RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (¹) przewidziano wymóg ustanawiania środków regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenie działalności połowowej w sposób zrównoważony, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, a w szczególności sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również w świetle wszelkich opinii uzyskanych od regionalnych komitetów doradczych.

(2) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym – w stosownych przypadkach – określonych warunków, które są funkcjonalnie z nimi związane. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby każde państwo członkowskie miało zapewnioną względną stabilność działalności połowowej w przypadku każdego stada lub łowiska oraz z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.

(3) Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z odpowiednimi regionalnymi komitetami doradczymi.

(4) W odniesieniu do stad objętych szczegółowymi planami wieloletnimi wielkości TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach. W związku z tym TAC w odniesieniu do południowego stada morszczuka, homarca, soli w zachodniej części kanału La Manche, śledzia atlantyckiego w wodach na zachód od Szkocji oraz dorsza atlantyckiego w cieśninie Kattegat, w wodach na zachód od Szkocji i w Morzu Irlandzkim należy ustalać zgodnie z przepisami zawartymi w następujących aktach prawnych: rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego (²); rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w zachodniej części kanału La Manche (³); rozporządzenie Rady (WE) nr 1300/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające wieloletni plan dotyczący zasobów śledzia występujących przy zachodnim wybrzeżu Szkocji oraz połowów tych zasobów (⁴) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 1342/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza i połowów tych zasobów (⁵) („plan dotyczący dorsza”). Jednakże w odniesieniu do północnego stada morszczuka (rozporządzenie (WE) nr 811/2004 (⁶)) oraz soli w Zatoce Biskajskiej (rozporządzenie (WE) nr 388/2006 (⁷)) osiągnięto minimalne cele w zakresie odnowy tych stad i planów zarządzania, a zatem należy zastosować się do przedłożonych opinii naukowych w celu osiągnięcia lub utrzymania wielkości TAC na poziomach maksymalnego podtrzymywalnego połowu, zależnie od przypadku.

(5) W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających lub rzetelnych danych, pozwalających na oszacowanie ich wielkości, środki w zakresie zarządzania i poziomy TAC powinny być zgodne z zasadą ostrożnego podejścia do zarządzania rybołówstwem, określoną w art. 3 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępne informacje o tendencjach zachodzących w stadzie i kwestie związane z połowami mieszanymi.

(6) Zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (⁸), należy określić stada, które podlegają różnym środkom, o których mowa w tym rozporządzeniu.

(7) W przypadku gdy TAC w odniesieniu do danego stada przydzielany jest tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie działało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa.

(8) W ramach niektórych TAC państwa członkowskie powinny móc przyznawać dodatkowe przydziały statkom, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Celem tych testów jest sprawdzenie systemu kwot połowowych, tzn. systemu, w którego ramach wszystkie połowy powinny podlegać wyładunkowi i wliczeniu do kwot, aby zapobiegać odrzutom oraz marnowaniu zawartych w nich zasobów ryb, które można wykorzystać w inny sposób. Niekontrolowane odrzuty ryb stanowią zagrożenie dla długoterminowego zrównoważenia zasobów ryb jako dobra publicznego, a zatem dla celów wspólnej polityki rybołówstwa. Systemy kwot połowowych z kolei zachęcają w swej istocie rybaków do optymalizacji selektywności w ramach ich działalności połowowej. W celu osiągnięcia racjonalnego zarządzania odrzutami w pełni udokumentowana działalność połowowa powinna raczej obejmować każdą przeprowadzoną na morzu operację niż wyładunki w porcie. Dlatego warunki dla państw członkowskich, umożliwiające im przyznawanie takich dodatkowych przydziałów, powinny obejmować obowiązek stosowania kamer telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników (zwanych łącznie „systemem CCTV”). Powinno to zapewnić szczegółową rejestrację wszystkich zatrzymanych i odrzuconych części połowów. System oparty na obserwatorach działających w czasie rzeczywistym na pokładzie byłby mniej wydajny, droższy i mniej niezawodny. W związku z tym stosowanie systemów CCTV jest obecnie warunkiem wstępnym realizacji programów ograniczania odrzutów, takich jak w pełni udokumentowane połowy. W ramach stosowania takiego systemu muszą być jednak przestrzegane wymogi dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁹).

(9) W celu zapewnienia, aby testy dotyczące w pełni udokumentowanych połowów rzeczywiście umożliwiały skuteczną ocenę potencjału systemów kwot połowowych w zakresie kontrolowania bezwzględnej śmiertelności połowowej odnośnych stad, niezbędne jest wliczenie wszystkich ryb złowionych w wyniku tych testów, także tych poniżej minimalnego rozmiaru, do łącznego przydziału przyznanego statkowi uczestniczącemu w testach oraz zakończenie operacji połowowej w momencie wyczerpania tego przydziału przez dany statek. Należy też umożliwić transfery przydziałów między statkami uczestniczącymi w takich w pełni dokumentowanych połowach testowych a statkami, które w nich nie biorą udziału, pod warunkiem że możliwe jest wykazanie, że nie zwiększają się odrzuty dokonywane przez statki nieuczestniczące w takich połowach.

(10) Konieczne jest ustalenie pułapów nakładu połowowego na 2013 r. zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2166/2005, art. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2007, art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2008, z jednoczesnym uwzględnieniem rozporządzenia Rady (WE) nr 754/2009 z dnia 27 lipca 2009 r. wyłączającego niektóre grupy statków z systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 (¹⁰).

(11) W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem podlegać pełnym ograniczeniom w formie ogólnego zakazu ich połowów.

(12) Cztery obszary TAC dotyczące północnego stada morszczuka odpowiadają temu samemu stadu biologicznemu, dlatego aby zapewnić pełne wykorzystanie uprawnień do połowów, należy umożliwić realizację elastycznych ustaleń dla państw członkowskich uczestniczących w takich połowach między TAC dla obszaru IIIa na wodach UE podrejonów 22–32 a TAC dla wód UE obszarów IIa i IV.

(13) Z uprawnień do połowów należy korzystać w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii.

(14) Korzystanie z uprawnień do połowów dostępnych dla statków UE i ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (¹¹), a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Należy zatem ustalić kody stosowane przez państwa członkowskie podczas przesyłania Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.

(15) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania w odniesieniu do udzielania poszczególnym państwom członkowskim upoważnień do korzystania z systemu zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.

(16) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatu arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (¹²).

(17) Aby uniknąć przerwania działalności połowowej i zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2013 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2013 r. W związku z pilnym charakterem sprawy niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1. W niniejszym rozporządzeniu ustala się uprawnienia do połowów dla statków UE w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych.

2. Uprawnienia do połowów, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a) limity połowowe na 2013 r.;

b) ograniczenia nakładu połowowego w okresie od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r.

