KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (¹ ), w szczególności jego art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 38 lit. c) i d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 podmioty gospodarcze, które produkują, przygotowują, przechowują, wprowadzają do obrotu, przywożą lub wywożą produkty wyprodukowane zgodnie z zasadami produkcji ustanowionymi w tym rozporządzeniu, muszą poddać swoje przedsiębiorstwa systemowi kontroli określonemu w art. 27 wymienionego rozporządzenia. Szczegółowe zasady stosowania tego systemu kontroli ustanowione są w tytule IV rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (² ).

(2) W ramach tego systemu kontroli podmioty gospodarcze muszą zgłosić swoją działalność właściwym organom, w tym informacje na temat stosownej jednostki certyfikującej, oraz podpisać deklarację, że prowadzą tę działalność zgodnie z zasadami produkcji ekologicznej, w tym akceptują środki egzekwowania w przypadku naruszeń i nieprawidłowości.

(3) Artykuł 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 przewiduje przekazywanie informacji dotyczących nieprawidłowości lub naruszeń mających wpływ na ekologiczny status produktu. Aby zwiększyć skuteczność, podmioty gospodarcze powinny informować organy kontrolne lub jednostki certyfikujące o wszelkich nieprawidłowościach lub naruszeniach mających wpływ na ekologiczny status produkowanego przez nie produktu, w tym produktów ekologicznych, które otrzymują od innych podmiotów gospodarczych.

(4) W świetle doświadczenia zyskanego przy wdrażaniu systemu kontroli i w interesie sektora produkcji ekologicznej należy ustalić minimalną liczbę próbek do pobrania i poddania analizie przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące co roku, w oparciu o ogólną ocenę ryzyka niezgodności z zasadami produkcji ekologicznej. Jeśli organ kontroli lub jednostka certyfikująca ma podejrzenia, że stosowane są produkty niedozwolone w produkcji ekologicznej, powinny one pobrać i poddać analizie próbki z produktów, których to dotyczy. W takich przypadkach nie należy stosować minimalnej liczby próbek. Organy kontrolne lub jednostki certyfikujące mogą pobierać próbki również w innych przypadkach w celu wykrycia niezgodności z unijnymi wymogami w zakresie produkcji ekologicznej.

(5) W świetle doświadczenia zyskanego przy wdrażaniu systemu kontroli i w interesie sektora produkcji ekologicznej należy przewidzieć przekazywanie stosownych informacji w przypadkach, gdy podmiot gospodarczy lub jego podwykonawcy są sprawdzani przez różne organy kontrolne lub jednostki certyfikujące lub w przypadku gdy podmioty gospodarcze lub ich podwykonawcy zmieniają organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą. Należyta wymiana informacji i przekazywanie dokumentacji dotyczącej kontroli przeprowadzonych u tych podmiotów powinny być możliwe w celu zarządzania systemem kontroli, z zachowaniem wymogów dotyczących ochrony danych osobowych, określonych w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (³ ). Podmioty gospodarcze powinny zgodzić się na przekazywanie i wymianę danych i wszystkich informacji dotyczących ich działalności w ramach systemu kontroli.

(6) W celu zapewnienia jednolitego stosowania systemu kontroli oraz aby uniknąć niejasności, należy dodać definicję terminu „dokumentacja dotycząca kontroli” do rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

(7) W art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 mowa jest o certyfikacie elektronicznym jako jednej z form certyfikatu. Należy wyjaśnić, że w przypadku certyfikatu elektronicznego nie jest wymagane złożenie podpisu na certyfikacie, jeżeli autentyczność certyfikatu wykazano inaczej przy pomocy metody elektronicznej uniemożliwiającej ingerowanie w jego treść.

(8) Doświadczenie pokazało, że konieczne jest wyjaśnienie w odniesieniu do wymiany informacji między państwami członkowskimi w przypadkach, gdy państwo członkowskie stwierdza nieprawidłowości lub naruszenia dotyczące zgodności produktów przywożonych zgodnie z art. 33 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub art. 19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (⁴ ).

