeniem, że takie CXL są dopuszczalne ze względu na bezpieczeństwo konsumenta. Nie powinno to także mieć zastosowania w przypadkach, w których NDP określono wyraźnie jako tolerancję przywozową.

(8) W odniesieniu do produktów, w przypadku których ani nie zgłoszono na poziomie Unii stosownych zezwoleń bądź tolerancji przywozowej, ani nie ma NDP zgodnego z Kodeksem, Urząd stwierdził, że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. W świetle aktualnego stanu wiedzy naukowej i technicznej należy wyznaczyć NDP dla tych produktów na poziomie określonej granicy oznaczalności lub wartości wzorcowej zgodnie z art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(9) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.

(11) Należy przewidzieć rozsądnie długi termin przed rozpoczęciem stosowania zmienionych NDP, aby umożliwić państwom członkowskim, państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.

(12) Aby umożliwić normalny obrót produktami, ich przetwarzanie i konsumpcję, w rozporządzeniu należy przewidzieć przepisy przejściowe dla produktów, które zostały zgodnie z prawem wyprodukowane przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.

(13) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w brzmieniu przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem jest nadal stosowane w odniesieniu do produktów, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed dniem 19 sierpnia 2014 r.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się jednak od dnia 19 sierpnia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 stycznia 2014 r.

Załącznik

Treść załącznika w formacie HTML do pobrania tutaj