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do statków UE.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „statek UE” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b) „wody UE” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z krajami i terytoriami zamorskimi wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

c) „całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego ze stad ryb;

d) „kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii lub państwu członkowskiemu;

e) „wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego państwa;

f) „rozmiar oczek” oznacza rozmiar oczek sieci rybackich określony zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 517/2008 (¹³);

g) „rejestr floty rybackiej UE” oznacza rejestr utworzony przez Komisję zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

h) „dziennik połowowy” oznacza dziennik, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

i) „oceny analityczne” oznaczają ilościową ocenę tendencji zachodzących w obrębie określonego stada, opartą na danych dotyczących biologii i eksploatacji stada, których jakość w świetle analizy naukowej okazała się wystarczająco wysoka, aby możliwe było wydanie opinii naukowej dotyczącej przyszłych połowów.

Artykuł 4

Obszary połowowe

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:

a) obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 (¹⁴);

b) „cieśnina Skagerrak” oznacza obszar geograficzny ograniczony od zachodu linią biegnącą od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

c) „cieśnina Kattegat” oznacza obszar geograficzny ograniczony od północy linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a od południa ograniczony linią biegnącą od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

d) „jednostka 16 podobszaru ICES VII” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

53° 30′ N 15° 00′ W,

53° 30′ N 11° 00′ W,

51° 30′ N 11° 00′ W,

51° 30′ N 13° 00′ W,

51° 00′ N 13° 00′ W,

51° 00′ N 15° 00′ W,

53° 30′ N 15° 00′ W;

e) „Zatoka Kadyksu” oznacza obszar geograficzny rejonu ICES IXa na wschód od 7^o 23′ 48″ W;

f) obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 216/2009 (¹⁵).

TYTUŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 5

TAC i przydziały

TAC dla statków UE na wodach UE lub na pewnych wodach nienależących do UE oraz podział tych TAC między państwa członkowskie, a także – w stosownych przypadkach – warunki, które są funkcjonalnie z nimi związane, określono w załączniku I.

Artykuł 6

TAC, które mają być określone przez państwa członkowskie

1. TAC dla pewnych stad ryb są określone przez odnośne państwo członkowskie. Stada te określono w załączniku I.

2. TAC, które mają być określone przez państwo członkowskie:

a) muszą być zgodne z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności z zasadą zrównoważonej eksploatacji stada; oraz

b) muszą prowadzić:

(i) z jak największym prawdopodobieństwem – jeżeli dostępne są oceny analityczne – do eksploatacji stada zgodnej z maksymalnym podtrzymywalnym połowem, począwszy od 2015 r.;

(ii) jeżeli oceny analityczne nie są dostępne lub są niepełne – do eksploatacji stada zgodnej z podejściem ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem.

3. Do dnia 15 marca 2013 r. każde odnośne państwo członkowskie przedłoży Komisji następujące informacje:

a) przyjęte TAC;

b) zgromadzone i ocenione przez odnośne państwo członkowskie dane, na podstawie których określono wysokość przyjętych TAC;

c) szczegółowe uzasadnienie zgodności przyjętych TAC z ust. 2.

Artykuł 7

Dodatkowe przydziały dla statków uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów

1. W przypadku niektórych stad państwo członkowskie może przyznać dodatkowy przydział statkom pływającym pod jego banderą, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Stada te określono w załączniku I.

2. Dodatkowy przydział, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać ogólnego limitu określonego w załączniku I jako odsetek kwoty przyznanej temu państwu członkowskiemu.

3. Dodatkowy przydział, o którym mowa w ust. 1, musi spełniać następujące warunki:

a) statek stosuje kamery telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników (zwane łącznie „systemem CCTV”), które rejestrują całość działalności połowowej oraz działalności związanej z przetwarzaniem prowadzonej na pokładzie;

b) dodatkowy przydział przyznany pojedynczemu statkowi uczestniczącemu w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie przekracza żadnego z wymienionych niżej limitów:

(i) 75 % odrzutów określonych szacunkowo przez dane państwo członkowskie dla typu statku, do którego należy określony statek, któremu przyznano dodatkowy przydział;

(ii) 30 % indywidualnego przydziału dla danego statku ustalonego przed przystąpieniem do udziału w testach;

c) wszystkie połowy ze stad objętych dodatkowym przydziałem, jakich dokona statek, w tym także ryb poniżej minimalnych rozmiarów określonych w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98, są odliczane od indywidualnego przydziału tego statku, jako uzyskane z dodatkowego przydziału przyznanego na podstawie niniejszego artykułu;

d) po całkowitym wykorzystaniu przez dany statek dodatkowego przydziału w odniesieniu do któregokolwiek ze stad statek ten musi przerwać wszelką działalność połowową w danym obszarze TAC;

e) w odniesieniu do stad, co do których niniejszy artykuł może być stosowany, państwa członkowskie mogą zezwolić na transfer indywidualnego przydziału lub dowolnej jego części od statków nieuczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów do statków, które w tych testach uczestniczą, pod warunkiem że można wykazać, że nie wzrosną odrzuty dokonywane przez statki nieuczestniczące w takich połowach.

4. Niezależnie od ust. 3 lit. b) ppkt (i) państwo członkowskie może wyjątkowo przyznać statkowi pływającemu pod jego banderą dodatkowy przydział przewyższający 75 % odrzutów szacowanych dla typu statku, do którego należy określony statek, któremu przyznano dodatkowy przydział, pod warunkiem że:

a) wskaźnik odrzutów szacowanych dla danego typu statku wynosi poniżej 10 %;

b) włączenie tego typu statku jest ważne dla oceny możliwości systemu CCTV do celów kontroli;

c) wszystkie statki uczestniczące w testach nie przekroczą łącznie ogólnego limitu 75 % szacowanych odrzutów.

5. W zakresie, w jakim nagrania uzyskane zgodnie z ust. 3 lit. a) wiążą się z przetwarzaniem danych osobowych w rozumieniu dyrektywy 95/46/WE, dyrektywa ta ma zastosowanie do przetwarzania takich danych.

6. W przypadku gdy państwo członkowskie wykryje, że statek uczestniczący w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie spełnia warunków określonych w ust. 3, natychmiast wycofuje dodatkowy przydział przyznany temu statkowi oraz wyklucza go z uczestnictwa w tych testach na pozostałą część 2013 r.

7. Przed przyznaniem dodatkowego przydziału, o którym mowa w ust. 1–6, państwo członkowskie przedkłada Komisji następujące informacje:

a) wykaz statków pływających pod jego banderą uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów;

b) specyfikacje zdalnych elektronicznych urządzeń monitorowania zainstalowanych na pokładzie tych statków;

c) zdolności, rodzaj i specyfikację narzędzi połowowych używanych przez te statki;

d) szacowaną wielkość odrzutów dla każdego typu statku uczestniczącego w testach;

e) wielkość połowów ze stada objętego odpowiednim TAC, dokonanych w 2012 r. przez statki uczestniczące w testach.

