KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (¹), w szczególności jego art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 185/2010 z dnia 4 marca 2010 r. ustanawiającym szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (²) nie uwzględniono przepisów dotyczących ładunków i poczty przywożonych do portów lotniczych Unii z państw trzecich. Wprowadzenie takich przepisów jest konieczne w celu ochrony cywilnych statków powietrznych przewożących takie ładunki przed aktami bezprawnej ingerencji.

(2) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 185/2010.

(3) Przy przeprowadzaniu ocen ochrony lotnictwa cywilnego w państwach trzecich zostaną uwzględnione umowy o współpracy i partnerstwie zawarte między Unią lub poszczególnymi państwami członkowskimi a państwami trzecimi, które zapewniają podstawę do celów zagwarantowania właściwego wdrożenia norm ochrony lotnictwa cywilnego.

(4) Przy zawieraniu umów o transporcie lotniczym z państwami trzecimi Komisja i państwa członkowskie powinny podejmować działania zmierzające do osiągnięcia wzmocnionej współpracy w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego wspomagającej wdrożenie i stosowanie w państwach trzecich norm i procedur równoważnych z unijnymi normami i procedurami, w przypadkach gdy są one skuteczne w zakresie zwalczania globalnych zagrożeń i ryzyka.

(5) Do lipca 2013 r. Komisja wraz z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami powinna dokonać sprawdzenia praktycznych konsekwencji i wykonalności wdrożenia niezależnego zatwierdzania przewoźników lotniczych przewożących ładunki z portów lotniczych państw trzecich do UE oraz zarejestrowanych agentów i znanych nadawców, bezpośrednio od których przyjmują przesyłki, oraz w stosownych przypadkach, wprowadzić korekty systemu z uwzględnieniem zmian niniejszego rozporządzenia.

(6) Opierając się na obowiązku nałożonym na umawiające się państwa Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) dotyczącym spełnienia co najmniej norm ICAO w zakresie ochrony ładunków, Komisja i państwa członkowskie powinny zwrócić się do władz w państwach trzecich w celu współpracy, a w przypadkach gdy jest to możliwe i pożądane, zapewnienia pomocy w zakresie tworzenia zdolności odnośnie do wdrożenia wymogów dotyczących wwożenia bezpiecznych ładunków lotniczych i poczty do UE.

(7) Komisja będzie koordynować działania Unii na rzecz ułatwienia wdrożenia wymogów dotyczących ochrony lotnictwa cywilnego w zakresie lotów do Unii z portów lotniczych państw trzecich oraz zapewnienia organom spoza UE dostępu do odpowiednich informacji, gdy ich posiadanie jest konieczne, pod warunkiem że wprowadzono odpowiednie gwarancje; Komisja będzie również aktywnie uczestniczyć w tych działaniach.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego utworzonego na podstawie art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 185/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Nie później niż do dnia 1 lipca 2015 r. Komisja przeprowadzi ocenę stosowania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu i, w razie potrzeby, przedłoży wniosek.

Nie później niż do dnia 31 grudnia 2012 r. Komisja przeprowadzi ocenę prawdopodobnego wpływu wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności wymogów dotyczących niezależnego zatwierdzania. Wyniki zostaną przedłożone Komitetowi Ochrony Lotnictwa Cywilnego. Jeśli będzie to stosowne, Komisja, w terminie do dnia 1 lipca 2013 r., zaproponuje zmiany wymogów.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lutego 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 sierpnia 2011 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 185/2010 wprowadza się następujące zmiany:

A. pkt 6.1.2 otrzymuje brzmienie:

„6.1.2. Jeżeli istnieje powód, by przypuszczać, że przesyłka, w stosunku do której zastosowano środki kontroli w zakresie ochrony, została naruszona lub nie zabezpieczono jej przed bezprawną ingerencją w okresie od momentu zastosowania środków kontroli w zakresie ochrony, zarejestrowany agent przeprowadza kontrolę bezpieczeństwa przesyłki przed jej załadunkiem na pokład statku powietrznego. Przesyłki, co do których wydaje się, że zostały w znacznym stopniu naruszone lub które budzą inne podejrzenia, traktuje się zgodnie z pkt 6.7 jako ładunek lub pocztę wysokiego ryzyka (HRCM).”;

