KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE zostaną ustanowione według grup produktów.

(3) Nowe kryteria, jak również związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji, powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Grupa produktów „ detergenty przemysłowe i instytucjonalne do automatycznych zmywarek do naczyń” obejmuje jednoskładnikowe i wieloskładnikowe detergenty do zmywarek do naczyń, płyny do płukania i namaczania, przeznaczone do stosowania w zmywarkach do naczyń do użytku profesjonalnego.

Następujące produkty nie wchodzą w zakres tej grupy produktów: detergenty do automatycznych zmywarek do naczyń do użytku w gospodarstwach domowych, detergenty przeznaczone do użytku w zmywarkach służących do czyszczenia sprzętu medycznego lub w specjalnych maszynach do czyszczenia urządzeń przemysłowych, w tym w specjalnych maszynach wykorzystywanych w przemyśle spożywczym.

Aerozole, które nie są dawkowane poprzez pompy automatyczne, są wyłączone z tej grupy produktów.

Artykuł 2

Aby uzyskać oznakowanie ekologiczne UE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010, detergent do automatycznych zmywarek do naczyń musi należeć do grupy produktów „detergenty przemysłowe i instytucjonalne do automatycznych zmywarek do naczyń” zgodnie z definicją zawartą w art. 1 niniejszej decyzji oraz musi spełniać kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

[1] Kryteria ekologiczne dla grupy produktów „detergenty przemysłowe i instytucjonalne do automatycznych zmywarek do naczyń” oraz związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł 4

Do celów administracyjnych grupie produktów „detergenty przemysłowe i instytucjonalne do automatycznych zmywarek do naczyń” przypisuje się numer kodu „038”.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 listopada 2012 r.

ZAŁĄCZNIK

Kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji niezbędne do uzyskania oznakowania ekologicznego UE [2]

RAMY

Cel kryteriów

Celem niniejszych kryteriów jest w szczególności promowanie produktów, które mają zmniejszone oddziaływanie na ekosystemy wodne, zawierają ograniczoną ilość substancji niebezpiecznych i których działanie zostało zbadane.

KRYTERIA

Wyznaczono kryteria dla każdego z poniższych aspektów:

1. Toksyczność w stosunku do organizmów wodnych: krytyczna objętość rozcieńczenia (CDV)

2. Biodegradowalność

3. Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

4. Wymogi dotyczące opakowania

5. Wydajność zmywania (przydatność do użycia)

6. Automatyczne systemy dozowania

7. Informacje dla użytkownika – informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

(1) Ocena i weryfikacja

a) Wymogi

Określone wymogi w zakresie oceny i weryfikacji zostały podane w ramach każdego kryterium.

Jeżeli od wnioskodawcy wymaga się dostarczenia deklaracji, dokumentacji, analiz, protokołów badań lub innych dowodów w celu wykazania zgodności z kryteriami, to należy rozumieć, że mogą one pochodzić, odpowiednio, od wnioskodawcy lub od jego dostawców lub od ich dostawców itp.

W miarę możliwości badania należy przeprowadzać w laboratoriach spełniających wymogi ogólne normy EN ISO 17025 lub normy jej równoważnej.

W stosownych przypadkach metody badawcze inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów mogą być stosowane, jeśli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.

W dodatku I odwołano się do bazy danych składników detergentów (wykaz DID), która zawiera substancje najczęściej wykorzystywane w składach detergentów. Bazy tej używa się do uzyskiwania danych do obliczeń krytycznej objętości rozcieńczenia (CDV) oraz do oceny biodegradowalności substancji obecnych w składzie produktu. W odniesieniu do substancji, które nie figurują w wykazie DID, podaje się wytyczne dotyczące sposobu obliczania lub ekstrapolowania odpowiednich danych. Najnowsza wersja wykazu DID jest dostępna na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE lub na stronach internetowych poszczególnych właściwych organów.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.

b) Progi pomiarowe

Zgodność z kryteriami ekologicznymi jest wymagana zarówno dla substancji dodawanych celowo, jak również dla produktów ubocznych i zanieczyszczeń z surowców, których stężenie jest równe lub przekracza 0,010 % wagowo końcowego składu produktu.