8. Komisja może zażądać od każdego państwa członkowskiego, które korzysta z możliwości określonych w niniejszym artykule, o przedłożenie do przeglądu naukowemu organowi doradczemu jego oceny odrzutów występujących dla każdego typu statku w celu monitorowania wdrażania wymogów określonych w ust. 3 lit. b) ppkt (i). W przypadku braku oceny potwierdzającej taką wielkość odrzutów dane państwo członkowskie podejmuje wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia spełnienia tego wymogu i informuje o nich Komisję.

Artykuł 8

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Ryby pochodzące ze stad, dla których ustalono TAC, są zatrzymywane na pokładzie lub wyładowywane wyłącznie, jeżeli:

a) połowów dokonały statki pływające pod banderą państwa członkowskiego dysponującego określoną kwotą i kwota ta nie została wykorzystana; lub

b) połowy stanowią część kwoty UE, której nie przydzielono państwom członkowskim w ramach kwot i która nie została wykorzystana.

Artykuł 9

Ograniczenia nakładu połowowego

Od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. środki dotyczące nakładu połowowego określone w:

a) załączniku IIA stosuje się do zarządzania stadami dorsza atlantyckiego w cieśninie Kattegat, rejonach ICES VIIa oraz VIa oraz w wodach UE rejonu ICES Vb;

b) załączniku IIB stosuje się do odbudowy południowych stad morszczuka i homarca w rejonach ICES VIIIc oraz IXa, z wyjątkiem Zatoki Kadyksu;

c) załączniku IIC stosuje się do zarządzania stadem soli w rejonie ICES VIIe.

Artykuł 10

Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów

1. Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a) wymian dokonywanych zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b) zmian przydziałów dokonywanych zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 lub na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008 (¹⁶);

c) dodatkowych wyładunków dozwolonych na mocy z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d) ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e) odliczeń dokonywanych zgodnie z art. 37, 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. O ile w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie określono inaczej, art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w odniesieniu do których obowiązuje TAC przezornościowy, a art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 tego rozporządzenia stosuje się do stad, w odniesieniu do których obowiązuje TAC analityczny.

Artykuł 11

Zamknięty okres połowowy

1. W okresie od dnia 1 maja do dnia 31 maja 2013 r. zakazuje się połowów lub zatrzymywania na pokładzie wszystkich niżej wymienionych gatunków w Porcupine Bank: dorsz atlantycki, smuklice, żabnicowate, plamiak, witlinek, morszczuk, homarzec, gładzica, rdzawiec, czarniak, rajowate, sola i koleń.

2. Na użytek niniejszego artykułu Porcupine Bank obejmuje obszar geograficzny ograniczony loksodromami łączącymi kolejno następujące pozycje:

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 tranzyt przez Porcupine Bank, gdy na pokładzie są gatunki, o których mowa w tym ustępie, jest dozwolony zgodnie z art. 50 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 12

Zakazy

1. Statkom UE zabrania się połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) na wszystkich wodach;

b) żarłacz śledziowy (Lamna nasus) na wszystkich wodach, o ile nie przewidziano inaczej w części B załącznika I;

c) raszpla zwyczajna (Squatina squatina) na wodach UE;

d) raja gładka (Dipturus batis) na wodach UE rejonu ICES IIa i podobszarach ICES III, IV, VI, VII, VIII, IX oraz X;

e) raja bruzdowana (Raja undulata) i raja siwa (Raja alba) na wodach UE podobszarów ICES VI, VII, VIII, IX oraz X;

f) rochowate (Rhinobatidae) na wodach UE podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X oraz XII;

g) manta (Manta birostris) na wszystkich wodach.

2. Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Muszą zostać niezwłocznie uwolnione.

Artykuł 13

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przedkładając Komisji zgodnie z art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 15

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.

Jednakże art. 9 stosuje się od dnia 1 lutego 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli 21 stycznia 2013 r.

ZAŁĄCZNIK IIB

NAKŁAD POŁOWOWY DLA STATKÓW W KONTEKŚCIE ODBUDOWY NIEKTÓRYCH POŁUDNIOWYCH STAD MORSZCZUKA I HOMARCA W REJONACH ICES VIIIc ORAZ IXa Z WYJĄTKIEM ZATOKI KADYKSU

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

1. Zakres

Niniejszy załącznik stosuje się do statków UE o długości całkowitej 10 metrów lub większej, mających na pokładzie lub wykorzystujących włoki, niewody duńskie lub podobne narzędzia połowowe o rozmiarze oczek równym 32 mm lub większym, sieci skrzelowe o rozmiarze oczek równym 60 mm lub większym, lub sznury haczykowe denne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2166/2005 oraz przebywających w rejonach ICES VIIIc oraz IXa z wyjątkiem Zatoki Kadyksu.

2. Definicje

Do celów niniejszego załącznika:

a) „grupa narzędzi połowowych” oznacza grupę składającą się z następujących dwóch kategorii narzędzi połowowych:

(i) włoki, niewody duńskie lub podobne narzędzia o rozmiarze oczek równym lub większym niż 32 mm oraz

(ii) sieci skrzelowe o rozmiarze oczek równym lub większym niż 60 mm i sznury haczykowe denne;

b) „narzędzie regulowane” oznacza którąkolwiek z dwóch kategorii narzędzi należących do grupy narzędzi;

c) „obszar” oznacza rejony ICES VIIIc oraz IXa z wyjątkiem Zatoki Kadyksu;

d) „okres zarządzania obejmujący 2013 r.” oznacza okres od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r.;

e) „warunki szczególne” oznaczają warunki szczególne, o których mowa w pkt 6.1.

3. Ograniczenia działalności

Bez uszczerbku dla art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, każde z państw członkowskich zapewnia, aby pływające pod jego banderą statki UE mające na pokładzie jakiekolwiek narzędzia regulowane, przebywały w obszarze przez liczbę dni nie większą, niż określono w rozdziale III niniejszego załącznika.

ROZDZIAŁ II

UPOWAŻNIENIA

4. Upoważnione statki

4.1. Państwo członkowskie nie zezwala na połowy przy użyciu narzędzi regulowanych w obszarze żadnym statkom pływającym pod jego banderą, które zgodnie z dokumentacją nie prowadziły takiej działalności połowowej w latach 2002– 2012 w obszarze, z wykluczeniem działalności połowowej zarejestrowanej jako prowadzona w wyniku transferu dni pomiędzy statkami rybackimi, chyba że państwo to zapewni, aby równoważna zdolność mierzona w kilowatach nie była wykorzystywana do połowów w obszarze.

4.2. Statek pływający pod banderą państwa członkowskiego niemającego kwot w obszarze nie może dokonywać połowów w obszarze przy użyciu narzędzi regulowanych, chyba że statkowi temu przyznano kwotę po transferze zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz przyznano dni przebywania na morzu zgodnie z pkt 11 lub 12 niniejszego załącznika.