(9) Ponadto zasadne jest jasne określenie procedury dotyczącej wymiany informacji między państwami członkowskimi w przypadkach nieprawidłowości lub naruszeń, z uwzględnieniem najlepszych wzorców wypracowanych od 2009 r.

(10) W celu zapewnienia spójności z art. 33 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (⁵ ) należy wyjaśnić, że państwa członkowskie powinny zapewnić otrzymanie przez agencję płatniczą wystarczających informacji na temat przeprowadzonych kontroli w przypadku, gdy kontrole nie są przeprowadzane przez agencję płatniczą.

(11) Zgodnie z art. 44 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶ ) państwa członkowskie są zobowiązane wskazać w swoich sprawozdaniach rocznych wszelkie zmiany ich wieloletniego krajowego planu kontroli w celu uwzględnienia, między innymi, nowych przepisów. Komisja powinna dysponować niezbędnymi danymi i informacjami na temat nadzoru sprawowanego przez właściwe organy państw członkowskich w odniesieniu do produkcji ekologicznej. W związku z tym należy zobowiązać państwa członkowskie do zmiany ich krajowych planów kontroli w celu uwzględnienia tego nadzoru i zawarcia informacji o tych zmianach oraz właściwych danych dotyczących produkcji ekologicznej w sprawozdaniu rocznym, o którym mowa w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 882/2004. Należy zezwolić państwom członkowskim na przedstawienie tych danych dotyczących produkcji ekologicznej w osobnym rozdziale w ich krajowym planie kontroli i w sprawozdaniu rocznym.

(12) Oprócz obowiązków dotyczących kontroli określonych w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004, w tytule V rozporządzenia (WE) nr 834/2007 oraz w rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 przedstawiono bardziej szczegółowe przepisy dotyczące kontroli w sektorze produkcji ekologicznej. W przypadku gdy właściwy organ powierza zadania związane z kontrolą jednostkom certyfikującym będącym podmiotami prywatnymi, rozporządzenie (WE) nr 834/2007 określa bardziej szczegółowe wymogi i obowiązki, jakie każda jednostka certyfikująca musi spełniać.

(13) Doświadczenie pokazało, że określone przepisy dotyczące kontroli produkcji ekologicznej muszą być bardziej szczegółowe, w szczególności w celu zwiększenia nadzoru właściwych organów nad jednostkami certyfikującymi, którym powierzono zadania związane z kontrolą. Przepisy te należy uwzględnić jako jednolite wymogi minimalne w systemie kontroli państw członkowskich, ustanowionym zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

(14) Właściwe organy państw członkowskich powinny posiadać udokumentowane procedury powierzania zadań jednostkom certyfikującym i nadzoru nad nimi w celu zapewnienia przestrzegania wymogów regulacyjnych.

(15) Należy usprawnić wymianę informacji w ramach państw członkowskich, między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją na temat nadzoru prowadzonego przez właściwe organy oraz należy przyjąć w tym zakresie jednolite wymogi minimalne.

(16) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 889/2008.

(17) W celu zapewnienia skuteczności systemu kontroli dodatkowe elementy, dodane niniejszym rozporządzeniem, które mają zostać uwzględnione w zobowiązaniu zawartym w deklaracji podpisywanej przez podmiot gospodarczy, jak określono w art. 63 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 889/2008, powinny mieć również zastosowanie do podmiotów gospodarczych, które podpisały tę deklarację przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(18) W celu zapewnienia płynnego przejścia od obecnego systemu kontroli do systemu zmienionego niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2014 r.

(19) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 889/2008

W rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 dodaje się lit. s) w brzmieniu:

„ s) »dokumentacja dotycząca kontroli« oznacza wszystkie informacje i dokumenty przekazywane do celów systemu kontroli właściwym organom państwa członkowskiego lub organom kontrolnym i jednostkom certyfikującym przez podmiot gospodarczy podlegający systemowi kontroli, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, w tym wszystkie istotne informacje i dokumenty dotyczące tego podmiotu gospodarczego lub jego działalności będące w posiadaniu właściwych organów, organów kontrolnych i jednostek certyfikujących, z wyjątkiem informacji lub dokumentów, które nie mają wpływu na funkcjonowanie systemu kontroli.”;

