KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (¹), w szczególności jego art. 31 ust. 1 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 stanowi, że nawóz należący do typu nawozów wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia i spełniający warunki ustanowione w tym rozporządzeniu może być oznakowany jako nawóz WE.

(2) Typy nawozów wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 obejmują niektóre nawozy, które mogą być sprzedawane tylko w postaci miałkiego proszku, oraz takie, które mogą być sprzedawane również w postaci zawiesin. Nawozy zawiesinowe stwarzają mniejsze zagrożenie dla zdrowia rolników, gdy stosowane są w warunkach, w których użycie nawozów w postaci miałkiego proszku prowadziłoby do wdychania pyłu. Aby ograniczyć narażenie rolników na działanie pyłu, należy rozszerzyć możliwość stosowania zawiesin, tak aby objąć nią typy nawozów zawierające mikroskładnik pokarmowy mangan oraz rozszerzyć spektrum składników dopuszczalnych w obecnie stosowanych zawiesinowych nawozach borowych i miedziowych.

(3) Przepisy rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 przewidują stosowanie czynników kompleksujących jako składników w nawozach zawierających mikroskładniki pokarmowe. Żadne takie nawozy nie zostały jednak oznaczone jako nawozy WE, ponieważ wykaz zatwierdzonych czynników kompleksujących w załączniku I do rozporządzenia nie został jeszcze opracowany, nie istnieją również oznaczenia typów nawozów zawierających czynniki kompleksujące. Z uwagi na fakt, że dostępne są obecnie odpowiednie czynniki kompleksujące (sole kwasu lignosulfonowego – zwane dalej „LS”), należy ująć je w wykazie zatwierdzonych czynników kompleksujących oraz opracować odpowiadające im oznaczenia typów. Aby umożliwić stosowanie czynników kompleksujących, należy również dostosować istniejące oznaczenia typów roztworów nawozowych; w celu uproszczenia kontroli urzędowych każdy taki roztwór może zawierać jednak tylko jeden czynnik kompleksujący.

(4) Ze względu na nowe zasady dotyczące mikroskładników pokarmowych w postaci roztworów i zawiesin należy dostosować zasady dotyczące oznakowania powyższych typów nawozów. Zapasy nawozów oznakowanych zgodnie z dotychczasowo obowiązującymi zasadami będą jednak utrzymywane przez pewien czas. Należy zatem przewidzieć wystarczającą ilość czasu dla producentów na przygotowanie nowych etykiet oraz wyprzedaż istniejących zapasów.

(5) W rozporządzeniu (WE) nr 2003/2003 zawarto zasady dotyczące oznakowania mieszanin nawozów zawierających mikroskładniki pokarmowe, w załączniku I nie zawarto jednak odpowiadających im oznaczeń typów. Rozporządzeniem (UE) nr 137/2011 dodano tabelę E.2.4 w sekcji E.2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 zawierającą odpowiednie oznaczenia typów oraz bardziej przejrzyste zasady dotyczące mieszanin nawozów zawierających mikroskładniki pokarmowe. Zgodnie z tabelą E.2.4 wymagane są jednak pewne informacje dotyczące oznakowania, które w niektórych przypadkach nie są zgodne z wymogami zawartymi w art. 6 ust. 6 i art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003. Należy zatem odpowiednio dostosować tabelę E.2.4. Aby umożliwić podmiotom gospodarczym dostosowanie się do nowych zasad oraz wyprzedaż zapasów mieszanin nawozów z mikroskładnikami pokarmowymi, należy przyznać okres przejściowy.

(6) Kwas N,N’ -di(2-hydroksybenzylo)-etylenodiamino-N,N’-dioctowy (zwany dalej „HBED”) jest organicznym czynnikiem chelatującym dla mikroskładników pokarmowych. Żelazo schelatowane przez HBED stosuje się w szczególności do wielu gatunków drzew owocowych w celu uzupełniania niedoborów żelaza i zwalczania chlorozy żelazowej. Wyeliminowanie chlorozy żelazowej i jej objawów zapewnia zielone liście, właściwy wzrost i owocowanie. Forma HBED schelatowanego żelaza była dopuszczona do obrotu w Polsce, gdzie nie stwierdzono jej szkodliwości dla środowiska. Należy zatem dodać HBED do wykazu zatwierdzonych organicznych czynników chelatujących dla mikroskładników pokarmowych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003. Należy przewidzieć jednak okres przejściowy, aby umożliwić zatwierdzenie HBED po opublikowaniu odpowiedniej normy EN.

