KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady nr 19/65/EWG z dnia 2 marca 1965 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych (¹), w szczególności jego art. 1,

po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia,

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie nr 19/65/EWG upoważnia Komisję do stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia do pewnych kategorii porozumień o transferze technologii i odpowiednich uzgodnionych praktyk objętych zakresem art. 101 ust. 1 Traktatu, których stronami są jedynie dwa przedsiębiorstwa.

(2) Na mocy rozporządzenia nr 19/65/EWG Komisja przyjęła w szczególności rozporządzenie (WE) nr 772/2004 (²). W rozporządzeniu (WE) nr 772/2004 określono kategorie porozumień o transferze technologii, które zdaniem Komisji zwykle spełniają warunki określone w art. 101 ust. 3 Traktatu. W związku z ogólnie pozytywnymi doświadczeniami zgromadzonymi podczas stosowania tego rozporządzenia, które wygasa dnia 30 kwietnia 2014 r., oraz w świetle dalszych doświadczeń nabytych od czasu jego przyjęcia właściwe jest przyjęcie nowego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych.

(3) Niniejsze rozporządzenie powinno spełnić dwa wymogi – zapewnić skuteczną ochronę konkurencji oraz zagwarantować przedsiębiorstwom odpowiedni poziom pewności prawa. W dążeniach do osiągnięcia tych celów należy uwzględnić potrzebę możliwie jak największego uproszczenia nadzoru administracyjnego i ram legislacyjnych.

(4) Porozumienia o transferze technologii dotyczą udzielania licencji na korzystanie z praw do technologii. Tego rodzaju porozumienia zazwyczaj prowadzą do poprawy efektywności gospodarczej i wspierają konkurencyjność, ponieważ mogą ograniczyć powielanie prac badawczo-rozwojowych, wzmacniać motywację przedsiębiorstw do podejmowania nowych prac badawczo-rozwojowych, pobudzać innowacje przyrostowe, ułatwiać upowszechnianie technologii oraz tworzyć konkurencję na rynku produktowym.

(5) Prawdopodobieństwo, że tego rodzaju skutki polegające na zwiększeniu efektywności i konkurencyjności przeważą nad wszelkimi skutkami antykonkurencyjnymi wynikającymi z ograniczeń zawartych w porozumieniach o transferze technologii, zależy od władzy rynkowej zainteresowanych przedsiębiorstw i w związku z tym od skali, w jakiej z przedsiębiorstwami tymi konkurują przedsiębiorstwa posiadające technologie substytucyjne lub przedsiębiorstwa wytwarzające produkty substytucyjne.

(6) Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować jedynie porozumienia o transferze technologii między licencjodawcą a licencjobiorcą. Powinno obejmować tego rodzaju porozumienia nawet wówczas, gdy porozumienie zawiera warunki dotyczące więcej niż jednego poziomu obrotu, na przykład wymóg postawiony wobec licencjobiorcy, aby utworzył szczególny system dystrybucji, oraz określenie zobowiązań, jakie licencjobiorca musi lub może nałożyć na podmioty odsprzedające produkty wytworzone w oparciu o licencję. Jednakże przy tego rodzaju warunkach i zobowiązaniach należy przestrzegać zasad konkurencji mających zastosowanie do porozumień dotyczących dostaw i dystrybucji, określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 330/2010 (³). Na mocy niniejszego rozporządzenia nie powinno się wyłączać porozumień dotyczących dostaw i dystrybucji zawartych między licencjobiorcą a nabywcami jego produktów objętych umową.

