Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2011 nr 49 str. 6
Wersja aktualna od 2019-02-19
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2011 nr 49 str. 6
Wersja aktualna od 2019-02-19
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 169/2011

z dnia 23 lutego 2011 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego dla perlic (posiadacz zezwolenia Janssen Pharmaceutica N.V.)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2019 r., Nr 26, poz. 1)   Pokaż wszystkie zmiany

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewiduje się udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2) Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie diklazurilu. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3) Wniosek dotyczy zezwolenia na nowe zastosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego dla perlic, celem sklasyfikowania go w kategorii „kokcydiostatyki i histomonostatyki”.

(4) Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2430/1999 (2) udzielono zezwolenia na dziesięć lat na stosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego u kurcząt odchowywanych na kury nioski do 16 tygodnia życia i indyków do 12 tygodnia życia zgodnie z dyrektywą Rady 70/524/EWG (3). Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1118/2010 (4) udzielono zezwolenia na dziesięć lat na stosowanie preparatu u kurcząt rzeźnych.

(5) Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o zezwolenie na stosowanie diklazurilu u perlic. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 5 października 2010 r. (5), że w proponowanych warunkach stosowania diklazuril nie ma szkodliwego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko, a stosowanie tego preparatu pozwala na zwalczanie kokcydiozy u perlic. Zdaniem Urzędu istnieje potrzeba wprowadzenia szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu w celu kontrolowania ewentualnego rozwoju odporności na bakterie lub Eimeria spp. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6) Ocena diklazurilu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „ kokcydiostatyki i histomonostatyki”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 lutego 2011 r.


(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) Dz.U. L 296 z 17.11.1999, s. 3.

(3) Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1.

(4) Dz.U. L 317 z 3.12.2010, s. 5.

(5) EFSA Journal 2010; 8(10):1866.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

ZAŁĄCZNIK

Dodatek paszowy [1]

Numer

identyfikacyjny

dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

(nazwa

handlowa)

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

Maksymalne limity

pozostałości w danym

środku spożywczym

pochodzenia zwierzęcego

mg substancji czynnej/kg

mieszanki paszowej

pełnoporcjowej o

wilgotności 12 %

Kokcydiostatyki i histomonostatyki

5 1 771

Elanco GmbH

Diklazuril 0,5 g/100 g

(Clinacox

0,5 %)

Skład dodatku

Diklazuril: 0,50 g/100 g

Mąka sojowa niskoproteinowa:

99,25 g/100 g

Poliwidon K 30: 0,20 g/100 g

Wodorotlenek sodu: 0,05 g/100 g

Charakterystyka substancji czynnej

Diklazuril, C17H9Cl3N4O2,

(ą )-4-chlorofenylo[2,6-dichloro4-

(2,3,4,5-tetrahydro-3,5-diokso-1,2,4-triazyno-2-

ylo)fenylo]acetonitryl

Numer CAS: 101831-37-2

Pokrewne zanieczyszczenia:

Związek będący produktem rozkładu

(R064318): ≤ 0,1 %

Inne pokrewne zanieczyszczenia (T001434,

R066891, R068610, R070156, R070016):

≤ 0,5 % w każdym przypadku

Zanieczyszczenia ogółem: ≤ 1,5 %

Metoda analityczna (1)

Dla oznaczenia diklazurilu w paszy: wysokosprawna chromatografia cieczowa z fazą odwróconą (HPLC) przy wykorzystaniu detektora UV na poziomie 280 nm (rozporządzenie (WE) nr 152/2009)

Dla oznaczenia diklazurilu w tkankach drobiowych: HPLC sprzężona ze spektrometrem mas (MS/MS) z potrójnym kwadrupolem z wykorzystaniem jednego jonu macierzystego i dwóch jonów potomnych

Perlice

1

1

1. Dodatek jest włączany do mieszanek paszowych

w postaci premiksu.

2. Diklazurilu nie należy mieszać z innymi kokcydiostatykami.

3. Dla bezpieczeństwa: podczas kontaktu z produktem należy chronić drogi oddechowe oraz używać okularów i rękawic ochronnych.

4. Posiadacz zezwolenia realizuje program monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu, mający na celu badanie odporności na bakterie i Eimeria spp.

16 marca 2021 r.

1 500 μg diklazurilu/kg mokrej masy wątroby

1 000 μg diklazurilu/kg mokrej masy nerek

500 μg diklazurilu/kg mokrej masy mięśni

500 μg diklazurilu/kg mokrej masy skóry/ tłuszczu

(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem wspólnotowego laboratorium referencyjnego: www.irmm.jrc.be/crl-feed-additives

[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez art. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/138 z dnia 29 stycznia 2019 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1356/2004, (WE) nr 1464/2004, (WE) nr 786/2007, (WE) nr 971/2008, (UE) nr 1118/2010, (UE) nr 169/2011 oraz rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 888/2011 i (UE) nr 667/2013 w odniesieniu do nazwy posiadacza zezwolenia na dodatki paszowe (Dz.Urz.UE L 26 z 30.01.2019, str. 1). Zmiana weszła w życie 19 lutego 2019 r.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00