ZAŁĄCZNIK

RAMY

Cel kryteriów

Niniejsze kryteria służą przede wszystkim do propagowania produktów, których oddziaływanie na wodę i glebę w trakcie użytkowania jest ograniczone i które zawierają dużą część materiału pochodzenia biologicznego.

KRYTERIA

1. Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

2. Wyłączenie szczególnych substancji

3. Dodatkowe wymogi dotyczące toksyczności dla organizmów wodnych

4. Potencjał biodegradowalności i biokumulacji

5. Surowce odnawialne

6. Minimalne parametry techniczne

7. Informacje umieszczone na oznakowaniu ekologicznym UE

Wymogi w zakresie oceny i weryfikacji

a) Wymogi

W ramach każdego kryterium wskazano szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.

Jeśli od wnioskodawcy wymaga się, aby dostarczył właściwemu organowi deklaracje, dokumentacje, analizy, raporty z testów lub inne dowody na zgodność z kryteriami, rozumie się przez to, że w zależności od przypadku mogą one pochodzić od wnioskodawcy i/lub jego dostawcy(-ów) i/lub ich dostawcy(-ów) itp.

Dostawca dodatku, zagęszczacza lub płynu bazowego może przekazać odpowiednie informacje bezpośrednio właściwemu organowi.

W miarę możliwości badania należy przeprowadzać w laboratoriach spełniających wymogi ogólne normy EN ISO 17025 lub normy jej równoważnej.

W stosownych przypadkach metody testowe inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów mogą być stosowane, jeśli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.

Ogólny plan oceny dowolnej substancji składowej produktu smarowego podano w tabeli 1.

b) Progi pomiarowe

Wszystkie substancje składowe, które wynoszą powyżej 0,010 % (wartość procentowa masy) i które zostały celowo dodane lub celowo wytworzone po dowolnej reakcji chemicznej w stosowanym smarze, należy jednoznacznie określić, podając ich nazwy i stężenia masowe, w których występują, a w odpowiednich przypadkach – numer rejestru CAS oraz rejestru WE.

Kryteria stosuje się:

– do stosowanego smaru w przypadku kryterium 1 lit. a), 6 oraz 7,

– do każdej określonej substancji celowo dodanej lub wytworzonej powyżej 0,010 % (wartość procentowa masy) w przypadku kryterium 1 lit.b) oraz 2,

– do każdej określonej substancji celowo dodanej lub wytworzonej powyżej 0,10 % (wartość procentowa masy) w przypadku kryterium 3, 4 oraz 5.

Ponadto jeżeli kryteria 3 oraz 4 nie mają zastosowania, łączna część określonych substancji nie przekracza 0,5 % (wartość procentowa masy).

KRYTERIA DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryterium 1 – Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

a) Substancje i mieszaniny niebezpieczne

Zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w sprawie oznakowania ekologicznego UE produkt ani żadna z jego części nie może zawierać substancji (w jakiejkolwiek formie, w tym nanoform) spełniających kryteria klasyfikacji do poniższych zwrotów określających zagrożenie lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (¹) lub dyrektywą Rady 67/548/EWG (²) ani substancji, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (³). Poniższe zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia odnoszą się na ogół do substancji. W przypadku nanoform, które celowo dodano do produktu, należy udowodnić zgodność z niniejszym kryterium w odniesieniu do każdego stężenia.

Wykaz zwrotów określających zagrożenie i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia:

Niniejsze kryterium ma również zastosowanie do następujących zwrotów określających zagrożenie i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia:

Substancje lub mieszaniny, których cechy zmieniają się po przetworzeniu (np. nie są już biodostępne, przeszły modyfikację chemiczną) w taki sposób, że określone zagrożenie już nie występuje, są wyłączone z powyższego wymogu.

Stężenia graniczne dla substancji spełniających kryteria art. 57 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie przekraczają 0,010 % (wartość procentowa masy). Jeżeli dla substancji spełniających kryteria określone w art. 57 lit. a), b) lub c) wskazano specyficzne stężenia graniczne, nie przekraczają one jednej dziesiątej (1/10) najniższej wskazanej wartości specyficznego stężenia, chyba że wartość ta spada poniżej 0,010 % (wartość procentowa masy).