ROZDZIAŁ III

LICZBA DNI PRZEBYWANIA W OBSZARZE PRZYZNANA STATKOM UE

5. Maksymalna liczba dni

5.1. W tabeli I podana jest maksymalna liczba dni przebywania na morzu w okresie zarządzania obejmującym 2013 r., w odniesieniu do których państwo członkowskie może upoważnić do przebywania w obszarze statek pływający pod jego banderą, mający na pokładzie jakiekolwiek narzędzia regulowane.

5.2. Jeżeli statek może wykazać, że jego połowy morszczuka stanowią mniej niż 4 % łącznej masy w relacji pełnej ryb złowionych w trakcie danego rejsu połowowego, państwo członkowskie bandery tego statku może nie odliczyć dni przebywania na morzu związanych z tym rejsem połowowym od maksymalnej liczby dni przebywania na morzu określonej w tabeli I.

6. Warunki szczególne dotyczące przydziału dni

6.1. Do celów ustalenia maksymalnej liczby dni przebywania na morzu, w ciągu których statek UE może być upoważniony przez państwo członkowskie bandery do przebywania w obszarze, zgodnie z tabelą I mają zastosowanie następujące warunki szczególne:

a) całkowity wyładunek morszczuka zrealizowany przez dany statek w 2010 lub 2011 r. wynosi mniej niż 5 ton zgodnie z wyładunkami masy w relacji pełnej; oraz

b) całkowity wyładunek homarca zrealizowany przez dany statek w 2010 lub 2011 r. wynosi mniej niż 2,5 tony zgodnie z wyładunkami masy w relacji pełnej.

6.2. Jeżeli statek korzysta z nieograniczonej liczby dni, ponieważ spełnia warunki szczególne, wyładunki zrealizowane przez ten statek w okresie zarządzania obejmującym 2013 r. nie mogą przekroczyć 5 ton masy w relacji pełnej łącznych wyładunków morszczuka oraz 2,5 tony masy w relacji pełnej łącznych wyładunków homarca.

6.3. Jeżeli statek nie spełnia któregokolwiek z warunków szczególnych, traci ze skutkiem natychmiastowym uprawnienia do przydziału dodatkowych dni związanych z danym warunkiem szczególnym.

6.4. Stosowanie warunków szczególnych, o których mowa w pkt 6.1., można objąć transferem z jednego statku na inny statek lub inne statki, zastępujący lub zastępujące go we flocie, pod warunkiem że na statku zastępującym stosowane są podobne narzędzia połowowe i że w żadnym roku działalności jego zarejestrowane wyładunki morszczuka oraz homarca nie przekroczyły wartości określonych w pkt 6.1.

Tabela I

Maksymalna liczba dni w roku, w podczas których statek może przebywać w obszarze w rozbiciu na rodzaje od narzędzi połowowych

7. System oparty na kilowatodniach

7.1. Państwo członkowskie może zarządzać swoimi przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach. W ramach tego systemu państwo członkowskie może zezwolić każdemu statkowi, którego to dotyczy w związku z jakimikolwiek narzędziami regulowanymi i warunkami szczególnymi określonymi w tabeli I, na przebywanie w obszarze podczas maksymalnej liczby dni innej niż określona w tej tabeli, pod warunkiem przestrzegania ogólnej liczby kilowatodni przewidzianych w odniesieniu do narzędzi regulowanych i warunków szczególnych.

7.2. Ta ogólna liczba kilowatodni musi odpowiadać sumie wszystkich indywidualnych nakładów połowowych przyznanych statkom pływającym pod banderą tego państwa członkowskiego i spełniającym wymogi dotyczące narzędzi regulowanych oraz, w stosownych przypadkach, warunki szczególne. Indywidualne nakłady połowowe oblicza się w kilowatodniach mnożąc moc silnika każdego ze statków przez liczbę dni przebywania na morzu, jaką mógłby on wykorzystać zgodnie z tabelą I, gdyby nie stosowano pkt 7.1. Jeżeli zgodnie z tabelą I liczba dni jest nieograniczona, statek mógłby wykorzystać liczbę dni wynoszącą 360.

7.3. Państwo członkowskie, które chce skorzystać z systemu, o którym mowa w pkt 7.1, przedkłada Komisji wniosek wraz ze sprawozdaniami w formie elektronicznej, zawierającymi szczegółowe obliczenia dla narzędzi regulowanych i warunków szczególnych określonych w tabeli I, dokonane na podstawie:

a) wykazu statków upoważnionych do prowadzenia połowów, w którym wskazane są numery rejestru floty rybackiej UE (CFR) oraz moc silników poszczególnych statków;

b) bazy historycznej z lat 2010 i 2011 dla tych statków przedstawiającej skład połowów określony w warunkach szczególnych, o których mowa w pkt 6.1 lit. a) lub b), jeśli statki te spełniają takie warunki szczególne;

c) liczby dni przebywania na morzu, w ciągu których każdy ze statków mógłby początkowo być upoważniony do prowadzenia połowów zgodnie z tabelą I, oraz liczby dni przebywania na morzu, którą każdy ze statków mógłby wykorzystać przy zastosowaniu pkt 7.1.

7.4. Na podstawie takiego wniosku Komisja ocenia, czy spełnione są warunki, o których mowa w pkt 7, i w stosownych przypadkach może zezwolić temu państwu członkowskiemu na skorzystanie z systemu, o którym mowa w pkt 7.1.

8. Przydział dodatkowych dni za trwałe zaprzestanie działalności połowowej

8.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkową liczbę dni na morzu, podczas których statek może być upoważniony przez państwo członkowskie bandery do przebywania w obszarze, mając na pokładzie którekolwiek z narzędzi regulowanych, na podstawie trwałego zaprzestania działalności połowowej w okresie od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 31 stycznia 2013 r. zgodnie z art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 (¹) albo zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 744/2008 (²). Komisja może uwzględnić indywidualnie przypadki trwałego zaprzestania działalności połowowej, wynikające z wszelkich innych okoliczności, na podstawie pisemnego i odpowiednio uzasadnionego wniosku danego państwa członkowskiego. W takim pisemnym wniosku należy wskazać statki, których to dotyczy, oraz potwierdzić – w przypadku każdego z nich – że nigdy nie wznowią działalności połowowej.

8.2. Nakład połowowy wycofanych statków stosujących narzędzia regulowane, wykorzystany w 2003 r. i mierzony w kilowatodniach, dzieli się przez nakład połowowy wykorzystany w 2003 r. przez wszystkie statki stosujące te narzędzia. Dodatkowa liczba dni na morzu jest następnie obliczana przez pomnożenie tego wyniku przez liczbę dni, które zostałyby przydzielone zgodnie z tabelą I. Jeśli w wyniku obliczeń otrzymano dni niepełne, są one zaokrąglane do najbliższego pełnego dnia.