(7) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do porozumień, w których licencjodawca zezwala licencjobiorcy lub co najmniej jednemu z jego podwykonawców na korzystanie z praw do licencjonowanej technologii, w miarę możności po przeprowadzeniu przez licencjobiorcę lub jego podwykonawców dalszych prac badawczo-rozwojowych, na potrzeby wytwarzania towarów lub świadczenia usług. Nie powinno ono mieć zastosowania do udzielania licencji w kontekście porozumień badawczo-rozwojowych objętych przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1217/2010 (⁴) ani do udzielania licencji w kontekście porozumień specjalizacyjnych objętych zakresem przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1218/2010 (⁵). Nie powinno ponadto mieć zastosowania do porozumień, których celem jest wyłącznie powielanie i dystrybucja produktu, jakim jest oprogramowanie chronione prawem autorskim, ponieważ takie porozumienia nie dotyczą udzielania licencji na korzystanie z technologii w celu wytwarzania produktów, lecz są bliższe porozumieniom dystrybucyjnym. Niniejsze rozporządzenie nie powinno również mieć zastosowania do porozumień związanych z tworzeniem grup technologii, to znaczy porozumień dotyczących łączenia technologii w grupy w celu udzielania licencji na korzystanie z nich osobom trzecim, ani do porozumień, na podstawie których tym osobom trzecim udziela się licencji na korzystanie z technologii wchodzącej w skład grupy.

(8) W celu stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia nie jest konieczne zdefiniowanie tych porozumień o transferze technologii, które mogą być objęte zakresem art. 101 ust. 1 Traktatu. Przy indywidualnej ocenie porozumień na podstawie art. 101 ust. 1 należy uwzględnić kilka czynników, w szczególności strukturę i dynamikę właściwych rynków technologicznych i produktowych.

(9) Przywilej wyłączenia grupowego przewidziany w niniejszym rozporządzeniu powinien być ograniczony do tych porozumień, w przypadku których można z wystarczającą pewnością założyć, że spełniają one warunki określone w art. 101 ust. 3 Traktatu. Aby osiągnięcie korzyści i celów transferu technologii było możliwe, w zakres niniejszego rozporządzenia powinien wchodzić nie tylko transfer technologii jako taki, ale także inne postanowienia zawarte w porozumieniach o transferze technologii, jeżeli i o ile postanowienia te dotyczą bezpośrednio wytwarzania lub sprzedaży produktów objętych umową.

(10) W odniesieniu do porozumień o transferze technologii między konkurentami można założyć, że w przypadku gdy łączny udział, jaki strony posiadają w rynkach właściwych, nie przekracza 20 %, a porozumienia nie zawierają niektórych poważnych ograniczeń antykonkurencyjnych, porozumienia te na ogół prowadzą do usprawnienia produkcji lub dystrybucji oraz pozwalają konsumentom na godziwy udział w wynikających z tego korzyściach.

(11) W przypadku porozumień o transferze technologii między podmiotami niebędącymi konkurentami można założyć, że w przypadku gdy jednostkowy udział we właściwych rynkach, liczony dla każdej ze stron, nie przekracza 30 %, a porozumienia nie zawierają niektórych poważnych ograniczeń antykonkurencyjnych, porozumienia te na ogół prowadzą do usprawnienia produkcji lub dystrybucji oraz pozwalają konsumentom na godziwy udział w wynikających z tego korzyściach.

(12) Jeżeli obowiązujący próg udziału w rynku zostanie przekroczony na jednym rynku produktowym lub technologicznym bądź na kilku takich rynkach, wyłączenie grupowe nie powinno mieć zastosowania do porozumienia dla tych rynków właściwych.

(13) Nie może istnieć domniemanie, że w zakres art. 101 ust. 1 Traktatu wchodzą porozumienia o transferze technologii powyżej podanych progów udziału w rynku. Na przykład wyłączne porozumienia licencyjne między przedsiębiorstwami niekonkurującymi często nie wchodzą w zakres art. 101 ust. 1. Nie może również istnieć domniemanie, że powyżej podanych progów udziału w rynku porozumienia o transferze technologii objęte zakresem art. 101 ust. 1 nie będą spełniać warunków wyłączenia. Jednakże nie można również zakładać, że na ogół będą one źródłem powstawania obiektywnych korzyści o takim charakterze i zasięgu, które zrównoważą niekorzystne skutki, jakie wywołują dla konkurencji.

(14) Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać porozumień o transferze technologii zawierających ograniczenia, które nie są niezbędne w celu usprawnienia produkcji lub dystrybucji. W szczególności porozumienia o transferze technologii zawierające niektóre poważne ograniczenia antykonkurencyjne, takie jak ustalanie cen obowiązujących w stosunku do osób trzecich, powinny być wykluczone z przywileju wyłączenia grupowego ustanowionego niniejszym rozporządzeniem, niezależnie od udziałów zainteresowanych przedsiębiorstw w rynku. W przypadku tego rodzaju najpoważniejszych ograniczeń konkurencji całe porozumienie powinno zostać wykluczone z przywileju wyłączenia grupowego.