W odniesieniu do produktów biobójczych i barwników zgodność z kryteriami jest wymagana niezależnie od ich stężenia.

Niniejszym substancje spełniające wartości progowe wymienione powyżej nazywane są „substancjami obecnymi w składzie produktu”.

(2) Jednostka funkcjonalna

Jednostkę funkcjonalną dla przedmiotowej grupy produktów wyraża się w g/l płynu do zmywania (w gramach na litr płynu do zmywania).

Wymagania dotyczące oceny i weryfikacji jednostki funkcjonalnej:

Pełny skład produktu, w tym nazwa handlowa, nazwa chemiczna, nr CAS, nr DID (*), ilość, z uwzględnieniem oraz z wyłączeniem wody, oraz funkcja i forma wszystkich substancji obecnych w składzie produktu (niezależnie od ich stężenia), musi zostać przekazany właściwemu organowi. Próbka graficzna, łącznie z zaleceniami dotyczącymi dozowania, musi zostać przekazana właściwemu organowi.

Karty charakterystyki dla każdej substancji obecnej w składzie produktu przedkłada się właściwemu organowi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (¹).

Części A i B wykazu DID można znaleźć na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/did_ list/didlist_part_a_pl.pdf

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/did_ list/didlist_part_b_pl.pdf

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryterium 1 – Toksyczność w stosunku do organizmów wodnych: krytyczna objętość rozcieńczenia (CDV)

Krytyczna objętość rozcieńczenia (CDV_przewlekła) systemu jednoskładnikowego lub wieloskładnikowego nie może przekroczyć następujących wartości (dla najwyższej zalecanej dawki):

Krytyczna objętość rozcieńczenia (CDV_przewlekła) jest obliczana dla wszystkich substancji (i) w produkcie przy użyciu następującego równania:

Gdzie:

waga = waga substancji obecnej w składzie produktu na zalecaną dawkę

DF = współczynnik degradacji

TF = współczynnik przewlekłej toksyczności substancji wskazany w wykazie DID.

Produkty biobójcze i barwniki znajdujące się w produkcie również uwzględnia się przy obliczaniu CDV, nawet jeżeli ich stężenie wynosi poniżej 0,010 % (100 ppm).

Ze względu na degradację substancji w procesie zmywania, odrębne zasady mają zastosowanie do następujących substancji:

– Nadtlenek wodoru (H₂O₂) – nie należy uwzględniać go przy obliczaniu CDV

– Kwas nadoctowy – należy uwzględniać go w obliczeniach jako kwas octowy.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza obliczenie CDV_przewlekłej produktu. Arkusz przeznaczony do obliczania wartości CDV jest dostępny na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE.

Wartości parametrów DF i TF muszą być zgodne z podanymi w wykazie bazy danych składników detergentów (wykaz DID). Jeżeli substancja nie figuruje w wykazie DID, parametry oblicza się przy użyciu wytycznych określonych w części B wykazu DID oraz dołącza się powiązaną dokumentację.

Kryterium 2 – Biodegradowalność

a) Biodegradowalność środków powierzchniowo czynnych

Wszystkie środki powierzchniowo czynne muszą ulegać biodegradacji w warunkach tlenowych i beztlenowych.

b) Biodegradowalność substancji organicznych

Zawartość w produkcie wszystkich substancji organicznych niebiodegradowalnych tlenowo (trudno biodegradowalnych) (aNBO) oraz niebiodegradowalnych beztlenowo (anNBO) nie może przekraczać następujących limitów:

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia dokumentację dotyczącą degradacji środków powierzchniowo czynnych, jak również obliczenie aNBO i anNBO dla danego produktu. Arkusz przeznaczony do obliczania wartości aNBO oraz anNBO jest dostępny na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE.