8.3. Pkt 8.1 i 8.2 nie mają zastosowania w przypadku, gdy statek został zastąpiony zgodnie z pkt 3 lub pkt 6.4 lub gdy fakt wycofania został wykorzystany w poprzednich latach w celu uzyskania dodatkowych dni przebywania na morzu.

8.4. Państwo członkowskie, które chce skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 8.1, przedkłada Komisji do dnia 15 czerwca 2013 r. wniosek wraz ze sprawozdaniami w formie elektronicznej, zawierającymi szczegółowe obliczenia w odniesieniu do grup narzędzi połowowych i warunków szczególnych określonych w tabeli I, dokonane na podstawie:

a) wykazów statków wycofanych, w których wskazane są numery rejestru floty rybackiej UE (CFR) oraz moc silników poszczególnych statków;

b) działalności połowowej prowadzonej przez te statki w 2003 r., obliczanej w liczbie dni przebywania na morzu zgodnie z grupą narzędzi połowowych i, w razie konieczności, zgodnie z warunkami szczególnymi.

8.5. Na podstawie takiego wniosku złożonego przez państwo członkowskie Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przydzielić temu państwu członkowskiemu pewną dodatkową liczbę dni oprócz liczby dni, o której mowa w pkt 5.1., w odniesieniu do tego państwa członkowskiego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

8.6. W okresie zarządzania obejmującym 2013 r. państwo członkowskie może rozdzielić te dodatkowe dni przebywania na morzu między wszystkie lub niektóre statki pozostające w składzie floty i upoważnione do stosowania narzędzi regulowanych. Dodatkowe dni wynikające z wycofania statku, który korzystał z warunku szczególnego, o którym mowa w pkt 6.1 lit. a) lub b), nie mogą zostać przydzielone statkowi, który nadal prowadzi działalność i nie korzysta z warunku szczególnego.

8.7. Jeżeli Komisja przydzieli dodatkową liczbę dni przebywania na morzu na podstawie trwałego zaprzestania działalności połowowej w okresie zarządzania obejmującym 2013 r., maksymalną liczbę dni w przeliczeniu na państwo członkowskie i narzędzie połowowe podaną w tabeli I dostosowuje się odpowiednio w odniesieniu do okresu zarządzania obejmującego 2014 r.

9. Przydział dodatkowych dni w celu zwiększenia udziału obserwatorów naukowych

9.1. Komisja może przydzielić państwu członkowskiemu dodatkowe trzy dni, w ciągu których statek może przebywać w obszarze mając na pokładzie jakiekolwiek narzędzie regulowane, na podstawie programu zwiększenia obecności obserwatorów naukowych, w ramach porozumienia między naukowcami i sektorem połowowym. Program taki koncentruje się w szczególności na ilości odrzutów i składzie połowów oraz wykracza poza wymogi dotyczące gromadzenia danych określone w rozporządzeniu (WE) nr 199/2008 (³) oraz jego przepisach wykonawczych w odniesieniu do programów krajowych.

9.2. Obserwatorzy naukowi muszą być niezależni od właściciela i kapitana statku oraz któregokolwiek z członków załogi.

9.3. Państwo członkowskie, które chce skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 9.1, przedkłada Komisji do zatwierdzenia opis swojego programu zwiększenia obecności obserwatorów naukowych.

9.4. Na podstawie takiego opisu i po konsultacji ze STECF Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przydzielić temu państwu członkowskiemu pewną dodatkową liczbę dni oprócz liczby dni, o której mowa w pkt 5.1., w odniesieniu do tego państwa członkowskiego oraz statków, obszaru i narzędzi objętych programem zwiększenia obecności obserwatorów naukowych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

9.5. Jeśli program zwiększenia obecności obserwatorów naukowych przedstawiony przez państwo członkowskie został w przeszłości zatwierdzony przez Komisję, a dane państwo członkowskie zamierza dalej go stosować bez zmian, informuje ono Komisję o kontynuowaniu programu w terminie czterech tygodni przed rozpoczęciem okresu stosowania programu.

ROZDZIAŁ IV

ZARZĄDZANIE

10. Obowiązki ogólne

Państwa członkowskie zarządzają maksymalnym dopuszczalnym nakładem połowowym zgodnie z warunkami określonymi w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2166/2005 oraz art. 26– 35 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

11. Okresy zarządzania

11.1. Państwo członkowskie może podzielić dni przebywania w obszarze określone w tabeli I na okresy zarządzania trwające jeden miesiąc kalendarzowy lub większą ich liczbę.

11.2. Liczba dni lub godzin, w ciągu których statek może przebywać w obszarze w okresie zarządzania, ustalana jest przez dane państwo członkowskie.

11.3. W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala statkom pływającym pod jego banderą na przebywanie w obszarze w rozliczeniu godzinowym, nadal mierzy ono wykorzystanie dni zgodnie z pkt 10. Na żądanie Komisji państwo członkowskie wykazuje swoje środki ostrożnościowe wprowadzone w celu zapobieżenia nadmiernemu wykorzystaniu dni w obszarze w wyniku zakończenia przez statek pobytów w obszarze przed upływem 24-godzinnego okresu.

ROZDZIAŁ V

WYMIANY PRZYDZIAŁÓW NAKŁADU POŁOWOWEGO

12. Transfer dni między statkami rybackimi pływającymi pod banderą państwa członkowskiego

12.1. Państwo członkowskie może zezwolić każdemu statkowi rybackiemu pływającemu pod jego banderą na transfer przyznanych mu dni przebywania w obszarze na rzecz innego statku pływającego pod jego banderą w obszarze, pod warunkiem że iloczyn dni otrzymanych przez statek i mocy jego silnika wyrażonej w kilowatach (liczba kilowatodni) jest równy iloczynowi dni przekazanych przez statek przekazujący i mocy silnika tego statku wyrażonej w kilowatach lub mniejszy od tego iloczynu. Moc silników statków wyrażona w kilowatach jest równa mocy odnotowanej dla każdego statku w rejestrze floty rybackiej UE.

12.2. Całkowita liczba dni przebywania w obszarze przekazana zgodnie z pkt 12.1, pomnożona przez moc silnika statku przekazującego wyrażoną w kilowatach, nie może być wyższa niż średnia roczna liczba dni w obszarze wykazana w bazie historycznej statku przekazującego, zweryfikowana zgodnie z dziennikiem połowowym w latach 2010 i 2011, pomnożona przez moc silnika tego statku wyrażoną w kilowatach.

12.3. Transfer dni w sposób opisany w pkt 12.1 jest dozwolony między statkami prowadzącymi działania przy użyciu jakiegokolwiek narzędzia regulowanego oraz w tym samym okresie zarządzania.

12.4. Transfer dni jest dozwolony jedynie w przypadku statków korzystających z przydziału dni połowowych bez warunków szczególnych.

