DECYZJA RADY 2014/137/UE
z dnia 14 marca 2014 r.
w sprawie stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 203,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom krajowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Traktat zmieniający, w odniesieniu do Grenlandii, traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie (2) (traktat grenlandzki) stanowi, że Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) nie ma już zastosowania do Grenlandii. Grenlandia, będąc częścią państwa członkowskiego, jest stowarzyszona z Unią jako jeden z krajów i terytoriów zamorskich.
(2) W swojej preambule traktat grenlandzki stanowi, że należy wprowadzić postanowienia pozwalające na utrzymanie ścisłych i trwałych związków między Unią a Grenlandią oraz na uwzględnianie wzajemnych interesów, w szczególności potrzeb rozwojowych Grenlandii, a także potwierdza, że postanowienia dotyczące krajów i terytoriów zamorskich, określone w części czwartej TFUE, stanowią odpowiednie ramy dla tych stosunków.
(3) Zgodnie z art. 198 TFUE celem stowarzyszenia jest promowanie rozwoju gospodarczego i społecznego krajów i terytoriów zamorskich oraz ustanowienie ścisłych stosunków gospodarczych między nimi a Unią jako całością. Zgodnie z art. 204 TFUE postanowienia art. 198–203 TFUE stosują się do Grenlandii, z zastrzeżeniem szczególnych postanowień zawartych w Protokole (nr 34) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii, załączonym do TFUE.
(4) Postanowienia dotyczące stosowania zasad określonych w art. 198–202 TFUE zawarto w decyzji Rady 2013/775/UE (3).
(5) W swoich konkluzjach z dnia 24 lutego 2003 r. w sprawie przeglądu śródokresowego czwartego protokołu w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską, rządem Danii i autonomicznym rządem Grenlandii, uznając geostrategiczne znaczenie Grenlandii dla Unii oraz ducha współpracy wynikającego z decyzji Unii o przyznaniu Grenlandii statusu terytorium zamorskiego, Rada uzgodniła, że istnieje potrzeba rozszerzenia i wzmocnienia przyszłych stosunków między Unią a Grenlandią z uwzględnieniem znaczenia rybołówstwa oraz potrzeby wprowadzenia reform strukturalnych i sektorowych w Grenlandii. Rada wyraziła również swoje zdecydowanie, aby oprzeć przyszłe stosunki Unii z Grenlandią po 2006 r. na kompleksowym partnerstwie na rzecz zrównoważonego rozwoju, obejmującym szczegółowe porozumienie w sprawie połowów wynegocjowane według ogólnych zasad i reguł mających zastosowanie do tego rodzaju porozumień.
(6) Umowa partnerska w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (4), zawarta na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 753/2007 (5), przywołuje ducha współpracy wynikającego z decyzji o przyznaniu Grenlandii statusu terytorium zamorskiego.
(7) Wspólna deklaracja złożona przez Wspólnotę Europejską, z jednej strony, oraz autonomiczny rząd Grenlandii i rząd Danii, z drugiej strony, na temat partnerstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Grenlandią, podpisana w Luksemburgu dnia 27 czerwca 2006 r., odwołuje się do bliskich związków historycznych, politycznych, gospodarczych i kulturalnych pomiędzy Unią Europejską a Grenlandią i podkreśla potrzebę dalszego wzmocnienia partnerstwa i współpracy.
(8) Stosunki między Unią, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej, są regulowane między innymi decyzją Rady 2006/526/WE (6), która wygasła w dniu 31 grudnia 2013 r.
(9) Unia powinna nawiązać szerokie partnerstwa z nowymi podmiotami na arenie międzynarodowej, aby wspierać stabilny, sprzyjający włączeniu społecznemu porządek międzynarodowy, dążyć do realizacji wspólnych globalnych celów publicznych oraz bronić kluczowych interesów Unii i poszerzać wiedzę na temat Unii w państwach trzecich oraz w krajach i terytoriach zamorskich.