Zarówno dla środków powierzchniowo czynnych, jak i dla wartości aNBO i anNBO należy odnieść się do wykazu DID. W odniesieniu do substancji obecnych w składzie produktu, które nie figurują w wykazie DID, dostarcza się zgodnie z dodatkiem I istotne informacje z literatury lub innych źródeł, bądź właściwe wyniki badań, wskazujące, że ulegają one biodegradacji tlenowej i beztlenowej.

Uwaga: TAED uznaje się za biodegradowalną beztlenowo.

W przypadku braku dokumentacji zgodnej z powyższymi wymaganiami, substancję inną niż środek powierzchniowo czynny można zwolnić z wymagań dotyczących degradacji w warunkach beztlenowych, jeśli spełniona jest jedna z trzech poniższych alternatyw:

1. Łatwo ulega ona degradacji i ma niską adsorpcję (A < 25 %) lub

2. Łatwo ulega ona degradacji i ma wysoką desorpcję (D > 75 %) lub

3. Łatwo ulega ona degradacji i nie ulega bioakumulacji.

Badania adsorpcji/desorpcji mogą być prowadzone zgodnie z wytycznymi OECD 106.

Kryterium 3 – Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

a) Określone wyłączone substancje obecne w składzie produktu

Następujące substancje nie mogą być obecne w składzie produktu ani jako część składu, ani jako część mieszaniny zawartej w składzie:

– EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy)

– Substancje zapachowe

– Reaktywne związki chloru

– APEO (Alkilofenole etoksylowane) i APD (alkilofenole i ich pochodne)

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia kompletną i podpisaną deklarację zgodności.

b) Niebezpieczne substancje i mieszaniny

Zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w sprawie oznakowania ekologicznego UE produkt ani żaden z jego składników nie może zawierać substancji spełniających kryteria klasyfikacji do poniższych zwrotów określających zagrożenie lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (²) lub dyrektywą 67/548/EWG (³), ani substancji, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Poniższe zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia odnoszą się na ogół do substancji. Jeżeli jednak nie można uzyskać informacji dotyczących substancji, stosuje się zasady dotyczące klasyfikacji mieszanin.

Wykaz zwrotów określających zagrożenie:

Należy zauważyć, że niniejsze kryterium ma zastosowanie także do znanych produktów degradacji, takich jak formaldehyd z substancji uwalniających formaldehyd.

Substancje lub mieszaniny, których cechy zmieniają się po przetworzeniu (np. nie są już biodostępne lub przeszły modyfikację chemiczną w sposób powodujący usunięcie wcześniej określonego zagrożenia) są wyłączone z powyższego wymogu.

Oznakowanie produktu końcowego nie może zawierać powyższych zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia.

Odstępstwa

Następujące substancje są w szczególności zwolnione z przedmiotowego wymogu:

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca powinien wykazać zgodność z tym kryterium, składając deklarację o niezakwalifikowaniu każdej z substancji obecnych w składzie produktu do którejkolwiek z klas zagrożenia związanych ze zwrotami określającymi zagrożenie, o których mowa w powyższym wykazie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w stopniu, w jakim to może być ustalone, co najmniej, z informacji spełniających wymogi wymienione w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Wspomniana deklaracja musi zostać poparta streszczeniem informacji na temat stosownych właściwości związanych ze zwrotami określającymi zagrożenie, o których mowa w powyższym wykazie, na poziomie szczegółowości określonym w sekcji 10, 11 i 12 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (wymagania dotyczące sporządzania kart charakterystyki).

W odniesieniu do środków powierzchniowo czynnych objętych odstępstwem, spełniających kryteria klasyfikacji do klas zagrożenia H412, wnioskodawca dostarcza dokumentację dotyczącą ich zdolności do degradacji wraz z odniesieniem do wykazu DID. W odniesieniu do środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID, należy odnieść się do odpowiednich informacji z literatury lub innych źródeł lub odpowiednich wyników badań, w sposób opisany w dodatku I.