12.5. Na żądanie Komisji państwa członkowskie przekazują informacje dotyczące dokonanych transferów. Formaty arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji, o których mowa w niniejszym punkcie, mogą zostać ustanowione przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

13. Transfer dni między statkami rybackimi pływającymi pod banderą różnych państw członkowskich

Państwa członkowskie mogą zezwolić na transfer dni przebywania w obszarze w tym samym okresie zarządzania i w granicach obszaru między statkami rybackimi pływającymi pod ich banderami, pod warunkiem że pkt 4.1, 4.2 oraz 12 stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o zezwoleniu na taki transfer, przed jego dokonaniem zgłaszają Komisji szczegółowe informacje na jego temat, w tym liczbę przekazywanych dni, nakład połowowy oraz, w stosownych przypadkach, związane z tym kwoty połowowe.

ROZDZIAŁ VI

OBOWIĄZKI W ZAKRESIE SPRAWOZDAWCZOŚCI

14. Sprawozdanie dotyczące nakładu połowowego

Do statków objętych zakresem niniejszego załącznika stosuje się art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Obszar geograficzny, o którym mowa w tym artykule, należy rozumieć jako obszar określony w pkt 2 niniejszego załącznika.

15. Gromadzenie odpowiednich danych

Na podstawie informacji wykorzystywanych do celów zarządzania przydziałami dni połowowych, w czasie których statki przebywają w obszarze, jak określono w niniejszym załączniku, państwa członkowskie gromadzą, w rozliczeniu kwartalnym, informacje o całkowitym nakładzie połowowym wykorzystanym w obszarze przy użyciu narzędzi ciągnionych i narzędzi biernych, nakładzie wykorzystanym przez statki stosujące w obszarze różne rodzaje narzędzi oraz o mocy silników tych statków w kilowatodniach.

16. Przekazywanie odpowiednich danych

Na żądanie Komisji państwa członkowskie udostępniają jej arkusz kalkulacyjny zawierający dane określone w pkt 15, w formacie określonym w tabelach II oraz III, przesyłając go na odpowiedni adres poczty elektronicznej, który Komisja podaje państwom członkowskim. Na żądanie Komisji państwa członkowskie przesyłają jej szczegółowe informacje na temat przyznanego i wykorzystanego nakładu w całym okresie zarządzania obejmującym 2012 i 2013 r. lub jego podokresach z wykorzystaniem formatu określonego w tabelach IV oraz V.

Tabela II

Format sprawozdań dotyczących rocznych zestawień kilowatodni

Tabela III

Format danych w rocznych zestawieniach kilowatodni

Tabela IV

Format sprawozdań dotyczących informacji na temat statków

Tabela V

Format danych dotyczących statków

(¹) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1).

(²) Rozporządzenie Rady (WE) nr 744/2008 z dnia 24 lipca 2008 r. ustanawiające tymczasowe szczególne działanie mające na celu wspieranie restrukturyzacji flot rybackich Wspólnoty Europejskiej dotkniętych kryzysem gospodarczym (Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 1).

(³) Rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 1).

ZAŁĄCZNIK IIC

NAKŁAD POŁOWOWY DLA STATKÓW W KONTEKŚCIE ZARZĄDZANIA STADAMI SOLI W ZACHODNIEJ CZĘŚCI KANAŁU LA MANCHE W REJONIE ICES VIIe

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

1. Zakres

1.1. Niniejszy załącznik stosuje się do statków UE o długości całkowitej równej 10 metrów lub większej, mających na pokładzie lub wykorzystujących włoki rozprzowe o rozmiarze oczek równym 80 mm lub większym oraz sieci stawne, w tym sieci skrzelowe, drygawice i sieci oplątujące, o rozmiarze oczek równym 220 mm lub mniejszym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 509/2007, oraz przebywających w rejonie ICES VIIe. Do celów niniejszego załącznika odesłanie do okresu zarządzania obejmującego 2013 r. oznacza okres od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r.

1.2. Statki poławiające sieciami stawnymi o rozmiarze oczek równym 120 mm lub większym oraz o odnotowanych połowach wynoszących, zgodnie z zapisami połowów, mniej niż 300 kg soli w relacji pełnej na rok w trzech poprzednich latach, są zwolnione ze stosowania niniejszego załącznika, pod warunkiem że:

a) statki takie złowią mniej niż 300 kg soli w relacji pełnej w okresie zarządzania obejmującym 2013 r.;

b) nie dokonuje się przeładunku ryb na morzu z takich statków na inny statek;

c) do dnia 31 lipca 2013 r. oraz 31 stycznia 2014 r. każde z zainteresowanych państw członkowskich przedstawi Komisji sprawozdanie dotyczące odnotowanych połowów soli dokonanych przez te statki w trzech poprzednich latach oraz połowów soli w 2013 r.

W przypadku gdy któryś z powyższych warunków nie zostanie spełniony, odnośne statki przestają ze skutkiem natychmiastowym być zwolnione ze stosowania niniejszego załącznika.

2. Definicje

Do celów niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

a) „grupa narzędzi połowowych” oznacza grupę składającą się z następujących dwóch kategorii narzędzi połowowych:

(i) włoki rozprzowe o rozmiarze oczek równym 80 mm lub większym;

(ii) sieci stawne łącznie z sieciami skrzelowymi, drygawicami i sieciami oplątującymi o rozmiarze oczek równym 220 mm lub mniejszym.

b) „narzędzie regulowane” oznacza którąkolwiek z dwóch kategorii narzędzi należących do grupy narzędzi;

c) „obszar” oznacza rejon ICES VIIe;

d) „okres zarządzania obejmujący 2013 r.” oznacza okres od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r.

3. Ograniczenia działalności

Bez uszczerbku dla art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, każde z państw członkowskich zapewnia, aby statki UE pływające pod jego banderą i zarejestrowane w Unii, mające na pokładzie jakiekolwiek narzędzia regulowane, przebywały w obszarze przez liczbę dni nie większą, niż określono w rozdziale III niniejszego załącznika.

ROZDZIAŁ II

UPOWAŻNIENIA

4. Upoważnione statki

4.1 Państwo członkowskie nie zezwala na połowy przy użyciu narzędzi regulowanych w obszarze żadnym statkom pływającym pod jego banderą, które zgodnie z dokumentacją nie prowadziły takiej działalności połowowej w latach 2002–2012 w obszarze, chyba że państwo to zapewni, aby równoważna zdolność mierzona w kilowatach nie była wykorzystywana do połowów w obszarze.

4.2 Jednak statek, który dokonywał już połowów z wykorzystaniem narzędzi regulowanych, może zostać upoważniony do stosowania innych narzędzi połowowych, pod warunkiem że liczba dni przypisana takim innym narzędziom jest wyższa lub równa liczbie dni przypisanych pierwotnie wykorzystywanym narzędziom.