Odstępstwa od kryterium 1 lit. a) podano w tabeli 1.

Ocena i weryfikacja kryterium: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi dokładny skład produktu. Wnioskodawca wykazuje zgodność substancji zawartych w produkcie z niniejszym kryterium na podstawie informacji obejmujących co najmniej informacje określone w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Takie informacje są charakterystyczne dla określonej formy substancji, w tym nanoform, zastosowanej w produkcie. W tym celu wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z powyższym kryterium wraz z wykazem składników oraz odnośnymi kartami charakterystyki zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dla produktu, jak również dla wszystkich substancji wymienionych w składzie (składach). Stężenia graniczne określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Dostępne dane powinny być wystarczające, aby umożliwić ocenę zagrożenia dla środowiska (wskazanego przez zwroty określające zagrożenie H400–H413 lub zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia: R50, R50/53, R51/53, R52, R52/53, R53) produktu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 lub dyrektywą 67/548/EWG oraz dyrektywą 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴).

Ocena produktu pod kątem zagrożenia dla środowiska jest przeprowadzana metodą tradycyjną zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 1999/45/WE lub metodą sumowania zgodnie z sekcją 4.1.3.5.2 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Jednakże zgodnie z częścią C załącznika III do dyrektywy 1999/45/WE lub zgodnie z sekcją 4.1.3.3 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 wyniki testów mieszaniny (albo mieszaniny produktu albo pakietu dodatków) jako takie mogą być stosowane do modyfikacji klasyfikacji dotyczącej toksyczności dla organizmów wodnych, które uzyskano by przy użyciu metody tradycyjnej lub metody sumowania.

b) Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Nie przyznaje się odstępstwa od wyłączenia przewidzianego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w stosunku do substancji określonych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i uwzględnionych w wykazie, o którym mowa w art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, znajdujących się w mieszaninach w stężeniu powyżej 0,010 % (wartość procentowa masy).

Ocena i weryfikacja: Wykaz substancji określonych jako substancje wzbudzające szczególne obawy i umieszczonych na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 jest dostępny na stronie internetowej:

http://echa.europa.eu/chem_ data/authorisation_process/candidate_list_table_en.asp.

Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku.

Stężenia graniczne określa się w kartach charakterystyki zgodnie z pkt 3.2.1 lit. c) załącznika II do rozporządzenia (UE) Komisji nr 453/2010 (⁵).

Kryterium 2 – Wyłączenie szczególnych substancji

Następujące określone substancje nie są dozwolone w ilościach przekraczających 0,010 % (wartość procentowa masy) produktu końcowego:

– substancje znajdujące się na unijnym wykazie priorytetowych substancji w dziedzinie polityki wodnej zamieszczonym w załączniku X do dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) zmienionej decyzją nr 2455/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁷) oraz na liście substancji chemicznych OSPAR dla działań priorytetowych (http://www.ospar.org/content/content.asp?menu=00950304450000_ 000000_000000),

– związki organiczne fluorowców oraz związki azotynów,

– metale lub związki metali z wyjątkiem sodu, potasu, magnezu i wapnia. W przypadku zagęszczaczy stosowane mogą być także związki litu i/lub glinu do stężeń ograniczonych przez inne kryteria, o których mowa w załączniku do niniejszej decyzji.

Ocena i weryfikacja: zgodność z niniejszymi wymogami jest potwierdzana na piśmie i podpisana przez wnioskodawcę.

Kryterium 3 – Dodatkowe wymogi dotyczące toksyczności dla organizmów wodnych

Wnioskodawca wykazuje zgodność poprzez spełnienie wymogów kryterium 3.1 albo kryterium 3.2.

Kryterium 3.1 – Wymogi dotyczące smaru i jego głównych składników

Przedstawia się dane dotyczące ostrej toksyczności dla organizmów wodnych w odniesieniu do głównych składników i mieszaniny.

Dane dotyczące ostrej toksyczności dla organizmów wodnych w odniesieniu do każdego głównego składnika podaje się na każdym z dwóch następujących poziomów troficznych: algi i rozwielitki (⁸). Stężenie krytyczne dla ostrej toksyczności każdego z głównych składników dla organizmów wodnych powinno wynosić co najmniej 100 mg/l.