(7) Dicyjanodiamid/1,2,4-triazol (zwany dalej „DCD/TZ”) oraz 1,2,4 triazol/3-metylopirazol (zwany dalej „TZ/MP”) są inhibitorami nitryfikacji stosowanymi w połączeniu z nawozami zawierającymi składnik pokarmowy azot w postaci mocznika lub soli amonowych. Inhibitory te przedłużają dostępność azotu dla upraw, ograniczają wypłukiwanie azotanów oraz zmniejszają emisje podtlenku azotu do atmosfery.

(8) Triamid kwasu N-(2-nitrofenylo)fosforowego (zwany dalej „2-NPT”) jest inhibitorem ureazy przeznaczonym do nawozów azotowych zawierających mocznik, zwiększającym dostępność azotu dla roślin oraz ograniczającym emisję amoniaku do atmosfery.

(9) DCD/TZ, TZ/MP i 2-NPT stosowane były przez wiele lat w Niemczech, a DCD/TZ i TZ/MP w Republice Czeskiej, gdzie wykazano, że są skuteczne i nie stanowią zagrożenia dla środowiska. Należy zatem dodać DCD/TZ, TZ/MP i 2-NPT do wykazu zatwierdzonych inhibitorów nitryfikacji i ureazy zawartego w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003, aby zwiększyć ich dostępność dla rolników na obszarze Unii.

(10) Przepisy rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 zawierają wymóg poddawania nawozów WE kontroli zgodnie z metodami pobierania próbek i analizy opisanymi w załączniku IV do rozporządzenia. Niektóre z tych metod nie są jednak uznawane na poziomie międzynarodowym i należy zastąpić je normami EN, opracowanymi ostatnio przez Europejski Komitet Normalizacyjny.

(11) Normy EN zatwierdzane są zazwyczaj w drodze porównania międzylaboratoryjnego, w celu ilościowego sprawdzenia odtwarzalności i powtarzalności metod analitycznych. Należy zatem dokonać rozróżnienia pomiędzy zatwierdzonymi normami EN a niezatwierdzonymi metodami, aby ułatwić zidentyfikowanie norm EN, dla których potwierdzona została wiarygodność statystyczna.

(12) W celu uproszczenia prawodawstwa i ułatwienia przyszłych zmian należy zastąpić pełny tekst dotyczący metod analitycznych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 odniesieniami do norm EN opublikowanych przez Europejski Komitet Normalizacyjny.

(13) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2003/2003.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 32 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany

1. W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

2. W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Punkt 1 lit. a), lit. b) ppkt (i), lit. c) ppkt (i) oraz (ii), lit. d) ppkt (i), lit. e) ppkt (i), lit. f) ppkt (i) oraz pkt 2 załącznika I stosuje się od dnia 4 kwietnia 2013 r.

Punkt 3 pozycja 11 załącznika I stosuje się od dnia 4 lipca 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 marca 2012 r.

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 wprowadza się następujące zmiany:

1) w sekcji E.1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w sekcji E.1.1 pozycja 1f otrzymuje brzmienie:

„1f

Nawóz borowy zawiesinowy

Produkt otrzymywany przez wytworzenie wodnej zawiesiny z typów 1a lub 1b, lub 1c, lub 1d

2 % boru całkowitego

Oznaczenie powinno zawierać nazwy komponentów nawozu

Bor (B) całkowity Bor (B) rozpuszczalny w wodzie, jeśli obecny”;

b) w sekcji E.1.2 wprowadza się następujące zmiany:

(i) pozycja 2c otrzymuje brzmienie:

„ 2c

Roztwór nawozu kobaltowego

Roztwór wodny typów 2a lub 2b, lub 2d

2 % rozpuszczalnego w wodzie Co W przypadku mieszanki typów 2a i 2d frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 40 % rozpuszczalnego w wodzie Co

Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów nieorganicznych, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie kobaltu, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują; lub nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej, jeśli taki czynnik występuje

Rozpuszczalny w wodzie kobalt (Co) Kobalt (Co) schelatowany przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie kobaltu, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej Kobalt (Co) skompleksowany przez zatwierdzony czynnik kompleksujący, dający się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej Dodatkowo: Całkowity kobalt (Co) schelatowany przez zatwierdzone czynniki chelatujące” ;

(ii) dodaje się pozycję 2d w brzmieniu:

„ 2d

Związek kompleksowy kobaltu

Produkt rozpuszczalny w wodzie zawierający kobalt chemicznie związany z jednym z zatwierdzonych czynników kompleksujących

5 % rozpuszczalnego w wodzie Co i frakcja skompleksowana muszą stanowić co najmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie Co

Oznaczenie powinno zawierać nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Rozpuszczalny w wodzie kobalt (Co) Całkowity kobalt (Co) skompleksowany”;

c) w sekcji E.1.3 wprowadza się następujące zmiany:

(i) pozycja 3f otrzymuje brzmienie:

„ 3f

Roztwór nawozu miedziowego

Roztwór wodny typów 3a lub 3d, lub 3i

2 % rozpuszczalnej w wodzie Cu W przypadku mieszanki typów 3a i 3i frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 40 % rozpuszczalnej w wodzie Cu

Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów nieorganicznych, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnej w wodzie miedzi, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują; lub nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Rozpuszczalna w wodzie miedź (Cu) Miedź (Cu) schelatowana przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnej w wodzie miedzi, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej Miedź (Cu) skompleksowana przez zatwierdzony czynnik kompleksujący, dający się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej Dodatkowo: Całkowita miedź (Cu) schelatowana przez zatwierdzone czynniki chelatujące”;

(ii) pozycja 3h otrzymuje brzmienie:

„3h

Nawóz miedziowy zawiesinowy

Produkt otrzymywany przez wytworzenie wodnej zawiesiny z typów 3a lub 3b, lub 3c, lub 3d, lub 3g

17 % całkowitej Cu

Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnej w wodzie miedzi, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują

Całkowita miedź (Cu) Rozpuszczalna w wodzie miedź (Cu), jeśli obecna Miedź (Cu) schelatowana przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnej w wodzie miedzi, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej”;

(iii) dodaje się pozycję 3i w brzmieniu:

„ 3i

Związek kompleksowy miedzi

Produkt rozpuszczalny w wodzie zawierający miedź chemicznie związaną z jednym z zatwierdzonych czynników kompleksujących

5 % rozpuszczalnej w wodzie Cu i frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 80 % rozpuszczalnej w wodzie Cu

Oznaczenie powinno zawierać nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Rozpuszczalna w wodzie miedź (Cu) Całkowita miedź (Cu) skompleksowana”;

d) w sekcji E.1.4 wprowadza się następujące zmiany:

(i) pozycja 4c otrzymuje brzmienie:

„4c

Roztwór nawozu żelazowego

Roztwór wodny typów 4a lub 4b, lub 4d

2 % Fe rozpuszczalnego w wodzie W przypadku mieszanki typów 4a i 4d frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 40 % rozpuszczalnego w wodzie Fe

Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów nieorganicznych, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie żelaza, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują; lub nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Żelazo (Fe) rozpuszczalne w wodzie Żelazo (Fe) schelatowane przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie żelaza, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej Żelazo (Fe) skompleksowane przez zatwierdzony czynnik kompleksujący, dający się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej Dodatkowo: Całkowite żelazo (Fe) schelatowane przez zatwierdzone czynniki chelatujące”;

(ii) dodaje się pozycję 4d w brzmieniu:

„ 4d

Związek kompleksowy żelaza

Produkt rozpuszczalny w wodzie zawierający żelazo chemicznie związane z jednym z zatwierdzonych czynników kompleksujących

5 % rozpuszczalnego w wodzie Fe i frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie Fe