2) w art. 63 ust. 2 akapit pierwszy dodaje się lit. d)–h) w brzmieniu:

„d) do zaakceptowania, w przypadkach gdy podmiot gospodarczy lub jego podwykonawcy są kontrolowani przez różne organy kontrolne lub jednostki certyfikujące zgodnie z systemem kontroli utworzonym przez zainteresowane państwo członkowskie, wymiany informacji między tymi organami lub jednostkami;

e) do zaakceptowania, w przypadkach gdy podmiot gospodarczy lub jego podwykonawcy zmieniają organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą, faktu przekazania dokumentacji dotyczącej kontroli do nowego organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej;

f) do zaakceptowania, w przypadkach gdy podmiot gospodarczy wycofuje się z systemu kontroli, obowiązku bezzwłocznego poinformowania o tym odpowiedniego organu i organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej;

g) do zaakceptowania, w przypadkach gdy podmiot gospodarczy wycofuje się z systemu kontroli, iż dokumentację dotyczącą kontroli przechowuje się przez okres co najmniej pięciu lat;

h) do zaakceptowania zobowiązania do niezwłocznego poinformowania odpowiedniego organu kontroli/odpowiednich organów kontroli lub jednostki certyfikującej/jednostek certyfikujących o wszelkich nieprawidłowościach lub naruszeniach mających wpływ na ekologiczny status ich produktu lub produktów ekologicznych otrzymanych od innych podmiotów gospodarczych lub podwykonawców.”;

3) art. 65 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobiera i poddaje analizie próbki celem wykrycia produktów niedozwolonych w produkcji ekologicznej, sprawdzenia technik produkcji niezgodnych z zasadami produkcji ekologicznej lub celem wykrycia ewentualnego skażenia produktami niedozwolonymi w produkcji ekologicznej. Liczba próbek, jaką dany organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobiera i poddaje analizie co roku, odpowiada co najmniej 5 % liczby podmiotów gospodarczych objętych jego/jej kontrolą. Wybór podmiotów gospodarczych, od których należy pobrać próbki, opiera się na ogólnej ocenie ryzyka niezgodności z zasadami produkcji ekologicznej. Ta ogólna ocena obejmuje wszystkie etapy produkcji, przygotowania i dystrybucji.

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobiera i poddaje analizie próbki w każdym przypadku, w którym podejrzewa stosowanie produktów lub technik niedozwolonych w produkcji ekologicznej. W takich przypadkach nie ma zastosowania minimalna liczba próbek do pobrania i poddania analizie.

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca może pobierać i poddać analizie próbki również w innych przypadkach celem wykrycia produktów niedozwolonych w produkcji ekologicznej, sprawdzenia technik produkcji niezgodnych z zasadami produkcji ekologicznej lub celem wykrycia ewentualnego skażenia produktami niedozwolonymi w produkcji ekologicznej.” ;

4) w art. 68 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku certyfikatu elektronicznego, o którym mowa w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, nie jest wymagane złożenie podpisu w polu 8 certyfikatu, jeżeli autentyczność certyfikatu wykazuje się inaczej przy pomocy metody elektronicznej uniemożliwiającej ingerowanie w jego treść.”;

5) art. 92 i 92a otrzymują brzmienie:

„Artykuł 92

Wymiana informacji pomiędzy organami kontrolnymi, jednostkami certyfikującymi i właściwymi organami

1. W przypadku gdy podmiot gospodarczy lub jego podwykonawcy są kontrolowani przez różne organy kontrolne lub jednostki certyfikujące, organy kontrolne lub jednostki certyfikujące wymieniają stosowne informacje na temat działań objętych ich kontrolą.

2. W przypadku gdy podmioty gospodarcze lub ich podwykonawcy zmieniają organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą, zmiany są bezzwłocznie zgłaszane właściwemu organowi przez zainteresowane organy kontrolne lub jednostki certyfikujące.

Poprzedni organ kontroli lub jednostka certyfikująca przekazuje istotne elementy dokumentacji dotyczącej kontroli przeprowadzonych u danego podmiotu gospodarczego i sprawozdania, o których mowa w art. 63 ust. 2 akapit drugi, kolejnemu organowi kontroli lub jednostce certyfikującej.