4.3 Statek pływający pod banderą państwa członkowskiego niemającego kwot w obszarze nie może dokonywać połowów w obszarze przy użyciu narzędzi regulowanych, chyba że statkowi temu przyznano kwotę po transferze zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz przyznano dni przebywania na morzu zgodnie z pkt 10 lub 11 niniejszego załącznika.

ROZDZIAŁ III

LICZBA DNI PRZEBYWANIA W OBSZARZE PRZYZNANA STATKOM UE

5. Maksymalna liczba dni

W tabeli I podana jest maksymalna liczba dni przebywania na morzu w okresie zarządzania obejmującym 2013 r., w odniesieniu do których państwo członkowskie może upoważnić do przebywania w obszarze statek pływający pod jego banderą, mający na pokładzie jakiekolwiek narzędzia regulowane.

Tabela I

Maksymalna liczba dni w roku, w trakcie których statek może przebywać w obszarze w rozbiciu na rodzaje narzędzi regulowanych

6. System oparty na kilowatodniach

6.1. W okresie zarządzania obejmującym 2013 r. państwo członkowskie może zarządzać swoimi przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach. W ramach tego systemu państwo członkowskie może zezwolić każdemu statkowi, którego to dotyczy w związku z którymikolwiek narzędziami regulowanymi określonymi w tabeli I, na przebywanie w obszarze w ciągu maksymalnej liczby dni różnej od liczby określonej w tej tabeli pod warunkiem przestrzegania ogólnej liczby kilowatodni przewidzianych dla narzędzi regulowanych.

6.2. Ta ogólna liczba kilowatodni musi odpowiadać sumie wszystkich indywidualnych nakładów połowowych przyznanych statkom pływającym pod banderą tego państwa członkowskiego i spełniającym wymogi dotyczące narzędzi regulowanych. Takie indywidualne nakłady połowowe oblicza się w kilowatodniach mnożąc moc silnika każdego ze statków przez liczbę dni przebywania na morzu, jaką mógłby on wykorzystać zgodnie z tabelą I, gdyby nie stosowano pkt 6.1.

6.3. Państwo członkowskie, które chce skorzystać z systemu, o którym mowa w pkt 6.1, przedkłada Komisji wniosek wraz ze sprawozdaniami w formie elektronicznej, zawierającymi szczegółowe obliczenia dla narzędzi regulowanych określonych w tabeli I, dokonane na podstawie:

a) wykazu statków upoważnionych do prowadzenia połowów, w którym wskazane są numery rejestru floty rybackiej UE (CFR) oraz moc silników poszczególnych statków;

b) liczby dni przebywania na morzu, w ciągu których każdy ze statków mógłby początkowo być upoważniony do prowadzenia połowów zgodnie z tabelą I, oraz liczby dni przebywania na morzu, którą każdy ze statków mógłby wykorzystać przy zastosowaniu pkt 6.1.

6.4. Na podstawie takiego wniosku Komisja ocenia, czy spełnione są warunki, o których mowa w pkt 6, i w stosownych przypadkach może zezwolić temu państwu członkowskiemu na skorzystanie z systemu, o którym mowa w pkt 6.1.

7. Przydział dodatkowych dni za trwałe zaprzestanie działalności połowowej

7.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkową liczbę dni na morzu, podczas których statek może być upoważniony przez państwo członkowskie bandery do przebywania w obszarze, posiadając jednocześnie którekolwiek z narzędzi regulowanych, na podstawie trwałego zaprzestania działalności połowowej w okresie od dnia 1 stycznia 2004 r. zgodnie z art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 albo zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 744/2008. Komisja może uwzględnić indywidualnie przypadki trwałego zaprzestania działalności połowowej, wynikające z wszelkich innych okoliczności, na podstawie pisemnego i odpowiednio uzasadnionego wniosku danego państwa członkowskiego. W takim pisemnym wniosku należy wskazać statki, których to dotyczy, oraz potwierdzić – w przypadku każdego z nich – że nigdy nie wznowią działalności połowowej.

7.2. Nakład połowowy wycofanych statków stosujących daną grupę narzędzi, wykorzystany w 2003 r. i mierzony w kilowatodniach, dzieli się przez nakład połowowy wykorzystany przez wszystkie statki stosujące tę grupę narzędzi w 2003 r. Dodatkowa liczba dni na morzu jest następnie obliczana przez pomnożenie tego wyniku przez liczbę dni, które zostałyby przydzielone zgodnie z tabelą I. Jeśli w wyniku obliczeń otrzymano dni niepełne, są one zaokrąglane do najbliższego pełnego dnia.

7.3. Pkt 7.1 i 7.2 nie mają zastosowania w przypadku, gdy statek został zastąpiony zgodnie z pkt 4.2 lub gdy fakt wycofania został wykorzystany w poprzednich latach w celu uzyskania dodatkowych dni przebywania na morzu.

7.4. Państwo członkowskie, które chce skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 7.1, przedkłada Komisji do dnia 15 czerwca 2013 r. wniosek wraz ze sprawozdaniami w formie elektronicznej, zawierającymi szczegółowe obliczenia w odniesieniu do grupy narzędzi połowowych określonych w tabeli I, dokonane na podstawie:

a) wykazów statków wycofanych, w których wskazane są numery rejestru floty rybackiej UE (CFR) oraz moc silników poszczególnych statków;

b) działalności połowowej prowadzonej przez te statki w 2003 r. przedstawionej w formie liczby dni na morzu z podziałem na odpowiednie grupy narzędzi połowowych.

7.5. Na podstawie takiego wniosku złożonego przez państwo członkowskie Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przydzielić temu państwu członkowskiemu pewną dodatkową liczbę dni oprócz liczby dni, o której mowa w pkt 5, w odniesieniu do tego państwa członkowskiego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

7.6. W okresie zarządzania obejmującym 2013 r. państwo członkowskie może rozdzielić te dodatkowe dni przebywania na morzu między wszystkie lub niektóre statki pozostające w składzie floty i upoważnione do stosowania narzędzi regulowanych.

7.7. W odniesieniu do okresu zarządzania obejmującego 2013 r. państwo członkowskie nie może rozdzielić wcześniej przyznanych przez Komisję dodatkowych dni przebywania na morzu wynikających z trwałego zaprzestania działalności połowowej, chyba że Komisja podjęła decyzję o ponownej ocenie liczby dodatkowych dni w oparciu o aktualnie obowiązujące grupy narzędzi połowowych i ograniczenia dotyczące dni przebywania na morzu. Do czasu podjęcia przez Komisję decyzji w sprawie ponownej oceny liczby dni na wniosek państwa członkowskiego, państwo członkowskie jest tymczasowo upoważnione do rozdzielenia 50 % liczby dodatkowych dni.

