KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 103h i 127 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 ustanowiono wspólną organizację rynków produktów rolnych, która obejmuje sektor owoców i warzyw oraz sektor przetworzonych owoców i warzyw. Na podstawie art. 103a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w związku z art. 125e tego rozporządzenia pomoc unijna może zostać udzielona grupom producentów utworzonym w państwach członkowskich, które ostatnio przystąpiły do Unii Europejskiej, w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej oraz na mniejszych wyspach Morza Egejskiego. Celem przedmiotowej pomocy jest wspieranie tworzenia grup producentów i ułatwianie ich działalności administracyjnej oraz umożliwienie grupom producentów spełnienie wymogów niezbędnych do uznania ich za organizacje producentów, które są głównymi podmiotami w sektorze owoców i warzyw.

(2) W art. 36– 49 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 (²) ustanowiono przepisy szczegółowe w odniesieniu do grup producentów. W celu zapobieżenia sytuacji, w której podmioty sztucznie stwarzają warunki umożliwiające otrzymanie pomocy unijnej, aby uzyskać korzyści sprzeczne z celami rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, należy nałożyć na państwa członkowskie wymóg ustanowienia przepisów zapobiegających przechodzeniu producentów z jednej grupy producentów do drugiej w celu korzystania z pomocy unijnej przez okres dłuższy niż okres, o którym mowa w art. 125e ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, oraz uniemożliwić uznanie przez państwa członkowskie podmiotów prawnych lub jasno określonych części podmiotów takich jak grupy producentów, w przypadku gdy takie podmioty spełniają już kryteria uznania za grupę producentów.

(3) W art. 125e ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 nałożono na grupy producentów wymóg dotyczący przedstawienia właściwemu państwu członkowskiemu podzielonego na etapy planu uznawania. Państwa członkowskie powinny ocenić, czy okres obowiązywania planu uznawania nie jest nadmiernie długi, a w przypadku, gdy grupa producentów mogła spełnić kryteria uznania dla organizacji producentów przed końcem okresu przejściowego, o którym mowa w art. 125e ust.1, powinny zażądać odpowiednich zmian.

(4) Artykuł 39 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 stanowi, że państwa członkowskie ustanawiają warunki, zgodnie z którymi grupy producentów mogą występować z wnioskiem o wprowadzenie zmian do planów w trakcie ich realizacji. W celu zapewnienia należytego stosowania przedmiotowego rozporządzenia i w interesie przewidywalności finansowej i należytego zarządzania finansami należy ustanowić przepisy określające maksymalny odsetek planowanego wzrostu wydatków w ramach zatwierdzonego planu uznawania. Należy jednak stosować inne ograniczenia w odniesieniu do planów uznawania zatwierdzonych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia oraz w przypadku połączeń grup producentów.

(5) W celu zapewnienia dyscypliny budżetowej oraz trwałej i skutecznej optymalizacji przydziału środków finansowych należy ustanowić pułap unijnego finansowania pomocy przeznaczonej na pokrycie części kosztów inwestycji, o których mowa w art. 103a ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Ze względu na bezpieczeństwo finansowe i pewność prawa, należy sporządzić wykaz inwestycji, które nie podlegają finansowaniu w ramach planów uznawania.

(6) Dla zachowania dyscypliny budżetowej konieczne jest również określenie pułapu wydatków, które mają być finansowane przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) w odniesieniu do pomocy, o której mowa w art. 103a ust. 1 rozporządzenia (WE) 1234/2007, oraz ustanowienie systemu powiadomień, zgodnie z którym państwa członkowskie informują Komisję o skutkach finansowych planów uznawania przed ich zatwierdzeniem.

(7) Aby zapobiec bezpodstawnemu wzbogaceniu, gdy jeden z członków opuszcza grupę producentów i korzysta z inwestycji w swoim gospodarstwie, należy ustanowić przepisy zezwalające grupie producentów na odzyskanie inwestycji lub jej wartości końcowej w przypadku, gdy okres amortyzacji jeszcze nie upłynął.

