RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmie środki dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.

(2) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (¹) przewidziano wymóg ustanawiania środków regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenie działalności połowowej w sposób zrównoważony, uwzględniając dostępne opinie naukowe, techniczne i ekonomiczne, a w szczególności sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również w świetle wszelkich opinii uzyskanych od regionalnych komitetów doradczych.

(3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów w podziale na łowiska lub grupy łowisk, w tym, w stosownych przypadkach, pewnych funkcjonalnie związanych z nimi warunków. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby każdemu państwu członkowskiemu zapewnić względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska oraz z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa ustanowionej w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.

(4) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania w odniesieniu do udzielania poszczególnym państwom członkowskim upoważnień do korzystania z systemu zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.

(5) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatu arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (²).

(6) W przypadku gdy całkowity dopuszczalny połów (TAC) dotyczący danego stada przydziela się tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie działało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa.

(7) W ramach niektórych TAC państwa członkowskie mogą przyznawać dodatkowe przydziały statkom, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Celem tych testów jest sprawdzenie systemu kwot połowowych pozwalającego unikać odrzutów i związanego z nimi marnotrawstwa zasobów ryb, które można wykorzystać w inny sposób. Niekontrolowane odrzuty ryb stanowią zagrożenie dla długoterminowego zrównoważenia zasobów ryb jako dobra publicznego, a zatem dla celów wspólnej polityki rybołówstwa. Systemy kwot połowowych motywują natomiast rybaków do optymalizacji działań pod względem selektywności połowowej. Aby osiągnąć racjonalne zarządzanie odrzutami, w pełni udokumentowane połowy powinny obejmować każde działanie na morzu, a nie wyładunki w porcie. Warunki, na jakich państwa członkowskie przyznają takie dodatkowe przydziały, powinny zatem obejmować obowiązek zapewnienia stosowania kamer telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników. Powinno to pozwolić to na szczegółową rejestrację wszystkich zatrzymanych i odrzuconych części połowów. System oparty na obserwatorach działających w czasie rzeczywistym na statkach byłby mniej wydajny, droższy i mniej miarodajny. W związku z tym stosowanie kamer CCTV stanowi obecnie warunek wstępny umożliwiający realizację programów ograniczania odrzutów, takich jak w pełni udokumentowane połowy, pod warunkiem przestrzegania wymogów dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (³).

(8) TAC należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-ekonomicznych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z Komitetem Doradczym ds. Rybołówstwa i Akwakultury oraz odpowiednimi regionalnymi komitetami doradczymi.

(9) W odniesieniu do stad objętych szczegółowymi planami wieloletnimi wielkości TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach. W związku z tym TAC dotyczące stad morszczuka, homarca, soli w Zatoce Biskajskiej i zachodniej części kanału La Manche, śledzia w wodach na zachód od Szkocji oraz dorsza w cieśninie Kattegat, w wodach za zachód od Szkocji i w Morzu Irlandzkim należy ustalać zgodnie z przepisami zawartymi w: rozporządzeniu Rady (WE) nr 811/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającym środki dla odnowy zasobów morszczuka północnego (⁴); rozporządzeniu Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiającym środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego (⁵); rozporządzeniu Rady (WE) nr 388/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiającym wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w Zatoce Biskajskiej (⁶); rozporządzeniu Rady (WE) nr 509/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiającym wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w zachodniej części kanału La Manche (⁷); rozporządzeniu Rady (WE) nr 1300/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającym wieloletni plan dotyczący zasobów śledzia występujących przy zachodnim wybrzeżu Szkocji oraz połowów tych zasobów (⁸); oraz rozporządzeniu Rady (WE) nr 1342/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającym długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza i połowów tych zasobów (⁹) („plan dotyczący dorsza”).

(10) W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających i rzetelnych danych pozwalających na oszacowanie wielkości stad, środki w zakresie zarządzania i poziomy TAC powinny być zgodne z ostrożnym podejściem do zarządzania rybołówstwem, określonym w art. 3 lit. i) rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002, przy jednoczesnym uwzględnianiu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępne informacje o tendencjach zachodzących w stadzie i kwestie związane z połowami mieszanymi.

(11) Zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (¹⁰), należy określić stada, które podlegają różnym środkom ustanowionym w tym rozporządzeniu.

