PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 53 ust. 1 i art. 62,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (²) przewiduje nowoczesny, oparty na analizie ryzyka system regulacji i nadzoru zakładów ubezpieczeń i reasekuracji Unii. Ten system jest konieczny w celu zapewnienia bezpiecznego i solidnego sektora ubezpieczeń, będącego w stanie dostarczać zrównoważone produkty ubezpieczeniowe i wspierać sferę realnej gospodarki poprzez sprzyjanie długoterminowym inwestycjom oraz zapewnienie dodatkowej stabilności.

(2) W dyrektywie 2009/138/WE ustalono 31 października 2012 r. jako termin transpozycji oraz 1 listopada 2012 r. jako datę rozpoczęcia stosowania. Ponadto dyrektywa ta ustala 1 listopada 2012 r. jako datę uchylenia obowiązujących dyrektyw dotyczących ubezpieczeń i reasekuracji (³) (zwanych dalej wspólnie „Wypłacalność I”)

(3) Dnia 19 stycznia 2011 r. Komisja przyjęła wniosek (dotyczący „drugiej dyrektywy zbiorczej”) w sprawie, między innymi, zmiany dyrektywy 2009/138/WE w celu uwzględnienia nowego systemu nadzoru w odniesieniu do ubezpieczeń, a mianowicie utworzenia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych). Wniosek dotyczący drugiej dyrektywy zbiorczej zawiera również przepisy dotyczące odroczenia terminu transpozycji i daty rozpoczęcia stosowania dyrektywy 2009/138/WE oraz odroczenia daty uchylenia Wypłacalności I.

(4) Biorąc pod uwagę złożoność wniosku w sprawie drugiej dyrektywy zbiorczej, istnieje ryzyko, że nie wejdzie ona w życie przed upływem terminu transpozycji i przed datą rozpoczęcia stosowania dyrektywy 2009/138/WE. Pozostawienie tych terminów bez zmian spowodowałoby, że dyrektywa 2009/138/WE musiałaby zostać wdrożona przed wejściem w życie przepisów przejściowych oraz odpowiednich dostosowań przewidzianych we wniosku dotyczącym drugiej dyrektywy zbiorczej.

(5) W celu uniknięcia zbyt uciążliwych obowiązków prawodawczych dla państw członkowskich na mocy dyrektywy 2009/138/WE i później w ramach nowego systemu przewidzianego we wniosku dotyczącym drugiej dyrektywy zbiorczej należy zatem odroczyć termin transpozycji dyrektywy 2009/138/WE.

(6) W celu umożliwienia organom nadzoru oraz zakładom ubezpieczeń i reasekuracji przygotowania się do stosowania nowego systemu nadzoru, należy także przewidzieć późniejszą datę rozpoczęcia stosowania dyrektywy 2009/138/WE.

(7) Ze względu na konieczność zapewnienia pewności prawa należy odpowiednio odroczyć datę uchylenia Wypłacalności I.

(8) Ze względu na bardzo krótki okres, jaki pozostał do dat ustanowionych w dyrektywie 2009/138/WE, niniejsza dyrektywa powinna wejść w życie bezzwłocznie,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 2009/138/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 309 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w akapicie pierwszym datę „31 października 2012 r.” zastępuje się datą „30 czerwca 2013 r.”;

b) po akapicie pierwszym dodaje się akapit w brzmieniu:

„ Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, o których mowa w akapicie pierwszym, stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.”;

2) w art. 310 w akapicie pierwszym datę „1 listopada 2012 r.” zastępuje się datą „1 stycznia 2014 r.”;

3) w art. 311 w akapicie drugim datę „1 listopada 2012 r.” zastępuje się datą „1 stycznia 2014 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 12 września 2012 r.