RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejskiego Banku Centralnego (zwany dalej „Statutem ESBC”), w szczególności jego art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3 i art. 26 ust. 4,

uwzględniając udział Rady Ogólnej Europejskiego Banku Centralnego (EBC) zgodnie z art. 46 ust. 2 tiret drugie i trzecie Statutu ESBC,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wytyczne EBC/2006/16 z dnia 10 listopada 2006 r. w sprawie ram prawnych rachunkowości i sprawozdawczości finansowej w Europejskim Systemie Banków Centralnych (¹) były kilkakrotnie nowelizowane w znaczącym zakresie. Zważywszy na planowane dalsze nowelizacje tych wytycznych, dotyczące w szczególności zabezpieczenia przed ryzykiem stopy procentowej oraz aktualizacji wyceny zasobów SDR, z uwagi na wymogi jasności i przejrzystości konieczne jest sporządzenie ich przekształconej wersji.

(2) Europejski System Banków Centralnych (ESBC) podlega obowiązkom sprawozdawczym zgodnie z art. 15 Statutu ESBC.

(3) Zgodnie z art. 26 ust. 3 Statutu ESBC Zarząd sporządza skonsolidowany bilans ESBC na potrzeby analityczne i operacyjne.

(4) Zgodnie z art. 26 ust. 4 Statutu ESBC w celu stosowania art. 26 Rada Prezesów określa zasady konieczne dla standaryzacji księgowania i sprawozdawania operacji przeprowadzanych przez KBC.

(5) Zakres informacji ujawnianych w publikowanych rocznych sprawozdaniach finansowych KBC w odniesieniu do banknotów euro w obiegu, oprocentowania z tytułu sald netto w ramach Eurosystemu z tytułu przydziału banknotów euro w ramach Eurosystemu oraz dochodów pieniężnych powinien zostać zharmonizowany,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1. Użyte w niniejszych wytycznych określenia oznaczają:

a) „KBC” – krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro;

b) „ cele rachunkowości i sprawozdawczości finansowej Eurosystemu” – cele, dla których EBC sporządza, zgodnie z art. 15 i 26 Statutu ESBC, sprawozdania finansowe wskazane w załączniku I;

c) „podmiot sprawozdawczy” – EBC bądź KBC;

d) „dzień kwartalnej aktualizacji wyceny” – ostatni dzień kalendarzowy danego kwartału;

e) „konsolidacja” – proces księgowy, w wyniku którego dane finansowe odrębnych podmiotów prawnych są łączone w taki sposób, jakby podmioty te stanowiły jeden podmiot;

f) „rok wymiany gotówkowej” – okres 12 miesięcy od dnia, w którym banknoty i monety euro stają się prawnym środkiem płatniczym w państwie członkowskim, którego walutą jest euro;

g) „klucz przydziału banknotów” – wartości procentowe, które wynikają z uwzględnienia udziału EBC w całkowitej emisji banknotów euro i zastosowania do udziału KBC w takiej całkowitej emisji klucza subskrybowanego kapitału zgodnie z decyzją EBC/2010/29 z dnia 13 grudnia 2010 r. w sprawie emisji banknotów euro (²);

h) „instytucja kredytowa” – a) instytucję kredytową w rozumieniu art. 2 i art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (³), zgodnie z odpowiednią implementacją tej dyrektywy do krajowego porządku prawnego, podlegającą nadzorowi wykonywanemu przez właściwy organ; lub b) inną instytucję kredytową, o której mowa w art. 123 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, podlegającą kontroli o standardzie porównywalnym do nadzoru prowadzonego przez właściwe organy.

2. Definicje pozostałych terminów technicznych użytych w niniejszych wytycznych zostały zawarte w załączniku II.

Artykuł 2

Zakres zastosowania

1. Niniejsze wytyczne stosuje się do EBC oraz KBC dla realizacji celów rachunkowości i sprawozdawczości finansowej Eurosystemu.

2. Zakres zastosowania niniejszych wytycznych jest ograniczony do wymagań w zakresie rachunkowości i sprawozdawczości finansowej Eurosystemu określonych w Statucie ESBC. W związku z powyższym wytycznych nie stosuje się do sporządzania krajowych raportów i sprawozdań finansowych KBC. W celu zapewnienia spójności i porównywalności pomiędzy standardami Eurosystemu i standardami krajowymi zaleca się, aby przy sporządzaniu własnych krajowych raportów i sprawozdań finansowych KBC przestrzegały, o ile to możliwe, zasad ustanowionych w niniejszych wytycznych.

Artykuł 3

Podstawowe zasady rachunkowości

Zastosowanie mają następujące podstawowe zasady rachunkowości:

a) rzeczywistość gospodarcza i przejrzystość: metody rachunkowości i sprawozdawczość finansowa odzwierciedlają rzeczywistość gospodarczą, są przejrzyste oraz posiadają cechy jakościowe zrozumiałości, przydatności, wiarygodności i porównywalności. Transakcje księguje się i przedstawia zgodnie z ich treścią i rzeczywistością gospodarczą, a nie tylko zgodnie z ich formą prawną;

b) zasada ostrożności: aktywa i pasywa wycenia się, a wynik finansowy ustala w sposób ostrożny. W kontekście niniejszych wytycznych oznacza to, że niezrealizowanych zysków nie zalicza się do przychodów w rachunku zysków i strat, lecz ujmuje bezpośrednio na rachunku różnic z wyceny, a niezrealizowane straty ujmuje się na koniec roku w rachunku zysków i strat, o ile przekraczają one uprzednie zyski z aktualizacji wyceny ujęte na odpowiednim rachunku różnic z wyceny. Tworzenie ukrytych rezerw lub celowe zniekształcanie pozycji bilansu lub rachunku zysków i strat jest niezgodne z zasadą ostrożności;

c) zdarzenia następujące po dniu bilansowym: aktywa i pasywa koryguje się, uwzględniając zdarzenia, które miały miejsce pomiędzy dniem bilansowym a dniem zatwierdzenia sprawozdań finansowych przez odpowiednie organy, o ile zdarzenia te mają wpływ na stan aktywów i pasywów na dzień bilansowy. Jeżeli zdarzenia takie nie mają wpływu na stan aktywów i pasywów na dzień bilansowy, jednak ich nieujawnienie mogłoby spowodować, że adresaci sprawozdań finansowych nie byliby w stanie właściwie ocenić sytuacji i podejmować odpowiednich decyzji, wówczas aktywów i pasywów nie koryguje się, a zdarzenia takie podlegają jedynie ujawnieniu;

d) zasada istotności: odstępstwa od zasad rachunkowości, w tym także odstępstwa mające wpływ na sporządzanie rachunków zysków i strat poszczególnych KBC oraz EBC, dopuszczalne są jedynie wtedy, gdy można je racjonalnie uznać za nieistotne w ogólnym kontekście i sposobie prezentacji sprawozdań finansowych podmiotu sprawozdawczego;

e) zasada kontynuacji działania: rachunkowość prowadzi się przy założeniu, że dany podmiot będzie kontynuował działalność;

f) zasada memoriałowa: przychody i koszty ujmuje się w księgach w okresie obrachunkowym, w którym zostały osiągnięte lub poniesione, a nie w okresie, w którym zostały faktycznie otrzymane lub zapłacone;

g) zasada spójności i porównywalności: kryteria wyceny bilansowej i ustalania wyniku finansowego stosuje się w sposób spójny, zapewniając jednolitość i ciągłość metod stosowanych w ramach Eurosystemu w celu osiągnięcia porównywalności danych zawartych w sprawozdaniach finansowych.

Artykuł 4

Ujmowanie aktywów i zobowiązań

Aktywa/zobowiązania finansowe i inne ujmuje się w bilansie podmiotu sprawozdawczego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a) jest prawdopodobne, że będzie miał miejsce wpływ do podmiotu sprawozdawczego albo wypływ z podmiotu sprawozdawczego przyszłych korzyści ekonomicznych związanych z danym składnikiem aktywów lub zobowiązaniem;

b) zasadniczo wszelkie rodzaje ryzyka i korzyści związane z danym składnikiem aktywów lub zobowiązaniem zostały przeniesione na podmiot sprawozdawczy;

c) koszt lub wartość składnika aktywów dla podmiotu sprawozdawczego albo wysokość zobowiązania mogą być ustalone w wiarygodny sposób.