(12) W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekina, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem podlegać pełnym ograniczeniom w formie ogólnego zakazu połowów tych gatunków.

(13) Połowów homarca dokonuje się w ramach mieszanych połowów gatunków dennych wraz z szeregiem innych gatunków. W obszarze na zachód od Irlandii, znanym jako Porcupine Bank, nie powinno się, zgodnie z opinią naukową, zwiększać połowów tego gatunku w 2012 r. Aby pomóc w odbudowie stada, należy utrzymać ograniczenie uprawnień do połowów – w pewnej części tej strefy i w pewnych okresach – do połowów gatunków pelagicznych, podczas których nie dokonuje się połowów homarca.

(14) Ponieważ nie ma naukowych dowodów, że obszary TAC dla rdzawca odpowiadają odrębnym stadom biologicznym oraz że gatunek ten występuje w sposób ciągły od północy Wysp Brytyjskich aż na południe od Półwyspu Iberyjskiego, należy – w celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów – zezwolić na wprowadzenie elastycznego ustalenia między niektórymi obszarami TAC.

(15) Konieczne jest ustalenie pułapów maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego na 2012 r. zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2166/2005, art. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2007, art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2008, z jednoczesnym uwzględnieniem rozporządzenia Rady (WE) nr 754/2009 z dnia 27 lipca 2009 r. wyłączającego niektóre grupy statków z systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 (¹¹).

(16) Korzystanie z uprawnień do połowów dostępnych dla statków UE, ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (¹²), a w szczególności jego art. 33 i 34 dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Należy zatem ustalić kody stosowane przez państwa członkowskie podczas przesyłania Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.

(17) Aby uniknąć przerwania działalności połowowej i zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2012 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(18) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

1. W niniejszym rozporządzeniu ustala się uprawnienia do połowów dla statków UE w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych.

2. Uprawnienia do połowów, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a) limity połowowe na 2012 r.; oraz

b) ograniczenia nakładu połowowego w okresie od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 31 stycznia 2013 r.

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do statków UE.

Artykuł 3

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „statek UE” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b) „wody UE” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z krajami i terytoriami zamorskimi wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

c) „ całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego stada ryb;

d) „kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii lub państwu członkowskiemu;

e) „wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego państwa;

f) „rozmiar oczek sieci” oznacza rozmiar oczek sieci rybackich określony zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 517/2008 (¹³);

g) „rejestr floty rybackiej UE” oznacza rejestr utworzony przez Komisję zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

h) „dziennik połowowy” oznacza dziennik, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 4

Obszary połowowe

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:

a) obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 (¹⁴);

b) „cieśnina Skagerrak” oznacza obszar geograficzny ograniczony od zachodu linią biegnącą od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

c) „ cieśnina Kattegat” oznacza obszar geograficzny ograniczony od północy linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a od południa ograniczony linią biegnącą od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

d) „VII (Porcupine Bank – jednostka 16)” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

– 53° 30′ N 15° 00′ W,

– 53° 30′ N 11° 00′ W,

– 51° 30′ N 11° 00′ W,

– 51° 30′ N 13° 00′ W,

– 51° 00′ N 13° 00′ W,

– 51° 00′ N 15° 00′ W,

– 53° 30′ N 15° 00′ W;

e) „Zatoka Kadyksu” oznacza część obszaru geograficznego ICES IXa na wschód od 7° 23′ 48″ W;

f) obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 216/2009 (¹⁵).

TYTUŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 5

TAC i przydziały

TAC dla statków UE na wodach UE lub na pewnych wodach nienależących do Unii oraz podział tych TAC między państwa członkowskie, a także – w stosownych przypadkach – związane z nimi warunki określono w załączniku I.

Artykuł 6

Przepisy szczególne dotyczące pewnych TAC

1. Wysokość TAC dla pewnych stad ryb określa odnośne państwo członkowskie. Stada te wymieniono w załączniku I.

2. TAC, które mają być określone przez państwo członkowskie muszą być:

a) zgodne z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności z zasadą zrównoważonej eksploatacji stada; oraz

b) prowadzić:

(i) jeżeli dostępne są oceny analityczne – z jak największym prawdopodobieństwem do eksploatacji stada zgodnej z maksymalnym podtrzymywalnym połowem, począwszy od 2015 r.;

(ii) jeżeli oceny analityczne nie są dostępne lub są niepełne – do eksploatacji stada zgodnej z ostrożnym podejściem do zarządzania rybołówstwem.

