ROZDZIAŁ I

Warunki dotyczące przyjmowania zwierząt z gatunku trzody chlewnej do centrum pozyskiwania nasienia

1.

Wszystkie zwierzęta z gatunku trzody chlewnej (»zwierzęta«) przyjmowane do centrum pozyskiwania nasienia muszą, przed przyjęciem:

1.1.

zostać poddane kwarantannie przez okres co najmniej 30 dni w miejscach zatwierdzonych specjalnie do tego celu przez właściwy organ, w których przebywają wyłącznie zwierzęta o co najmniej takim samym statusie zdrowotnym (miejsce kwarantanny);

1.2.

przed wprowadzeniem do miejsca kwarantanny, o którym mowa w pkt 1.1, zwierzęta:

1.2.1.

zostały wybrane ze stad lub gospodarstw:

a) wolnych od brucelozy, zgodnie z rozdziałem na temat brucelozy świń Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE);

b) w których w okresie poprzedzających 12 miesięcy nie przebywało żadne zwierzę zaszczepione przeciw pryszczycy;

c) w których w okresie poprzedzających 12 miesięcy nie stwierdzono objawów klinicznych, serologicznych, wirusologicznych ani patologicznych choroby Aujeszky’ego;

d) które nie znajdują się na obszarze objętym ograniczeniami na mocy przepisów Unii ze względu na wystąpienie choroby zakaźnej lub zaraźliwej trzody chlewnej, w tym pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń;

1.2.2.

nie były uprzednio trzymane w żadnym stadzie o niższym statusie niż status opisany w pkt 1.2.1;

1.3.

w okresie 30 dni poprzedzającym wprowadzenie do miejsca kwarantanny, o którym mowa w pkt 1.1, zostały poddane następującym badaniom, przeprowadzonym zgodnie z normami określonymi w odpowiednich przepisach Unii lub o których jest tam mowa, z wynikiem ujemnym:

a) w odniesieniu do brucelozy – próbie ze zbuforowanym antygenem Brucella (test z różem bengalskim) albo testowi cELISA, albo iELISA;

b) w odniesieniu do choroby Aujeszky’ego;

(i) w przypadku zwierząt niezaszczepionych – testowi ELISA na obecność przeciwciał przeciw całemu wirusowi choroby Aujeszky’ego albo jego glikoproteinie B (ADV-gB), albo glikoproteinie D (ADV-gD), albo testowi seroneutralizacji;

(ii) w przypadku zwierząt zaszczepionych szczepionką delecyjną gE – testowi ELISA na obecność przeciwciał przeciw glikoproteinie E (ADV-gE) wirusa choroby Aujeszky’ego;

c) w odniesieniu do klasycznego pomoru świń – testowi ELISA na obecność przeciwciał lub testowi seroneutralizacji.

Jeżeli u jakiegokolwiek zwierzęcia badania na obecność brucelozy, o których mowa w lit. a), dały wynik dodatni, zwierzęta z tego samego gospodarstwa, u których badania dały wynik ujemny, nie mogą zostać przyjęte do miejsca kwarantanny, dopóki status »wolny od brucelozy« nie zostanie potwierdzony w odniesieniu do stada lub gospodarstwa pochodzenia zwierząt z wynikiem dodatnim.

Właściwy organ może zezwolić na przeprowadzenie badań, o których mowa w niniejszym punkcie, w miejscu kwarantanny, pod warunkiem że wyniki będą znane przed rozpoczęciem okresu kwarantanny, o której mowa w pkt 1.1.

Odnośnie do choroby Aujeszky’ ego badania serologiczne przeprowadzone zgodnie z niniejszą dyrektywą muszą spełniać normy określone w załączniku III do decyzji Komisji 2008/185/WE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie dodatkowych gwarancji w wewnątrzwspólnotowym handlu trzodą chlewną odnoszących się do choroby Aujeszky’ego oraz kryteriów przekazywania informacji o tej chorobie (¹);

1.4.

zostały poddane następującym badaniom, przeprowadzonym na próbkach pobranych w ciągu ostatnich 15 dni okresu kwarantanny, o której mowa w pkt 1.1:

a) w odniesieniu do brucelozy – próbie ze zbuforowanym antygenem Brucella (test z różem bengalskim) albo testowi cELISA, albo iELISA;

b) w odniesieniu do choroby Aujeszky’ego:

(i) w przypadku zwierząt niezaszczepionych – testowi ELISA na obecność przeciwciał przeciw całemu wirusowi choroby Aujeszky’ego albo jego glikoproteinie B (ADV-gB), albo glikoproteinie D (ADV-gD), albo testowi seroneutralizacji;

(ii) w przypadku zwierząt zaszczepionych szczepionką delecyjną gE – testowi ELISA na obecność przeciwciał przeciw glikoproteinie E (ADV-gE) wirusa choroby Aujeszky’ego.