Nowy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, że niezgodności odnotowane w sprawozdaniu przez poprzedni organ kontrolny lub poprzednią jednostkę certyfikującą zostały usunięte przez podmiot gospodarczy lub są przez niego usuwane.

3. W przypadku gdy podmiot gospodarczy wycofuje się z systemu kontroli, odpowiedni organ kontrolny lub jednostka certyfikująca bezzwłocznie powiadamiają o tym fakcie właściwy organ.

4. Jeżeli organ kontrolny lub jednostka certyfikująca stwierdzają nieprawidłowości lub naruszenia wywierające wpływ na ekologiczny status produktów, zobowiązane są niezwłocznie zawiadomić o tym właściwy organ państwa członkowskiego, przez które zostały wyznaczone lub zatwierdzone zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Wymieniony właściwy organ może z własnej inicjatywy zażądać przedstawienia wszelkich innych informacji dotyczących nieprawidłowości lub naruszeń.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości lub naruszeń w odniesieniu do produktów podlegających kontroli innych organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących powiadamiają one niezwłocznie również te organy lub jednostki.

5. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki i określają udokumentowane procedury w celu umożliwienia wymiany informacji między wszystkimi organami kontrolnymi, które wyznaczyły, lub wszystkimi jednostkami certyfikującymi, które zatwierdziły zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, w tym procedury wymiany informacji w celu zbadania certyfikatu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 wymienionego rozporządzenia.

6. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki i ustanawiają udokumentowane procedury, aby zapewnić, że informacje dotyczące wyników inspekcji i wizyt kontrolnych, o których mowa w art. 65 niniejszego rozporządzenia, są przekazywane agencji płatniczej zgodnie z potrzebami tej agencji, jak przewidziano w art. 33 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 65/2011 (*).

Artykuł 92a

Wymiana informacji pomiędzy państwami członkowskimi a Komisją

1. W przypadku gdy państwo członkowskie stwierdza nieprawidłowości lub naruszenia związane ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do produktu pochodzącego z innego państwa członkowskiego i noszącego oznaczenia określone w tytule IV rozporządzenia (WE) nr 834/2007 oraz w tytule III lub załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, bezzwłocznie powiadamia ono państwo członkowskie, które wyznaczyło organ kontrolny lub zatwierdziło jednostkę certyfikującą, pozostałe państwa członkowskie i Komisję za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy państwo członkowskie stwierdza nieprawidłowości lub naruszenia w zakresie zgodności produktów przywiezionych zgodnie z art. 33 ust. 2 lub 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 z wymogami określonymi w tym rozporządzeniu lub w rozporządzeniu (WE) nr 1235/2008, bezzwłocznie informuje ono o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

3. W przypadku gdy państwo członkowskie stwierdza nieprawidłowości lub naruszenia w zakresie zgodności produktów przywiezionych zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 z wymogami określonymi w tym rozporządzeniu oraz w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007, bezzwłocznie powiadamia o tym państwo członkowskie, które wydało zezwolenie, pozostałe państwa członkowskie i Komisję za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. Powiadomienie zostaje przesłane do pozostałych państw członkowskich oraz do Komisji, w przypadku gdy nieprawidłowości lub naruszenia stwierdzono w przypadku produktów, w odniesieniu do których dane państwo członkowskie samo wydało zezwolenie, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

4. Państwo członkowskie, które otrzymuje powiadomienie dotyczące produktów niezgodnych z wymogami zgodnie z ust. 1 lub 3, lub państwo członkowskie, które wydało zezwolenie, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1235/2008, na produkt, w odniesieniu do którego stwierdzono nieprawidłowości lub naruszenia, bada pochodzenie nieprawidłowości lub naruszeń. Podejmuje ono bezzwłocznie odpowiednie działania.

Informuje ono państwo członkowskie, które wysłało powiadomienie, pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wynikach dochodzenia i o podjętych działaniach, odpowiadając na pierwotne powiadomienie przez system, o którym mowa w art. 94 ust. 1. Odpowiedź należy przesłać w ciągu 30 dni kalendarzowych od daty pierwotnego powiadomienia.