Artykuł 5

Podejście ekonomiczne oraz podejście kasowe/rozliczeniowe

1. Podejście ekonomiczne stosuje się przy ujmowaniu transakcji walutowych, instrumentów finansowych w walutach obcych oraz związanych z nimi rozliczeń międzyokresowych. Wprowadza się dwie odrębne techniki realizacji tego podejścia:

a) „metoda standardowa”, określona w rozdziałach III i IV oraz w załączniku III; oraz

b) „metoda alternatywna” , określona w załączniku III.

2. Transakcje, których przedmiotem są papiery wartościowe, w tym instrumenty udziałowe w walutach obcych, mogą być nadal ujmowane zgodnie z podejściem kasowym/rozliczeniowym. Naliczone od nich odsetki, w tym premie lub dyskonto, ujmuje się codziennie, począwszy od dnia rozliczenia kasowego.

3. Do ujmowania wszelkich denominowanych w euro transakcji, instrumentów finansowych oraz związanych z nimi rozliczeń międzyokresowych KBC mogą stosować zarówno podejście ekonomiczne, jak i podejście kasowe/rozliczeniowe.

4. Z wyjątkiem korekt kwartalnych i rocznych oraz składników pozycji „Pozostałe aktywa” i „ Pozostałe zobowiązania”, kwoty ujawniane w ramach dziennej sprawozdawczości finansowej sporządzanej do celów sprawozdawczości finansowej Eurosystemu odzwierciedlają w pozycjach bilansu wyłącznie przepływy gotówkowe.

ROZDZIAŁ II

STRUKTURA BILANSU I ZASADY WYCENY BILANSOWEJ

Artykuł 6

Struktura bilansu

Struktura bilansu EBC oraz KBC sporządzanego do celów sprawozdawczości finansowej Eurosystemu opiera się na strukturze określonej w załączniku IV.

Artykuł 7

Zasady wyceny bilansowej

1. Do celów wyceny bilansowej stosuje się bieżące kursy i ceny rynkowe, chyba że załącznik IV stanowi inaczej.

2. Aktualizacja wyceny złota, instrumentów walutowych, papierów wartościowych innych niż papiery wartościowe zaklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności oraz nierynkowe papiery wartościowe, a także instrumentów finansowych, zarówno bilansowych jak i pozabilansowych, jest dokonywana w dacie kwartalnej aktualizacji wyceny, po średnich kursach i cenach rynkowych. Nie uniemożliwia to podmiotom sprawozdawczym dokonywania aktualizacji wyceny portfeli z większą częstotliwością na potrzeby wewnętrzne, pod warunkiem że w ciągu kwartału będą one wykazywać pozycje w swoich bilansach jedynie według wartości transakcyjnej.

3. Nie wprowadza się rozróżnienia pomiędzy różnicami z wyceny cenowej i kursowej złota, ujmuje się tylko jedną różnicę z wyceny złota na podstawie wyrażonej w euro ceny określonej jednostki wagi złota, obliczoną na podstawie kursu wymiany euro do dolara amerykańskiego z dnia kwartalnej aktualizacji wyceny. Dla walut obcych, zarówno dla transakcji bilansowych, jak i pozabilansowych, aktualizacji wyceny dokonuje się odrębnie dla każdej waluty. Do celów niniejszego artykułu posiadane zasoby SDR, obejmujące desygnowane poszczególne zasoby walut obcych tworzące koszyk SDR, ujmuje się jako jeden zasób. Aktualizacja wyceny papierów wartościowych odbywa się odrębnie dla każdego kodu, tj. tego samego typu/ numeru ISIN. Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej lub zaliczone do pozycji „Inne aktywa finansowe” lub „ Pozycje różne” ujmuje się jako osobne zasoby.

4. Zapisy księgowe związane z aktualizacją wyceny odwraca się na koniec kolejnego kwartału, z wyjątkiem niezrealizowanych strat ujmowanych na koniec roku w rachunku zysków i strat. W ciągu kwartału wszystkie transakcje wykazuje się po cenach i kursach transakcyjnych.

5. Papiery wartościowe zaklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności ujmuje się jako osobne zasoby i wycenia według zamortyzowanego kosztu, z uwzględnieniem odpisu z tytułu utraty wartości. To samo podejście stosuje się do nierynkowych papierów wartościowych. Papiery wartościowe zaklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności mogą zostać zbyte przed terminem zapadalności w wymienionych poniżej sytuacjach:

a) jeżeli zbywany pakiet uznaje się za nieznaczący w porównaniu do całkowitej wartości portfela papierów utrzymywanych do terminu zapadalności; lub

b) jeżeli papiery wartościowe zbywane są w miesiącu, w którym upływa termin zapadalności;

c) w wyjątkowych okolicznościach, takich jak znaczące pogorszenie wiarygodności kredytowej emitenta lub w wyniku wyraźnej decyzji Rady Prezesów w zakresie polityki pieniężnej.

Artykuł 8

Transakcje odwracalne

1. Transakcje odwracalne na podstawie umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu (repurchase agreement) księguje się po stronie pasywów bilansu jako otrzymany depozyt zabezpieczony, natomiast przekazane zabezpieczenie pozostaje po stronie aktywów bilansu. Sprzedane papiery wartościowe podlegające odkupowi zgodnie z umową z udzielonym przyrzeczeniem odkupu są ujmowane przez podmiot sprawozdawczy zobowiązany do ich odkupu, tak jakby aktywa te były nadal częścią portfela, z którego zostały sprzedane.

2. Transakcje odwracalne na podstawie umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu (reverse repurchase agreement) księguje się po stronie aktywów bilansu jako udzieloną pożyczkę zabezpieczoną, w kwocie równej wysokości pożyczki. Papiery wartościowe nabyte na podstawie umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu nie podlegają aktualizacji wyceny a podmiot sprawozdawczy udzielający pożyczki nie wykazuje zysków lub strat z tego tytułu w rachunku zysków i strat.

3. W przypadku pożyczek papierów wartościowych papiery te pozostają w bilansie pożyczkodawcy. Transakcje takie księguje się w taki sam sposób jak operacje z udzielonym przyrzeczeniem odkupu. Jeżeli jednak na koniec roku papiery wartościowe pożyczone przez podmiot sprawozdawczy który występuje w charakterze pożyczkobiorcy nie znajdą się na jego rachunku powierniczym, ustanawia on rezerwę na straty, jeżeli wartość rynkowa bazowych papierów wartościowych wzrosła od dnia zawarcia umowy pożyczki. Jeżeli w międzyczasie papiery te zostały sprzedane, pożyczkobiorca wykazuje zobowiązanie do zwrotu papierów wartościowych.

4. Transakcje zabezpieczone, których przedmiotem jest złoto, traktuje się jak umowy z przyrzeczeniem odkupu. Zmian stanu złota związanych z takimi transakcjami zabezpieczonymi nie wykazuje się w sprawozdaniach finansowych, a różnica pomiędzy kasową a terminową ceną transakcji jest rozliczana memoriałowo.

5. Transakcje odwracalne, w tym transakcje pożyczki papierów wartościowych, dokonywane w ramach automatycznego programu pożyczek papierów wartościowych ujmuje się w bilansie jedynie wtedy, gdy na rachunku właściwego KBC lub EBC złożono zabezpieczenie w gotówce.

Artykuł 9

Rynkowe instrumenty udziałowe

1. Niniejszy artykuł stosuje się do rynkowych instrumentów udziałowych, tj. akcji i udziałów lub funduszy akcji, bez względu na to, czy transakcje są przeprowadzane bezpośrednio przez podmiot sprawozdawczy czy też przez jego agenta, z wyjątkiem czynności związanych z funduszami emerytalnymi, udziałami partycypacyjnymi, inwestycjami w podmioty zależne lub znacznymi pakietami udziałów.

2. Instrumenty udziałowe w walutach obcych wykazywane w pozycji „Pozostałe aktywa” nie wchodzą w skład ogólnej pozycji walutowej, są natomiast częścią osobnego zasobu walutowego. Związane z tymi instrumentami zyski i straty z tytułu różnic kursowych wylicza się albo zgodnie z metodą kosztu średniego netto, albo metodą kosztu średniego.

3. Aktualizacja wyceny portfeli akcji odbywa się zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2. Aktualizacji wyceny dokonuje się odrębnie dla każdej pozycji. Aktualizacji wyceny cenowej funduszy akcji dokonuje się w ujęciu netto, a nie odrębnie dla każdej akcji. Nie kompensuje się różnych akcji lub różnych funduszy akcji.

4. Transakcje ujmuje się w bilansie według ceny transakcyjnej.

5. Prowizja maklerska może być ujęta jako koszt transakcyjny włączony do kosztu nabycia składnika aktywów albo jako koszt w rachunku zysków i strat.