(10) Partnerstwo na podstawie niniejszej decyzji powinno pozwolić na kontynuację bliskich stosunków między Unią, z jednej strony, a Grenlandią i Danią, z drugiej, oraz powinno przyczynić się do sprostania globalnym wyzwaniom, umożliwiając opracowanie proaktywnego programu i realizację wspólnych interesów. Partnerstwo powinno również połączyć cele określone w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowanym „Europa 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (zwanym dalej „Strategią Europa 2020”), dodając tym samym spójności ze Strategią „Europa 2020” oraz propagowaniem polityki wewnętrznej i celów określonych w komunikatach Komisji, na przykład w komunikacie Komisji z dnia 2 lutego 2011 r. zatytułowanym „Stawianie czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami” , oraz ułatwiając współpracę w kontekście polityki arktycznej Unii.
(11) Unijna pomoc finansowa powinna się skoncentrować na tych obszarach, w których najmocniej oddziałuje, mając na uwadze jej potencjał działania w skali ogólnoświatowej i reagowania na globalne wyzwania, takie jak eliminowanie ubóstwa, zrównoważony rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu czy krzewienie demokracji na całym świecie, dobre rządy, prawa człowieka i praworządność, jej długoterminowe i przewidywalne zaangażowanie w pomoc rozwojową oraz jej rolę w koordynacji działań państw członkowskich.
(12) Partnerstwo na podstawie niniejszej decyzji powinno posłużyć za ramy pozwalające na regularną dyskusję o sprawach będących przedmiotem zainteresowania Unii lub Grenlandii, takich jak kwestie natury globalnej, gdzie wymiana poglądów i ewentualne zbliżenie pomysłów i opinii mogłyby być korzystne dla obu stron. W szczególności rosnący wpływ zmiany klimatu na działalność człowieka i środowisko, transport morski, zasoby naturalne, w tym surowce, a także badania i innowacje wymagają dialogu i wzmocnionej współpracy.
(13) Unijna pomoc finansowa przyznawana w ramach nowego partnerstwa powinna nadać rozwojowi Grenlandii perspektywę europejską i przyczynić się do wzmocnienia ścisłych i trwałych związków z Grenlandią, przy jednoczesnym umocnieniu jej pozycji jako wysuniętego przyczółka Unii, na podstawie wspólnych wartości i historii łączącej partnerów.
(14) Unijna pomoc finansowa na lata 2014– 2020 powinna być skoncentrowana na jednym lub co najwyżej dwóch obszarach współpracy, dzięki czemu można będzie zmaksymalizować wpływ partnerstwa, a następnie osiągnąć ekonomię skali, efekty synergii, większą skuteczność i wyeksponować działania Unii.
(15) Współpraca na podstawie niniejszej decyzji powinna zagwarantować, że przepływy zasobów będą przewidywalne i regularne, a równocześnie elastyczne i dostosowane do sytuacji w Grenlandii. W tym celu, kiedy tylko będzie to możliwe i stosowne, powinno być stosowane wsparcie budżetowe.
(16) Reguły finansowe mające zastosowanie do budżetu ogólnego Unii określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (7) oraz w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 (8).
(17) Należy chronić interesy finansowe Unii z zastosowaniem proporcjonalnych środków w całym cyklu wydatkowania, w tym poprzez zapobieganie nieprawidłowościom, ich wykrywanie i ściganie, odzyskiwanie środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładanie sankcji. Środki te powinny być stosowane zgodnie z mającymi zastosowanie porozumieniami zawartymi z organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi.
(18) Dokumenty programowe i środki finansowe konieczne do wykonania niniejszej decyzji powinny być przyjmowane w drodze aktów wykonawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (9). Ze względu na charakter tych aktów wykonawczych, w szczególności ich ukierunkowanie w zakresie kształtowania polityki oraz ich skutki finansowe, do ich przyjęcia powinna być zasadniczo wykorzystana procedura sprawdzająca, z wyjątkiem technicznych środków wykonawczych o małej skali finansowej.
(19) Wspólne zasady i procedury wdrażania unijnych instrumentów finansowania działań zewnętrznych ustanowione są w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2014 (10) (zwanym dalej „wspólnym rozporządzeniem w sprawie wdrażania” ) i w stosownych przypadkach powinny mieć zastosowanie do wykonywania niniejszej decyzji.
