KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (¹), w szczególności jego art. 220 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywą Rady 2002/60/WE (²) wprowadzono minimalne środki, które należy zastosować w Unii w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń. W związku z tym, zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2014/43/UE (³), potwierdzoną decyzją wykonawczą Komisji 2014/93/UE (⁴), oraz zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2014/178/UE (⁵) Litwa powinna zagwarantować, że obszar na jej terytorium, na którym obecna jest ta choroba, obejmuje co najmniej obszar zakażony wymieniony w załącznikach do tych decyzji.

(2) W celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń oraz aby zapobiec wszelkim dalszym zakłóceniom handlu na Litwie i za granicą, Litwa przyjęła w dniu 17 lutego 2014 r. (⁶) pewne dodatkowe środki zapobiegawcze na tym obszarze zakażonym. W związku z powyższym obrót żywymi świniami, w tym prosiętami, świeżą wieprzowiną i wieprzowymi produktami mięsnymi z obszaru zakażonego jest przedmiotem szczególnych środków nadzoru, w tym obowiązkowego etykietowania specjalnym znakiem jakości zdrowotnej, i podlega stosowaniu pewnych ograniczeń handlowych na jednolitym rynku.

(3) Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu żywych świń, w tym prosiąt, świeżej wieprzowiny oraz wieprzowych produktów mięsnych, wynikające z zastosowania tych środków weterynaryjnych, powodują istotne obniżenie cen w obszarach zakażonych i powodują zakłócenia na rynku prosiąt i wieprzowiny w tych obszarach. W związku z tym w dniu 13 marca 2014 r. Litwa zwróciła się do Komisji z prośbą o wprowadzenie nadzwyczajnych środków wspierania rynku, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013. Takie środki, mające zastosowanie jedynie do prosiąt, świń i loch chowanych na obszarach bezpośrednio dotkniętych ograniczeniami, należy przyjąć na czas absolutnie niezbędny.

(4) Kwota pomocy powinna być wyrażona dla prosiąt jako kwota za sztukę w odniesieniu do ograniczonej liczby prosiąt oraz jako kwota za 100 kilogramów masy tusz innych kwalifikujących się zwierząt, w odniesieniu do ograniczonej ilości wieprzowiny i przy maksymalnej masie podlegającej kompensacie tuszy za zwierzę. Kwota pomocy powinna uwzględniać aktualne informacje o rynku.

(5) W odniesieniu do prosiąt i innych świń chowanych na odnośnych obszarach wsparcie powinno być uzależnione od dostarczenia zwierząt do rzeźni, ich uboju i od przestrzegania bardziej rygorystycznych przepisów weterynaryjnych mających zastosowanie na tych obszarach w dniu dostawy.

(6) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/236/UE (⁷) przewiduje unijne wsparcie finansowe w ramach rekompensaty dla właścicieli świń za straty spowodowane wczesnym ubojem świń na obszarach zakażonych w celu zminimalizowania ryzyka rozprzestrzeniania się choroby. Litwa i Polska zamierzają obniżyć zagęszczenie podatnych organizmów żywicielskich w utrzymujących świnie gospodarstwach o niskim poziomie ochrony biologicznej na obszarze zakażonym, propagując ubój świń i zapobiegając odnowie populacji świń w gospodarstwach przez co najmniej jeden rok (⁸). W związku z tym oraz w celu wyeliminowania ryzyka podwójnego finansowania pomoc wypłacana na mocy niniejszego rozporządzenia powinna ograniczać się do hodowców świń niekorzystających z wkładu finansowego z tytułu wczesnego uboju określonego w decyzji 2014/236/UE. Z tego samego powodu stosowne ograniczenie powinno mieć zastosowanie do Polski. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 324/2014 (⁹).

(7) Należy przewidzieć, by właściwe organy Litwy zastosowały wszelkie wymagane środki kontroli i nadzoru i odpowiednio poinformowały o tym Komisję. Transport i ubój kwalifikujących się zwierząt powinny zostać przeprowadzone pod nadzorem właściwych organów, które muszą również zapewnić zgodność otrzymanych z nich produktów z odpowiednimi ograniczeniami rynkowymi.