Informacje na temat swoistych właściwości substancji mogą być generowane w inny sposób niż przez badania, na przykład poprzez wykorzystanie alternatywnych metod, takich jak metody in vitro, ilościowych modeli zależności struktura-aktywność lub grupowanie substancji i podejście przekrojowe zgodnie z załącznikiem XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Zdecydowanie zachęca się do wymiany odpowiednich danych.

Dostarczone informacje odnoszą się do form lub stanów fizycznych substancji lub mieszanin wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Dla substancji wymienionych w załącznikach IV i V do rozporządzenia REACH wyłączonych z obowiązku rejestracji zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) i b) rozporządzenia REACH (WE) nr 1907/2006, deklaracja w tej sprawie jest wystarczająca dla pełnej zgodności z wymogami określonymi powyżej.

c) Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Nie przyznaje się odstępstwa od wyłączenia przewidzianego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w stosunku do substancji wskazanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i uwzględnionych w wykazie, o którym mowa w art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, znajdujących się w mieszaninach w stężeniu powyżej 0,010 %.

Ocena i weryfikacja: Wykaz substancji wskazanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i umieszczonych na kandydackiej liście substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 można znaleźć pod adresem: http://echa.europa.eu/chem_data/authorisation_ process/candidate_list_table_en.asp

Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku. Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi dokładny skład produktu. Wnioskodawca dostarcza również deklarację zgodności z przedmiotowym kryterium wraz z odpowiednimi dokumentami, takimi jak deklaracje zgodności podpisane przez dostawców materiałów oraz kopie stosownych kart charakterystyki dla substancji lub mieszanin.

d) Określone ograniczone substancje obecne w składzie produktu – produkty biobójcze

(i) Produkt może zawierać produkty biobójcze jedynie w celu konserwacji produktu, w odpowiedniej dawce zastosowanej wyłącznie w tym celu. Nie dotyczy to środków powierzchniowo czynnych, które mogą również posiadać właściwości biobójcze.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopie kart charakterystyki materiału dotyczące wszelkich dodanych produktów biobójczych wraz z informacją o ich dokładnym stężeniu w produkcie. Producent lub dostawca produktów biobójczych dostarcza informację o dawce niezbędnej do konserwacji produktu.

(ii) Zakazuje się podawania lub sugerowania na opakowaniu lub w innej formie przekazu, że produkt ma działanie przeciwbakteryjne lub dezynfekujące.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi teksty i układy graficzne zastosowane na każdym typie opakowania lub przykład każdego typu opakowania.

(iii) Produkt może zawierać produkty biobójcze, pod warunkiem że nie wykazują one zdolności do bioakumulacji. Produkt biobójczy nie jest uznawany za wykazujący zdolność do bioakumulacji, jeżeli współczynnik biokoncentracji BCF < 100 lub logKow < 3,0. Jeżeli zarówno wartości BCF, jak i logKow są dostępne, stosuje się najwyższą zmierzoną wartość BCF.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopie kart charakterystyki materiału dotyczące wszelkich dodanych produktów biobójczych wraz z informacją o ich wartościach BCF i/lub logKow.

e) Barwniki

Barwniki dopuszczone do stosowania w produkcie nie mogą wykazywać zdolności do bioakumulacji. W przypadku barwników zatwierdzonych do stosowania w środkach spożywczych nie zachodzi konieczność przedłożenia dokumentacji dotyczącej potencjału bioakumulatywnego. Barwnik jest uznawany za nie wykazujący zdolności do bioakumulacji, jeżeli współczynnik biokoncentracji BCF < 100 lub logKow < 3,0. Jeżeli zarówno wartości BCF, jak i logKow są dostępne, stosuje się najwyższą zmierzoną wartość BCF.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopie kart charakterystyki materiału dotyczące wszelkich dodanych barwników lub dokumentację w celu zagwarantowania, że barwnik został zatwierdzony do stosowania w środkach spożywczych.

f) Enzymy

Enzymy muszą być w formie płynnej lub w postaci granulatu bezpyłowego. Enzymy muszą być wolne od pozostałości drobnoustrojów z produkcji.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopie kart charakterystyki materiału dotyczące wszelkich dodanych enzymów wraz z dokumentacją w celu zagwarantowania, że enzym jest wolny od pozostałości drobnoustrojów z produkcji.

g) Fosfor

Całkowita ilość fosforanów i innych związków fosforu nie może przekroczyć wartości granicznych wymienionych w tabeli wyrażonych w gramach fosforu na litr wody.