Oznaczenie powinno zawierać nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Żelazo (Fe) rozpuszczalne w wodzie Całkowite żelazo (Fe) skompleksowane”;

e) w sekcji E.1.5 wprowadza się następujące zmiany:

(i) pozycja 5e otrzymuje brzmienie:

„5e

Roztwór nawozu manganowego

Roztwór wodny typów 5a lub 5b, lub 5g

2 % rozpuszczalnego w wodzie Mn W przypadku mieszanki typów 5a i 5g frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 40 % rozpuszczalnego w wodzie Mn

Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów nieorganicznych, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie manganu, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują; lub nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Rozpuszczalny w wodzie mangan (Mn) Mangan (Mn) schelatowany przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie manganu, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej Mangan (Mn) skompleksowany przez zatwierdzony czynnik kompleksujący, dający się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej Dodatkowo: Całkowity mangan (Mn) schelatowany przez zatwierdzone czynniki chelatujące”;

(ii) dodaje się pozycje 5f i 5g w brzmieniu:

„ 5f	Nawóz manganowy zawiesinowy	Produkt otrzymywany przez wytworzenie wodnej zawiesiny z typów 5a lub 5b, lub 5c	17 % całkowitego Mn	Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie manganu, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują	Całkowity mangan (Mn) Rozpuszczalny w wodzie mangan (Mn), jeśli obecny Mangan (Mn) schelatowany przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie manganu, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej
5g	Związek kompleksowy manganu	Produkt rozpuszczalny w wodzie zawierający mangan chemicznie związany z jednym z zatwierdzonych czynników kompleksujących	5 % rozpuszczalnego w wodzie Mn i frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie manganu	Oznaczenie powinno zawierać nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej	Rozpuszczalny w wodzie mangan (Mn) Całkowity mangan (Mn) skompleksowany”;

f) w sekcji E.1.7 wprowadza się następujące zmiany:

(i) pozycja 7e otrzymuje brzmienie:

„7e

Roztwór nawozu cynkowego

Roztwór wodny typów 7a lub 7b, lub 7g

2 % rozpuszczalnego w wodzie Zn W przypadku mieszanki typów 7a i 7g frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 40 % rozpuszczalnego w wodzie Zn

Oznaczenie powinno zawierać: 1) nazwy anionów nieorganicznych, jeśli obecne; 2) nazwę każdego z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie cynku, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej, jeśli takie czynniki występują; lub nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Rozpuszczalny w wodzie cynk (Zn) Cynk (Zn) schelatowany przez każdy z zatwierdzonych czynników chelatujących odpowiedzialnych za chelatację co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie cynku, dających się zidentyfikować i określić ilościowo na podstawie normy europejskiej Cynk (Zn) skompleksowany przez zatwierdzony czynnik kompleksujący, dający się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej Dodatkowo: Całkowity cynk (Zn) schelatowany przez zatwierdzone czynniki chelatujące”;

(ii) dodaje się pozycję 7g w brzmieniu:

„ 7g

Związek kompleksowy cynku

Produkt rozpuszczalny w wodzie zawierający cynk chemicznie związany z jednym z zatwierdzonych czynników kompleksujących

5 % rozpuszczalnego w wodzie Zn i frakcja skompleksowana musi stanowić przynajmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie Zn

Oznaczenie powinno zawierać nazwę zatwierdzonego czynnika kompleksującego, dającego się zidentyfikować na podstawie normy europejskiej

Rozpuszczalny w wodzie cynk (Zn) Całkowity cynk (Zn) skompleksowany”;

2) w sekcji E.2 tabela E.2.4 otrzymuje brzmienie:

„ Nr	Nazwa typu	Informacje dotyczące metody produkcji oraz główne wymogi	Minimalna zawartość składników pokarmowych % (m/m) Informacje dotyczące sposobu wyrażania zawartości składników pokarmowych Inne wymogi	Pozostałe informacje dotyczące oznaczenia typu	Deklarowane składniki pokarmowe Formy i rozpuszczalność mikroskładników pokarmowych Inne kryteria
1	2	3	4	5	6
1	Mieszaniny mikroskładników pokarmowych	Produkt otrzymany w wyniku zmieszania dwóch lub większej liczby nawozów typu E.1 lub otrzymany w wyniku rozpuszczenia w wodzie lub wytworzenia w wodzie zawiesiny dwóch lub większej liczby nawozów typu E.1	1) ogółem 5 % składu mieszaniny stałej; lub 2) ogółem 2 % składu mieszaniny płynnej Poszczególne mikroskładniki pokarmowe zgodnie z sekcją E.2.1	Nazwa każdego obecnego mikroskładnika pokarmowego oraz jego symbol chemiczny przedstawione w kolejności alfabetycznej symboli chemicznych, po których podana jest nazwa jonu o przeciwnym znaku bezpośrednio po określeniu typu.	Całkowita zawartość każdego z mikroskładników pokarmowych wyrażona jako procent masy nawozu, z wyjątkiem mikroskładników pokarmowych całkowicie rozpuszczalnych w wodzie. Rozpuszczalna w wodzie zawartość każdego z mikroskładników pokarmowych wyrażona jako procent masy nawozu, jeśli zawartość rozpuszczalna stanowi co najmniej połowę zawartości całkowitej. Jeśli mikroskładnik pokarmowy jest całkowicie rozpuszczalny w wodzie, deklaruje się jedynie zawartość rozpuszczalną w wodzie. Jeśli mikroskładnik pokarmowy jest związany chemicznie ze związkiem organicznym, zawartość mikroskładnika pokarmowego podaje się bezpośrednio po zawartości rozpuszczalnej w wodzie, jako procent masy nawozu, po którym podany jest termin »schelatowany przez« lub »skompleksowany przez« , z nazwą wszystkich zatwierdzonych czynników chelatujących lub kompleksujących zgodnie z zapisem w sekcji E.3. Nazwę związku organicznego można zastąpić jego symbolem. Poniżej deklaracji obowiązkowych lub dobrowolnych podaje się następujące określenie: »Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać zalecanych dawek«.”;

3) sekcja E.3.1 otrzymuje brzmienie:

„E.3.1 Czynniki chelatujące (¹)

Kwasy lub ich sole sodowe, potasowe lub amonowe:

Nr	Oznaczenie	Oznaczenie alternatywne	Wzór chemiczny	Numer CAS kwasu (1)
1	Kwas etylenodiaminotetraoctowy	EDTA	C10H16O8N2	60-00-4
2	Kwas 2-hydroksyetyloetylenodiaminotrioctowy	HEEDTA	C10H18O7N2	150-39-0
3	Kwas dietylenotriaminopentaoctowy	DTPA	C14H23O10N3	67-43-6
4	Kwas etylenodiamino-N,N’ -di[(orto-hydroksyfenylo)octowy]	[o,o] EDDHA	C18H20O6N2	1170-02-1
5	Kwas etylenodiamino-N-[(orto-hydroksyfenylo)octowy]-N’ -[(para-hydroksyfenylo)octowy]	[o,p] EDDHA	C18H20O6N2	475475-49-1
6	Kwas etylenodiamino-N,N’ -di[(orto-hydroksy-metylofenylo)octowy]	[o,o] EDDHMA	C20H24O6N2	641632-90-8
7	Kwas etylenodiamino-N-[(orto-hydroksy-metylofenylo)octowy]N’ -[(para-hydroksy-metylofenylo)octowy]	[o,p] EDDHMA	C20H24O6N2	641633-41-2
8	Kwas etylenodiamino-N,N’ -di[(5-karboksy-2-hydroksyfenylo)octowy]	EDDCHA	C20H20O10N2	85120-53-2
9	Kwas etylenodiamino-N,N’ -di[(2-hydroksy-5-sulfofenylo)octowy] oraz produkty jego kondensacji	EDDHSA	C18H20O12N2S2 + n*(C12H14O8N2S)	57368-07-7 i 642045-40-7
10	Kwas iminodibursztynowy	IDHA	C8H11O8N	131669-35-7
11	Kwas N,N’ -di(2-hydroksybenzylo)-etylenodiamino-N,N’-dioctowy	HBED	C20H24N2O6	35998-29-9
(1) Wyłącznie do celów informacyjnych.