Jeśli u jakiegokolwiek zwierzęcia badania na obecność brucelozy, o których mowa w lit. a), dały wynik dodatni, a podejrzenie brucelozy nie zostało wykluczone zgodnie z pkt 1.5.2, zwierzę to musi natychmiast zostać usunięte z miejsca kwarantanny.

Jeśli u jakiegokolwiek zwierzęcia badania na obecność choroby Aujeszky’ ego, o których mowa w lit. b), dały wynik dodatni, zwierzę to musi natychmiast zostać usunięte z miejsca kwarantanny.

W przypadku gdy w miejscu kwarantanny przebywa grupa zwierząt, właściwy organ musi podjąć wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia zadowalającego statusu zdrowotnego pozostałych zwierząt przed przyjęciem ich do centrum pozyskiwania nasienia zgodnie z niniejszym załącznikiem.

1.5.

Kroki podjęte w przypadku podejrzenia brucelozy:

1.5.1.

Odnośnie do zwierząt, u których badania na obecność brucelozy o których mowa w pkt 1.4 lit. a), dały wynik dodatni, należy zastosować następującą procedurę:

a) surowice dodatnie poddaje się przynajmniej jednemu z badań alternatywnych określonych w pkt 1.4 lit. a), które nie zostały przeprowadzone na próbkach, o których mowa w pkt 1.4;

b) przeprowadza się badanie epidemiologiczne w gospodarstwach pochodzenia zwierząt z wynikiem dodatnim;

c) na zwierzętach, u których badania, o których mowa w pkt 1.4 lit. a) i 1.5.1 lit. a), dały wynik dodatni, przeprowadza się przynajmniej jedno z następujących badań na próbkach pobranych przynajmniej siedem dni po dacie pobrania próbek, o których mowa w pkt 1.4:

(i) próbę ze zbuforowanym antygenem Brucella (test z różem bengalskim);

(ii) badanie surowicy testem aglutynacji;

(iii) badanie metodą odczynu wiązania dopełniacza;

(iv) test cELISA;

(v) test iELISA.

1.5.2.

Podejrzenie brucelozy zostaje wykluczone, pod warunkiem że:

a) powtórzone badania, o których mowa w pkt 1.5.1 lit. a), dały wynik ujemny, badanie epidemiologiczne w gospodarstwach pochodzenia nie wykazało występowania brucelozy świń, a badanie, o którym mowa w pkt 1.5.1 lit. c), dało wynik ujemny; lub

b) badanie epidemiologiczne w gospodarstwach pochodzenia nie wykazało występowania brucelozy świń, a wszystkie zwierzęta, u których badania, o których mowa w pkt 1.5.1 lit. a) lub c), dały wynik dodatni, zostały poddane, każdorazowo z wynikiem ujemnym, badaniu poubojowemu oraz testowi identyfikacji czynnika chorobowego pod kątem brucelozy świń.

1.5.3.

Po wykluczeniu podejrzenia brucelozy wszystkie zwierzęta znajdujące się w miejscu kwarantanny, o których mowa w pkt 1.4 akapit drugi, mogą zostać przyjęte do centrum pozyskiwania nasienia.

2.

Wszystkie badania muszą być prowadzone w zatwierdzonym laboratorium.

3.

Zwierzęta mogą zostać przyjęte do centrum pozyskiwania nasienia za wyraźną zgodą lekarza weterynarii centrum. Wszelkie przemieszczenia zwierząt do i z centrum pozyskiwania nasienia muszą być rejestrowane.

4.

Żadne zwierzę przyjęte do centrum pozyskiwania nasienia nie może wykazywać klinicznych objawów choroby w dniu przyjęcia.

5.