Do obliczeń dotyczących fosforu stosuje się najwyższą zalecaną dawkę.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza dokumentację w celu zapewnienia, że wartości graniczne określone w powyższej tabeli są spełnione.

Kryterium 4 – Wymogi dotyczące opakowania

a) Wskaźnik waga/użyteczność (WUR)

Wskaźnik waga/użyteczność (WUR) dla produktu nie przekracza następujących wartości:

WUR oblicza się wyłącznie dla opakowań bezpośrednich (z uwzględnieniem nakrętek, zatyczek i ręcznych pompek/spryskiwaczy) za pomocą następującego wzoru:

Gdzie:

W_i = waga (g) elementu opakowania (i) z uwzględnieniem etykiety, w stosownych przypadkach

U_i = waga (g) materiału niepochodzącego z recyklingu (materiału pierwotnego) w elemencie opakowania (i). Jeżeli udział materiału pochodzącego z recyklingu w elemencie opakowania wynosi 0 %, to U_i = W_i

D_i = liczba jednostek funkcjonalnych zawartych w elemencie opakowania (i). Jednostka funkcjonalna = dozowanie w g/l płynu do zmywania

r_i = wartość recyklingowa, tj. liczba wskazująca, ile razy element opakowania (i) jest wykorzystywany do tego samego celu w systemie zwrotu lub ponownego napełnienia r = 1, jeżeli opakowanie nie jest ponownie wykorzystywane do tego samego celu. Jeżeli opakowanie wykorzystuje się ponownie, r ustala się na poziomie 1, chyba że wnioskodawca może udokumentować większą liczbę.

Wyjątki

Opakowania z tworzyw sztucznych/papieru/tektury zawierające więcej niż 80 % materiału pochodzącego z recyklingu lub więcej niż 80 % tworzyw sztucznych pochodzących ze źródeł odnawialnych są wyłączone z tego wymogu.

Opakowanie uważa się za pochodzące z recyklingu, jeżeli surowiec wykorzystany do produkcji opakowania został zebrany u producenta opakowania na etapie dystrybucji lub na etapie konsumenta. Jeżeli surowcem są odpady przemysłowe pochodzące z własnego procesu produkcyjnego producenta materiału, materiał nie będzie uważany za pochodzący z recyklingu.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza obliczenie WUR produktu. Arkusz przeznaczony do obliczania tej wartości jest dostępny na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE. Wnioskodawca dostarcza wypełnioną i podpisaną deklarację dotyczącą zawartości w opakowaniu materiału pochodzącego z recyklingu lub materiału pochodzącego ze źródeł odnawialnych. Aby opakowanie do uzupełniania zostało zatwierdzone, wnioskodawca lub detalista musi udokumentować, że wkłady są/będą dostępne w sprzedaży na rynku.

b) Opakowania z tworzyw sztucznych

W opakowaniach z tworzyw sztucznych mogą być wykorzystywane wyłącznie ftalany, które w czasie składania wniosku były przedmiotem oceny ryzyka i nie zostały sklasyfikowane według kryterium 3 lit. b) (oraz jego kombinacji).

Aby umożliwić identyfikację różnych części opakowania na potrzeby recyklingu, części z tworzyw sztucznych w opakowaniach bezpośrednich muszą być oznaczone zgodnie z normą DIN 6120 część 2 lub równoważną. Nakrętki i pompki są wyłączone z tego wymogu.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia kompletną i podpisaną deklarację zgodności.

Kryterium 5 – Wydajność zmywania (przydatność do użycia)

Wydajność i skuteczność produktu musi być zadowalająca. Produkt musi spełniać wymagania określone dla użytkownika lub testy/badania wewnętrzne zgodnie z dodatkiem II.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedkłada właściwemu organowi szczegółowe sprawozdanie z badań zawierające informacje/dokumentację. Zob. dodatek II.