(8) Ograniczenia w zakresie wprowadzania do obrotu żywych świń i prosiąt oraz świeżej wieprzowiny i wieprzowych produktów mięsnych były stosowane przez kilka tygodni na odnośnych obszarach i sytuacja ta doprowadziła do zakłóceń na rynku i strat w dochodach producentów, a także do znacznego wzrostu masy zwierząt, co w konsekwencji stworzyło niedopuszczalną sytuację w zakresie dobrostanu zwierząt. W związku z powyższym środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie do zwierząt dostarczanych do rzeźni od dnia 17 lutego 2014 r. – daty przyjęcia litewskich środków zapobiegawczych. Sytuacja na rynku oraz skutki tego środka muszą być ponownie ocenione w świetle rozwoju sytuacji, a zatem środek powinien mieć zastosowanie jedynie przez okres trzech miesięcy.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Litwa jest upoważniona do przyznawania pomocy z tytułu uboju następujących zwierząt:

a) prosiąt objętych kodem CN 0103 91 10;

b) świń objętych kodem CN 0103 92 19;

c) loch objętych kodem CN 0103 92 11.

2. Pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) zwierzęta były chowane na obszarach wymienionych w załącznikach do decyzji wykonawczych 2014/43/UE lub 2014/93/UE lub w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/178/UE dla odnośnych okresów, lub w jakiejkolwiek innej decyzji wykonawczej Komisji przyjętej w tym zakresie, a żywe świnie, w tym prosięta chowane na tych obszarach, a także wieprzowina ze zwierząt chowanych na tych obszarach są poddane niektórym ograniczeniom handlowym z powodu afrykańskiego pomoru świń;

b) zwierzęta były obecne na obszarach, o których mowa w lit. a) w dniu 17 lutego 2014 r., lub zostały urodzone i były chowane po tej dacie na tych obszarach;

c) dodatkowe środki zapobiegawcze określone w zarządzeniu Dyrektora litewskich Państwowych Służb ds. Żywności i Weterynarii nr B1-60 z dnia 17 lutego 2014 r. w sprawie rozszerzenia strefy buforowej dla afrykańskiego pomoru świń lub jakiekolwiek inne przepisy krajowe, przyjęte w tym zakresie i nakładające na żywe świnie i wieprzowinę ograniczenia handlowe z powodu afrykańskiego pomoru świń, stosuje się na obszarze, gdzie zwierzęta te były chowane w dniu ich dostarczenia do rzeźni;

d) przepisy określone w decyzjach wykonawczych, o których mowa w lit. a), oraz środki zapobiegawcze, o których mowa w lit. c), są przestrzegane;

e) producenci wieprzowiny ubiegający się o pomoc, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie korzystają z wkładu finansowego z tytułu wczesnego uboju, o którym mowa w art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej 2014/236/UE.

Artykuł 2

Pomoc, o której mowa w art. 1 (pomoc), uznaje się za nadzwyczajne środki wspierania rynku, jak przewidziano w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 (¹⁰).

Artykuł 3

1. Producenci wieprzowiny mogą ubiegać się o przyznanie pomocy w odniesieniu do zwierząt poddanych ubojowi od dnia 17 lutego 2014 r. do dnia 16 maja 2014 r.

2. Pomoc jest wyrażona jako kwota w wysokości 10,8 EUR za sztukę w odniesieniu do prosiąt dostarczonych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), oraz 30 EUR za 100 kg masy tuszy zarejestrowanej dla dostarczonych zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c). Komisja może dostosować te kwoty w celu uwzględnienia zmian zachodzących na rynku.

3. Pomoc odnosząca się do zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c) o masie tuszy większej niż 100 kilogramów nie może przekraczać kwoty pomocy ustalonej w ust. 2 w odniesieniu do świń o masie tuszy wynoszącej 100 kilogramów.