6. Kwotę zakupionych dywidend uwzględnia się w koszcie nabycia instrumentu udziałowego. Po dniu ustalenia prawa do dywidendy kwota zakupionej dywidendy może być ujmowana jako osobna pozycja – aż do momentu otrzymania wypłaty dywidendy.

7. Narosłych dywidend nie księguje się na koniec okresu, ponieważ są one już uwzględnione w cenie rynkowej instrumentów udziałowych (z wyjątkiem akcji notowanych po dniu ustalenia prawa do dywidendy).

8. Emisję praw do akcji ujmuje się w momencie emisji jako osobny składnik aktywów. Koszt nabycia oblicza się na podstawie bieżącego średniego kosztu danego instrumentu udziałowego, ceny wykonania prawa do nabycia instrumentów udziałowych nowej emisji oraz proporcji pomiędzy istniejącymi a nowymi instrumentami udziałowymi. Cena praw do akcji może być także wyliczana na podstawie wartości rynkowej tych praw, bieżącego średniego kosztu instrumentów udziałowych oraz rynkowej ceny instrumentów udziałowych przed emisją praw do akcji.

Artykuł 10

Zabezpieczenie papierów wartościowych przed ryzykiem stopy procentowej z wykorzystaniem instrumentów pochodnych

1. Zabezpieczenie papierów wartościowych przed ryzykiem stopy procentowej z wykorzystaniem instrumentów pochodnych oznacza desygnowanie instrumentu pochodnego w taki sposób, aby zmiana jego wartości godziwej kompensowała wynikającą ze zmian stóp procentowych oczekiwaną zmianę wartości godziwej zabezpieczanego papieru wartościowego.

2. Instrumenty zabezpieczane oraz zabezpieczające ujmuje się i wycenia zgodnie z określonymi w niniejszych wytycznych przepisami ogólnymi, zasadami wyceny, zasadami ustalania wyniku finansowego oraz szczególnymi wymogami dotyczącymi określonych instrumentów.

3. W drodze wyjątku od postanowień art. 3 lit. b), art. 7 ust. 3, art. 13 ust. 1, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 1 lit. b), art. 14 ust. 2 lit. d) oraz art. 15 ust. 2, wycena zabezpieczanego papieru wartościowego oraz zabezpieczającego instrumentu pochodnego może być również dokonana w następujący alternatywny sposób:

a) na koniec każdego kwartału papier wartościowy oraz instrument pochodny podlegają aktualizacji wyceny i są wykazywane w bilansie w wartości rynkowej. Wartość netto niezrealizowanych zysków/strat na instrumentach zabezpieczających i podlegających zabezpieczeniu podlega następującemu asymetrycznemu ujęciu:

(i) niezrealizowaną stratę netto ujmuje się w rachunku zysków i strat na koniec roku, przy czym zaleca się jej amortyzację przez pozostały okres życia instrumentu podlegającego zabezpieczeniu; oraz

(ii) niezrealizowany zysk netto ujmuje się na rachunku różnic z wyceny oraz odwraca w dacie następnej aktualizacji wyceny;

b) zabezpieczenie uprzednio nabytego papieru wartościowego: jeżeli średni koszt zabezpieczanego papieru wartościowego różni się od ceny rynkowej tego papieru wartościowego na moment ustanowienia zabezpieczenia, zastosowanie znajdują następujące zasady:

(i) niezrealizowane zyski z tytułu tego papieru wartościowego na ten dzień ujmuje się w różnicach z wyceny, natomiast niezrealizowane straty ujmuje się w rachunku zysków i strat; oraz

(ii) przepis lit. a) ma zastosowanie do zmian w wartości rynkowej następujących po dniu ustanowienia zabezpieczenia;

c) zaleca się, aby saldo niezamortyzowanych premii i dyskont na dzień ustanowienia zabezpieczenia podlegało amortyzacji przez pozostały okres życia instrumentu zabezpieczanego.

4. W przypadku zaprzestania stosowania rachunkowości zabezpieczeń od dnia tego zaprzestania papier wartościowy oraz instrument pochodny pozostałe w księgach podmiotu sprawozdawczego podlegają wycenie jako pojedyncze instrumenty zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w niniejszych wytycznych.

5. Metodę alternatywną określoną w ust. 3 można stosować tylko w przypadku gdy spełnione są wszystkie z następujących warunków:

a) w momencie ustanowienia zabezpieczenia formalnie udokumentowano powiązanie zabezpieczające, jak również cel zarządzania ryzykiem oraz strategię ustanowienia zabezpieczenia. Dokumentacja ta obejmuje: (i) wskazanie instrumentu pochodnego użytego jako instrument zabezpieczający; (ii) wskazanie powiązanego zabezpieczanego papieru wartościowego; oraz (iii) ocenę efektywności instrumentu zabezpieczającego w kompensowaniu ekspozycji zabezpieczanego papieru wartościowego na zmiany wartości godziwej wynikające z ryzyka stopy procentowej;

b) oczekuje się, że zabezpieczenie będzie wysoce efektywne, a efektywność zabezpieczenia można będzie wiarygodnie ocenić. Ocenie podlega zarówno efektywność prospektywna, jak i retrospektywna. Zaleca się, aby:

(i) efektywność prospektywną oceniać poprzez porównanie mających miejsce w przeszłości zmian wartości godziwej instrumentu zabezpieczanego i mających miejsce w przeszłości zmian wartości godziwej instrumentu zabezpieczającego albo poprzez wykazanie wysokiej korelacji statystycznej pomiędzy wartością godziwą instrumentu zabezpieczanego a wartością godziwą instrumentu zabezpieczającego; oraz

(ii) efektywność retrospektywną uznać za wykazaną, jeżeli stosunek pomiędzy faktycznymi zyskami/stratami z instrumentu zabezpieczanego a faktycznymi stratami/zyskami z instrumentu zabezpieczającego mieści się zakresie 80-125 %.

6. Do zabezpieczania grup papierów wartościowych stosuje się następujące zasady: papiery wartościowe o podobnym oprocentowaniu mogą podlegać grupowaniu i zabezpieczeniu jako grupa wyłącznie w przypadku gdy spełnione są wszystkie z poniższych warunków:

a) papiery wartościowe mają podobny czas trwania (duration);

b) grupa papierów wartościowych spełnia test efektywności, zarówno prospektywnie jak i retrospektywnie;

c) dla każdego papieru wartościowego z grupy zmiana wartości godziwej, wynikająca z zabezpieczanego ryzyka, jest w przybliżeniu proporcjonalna do całkowitej zmiany wartości godziwej wynikającej z tego ryzyka.

Artykuł 11

Instrumenty syntetyczne

1. Instrumenty połączone w celu utworzenia instrumentu syntetycznego ujmuje się i wycenia oddzielnie od innych instrumentów zgodnie z określonymi w niniejszych wytycznych przepisami ogólnymi, zasadami wyceny, ustalania wyniku finansowego i szczególnymi wymogami dotyczącymi określonych instrumentów.

2. W drodze wyjątku od przepisów art. 3 lit. b), art. 7 ust. 3, art. 13 ust. 1 i art. 15 ust. 2 w odniesieniu do wyceny instrumentów syntetycznych można stosować następującą metodę alternatywną:

a) niezrealizowane zyski i straty na instrumentach połączonych w celu utworzenia instrumentu syntetycznego kompensuje się na koniec roku. W takim przypadku niezrealizowane zyski netto ujmuje się w różnicach z wyceny. Niezrealizowane straty netto ujmuje się w rachunku zysków i strat, jeżeli przewyższają one zyski netto z aktualizacji wyceny z poprzednich okresów ujęte na odpowiednim rachunku różnic z wyceny;

b) papiery wartościowe utrzymywane jako część instrumentu syntetycznego nie stanowią części ogólnego zasobu tych papierów wartościowych, ale część oddzielnego zasobu;

c) niezrealizowane straty ujęte w rachunku zysków i strat na koniec roku i odpowiadające im niezrealizowane zyski podlegają oddzielnej amortyzacji w kolejnych latach.

3. W razie wygaśnięcia, zbycia, przedterminowego zakończenia lub wykonania jednego z połączonych instrumentów, podmiot sprawozdawczy zaprzestaje stosować od tego momentu metodę alternatywną określoną w ust. 2, a niezamortyzowane zyski z aktualizacji wyceny ujęte w poprzednich latach w rachunku zysków i strat podlegają natychmiastowemu odwróceniu.