Kryterium 6 – Automatyczne systemy dozowania

Systemy wieloskładnikowe oferowane są wraz z automatycznym i kontrolowanym systemem dozowania.

Aby zagwarantować właściwe dozowanie w automatycznych systemach dozowania, wizyty u klientów muszą być włączone do zwykłych rutynowych praktyk wytwórców/dostawców. Wspomniane wizyty u klientów odbywają się we wszystkich obiektach przynajmniej raz w roku w trakcie okresu obowiązywania pozwolenia; muszą one obejmować kalibrację przyrządów do dozowania. Osoby trzecie mogą również przeprowadzać wizyty u klientów.

W wyjątkowych przypadkach można zrezygnować z wizyt u klientów, jeżeli z powodu odległości i sposobu dostawy wizyty są w praktyce niewykonalne.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza pisemny opis zobowiązania do wizyt u klientów oraz ich częstotliwości i programu.

Kryterium 7 – Informacje dla użytkownika – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

a) Informacje na opakowaniu/karcie informacyjnej produktu

Następujące zalecenia muszą znajdować się na opakowaniu i/lub karcie informacyjnej produktu lub jej odpowiedniku.

– Dawka w zależności od stopnia zabrudzenia i twardości wody. Dozować zgodnie z instrukcją.

– Używanie tego produktu, opatrzonego oznakowaniem ekologicznym UE, zgodnie z instrukcjami dozowania wpłynie na zmniejszenie zanieczyszczenia wody i produkcji odpadów.

b) Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Logo powinno być widoczne i czytelne. Używanie logo oznakowania ekologicznego UE jest chronione prawem pierwotnym UE. Numer rejestracji/pozwolenia dotyczący oznakowania ekologicznego UE musi być umieszczony na produkcie w sposób czytelny i wyraźnie widoczny.

Nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym zawiera następujący tekst:

– Ograniczony wpływ na ekosystemy wodne

– Ograniczona zawartość substancji niebezpiecznych

– Sprawdzone działanie.

Wytyczne dotyczące stosowania nieobowiązkowego oznakowania zawierającego pole tekstowe można znaleźć w dokumencie „Guidelines for the use of the EU Ecolabel Logo” („Wytyczne dotyczące stosowania logo oznakowania ekologicznego” ) zamieszczonym na następującej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_ guidelines.pdf

Ocena i weryfikacja (a–b): Wnioskodawca dostarcza próbkę oznakowania produktu i/lub kartę informacyjną produktu wraz z deklaracją zgodności z przedmiotowym kryterium. Deklaracje dotyczące produktu muszą być udokumentowane za pomocą odpowiednich sprawozdań z badań.

Dodatek I

Baza danych składników detergentów (wykaz DID)

Wykaz DID (część A) to lista zawierająca informacje o toksyczności dla organizmów wodnych i biodegradowalności substancji wykorzystywanych zwykle w składach detergentów. Wykaz obejmuje informacje na temat toksyczności i biodegradowalności w odniesieniu do ewentualnych substancji stosowanych w produktach przeznaczonych do zmywania/prania i czyszczenia. Wykaz nie ma charakteru wyczerpującego, jednak część B wykazu DID zawiera wytyczne dotyczące ustalania odpowiednich parametrów obliczeniowych dla substancji niefigurujących w wykazie DID (np. współczynnik toksyczności (TF) i współczynnik degradacji (DF), które wykorzystuje się do obliczenia krytycznej objętości rozcieńczenia). Wykaz ten jest ogólnym źródłem informacji, a umieszczenie substancji w wykazie DID nie oznacza automatycznej zgody na jej wykorzystanie w produktach opatrzonych oznakowaniem ekologicznym UE. Wykaz DID (części A i B) można znaleźć na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE.