B. pkt 6.3.2.6. lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d) status ochrony przesyłki:

– »SPX«, oznaczający bezpieczny dla pasażerskiego, towarowego i pocztowego statku powietrznego, lub

– »SCO«, oznaczający bezpieczny tylko dla towarowego i pocztowego statku powietrznego, lub

– »SHR«, oznaczający bezpieczny dla pasażerskiego, towarowego i pocztowego statku powietrznego zgodnie z wymogami wysokiego ryzyka.”;

C. w rozdziale 6 dodaje się punkty w brzmieniu:

„6.7. ŁADUNEK LUB POCZTA WYSOKIEGO RYZYKA (HRCM)

Przepisy dotyczące ładunku lub poczty wysokiego ryzyka zostały określone w osobnej decyzji Komisji.

6.8. ZABEZPIECZENIE ŁADUNKU LUB POCZTY PRZYWOŻONYCH DO UNII Z PAŃSTW TRZECICH

6.8.1. Wyznaczanie przewoźników lotniczych

6.8.1.1. Wymogi do dnia 30 czerwca 2014 r.:

a) Każdy przewoźnik lotniczy przywożący ładunek lub pocztę z portu lotniczego w państwie trzecim niewymienionego w dodatku 6-F w celu transferu, tranzytu lub rozładunku w dowolnym porcie lotniczym objętym zakresem rozporządzenia nr (WE) 300/2008 zostaje wyznaczony jako »przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii« (ACC3):

– przez właściwy organ państwa członkowskiego wymienionego w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 394/2011 (*) zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 748/2009 (**) w sprawie wykazu operatorów statków powietrznych, którzy wykonywali działalność lotniczą wymienioną w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (***),

– przez właściwy organ państwa członkowskiego, które wydało przewoźnikowi certyfikat przewoźnika lotniczego, w przypadku przewoźników lotniczych nieujętych w wykazie w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 394/2011,

– przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym przewoźnik lotniczy ma swoją główną bazę operacyjną na terenie Unii lub jakikolwiek właściwy organ unijny w drodze uzgodnienia z tym właściwym organem, w przypadku przewoźników lotniczych, którzy nie zostali ujęci w wykazie w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 394/2011 i nie posiadają certyfikatu przewoźnika lotniczego wydanego przez państwo członkowskie.

b) W celu uzyskania wyznaczenia jako ACC3, przewoźnik:

– zapewnia ujęcie w jego programie ochrony wszystkich punktów wymienionych w dodatku 6-G odnośnie do ładunków i poczty ładowanych na jego statki powietrzne w portach lotniczych państw trzecich w celu przewozu do Unii, oraz

– przedkłada właściwemu organowi »Deklarację zobowiązań – ACC3« określoną w dodatku 6-H. Deklarację podpisuje prawny przedstawiciel przewoźnika lub osoba odpowiedzialna za ochronę tego podmiotu, oraz

– wyznacza osobę ponoszącą całościową odpowiedzialność za wykonanie przepisów w zakresie ochrony ładunków lub poczty w państwach trzecich w imieniu przewoźnika oraz przedstawia szczegółowe dane tej osoby właściwemu organowi.

c) Właściwy organ przechowuje oryginał lub kopię podpisanej »Deklaracji zobowiązań – ACC3«. W przypadku gdy przewoźnik lotniczy przechowuje oryginał, udostępnia się go do kontroli przynajmniej w okresie jego obowiązywania.

d) Właściwy organ przekazuje Komisji niezbędne dane na temat przewoźnika, która udostępnia je wszystkim państwom członkowskim.

e) Status ACC3, o którym powiadamia się Komisję zgodnie z przepisami lit. d) jest uznawany we wszystkich państwach członkowskich dla wszystkich przewozów z określonego portu lotniczego w państwie trzecim do Unii.