4. Zastosowanie określonej w ust. 2 metody alternatywnej możliwe jest tylko w przypadku gdy spełnione są wszystkie z następujących warunków:

a) zarządzanie poszczególnymi instrumentami i ocena ich wyników odbywają się jak dla jednego połączonego instrumentu, w oparciu o strategię zarządzania ryzykiem albo strategię inwestycyjną;

b) przy ujęciu początkowym poszczególne instrumenty są określane jako instrument syntetyczny i zostaje im nadana odpowiednia struktura;

c) zastosowanie metody alternatywnej eliminuje albo istotnie zmniejsza niespójność wyceny (niedopasowanie wyceny), która zaistniałaby przy zastosowaniu zasad ogólnych określonych w niniejszych wytycznych na poziomie poszczególnych instrumentów;

d) dostępność formalnej dokumentacji umożliwia weryfikację spełniania warunków określonych w lit. a), b) i c).

Artykuł 12

Banknoty

1. Na potrzeby wykonania art. 49 Statutu ESBC banknotów innych państw członkowskich, których walutą jest euro, będących w posiadaniu KBC, nie ujmuje się jako banknoty w obiegu, lecz jako salda w ramach Eurosystemu. W odniesieniu do banknotów innych państw członkowskich, których walutą jest euro, stosuje się następującą procedurę:

a) KBC otrzymujący banknoty wyemitowane przez inny KBC, denominowane w krajowych jednostkach walutowych strefy euro, zawiadamia codziennie KBC będący ich emitentem o wartości banknotów wpłaconych w celu ich wymiany, z wyjątkiem przypadków, gdy dzienna wielkość takiego obrotu jest niska. KBC będący emitentem dokonuje odpowiedniej zapłaty na rzecz otrzymującego KBC za pośrednictwem systemu TARGET2; oraz

b) z chwilą otrzymania powyższego zawiadomienia KBC będący emitentem księguje korektę pozycji „Banknoty w obiegu”.

2. Wartość pozycji „Banknoty w obiegu” w bilansach KBC oblicza się na podstawie trzech składników:

a) nieskorygowanej wartości banknotów euro w obiegu, w tym – w roku wymiany gotówkowej – banknotów denominowanych w krajowych jednostkach walutowych strefy euro w przypadku KBC przyjmującego walutę euro; wartość powyższą oblicza się na podstawie jednej z dwóch następujących metod:

metoda A: B = P – D – N – S

metoda B: B = I – R – N

gdzie:

B – nieskorygowana wartość pozycji „Banknoty w obiegu”

P – wartość banknotów wyprodukowanych lub otrzymanych z drukarni lub od innego KBC

D – wartość banknotów zniszczonych

N – wartość banknotów krajowych KBC będącego emitentem znajdujących się w posiadaniu innego KBC (po dokonaniu odpowiedniego powiadomienia, a przed zwrotem banknotów do kraju pochodzenia)

I – wartość banknotów wprowadzonych do obiegu

R – wartość banknotów otrzymanych

S – wartość banknotów w skarbcu;

b) pomniejszonej o wartość nieoprocentowanej należności do odpowiedniego banku uczestniczącego w programie poszerzonego depozytu powierniczego (Extended Custodial Inventory, ECI), w przypadku przeniesienia własności banknotów objętych takim programem;

c) powiększonej/pomniejszonej o wynik korekty wynikającej z zastosowania klucza przydziału banknotów.

ROZDZIAŁ III

USTALANIE WYNIKU FINANSOWEGO

Artykuł 13

Ustalanie wyniku finansowego

1. Do ustalania wyniku finansowego stosuje się następujące zasady:

a) zrealizowane zyski i straty ujmuje się w rachunku zysków i strat;

b) niezrealizowanych zysków nie ujmuje się jako przychody lecz ujmuje bezpośrednio w różnicach z wyceny;

c) na koniec roku niezrealizowane straty ujmuje się w rachunku zysków i strat, jeżeli przekraczają one uprzednie zyski z aktualizacji wyceny ujęte na odpowiednim rachunku różnic z wyceny;

d) niezrealizowanych strat ujętych w rachunku zysków i strat nie odwraca się w kolejnych latach w przypadku wystąpienia nowych niezrealizowanych zysków;

e) nie kompensuje się niezrealizowanych strat z tytułu danego papieru wartościowego, waluty czy złota z niezrealizowanymi zyskami z tytułu innych papierów wartościowych, walut lub złota;

f) na koniec roku straty z tytułu utraty wartości ujmuje się w rachunku zysków i strat; nie podlegają one odwróceniu w kolejnych latach, chyba że utrata wartości zmniejszy się, a zmniejszenie to będzie można przypisać zauważalnemu zdarzeniu, które miało miejsce po pierwszym ujęciu utraty wartości.

2. Premie i dyskonta z tytułu wyemitowanych i zakupionych papierów wartościowych oblicza się i ujmuje jako część dochodu odsetkowego; podlegają one w pozostałym okresie życia tych papierów wartościowych amortyzacji liniowej lub amortyzacji zgodnie z metodą wewnętrznej stopy zwrotu (metoda IRR). Metoda IRR jest przy tym obowiązkowa w odniesieniu do papierów wartościowych z dyskontem, do wykupu których w momencie nabycia pozostaje więcej niż jeden rok.

3. Rozliczenia międzyokresowe dotyczące aktywów i zobowiązań finansowych, np. odsetki do zapłaty lub zamortyzowane premie/dyskonta denominowane w walucie obcej, oblicza się i księguje codziennie, na podstawie ostatniego dostępnego kursu. Rozliczenia międzyokresowe dotyczące aktywów i zobowiązań finansowych denominowanych w euro oblicza się i księguje nie rzadziej niż raz na kwartał. Rozliczenia międzyokresowe związane z innymi pozycjami oblicza się i księguje nie rzadziej niż raz w roku.

4. Niezależnie od częstotliwości obliczania rozliczeń międzyokresowych, lecz z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w art. 5 ust. 4, w ciągu kwartału podmioty sprawozdawcze wykazują dane według wartości transakcyjnej.

5. Rozliczenia międzyokresowe w walutach obcych podlegają przeliczeniu po kursach obowiązujących w dacie ujęcia i są uwzględniane w pozycji walutowej.

6. Do obliczania w trakcie roku rozliczeń międzyokresowych można zasadniczo stosować praktykę lokalną (tzn. mogą one być obliczane do ostatniego dnia roboczego lub ostatniego dnia kalendarzowego kwartału). Niemniej jednak obowiązującą datą rozliczenia na koniec roku jest 31 grudnia.

7. Wypływy walutowe, które wywołują zmianę zasobu danej waluty, mogą powodować powstanie zrealizowanych zysków lub strat kursowych.

Artykuł 14

Koszty transakcji

1. Do kosztów transakcji stosuje się następujące zasady ogólne:

a) w odniesieniu do złota, instrumentów walutowych i papierów wartościowych do wyliczenia kosztu pozycji sprzedanych stosuje się codziennie metodę kosztu średniego, przy uwzględnieniu wpływu zmian kursu lub ceny;

b) koszt średni ceny/kursu nabycia składnika aktywów/zobowiązań podlega zmniejszeniu/zwiększeniu o niezrealizowane straty ujęte w rachunku zysków i strat na koniec roku;

c) w przypadku nabywania papierów wartościowych z kuponem wartość nabytego kuponu jest ujmowana jako odrębna pozycja. W przypadku papierów wartościowych denominowanych w walucie obcej wartość nabytego kuponu stanowi część zasobu tej waluty obcej, nie wpływa jednak ani na koszt lub cenę składnika aktywów przy ustalaniu średniej ceny, ani też na koszt tej waluty.

2. Do papierów wartościowych mają zastosowanie następujące zasady szczególne:

a) transakcje zapisuje się po cenach transakcyjnych i ujmuje w księgach rachunkowych po cenie czystej;

b) do kosztów transakcji nie zalicza się opłat powierniczych i za zarządzanie, opłat za prowadzenie rachunku bieżącego i innych kosztów pośrednich; ujmuje się je w rachunku zysków i strat. Opłaty te nie stanowią części kosztu średniego danego składnika aktywów;

c) dochód księguje się w ujęciu brutto; podatek u źródła oraz pozostałe podatki podlegające zwrotowi ujmuje się osobno;

d) w celu obliczenia średniego kosztu nabycia danego papieru wartościowego: (i) aby otrzymać nową średnią cenę ważoną, wszystkie transakcje kupna z danego dnia dodaje się według kosztu ich nabycia do zasobu z dnia poprzedniego przed uwzględnieniem sprzedaży z tego dnia; albo (ii) aby otrzymać skorygowaną cenę średnią, poszczególne transakcje kupna i sprzedaży papierów wartościowych uwzględnia się w kolejności ich realizacji w ciągu dnia.