Dane dotyczące ostrej toksyczności dla organizmów wodnych w odniesieniu do stosowanego smaru podaje się na każdym z trzech następujących poziomów troficznych: algi, rozwielitki i ryby. Stężenie krytyczne dla ostrej toksyczności smaru z kategorii 1 i 5 dla organizmów wodnych powinno wynosić co najmniej 100 mg/l, a smaru z kategorii 2, 3 i 4 co najmniej 1 000 mg/l.

W tabeli 2 podsumowano wymogi dla różnych kategorii smarów zgodnie z kryterium 3.1.

Ocena i weryfikacja: Dopuszcza się dane dotyczące toksyczności dla wód morskich albo dane dotyczące toksyczności dla wód słodkich. Badania prowadzi się zgodnie z odpowiednimi gatunkami badawczymi określonymi w następujących wytycznych i przy ich użyciu: ISO/DIS 10253 lub OECD 201 lub część C.3 załącznika do rozporządzenia Rady (WE) nr 440/2008 (⁹) w przypadku alg, ISO TC 147/SC5/WG2 lub OECD 202 lub część C.2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 w przypadku rozwielitek oraz OECD 203 lub część C.1 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 w przypadku ryb. Dozwolone są również równoważne metody badań uzgodnione z właściwym organem. Dopuszcza się wyłącznie (72-godz.) E_rC50 w przypadku alg, (48-godz.) EC50 w przypadku rozwielitek oraz (96-godz.) LC50 w przypadku ryb.

Kryterium 3.2 – Wymogi dotyczące każdej określonej substancji powyżej 0,10 % (wartość procentowa masy)

Wyniki badań dotyczących toksyczności przewlekłej w formie danych dotyczących najwyższego stężenia, przy którym nie obserwuje się szkodliwych zmian (NOEC), podaje się na każdym z dwóch następujących poziomów troficznych: rozwielitki i ryby.

Jeżeli brak wyników badań dotyczących toksyczności przewlekłej, podaje się badania dotyczące ostrej toksyczności dla organizmów wodnych na każdym z dwóch następujących poziomów troficznych: algi i rozwielitki. Jedna substancja – lub większa ich liczba – wykazująca pewien stopień toksyczności dla organizmów wodnych jest dopuszczalna w każdej z pięciu kategorii smaru dla łącznego stężenia masowego zgodnie z tabelą 1.

Ocena i weryfikacja: Dane dotyczące najwyższego stężenia, przy którym nie obserwuje się szkodliwych zmian (NOEC), na dwóch poziomach troficznych – rozwielitki i ryby – określa się za pomocą następujących metod badań: część C.20 oraz część C.14 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 odpowiednio w przypadku rozwielitek i ryb lub równoważnych metod badań uzgodnionych z właściwym organem.

W przypadku alg i rozwielitek dopuszcza się dane dotyczące ostrej toksyczności dla wód morskich albo dane dotyczące ostrej toksyczności dla wód słodkich. Badania w wodzie morskiej prowadzi się zgodnie z odpowiednimi gatunkami badawczymi określonymi w następujących wytycznych i przy ich użyciu: ISO/DIS 10253 lub OECD 201, lub część C.3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 w przypadku alg, ISO TC 147/SC5/WG2 lub OECD 202 lub część C.2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 w przypadku rozwielitek oraz OECD 203 lub część C.1 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 w przypadku ryb. Dozwolone są również równoważne metody badań uzgodnione z właściwym organem. Dopuszcza się wyłącznie (72-godz.) E_rC50 w przypadku alg i (48-godz.) EC50 w przypadku rozwielitek.

Ocena i weryfikacja kryteriów 3.1 oraz 3.2: Sprawozdania z badań wysokiej jakości lub dane z literatury (badania zgodne z dopuszczalnymi protokołami i DPL), w tym odesłania, przedkłada się właściwemu organowi, wykazując zgodność z wymogami przedstawionymi w tabeli 1 odnośnie do toksyczności dla organizmów wodnych.

