KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2001/822/WE z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (¹), w szczególności art. 37 załącznika III do tej decyzji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik III do decyzji 2001/822/WE odnosi się do definicji pojęcia „ produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej. Artykuł 37 tego załącznika stanowi, że odstępstwa od reguł pochodzenia można przyjąć, jeżeli uzasadnia je rozwój istniejących gałęzi przemysłu lub tworzenie nowych gałęzi przemysłu w danym kraju bądź na danym terytorium.

(2) Dnia 19 października 2010 r. Saint-Pierre i Miquelon wystąpił, na okres ośmiu lat, o nowe odstępstwo od reguł pochodzenia określonych w załączniku III do decyzji 2001/822/WE. W dniu 12 listopada Saint-Pierre i Miquelon przedstawił dodatkowe informacje. Wniosek ten dotyczy całkowitej ilości rocznej 225 ton homara (Homarus americanus) objętego pozycjami HS 0306 i 1605, 600 ton makreli i śledzia (Scomber scombrus, Clupea harengus) objętych pozycjami 0303, 0304, 0305 i 1604 oraz 250 ton małża (Mytilus edulis) objętego pozycjami 0307 i 1605, pochodzących z państw trzecich i przetwarzanych w Saint-Pierre i Miquelon w celu wywozu do Unii.

(3) Podstawą wniosku Saint-Pierre i Miquelon był utrzymujący się niedobór źródeł zaopatrzenia w inne ryby.

(4) Odstępstwo jest uzasadnione na mocy art. 37 ust. 1 i 5 lit. a) oraz b) załącznika III do decyzji 2001/822/WE, w szczególności w odniesieniu do rozwoju istniejących gałęzi przemysłu lokalnego, skutków ekonomicznych i społecznych oraz konkretnej sytuacji Saint-Pierre i Miquelon. Jako że odstępstwo zostaje przyznane w odniesieniu do produktów wymagających faktycznego przetworzenia, przyczyni się ono do rozwoju istniejącej gałęzi przemysłu. Przyznanie odstępstwa jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu przedmiotowego zakładu, który zatrudnia znaczną liczbę personelu. Dlatego też bieżącą produkcję należy uzupełnić nowymi gatunkami.

(5) Z zastrzeżeniem zgodności z niektórymi warunkami odnoszącymi się do ilości, nadzoru i czasu trwania, odstępstwo nie może poważnie zaszkodzić gospodarce Unii lub jednego lub więcej państw członkowskich.

(6) Jeśli chodzi jednak o produkty objęte pozycją 0303, z ogólnych wytycznych art. 37 wynika, że odstępstwo od reguł pochodzenia określonych w załączniku III do decyzji 2001/822/WE nie może być przyznane tym produktom. Produkty te nie przyczyniają się bowiem do rozwoju istniejącej gałęzi przemysłu, ponieważ są poddawane pakowaniu, co nie ma charakteru faktycznej działalności przemysłowej.

(7) Odstępstwa nie należy również przyznawać w odniesieniu do świeżych i zamrożonych filetów z makreli i śledzia objętych pozycją 0304, ponieważ stosowne procesy związane z filetowaniem charakteryzują się w coraz większym stopniu wysokim poziomem mechanizacji. Wykorzystanie siły roboczej podczas procesów związanych z filetowaniem nie jest na tyle istotne, by mieć wpływ na poziom zatrudnienia. Przetwarzanie tych produktów nie przyczyni się zatem do rozwoju istniejących gałęzi przemysłu i z tego względu przyznanie jakichkolwiek odstępstw w odniesieniu do tych produktów nie jest uzasadnione.

(8) Jeśli chodzi o makrelę i śledzia, objęte pozycjami HS 0305 i 1604, odstępstwo powinno obejmować wyłącznie makrelę i śledzia w postaci wędzonej i przetworzonej. Aby lokalny przemysł mógł w pełni skorzystać z regularnych dostaw surowców dobrej jakości oraz aby możliwe było prowadzenie dodatkowej działalności poza sezonem, która przyczyni się do powstania ekonomii skali w lokalnym przemyśle, w odniesieniu do tych produktów należy przyznać odstępstwo na wnioskowaną roczną ilość wynoszącą 600 ton.

(9) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²) określa zasady administrowania kontyngentami taryfowymi. Aby zapewnić efektywne zarządzanie, zasady te powinny być stosowane odpowiednio do administrowania ilościami, w odniesieniu do których przyznaje się dane odstępstwo.

(10) Ponieważ ważność decyzji 2001/822/WE wygasa z dniem 31 grudnia 2013 r., należy zaznaczyć, że jeżeli zostanie przyjęta nowa decyzja dotycząca stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą lub jeżeli decyzja 2001/822/WE zostanie przedłużona, odstępstwo będzie nadal stosowane po dniu 31 grudnia 2013 r.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od przepisów załącznika III do decyzji 2001/822/WE, produkty rybołówstwa przetwarzane w Saint-Pierre i Miquelon, wymienione w załączniku [1] do niniejszej decyzji, uznawane są za produkty pochodzące z Saint-Pierre i Miquelon, jeżeli otrzymywane są z ryb innego pochodzenia, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Odstępstwo przewidziane w art. 1 stosuje się do produktów rybołówstwa i do podanych w załączniku rocznych ilości przywożonych z Saint-Pierre i Miquelon do Unii w okresie od dnia 1 lutego 2011 r. do dnia 31 stycznia 2019 r.

Artykuł 3

Artykuły 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 dotyczące administrowania kontyngentami taryfowymi stosuje się odpowiednio do administrowania ilościami, o których mowa w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Organy celne Saint-Pierre i Miquelon stosują konieczne środki w celu przeprowadzenia ilościowych kontroli wywozu produktów określonych w art. 1.

W tym celu wszelkie świadectwa wydawane zgodnie z niniejszą decyzją powinny zawierać odniesienie do niej.

Co trzy miesiące właściwe organy Saint-Pierre i Miquelon przekazują Komisji wykaz ilości, w odniesieniu do których wystawiono, na mocy niniejszej decyzji, świadectwa przewozowe EUR1 wraz z ich numerami seryjnymi.

Artykuł 5

Rubryka 7 świadectw EUR1 wydanych na mocy niniejszej decyzji zawiera jedno z następujących sformułowań:

– „Derogation – Decision/2011/122/EU”,

– „Dérogation – Décision/2011/122/UE” .

Artykuł 6

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lutego 2011 r. do dnia 31 stycznia 2019 r.

Jeżeli jednak zostanie przyjęty nowy system preferencyjny zastępujący po dniu 31 grudnia 2013 r. decyzję 2001/822/WE lub jeżeli obecny system zostanie przedłużony, niniejsza decyzja będzie w dalszym ciągu stosowana do dnia wygaśnięcia tego nowego systemu lub obecnego przedłużonego systemu, ale w każdym przypadku nie dłużej niż do dnia 31 stycznia 2019 r.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2011 r.