3. Do złota i walut obcych mają zastosowanie następujące zasady szczególne:

a) transakcje w walucie obcej niepowodujące zmian zasobu tej waluty przelicza się na euro po kursie obowiązującym w dniu zawarcia umowy lub w dniu rozliczenia; nie uwzględnia się ich w koszcie nabycia zasobu danej waluty;

b) transakcje w walucie obcej powodujące zmianę zasobu tej waluty przelicza się na euro po kursie obowiązującym w dniu zawarcia umowy;

c) przyjmuje się, że rozliczenie kwot kapitału wynikających z transakcji odwracalnych dotyczących papierów wartościowych denominowanych w walucie obcej lub w złocie nie wiąże się ze zmianą zasobu tej waluty lub złota;

d) faktyczne wpływy i wypływy gotówkowe przelicza się po kursie obowiązującym w dniu rozliczenia;

e) w przypadku pozycji długiej, aby uzyskać nowy średni ważony kurs/nową średnią ważoną cenę złota, dzienne wpływy netto walut i złota dodaje się do zasobu z dnia poprzedniego po średnim dziennym koszcie wpływów każdej z walut i złota. W przypadku wypływów netto wyliczenia zrealizowanych zysków lub strat opierają się na średnim koszcie zasobów danej waluty lub złota z dnia poprzedniego, tak aby koszt średni pozostał niezmieniony. Różnice średniego kursu/średniej ceny złota pomiędzy wpływami i wypływami z danego dnia również skutkują powstaniem zrealizowanych zysków lub strat. W przypadku pozycji krótkiej w walucie lub złocie stosuje się metodę odwrotną do opisanej powyżej. Na średni koszt pozycji krótkiej wpływają zatem wypływy netto, natomiast wpływy netto zmniejszają wartość tej pozycji według istniejącego średniego ważonego kursu/istniejącej średniej ważonej ceny złota i skutkują powstaniem zrealizowanych zysków lub strat;

f) koszty transakcji walutowych i inne koszty ogólne ujmuje się w rachunku zysków i strat.

ROZDZIAŁ IV

ZASADY RACHUNKOWOŚCI DLA INSTRUMENTÓW POZABILANSOWYCH

Artykuł 15

Zasady ogólne

1. Przy obliczaniu średniego kosztu zakupu oraz zysków i strat z tytułu różnic kursowych w pozycjach walutowych netto uwzględnia się walutowe transakcje terminowe, terminowe części swapów walutowych oraz inne instrumenty walutowe polegające na zamianie jednej waluty na inną w przyszłym terminie.

2. Swapy na stopę procentową, kontrakty futures, transakcje terminowe na stopę procentową, inne instrumenty na stopę procentową i opcje ujmuje się i dokonuje się ich aktualizacji wyceny odrębnie dla poszczególnych pozycji. Instrumenty te ujmuje się odrębnie od pozycji bilansowych.

3. Zyski i straty z tytułu instrumentów pozabilansowych ujmuje się i wycenia w podobny sposób jak instrumenty bilansowe.

Artykuł 16

Walutowe transakcje terminowe

1. Terminowe transakcje zakupu i sprzedaży ujmuje się na kontach pozabilansowych od dnia transakcji do dnia rozliczenia po kursie kasowym transakcji terminowej. Zrealizowane zyski i straty z transakcji sprzedaży oblicza się przy wykorzystaniu średniego kosztu pozycji walutowej na dzień transakcji zgodnie z procedurą dziennej kompensacji zakupów i sprzedaży.

2. Różnicę pomiędzy kursem kasowym a kursem terminowym ujmuje się memoriałowo jako odsetki do zapłaty lub otrzymania.

3. W dniu rozliczenia zapisy na kontach pozabilansowych podlegają odwróceniu.

4. Transakcje terminowe uwzględnia się w pozycji walutowej, począwszy od dnia transakcji po kursie kasowym.

5. Pozycje terminowe wycenia się łącznie z pozycją kasową tej samej waluty, co równoważy różnice, które mogą powstać w ramach jednej pozycji walutowej. Strata netto obciąża rachunek zysków i strat, jeżeli przewyższa poprzednie zyski z aktualizacji wyceny ujęte w różnicach z wyceny. Kwotą zysku netto uznaje się rachunek różnic z wyceny.

Artykuł 17

Swapy walutowe

1. Terminowe i kasowe transakcje kupna i sprzedaży ujmuje się na kontach bilansowych w odpowiednim dniu rozliczenia.

2. Od dnia transakcji do dnia rozliczenia terminowe i kasowe transakcje kupna i sprzedaży ujmuje się na kontach pozabilansowych po kursie kasowym transakcji.

3. Transakcje sprzedaży ujmuje się po kursie kasowym danej transakcji. Nie powstają zatem w tym przypadku zyski ani straty.

4. Zarówno w odniesieniu do zakupów, jak i sprzedaży różnicę pomiędzy kursem kasowym a kursem terminowym ujmuje się memoriałowo jako odsetki do zapłaty lub otrzymania.

5. W dniu rozliczenia zapisy na kontach pozabilansowych podlegają odwróceniu.

6. Pozycja walutowa ulega zmianie wyłącznie w wyniku ujmowania rozliczeń międzyokresowych w walutach obcych.

7. Pozycję terminową wycenia się łącznie z odpowiadającą jej pozycją kasową.

Artykuł 18

Kontrakty futures

1. Kontrakty futures ujmuje się na kontach pozabilansowych w dniu transakcji.

2. Początkowy depozyt zabezpieczający ujmuje się jako osobny składnik aktywów, jeżeli został złożony w gotówce. Jeżeli depozyt został złożony w formie papierów wartościowych, ich stan w bilansie pozostaje niezmieniony.

3. Dzienne zmiany wielkości zmiennego depozytu zabezpieczającego ujmuje się w rachunku zysków i strat i uwzględnia w pozycji walutowej. Taką samą procedurę stosuje się w dniu zamknięcia otwartej pozycji, bez względu na to, czy miała miejsce dostawa. Jeżeli dostawa miała miejsce, zakup lub sprzedaż ujmuje się po cenie rynkowej.

4. Opłaty ujmuje się w rachunku zysków i strat.

Artykuł 19

Swapy na stopę procentową

1. Swapy na stopę procentową ujmuje się na kontach pozabilansowych w dniu transakcji.

2. Bieżące płatności odsetkowe otrzymane lub zapłacone ujmuje się zgodnie z zasadą memoriałową. Płatności mogą być rozliczane w ujęciu netto dla każdego swapu na stopę procentową, ale naliczone przychody i koszty odsetkowe wykazuje się w ujęciu brutto.

3. Swapy na stopę procentową podlegają indywidualnej aktualizacji wyceny; w razie potrzeby przelicza się je na euro po kursie kasowym. Zaleca się, aby niezrealizowane straty ujęte na koniec roku w rachunku zysków i strat podlegały w kolejnych latach amortyzacji, aby w przypadku terminowych swapów na stopę procentową amortyzacja rozpoczynała się w dacie waluty transakcji oraz aby amortyzacja naliczana była metodą liniową. Niezrealizowane zyski z aktualizacji wyceny ujmuje się w różnicach z wyceny.

4. Opłaty ujmuje się w rachunku zysków i strat.

Artykuł 20

Transakcje terminowe na stopę procentową (FRA)

1. Transakcje terminowe na stopę procentową ujmuje się na kontach pozabilansowych w dniu transakcji.

2. Należną w dniu rozliczenia jednej stronie od drugiej strony płatność rozliczeniową ujmuje się w dniu rozliczenia w rachunku zysków i strat. Płatności rozliczeniowych nie ujmuje się memoriałowo.

3. W przypadku transakcji terminowej na stopę procentową w walutach obcych płatności rozliczeniowe mają wpływ na pozycję walutową. Płatności rozliczeniowe przelicza się na euro po kursie kasowym w dniu rozliczenia.

4. Transakcje terminowe na stopę procentową podlegają indywidualnej aktualizacji wyceny; w razie potrzeby przelicza się je na euro po kursie kasowym. Niezrealizowane straty ujęte na koniec roku w rachunku zysków i strat nie podlegają w kolejnych latach odwróceniu w przypadku wystąpienia niezrealizowanych zysków, chyba że dany instrument został zamknięty lub przedterminowo zakończony. Niezrealizowane zyski z aktualizacji wyceny ujmuje się w różnicach z wyceny.