(20) Należy zapewnić odpowiednie, pozbawione przerwy przejście pomiędzy decyzją 2006/526/WE a niniejszą decyzją oraz należy ujednolicić okres stosowania niniejszej decyzji z okresem stosowania rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 (11). W związku z tym niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
SEKCJA 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot, ogólny cel i zakres stosowania
1. Niniejsza decyzja określa zasady dotyczące relacji pomiędzy Unią, z jednej strony, a Grenlandią i Danią, z drugiej (zwanych dalej „partnerstwem”).
2. Celem partnerstwa jest utrzymanie ścisłych i trwałych związków pomiędzy partnerami oraz przyczynianie się do zrównoważonego rozwoju Grenlandii.
Partnerstwo uznaje geostrategiczne położenie Grenlandii w regionie Arktyki, zagadnienia poszukiwania i eksploatacji zasobów naturalnych, w tym surowców, oraz gwarantuje wzmocnioną współpracę i dialog polityczny w odniesieniu do tych kwestii.
Artykuł 2
Ogólne zasady partnerstwa
1. Partnerstwo ułatwia konsultacje i dialog polityczny na temat szczegółowych celów i obszarów współpracy, o których mowa w niniejszej decyzji.
2. Partnerstwo określa w szczególności ramy dialogu politycznego o kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania partnerów i zapewnia podstawy do szerokiej współpracy i dialogu w obszarach takich, jak:
a) problemy o zasięgu globalnym, między innymi dotyczące energii, zmiany klimatu i środowiska, zasobów naturalnych, w tym surowców, transportu morskiego, badań i innowacji; oraz
b) kwestii dotyczące Arktyki.
3. Podczas wykonywania niniejszej decyzji należy zapewnić spójność z innymi obszarami działań zewnętrznych Unii oraz innymi stosownymi obszarami polityki Unii. W tym celu program środków finansowanych na podstawie niniejszej decyzji układa się na podstawie obszarów unijnej polityki współpracy wyznaczonych, między innymi, w umowach, deklaracjach i planach działań, oraz zgodnie ze strategiami współpracy przyjętymi na podstawie art. 4.
4. Decyzje co do działań w zakresie współpracy przyjmowane są w ramach ścisłych konsultacji przez rząd Grenlandii, rząd Danii oraz Komisję. Konsultacje takie prowadzi się w pełnej zgodności z odpowiednimi uprawnieniami instytucjonalnymi, prawnymi i finansowymi każdej ze stron. W tym celu niniejsza decyzja wykonywana jest przez rząd Grenlandii oraz Komisję zgodnie z ich zadaniami i zakresami odpowiedzialności.
Artykuł 3
Szczegółowe cele i główne obszary współpracy
1. Szczegółowe cele partnerstwa są następujące:
a) wspieranie Grenlandii – oraz współpraca z nią – w stawianiu czoła największym wyzwaniom, zwłaszcza konieczności zrównoważonej dywersyfikacji gospodarki, potrzebie podnoszenia umiejętności jej siły roboczej, w tym naukowców, oraz potrzebie ulepszenia grenlandzkich systemów informacyjnych w obszarze technologii informacyjno-komunikacyjnych. Osiągnięcie tych celów mierzy się procentowym udziałem bilansu handlowego w PKB, procentowym udziałem sektora rybołówstwa w eksporcie ogółem oraz wskaźnikami statystycznymi wyników edukacji i innymi wskaźnikami, które uzna się za właściwe;
b) przyczynienie się do zwiększenia potencjału grenlandzkich organów administracyjnych w zakresie formułowania i wdrażania polityk krajowych, w szczególności w nowych obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania określonych w dokumencie programowania na rzecz zrównoważonego rozwoju, o którym mowa w art. 4 ust. 1 akapit drugi. Osiągnięcie tego celu mierzy się wskaźnikami, takimi jak liczba pracowników administracyjnych, którzy ukończyli szkolenie, oraz odsetek urzędników służby cywilnej mających miejsce (długoterminowego) pobytu w Grenlandii.