(15) Aby chronić motywację do działań innowacyjnych oraz w celu właściwego stosowania praw własności intelektualnej, niektóre ograniczenia powinny zostać wykluczone z korzystania z wyłączenia grupowego. W szczególności należy wykluczyć pewne zobowiązania do udzielania licencji zwrotnych i klauzule o niekwestionowaniu ważności praw. W przypadku gdy tego rodzaju ograniczenie zostaje włączone do porozumienia licencyjnego, jedynie ograniczenie, o którym mowa, powinno być wykluczone z przywileju wyłączenia grupowego.

(16) Progi udziału w rynku, nieobjęcie wyłączeniem porozumień o transferze technologii zawierających poważne ograniczenia antykonkurencyjne oraz wykluczone ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu na ogół zapewniają to, że porozumienia, do których stosuje się wyłączenie grupowe, nie umożliwiają uczestniczącym w nich przedsiębiorstwom eliminowania konkurencji w przypadku znacznej części przedmiotowych produktów.

(17) Na mocy art. 29 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (⁶) Komisja może wycofać przywilej wynikający z niniejszego rozporządzenia, jeżeli w konkretnym przypadku uzna, że porozumienie, do którego ma zastosowanie wyłączenie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, wywołuje jednak skutki niezgodne z art. 101 ust. 3 Traktatu. Może to nastąpić w szczególności w przypadku, gdy motywacja do działań innowacyjnych zmniejsza się lub w przypadku, gdy dostęp do rynków jest utrudniony.

(18) Organ ds. konkurencji danego państwa członkowskiego – działając na podstawie art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 – może wycofać przywilej wynikający z niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do terytorium tego państwa lub jego części, jeżeli w konkretnym przypadku uzna, że porozumienie, do którego ma zastosowanie wyłączenie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, wywołuje jednak skutki niezgodne z art. 101 ust. 3 Traktatu na terytorium tego państwa członkowskiego lub jego części i jeżeli terytorium to ma wszystkie cechy odrębnego rynku geograficznego.

(19) W celu wzmocnienia nadzoru nad równoległymi sieciami porozumień o transferze technologii, które wywołują podobne skutki ograniczające i obejmują więcej niż 50 % danego rynku, Komisja może w drodze rozporządzenia uznać, że niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do porozumień o transferze technologii zawierających określone ograniczenia dotyczące danego rynku, tym samym przywracając pełne zastosowanie art. 101 Traktatu do takich porozumień,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „porozumienie” oznacza porozumienie, decyzję związku przedsiębiorstw lub uzgodnioną praktykę;

b) „prawa do technologii” oznaczają know-how oraz następujące prawa lub ich połączenie, w tym zgłoszenia lub wnioski o zarejestrowanie tych praw:

(i) patenty;

(ii) wzory użytkowe;

(iii) prawa do wzorów przemysłowych;

(iv) topografie układów scalonych;

(v) dodatkowe świadectwa ochronne dla produktów leczniczych lub innych produktów, w odniesieniu do których można uzyskać tego rodzaju dodatkowe świadectwa ochronne;

(vi) prawa do ochrony odmian roślin; oraz

(vii) prawa autorskie do oprogramowania;

c) „porozumienie o transferze technologii” oznacza:

(i) porozumienie o udzieleniu licencji na korzystanie z praw do technologii zawarte przez dwa przedsiębiorstwa na potrzeby wytwarzania przez licencjobiorcę lub jego podwykonawcę(-ów) produktów objętych umową;