6.8.1.2. Wymagania, które należy spełnić do dnia 1 lipca 2014 r.:

a) Oprócz wymogów określonych w pkt 6.8.1.1 lit. b), najpóźniej do dnia 1 lipca 2014 r. przewoźnik lotniczy zapewnia wykonanie przez niezależny podmiot zatwierdzający wizji lokalnej prowadzonych przez niego przewozów ładunków lub poczty w odpowiednim porcie lotniczym państwa trzeciego.

b) Niezależny podmiot zatwierdzający bada program ochrony przewoźnika lotniczego i zapewnia uwzględnienie w nim wszystkich punktów określonych w dodatku 6-G, weryfikuje zgodność z programem w porcie lotniczym państwa trzeciego, korzystając z listy kontrolnej znajdującej się w dodatku 6-C3 oraz przedkłada sprawozdanie:

– właściwemu organowi państwa członkowskiego wymienionego w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 394/2011 zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 748/2009 w sprawie wykazu operatorów statków powietrznych, którzy wykonywali działalność lotniczą wymienioną w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE,

– właściwemu organowi państwa członkowskiego, które wydało przewoźnikowi certyfikat przewoźnika lotniczego, w przypadku przewoźników lotniczych nieujętych w wykazie w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 394/2011,

– właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym przewoźnik lotniczy ma swoją główną bazę operacyjną na terenie Unii, lub jakiemukolwiek właściwemu organowi unijnemu w drodze uzgodnienia z tym właściwym organem, w przypadku przewoźników lotniczych nieujętych w wykazie w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 394/2011 i nieposiadających certyfikatu przewoźnika lotniczego wydanego przez państwo członkowskie.

c) W przypadku gdy właściwy organ uzna sprawozdanie niezależnego podmiotu zatwierdzającego za zadowalające, organ ten zapewnia wprowadzenie niezbędnych danych przewoźnika ACC3 do unijnej bazy danych zarejestrowanych agentów i znanych nadawców.

d) Wprowadzając dane do bazy danych, właściwy organ nadaje niepowtarzalny identyfikator alfanumeryczny w standardowym formacie identyfikujący przewoźnika i port lotniczy w państwie trzecim, z którego przewozi ładunki do Unii. Niepowtarzalny identyfikator alfanumeryczny jest używany na dokumentach dotyczących przewożonych przesyłek w formie elektronicznej lub na piśmie.

e) Jeśli właściwy organ nie uzna informacji podanych przez przewoźnika lotniczego za zadowalające lub nie uzna sprawozdania niezależnego podmiotu zatwierdzającego za zadowalające, podaje bezzwłocznie powody takiej decyzji przewoźnikowi ubiegającemu się o wyznaczenie jako ACC3.

f) Przewoźnik ACC3 w unijnej bazie danych zarejestrowanych agentów i znanych nadawców zgodnie z niniejszym pkt 6.8.1.2 jest uznawany we wszystkich państwach członkowskich w zakresie wszystkich przewozów z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii.

g) Przewoźnik ACC3 w unijnej bazie danych zarejestrowanych agentów i znanych nadawców podlega ponownym zatwierdzeniom w okresach nieprzekraczających 5 lat w porcie lotniczym państwa trzeciego, dla którego został wyznaczony i przy każdym ponownym zatwierdzeniu ponownie przedkłada deklarację zobowiązań.