2. Główne obszary współpracy w ramach partnerstwa obejmują:
a) edukację i szkolenia, turystykę i kulturę;
b) zasoby naturalne, w tym surowce;
c) energię, klimat, środowisko i różnorodność biologiczną;
d) kwestie dotyczące Arktyki;
e) sektor społeczny, mobilność siły roboczej, systemy zabezpieczenia społecznego, kwestie bezpieczeństwa żywności i bezpieczeństwa żywnościowego; oraz
f) badania i innowacje w obszarach takich jak energia, zmiana klimatu, odporność na klęski żywiołowe, zasoby naturalne, w tym surowce, oraz zrównoważone gospodarowanie żywymi zasobami.
SEKCJA 2
PROGRAMOWANIE I WDROŻENIE
Artykuł 4
Programowanie
1. W ramach partnerstwa rząd Grenlandii przyjmuje odpowiedzialność za opracowywanie i przyjmowanie polityki sektorowej w głównych obszarach współpracy, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz zapewnia odpowiednie działania następcze.
Na tej podstawie rząd Grenlandii opracowuje i przedstawia orientacyjny dokument programowania na rzecz zrównoważonego rozwoju Grenlandii (dalej zwany „dokumentem programowania”). Zadaniem dokumentu programowania jest zapewnienie spójnych ram współpracy między Unią a Grenlandią, zgodnych z ogólnym zamiarem i zakresem stosowania, celami, zasadami i politykami Unii.
2. Przygotowanie i wdrożenie dokumentu programowania musi być zgodne z następującymi zasadami skuteczności pomocy: odpowiedzialności krajowej, partnerstwa, koordynacji, harmonizacji, wykorzystania systemów krajowych, wzajemnej rozliczalności i zorientowania na wyniki.
3. Dokument programowania sporządzany jest z wykorzystaniem doświadczeń i wniosków oraz najlepszych praktyk na podstawie konsultacji i dialogu ze społeczeństwem obywatelskim, władzami lokalnymi i innymi zainteresowanymi podmiotami, w celu zapewnienia ich odpowiedniego zaangażowania i następnie odpowiedzialności za jego realizację.
Dokument programowania dostosowany jest do potrzeb i specyfiki Grenlandii; uwzględnia się w nim m.in. wpływ na zmianę klimatu oraz rozwój społeczno-ekonomiczny.
4. Projekt dokumentu programowania jest przedmiotem wymiany poglądów między rządem Grenlandii, rządem Danii a Komisją.
Rząd Grenlandii jest odpowiedzialny za ostateczne sformułowanie dokumentu programowania. Po ostatecznym sformułowaniu dokumentu programowania Komisja Europejska dokonuje jego oceny, aby stwierdzić, czy jest on zgodny z celami niniejszej decyzji i odnośnymi politykami Unii oraz czy zawiera wszystkie elementy wymagane do przyjęcia corocznej decyzji w sprawie finansowania. Do celów tej oceny rząd Grenlandii przedstawia wszystkie niezbędne informacje, w tym wyniki wszelkich studiów wykonalności.
5. Dokument programowania jest zatwierdzany zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2. Procedurę tę stosuje się również w przypadku istotnych przeglądów, które skutkują dużą zmianą strategii lub jej programowania.
Procedura sprawdzająca nie ma zastosowania do innych niż istotne zmian w dokumencie programowania, takich jak poprawki techniczne, przesunięcia środków finansowych w obrębie orientacyjnego przydziału na dany obszar priorytetowy, zwiększenie lub zmniejszenie początkowego orientacyjnego przydziału o mniej niż 20 %, pod warunkiem że te zmiany nie mają wpływu na obszary priorytetowe i cele przedstawione w dokumencie programowania. Komisja informuje o takich zmianach, które nie mają istotnego charakteru, Parlament Europejski i Radę w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia odpowiedniej decyzji.
6. We wszelkim programowaniu lub przeglądach programów przeprowadzanych po opublikowaniu sprawozdania z przeglądu śródokresowego, o którym mowa w art. 7, uwzględnia się wyniki, ustalenia i wnioski tego sprawozdania.
Artykuł 5
Wdrożenie
O ile niniejsza decyzja nie stanowi inaczej, pomoc finansowa Unii jest wdrażana zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 236/2014 oraz zgodnie z ogólnym celem i zakresem stosowania, a także zasadami ogólnymi niniejszej decyzji.
