KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 43 lit. m) w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją Komisji 2005/240/WE (²) zatwierdzono stosowanie czterech metod klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce.

(2) Polska poinformowała, że od przyjęcia decyzji 2005/240/WE znacząco zwiększyła się wartość ubojowa tuczników. Dlatego też konieczne jest zaktualizowanie wzoru stosowanego w ramach poszczególnych metod przez blisko sześć lat od zatwierdzenia tych metod oraz uzyskanie dostępu do nowych, aktualnych metod klasyfikacji i wprowadzenie ich do użytku, tak aby zwiększyć konkurencję i wdrożyć tańsze metody klasyfikacji.

(3) Władze polskie zwróciły się do Komisji o zgodę na zastąpienie wzoru stosowanego w ramach metod klasyfikacji tusz wieprzowych CAPTEUR GRAS/MAIGRE – SYDEL (CGM), ULTRA-FOM 300, PRZYRZĄD ULTRADŹWIĘKOWY DO W PEŁNI ZAUTOMATYZOWANEJ KLASYFIKACJI TUSZ (AUTOFOM) i IM-03, a także o zatwierdzenie czterech nowych metod klasyfikacji tusz wieprzowych przewidzianych do stosowania w Polsce; jak również przedstawiły szczegółowy opis próbnego rozbioru ze wskazaniem zasad, na których opierają się te metody, wyników próbnego rozbioru oraz wzorów wykorzystywanych do oceny zawartości procentowej chudego mięsa w protokole przewidzianym w art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008 z dnia 10 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrożenia wspólnotowych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania ich cen (³).

(4) Analiza złożonego wniosku wykazała, że warunki dla zatwierdzenia tych metod klasyfikacji zostały spełnione. Należy zatem zezwolić na stosowanie przedmiotowych metod klasyfikacji w Polsce.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2005/240/WE.

(6) Nie należy zezwalać na jakiekolwiek zmiany w urządzeniach lub metodach klasyfikacji, chyba że zostaną one wyraźnie zatwierdzone decyzją Komisji.

(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2005/240/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Zgodnie z pkt 1 sekcji B.IV załącznika V do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (*) niniejszym zatwierdza się stosowanie następujących metod klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce:

a) przyrząd Capteur Gras/Maigre – Sydel (CGM) oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 1 załącznika;

b) przyrząd Ultra FOM 300 oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 2 załącznika;

c) przyrząd ultradźwiękowy do w pełni zautomatyzowanej klasyfikacji tusz (Autofom) oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 3 załącznika;

d) przyrząd IM-03 oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 4 załącznika;

e) przyrząd Autofom III oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 5 załącznika;

f) przyrząd CSB Image Meater (CSB) oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 6 załącznika;

g) przyrząd Fat-O-Meater II (FOM II) oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 7 załącznika;

h) metoda ręczna (ZP) oraz związane z nią metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 8 załącznika.

W odniesieniu do przyrządu Ultra FOM 300, o którym mowa w pierwszym akapicie lit. b), po zakończeniu procedury pomiaru musi istnieć możliwość sprawdzenia na tuszy, czy przyrząd zmierzył wartości pomiaru F₁ i F₂ w miejscu przewidzianym w pkt 3 części 2 załącznika. Oznaczenie miejsca pomiaru musi nastąpić w chwili dokonywania pomiaru.

Stosowanie metody ręcznej ZP, o której mowa w pierwszym akapicie lit. h), zatwierdza się jedynie w odniesieniu do ubojni posiadających linię produkcyjną o zdolności przerobowej nie większej niż 40 świń na godzinę.

_________

(*) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.”;

2) załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 12 grudnia 2011 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczypospolitej Polskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 sierpnia 2011 r.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

METODY KLASYFIKACJI TUSZ WIEPRZOWYCH W POLSCE

Część 1

CAPTEUR GRAS/MAIGRE – SYDEL (CGM)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Capteur Gras/Maigre – Sydel (CGM).

