KOMITET WSPÓŁPRACY CELNEJ,

uwzględniając Umowę przejściową ustanawiającą ramy Umowy o partnerstwie gospodarczym między państwami Afryki Wschodniej i Południowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, w szczególności art. 41 ust. 4 protokołu 1 do tej umowy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Umowę przejściową ustanawiającą ramy Umowy o partnerstwie gospodarczym między państwami Afryki Wschodniej i Południowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (¹) („ przejściową EPA”) stosuje się tymczasowo od dnia 14 maja 2012 r. między Unią a Republiką Madagaskaru, Republiką Mauritiusu, Republiką Seszeli i Republiką Zimbabwe.

(2) Protokół 1 do przejściowej EPA dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej zawiera reguły pochodzenia dotyczące przywozu produktów pochodzących z państw AWP do Unii.

(3) Zgodnie z art. 42 ust. 8 protokołu 1 do przejściowej EPA odstępstwa od tych reguł są przyznawane automatycznie w ramach rocznego kontyngentu wynoszącego 8 000 ton dla tuńczyka w puszkach oraz 2 000 ton dla filetów z tuńczyka.

(4) Aby umożliwić skuteczne i pełne wykorzystanie dostępnego kontyngentu, Mauritius, Seszele i Madagaskar wystąpiły o odstępstwo obejmujące roczne ilości 8 000 ton tuńczyka w puszkach i 2 000 ton filetów z tuńczyka przywożonych do Unii od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

(5) Jako że ilości, których dotyczył wniosek, zawierały się w granicach rocznego kontyngentu przyznawanego automatycznie na wniosek państw AWP, Komitet Współpracy Celnej powinien przyznać państwom AWP kontyngent globalny. Co za tym idzie, państwom AWP należy przyznać odstępstwo w odniesieniu do tuńczyka w puszkach i filetów z tuńczyka w ilościach, o które wnioskowano.

(6) Odniesienie do „tuńczyka w puszkach” w art. 42 ust. 8 protokołu 1 do przejściowej EPA należy rozumieć jako obejmujące tuńczyka konserwowanego w oleju roślinnym lub na inne sposoby. W załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (²) („Nomenklatury scalonej” ) powyższe rodzaje tuńczyka określane są jako „konserwowane” . Wyrażenie „tuńczyk konserwowany” obejmuje tuńczyka w puszkach, ale również tuńczyka pakowanego próżniowo w plastikowych torebkach lub innych pojemnikach. Właściwe jest zatem stosowanie wyrażenia „tuńczyk konserwowany”.

(7) W celu zachowania jasności należy wyraźnie określić, że aby konserwowany tuńczyk lub filety z tuńczyka mogły korzystać z odstępstwa, jedynym materiałem niepochodzącym, który może być użyty do produkcji konserwowanego tuńczyka lub filetów z tuńczyka objętych kodem CN 1604 14 16 powinien być tuńczyk objęty pozycjami HS 0302 lub 0303.

(8) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (³) określa zasady dotyczące zarządzania kontyngentami taryfowymi. W celu zapewnienia skutecznego zarządzania odbywającego się w bliskiej współpracy między władzami państw AWP, organami celnymi Unii i Komisją wspomniane zasady stosuje się odpowiednio w odniesieniu do ilości przywiezionych na mocy odstępstwa przyznanego niniejszą decyzją.

(9) Jak przewidziano w art. 42 ust. 10 lit. a) protokołu 1 do przejściowej EPA, należy przyznać odstępstwo na okres pięciu lat.

(10) Aby umożliwić skuteczne monitorowanie funkcjonowania odstępstwa, władze państw AWP powinny regularnie powiadamiać Komisję o szczegółach wydawanych świadectw przewozowych EUR.1,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od protokołu 1 do przejściowej EPA i zgodnie z art. 42 ust. 8 tego protokołu, tuńczyk konserwowany i filety z tuńczyka objęte pozycją HS 1604, wyprodukowane z niepochodzącego tuńczyka objętego pozycjami HS 0302 lub 0303, uważa się za pochodzące z państw AWP zgodnie z warunkami określonymi w art. 2–5 niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Odstępstwo przewidziane w art. 1 stosuje się corocznie do produktów i ilości określonych w załączniku do niniejszej decyzji, które są zgłaszane o dopuszczenie do swobodnego obrotu w Unii z państw AWP w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł 3

Ilości określone w załączniku zarządzane są zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Artykuł 4

Organy celne państw AWP przeprowadzają kontrole ilościowe wywozu produktów, o których mowa w art. 1.

Wszystkie świadectwa przewozowe EUR.1 wydawane przez nie w odniesieniu do produktów, o których mowa w art. 1, zawierają odniesienie do niniejszej decyzji.

Przed końcem miesiąca następującego po każdym kwartale organy celne tych państw przekazują Komisji, za pośrednictwem Sekretariatu Komitetu Współpracy Celnej, oświadczenie wykazujące ilości, dla których wystawiono świadectwa przewozowe EUR.1 na podstawie niniejszej decyzji oraz numery seryjne tych świadectw.

Artykuł 5

Rubryka nr 7 świadectw przewozowych EUR.1 wystawionych na podstawie niniejszej decyzji zawiera jeden z poniższych zapisów:

„ Derogation - Decision No 1/2012 of the ESA-EU Customs Cooperation Committee of […]”; „Dérogation – Décision n^o 1/2012 du Comité de Coopération Douaniè re AfOA-UE du […]”.

Artykuł 6

1. Państwa AWP i Unia podejmują działania niezbędne z ich strony do wykonania niniejszej decyzji.

2. W przypadku stwierdzenia przez Unię, na podstawie obiektywnych informacji, nieprawidłowości lub nadużyć finansowych lub powtarzającego się nieprzestrzegania zobowiązań określonych w art. 4, Unia może starać się o czasowe zawieszenie odstępstwa, o którym mowa w art. 1, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 22 ust. 5 i 6 przejściowej EPA.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2012 r.

ZAŁĄCZNIK