KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (¹), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) diazynonu, etoksazolu, fenheksamidu, lambda-cyhalotryny i profenofosu zostały określone w załączniku II i w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości acekwinocylu, biksafenu, difenokonazolu, fludioksonilu, izopyrazamu, prosulfokarbu i protiokonazolu zostały określone w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(2) W ramach procedury udzielania zezwoleń na stosowanie środków ochrony roślin zawierających substancję czynną acekwinocyl na powierzchni ogórków, melonów i dyni złożono – na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 – wniosek w sprawie zmiany obowiązujących NDP.

(3) Wniosek w tej samej sprawie dotyczący biksafenu złożono w odniesieniu do nasion rzepaku, lnu, maku i gorczycy. W odniesieniu do difenokonazolu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku pigwy, buraka, marchwi, chrzanu, karczochów jerozolimskich, pasternaku, korzenia pietruszki, rzodkiewki, salsefii, warzyw cebulowych, dyniowatych (z niejadalną skórką), cykorii, karczochów, ryżu i korzeni cykorii. W odniesieniu do etoksazolu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku wiśni, śliwek i bananów. W odniesieniu do fenheksamidu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku porzeczek i fasoli w strąkach. W odniesieniu do fludioksonilu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku dyniowatych (z niejadalną skórką) i rzodkiewek. W odniesieniu do izopyrazamu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku owoców ziarnkowych, moreli, brzoskwiń, nasion lnu, maku, rzepaku i gorczycy. W odniesieniu do lambda-cyhalotryny złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku głogu włoskiego i kaki. W odniesieniu do prosulfokarbu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku kopru. W odniesieniu do protiokonazolu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku nasion rzepaku, lnu, maku i gorczycy.

(4) Zgodnie z art. 6 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 złożono wniosek dotyczący stosowania difenokonazolu w przypadku papai. Wnioskodawca twierdzi, że dozwolone stosowanie difenokonazolu w przypadku tych upraw w Brazylii skutkuje pozostałościami przekraczającymi NDP dozwolone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 396/2005 oraz że konieczne jest ustanowienie wyższych NDP, aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu tych upraw.

(5) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały ocenione przez państwa członkowskie, których dotyczyły, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji.

(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „urzędem” ) dokonał oceny wniosków i sprawozdań oceniających, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz, w odpowiednich przypadkach, dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (²). Urząd przekazał te opinie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości.

(7) W swoich uzasadnionych opiniach Urząd stwierdził, że w odniesieniu do stosowania acekwinocylu w przypadku melonów i dyni, stosowania izopyrazamu w przypadku moreli oraz stosowania prosulfokarbu w przypadku kopru, przedłożone dane nie są wystarczające jako podstawa do ustanowienia nowych NDP. W odniesieniu do stosowania acekwinocylu w przypadku ogórków Urząd stwierdził, że przedstawione dane nie są wystarczające jako podstawa do ustanowienia nowego NDP w przypadku stosowania na wolnym powietrzu w północnej części UE.

(8) W odniesieniu do wszystkich pozostałych wniosków Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wystąpili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów przeprowadzonej dla 27 określonych grup konsumentów w Europie. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje na temat właściwości toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku długotrwałego narażenia na wymienione substancje w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych, które mogą je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji takich upraw i produktów nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD).

(9) W dniu 7 lipca 2012 r. Komisja Kodeksu Żywnościowego (³) przyjęła najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości zawarte w Kodeksie (CXL) dla profenofosu w przypadku papryki ostrej. Te CXL są bezpieczne dla konsumentów w UE i w związku z tym należy je włączyć do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 jako NDP (⁴).

(10) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają odpowiednie wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(11) W odniesieniu do diazynonu w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 określono NDP wynoszący 0,3 mg/kg w przypadku ananasów, który w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 899/2012 z dnia 21 września 2012 r. (⁵) obniżono do 0,1 mg/kg. Komisja została poinformowana, że NDP wynoszący 0,3 mg/kg w odniesieniu do diazynonu w przypadku ananasów, w wersji przed zmianami, został ustanowiony jako tolerancja w przywozie. Ponieważ utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów, należy określić ten NDP na poziomie 0,3 mg/kg, aby uniknąć barier handlowych. W związku z tym, że rozporządzenie (UE) nr 899/2012 stosuje się od dnia 26 kwietnia 2013 r., NDP diazynonu w odniesieniu do ananasów, przewidziany w niniejszym rozporządzeniu, powinien mieć zastosowanie od tej samej daty.

(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się jednak od dnia 26 kwietnia 2013 r. w odniesieniu do diazynonu w przypadku ananasów o numerze kodu 0163080.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 sierpnia 2013 r.

Załącznik

Treść załącznika w formacie HTML do pobrania tutaj