Artykuł 6
Udzielanie zamówień
Zastosowanie mają zasady dotyczące obywatelstwa i pochodzenia w zakresie postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, przyznanie dotacji i innych procedur udzielania zamówień określone w art. 8 i 9 rozporządzenia (UE) nr 236/2014, mające zastosowanie do instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 233/2014 (12).
Artykuł 7
Przegląd śródokresowy dokumentu programowania i ocena wykonania niniejszej decyzji
1. Do dnia 31 grudnia 2017 r. rząd Grenlandii, rząd Danii, i Komisja przeprowadzą śródokresowy dokument programowania i jego wpływu na całą Grenlandię. Komisja włączy w ten proces wszystkie odpowiednie zainteresowane strony, w tym podmioty niepubliczne i władze lokalne.
2. W drodze odstępstwa od art. 17 rozporządzenia (UE) nr 236/2014 do dnia 30 czerwca 2018 r. Komisja sporządza sprawozdanie z realizacji celów i europejskiej wartości dodanej niniejszej decyzji, za pomocą wyników i wskaźników wpływu na wydajność wykorzystania zasobów, w perspektywie decyzji o odnowieniu, modyfikacji lub zawieszeniu typów środków finansowanych na podstawie niniejszej decyzji. Sprawozdanie dotyczy także zakresu uproszczenia, wewnętrznej i zewnętrznej spójności współpracy ustanowionej niniejszą decyzją, dalszej adekwatności wszystkich celów, a także wkładu środków w unijne priorytety na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Uwzględnia ono wszystkie ustalenia i wnioski dotyczące długofalowego wpływu decyzji 2006/526/WE.
3. Komisja zwraca się do Grenlandii o dostarczenie wszelkich danych i informacji koniecznych, zgodnie z zasadami dotyczącymi skuteczności pomocy, do monitorowania i oceny środków finansowanych na podstawie niniejszej decyzji.
Artykuł 8
Komitet
1. Komisję wspiera Komitet Grenlandzki, zwany dalej „komitetem”. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. W przypadku gdy opinia komitetu ma zostać uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez rezultatu, jeżeli przed upływem terminu na wydanie opinii zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniosą o to zwykłą większością głosów jego członkowie.
Artykuł 9
Zakres i sposoby finansowania
1. W ramach polityki sektorowej określonej przez rząd Grenlandii wsparcie finansowe Unii może być przyznawane na rzecz następujących rodzajów działalności:
a) reform i projektów spójnych z dokumentem programowania;
b) rozwoju instytucjonalnego, budowania potencjału oraz włączania do polityki kwestii dotyczących środowiska i zmiany klimatu; oraz
c) programów współpracy technicznej.
2. Pomoc finansowa Unii ma przede wszystkim postać wsparcia budżetowego.
Artykuł 10
Finansowa kwota odniesienia
Orientacyjna kwota na wykonanie niniejszej decyzji w okresie od 2014 r. do 2020 r. wynosi 217 800 000 EUR.
SEKCJA 3
PRZEPIS KOŃCOWY
Artykuł 11
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 marca 2014 r.
| W imieniu Rady |
M. CHRISOCHOIDIS | |
Przewodniczący |
(1) Opinia z dnia 5 lutego 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. L 29 z 1.2.1985, s. 1.
(3) Decyzja Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1).
(4) Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 4.
(5) Rozporządzenie Rady (WE) nr 753/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie zawarcia Umowy partnerskiej w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską z jednej strony a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii z drugiej strony (Dz.U. L 172 z 30.5.2007, s. 1).
(6) Decyzja Rady 2006/526/WE z dnia 17 lipca 2006 r. w sprawie stosunków łączących Wspólnotę Europejską, z jednej strony, z Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony (Dz.U. L 208 z 29.7.2006, s. 28).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).
(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2014 z dnia 11 marca 2014 r. Rady ustanawiające wspólne zasady i procedury wdrażania unijnych instrumentów na rzecz finansowania działań zewnętrznych (Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 95).
(11) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).
(12) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 233/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju na lata 2014–2020 (Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 44).
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00