W przypadku substancji lub mieszanin słabo rozpuszczalnych (< 10 mg/l) w celu określenia toksyczności dla organizmów wodnych można zastosować metodę WAF (Water Accommodated Fraction). Określony stopień obciążenia, czasem określany jako LL50 oraz związany z obciążeniem śmiertelnym, można zastosować bezpośrednio w kryteriach klasyfikacji. Mieszanina WAF jest zgodna z zaleceniami zawartymi w jednych z następujących wytycznych: Raport Techniczny ECETOC nr 20 (1986), załącznik III do dokumentu OECD 1992 301 lub dokumentu z wytycznymi ISO: ISO 10634 lub ASTM D6081-98 (Standardowe praktyki dotyczące przeprowadzania testów na toksyczność dla organizmów wodnych dla smarów: przygotowanie próbki oraz interpretacja wyników lub metody równoważne). Ponadto wykazanie braku toksyczności danej substancji przy limicie rozpuszczalności w wodzie uznaje się za spełnienie wymogów niniejszego kryterium.

Badania toksyczności dla organizmów wodnych nie trzeba przeprowadzać, jeżeli:

– klasyfikację substancji, płynu bazowego lub dodatku podano już w wykazie klasyfikacji substancji smarowych, lub

– można przedstawić ważne świadectwo zgodności wystawione przez właściwy organ, lub

– jest mało prawdopodobne, aby substancja przeniknęła przez błony biologiczne, gdy MM > 800 g/mol lub średnica cząsteczki > 1,5 nm (> 15 Å ), lub

– substancja jest polimerem i masa cząsteczkowa frakcji poniżej 1 000 g/mol wynosi mniej niż 1 % lub

– substancja jest nierozpuszczalna w wodzie (rozpuszczalność w wodzie < 10 μg/l),

gdyż takich substancji nie uważa się za toksyczne dla alg i rozwielitek w systemie wodnym.

W stosownym przypadku należy określić rozpuszczalność substancji w wodzie zgodnie z OECD 105 lub równoważnymi metodami badań.

Masę cząsteczkową frakcji poniżej 1 000 g/mol polimeru określa się zgodnie z częścią A.19 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 lub równoważnymi metodami badań.

Kryterium 4 – Potencjał biodegradowalności i biokumulacji

Wymogi dotyczące potencjału biodegradowalności i biokumulacji należy spełnić w odniesieniu do każdej określonej substancji powyżej 0,10 % (wartość procentowa masy).

Smar nie może zawierać substancji, które są zarówno niebiodegradowalne, jak i (potencjalnie) biokumulatywne.

Jednakże smar może zawierać jedną substancję lub więcej substancji, które ulegają biodegradacji w pewnym stopniu oraz potencjalnie lub rzeczywiście ulegają biokumulacji do łącznego stężenia masowego, jak podaje tabela 1.

Ocena i weryfikacja: Należy wykazać zgodność z kryteriami, dostarczając następujących informacji:

Sprawozdania z badań wysokiej jakości lub dane z literatury (badania zgodne z dopuszczalnymi protokołami i DPL), w tym odesłania dotyczące biodegradowalności, a w odpowiednich przypadkach (potencjalnej) biokumulacji każdej substancji składowej.

4 1 Biodegradacja

Substancję uważa się za ulegającą biodegradacji całkowitej (tlenowej), jeśli:

1. W trwającym 28 dni badaniu nad biodegradacją zgodnie z częścią C.4 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008, OECD 306 lub OECD 301 osiągane są następujące poziomy biodegradacji:

– w badaniach nad biodegradacją całkowitą z wykorzystaniem rozpuszczonego węgla organicznego ≥ 70 %,

– w badaniach nad biodegradacją całkowitą w oparciu o niedobór tlenu lub wytwarzanie dwutlenku węgla ≥ 60 % teoretycznych wartości maksymalnych.

W powyższych badaniach nad biodegradacją całkowitą „ zasada 10-dniowego okna” nie zawsze ma zastosowanie. Jeśli substancja osiąga poziom biodegradacji w ciągu 28 dni, ale nie w ciągu 10 dni, zakłada się wolniejsze tempo biodegradacji.

2. Stosunek BOD5/ThOD lub BOD5/COD ≥ 0,5. Stosunek BOD5/(ThOD lub COD) można zastosować tylko wtedy, gdy nie ma dostępnych danych opartych na części C.4 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008, OECD 306 lub OECD 310 lub innych równoważnych metodach badań. BOD5 należy ocenić zgodnie z częścią C.5 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 lub równoważnymi metodami badań, natomiast COD zgodnie z częścią C.6 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 lub równoważnymi metodami.