5. Opłaty ujmuje się w rachunku zysków i strat.

Artykuł 21

Transakcje terminowe na papiery wartościowe

Transakcje terminowe na papiery wartościowe ujmuje się według jednej z dwóch poniższych metod:

1. Metoda A:

a) od dnia transakcji do dnia rozliczenia transakcje terminowe na papiery wartościowe ujmuje się na kontach pozabilansowych po cenie terminowej transakcji terminowej;

b) średni koszt zasobu papierów wartościowych będących przedmiotem transakcji nie zmienia się do dnia rozliczenia; wynik z transakcji terminowych sprzedaży papierów wartościowych oblicza się w dniu rozliczenia;

c) w dniu rozliczenia odwraca się zapisy na kontach pozabilansowych, a ewentualnym saldem rachunku różnic z wyceny uznaje się rachunek zysków i strat. Zakupione papiery wartościowe ujmuje się po cenie kasowej obowiązującej w dniu zapadalności (rzeczywista cena rynkowa), natomiast różnicę w stosunku do pierwotnej ceny terminowej ujmuje się jako zrealizowany zysk lub stratę;

d) w przypadku papierów wartościowych w walucie obcej średni koszt pozycji walutowej netto nie zmienia się, o ile podmiot sprawozdawczy posiada już pozycję w tej walucie. Jeżeli zakupiona w transakcji terminowej obligacja jest denominowana w walucie, w której podmiot sprawozdawczy nie posiada pozycji i konieczny jest zakup tej waluty, wówczas zastosowanie mają odpowiednie zasady dotyczące zakupu walut obcych określone w art. 14 ust. 3 lit. e);

e) pozycje terminowe wycenia się odrębnie, według rynkowej ceny terminowej za pozostały okres trwania transakcji. Stratę z aktualizacji wyceny na koniec roku ujmuje się w rachunku zysków i strat, a zysk z aktualizacji wyceny odnosi się na rachunek różnic z wyceny. Niezrealizowane straty ujęte w rachunku zysków i strat na koniec roku nie podlegają odwróceniu w kolejnych latach w przypadku wystąpienia niezrealizowanych zysków, chyba że dany instrument został zamknięty lub przedterminowo zakończony.

2. Metoda B:

a) od dnia transakcji do dnia rozliczenia transakcje terminowe na papiery wartościowe ujmuje się na kontach pozabilansowych po cenie terminowej transakcji terminowej. W dniu rozliczenia odwraca się zapisy na kontach pozabilansowych;

b) na koniec kwartału dokonuje się aktualizacji wyceny papieru wartościowego na podstawie wartości pozycji netto wynikającej z bilansu oraz ze sprzedaży takich samych papierów wartościowych ujętych na kontach pozabilansowych. Kwota aktualizacji wyceny równa jest różnicy pomiędzy tą pozycją netto wycenioną po cenie aktualizacji wyceny a tą samą pozycją wycenioną po średnim koszcie pozycji bilansowej. Na koniec kwartału transakcje terminowe zakupu podlegają procesowi aktualizacji wyceny opisanemu w art. 7. Wynik aktualizacji wyceny jest równy różnicy pomiędzy ceną kasową a średnim kosztem zobowiązań do zakupu;

c) wynik transakcji terminowej sprzedaży ujmuje się w tym roku finansowym, w którym zobowiązanie zostało podjęte. Wynik ten jest równy różnicy pomiędzy początkową ceną terminową a średnim kosztem pozycji bilansowej lub średnim kosztem pozabilansowych zobowiązań do zakupu, jeśli pozycja bilansowa okaże się niewystarczająca w momencie sprzedaży.

Artykuł 22

Opcje

1. Od dnia transakcji do dnia ich wykonania lub wygaśnięcia opcje ujmuje się na kontach pozabilansowych po cenie instrumentu bazowego przyjętej jako cena wykonania opcji.

2. Premie denominowane w walucie obcej przelicza się na euro po kursie z dnia zawarcia umowy albo z dnia rozliczenia. Premię zapłaconą ujmuje się jako oddzielny składnik aktywów, a premię otrzymaną jako oddzielny składnik pasywów.

3. W przypadku wykonania opcji instrument bazowy ujmuje się w bilansie po cenie wykonania opcji powiększonej lub pomniejszonej o wartość początkowej premii. Początkowa premia opcyjna podlega korekcie o niezrealizowane straty ujęte w rachunku zysków i strat na koniec roku.

4. W przypadku niewykonania opcji kwotę premii opcyjnej, skorygowaną o niezrealizowane straty z końca poprzedniego roku, ujmuje się w rachunku zysków i strat po przeliczeniu według dostępnego kursu z dnia wygaśnięcia opcji.

5. Na pozycję walutową mają wpływ zmienny depozyt zabezpieczający w przypadku opcji podobnych do transakcji futures, korekty wartości premii opcyjnej dokonane na koniec roku, przeprowadzona w dniu wykonania opcji transakcja mająca za przedmiot instrument bazowy lub w dniu wygaśnięcia opcji – premia opcyjna. Dzienne zmiany wysokości zmiennego depozytu zabezpieczającego ujmuje się w rachunku zysków i strat.

6. Umowy opcji podlegają indywidualnej aktualizacji wyceny. Niezrealizowane straty ujęte w rachunku zysków i strat nie podlegają odwróceniu w kolejnych latach w przypadku wystąpienia niezrealizowanych zysków. Niezrealizowane zyski z aktualizacji wyceny ujmuje się w różnicach z wyceny. Nie kompensuje się niezrealizowanych strat z jednej opcji z przychodami niezrealizowanymi z innej opcji.

7. Do celów stosowania ust. 6 wartościami rynkowymi są notowane ceny, o ile są one dostępne na giełdzie, w domu maklerskim (dealer), u brokera lub podobnego podmiotu. Jeżeli notowania nie są dostępne, wartość rynkową określa się z zastosowaniem techniki wyceny. Technikę taką stosuje się konsekwentnie w czasie; powinno być przy tym możliwe wykazanie, że dostarcza ona wiarygodnych oszacowań cen, które byłyby uzyskiwane w rzeczywistych transakcjach rynkowych.

8. Opłaty ujmuje się w rachunku zysków i strat.

ROZDZIAŁ V

OBOWIĄZKI SPRAWOZDAWCZE

Artykuł 23

Format sprawozdań

1. KBC przekazują do EBC dane dla celów sprawozdawczości finansowej Eurosystemu zgodnie z niniejszymi wytycznymi.

2. Format sprawozdań Eurosystemu zawiera wszystkie pozycje wyszczególnione w załączniku IV. Załącznik IV określa także treść pozycji uwzględnianych w różnych formatach bilansów.

3. Formaty poszczególnych rodzajów publikowanych sprawozdań finansowych powinny być zgodne z następującymi załącznikami:

a) załącznik V: publikowane skonsolidowane tygodniowe sprawozdania finansowe Eurosystemu po zakończeniu kwartału;

b) załącznik VI: publikowane skonsolidowane tygodniowe sprawozdania finansowe Eurosystemu w trakcie kwartału;

c) załącznik VII: skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu.

ROZDZIAŁ VI

ROCZNE PUBLIKOWANE BILANSE I RACHUNKI ZYSKÓW I STRAT

Artykuł 24

Publikowane bilanse i rachunki zysków i strat

Zaleca się, aby KBC dostosowały swoje publikowane roczne bilanse i rachunki zysków i strat do załączników VIII i IX.

ROZDZIAŁ VII

ZASADY KONSOLIDACJI

Artykuł 25

Ogólne zasady konsolidacji

1. Bilanse skonsolidowane Eurosystemu zawierają wszystkie pozycje z bilansów EBC i KBC.

2. W ramach procesu konsolidacji powinna być zachowana spójność pomiędzy sprawozdaniami. Wszystkie sprawozdania finansowe Eurosystemu sporządza się według podobnych zasad i przy zastosowaniu tych samych metod i procesów konsolidacyjnych.

3. Bilanse skonsolidowane Eurosystemu sporządza EBC. Bilanse te powinny odpowiadać potrzebie istnienia jednolitych zasad i metod rachunkowości, zbieżności okresów obrachunkowych w Eurosystemie, korekt w ramach konsolidacji wynikających z transakcji i pozycji w ramach Eurosystemu, a także uwzględniać zmiany w składzie Eurosystemu.

4. Do celów konsolidacji poszczególne pozycje bilansów, poza saldami KBC i EBC w ramach Eurosystemu, podlegają agregowaniu.