Jeśli chodzi o substancje, w przypadku których brak jest danych dotyczących toksyczności dla organizmów wodnych i degradowalności, w celu oceny TF i DF można wykorzystać analogie z podobnymi substancjami dotyczące struktury. Tego rodzaju analogie dotyczące struktury są zatwierdzane przez właściwy organ udzielający pozwolenia na używanie oznakowania ekologicznego UE. Wariant alternatywny to zastosowanie podejścia uwzględniającego najgorszy scenariusz przy użyciu poniższych parametrów:

Podejście uwzględniające najgorszy scenariusz:

Dokumentacja dotycząca szybkiej biodegradowalności

Do celów oceny szybkiej biodegradowalności stosuje się następujące metody badawcze:

(1) Do dnia 1 grudnia 2010 r. oraz w okresie przejściowym od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 1 grudnia 2015 r.:

Metody badania szybkiej biodegradowalności przewidziane w dyrektywie 67/548/EWG, w szczególności metody wyszczególnione w załączniku V.C4 do tej dyrektywy lub równoważne metody badawcze takie jak OECD 301 A–F lub równoważne badania ISO.

Zasada 10-dniowego okna nie ma zastosowania do środków powierzchniowo czynnych. Dopuszczalne poziomy wynoszą 70 % dla badań określonych w załączniku V.C4-A i C4-B do dyrektywy 67/548/EWG (i równoważnych badań OECD 301 A i E oraz równoważnych badań ISO) oraz 60 % dla badań C4– C, D, E i F (i równoważnych badań OECD 301 B, C, D i F oraz równoważnych badań ISO).

(2) Po dniu 1 grudnia 2015 r. oraz w okresie przejściowym od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 1 grudnia 2015 r.:

Metody badawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.

Dokumentacja dotycząca biodegradowalności beztlenowej

Referencyjne badanie degradowalności beztlenowej to EN ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.), OECD 311 lub równoważna metoda badawcza, przy założeniu że wymagane jest minimum 60 % degradowalności końcowej w warunkach beztlenowych. Do udokumentowania osiągnięcia 60 % degradowalności końcowej w warunkach beztlenowych można stosować również metodę symulacji warunków w odpowiednim środowisku beztlenowym.

Ekstrapolacja dotycząca substancji, które nie figurują w wykazie DID

W przypadku substancji obecnych w składzie produktu, które nie figurują w wykazie DID, można stosować poniższą metodę w celu dostarczenia niezbędnej dokumentacji dotyczącej biodegradowalności beztlenowej:

(1) Zastosować rozsądną ekstrapolację. Wykorzystać wyniki badań uzyskane dla jednego surowca do ekstrapolacji końcowej degradowalności beztlenowej strukturalnie pokrewnych środków powierzchniowo czynnych. Jeżeli biodegradowalność beztlenowa została potwierdzona dla substancji powierzchniowo czynnej (lub grupy homologów) zgodnie z wykazem DID, można założyć, że podobny rodzaj substancji powierzchniowo czynnej również ulega biodegradacji beztlenowej (np. siarczan C12– 15 A 1–3 EO [DID nr 8] ulega biodegradacji beztlenowej, więc podobną biodegradowalność beztlenową można założyć również dla siarczanu C12– 15 A 6 EO). Jeżeli biodegradowalność beztlenowa została potwierdzona dla środka powierzchniowo czynnego przy użyciu właściwej metody badawczej, można założyć, że podobny rodzaj środka powierzchniowo czynnego również ulega biodegradacji beztlenowej (np. dane z literatury potwierdzające biodegradowalność beztlenową środków powierzchniowo czynnych należących do grupy alkilowej estrów soli amonowych można wykorzystywać jako dokumentację dotyczącą podobnej biodegradowalności beztlenowej innych czwartorzędowych soli amonowych zawierających wiązania estrowe w łańcuchu lub łańcuchach alkilowych).

(2) Wykonać badanie przesiewowe degradowalności beztlenowej. Jeżeli potrzebne jest nowe badanie, wykonać badanie przesiewowe, stosując EN ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.), OECD 311 lub metodę równoważną.

