KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (¹), w szczególności jej art. 18 ust. 6,

uwzględniając dyrektywę 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych (²), zmienioną dyrektywą 2009/30/WE (³), w szczególności jej art. 7c ust. 6,

po konsultacji z komitetem doradczym powołanym na mocy art. 25 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W obu dyrektywach: 2009/28/WE i 2009/30/WE określono zestaw kryteriów zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biopaliw. Każde odesłanie do przepisów zawartych w art. 17 i 18 oraz w załączniku V do dyrektywy 2009/28/WE należy rozumieć jako równoczesne odniesienie do analogicznych przepisów w art. 7a, 7b, 7c i w załączniku IV do dyrektywy 2009/30/WE.

(2) W przypadku biopaliw i biopłynów uznanych za przeznaczone do celów, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit a), b) i c), państwa członkowskie wymagają od podmiotów gospodarczych wykazania spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju określonych dyrektywą 2009/28/WE, w jej art. 17 ust. 2–5.

(3) Dyrektywa 2009/28/WE w motywie 76 stanowi, że należy unikać nadmiernych obciążeń dla przemysłu, a za pomocą dobrowolnych systemów można zwiększyć skuteczność metod wykazywania spełnienia przedmiotowych kryteriów zrównoważonego rozwoju.

(4) Komisja może zdecydować, że dobrowolne międzynarodowe lub krajowe systemy wykazują, że partie biopaliwa spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju, określone w art. 17 ust. 3–5 dyrektywy 2009/28/WE, oraz że dobrowolne krajowe lub międzynarodowe systemy pomiarów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych zawierają dokładne dane wymagane dla celów art. 17 ust. 2 tej dyrektywy.

(5) Komisja może zatwierdzić taki dobrowolny system na okres nie dłuższy niż pięć lat.

(6) W przypadku gdy podmiot gospodarczy przedstawia dowód lub dane uzyskane w ramach systemu zatwierdzonego przez Komisję, państwo członkowskie nie wymaga od dostawcy, w granicach objętych decyzją zatwierdzającą, przedstawiania dalszych dowodów spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju.

(7) Program „International Sustainability and Carbon Certification” (zwany dalej „ISCC”) przedłożono Komisji w dniu 18 marca 2011 r. z wnioskiem o zatwierdzenie. Program ma zasięg międzynarodowy i może obejmować szeroki wachlarz rozmaitych biopaliw. Zatwierdzony program zostanie udostępniony za pomocą platformy na rzecz przejrzystości ustanowionej na mocy dyrektywy 2009/28/WE. Komisja może zdecydować się na publikację jedynie części programu, uwzględniając wymogi zachowania poufnego charakteru szczególnie chronionych informacji handlowych.

(8) W świetle oceny Komisji program ISCC odpowiednio uwzględnia wszystkie kryteria zrównoważonego rozwoju wymagane dyrektywą 2009/28/WE, stosuje on również system bilansu masy zgodny z wymogami art. 18 ust. 1 dyrektywy 2009/28/WE.

(9) Ocena programu ISCC wykazała, że spełnia on stosowne normy wiarygodności, przejrzystości i niezależności audytu, jak również wymogi metodologiczne określone w załączniku V do dyrektywy 2009/28/WE.

(10) Wszelkie dodatkowe czynniki zrównoważonego rozwoju ujęte w programie ISCC nie są przedmiotem niniejszej decyzji. Wspomniane dodatkowe kryteria zrównoważonego rozwoju nie są obowiązkowe w celu wykazania spełnienia wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju ustalonych dyrektywą 2009/28/WE. Komisja Europejska może w dalszym ciągu podjąć kolejną decyzję, stwierdzając, czy program zawiera również dokładne dane na potrzeby informacji o środkach podjętych w celach, o których mowa w zdaniu drugim akapitu drugiego art. 18 ust. 4 dyrektywy 2009/28/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Dobrowolny program „International Sustainability and Carbon Certification scheme” , objęty wnioskiem o zatwierdzenie przedłożonym Komisji w dniu 18 marca 2011 r., wykazuje, że partie biopaliwa spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju, określone w art. 17 ust. 3 lit. a), b) i c) oraz w art. 17 ust. 4 i 5 dyrektywy 2009/28/WE, a także w art. 7b ust. 3 lit. a), b), c) i w art. 7b ust. 4 i 5 dyrektywy 98/70/WE. Program ten zawiera także dokładne dane do celów art. 17 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE oraz art. 7b ust. 2 dyrektywy 98/70/WE.

Co więcej, może on być wykorzystany do celów wykazania spełnienia przepisów art. 18 ust. 1 dyrektywy 2009/28/WE oraz art. 7c ust. 1 dyrektywy 98/70/WE.

Artykuł 2

1. Niniejsza decyzja pozostaje w mocy przez pięć lat od wejścia w życie. W razie gdyby po przyjęciu decyzji Komisji zawartość programu uległa takim zmianom, które mogłyby mieć wpływ na przesłanki będące podstawą niniejszej decyzji, o zmianach tych niezwłocznie powiadamia się Komisję. Komisja prowadzi ocenę zgłoszonych zmian w celu ustalenia, czy program w dalszym ciągu uwzględnia odpowiednie kryteria zrównoważonego rozwoju, w odniesieniu do których został zatwierdzony.

2. O ile zostanie ustalone, że program wyraźnie nie wykonuje już zadań krytycznych z punktu widzenia niniejszej decyzji, i jeśli dojdzie do poważnego, strukturalnego naruszenia koniecznych warunków, Komisja zastrzega sobie prawo do odwołania swojej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 lipca 2011 r.