8. Przydział dodatkowych dni w celu zwiększenia obecności obserwatorów naukowych

8.1. Komisja może przydzielić państwu członkowskiemu dodatkowe trzy dni między dniem 1 lutego 2013 r. a dniem 31 stycznia 2014 r., w ciągu których statek może przebywać w obszarze mając na pokładzie jakiekolwiek narzędzie regulowane, na podstawie programu zwiększenia obecności obserwatorów naukowych w ramach porozumienia między naukowcami i sektorem połowowym. Program taki koncentruje się w szczególności na ilości odrzutów i składzie połowów oraz wykracza poza wymogi dotyczące gromadzenia danych określone w rozporządzeniu (WE) nr 199/2008 i jego przepisach wykonawczych w odniesieniu do programów krajowych.

8.2. Obserwatorzy naukowi muszą być niezależni od właściciela i kapitana statku oraz któregokolwiek z członków załogi.

8.3. Państwo członkowskie, które chce skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 8.1, przedkłada Komisji do zatwierdzenia opis swojego programu zwiększenia obecności obserwatorów naukowych.

8.4. Na podstawie takiego opisu i po konsultacji ze STECF Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przydzielić temu państwu członkowskiemu pewną dodatkową liczbę dni oprócz liczby dni, o której mowa w pkt 5, w odniesieniu do tego państwa członkowskiego oraz statków, obszaru i narzędzi objętych programem zwiększenia obecności obserwatorów naukowych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

8.5. Jeśli program zwiększenia obecności obserwatorów naukowych przedstawiony przez państwo członkowskie został w przeszłości zatwierdzony przez Komisję, a dane państwo członkowskie zamierza dalej go stosować bez zmian, informuje ono Komisję o kontynuowaniu programu w terminie czterech tygodni przed rozpoczęciem okresu stosowania programu.

ROZDZIAŁ IV

ZARZĄDZANIE

9. Obowiązki ogólne

Państwa członkowskie zarządzają maksymalnym dopuszczalnym nakładem połowowym zgodnie z art. 26– 35 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

10. Okresy zarządzania

10.1. Państwo członkowskie może podzielić dni przebywania w obszarze określone w tabeli I na okresy zarządzania trwające jeden miesiąc kalendarzowy lub większą ich liczbę.

10.2. Liczba dni lub godzin, w ciągu których statek może przebywać w obszarze w okresie zarządzania, ustalana jest przez dane państwo członkowskie.

10.3. W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala statkom pływającym pod jego banderą na przebywanie w obszarze w rozliczeniu godzinowym, nadal mierzy ono wykorzystanie dni zgodnie z pkt 9. Na żądanie Komisji państwo członkowskie wykazuje swoje środki ostrożnościowe wprowadzone w celu zapobieżenia nadmiernemu wykorzystaniu dni w obszarze w wyniku zakończenia przez statek pobytów w obszarze przed upływem 24-godzinnego okresu.

ROZDZIAŁ V

WYMIANY PRZYDZIAŁÓW NAKŁADU POŁOWOWEGO

11. Transfer dni między statkami rybackimi pływającymi pod banderą państwa członkowskiego

11.1. Państwo członkowskie może zezwolić każdemu statkowi rybackiemu pływającemu pod jego banderą na transfer przyznanych mu dni przebywania w obszarze na rzecz innego statku pływającego pod jego banderą w obszarze, pod warunkiem że iloczyn dni otrzymanych przez statek i mocy jego silnika wyrażonej w kilowatach (liczba kilowatodni) jest równy iloczynowi dni przekazanych przez statek przekazujący i mocy silnika tego statku wyrażonej w kilowatach lub mniejszy od tego iloczynu. Moc silników statków wyrażona w kilowatach jest równa mocy odnotowanej dla każdego statku w rejestrze floty rybackiej UE.

11.2. Całkowita liczba dni przebywania w obszarze przekazana zgodnie z pkt 11.1, pomnożona przez wyrażoną w kilowatach moc silnika statku przekazującego, nie może być wyższa niż średnia roczna liczba dni w obszarze wykazana w bazie historycznej statku przekazującego, zweryfikowana zgodnie z dziennikiem połowowym w latach 2001, 2002, 2003, 2004 i 2005, pomnożona przez moc silnika tego statku wyrażoną w kilowatach.

11.3. Transfer dni w sposób opisany w pkt 11.1 jest dozwolony między statkami prowadzącymi działania przy użyciu jakiegokolwiek narzędzia regulowanego oraz w tym samym okresie zarządzania.

11.4. Na żądanie Komisji państwa członkowskie przekazują informacje dotyczące dokonanych transferów. Formaty arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji, o których mowa w niniejszym punkcie, mogą zostać ustanowione przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

12. Transfer dni między statkami rybackimi pływającymi pod banderą różnych państw członkowskich

Państwa członkowskie mogą zezwolić na transfer dni przebywania w obszarze w tym samym okresie zarządzania i w granicach obszaru między statkami rybackimi pływającymi pod ich banderami, pod warunkiem że pkt 4.2, 4.4, 5, 6 oraz 10 stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o zezwoleniu na taki transfer, przed jego dokonaniem zgłaszają Komisji szczegółowe informacje na jego temat, w tym liczbę przekazywanych dni, nakład połowowy oraz, w stosownych przypadkach, związane z tym kwoty połowowe.

ROZDZIAŁ VI

OBOWIĄZKI W ZAKRESIE SPRAWOZDAWCZOŚCI

13. Sprawozdanie dotyczące nakładu połowowego

Do statków objętych zakresem niniejszego załącznika stosuje się art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Obszar geograficzny, o którym mowa w tym artykule, należy rozumieć jako obszar określony w pkt 2 niniejszego załącznika.

14. Gromadzenie odpowiednich danych

Na podstawie informacji wykorzystywanych do celów zarządzania przydziałami dni połowowych, w czasie których statki przebywają w obszarze określonym w niniejszym załączniku, państwa członkowskie gromadzą, w rozliczeniu kwartalnym, informacje o całkowitym nakładzie połowowym wykorzystanym w obszarze przy użyciu narzędzi ciągnionych i narzędzi biernych, nakładzie wykorzystanym przez statki stosujące w obszarze różne rodzaje narzędzi oraz o mocy silników tych statków w kilowatodniach.

15. Przekazywanie odpowiednich danych

Na żądanie Komisji państwa członkowskie udostępniają jej arkusz kalkulacyjny zawierający dane określone w pkt 14, w formacie określonym w tabelach II oraz III, przesyłając go na odpowiedni adres poczty elektronicznej, który Komisja podaje państwom członkowskim. Na żądanie Komisji państwa członkowskie przesyłają jej szczegółowe informacje na temat przyznanego i wykorzystanego nakładu w całym okresie zarządzania obejmującym 2012 i 2013 r. lub jego podokresach z wykorzystaniem formatu określonego w tabelach IV oraz V.

Tabela II

Format sprawozdań dotyczących rocznych zestawień kilowatodni

Tabela III

Format danych w rocznych zestawieniach kilowatodni

Tabela IV

Format sprawozdań dotyczących informacji na temat statków

Tabela V

Format danych dotyczących statków