(ii) przeniesienie praw do technologii pomiędzy dwoma przedsiębiorstwami w celu wytwarzania produktów objętych umową, w przypadku którego część ryzyka związanego z wykorzystaniem technologii ponosi nadal cedent;

d) „porozumienie wzajemne” oznacza porozumienie o transferze technologii, w przypadku gdy dwa przedsiębiorstwa udzielają sobie, w tej samej umowie lub w oddzielnych umowach, licencji na korzystanie z praw do technologii, oraz w przypadku gdy licencje te dotyczą konkurencyjnych technologii lub gdy mogą być wykorzystane do wytwarzania konkurencyjnych produktów;

e) „porozumienie jednostronne” oznacza porozumienie o transferze technologii, w przypadku gdy jedno przedsiębiorstwo udziela drugiemu przedsiębiorstwu licencji na korzystanie z praw do technologii, albo w przypadku gdy dwa przedsiębiorstwa udzielają sobie tego rodzaju licencji, lecz licencje te nie dotyczą konkurencyjnych technologii i nie mogą być wykorzystane do wytwarzania konkurencyjnych produktów;

f) „produkt” oznacza towar lub usługę, w tym zarówno towary i usługi w toku, jak i towary i usługi gotowe;

g) „produkt objęty umową” oznacza produkt wytworzony, bezpośrednio lub pośrednio, na podstawie praw do licencjonowanej technologii;

h) „prawa własności intelektualnej” obejmują prawa własności przemysłowej, w szczególności patenty i znaki towarowe, prawo autorskie i prawa pokrewne;

i) „know-how” oznacza pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są:

(i) niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne;

(ii) istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania produktów objętych umową; oraz

(iii) zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności;

j) „właściwy rynek produktowy” oznacza rynek produktów objętych umową oraz ich substytutów, to znaczy wszystkich tych produktów, które – z uwagi na ich właściwości, ceny i zamierzone przeznaczenie – są uważane przez nabywcę za wzajemnie zamienne lub substytucyjne;

k) „właściwy rynek technologiczny” oznacza rynek praw do licencjonowanej technologii oraz ich substytutów, to znaczy wszystkich tych praw do technologii, które – z uwagi na ich właściwości, należne z ich tytułu opłaty licencyjne i zamierzone przeznaczenie – są uważane przez licencjobiorcę za wzajemnie zamienne lub substytucyjne;

l) „właściwy rynek geograficzny” oznacza obszar, na którym przedmiotowe przedsiębiorstwa prowadzą działalność w zakresie dostawy produktów lub udzielania licencji na prawa do technologii oraz popytu na produkty lub udzielanie licencji na prawa do technologii, na którym warunki konkurencji są w dostatecznym stopniu jednolite, oraz który może zostać wyodrębniony od obszarów sąsiadujących, ponieważ warunki konkurencji różnią się na tych obszarach w sposób odczuwalny;

m) „rynek właściwy” oznacza połączenie właściwego rynku produktowego lub technologicznego z właściwym rynkiem geograficznym;

n) „przedsiębiorstwa konkurujące” oznaczają przedsiębiorstwa, które konkurują na rynku właściwym, czyli:

(i) przedsiębiorstwa konkurujące na rynku właściwym, na którym udziela się licencji na prawa do technologii, to jest przedsiębiorstwa udzielające licencji na prawa do konkurencyjnych technologii (faktyczni konkurenci na rynku właściwym);

(ii) przedsiębiorstwa konkurujące na rynku właściwym, na którym prowadzi się sprzedaż produktów objętych umową, to jest przedsiębiorstwa, które wobec braku porozumienia o transferze technologii działają na rynku(-ach) właściwym(-ych), na którym(-ch) produkty objęte umową są sprzedawane (faktyczni konkurenci na rynku właściwym), lub które wobec braku porozumienia o transferze technologii, zakładając realnie, a nie tylko teoretycznie, w odpowiedzi na niewielki, lecz trwały wzrost cen względnych, prawdopodobnie zdecydowałyby się przeprowadzić, w krótkim czasie, konieczne dodatkowe inwestycje lub ponieść inne niezbędne koszty dostosowawcze, aby wejść na rynek(-i) właściwy(-e) (potencjalni konkurenci na rynku właściwym);

o) „system selektywnej dystrybucji” oznacza system dystrybucji, w którym licencjodawca zobowiązuje się do udzielenia licencji na wytwarzanie produktów objętych umową, bezpośrednio lub pośrednio, jedynie licencjobiorcom wybranym na podstawie określonych kryteriów, i w którym ci licencjobiorcy zobowiązują się do niesprzedawania produktów objętych umową nieautoryzowanym dystrybutorom na terytorium zastrzeżonym przez licencjodawcę w celu stosowania tego systemu;