3. Do dnia 15 marca 2012 r. każde odnośne państwo członkowskie przedłoży Komisji następujące informacje:

a) przyjęte TAC;

b) zgromadzone i ocenione przez państwo członkowskie dane, na podstawie których określono wysokość przyjętych TAC; oraz

c) szczegółowe wyjaśnienie zgodności przyjętych TAC z ust. 2.

Artykuł 7

Dodatkowy przydział dla statków uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów

1. W przypadku niektórych stad państwo członkowskie może przyznać dodatkowy przydział statkom pływającym pod jego banderą, które uczestniczą w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów. Stada te określono w załączniku I. Dodatkowy przydział nie może przekraczać ogólnego limitu ustanowionego w załączniku I jako udział procentowy w kwocie przyznanej temu państwu członkowskiemu.

2. Dodatkowy przydział, o którym mowa w ust. 1, można przyznawać wyłącznie zgodnie z następującymi warunkami:

a) statki wykorzystują kamery telewizji przemysłowej (CCTV) wraz z systemem czujników, które rejestrują całość działalności połowowej i działalności związanej z przetwarzaniem prowadzonej na statkach;

b) dodatkowy przydział przyznany statkowi, który uczestniczy w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie może przekroczyć 75 % odrzutów szacowanych dla typu statku, do którego należy, i w żadnym wypadku nie może stanowić więcej niż 30 % wzrostu podstawowego przydziału dla tego statku; oraz

c) wszystkie połowy ze stad objętych dodatkowym przydziałem, jakich dokona statek, muszą zostać odliczone od całości jego przydziału;

Niezależnie od lit. b) państwo członkowskie może wyjątkowo przyznać statkowi pływającemu pod jego banderą przydział odpowiadający powyżej 75 % odrzutów szacowanych dla typu statku, do którego należy dany statek, pod warunkiem że:

(i) odrzuty szacowane dla danego typu statku wynoszą poniżej 10 %;

(ii) można wykazać, że włączenie tego typu statku jest ważne dla oceny możliwości systemu CCTV do celów kontroli; oraz

(iii) wszystkie statki uczestniczące w testach nie przekroczą łącznie ogólnego limitu 75 % szacowanych odrzutów.

W zakresie, w jakim nagrania uzyskane zgodnie z lit. a) wiążą się z przetwarzaniem danych osobowych w rozumieniu dyrektywy 95/46/WE, dyrektywa ta ma zastosowanie do przetwarzania takich danych.

3. W przypadku gdy państwo członkowskie wykryje, że statek uczestniczący w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów nie spełnia warunków określonych w ust. 2, natychmiast wycofuje dodatkowy przydział przyznany temu statkowi oraz wyklucza go z uczestnictwa w tych testach na pozostałą część 2012 r.

4. Przed przyznaniem dodatkowego przydziału, o którym mowa w ust. 1, państwo członkowskie przedkłada Komisji następujące informacje:

a) wykaz statków pływających pod jego banderą uczestniczących w testach dotyczących w pełni udokumentowanych połowów;

b) specyfikację zdalnych elektronicznych urządzeń monitorowania zainstalowanych na tych statkach;

c) zdolności, rodzaj i specyfikację narzędzi połowowych używanych przez te statki;

d) szacowane odrzuty dla każdego typu statku uczestniczącego w testach; oraz

e) wielkość połowów ze stada objętego odpowiednim TAC, dokonanych w 2011 r. przez statki uczestniczące w testach.

5. Komisja może zwrócić się o przedłożenie do przeglądu naukowemu organowi doradczemu oceny odrzutów szacowanych dla typu statku, o których mowa w ust. 2 lit. b). W przypadku braku potwierdzenia oceny dane państwo członkowskie informuje na piśmie Komisję o środkach przyjętych w celu zapewnienia, aby dane statki spełniały warunek dotyczący szacowanych odrzutów określony w ust. 2 lit. b).