Substancję uważa się za ulegającą potencjalnej biodegradacji, jeśli ulega:

– biodegradacji > 70 % zgodnie z częścią C.9 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008, badaniem OECD 302 C na potencjalną biodegradację lub równoważnymi metodami, lub

– biodegradacji > 20 %, ale < 60 % po 28 dniach zgodnie z częścią C.4 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008, OECD 306, badaniami OECD 310 w oparciu o niedomiar tlenu lub wytwarzanie dwutlenku węgla lub równoważnymi metodami badań.

Badania biodegradacji nie trzeba przeprowadzać, jeżeli:

– klasyfikację substancji, płynu bazowego lub dodatku podano już w wykazie klasyfikacji substancji smarowych lub można przedstawić ważne świadectwo zgodności wystawione przez właściwy organ.

– Substancję uważa się za nieulegającą biodegradacji, jeśli nie spełnia kryteriów biodegradowalności całkowitej i potencjalnej biodegradowalności.

Wnioskodawca może także korzystać z danych dla innych substancji w celu dokonania oceny biodegradowalności substancji. Dane dla innych substancji do oceny biodegradowalności danej substancji zostaną przyjęte, jeśli substancja referencyjna różni się jedynie jedną grupą funkcyjną lub fragmentem od substancji zastosowanej w produkcie. Jeśli substancja referencyjna ulega szybkiej lub potencjalnej biodegradacji, a grupa funkcyjna wywiera pozytywny wpływ na biodegradację tlenową, zastosowaną substancję także można uważać za taką, która ulega szybkiej lub potencjalnej biodegradacji. Grupy funkcyjne lub fragmenty mające pozytywny wpływ na biodegradację to: alkohole alifatyczne i aromatyczne [-OH], kwasy alifatyczne i aromatyczne [-C(= O)-OH], aldehydy [-CHO], estry [-C(= O)-O-C], amidy [-C(= O)-N lub -C(= S)-N]. Należy dostarczyć odpowiednią i wiarygodną dokumentację badania z wykorzystaniem substancji referencyjnej. W przypadku porównania z fragmentem, który nie został wymieniony powyżej, należy dostarczyć odpowiednią i wiarygodną dokumentację badań dotyczących pozytywnego wpływu grupy funkcyjnej na biodegradację substancji podobnych pod względem struktury.

4.2. Biokumulacja

Nie trzeba określać (potencjalnej) biokumulacji danej substancji, jeżeli:

– MM substancji > 800 g/mol, lub

– średnica cząsteczki > 1,5 nm (> 15 Å ), lub

– wartość współczynnika podziału oktanol-woda log K_ow < 3 lub > 7, lub

– zmierzony współczynnik biokoncentracji (BCF) wynosi ≤ 100 L/kg, lub

– substancja jest polimerem i masa cząsteczkowa frakcji poniżej 1 000 g/mol wynosi mniej niż 1 %.

Ponieważ większość substancji stosowanych w smarach jest hydrofobowa, wartość BCF powinna być oparta na zawartości wagowej lipidu i należy dopilnować, aby zapewnić odpowiedni czas napromieniania.

Współczynnik biokoncentracji (BCF) ocenia się zgodnie z częścią C13 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 lub równoważnymi metodami badań.

Wartość współczynnika podziału oktanol/woda (log K_ow) ocenia się zgodnie z częścią A.8 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 lub OECD 123, lub równoważnymi metodami badań. W przypadku substancji organicznej innej niż środek powierzchniowo czynny, dla której nie jest dostępna wartość doświadczalna, można zastosować metodę obliczeniową. Dopuszcza się następujące metody obliczeniowe: CLOGP, LOGKOW, (KOWWIN) oraz SPARC. Jeżeli szacunkowe wartości log K_ow uzyskane za pomocą dowolnej z tych metod obliczeniowych < 3 lub > 7, wskazuje to, że substancja nie ulegnie biokumulacji.

Wartości log K_ow mają zastosowanie jedynie do organicznych związków chemicznych. Aby ocenić potencjał biokumulacji związków nieorganicznych, środków powierzchniowo czynnych i niektórych związków metaloorganicznych, należy przeprowadzić pomiary współczynnika biokoncentracji (BCF).