5. Państwo członkowskie, które przekazało pierwotne powiadomienie, może zwrócić się do odpowiadającego państwa członkowskiego z prośbą o dodatkowe informacje, jeśli zajdzie taka potrzeba. W każdym przypadku po otrzymaniu odpowiedzi lub dodatkowych informacji od powiadomionego państwa członkowskiego państwo członkowskie, które przekazało pierwotne powiadomienie, wprowadza wymagane wpisy i aktualizacje w systemie, o którym mowa w art. 94 ust. 1.

Artykuł 92b

Publikowanie informacji

Państwa członkowskie podają w odpowiedni sposób do wiadomości publicznej, łącznie z publikacją w internecie, zaktualizowane wykazy, o których mowa w art. 28 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, zawierające zaktualizowane certyfikaty dotyczące każdego podmiotu gospodarczego, o których mowa w art. 29 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, korzystając ze wzoru określonego w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie przestrzegają należycie wymogów dotyczących ochrony danych osobowych ustanowionych w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (**).

_________

(*) Dz.U. L 25 z 28.1.2011, s. 8.

(**) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.”;

6) [1] w tytule IV dodaje się rozdział 9 w brzmieniu:

„ ROZDZIAŁ 9

Nadzór właściwych organów

Artykuł 92c

Działania nadzorcze w odniesieniu do jednostek certyfikujących

1. Działania nadzorcze prowadzone przez właściwe organy przekazujące jednostkom certyfikującym zadania związane z kontrolą zgodnie z art. 27 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 koncentrują się na ocenie operacyjnej skuteczności działania tych jednostek certyfikujących, z uwzględnieniem wyników prac krajowej jednostki akredytującej, o której mowa w art. 2 ust. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 (*).

Te działania nadzorcze obejmują ocenę wewnętrznych procedur kontroli jednostek certyfikujących, zarządzanie oraz badanie dokumentacji dotyczącej kontroli w świetle zobowiązań ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 834/2007 oraz weryfikację postępowania w przypadku oraz postępowania w przypadku odwołań i skarg.

2. Właściwe organy wymagają, aby jednostki certyfikujące przedstawiły dokumentację dotyczącą stosowanej przez nie procedury analizy ryzyka.

Procedura analizy ryzyka musi być opracowana w taki sposób, aby:

a) wynik przeprowadzonej analizy ryzyka stanowił podstawę do określenia intensywności niezapowiedzianych lub zapowiedzianych corocznych inspekcji i wizyt kontrolnych;

b) przeprowadzano zgodnie z art. 65 ust. 4 dodatkowe wyrywkowe wizyty kontrolne u co najmniej 10 % operatorów objętych umową zgodnie z kategorią ryzyka;

c) co najmniej 10 % wszystkich inspekcji i wizyt kontrolnych przeprowadzanych zgodnie z art. 65 ust. 1 i 4 było niezapowiedzianych;

d) wyboru podmiotów, które mają zostać poddane niezapowiedzianym inspekcjom i wizytom kontrolnym, dokonywano na podstawie analizy ryzyka oraz aby te wizyty kontrolne planowano w zależności od poziomu ryzyka.

3. Właściwe organy przekazujące jednostkom certyfikującym zadania związane z kontrolą sprawdzają, czy pracownicy jednostek certyfikujących dysponują wystarczającą wiedzą, łącznie z wiedzą o elementach ryzyka mających wpływ na ekologiczny status produktów, kwalifikacjami, przeszkoleniem i doświadczeniem w zakresie produkcji ekologicznej w ogóle i właściwych przepisów Unii w szczególności, oraz czy stosowane są odpowiednie przepisy dotyczące rotacji inspektorów.

4. Właściwe organy powinny posiadać udokumentowane procedury w zakresie przekazywania zadań jednostkom certyfikującym, zgodnie z art. 27 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, oraz w zakresie nadzoru zgodnie z przepisami niniejszego artykułu, w odniesieniu do rodzaju informacji, które mają być przekazywane przez jednostki certyfikujące.