p) „licencja wyłączna” oznacza licencję, na podstawie której sam licencjodawca nie jest uprawniony do prowadzenia produkcji w oparciu o prawa do licencjonowanej technologii ani nie jest uprawniony do udzielenia licencji na prawa do licencjonowanej technologii osobom trzecim, ogólnie, do określonego zastosowania lub na określonym terytorium;

q) „terytorium wyłączne” oznacza dane terytorium, na którym tylko jednemu przedsiębiorstwu wolno wytwarzać produkty objęte umową, jednak z możliwością udzielenia innemu licencjobiorcy zezwolenia na wytwarzanie produktów objętych umową na tym terytorium jedynie na rzecz konkretnego klienta, w przypadku gdy ta druga licencja została udzielona w celu utworzenia alternatywnego źródła dostaw dla tego klienta;

r) „wyłączna grupa klientów” oznacza taką grupę klientów, której tylko jednej stronie porozumienia o transferze technologii wolno czynnie sprzedawać produkty objęte umową, wytworzone z wykorzystaniem licencjonowanej technologii.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia wyrażenia „przedsiębiorstwo” , „dostawca” i „kupujący” obejmują odpowiednio ich przedsiębiorstwa powiązane.

„Przedsiębiorstwami powiązanymi” są:

a) przedsiębiorstwa, w których strona porozumienia o transferze technologii bezpośrednio lub pośrednio:

(i) jest uprawniona do wykonywania ponad połowy praw głosu; lub

(ii) jest uprawniona do powoływania ponad połowy członków rady nadzorczej, zarządu lub organów prawnie reprezentujących przedsiębiorstwo; lub

(iii) ma prawo kierowania działalnością przedsiębiorstwa;

b) przedsiębiorstwa, które – bezpośrednio lub pośrednio – mają w stosunku do strony porozumienia o transferze technologii prawa lub uprawnienia wymienione w lit. a);

c) przedsiębiorstwa, w których przedsiębiorstwo, o którym mowa w lit. b), ma – bezpośrednio lub pośrednio – prawa wymienione w lit. a);

d) przedsiębiorstwa, w których strona porozumienia o transferze technologii, wraz z jednym lub kilkoma przedsiębiorstwami, o których mowa w lit. a), b) lub c), lub w których dwa lub kilka tych ostatnich wspólnie posiadają prawa lub uprawnienia wymienione w lit. a);

e) przedsiębiorstwa, w których prawa lub uprawnienia wymienione w lit. a) wspólnie przynależą do:

(i) stron porozumienia o transferze technologii lub odpowiednio przedsiębiorstw z nimi powiązanych, o których mowa w lit. a)–d); lub

(ii) jednej lub kilku stron porozumienia o transferze technologii albo jednego lub kilku przedsiębiorstw z nimi powiązanych, o których mowa w lit. a)–d), oraz osoby trzeciej lub kilku osób trzecich.

Artykuł 2

Wyłączenie

1. Na mocy art. 101 ust. 3 Traktatu oraz z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia art. 101 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do porozumień o transferze technologii.

2. Wyłączenie przewidziane w ust. 1 stosuje się w zakresie, w jakim takie porozumienia o transferze technologii zawierają ograniczenia konkurencji wchodzące w zakres art. 101 ust. 1 Traktatu. Wyłączenie stosuje się do czasu upływu ważności, wygaśnięcia lub unieważnienia praw do licencjonowanej technologii lub, w przypadku know-how, tak długo, jak długo know-how pozostaje niejawne. Kiedy jednak know-how staje się publicznie znane w wyniku działania licencjobiorcy, wyłączenie stosuje się w okresie ważności porozumienia.

3. Wyłączenie przewidziane w ust. 1 ma także zastosowanie do postanowień, które są zawarte w umowach o transferze technologii i dotyczą zakupu produktów przez licencjobiorcę lub udzielenia licencjobiorcy licencji na inne prawa własności intelektualnej lub know-how bądź też przeniesienia ich na licencjobiorcę, jeżeli i o ile postanowienia te dotyczą bezpośrednio wytwarzania lub sprzedaży produktów objętych umową.