Bez uszczerbku dla pkt 6 wszystkie zwierzęta muszą przybyć bezpośrednio z miejsca kwarantanny, które, w dniu wysyłki, spełnia następujące warunki:

a) nie znajduje się na obszarze objętym ograniczeniami na mocy przepisów Unii ze względu na wystąpienie chorób zakaźnych lub zaraźliwych trzody chlewnej, w tym pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń;

b) w ciągu 30 dni poprzedzających datę wysyłki nie zanotowano w nim klinicznych, serologicznych, wirusologicznych ani patologicznych objawów choroby Aujeszky’ ego.

6.

Pod warunkiem że dopełnione zostały wymogi określone w pkt 5, a w ciągu 12 miesięcy przed dniem przeniesienia przeprowadzono rutynowe obowiązkowe badania, o których mowa w rozdziale II, zwierzęta mogą zostać przeniesione bez konieczności kwarantanny ani badań bezpośrednio z jednego centrum pozyskiwania nasienia do drugiego centrum o jednakowym statusie zdrowotnym.

Zwierzęta te nie mogą mieć bezpośredniej lub też pośredniej styczności ze zwierzętami parzystokopytnymi o niższym statusie zdrowotnym, a zastosowane środki transportu muszą zostać wyczyszczone i zdezynfekowane przed ich użyciem.

7.

Do celów pkt 6 i w przypadku handlu między państwami członkowskimi zwierzętom musi towarzyszyć świadectwo zdrowia dla zwierząt z gatunku trzody chlewnej przeznaczonych do celów hodowlanych zgodne ze wzorem 2 znajdującym się w załączniku F do dyrektywy 64/432/EWG, wraz z jedną z następujących dodatkowych gwarancji, odpowiadających ich statusowi, poświadczonych przez dodanie do sekcji C tego świadectwa następującego zwrotu:

» 7. Zwierzęta pochodzą bezpośrednio z

⁽¹⁾ [centrum pozyskiwania nasienia zgodnego z dyrektywą 90/429/EWG.]

⁽¹⁾ lub [miejsca kwarantanny i spełniają warunki przyjęcia do centrum pozyskiwania nasienia ustanowione w rozdziale I załącznika B do dyrektywy 90/429/EWG.]

⁽¹⁾ lub [gospodarstwa, w którym przeszły procedurę przyjęcia na kwarantannę oraz spełniają warunki przyjęcia na kwarantannę, o których mowa w pkt 1.2 i 1.3 oraz w pkt 2 rozdziału I załącznika B do dyrektywy 90/429/EWG.]«

ROZDZIAŁ II

Rutynowe obowiązkowe badania dla zwierząt przebywających w centrach pozyskiwania nasienia

1.

Rutynowe obowiązkowe badania muszą zostać przeprowadzone następująco:

1.1.

Wszystkie zwierzęta trzymane w zatwierdzonym centrum pozyskiwania nasienia muszą zostać poddane następującym badaniom z wynikiem ujemnym:

a) w odniesieniu do brucelozy – próbie ze zbuforowanym antygenem Brucella (test z różem bengalskim) albo testowi cELISA, albo iELISA;

b) w odniesieniu do choroby Aujeszky’ego,

(i) w przypadku zwierząt niezaszczepionych – testowi ELISA na obecność przeciwciał przeciw całemu wirusowi choroby Aujeszky’ego albo jego glikoproteinie B (ADV-gB), albo glikoproteinie D (ADV-gD), albo testowi seroneutralizacji;

(ii) w przypadku zwierząt zaszczepionych szczepionką delecyjną gE – testowi ELISA na obecność przeciwciał przeciw glikoproteinie E (ADV-gE) wirusa choroby Aujeszky’ego;

c) w odniesieniu do klasycznego pomoru świń – testowi ELISA na obecność przeciwciał lub testowi seroneutralizacji.

1.2.

Badania, o których mowa w pkt 1.1, muszą zostać przeprowadzone na próbkach pobranych:

a) od wszystkich zwierząt bezpośrednio przed opuszczeniem centrum pozyskiwania nasienia albo w momencie przybycia do rzeźni, ale w żadnym przypadku nie później niż 12 miesięcy od daty przyjęcia do centrum pozyskiwania nasienia; albo

b) od przynajmniej 25 % zwierząt w centrum pozyskiwania nasienia, co trzy miesiące, a lekarz weterynarii centrum musi dopilnować, aby zwierzęta, od których pobiera się próbki, były reprezentatywne dla całości populacji centrum, zwłaszcza odnośnie do grup wiekowych i zajmowanego pomieszczenia.