4. Pięćdziesiąt procent wydatków na pomoc, pokrywającą maksymalnie łącznie 7 600 prosiąt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), oraz 700 ton tusz wieprzowych zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c), jest finansowane z budżetu Unii.

5. Wydatki kwalifikują się do finansowania przez Unię, pod warunkiem że kwoty zostaną wypłacone beneficjentowi przez Litwę do dnia 31 sierpnia 2014 r.

6. Pomoc jest wypłacana przez Litwę po uboju zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 i po przeprowadzeniu kontroli zgodnie z art. 4.

Artykuł 4

1. Litwa podejmuje wszelkie niezbędne środki, w tym wyczerpujące kontrole administracyjne i kontrole fizyczne, w celu zapewnienia zgodności z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto litewskie władze:

a) nadzorują transport zwierząt z gospodarstwa do rzeźni, korzystając ze znormalizowanych list kontrolnych zawierających arkusze służące do ważenia i liczenia wskazujące pochodzenie i przeznaczenie zwierząt;

b) zapewniają, by mięso pochodzące od zwierząt, w odniesieniu do których przyznawana jest pomoc, było zgodne z ograniczeniami mającymi zastosowanie do terytoriów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a);

c) przeprowadzają co najmniej raz w miesiącu kontrole administracyjne i kontrole księgowości w każdej z uczestniczących rzeźni, aby zagwarantować, że wobec wszystkich dostarczonych zwierząt, w odniesieniu do których wnioski o pomoc mogą być składane od dnia 17 lutego 2014 r., bądź od czasu przeprowadzenia ostatniej takiej kontroli, postępowano zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

d) zapewniają kontrole na miejscu oraz sporządzanie szczegółowych sprawozdań z tych kontroli, zawierających w szczególności:

(i) masę oraz liczbę prosiąt, świń i loch w danej partii przewiezionej z gospodarstwa, datę i godzinę ich przewozu i dotarcia do rzeźni;

(ii) liczbę prosiąt, świń i loch poddanych ubojowi w rzeźni, numer zezwolenia na przemieszczanie zwierząt, jak również w odniesieniu do świń i loch masę każdej tuszy, a także – w odniesieniu do zwierząt poddanych ubojowi od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – numery plomb środków transportu tych zwierząt.

2. Kontrole i inspekcje, o których mowa w ust. 1, należy przeprowadzić przed wypłaceniem pomocy. Litwa powiadamia Komisję o środkach i kontrolach wprowadzonych zgodnie z niniejszym artykułem nie później niż w ciągu 10 dni od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

1. Litwa przekazuje Komisji następujące informacje, w każdą środę w odniesieniu do poprzedniego tygodnia:

a) liczbę prosiąt, liczbę loch oraz liczbę pozostałych innych świń przeznaczonych do uboju zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jak również łączną masę tusz w odniesieniu do loch i świń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c);

b) szacowane koszty finansowe dla każdej kategorii zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1.

Pierwsze sprawozdanie obejmuje zwierzęta dostarczone do uboju od dnia 17 lutego 2014 r. zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Obowiązek przewidziany w akapicie pierwszym stosuje się do dnia 21 maja 2014 r.

2. Nie później niż do dnia 30 czerwca 2014 r. Litwa przekazuje Komisji szczegółowe sprawozdanie w sprawie wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym szczegółowe informacje dotyczące realizacji kontroli, inspekcji i nadzoru prowadzonych zgodnie z art. 4.

Artykuł 6

W art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 324/2014 dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„d) producenci wieprzowiny ubiegający się o pomoc, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie korzystają z wkładu finansowego z tytułu wczesnego uboju, o którym mowa w art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej Komisji 2014/236/UE (*).

_____ ____

(*) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/236/UE z dnia 24 kwietnia 2014 r. w sprawie wkładu finansowego Unii na rzecz nadzoru i innych środków nadzwyczajnych stosowanych w Estonii, na Łotwie, Litwie i w Polsce w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 125, 26.4.2014, s. 86)”.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 kwietnia 2014 r.