(8) Ze względu na przewidywalność finansową i prognozowanie budżetowe należy ustanowić bardziej szczegółowe przepisy w odniesieniu do powiadomień dotyczących skutków finansowych planów uznawania grup producentów, przekazywanych przez państwa członkowskie Komisji.

(9) Kontrole powinny być prowadzone w taki sposób, aby umożliwić państwom członkowskim szybką reakcję na ewentualne nadużycia wiążące się z zagrożeniami dla budżetu Unii. W tym celu zasadne jest wzmocnienie kontroli w przypadku stwierdzenia znaczących nieprawidłowości.

(10) Artykuł 103e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że w tych regionach państw członkowskich, w których stopień zorganizowania producentów jest szczególnie niski, państwa członkowskie mogą być upoważnione przez Komisję, na podstawie właściwie umotywowanego wniosku, do wypłacenia organizacjom producentów krajowej pomocy finansowej równej maksymalnie 80 % wkładów finansowych, o których mowa w art. 103b ust. 1 lit. a) przedmiotowego rozporządzenia.

(11) Na podstawie art. 103e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w regionach państw członkowskich, w których organizacje producentów wprowadzają do obrotu mniej niż 15 % produkcji owoców i warzyw i których produkcja owoców i warzyw stanowi co najmniej 15 % ich całkowitej produkcji rolnej, Unia może zwrócić pomoc krajową na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego.

(12) Artykuł 92 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 stanowi, że Komisja ma obowiązek zatwierdzić lub odrzucić wniosek o pozwolenie na przyznanie krajowej pomocy finansowej w ciągu trzech miesięcy od jego złożenia. Jeżeli Komisja nie udzieli odpowiedzi w tym terminie, wniosek uważa się za zatwierdzony. Wspomniany okres trzech miesięcy może jednak zostać zawieszony, jeżeli państwo członkowskie złoży niekompletny wniosek.

(13) Z doświadczenia wynika, że procedura przyjmowania decyzji Komisji oraz powiadomienia o tym fakcie danego państwa członkowskiego często obejmuje okres dłuższy niż trzy miesiące oraz że określenie rzeczywistej daty, od której wniosek ma zostać uznany za zatwierdzony, nie zawsze jest możliwe. Ze względu na pewność prawa należy postanowić, że Komisja zatwierdza lub odrzuca wniosek w drodze przyjęcia formalnej decyzji.

(14) W art. 103e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 ogranicza się procent krajowej pomocy finansowej, która może zostać zatwierdzona, do maksymalnej wysokości 80 % wkładów finansowych wniesionych przez członków organizacji producentów, lub przez samą organizację producentów. W art. 95 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 ogranicza się odsetek zwrotu krajowej pomocy finansowej ze środków unijnych do wysokości 60 % krajowej pomocy finansowej przyznanej organizacjom producentów. Ze względu na dyscyplinę budżetową należy ustanowić pułap kwoty krajowej pomocy finansowej, jaką Unia może zwrócić, przez odniesienie do maksymalnej kwoty pomocy finansowej Unii, która może być przyznana funduszom operacyjnym utworzonym przez organizacje producentów.

(15) Przez wzgląd na uproszczenie przepisów właściwe jest doprecyzowanie procedury dobrowolnego powiadamiania o cenach producenta w odniesieniu do owoców i warzyw na rynku wewnętrznym.

(16) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011.

(17) Aby zagwarantować, że uzasadnione oczekiwania producentów zostaną uwzględnione, należy ustanowić, że niektórych zmian wprowadzonych przez niniejsze rozporządzenie nie stosuje się do planów uznawania zaakceptowanych przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Jednakże w celu kontroli wydatków budżetowych oraz zapewnienia równych warunków działania dla wszystkich podmiotów gospodarczych należy przewidzieć, że plany uznawania zaakceptowane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia powinny być traktowane w taki sam sposób jak plany uznawania przyjęte po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do udziału wkładu unijnego w pomoc, o której mowa w art. 103a ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, w przypadku gdy zainteresowane grupy producentów przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie podjęły jeszcze zobowiązań finansowych lub nie zawarły jeszcze prawnie wiążących umów ze stronami trzecimi w odniesieniu do istotnych inwestycji.