Artykuł 3

Progi udziału w rynku

1. W przypadku gdy przedsiębiorstwa będące stronami porozumienia są przedsiębiorstwami konkurującymi, wyłączenie przewidziane w art. 2 stosuje się pod warunkiem że łączny udział stron w rynku nie przekracza 20 % na rynku(-ach) właściwym(-ych).

2. W przypadku gdy przedsiębiorstwa będące stronami porozumienia nie są przedsiębiorstwami konkurującymi, wyłączenie przewidziane w art. 2 stosuje się pod warunkiem że udział w rynku każdej ze stron nie przekracza 30 % na rynku(-ach) właściwym(-ych).

Artykuł 4

Najpoważniejsze ograniczenia

1. W przypadku gdy przedsiębiorstwa będące stronami porozumienia są przedsiębiorstwami konkurującymi, wyłączenie przewidziane w art. 2 nie ma zastosowania do porozumień, które, bezpośrednio lub pośrednio, oddzielnie lub w połączeniu z innymi czynnikami pod kontrolą stron, mają za cel jedno z poniższych:

a) ograniczenie zdolności strony do ustalania cen przy sprzedaży produktów osobom trzecim;

b) ograniczenie produkcji, z wyjątkiem ograniczeń produkcji dotyczących produktów objętych umową, nałożonych na licencjobiorcę w porozumieniu jednostronnym lub nałożonych tylko na jednego z licencjobiorców w porozumieniu wzajemnym;

c) podział rynków lub klientów, z wyjątkiem:

(i) zobowiązania licencjodawcy lub licencjobiorcy, w porozumieniu jednostronnym, do niewytwarzania produktów z wykorzystaniem praw do licencjonowanej technologii na terytorium wyłącznym zastrzeżonym dla drugiej strony lub do nieprowadzenia sprzedaży, czynnej lub biernej, na wyłącznym terytorium lub wyłącznej grupie klientów zastrzeżonej dla drugiej strony;

(ii) nałożonego w porozumieniu jednostronnym ograniczenia sprzedaży czynnej prowadzonej przez licencjobiorcę na wyłącznym terytorium lub na rzecz wyłącznej grupy klientów, które zostały przydzielone przez licencjodawcę innemu licencjobiorcy, o ile ten ostatni nie był przedsiębiorstwem konkurującym z licencjodawcą w momencie zawierania jego własnego porozumienia licencyjnego;

(iii) zobowiązania licencjobiorcy do wytwarzania produktów objętych umową jedynie na jego własny użytek, pod warunkiem że nie nakłada się na licencjobiorcę ograniczeń w zakresie czynnej i biernej sprzedaży produktów objętych umową jako części zapasowych dla jego własnych produktów;

(iv) zobowiązania licencjobiorcy w porozumieniu jednostronnym do wytwarzania produktów objętych umową jedynie dla konkretnego klienta, w przypadku gdy licencja została udzielona w celu utworzenia alternatywnego źródła dostaw dla tego klienta;

d) ograniczenie zdolności licencjobiorcy do korzystania z jego własnych praw do technologii lub ograniczenie zdolności którejkolwiek ze stron porozumienia do prowadzenia prac badawczo- rozwojowych, chyba że to ostatnie ograniczenie jest niezbędne, aby zapobiec ujawnieniu licencjonowanego know-how osobom trzecim.

2. W przypadku gdy przedsiębiorstwa będące stronami porozumienia nie są przedsiębiorstwami konkurującymi, wyłączenie przewidziane w art. 2 nie ma zastosowania do porozumień, które, bezpośrednio lub pośrednio, oddzielnie lub w połączeniu z innymi czynnikami pod kontrolą stron, mają za cel jedno z poniższych:

a) ograniczenie zdolności strony do ustalania cen przy sprzedaży produktów osobom trzecim, bez uszczerbku dla możliwości wyznaczania najwyższej ceny sprzedaży lub zalecania ceny sprzedaży, pod warunkiem że nie jest to równoznaczne ze stałą lub najniższą ceną sprzedaży określaną w wyniku nacisku którejkolwiek ze stron lub zachęt proponowanych przez którąkolwiek ze stron;

b) ograniczenie terytorium, na którym licencjobiorca może biernie sprzedawać produkty objęte umową, lub klientów, którym może je sprzedawać, z wyjątkiem:

(i) ograniczenia sprzedaży biernej na wyłącznym terytorium lub wyłącznej grupie klientów, które są zastrzeżone dla licencjodawcy;

(ii) zobowiązania do wytwarzania produktów objętych umową jedynie na swój własny użytek, pod warunkiem że nie ma ograniczeń dla licencjobiorcy w zakresie czynnej i biernej sprzedaży produktów objętych umową jako części zapasowych dla jego własnych produktów;

(iii) zobowiązania do wytwarzania produktów objętych umową jedynie dla konkretnego klienta, w przypadku gdy licencja została udzielona w celu utworzenia alternatywnego źródła dostaw dla tego klienta;

(iv) ograniczenia sprzedaży odbiorcom końcowym przez licencjobiorcę działającego na poziomie sprzedaży hurtowej;

(v) ograniczenia sprzedaży nieautoryzowanym dystrybutorom przez uczestników systemu selektywnej dystrybucji;

c) ograniczenie sprzedaży czynnej lub biernej odbiorcom końcowym przez licencjobiorcę będącego uczestnikiem systemu selektywnej dystrybucji i działającemu na poziomie sprzedaży detalicznej, bez uszczerbku dla możliwości zakazywania uczestnikowi systemu prowadzenia działalności z nieuprawnionego miejsca.

3. W przypadku gdy przedsiębiorstwa będące stronami porozumienia nie są przedsiębiorstwami konkurującymi w momencie zawierania porozumienia, lecz stają się nimi później, stosuje się ust. 2, a nie ust. 1 w całym okresie obowiązywania porozumienia, chyba że porozumienie zostaje następnie zmienione w istotnym zakresie. Taka zmiana obejmuje zawarcie nowego porozumienia o transferze technologii między stronami, dotyczącego praw do konkurencyjnych technologii.

Artykuł 5

Wykluczone ograniczenia

1. Wyłączenie przewidziane w art. 2 nie ma zastosowania do następujących zobowiązań zawartych w porozumieniach o transferze technologii:

a) wszelkie bezpośrednie lub pośrednie zobowiązanie licencjobiorcy do udzielenia licencji wyłącznej licencjodawcy lub osobie trzeciej wyznaczonej przez licencjodawcę lub do przeniesienia praw na licencjodawcę lub taką osobę trzecią, w całości lub w części, w odniesieniu do własnych usprawnień licencjonowanej technologii lub własnych nowych zastosowań tej technologii, opracowanych przez licencjobiorcę;

b) wszelkie bezpośrednie lub pośrednie zobowiązanie strony do niekwestionowania ważności praw własności intelektualnej, które druga strona posiada w Unii, bez uszczerbku dla możliwości wypowiedzenia, w przypadku licencji wyłącznej, porozumienia o transferze technologii w razie kwestionowania przez licencjobiorcę ważności któregokolwiek z praw do licencjonowanej technologii.

2. W przypadku gdy przedsiębiorstwa będące stronami porozumienia nie są przedsiębiorstwami konkurującymi, wyłączenie przewidziane w art. 2 nie ma zastosowania do żadnego bezpośredniego lub pośredniego zobowiązania ograniczającego zdolność licencjobiorcy do korzystania z praw do jego własnej technologii lub ograniczającego zdolność którejkolwiek ze stron porozumienia do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, chyba że to ostatnie ograniczenie jest niezbędne, aby zapobiec ujawnieniu licencjonowanego know-how osobom trzecim.

Artykuł 6

Cofnięcie wyłączenia w indywidualnych przypadkach

1. Na mocy art. 29 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Komisja może cofnąć przywilej wynikający z niniejszego rozporządzenia, jeśli uzna w jakimkolwiek szczególnym przypadku, że porozumienie o transferze technologii, do którego stosuje się wyłączenie przewidziane w art. 2 niniejszego rozporządzenia, wywołuje jednak skutki niezgodne z art. 101 ust. 3 Traktatu, w szczególności w przypadku, gdy:

a) dostęp technologii osób trzecich do rynku jest ograniczony, na przykład ze względu na kumulacyjne skutki równoległych sieci podobnych restrykcyjnych porozumień zakazujących licencjobiorcom stosowania technologii osób trzecich;

b) dostęp potencjalnych licencjobiorców do rynku jest ograniczony, na przykład ze względu na kumulacyjne skutki równoległych sieci podobnych restrykcyjnych porozumień zakazujących licencjodawcom udzielania licencji innym licencjobiorcom lub ponieważ jedyny właściciel technologii udzielający licencji na odpowiednie prawa do technologii udziela wyłącznej licencji licencjobiorcy, który już prowadzi działalność na rynku produktowym na podstawie praw do technologii substytucyjnych.