Kryterium 5 – Surowce odnawialne

Wytworzony produkt powinien zawierać węgiel pochodzący z surowców odnawialnych wysokości:

– ≥ 50 % (m/m) dla kategorii 1,

– ≥ 45 % (m/m) dla kategorii 2,

– ≥ 70 % (m/m) dla kategorii 3,

– ≥ 50 % (m/m) dla kategorii 4,

– ≥ 50 % (m/m) dla kategorii 5.

Zawartość węgla pochodzącego z surowców odnawialnych oznacza procentową wartość masy składnika A × [liczba atomów C w składniku A, które pochodzą z olejów (roślinnych) lub tłuszczów (zwierzęcych) podzielonych przez całkowitą liczbę atomów C w składniku A] plus procentowa wartość masy składnika B × [liczba atomów C w składniku B, które pochodzą z olejów (roślinnych) lub tłuszczów (zwierzęcych) podzielonych przez całkowitą liczbę atomów C w składniku B] plus procentowa wartość masy składnika C × [liczba atomów C w składniku C, które pochodzą z olejów (roślinnych) lub tłuszczów (zwierzęcych) podzielonych przez całkowitą liczbę atomów C w składniku C] itd.

Wnioskodawca wskazuje we wniosku rodzaj(-e), źródło (źródła) oraz pochodzenie surowców odnawialnych znajdujących się w głównych składnikach.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi deklarację zgodności z niniejszym kryterium.

Kryterium 6 – Minimalne parametry techniczne

a) Płyny hydrauliczne: co najmniej kryteria dotyczące parametrów technicznych określone w aktualnej normie ISO 15380, tabele 2–5. Dostawca wskazuje na karcie produktu, które 2 elastomery zostały zbadane.

b) Oleje przemysłowe i oleje do przekładni zębatych okrętowych: co najmniej wymogi dotyczące parametrów technicznych określone w DIN 51517. Dostawca wskazuje na karcie produktu, którą sekcję (I, II lub III) wybrano.

c) Oleje do pił łańcuchowych: co najmniej kryteria dotyczące parametrów technicznych określone w RAL UZ 48 certyfikatu Blue Angel.

d) Oleje do dwusuwów do zastosowań na morzu: co najmniej kryteria dotyczące parametrów technicznych określone w dokumencie „NMMA Certification for Two-Stroke Cycle Gasoline Engine Lubricants” w NMMA TC-W3.

e) Oleje do dwusuwów do zastosowań na lądzie: co najmniej poziom EGD kryteriów dotyczących parametrów technicznych określonych w normie ISO 13738:2000.

f) Wszystkie inne smary: odpowiednie do danego zastosowania.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi deklarację zgodności z niniejszym kryterium oraz powiązane dokumenty.

Kryterium 7 – Informacje umieszczone na oznakowaniu ekologicznym UE

Oznakowanie fakultatywne zawiera pole z następującym tekstem:

„ – Zmniejszona szkodliwość dla wody i gleby w trakcie używania

– Zawiera dużą część materiału pochodzenia biologicznego” .

Wytyczne dotyczące stosowania oznakowania fakultatywnego zawierającego pole tekstowe można znaleźć w dokumencie „Guidelines for the use of the EU Ecolabel Logo” („Wytyczne dotyczące stosowania logo oznakowania ekologicznego”) zamieszczonym na następującej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/promo/logos_ en.htm

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi próbkę opakowania produktu, na którym znajduje się oznakowanie, wraz z deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

Tabela 1

Kryteria dotyczące smaru i każdej określonej substancji

Tabela 2

Wymogi dotyczące toksyczności dla organizmów wodnych dla różnych kategorii smarów – Wymogi związane z danymi dotyczącymi smaru i jego głównych składników

(¹) Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(²) Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1.

(³) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(⁴) Dz.U. L 200 z 30.7.1999, s. 1.

(⁵) Dz.U. L 133 z 31.5.2010, s. 1.

(⁶) Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.

(⁷) Dz.U. L 331 z 15.12.2001, s. 1.

(⁸) W całej niniejszej decyzji rozwielitki mogą zostać zastąpione przez skorupiaki w przypadku danych dotyczących morza.

(⁹) Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1.