(18) W celu zapewnienia płynnego przejścia do nowych zasad mających zastosowanie do zwrotu krajowej pomocy finansowej ze środków unijnych stosowna zmiana dokonana przez niniejsze rozporządzenie nie powinna mieć zastosowania do sytuacji, gdy wniosek o pozwolenie na wypłatę krajowej pomocy finansowej został zatwierdzony przez Komisję przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, ale Komisja nie podjęła jeszcze decyzji w sprawie zwrotu. W takiej sytuacji stosuje się nadal niezmieniony niniejszym rozporządzeniem art. 95 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011.

(19) W celu kontroli wydatków Unii w sektorze owoców i warzyw niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania.

(20) Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 543/2011

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 543/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 36 ust. 2 dodaje się lit. e) w brzmieniu:

„e) przepisy w celu uniknięcia sytuacji, w której producent korzysta z pomocy unijnej dla grup producentów przez okres dłuższy niż 5 lat.”.

2) W art. 37 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Inwestycje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), nie obejmują inwestycji wymienionych w załączniku Va.”.

3) W art. 38 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Właściwy organ państwa członkowskiego podejmuje jedną z decyzji, o których mowa w ust. 3, w terminie trzech miesięcy od otrzymania projektu planu uznawania wraz ze wszystkimi dokumentami uzupełniającymi. Państwa członkowskie mogą ustanowić krótsze terminy.”;

b) ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Po dokonaniu kontroli zgodności, o których mowa w art. 111, właściwy organ państwa członkowskiego, stosownie do przypadku:

a) wstępnie akceptuje plan i udziela wstępnego uznania;

b) zwraca się o wprowadzenie zmian do planu, w tym zmian w odniesieniu do okresu obowiązywania. Państwo członkowskie ocenia w szczególności, czy proponowane etapy nie są nadmiernie długie, a w przypadku gdy grupa producentów mogła spełnić kryteria uznania dla organizacji producentów przed końcem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 125e ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, domaga się ich zmiany;

c) odrzuca plan, szczególnie w przypadku gdy odnośne podmioty prawne lub jasno określone części podmiotów prawnych ubiegające się o wstępne uznanie za grupy producentów spełniają już kryteria uznania za organizację producentów.

W stosownych przypadkach plan może zostać wstępnie zaakceptowany tylko po uwzględnieniu zmian wymaganych na mocy lit. b).”;

c) dodaje się ust. 4, 5 i 6 w brzmieniu:

„4. Właściwy organ państwa członkowskiego powiadamia Komisję do dnia 1 lipca danego roku o decyzjach w sprawie wstępnie zaakceptowanych planów uznawania i skutkach finansowych tych planów, wykorzystując w tym celu formularz zawarty w załączniku Vb.

5. Po określeniu współczynników przydziału, o których mowa w art. 47 ust. 4 akapit drugi, właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia zainteresowanym grupom producentów możliwość zmiany lub wycofania ich planów uznawania. W przypadku gdy grupa producentów nie wycofa swojego planu, właściwy organ ostatecznie akceptuje taki plan z zastrzeżeniem zmian, które właściwy organ może uznać za niezbędne.

6. Właściwy organ państwa członkowskiego powiadamia podmiot prawny lub jasno określoną część podmiotu prawnego o decyzjach, o których mowa w ust., 3 i 5.”.

4) W art. 39 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwa członkowskie ustanawiają warunki, na jakich grupy producentów mogą występować z wnioskami o wprowadzenie zmian do planów w trakcie ich realizacji. Do powyższych wniosków załącza się niezbędne dokumenty uzupełniające.

Państwa członkowskie określają warunki, na jakich można wprowadzać zmiany do planów uznawania w trakcie okresu rocznego lub półrocznego bez uprzedniego zatwierdzenia ich przez właściwy organ państwa członkowskiego. Powyższe zmiany kwalifikują się do objęcia pomocą tylko w przypadku, gdy grupa producentów niezwłocznie poinformuje o nich właściwy organ państwa członkowskiego.