Artykuł 8

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Ryby pochodzące ze stad, dla których ustalono TAC, są zatrzymywane na burcie lub wyładowywane wyłącznie, jeżeli:

a) połowów dokonały statki pływające pod banderą państwa członkowskiego dysponującego określoną kwotą, która nie została wykorzystana; lub

b) połowy stanowią część kwoty UE, której nie przydzielono państwom członkowskim w ramach kwot i której UE nie wykorzystała.

Artykuł 9

Ograniczenia nakładu połowowego

Od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 31 stycznia 2013 r. środki dotyczące nakładu połowowego określone w:

a) załączniku IIA stosuje się do zarządzania stadami dorsza w cieśninie Kattegat, rejonach ICES VIIa oraz VIa oraz w wodach UE rejonu ICES Vb;

b) załączniku IIB stosuje się do odbudowy stad morszczuka i homarca w rejonach ICES VIIIc i IXa, z wyjątkiem Zatoki Kadyksu;

c) załączniku IIC stosuje się do zarządzania stadem soli w rejonie ICES VIIe.

Artykuł 10

Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów

1. Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a) wymian dokonywanych zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b) ponownych przydziałów dokonywanych zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 lub zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008 (¹⁶);

c) dodatkowych wyładunków dozwolonych zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d) ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e) potrąceń dokonywanych zgodnie z art. 37, 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. O ile w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie określono inaczej, art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w przypadku których obowiązuje TAC przezornościowy, a art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 tego rozporządzenia – do stad, w przypadku których obowiązuje TAC analityczny.

Artykuł 11

Zamknięty okres połowowy

1. W okresie od dnia 1 maja do dnia 31 lipca 2012 r. zakazuje się połowów lub zatrzymywania na burcie wszystkich z następujących gatunków w Porcupine Bank: dorsz, smuklice, żabnicowate, plamiak, witlinek, morszczuk, homarzec, gładzica, rdzawiec, czarniak, rajowate, sola i koleń.

2. Na użytek niniejszego artykułu Porcupine Bank obejmuje obszar geograficzny ograniczony loksodromami łączącymi kolejno następujące pozycje:

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 tranzyt przez Porcupine Bank, gdy na burcie znajdują się gatunki, o których mowa w tym ustępie, jest dozwolony zgodnie z art. 50 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 12

Zakazy

1. Statkom UE zabrania się połowów, zatrzymywania na burcie, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a) długoszpar (Cetorhinus maximus) i żarłacz biały (Carcharodon carcharias) na wodach UE i wodach nienależących do Unii;

b) arłacz śledziowy (Lamna nasus) na wszystkich wodach, o ile nie przewidziano inaczej w załączniku I część B;

c) raszpla zwyczajna (Squatina squatina) na wodach UE;

d) raja gładka (Dipturus batis) na wodach UE rejonu ICES IIa i podobszarach ICES III, IV, VI, VII, VIII, IX oraz X;

e) raja bruzdowana (Raja undulata) i raja siwa (Rostroraja alba) na wodach UE podobszarów ICES VI, VII, VIII, IX oraz X;

f) rochowate (Rhinobatidae) na wodach UE podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X oraz XII;

g) manta (Manta birostris) na wszystkich wodach.

2. Gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać, jeżeli zostały przypadkowo złowione. Muszą zostać niezwłocznie uwolnione.

Artykuł 13

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przedkładając Komisji, zgodnie z art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 13a

Zmiany do rozporządzenia (WE) nr 754/2009

W art. 1 rozporządzenia (WE) nr 754/2009 dodaje się punkt w brzmieniu:

„i) grupa statków pływających pod banderą Zjednoczonego Królestwa wymienionych we wniosku Zjednoczonego Królestwa z dnia 16 marca 2012 r., poławiających przegrzebki grzebieniowate (Aequipecten opercularis) w Morzu Irlandzkim (obszar ICES VIIa) wokół Wyspy Man i wykorzystujących wyspecjalizowane włoki rozpornicowe o oczkach w rozmiarze 80–100 mm skonfigurowane w sposób pozwalający unikać połowów ryb (niska nadbora o wysokości 2 stóp, krótkie wodze lub ich brak oraz mały wlot).”

TYTUŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 15

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Jednakże art. 9 stosuje się od dnia 1 lutego 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 stycznia 2012 r.