Artykuł 92d

Katalog środków w przypadku nieprawidłowości i naruszeń

Właściwe organy przyjmują i przekazują jednostkom certyfikującym, którym zostały przekazane zadania związane z kontrolą, katalog zawierający co najmniej opis naruszeń i nieprawidłowości wywierających wpływ na ekologiczny status produktów oraz odpowiednich środków, które mają być stosowane przez jednostki certyfikujące w przypadku naruszeń i nieprawidłowości ze strony podmiotów gospodarczych objętych ich kontrolą, które prowadzą produkcję ekologiczną.

Właściwe organy mogą z własnej inicjatywy uwzględnić w katalogu inne istotne informacje.

Artykuł 92e

Coroczna inspekcja jednostek certyfikujących

Właściwe organy organizują co roku inspekcję jednostek certyfikujących, którym zostały przekazane zadania związane z kontrolą zgodnie z art. 27 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 834/2007. Do celów corocznej inspekcji właściwy organ bierze pod uwagę wyniki prac krajowej jednostki akredytującej, o której mowa w art. 2 ust. 11 rozporządzenia (WE) nr 765/2008. Podczas corocznej inspekcji właściwy organ weryfikuje w szczególności:

a) zgodność ze standardową procedurą kontroli przedłożoną przez jednostkę certyfikującą właściwemu organowi zgodnie z art. 27 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

b) czy jednostka certyfikująca posiada wystarczającą liczbę odpowiednio wykwalifikowanych i doświadczonych pracowników zgodnie z art. 27 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 oraz czy przeprowadzono szkolenie dotyczące rodzajów ryzyka mających wpływ na ekologiczny status produktów;

c) czy jednostka certyfikująca posiada i stosuje udokumentowane procedury i wzory w odniesieniu do:

(i) rocznej analizy ryzyka, zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007;

(ii) przygotowania strategii doboru próby na podstawie ryzyka, pobierania próbek i badań laboratoryjnych;

(iii) wymiany informacji z innymi jednostkami certyfikującymi i z właściwym organem;

(iv) wstępnych i sprawdzających wizyt kontrolnych u podmiotów gospodarczych podlegających ich kontroli;

(v) stosowania katalogu środków, które mają być stosowane w przypadku naruszeń i nieprawidłowości, i podejmowania działań następczych;

(vi) przestrzegania wymogów dotyczących ochrony danych osobowych podmiotów znajdujących się pod jego kontrolą, określonych przez państwa członkowskie, w których dany właściwy organ działa, i zgodnie z dyrektywą 95/46/WE.

Artykuł 92f

Dane dotyczące produkcji ekologicznej w wieloletnich krajowych planach kontroli i w sprawozdaniu rocznym

Państwa członkowskie zapewniają uwzględnienie w swoich wieloletnich krajowych planach kontroli, o których mowa w art. 41 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, nadzoru nad kontrolą produkcji ekologicznej zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz włączenie danych dotyczących tego nadzoru, zwanych dalej »danymi dotyczącymi produkcji ekologicznej«, do sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 882/2004. Dane dotyczące produkcji ekologicznej obejmują zagadnienia wymienione w załączniku XIIIb do niniejszego rozporządzenia.

Dane dotyczące produkcji ekologicznej opierają się na informacjach dotyczących kontroli przeprowadzonych przez jednostki certyfikujące lub organy kontrolne oraz audytów przeprowadzanych przez właściwy organ.

Poczynając od roku 2015, w odniesieniu do danych za rok 2014 dane przedstawiane są zgodnie z wzorami określonymi w załączniku XIIIc do niniejszego rozporządzenia.

Państwa członkowskie mogą wprowadzić dane dotyczące produkcji ekologicznej w formie rozdziału dotyczącego produkcji ekologicznej w swoim krajowym planie kontroli i sprawozdaniu rocznym.

_______ __

(*) Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30”;

7) dodaje się załączniki XIIIb i XIIIc, których tekst znajduje się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Przepisy przejściowe

Litery d)–h) w art. 63 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 889/2008, dodane w art. 1 pkt 2 niniejszego rozporządzenia, stosuje się również do podmiotów gospodarczych, które podpisały deklarację, o której mowa w art. 63 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 889/2008, przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 kwietnia 2013 r.