KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 61 akapit pierwszy lit. d) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 cukier lub izoglukoza wyprodukowane w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 56 wymienionego rozporządzenia, mogą zostać wywiezione wyłącznie w ramach limitu ilościowego, który należy ustalić.

(2) Szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące wywozu pozakwotowego, zwłaszcza w odniesieniu do pozwoleń na wywóz, są ustalone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 951/2006 (²). Limit ilościowy należy jednak ustalać na dany rok gospodarczy, przy uwzględnieniu ewentualnych możliwości na rynkach eksportowych.

(3) W przypadku niektórych unijnych producentów cukru i izoglukozy wywóz z Unii stanowi znaczącą część ich działalności gospodarczej; posiadają oni również tradycyjne rynki zbytu poza terytorium Unii. Wywóz cukru i izoglukozy na te rynki może być opłacalny również w przypadku nieprzyznania refundacji wywozowych. W tym celu należy określić limit ilościowy dla wywozu pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy, tak aby zainteresowani producenci unijni byli w stanie nadal zaopatrywać swoje tradycyjne rynki.

(4) W odniesieniu do roku gospodarczego 2011/2012 szacuje się, że ustalenie limitu ilościowego początkowo w wysokości 650 000 ton, wyrażonych w ekwiwalencie cukru białego, dla wywozu cukru pozakwotowego oraz w wysokości 50 000 ton, wyrażonych w suchej masie, dla izoglukozy pozakwotowej, odpowiadałoby popytowi na rynku.

(5) Ceny cukru na rynku światowym są na stale wysokim poziomie od października 2010 r. i ich prognozy w oparciu o londyński i nowojorski rynek terminowy wskazują na to, że cena na rynku światowym pozostanie na wysokim poziomie w 2011 r. i w późniejszym czasie. Jest zatem trudno wiarygodnie oszacować ilości, które ostatecznie zostaną przywiezione do Unii. Doświadczenie z roku gospodarczego 2010/2011 pokazuje, że pewne ilości cukru pozakwotowego muszą być wprowadzone na rynek wewnętrzny w celu zagwarantowania odpowiedniej podaży na rynku Unii. W związku z tym stosowne jest umożliwić wywóz pozakwotowy od dnia 1 stycznia 2012 r., kiedy dostępne będą dokładniejsze informacje na temat rzeczywistej sytuacji podaży w Unii.

(6) Pozycja konkurencyjna unijnego cukru wywożonego do niektórych bliskich miejsc przeznaczenia i do państw trzecich, w których produktom unijnym przyznano traktowanie preferencyjne, jest obecnie szczególnie korzystna. Wobec braku właściwych instrumentów wzajemnej pomocy w walce z nieprawidłowościami oraz aby zminimalizować ryzyko możliwych nadużyć związanych z przywozem powrotnym i ponownym wprowadzeniem na rynek Unii cukru pozakwotowego, oraz aby zapobiegać takim nadużyciom należy wykluczyć niektóre bliskie miejsca przeznaczenia z grupy kwalifikowalnych miejsc przeznaczenia.

(7) Z uwagi na mniejsze szacowane ryzyko nadużyć w przypadku izoglukozy wynikające z charakterystyki izoglukozy jako produktu w przypadku wywozu glukozy pozakwotowej nie istnieje konieczność wprowadzania ograniczeń w zakresie kwalifikowalnych miejsc przeznaczenia.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ustalenie limitu ilościowego dla wywozu cukru pozakwotowego

1. [1] W odniesieniu do roku gospodarczego 2011/2012, rozpoczynającego się dnia 1 października 2011 r. i kończącego się dnia 30 września 2012 r., limit ilościowy, o którym mowa w art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, wynosi 1 350 000 ton dla wywozu bez refundacji pozakwotowego cukru białego objętego kodem CN 1701 99. Ilość ta rozdzielona jest w następujący sposób:

a) 700 000 ton udostępnia się od dnia 1 grudnia 2011 r.; i

b) 650 000 ton udostępnia się od dnia 1 stycznia 2012 r.

2. Wywóz w ramach limitu ilościowego ustalonego w ust. 1 jest dozwolony w przypadku wszystkich miejsc przeznaczenia, z wyjątkiem:

a) krajów trzecich: Andory, Liechtensteinu, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), San Marino, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii (³), Czarnogóry, Albanii oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

b) terytoriów państw członkowskich, które nie stanowią części obszaru celnego Unii: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d'Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi Rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c) terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Unii: Gibraltaru.

3. [2] Artykuł 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1010/2011 (⁴) nie obowiązuje w stosunku do ilości 700 000 ton dostępnej od dnia 1 grudnia 2011 r. zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 2

Ustalenie limitu ilościowego dla wywozu izoglukozy pozakwotowej

1. [3] W odniesieniu do roku gospodarczego 2011/12, rozpoczynającego się dnia 1 października 2011 r. i kończącego się dnia 30 września 2012 r., limit ilościowy, o którym mowa w art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, wynosi 70 000 ton, wyrażonych w suchej masie, dla wywozu bez refundacji izoglukozy pozakwotowej objętej kodami CN 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30.

2. Wywóz produktów określonych w ust. 1 jest dozwolony jedynie, jeżeli spełniają one warunki ustalone w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 951/2006.

Artykuł 3

Wejście w życie

[4] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie traci moc z dniem 30 września 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 kwietnia 2011 r.