Grupy producentów mogą uzyskać zezwolenie od właściwego organu państwa członkowskiego, w ciągu danego roku i w odniesieniu do tego roku, na zwiększenie całkowitej kwoty wydatków określonych w planie uznawania o maksymalnie 5 % kwoty początkowo zatwierdzonej lub zmniejszenie jej o maksymalny odsetek określony przez państwa członkowskie, w obu przypadkach pod warunkiem że zachowano ogólne cele planu uznawania oraz pod warunkiem że ogólna kwota wydatków Unii na poziomie danego państwa członkowskiego nie przekracza kwoty wkładu Unii przydzielonego danemu państwu członkowskiemu zgodnie z art. 47 ust. 4.

W przypadku połączenia grup producentów, o którym mowa w art. 48, ograniczenie w wysokości 5 % stosuje się do łącznej kwoty wydatków określonych w planach uznawania łączących się grup producentów.”.

5) W art. 44 dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

„Inwestycje mogą być realizowane w gospodarstwach indywidualnych lub w obiektach producentów będących członkami grupy producentów, pod warunkiem że przyczyniają się do osiągnięcia celów określonych w planie uznawania. W razie wystąpienia z grupy producentów któregoś z członków państwa członkowskie zapewniają odzyskanie inwestycji lub jej wartości końcowej, w przypadku gdy jej okres amortyzacji jeszcze nie upłynął.”.

6) Artykuł 47 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 47

Wkład unijny

1. Wkład unijny w pomoc określoną w art. 103a ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, z zastrzeżeniem ust. 4 niniejszego artykułu, wynosi:

a) 75 % w regionach kwalifikowalnych w ramach celu konwergencji; oraz

b) 50 % w pozostałych regionach.

Państwa członkowskie mogą wypłacać pomoc krajową w formie płatności ryczałtowej. Wniosek o przyznanie pomocy nie musi zawierać dowodów dotyczących wykorzystania pomocy.

2. Wkład unijny w pomoc określoną w art. 103a ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, wyrażony jako dotacja kapitałowa lub jej równoważnik, nie przekracza kwalifikowalnych kosztów inwestycji:

a) 50 % w regionach kwalifikowalnych w ramach celu konwergencji; oraz

b) 30 % w pozostałych regionach.

Zainteresowane państwa członkowskie zobowiązują się do finansowania przynajmniej 5 % kwalifikowalnych kosztów inwestycji.

Na pokrycie kwalifikowalnych kosztów inwestycji beneficjenci pomocy płacą co najmniej:

a) 25 % w regionach kwalifikowalnych w ramach celu konwergencji; oraz

b) 45 % w pozostałych regionach.

3. Wkład unijny w pomoc określoną w art. 103a ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, z zastrzeżeniem ust. 4 niniejszego artykułu, jest określany dla każdej grupy producentów na podstawie wartości jej produkcji sprzedanej i podlega następującym zasadom:

a) w odniesieniu do grup producentów w państwach członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. lub później, w ciągu pierwszych dwóch lat realizacji ich planów uznawania nie obowiązuje żaden pułap, natomiast w trzecim, czwartym i piątym roku realizacji ich planów uznawania obowiązują odpowiednio pułapy 70 %, 50 % i 20 % wartości produkcji sprzedanej;

b) w odniesieniu do grup producentów w najbardziej oddalonych regionach Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu, lub na mniejszych wyspach Morza Egejskiego, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1405/2006 (*), w pierwszym, drugim, trzecim, czwartym i piątym roku realizacji ich planów uznawania pułap wkładu Unii wynosi odpowiednio 25 %, 20 %, 15 %, 10 % i 5 % wartości produkcji sprzedanej.

4. Łączne wydatki na wkład unijny w pomoc określoną w art. 103a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 nie przekracza 10 000 000 na rok kalendarzowy.