2. W razie gdy w jakimkolwiek przypadku porozumienie o transferze technologii, do którego stosuje się wyłączenie przewidziane w art. 2 niniejszego rozporządzenia, wywołuje skutki niezgodne z art. 101 ust. 3 Traktatu, na terytorium państwa członkowskiego lub w jego części mającej właściwości odrębnego rynku geograficznego, urząd ds. konkurencji w danym państwie członkowskim może cofnąć przywilej wynikający z niniejszego rozporządzenia, na mocy art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, w odniesieniu do danego terytorium, w takich samych okolicznościach, jakie zostały określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 7

Niestosowanie niniejszego rozporządzenia

1. Na mocy art. 1a rozporządzenia nr 19/65/EWG Komisja może w drodze rozporządzenia oświadczyć, że w przypadku gdy równoległe sieci podobnych porozumień o transferze technologii obejmują więcej niż 50 % rynku właściwego, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do porozumień o transferze technologii zawierających szczególne ograniczenia odnoszące się do tego rynku.

2. Rozporządzenie wydawane na podstawie ust. 1 zaczyna być stosowane nie wcześniej niż sześć miesięcy po jego przyjęciu.

Artykuł 8

Stosowanie progów udziału w rynku

Do celów stosowania progów udziału w rynku określonych w art. 3 stosuje się następujące zasady:

a) udział w rynku wylicza się na podstawie danych dotyczących wartości sprzedaży rynkowej; jeżeli dane dotyczące wartości sprzedaży rynkowej są niedostępne, udział przedmiotowych przedsiębiorstw w rynku można ustalić na podstawie szacunków opartych na innych wiarygodnych informacjach rynkowych, w tym dotyczących wielkości sprzedaży;

b) udział w rynku oblicza się na podstawie danych za poprzedni rok kalendarzowy;

c) udział w rynku przedsiębiorstw, o których mowa w art. 1 ust. 2 akapit drugi lit. e), zalicza się w równych częściach każdemu przedsiębiorstwu dysponującemu prawami lub uprawnieniami wymienionymi w art. 1 ust. 2 akapit drugi lit. a);

d) udział licencjodawcy w rynku właściwym praw do licencjonowanej technologii oblicza się na podstawie obecności praw do licencjonowanej technologii na właściwym(-ych) rynku(-ach) (to jest rynek(-i) produktowy(-e) i rynek(-i) geograficzny(-e)), na którym(-ch) sprzedawane są produkty objęte umową, to jest na podstawie danych o sprzedaży dotyczących produktów objętych umową wytworzonych przez licencjodawcę i jego licencjobiorców łącznie;

e) jeżeli udział w rynku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lub 2, początkowo nie przekracza odpowiednio 20 % lub 30 %, ale następnie rośnie ponad te progi, wyłączenie przewidziane w art. 2 stosuje się nadal przez okres dwóch kolejnych lat kalendarzowych następujących po roku, w którym próg, odpowiednio 20 % lub 30 %, został przekroczony po raz pierwszy.

Artykuł 9

Związek z innymi rozporządzeniami o wyłączeniach grupowych

Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do postanowień licencyjnych w porozumieniach badawczo-rozwojowych, które są objęte przepisami rozporządzenia (UE) nr 1217/2010, lub w porozumieniach specjalizacyjnych, które są objęte przepisami rozporządzenia (UE) nr 1218/2010.

Artykuł 10

Okres przejściowy

Zakaz przewidziany w art. 101 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania w okresie od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. w odniesieniu do porozumień obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2014 r., które nie spełniają warunków wyłączenia przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, ale które w dniu 30 kwietnia 2014 r. spełniały warunki wyłączenia przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 772/2004.

Artykuł 11

Okres obowiązywania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie traci moc z dniem 30 kwietnia 2026 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2014 r.