_ __________

(¹) Czynniki chelatujące mają być identyfikowane i oznaczane ilościowo według normy europejskiej, która obejmuje wspomniane czynniki chelatujące.”;

4) sekcja E.3.2 otrzymuje brzmienie:

„E.3.2. Czynniki kompleksujące (¹)

Następujące czynniki kompleksujące dopuszczalne są wyłącznie w przypadku produktów na potrzeby fertygacji lub nawożenia dolistnego, z wyjątkiem lignosulfonianu cynku, lignosulfonianu żelaza, lignosulfonianiu miedzi i lignosulfonianu manganu, które mogą być stosowane bezpośrednio doglebowo.]

Kwasy lub ich sole sodowe, potasowe lub amonowe:

Nr	Oznaczenie	Oznaczenie alternatywne	Wzór chemiczny	Numer CAS kwasu (1)
1	Kwas lignosulfonowy	LS	Wzór chemiczny nie jest dostępny	8062-15-5
(1) Wyłącznie do celów informacyjnych.

_________ __

(¹) Czynniki kompleksujące mają być identyfikowane według normy europejskiej, która obejmuje wspomniane czynniki kompleksujące.”;

5) w sekcji F.1 dodaje się pozycje w brzmieniu:

„2	Produkt zawierający dicyjanodiamid (DCD) i 1,2,4-triazol (TZ) Nr WE # EINECS 207-312-8 Nr WE # EINECS 206-022-9	Minimum 2,0 Maksimum 4,0		Skład mieszaniny 10:1 (DCD:TZ)
3	Produkt zawierający 1,2,4-triazol (TZ) i 3-metylopirazol (MP) Nr WE # EINECS 206-022-9 Nr WE # EINECS 215-925-7	Minimum 0,2 Maksimum 1,0		Skład mieszaniny 2:1 (TZ:MP)”;

6) w sekcji F.2 dodaje się pozycję w brzmieniu:

„2

Triamid kwasu N-(2-nitrofenylo)fosforowego (2-NPT) Nr WE # EINECS WE nr 477-690-9

Minimum 0,04 Maksimum 0,15”

ZAŁĄCZNIK II

W sekcji B załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 wprowadza się następujące zmiany:

1) pozycje dotyczące metod 3.1.1–3.1.4 otrzymują brzmienie:

„ Metoda 3.1.1

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w kwasach mineralnych

EN 15956: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w kwasach mineralnych

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 3.1.2

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w 2 % kwasie mrówkowym

EN 15919: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w 2 % kwasie mrówkowym

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 3.1.3

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w 2 % kwasie cytrynowym

EN 15920: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w 2 % kwasie cytrynowym

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 3.1.4

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w obojętnym cytrynianie amonu

EN 15957: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w obojętnym cytrynianie amonu

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.” ;

2) pozycje dotyczące metod 3.1.5.1–3.1.5.3 otrzymują brzmienie:

„Metoda 3.1.5.1

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego wg Petermanna w temperaturze 65 °C

EN 15921: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego wg Petermanna w temperaturze 65 °C

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 3.1.5.2

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego wg Petermanna w temperaturze otoczenia

EN 15922: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego wg Petermanna w temperaturze otoczenia

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 3.1.5.3

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w alkalicznym cytrynianie amonu wg Joulie

EN 15923: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w alkalicznym cytrynianie amonu wg Joulie

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.” ;

3) pozycja dotycząca metody 3.1.6 otrzymuje brzmienie:

„Metoda 3.1.6

Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w wodzie

EN 15958: Nawozy – Ekstrakcja fosforu rozpuszczalnego w wodzie

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.”;

4) pozycja dotycząca metody 3.2 otrzymuje brzmienie:

„ Metoda 3.2

Oznaczanie wyekstrahowanego fosforu

EN 15959: Nawozy – Oznaczanie wyekstrahowanego fosforu

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.” ;

5) pozycje dotyczące metod 7.1 i 7.2 otrzymują brzmienie:

„Metoda 7.1

Oznaczanie stopnia rozdrobnienia (metoda na sucho)

EN 15928: Nawozy – Oznaczanie stopnia rozdrobnienia (metoda na sucho)