Na podstawie powiadomień, o których mowa w art. 38 ust. 4, Komisja ustala współczynniki przydziału oraz określa łączny możliwy wkład Unii na państwo członkowskie w ciągu roku na podstawie tych współczynników. Jeśli w dowolnym roku łączna kwota wynikająca z powiadomień, o których mowa w art. 38 ust. 4, nie przekracza maksymalnej kwoty wkładu Unii, współczynnik przydziału ustala się na poziomie 100 %.

Wkład Unii jest przyznawany zgodnie ze współczynnikiem przydziału, o którym mowa w akapicie drugim. W odniesieniu do planów uznawania, o których nie powiadomiono zgodnie z art. 38 ust. 4, nie przyznaje się wkładu Unii.

Kurs walutowy stosowany w odniesieniu do wkładu Unii na państwo członkowskie jest ostatnim kursem opublikowanym przez Europejski Bank Centralny przed datą przewidzianą w art. 38 ust. 4.

__ _______

(*) Dz.U. L 265 z 26.9.2006, s. 1.”.

7) W art. 92 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Komisja zatwierdza lub odrzuca wniosek w drodze decyzji w terminie trzech miesięcy. Okres ten rozpoczyna się w dniu następującym po dniu, w którym Komisja otrzymała kompletny wniosek. Jeżeli Komisja nie zażąda dodatkowych informacji w ciągu trzech miesięcy, wniosek uznaje się za kompletny.”.

8) W art. 95 ust. 4 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Kwoty zwrócone nie przekraczają 48 % pomocy finansowej, o której mowa w art. 103b ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.” .

9) W art. 97 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) do dnia 31 stycznia danego roku – kwoty finansowe odpowiadające każdemu nadchodzącemu rocznemu okresowi realizacji planów uznawania, w tym obecnemu rokowi realizacji. Podaje się kwoty zatwierdzone lub szacunkowe. Powiadomienie zawiera następujące informacje w odniesieniu do każdej grupy producentów i każdego nadchodzącego rocznego okresu realizacji planu:

(i) łączną kwotę rocznego okresu realizacji planu uznawania, wkłady Unii, państw członkowskich i grup producentów lub członków grup producentów;

(ii) zestawienie pomocy, o której mowa odpowiednio w art. 103a ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.”.

10) W art. 98 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Powiadomień, o których mowa w ust. 3, dokonuje się zgodnie ze wzorami udostępnionymi państwom członkowskim przez Komisję. Wzory nie obowiązują do czasu powiadomienia Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych.”.

11) W art. 112 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:

„ 3a. Wyniki kontroli na miejscu, o których mowa w ust. 2, są poddawane ocenie w celu ustalenia, czy napotykane problemy mają charakter systemowy, wskazujący na prawdopodobieństwo nieprawidłowości w odniesieniu do podobnych działań, beneficjentów lub organów. Ocena określa również przyczyny takich sytuacji, wszelkie dalsze działania, które mogą być wymagane, a także niezbędne działania naprawcze i zapobiegawcze.

W przypadku gdy kontrole wykazują poważne nieprawidłowości w regionie lub w części regionu lub w odniesieniu do konkretnej grupy producentów, państwo członkowskie przeprowadza dodatkowe kontrole w trakcie danego roku oraz zwiększa odsetek odnośnych wniosków poddawanych kontroli w roku następnym.

3b. Na podstawie analizy ryzyka państwo członkowskie określa grupy producentów podlegające kontrolom na miejscu.

Analiza ryzyka uwzględnia w szczególności:

a) kwotę pomocy;

b) wyniki kontroli w latach ubiegłych;

c) element zapewniający randomizację; oraz

d) inne parametry określone przez państwa członkowskie.”.