(3) Wykonać badanie podatności na biodegradację małej dawki. Jeśli potrzebne jest nowe badanie, a także w przypadku problemów doświadczalnych w badaniu przesiewowym (np. niemożność wykonania z powodu toksyczności badanej substancji), powtórzyć badanie, stosując dozowanie małych ilości środka powierzchniowo czynnego i monitorować degradację przy pomocy pomiarów ¹⁴C lub metodą analiz chemicznych. Badanie przy użyciu małej dawki można wykonać, stosując OECD 308 (sierpień 2000) lub metodę równoważną.

Dodatek II

Wydajność zmywania (przydatność do użycia)

a) Testy wewnętrzne

Laboratorium badawcze producenta może zostać zatwierdzone do prowadzenia badań w celu udokumentowania skuteczności, jeżeli spełnione są następujące dodatkowe wymagania.

– Organizacje przyznające oznakowanie ekologiczne muszą mieć możliwość monitorowania przeprowadzania testów

– Organizacja zajmująca się oznakowaniem ekologicznym musi mieć dostęp do wszystkich danych dotyczących produktu

– Prowadzenie badania skuteczności musi być opisane w systemie kontroli jakości.

Wnioskodawca musi dostarczyć dokumenty potwierdzające, że produkt był przetestowany w rzeczywistych warunkach:

a) Naczynia miały brudne plamy reprezentatywne dla danego rodzaju zabrudzeń spodziewanych w obszarach, w których przedmiotowe produkty będą wprowadzane do obrotu.

b) Zastosowano zalecaną dawkę przy odpowiedniej twardości wody i przy najniższej zalecanej temperaturze zmywania

Wnioskodawca musi dostarczyć dokumenty potwierdzające:

– Zdolność produktu do usunięcia zabrudzeń z naczyń.

– Zdolność produktu do wysuszenia naczyń.

Testowanie produktu musi odbywać się w porównaniu z produktem odniesienia. Produktem odniesienia może być produkt posiadający ugruntowaną renomę na rynku i badany produkt musi być przynajmniej tak samo skuteczny jak produkt odniesienia.

b) Testowanie przez użytkowników

1. Należy uzyskać odpowiedzi z przynajmniej 5 ośrodków badawczych reprezentujących losowo wybranych klientów.

2. Procedury i dawkowanie muszą być zgodne z zaleceniami producenta.

3. Okres badań musi trwać przez co najmniej 4 tygodnie przy co najmniej 400 cyklach badań.

4. Każdy ośrodek badawczy musi ocenić skuteczność produktu lub systemu wieloskładnikowego poprzez udzielenie odpowiedzi na pytania odnoszące się do następujących aspektów (lub podobnych sformułowań):

– Zdolność produktu do usunięcia zabrudzeń z naczyń.

– Zdolność produktu do wysuszenia naczyń.

– Zadowolenie respondentów z ustaleń dotyczących wizyt u klientów.

5. Odpowiedzi muszą być ocenione w skali zawierającej co najmniej 3 poziomy, na przykład „niewystarczająco skuteczny” , „wystarczająco skuteczny” lub „bardzo skuteczny” . W odniesieniu do stopnia zadowolenia ośrodka badawczego z ustaleń dotyczących sprawozdań z wizyt obowiązują kategorie „niezadowolony”, „ zadowolony” i „bardzo zadowolony”.

6. Co najmniej 80 % musi ocenić produkt jako wystarczająco skuteczny lub bardzo skuteczny w odniesieniu do wszystkich punktów (zob. pkt 4) i być zadowolone lub bardzo zadowolone z ustaleń dotyczących wizyt u klientów.

7. Wszystkie pierwotne dane z badania muszą być wyszczególnione.

8. Procedura badania musi być szczegółowo opisana.

(*) Nr DID oznacza numer substancji w wykazie DID („baza danych składników detergentów” ) i jest wykorzystywany do oceny zgodności z kryteriami 1 oraz 2.

(¹) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(²) Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(³) Dz.U. 196 z 16.8.1967. s. 1.