5. Salda KBC i EBC ze stronami trzecimi są w ramach konsolidacji wykazywane w ujęciu brutto.

6. Salda w ramach Eurosystemu podlegają ujawnieniu w bilansach EBC i KBC w sposób wskazany w załączniku IV.

ROZDZIAŁ VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 26

Tworzenie, stosowanie i wykładnia zasad

1. Komitet do spraw Rachunkowości i Dochodu Pieniężnego ESBC (AMICO) składa Radzie Prezesów za pośrednictwem Zarządu sprawozdania z tworzenia, stosowania i wprowadzania zasad rachunkowości i sprawozdawczości finansowej ESBC.

2. Przy dokonywaniu wykładni niniejszych wytycznych należy brać pod uwagę prace przygotowawcze, zasady rachunkowości ujednolicone w prawie Unii oraz ogólnie przyjęte Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

Artykuł 27

Przepisy przejściowe

1. KBC dokonują aktualizacji wyceny wszystkich aktywów i zobowiązań finansowych na dzień rozpoczęcia ich uczestnictwa w Eurosystemie. Niezrealizowane zyski powstałe do tego dnia włącznie zostają oddzielone od ewentualnych powstałych później niezrealizowanych zysków z wyceny, i pozostają do dyspozycji KBC. Ceny i kursy rynkowe stosowane przez KBC w bilansie otwarcia na moment rozpoczęcia uczestnictwa w Eurosystemie uważa się za średni koszt aktywów i zobowiązań tych KBC.

2. Zaleca się, aby niezrealizowane zyski, które powstały przed albo w momencie rozpoczęcia uczestnictwa KBC w Eurosystemie, nie były uważane za dostępne do podziału w momencie zmiany statusu, lecz były ujmowane jako podlegające realizacji/dostępne do podziału dopiero w związku z transakcjami, które następują po wstąpieniu do Eurosystemu.

3. Zyski i straty z tytułu różnic kursowych, zmian ceny złota i innych cen, powstałe w wyniku przekazania aktywów z KBC do EBC, uważa się za zrealizowane.

4. Niniejszy artykuł nie uchybia decyzjom wydawanym na podstawie art. 30 Statutu ESBC.

Artykuł 28

Uchylenie obowiązujących przepisów

Tracą moc wytyczne EBC/2006/16. Jeżeli w innych przepisach mowa jest o uchylonych wytycznych, rozumie się przez to niniejsze wytyczne zgodnie z tabelą zgodności zawartą w załączniku XI.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze wytyczne wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2010 r.

Artykuł 30

Adresaci

Niniejsze wytyczne stosuje się do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 11 listopada 2010 r.

ZAŁĄCZNIK I

SPRAWOZDANIA FINANSOWE EUROSYSTEMU

	Rodzaj sprawozdania	Wewnętrzne/ publikowane	Źródło obowiązku prawnego	Cel sprawozdania
1	Dzienne sprawozdanie finansowe Eurosystemu	Wewnętrzne	Brak	Głównie na potrzeby zarządzania płynnością (wykonanie postanowień art. 12 ust. 1 Statutu ESBC). Część danych z dziennych sprawozdań finansowych jest wykorzystywana do obliczania dochodu pieniężnego.
2	Niezagregowane tygodniowe sprawozdanie finansowe	Wewnętrzne	Brak	Podstawa do sporządzania skonsolidowanego tygodniowego sprawozdania finansowego Eurosystemu.
3	Skonsolidowane tygodniowe sprawozdanie finansowe Eurosystemu	Publikowane	Artykuł 15 ust. 2 Statutu ESBC	Skonsolidowane sprawozdanie finansowe na potrzeby analizy monetarnej i ekonomicznej. Skonsolidowane tygodniowe sprawozdanie finansowe Eurosystemu jest sporządzane na podstawie dziennego sprawozdania finansowego na dzień sprawozdawczy.
4	Miesięczna i kwartalna informacja finansowa Eurosystemu	Publikowane oraz wewnętrzne (1)	Rozporządzenia statystyczne, zgodnie z którymi monetarne instytucje finansowe mają obowiązek przekazywania danych	Analiza statystyczna
5	Skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu	Publikowane	Artykuł 26 ust. 3 Statutu ESBC	Bilans skonsolidowany wykorzystywany jest do celów analitycznych i operacyjnych
(1) Dane miesięczne wchodzą w skład publikowanych zagregowanych danych statystycznych wymaganych od monetarnych instytucji finansowych (MIF) Unii Europejskiej. Ponadto podobnie jak MIF, banki centralne są zobowiązane do dostarczania co kwartał bardziej szczegółowych informacji niż te przekazywane w danych miesięcznych.

ZAŁĄCZNIK II

GLOSARIUSZ

– Amortyzacja: systematyczne zmniejszanie w księgach premii/dyskonta lub też wartości aktywów w czasie.

– Przejęcie na własność: akt przejęcia własności papierów wartościowych, pożyczek lub innych aktywów otrzymanych przez podmiot sprawozdawczy tytułem zabezpieczenia, mający na celu zaspokojenie zabezpieczonego roszczenia.

– Składnik aktywów: zasób kontrolowany przez podmiot sprawozdawczy w wyniku zdarzeń z przeszłości, z którego według przewidywań podmiot sprawozdawczy osiągnie w przyszłości korzyści ekonomiczne.

– Automatyczny program pożyczek papierów wartościowych: operacja finansowa będąca połączeniem transakcji repo i reverse repo, w której zabezpieczenie specjalne pożycza się pod zabezpieczenie ogólne. W wyniku takich transakcji udzielania i zaciągania pożyczek powstaje dochód będący konsekwencją różnego oprocentowania obydwu transakcji, tzn. jest otrzymywana marża. Operacja taka może być przeprowadzona na zasadzie bezpośredniego działania zleceniodawcy, tzn. bank oferujący program jest partnerem końcowym, lub też na zasadzie pośrednictwa, gdzie bank oferujący program jest jedynie pośrednikiem a partnerem końcowym jest instytucja, z którą faktycznie zawierana jest transakcja.

– Koszt średni: metoda średniej ciągłej lub średniej ważonej, zgodnie z którą koszt każdego zakupu jest dodawany do istniejącej wartości księgowej, dając nowy średni ważony koszt.

– Podejście kasowe/rozliczeniowe: podejście księgowe, zgodnie z którym zdarzenia gospodarcze są ujmowane w dniu rozliczenia.

– Cena czysta: cena transakcji bez rabatów/naliczonych odsetek, uwzględniająca jednak koszty transakcji, które stanowią część ceny.

– Dyskonto: różnica pomiędzy wartością nominalną papieru wartościowego a jego ceną w przypadku gdy cena jest niższa od wartości nominalnej.

– Papier wartościowy z dyskontem: składnik aktywów, który nie przynosi odsetek z kuponu; dochód z niego jest osiągany z przyrostu kapitału, ponieważ składnik ten jest emitowany lub nabyty z dyskontem w stosunku do wartości nominalnej.

– Wyodrębniony portfel: wyodrębnione inwestycje utrzymywane po stronie aktywów bilansu jako fundusz równoważący, obejmujące papiery wartościowe, instrumenty udziałowe, depozyty terminowe i rachunki bieżące oraz udziały lub inwestycje w podmioty zależne. Wyodrębniony portfel odpowiada dającemu się zidentyfikować składnikowi pasywów bilansu, niezależnie od ograniczeń natury prawnej lub innego rodzaju ograniczeń.

– Podejście ekonomiczne: podejście księgowe, zgodnie z którym zdarzenia gospodarcze są ujmowanie w dniu transakcji.

– Instrumenty udziałowe: papiery wartościowe dające prawo do dywidendy, tzn. akcje i udziały w spółkach oraz papiery wartościowe stwierdzające dokonanie inwestycji w fundusz akcji.

– Kurs walutowy: wartość waluty podawana w celu jej przeliczenia na inną walutę.

– Mechanizm kursowy II (ERM II): procedury operacyjne mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW).

– Program Rozszerzonego Depozytu Powierniczego (Extended Custodial Inventory): program obejmujący znajdujący się poza strefą euro i zarządzany przez bank komercyjny depozyt, w którym przechowywane są na rzecz Eurosystemu banknoty euro w celu organizacji zaopatrzenia w banknoty euro i ich przyjmowania.

– Składnik aktywów finansowych: każdy składnik aktywów, który ma postać: a) gotówki; b) wynikającego z umowy prawa do otrzymania gotówki lub innego instrumentu finansowego od innego przedsiębiorstwa; c) wynikającego z umowy prawa do wymiany instrumentu finansowego z innym przedsiębiorstwem na potencjalnie korzystnych warunkach; lub d) instrumentu udziałowego innego przedsiębiorstwa.