12) Dodaje się załącznik Va zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

13) Dodaje się załącznik Vb zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Przepisy przejściowe

1. Artykuł 1 pkt 2, art. 1 pkt 3 lit. b) i art. 1 pkt 12 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do planów uznawania, które zostały zaakceptowane przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Artykuł 1 pkt 6 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do art. 47 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 nie ma zastosowania do planów uznawania, które zostały zaakceptowane przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, oraz w odniesieniu do których:

a) zainteresowane grupy producentów już podjęły zobowiązania finansowe lub zawarły prawnie wiążące umowy ze stronami trzecimi w odniesieniu do istotnych inwestycji, o których mowa w art. 103a ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, lub

b) dany plan uznawana obejmuje jedynie pomoc określoną w art. 103a ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

3. W przypadku planów uznawania zaakceptowanych przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, lecz w odniesieniu do których zainteresowane grupy producentów przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie podjęły jeszcze zobowiązań finansowych lub nie zawarły jeszcze prawnie wiążących umów ze stronami trzecimi w odniesieniu do istotnych inwestycji, stosuje się następujące zasady:

a) do dnia 1 lipca 2012 r. właściwe organy państwa członkowskiego powiadamiają Komisję o planach uznawania, do których stosuje się niniejszy ustęp;

b) ustalając współczynniki przydziału zgodnie z art. 47 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 Komisja bierze pod uwagę powiadomienia otrzymane zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu. Wkład unijny w pomoc określoną w art. 103a ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przyznawany jest zgodnie z tymi współczynnikami przydziału;

c) współczynników przydziału określonych zgodnie z art. 47 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 nie stosuje się w odniesieniu do pomocy określonej w art. 103a ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

d) po ustaleniu współczynników przydziału, o których mowa w art. 47 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia grupom producentów, których dotyczy niniejszy ustęp, możliwość zmiany lub wycofania ich planów uznawania. W przypadku wycofania wydatki poniesione przez grupę producentów po wstępnym zaakceptowaniu planu w odniesieniu do jej tworzenia i działalności administracyjnej są zwracane przez Unię w wysokości do kwoty nieprzekraczającej 3 % pomocy, do której dana grupa producentów byłby uprawniony na mocy art. 103a ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, jeżeli jej plan uznawania zostałby zrealizowany.

4. Artykuł 1 pkt 8) nie ma zastosowania w przypadku, gdy wniosek o pozwolenie na wypłatę krajowej pomocy finansowej został zatwierdzony przez Komisję zgodnie z art. 92 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, ale Komisja nie podjęła jeszcze decyzji w sprawie zwrotu krajowej pomocy finansowej ze środków unijnych zgodnie z art. 95 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 kwietnia 2012 r.

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK Va

NIE KWALIFIKUJĄCE SIĘ INWESTYCJE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 37 AKAPIT DRUGI

1. Inwestycje w środki transportu wykorzystywane przez grupę producentów do celów obrotu lub dystrybucji, z wyjątkiem:

a) inwestycji w środki transportu wewnętrznego; w momencie zakupu grupa producentów odpowiednio uzasadnia wobec odnośnego państwa członkowskiego, że inwestycje są wykorzystywane wyłącznie do transportu wewnętrznego;

b) dodatkowych urządzeń na samochodach ciężarowych, przeznaczonych do transportu chłodniczego lub w kontrolowanej atmosferze.

2. Zakup gruntu, którego cena przekracza 10 % wszystkich wydatków kwalifikowalnych związanych z danym działaniem i który nie jest zabudowany, chyba że zakup jest konieczny do dokonania inwestycji zawartej w planie uznawania;

3. Urządzenia używane zakupione ze środków pomocy unijnej lub krajowej w okresie poprzednich siedmiu lat.

4. Dzierżawa, chyba że właściwy organ państwa członkowskiego akceptuje dzierżawę jako uzasadnioną ekonomicznie alternatywę zakupu.

5. Zakup nieruchomości, które w okresie ubiegłych 10 lat zostały zakupione za pomocą środków z pomocy unijnej lub krajowej.

6. Inwestycje w udziały i akcje.

7. Inwestycje lub działania podobnego rodzaju realizowane poza gospodarstwami rolnymi lub obiektami grupy producentów lub jej członków.”

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK Vb

Formularze, o których mowa w art. 38 ust. 4, w celu powiadamiania w odniesieniu do poszczególnych grup producentów

Dokument w formacie PDF