2. Przyrząd ten jest wyposażony w sondę Sydel o wysokiej rozdzielczości i szerokości 8 milimetrów, diodę elektroluminescencyjną w podczerwieni (Honeywell) oraz dwa czujniki światła (Honeywell). Odcinek pomiarowy wynosi od 0 do 105 milimetrów. Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość mięsa chudego przy pomocy samego przyrządu CGM.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 59,42 + 0,1322 × M₂ – 0,6275 × F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 6 centymetrów od grzbietowej linii środkowej, mierzonej równolegle do linii cięcia przepołowionej tuszy,

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M2.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 2

ULTRA FOM 300

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Ultra FOM 300.

2. Przyrząd ten jest wyposażony w układ przetworników emitujących fale ultradźwiękowe o częstotliwości 3,5 MHz (U-Systems). Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość chudego mięsa za pomocą samego przyrządu Ultra FOM.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 54,48 + 0,1272 × M₁ – 0,3090 × F₁ + 0,0828 × M₂ – 0,2802 × F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₁ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona na wysokości pierwszego żebra od dołu, 7 centymetrów od grzbietowej linii środkowej prostopadle do mięśnia,

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 7 centymetrów od grzbietowej linii środkowej prostopadle do mięśnia,

F₁ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₁.

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₂.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 3

PRZYRZĄD ULTRADŹWIĘKOWY DO W PEŁNI ZAUTOMATYZOWANEJ KLASYFIKACJI TUSZ (AUTOFOM)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Autofom (Przyrząd ultradźwiękowy do w pełni zautomatyzowanej klasyfikacji tusz).

2. Przyrząd jest wyposażony w 16 przetworników ultradźwiękowych o częstotliwości 2MHz (GE Inspection Technologies). Dane ultradźwiękowe obejmują pomiary grubości słoniny grzbietowej i grubości mięśnia. Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość chudego mięsa za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 62,9442 + (AF1_IP005 × – 0,018154) + (AF1_IP006 × – 0,027186) + (AF1_IP008 × – 0,047431) + (AF1_IP022 × – 0,011910) + (AF1_IP023 × – 0,071926) + (AF1_IP024 × 0,005814) + (AF1_IP034 × 0,029288) + (AF1_ IP036 × 0,005096) + (AF1_IP038 × 0,010231) + (AF1_IP039 × 0,012659) + (AF1_IP041 × 0,022470) + (AF1_IP047 × – 0,007939) + (AF1_IP049 × – 0,075061) + (AF1_ IP050 × – 0,028977) + (AF1_IP052 × – 0,091722) + (AF1_IP055 × – 0,060411) + (AF1_IP058 × – 0,098989) + (AF1_IP060 × – 0,064891) + (AF1_IP061 × – 0,065688) + (AF1_IP063 × – 0,064035) + (AF1_IP074 × – 0,078333) + (AF1_IP078 × – 0,078486) + (AF1_IP079 × – 0,035330) + (AF1_IP081 × – 0,048421) + (AF1_IP091 × – 0,107559) + (AF1_IP094 × 0,008816) + (AF1_IP096 × 0,000797) + (AF1_ IP098 × 0,014608) + (AF1_IP103 × 0,007774) + (AF1_IP104 × 0,008251) + (AF1_IP122 × 0,012957)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

AF1_IP005, AF1_IP006, AF1_IP008 … AF1_ IP122 to zmienne mierzone przez przyrząd Autofom.

4. Opis punktów pomiarowych i metody statystycznej znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze polskie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008 (*).

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 4

IM-03

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą IM-03.

2. Przyrząd jest wyposażony w sondę igłowo-optyczną (single line scanner SLS01) o średnicy 7 milimetrów. Sonda zawiera szereg kontaktowych czujników obrazu (CIS) oraz zielone diody elektroluminescencyjne. Odcinek pomiarowy wynosi od 0 do 132 milimetrów.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 60,55 + 0,1142 x M₂ – 0,6292 x F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 6 centymetrów od grzbietowej linii środkowej, mierzonej równolegle do linii cięcia przepołowionej tuszy,

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₂.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 5

AUTOFOM III

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Autofom III.