6.8.2 Kontrole w zakresie ochrony ładunku i poczty przywożonych z państwa trzeciego

6.8.2.1. Przewoźnik ACC3 zapewnia poddanie kontroli bezpieczeństwa całego ładunku i całej poczty przewożonych do celów transferu, tranzytu lub rozładunku w porcie lotniczym Unii, chyba że:

a) zarejestrowany agent zastosował w stosunku do przesyłki wymagane środki kontroli w zakresie ochrony i od momentu zastosowania tych środków kontroli w zakresie ochrony do chwili załadunku przesyłka była zabezpieczona przed bezprawną ingerencją; lub

b) znany nadawca zastosował w stosunku do przesyłki wymagane środki kontroli w zakresie ochrony i od momentu zastosowania tych środków kontroli w zakresie ochrony do chwili załadunku przesyłka była zabezpieczona przed bezprawną ingerencją; lub

c) uznany nadawca zastosował w stosunku do przesyłki wymagane środki kontroli w zakresie ochrony i od momentu zastosowania tych środków kontroli w zakresie ochrony do chwili załadunku przesyłka była zabezpieczona przed bezprawną ingerencją, a ponadto nie przewozi się jej pasażerskim statkiem powietrznym; lub

d) przesyłkę zwolniono z kontroli bezpieczeństwa zgodnie z pkt 6.1.1 lit. d) i od momentu, gdy stała się identyfikowalnym ładunkiem lotniczym lub identyfikowalną pocztą lotniczą przeznaczoną do załadunku, była zabezpieczona przed bezprawną ingerencją.

6.8.2.2. Do dnia 30 czerwca 2014 r. wymogi określone w pkt 6.8.2.1 spełniają jako minimum normy ICAO. Po tym terminie ładunki i poczta wwożone do Unii:

a) są poddawane kontroli bezpieczeństwa przy pomocy jednego ze środków lub metod wymienionych w pkt 6.2.1 zgodnie z normą wystarczającą dla odpowiedniego wykluczenia obecności przedmiotów zabronionych; lub

b) podlegają środkom kontroli w zakresie ochrony ze strony zarejestrowanego agenta, znanego nadawcy lub uznanego nadawcy wyznaczonego zgodnie z przepisami pkt 6.8.3; lub

c) są zwolnione z kontroli bezpieczeństwa zgodnie z pkt 6.1.1 lit. d) i od momentu, gdy stały się identyfikowalnym ładunkiem lotniczym lub identyfikowalną pocztą lotniczą przeznaczoną do załadunku, były zabezpieczone przed bezprawną ingerencją.

6.8.2.3. Status ochrony przesyłki podaje się w dokumentach towarzyszących w formie listu przewozowego, równoważnego dokumentu pocztowego lub w oddzielnej deklaracji w formie elektronicznej albo na piśmie.

6.8.3. Wyznaczanie zarejestrowanych agentów, znanych nadawców i uznanych nadawców

6.8.3.1. Do dnia 30 czerwca 2014 r. przewoźnik ACC3 określi w swoim programie ochrony szczegóły środków kontroli w zakresie ochrony wdrażanych przez zarejestrowanych agentów, znanych nadawców i uznanych nadawców, od których przyjmuje przesyłki. Po tym terminie przewoźnik ACC3 ponadto:

a) zapewnia poddawanie zarejestrowanych agentów i znanych nadawców z państw trzecich niezależnym zatwierdzeniom zgodnie z listami kontrolnymi znajdującymi się odpowiednio w dodatkach 6-C2 i 6-C w okresach nieprzekraczających 5 lat;

b) zapewnia dostępność wypełnionych list kontrolnych do wglądu ze strony właściwego organu lub Komisji;

c) prowadzi bazę danych zawierającą następujące informacje dla każdego zarejestrowanego agenta, znanego nadawcy i uznanego nadawcy:

– dane dotyczące przedsiębiorstwa, zawierające adres siedziby podany w dobrej wierze,

– rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej z wyłączeniem poufnych informacji handlowych,

– dane teleadresowe, w tym dane osoby/osób odpowiedzialnych za ochronę,

– numer ewidencyjny przedsiębiorstwa, w razie potrzeby.

Bazę danych udostępnia się do wglądu w ramach czynności inspekcyjnych.