1.3.

Jeśli badania przeprowadzane są zgodnie z pkt 1.2 lit. b), lekarz weterynarii centrum musi dopilnować, aby wszystkie zwierzęta zostały poddane badaniom zgodnie z pkt 1.1 przynajmniej raz podczas ich pobytu w centrum pozyskiwania nasienia i przynajmniej co 12 miesięcy od daty przyjęcia, jeśli ich pobyt przekracza 12 miesięcy.

2.

Wszystkie badania muszą zostać przeprowadzone w zatwierdzonym laboratorium.

3.

Jeżeli którekolwiek z badań, o których mowa w pkt 1.1, da wynik dodatni, zwierzęta muszą zostać odizolowane, a nasienie pobrane od nich od daty ostatniego badania z wynikiem ujemnym nie może być przedmiotem handlu wewnątrzunijnego.

Nasienie pobrane od każdego zwierzęcia w centrum pozyskiwania nasienia od daty ostatniego badania tego zwierzęcia z wynikiem ujemnym musi być przechowywane oddzielnie i nie może być przedmiotem handlu wewnątrzunijnego do czasu przywrócenia statusu zdrowotnego tego centrum przez odpowiednie organy danego państwa członkowskiego.

1.

Nasienie musi zostać pozyskane od zwierząt, które:

a) nie wykazują żadnych klinicznych objawów choroby w dniu pobrania nasienia;

b) nie zostały zaszczepione przeciw pryszczycy;

c) spełniają wymagania załącznika B rozdział I;

d) nie były dopuszczane do krycia naturalnego;

e) przebywały w centrach pozyskiwania nasienia, które nie mogą znajdować się na obszarze objętym ograniczeniami na mocy przepisów Unii ze względu na wystąpienie choroby zakaźnej lub zaraźliwej trzody chlewnej, w tym pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń;

f) przebywały w centrach pozyskiwania nasienia, w których w okresie 30 dni bezpośrednio poprzedzających dzień pobrania nasienia nie zanotowano klinicznych, serologicznych, wirusologicznych ani patologicznych objawów choroby Aujeszky’ ego.

2.

Do nasienia po ostatnim rozcieńczeniu lub do rozcieńczalnika należy dodać skuteczną mieszaninę antybiotyków, w szczególności przeciwko krętkom z rodziny Leptospira.

W przypadku nasienia zamrożonego antybiotyki dodaje się przed jego zamrożeniem.

2.1.

Mieszanina antybiotyków, o której mowa w pkt 2, musi wywoływać skutek co najmniej równoważny skutkom stężenia w nasieniu po ostatnim rozcieńczeniu:

a) przynajmniej 500 μ g streptomycyny na ml ostatecznego rozcieńczenia;

b) przynajmniej 500 IU penicyliny na ml ostatecznego rozcieńczenia;

c) przynajmniej 150 μ g linkomycyny na ml ostatecznego rozcieńczenia;

d) przynajmniej 300 μg spektynomycyny na ml ostatecznego rozcieńczenia.

2.2.

Natychmiast po dodaniu antybiotyków rozcieńczone nasienie musi być przechowywane w temperaturze co najmniej 15 °C przez okres nie krótszy niż 45 minut.

3.

Nasienie przeznaczone na handel wewnątrzunijny musi:

a) być przed wysyłką przechowywane zgodnie z pkt 2 lit. d) rozdziału I oraz pkt 6 lit. a), b), e) i f) rozdziału II załącznika A;

b) być przewożone do państwa członkowskiego przeznaczenia w pojemnikach umytych i zdezynfekowanych lub wysterylizowanych przed użyciem, które zostały zaplombowane przed wysyłką z centrum pozyskiwania nasienia.

4.

Państwa członkowskie mogą odmówić przyjęcia na swoje terytorium lub do części terytorium nasienia z centrów pozyskiwania nasienia, do których przyjmuje się zwierzęta szczepione przeciwko chorobie Aujeszky’ego, jeżeli zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG dane terytorium lub region zostały uznane za wolne od choroby Aujeszky’ego.

Państwa członkowskie, które zamierzają skorzystać z przepisów zawartych w ustępie pierwszym, informują o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie przed złożeniem wniosku.