2. Przyrząd ten jest wyposażony w 16 przetworników ultradźwiękowych o częstotliwości 2 MHz (Carometec A/S), a odcinek pomiarowy między przetwornikami wynosi 25 mm. Dane ultradźwiękowe obejmują pomiary grubości słoniny grzbietowej, grubości mięśnia i związanych z nimi parametrów. Wyniki pomiarów przeliczane są na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się na podstawie 10 zmiennych przy pomocy następującego wzoru:

Ŷ = 73,8876 + (AF3_ R2P1 × – 1,036616) + (AF3_R2P3 × – 0,180173) + (AF3_R2P13 × – 0,144679) + (AF3_R2P15 × – 0,221519) + (AF3_R3P5 × 0,136061) + (AF3_R4P4 × 0,249888) + (AF3_R4P5 × 0,330109) + (AF3_R4P6 × 0,184696) + (AF3_ R4P8 × – 0,112875) + (AF3_R4P9 × – 0,113663)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

R2P1, R2P3, R2P13 … R4P9 – to zmienne mierzone przez przyrząd Autofom III,

4. Opis punktów pomiarowych znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze polskie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/2008.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 6

CSB IMAGE MEATER (CSB)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą CSB Image-Meater.

2. CSB Image-Meater składa się w szczególności z kamery wideo, komputera osobistego wyposażonego w kartę graficzną, ekranu, drukarki, mechanizmu sterującego, mechanizmu wyzwalającego i interfejsów. Wszystkie 5 zmiennych wykorzystywanych przez Image-Meater mierzonych jest na linii cięcia w okolicach szynki (około mięśnia M.gluteus medius).

Wyniki pomiarów przeliczane są na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 54,0770376148 – (0,4460170496 × MS) + (0,1046346719 × MF) – (0,0575429366 × VaF) + (0,2303135777 × VcF) – (0,1637971133 × VdF)

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

MS – średnia z pomiaru grubości okrywy tłuszczowej mięśnia M.gluteus medius (w milimetrach),

MF – średnia z pomiaru grubości mięśnia lędźwiowego i mięśnia M.gluteus medius (w milimetrach),

VaF, VcF, VdF – średnia z pomiaru grubości mięśnia na wysokości wybranych trzech trzonów lędźwiowych (w milimetrach).

4. Opis punktów pomiarowych znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze polskie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/2008.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 7

FAT-O-MEATER II (FOM II)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy przyrządu znanego pod nazwą Fat-O-Meater II.

2. Przyrząd stanowi nową wersję systemu pomiarowego Fat-O-Meater. Przyrząd FOM II składa się z optycznej sondy z nożem, urządzenia do pomiaru głębokości o głębokości pomiaru 125 mm oraz panelu do gromadzenia i analizy danych – Carometec Touch Panel i15 computer (Ingress Protection IP69K).

Wszystkie zgromadzone i poddane analizie dane istotne z prawnego punktu widzenia zawarte są w pistolecie FOM II. Terminal stanowi część przyrządu FOM II i jest z nim w pełni zintegrowany.

Wyniki pomiarów przelicza się na szacunkową zawartość chudego mięsa za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 59,75 + 0,1533 × M₂ – 0,6342 × F₂

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

M₂ = grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, mierzona pomiędzy trzecim i czwartym żebrem od dołu, 7 centymetrów od grzbietowej linii środkowej, mierzonej prostopadle do mięśnia,

F₂ = grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie, w tym samym miejscu i w ten sam sposób co M₂.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

Część 8

METODA RĘCZNA (ZP)

1. Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest przy pomocy metody ręcznej (ZP) polegającej na dokonaniu pomiaru liniałem.

2. Z metody tej można korzystać przy pomocy liniału, dokonując klasyfikacji na podstawie równania regresji. Metoda ta opiera się na ręcznym pomiarze grubości słoniny i grubości mięśnia na linii środkowej przepołowionej tuszy.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 52,61 – 0,6148 × F + 0,1842 × M

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

F = minimalna grubość widocznej okrywy tłuszczowej na mięśniu M.gluteus medius na linii środkowej przepołowionej tuszy (w milimetrach),

M = widoczna grubość mięśnia lędźwiowego na linii środkowej przepołowionej tuszy, mierzona (w milimetrach) w miejscu, gdzie odległość między przednim (czaszkowym) końcem mięśnia M.gluteus medius i górną (grzbietową) krawędzią kanału kręgowego jest najkrótsza.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie od 60 do 120 kilogramów.

_ ____________

(*) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 3.”