6.8.3.2. W przypadku uznanych nadawców z państw trzecich, od których przewoźnik ACC3 przyjmuje przesyłki, przewoźnik taki zapewnia spełnienie wymogów określonych w przepisach pkt 6.5.2–6.5.6. Świadectwa upoważnionego przedsiębiorcy (AEO) z państwa trzeciego można uznawać wyłącznie dla państw trzecich, z którymi Unia zawarła umowy o wzajemnym uznawaniu świadectw upoważnionego przedsiębiorcy.

6.8.4. Niezgodność z przepisami

6.8.4.1. Jeśli Komisja lub właściwy organ ujawni poważne niedociągnięcie dotyczące działalności przewoźnika ACC3, które uznaje się za mające poważny wpływ na całościowy poziom ochrony lotnictwa cywilnego w Unii, to:

a) bezzwłocznie powiadamia przewoźnika ACC3 i żąda wyjaśnień;

b) bezzwłocznie powiadamia Komisję i inne państwa członkowskie, stosownie do sytuacji.

6.8.4.2. Komisja może, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 300/2008, zdecydować, że przewoźnik nie może być od tej pory uznawany za przewoźnika ACC3 odnośnie do wybranych lub wszystkich tras z państw trzecich do Unii. W takim przypadku usuwa się dane dotyczące przewoźnika ACC3 z unijnej bazy danych zarejestrowanych agentów i znanych nadawców.

6.8.4.3. Przewoźnikowi lotniczemu, któremu wycofano uznanie za przewoźnika ACC3 zgodnie z pkt 6.8.4.2, uznanie nie zostanie przywrócone, ani nie zostanie ujęty w unijnej bazie danych zarejestrowanych agentów lub znanych nadawców, do czasu potwierdzenia przez niezależny podmiot zatwierdzający, że poważne niedociągnięcie zostało usunięte, i powiadomienia o tym Komitetu Ochrony Lotnictwa Cywilnego przez odpowiedni właściwy organ.

________ _

(*) Dz.U. L 107 z 27.4.2011, s. 1.

(**) Dz.U. L 219 z 22.8.2009, s. 1.

(***) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32, zmieniona decyzją 2008/101/WE (Dz.U. L 8 z 13.1.2009, s. 3).” ;

D. dodatek 6-F otrzymuje brzmienie:

„ DODATEK 6-F

ŁADUNEK I POCZTA

6-Fi

PAŃSTWA TRZECIE UZNAWANE ZA PAŃSTWA STOSUJĄCE NORMY OCHRONY RÓWNOWAŻNE ZE WSPÓLNYMI PODSTAWOWYMI NORMAMI

6-Fii

PAŃSTWA TRZECIE, DLA KTÓRYCH NIE JEST WYMAGANE OZNACZENIE ACC3

Państwa trzecie, dla których nie jest wymagane oznaczenie ACC3, zostały wymienione w osobnej decyzji Komisji.”;

E. dodaje się dodatki w brzmieniu:

„DODATEK 6-G

PRZEPISY DOTYCZĄCE ŁADUNKÓW I POCZTY Z PAŃSTW TRZECICH

Program ochrony przewoźnika ACC3 obejmuje, odpowiednio dla każdego z poszczególnych portów lotniczych w państwach trzecich lub jako dokument uniwersalny określający wszelkie różnice dla wymienionych portów lotniczych w państwach trzecich:

a) Opis środków dotyczących ładunku lotniczego i poczty lotniczej

b) Procedury dotyczące przyjęcia

c) System i kryteria dla zarejestrowanych agentów

d) System i kryteria dla znanych nadawców

e) System i kryteria dla uznanych nadawców

f) Normę dla kontroli bezpieczeństwa i kontroli fizycznych

g) Miejsce prowadzenia kontroli bezpieczeństwa i kontroli fizycznych

h) Szczegółowe informacje dotyczące urządzeń do kontroli bezpieczeństwa

i) Dane operatora lub usługodawcy

j) Listę wyłączeń z kontroli bezpieczeństwa lub kontroli fizycznych

k) Postępowanie z ładunkami lub pocztą wysokiego ryzyka

DODATEK 6-H

DEKLARACJA ZOBOWIĄZAŃ – ACC3

Oświadczam, że:

– informacje zawarte w programie ochrony przedsiębiorstwa odnośnie do przesyłek przywożonych do Unii Europejskiej z państw trzecich są, zgodnie z najlepszym stanem mojej wiedzy, prawdziwe i dokładne,

– praktyki i procedury określone w programie ochrony odnośnie do przesyłek przywożonych do Unii Europejskiej z państw trzecich zostaną wdrożone i utrzymane we wszystkich lokalizacjach objętych programem,

– program ochrony będzie korygowany i dostosowywany w celu zachowania zgodności z wszelkimi przyszłymi zmianami prawodawstwa Unii Europejskiej określającego wymogi dotyczące ładunków lotniczych/poczty lotniczej przywożonych do Unii Europejskiej z państw trzecich, o ile [nazwa przewoźnika lotniczego] nie powiadomi [nazwa właściwego organu], że nie zamierza już przewozić przesyłek z żadnego państwa trzeciego do Unii,

– w terminie 10 dni [nazwa przewoźnika lotniczego] powiadomi [nazwa właściwego organu] na piśmie o wszelkich zmianach istotnych części programu ochrony,

– przedsiębiorstwo powierzyło [imię i nazwisko osoby] całościową odpowiedzialność za środki ochrony odnośnie do przewozów ładunków lotniczych/poczty lotniczej w [nazwy portów lotniczych w państwach trzecich] w swoim imieniu,

– od dnia 1 lipca 2014 r. [nazwa przewoźnika lotniczego] będzie prowadził bazę danych zarejestrowanych agentów, znanych nadawców i uznanych nadawców z państwa trzeciego i udostępniał ją do wglądu w ramach czynności inspekcyjnych,

– [nazwa przewoźnika lotniczego] będzie w pełni współpracował w zakresie wszystkich kontroli, które mogą być konieczne, oraz zapewni dostęp do wszystkich dokumentów i powyższej bazy danych zgodnie z żądaniami osób prowadzących kontrole,

– [nazwa przewoźnika lotniczego] powiadomi [nazwa właściwego organu] o wszystkich przypadkach poważnego naruszenia bezpieczeństwa i o podejrzanych okolicznościach, które mogą być istotne dla ochrony ładunku lotniczego/poczty lotniczej w państwie trzecim, w szczególności o wszystkich próbach ukrycia przedmiotów zabronionych w przesyłkach, oraz

– [nazwa przewoźnika lotniczego] powiadomi [nazwa właściwego organu], jeżeli:

a) zakończy działalność lub zmieni nazwę;

b) jego działalność przestanie obejmować ładunki lotnicze/pocztę lotniczą; lub

c) nie będzie już mógł spełnić wymogów prawodawstwa Unii Europejskiej określającego wymogi dla ładunków lotniczych/poczty lotniczej przywożonych z państw trzecich do Unii Europejskiej.

Przyjmuję na siebie pełną odpowiedzialność za złożoną deklarację.

Imię i nazwisko:

Stanowisko w przedsiębiorstwie:

Data:

Podpis:

DODATEK 6-I

Przepisy dotyczące ładunków wysokiego ryzyka określono w osobnej decyzji Komisji.

DODATEK 6-J

Przepisy dotyczące używania urządzeń kontroli bezpieczeństwa określono w osobnej decyzji Komisji.” ;

F. w rozdziale 11 dodaje się punkt w brzmieniu:

„ 11.0.5. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia którakolwiek z poniższych osób może występować jako niezależny podmiot zatwierdzający:

– przedstawiciel krajowego organu państwa członkowskiego Unii,

– każda inna osoba fizyczna lub prawna uznana do tego celu przez państwo członkowskie lub Komisję.”.