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 7.2

Oznaczanie stopnia rozdrobnienia fosforytów miękkich

EN 15924: Nawozy – Oznaczanie stopnia rozdrobnienia fosforytów miękkich

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.” ;

6) pozycje dotyczące metod 8.1–8.5 otrzymują brzmienie:

„Metoda 8.1

Ekstrakcja całkowitego wapnia, całkowitego magnezu, całkowitego sodu i całkowitej siarki obecnej w postaci siarczanów

EN 15960: Nawozy – Ekstrakcja całkowitego wapnia, całkowitego magnezu, całkowitego sodu i całkowitej siarki obecnej w postaci siarczanów

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 8.2

Ekstrakcja siarki całkowitej obecnej w różnych postaciach

EN 15925: Nawozy – Ekstrakcja siarki całkowitej obecnej w różnych postaciach

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 8.3

Ekstrakcja rozpuszczalnego w wodzie wapnia, magnezu, sodu i siarki obecnej w postaci siarczanów

EN 15961: Nawozy – Ekstrakcja rozpuszczalnego w wodzie wapnia, magnezu, sodu i siarki obecnej w postaci siarczanów

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 8.4

Ekstrakcja siarki rozpuszczalnej w wodzie, występującej w różnych postaciach

EN 15926: Nawozy – Ekstrakcja siarki rozpuszczalnej w wodzie, występującej w różnych postaciach

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 8.5

Ekstrakcja i oznaczanie siarki elementarnej

EN 16032: Nawozy – Ekstrakcja i oznaczanie siarki elementarnej

Niniejsza metoda analizy nie została poddana badaniu międzylaboratoryjnemu.”;

7) dodaje się metodę 8.11 w brzmieniu:

„Metoda 8.11

Oznaczanie zawartości wapnia i mrówczanu w mrówczanie wapnia

EN 15909: Nawozy – Oznaczanie zawartości wapnia i mrówczanu w wapniowych nawozach dolistnych

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.”;

8) pozycja dotycząca metody 11.3 otrzymuje brzmienie:

„Metoda 11.3

Oznaczanie żelaza schelatowanego przez o,o-EDDHA, o,o-EDDHMA i HBED

EN 13368-2: Nawozy – Chromatograficzne oznaczanie czynników chelatujących w nawozach – Część 2: Oznaczanie żelaza schelatowanego przez o,o-EDDHA, o,o-EDDHMA i HBED metodą chromatografii jonowej

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.”;

9) dodaje się metody 11.6, 11.7 i 11.8 w brzmieniu:

„Metoda 11.6

Oznaczanie IDHA

EN 15950: Nawozy – Oznaczanie kwasu N-(1,2-dikarboksyetylo)-D,L-asparaginowego (kwasu iminodibursztynowego, IDHA) za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC)

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 11.7

Oznaczanie lignosulfonianów

EN 16109: Nawozy – Oznaczanie skompleksowanych jonów mikroskładników w nawozach – Identyfikacja lignosulfonianów

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 11.8

Oznaczanie zawartości skompleksowanych mikroskładników oraz skompleksowanej frakcji mikroskładników

EN 15962: Nawozy – Oznaczanie zawartości skompleksowanych mikroskładników oraz skompleksowanej frakcji mikroskładników

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.”;

10) dodaje się metody 12.3, 12.4 i 12.5 w brzmieniu:

„ Metoda 12.3

Oznaczanie zawartości 3-metylopirazolu

EN 15905: Nawozy – Oznaczanie zawartości 3-metylopirazolu (MP) z użyciem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC).

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 12.4

Oznaczanie TZ

EN 16024: Nawozy – Oznaczanie 1H,1,2,4-triazolu w moczniku i w nawozach zawierających mocznik – Metoda z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC)

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.

Metoda 12.5

Oznaczanie 2-NPT

EN 16075: Nawozy – Oznaczanie triamidu kwasu N-(2-nitrofenylo)fosforowego (2-NPT) w moczniku i w nawozach zawierających mocznik – Metoda z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC)

Niniejsza metoda analizy poddana została badaniu międzylaboratoryjnemu.” .