– Zobowiązanie finansowe: każde zobowiązanie będące prawnym obowiązkiem do przekazania innemu przedsiębiorstwu gotówki lub innego instrumentu finansowego lub też do wymiany instrumentu finansowego z innym przedsiębiorstwem na potencjalnie niekorzystnych warunkach.

– Zasób waluty obcej: pozycja netto w danej walucie. W rozumieniu niniejszej definicji SDR uważane są za odrębną walutę. Transakcjami powodującymi zmianę pozycji netto w SDR są transakcje denominowane w SDR albo transakcje walutowe replikujące kompozycję koszyka SDR (zgodnie z odpowiednią definicją oraz wagami koszyka).

– Terminowa transakcja walutowa: umowa, na mocy której w określonym dniu zostaje uzgodniony bezwarunkowy zakup lub bezwarunkowa sprzedaż określonej kwoty w walucie obcej w zamian za inną walutę, zazwyczaj walutę krajową, natomiast dostarczenie tej kwoty ma nastąpić w określonej dacie przyszłej (więcej niż dwa dni robocze po dacie zawarcia umowy) i po określonej cenie. Taki terminowy kurs walutowy składa się z obowiązującego kursu kasowego powiększonego/pomniejszonego o uzgodnioną premię/dyskonto.

– Swap walutowy: równoczesne transakcje kasowego zakupu/sprzedaży jednej waluty w zamian za drugą walutę (część kasowa) oraz terminowej sprzedaży/zakupu tej samej kwoty tej waluty w zamian za druga walutę (część terminowa).

– Transakcja terminowa na stopę procentową (FRA): umowa, na mocy której dwie strony uzgadniają oprocentowanie, jakie ma być zapłacone w określonej dacie w przyszłości od hipotetycznego depozytu o określonej dacie wymagalności. W dniu rozliczenia jedna strona płaci drugiej stronie płatność rozliczeniową, która zależy od różnicy pomiędzy uzgodnionym oprocentowaniem a oprocentowaniem rynkowym z dnia rozliczenia.

– Transakcja terminowa na papiery wartościowe: pozagiełdowa umowa, na mocy której uzgadnia się w dniu zawarcia umowy, że w dacie przyszłej nastąpi zakup lub sprzedaż instrumentu dłużnego (zwykle obligacji lub skryptu dłużnego) po ustalonej cenie.

– Opcja podobna do kontraktu futures: notowana opcja, w przypadku której dochodzi do codziennej wpłaty albo otrzymania zmiennego depozytu zabezpieczającego.

– Papiery wartościowe utrzymywane do terminu zapadalności: papiery wartościowe z ustalonymi albo dającymi się określić płatnościami i ustalonym terminem zapadalności, które podmiot sprawozdawczy ma zamiar utrzymywać do terminu zapadalności.

– Utrata wartości: spadek wartości odzyskiwalnej poniżej wartości bilansowej.

– Kontrakt futures na stopę procentową: umowa terminowa zawierana na rynku zorganizowanym. Na jej mocy uzgadnia się w dniu zawarcia umowy, że w dacie przyszłej nastąpi zakup lub sprzedaż oprocentowanego instrumentu, np. obligacji, po ustalonej cenie. Zwykle nie dochodzi do rzeczywistej dostawy, a umowa jest zamykana przed uzgodnionym terminem zapadalności.

– Wewnętrzna stopa zwrotu: stopa dyskontowa, przy której wartość księgowa papieru wartościowego jest równa bieżącej wartości przyszłego przepływu pieniężnego.

– Swap na stopę procentową: umowa, na podstawie której dochodzi do wymiany z drugą stroną przepływów pieniężnych reprezentujących okresowe płatności odsetkowe, dokonywane w jednej lub (w przypadku transakcji dwuwalutowych) w dwóch różnych walutach.

– Międzynarodowe Standardy Rachunkowości: Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR), Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz dotyczące ich interpretacje (interpretacje SIC-IFRIC), późniejsze zmiany powyższych standardów i dotyczących ich interpretacji, standardy przyjmowane w przyszłości przez Unię Europejską i dotyczące ich interpretacje.

– Międzynarodowy numer identyfikacyjny papierów wartościowych (ISIN): numer nadawany przez właściwy w tych sprawach organ.

– Zobowiązanie: obecny obowiązek przedsiębiorstwa powstały w wyniku zdarzeń z przeszłości, którego wypełnienie według przewidywań spowoduje wypływ z przedsiębiorstwa zasobów ucieleśniających korzyści ekonomiczne.

– Cena rynkowa: cena złota, instrumentów walutowych lub papierów wartościowych zwykle nieuwzględniająca naliczonych odsetek lub rabatów, notowana albo na rynku zorganizowanym, np. na giełdzie, albo na rynku niezorganizowanym, np. rynku pozagiełdowym.

– Termin zapadalności: dzień, w którym wartość nominalna/kapitał stają się w pełni należne i płatne na rzecz uprawnionego.

– Średnia cena rynkowa: wartość pośrednia pomiędzy oferowaną ceną kupna i oferowaną ceną sprzedaży papieru wartościowego wyznaczana na podstawie notowań transakcji dokonywanych przy normalnym rozmiarze rynku przez uznane podmioty działające na rynku lub uznane giełdy; cena ta jest wykorzystywana w procedurze kwartalnej aktualizacji wyceny.

– Średnie kursy rynkowe: kursy referencyjne walut obcych wobec euro opierające się na regularnej procedurze uzgodnień pomiędzy bankami centralnymi w ramach i poza ESBC, która ma zwykle miejsce o godz. 14.15 czasu środkowoeuropejskiego, używane do celów związanych z procedurą kwartalnej aktualizacji wyceny.

– Opcja: umowa przyznająca posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, do zakupu lub sprzedaży określonej liczby danych papierów wartościowych, towarów, walut obcych, indeksów albo wierzytelności po określonej cenie przez określony czas albo w dniu wygaśnięcia opcji.

– Premia: różnica pomiędzy wartością nominalną papieru wartościowego a jego ceną w przypadku gdy cena jest wyższa od wartości nominalnej.

– Rezerwy celowe: kwoty odłożone przed wyliczeniem kwoty zysku lub straty w celu zapewnienia pokrycia na znane lub oczekiwane zobowiązanie lub ryzyko, którego koszt nie może być dokładnie określony (zob. definicja terminu „Rezerwy kapitałowe” ). Rezerwy na przyszłe zobowiązania i opłaty nie mogą być wykorzystywane do korygowania wartości aktywów.

– Zrealizowane zyski/straty: zyski lub straty wynikające z różnicy pomiędzy ceną sprzedaży pozycji bilansowej a jej skorygowanym kosztem.

– Rezerwy kapitałowe: kwoty odłożone z zysku podlegającego podziałowi, nieprzeznaczone na pokrycie żadnego konkretnego zobowiązania, zobowiązania warunkowego lub spodziewanego spadku wartości aktywów znanych na dzień bilansowy.

– Rachunki różnic z wyceny: rachunki bilansowe używane do ujmowania różnic wartości aktywów lub zobowiązań pomiędzy skorygowanym kosztem ich nabycia a wyceną dokonaną po cenie rynkowej na koniec okresu, w przypadku gdy cena rynkowa jest wyższa niż skorygowany koszt nabycia dla aktywów oraz niższa dla zobowiązań. Rachunki różnic z wyceny zawierają różnice związane z cenami giełdowymi lub rynkowymi kursami walutowymi.

– Transakcja zakupu z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu (reverse repo): umowa, na mocy której posiadacz gotówki zgadza się zakupić składnik aktywów oraz jednocześnie zgadza się odsprzedać ten składnik po ustalonej cenie – na żądanie lub po określonym czasie lub też po zaistnieniu pewnego zdarzenia warunkowego. Czasami transakcja repo jest zawierana za pośrednictwem strony trzeciej (trójstronna transakcja repo).

– Transakcja odwracalna (reverse transaction): operacja, w ramach której podmiot sprawozdawczy kupuje (transakcja z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu) lub sprzedaje (transakcja z udzielonym przyrzeczeniem odkupu) aktywa w ramach umowy z przyrzeczeniem odkupu, lub prowadzi operacje pożyczkowe z zabezpieczeniem.

– Papiery wartościowe utrzymywane w postaci wyodrębnionego portfela: wyodrębnione inwestycje utrzymywane jako fundusz równoważący składający się z papierów wartościowych, instrumentów udziałowych, udziałów lub inwestycji w podmioty zależne, odpowiadające dającemu się zidentyfikować składnikowi po stronie pasywów, niezależnie od istnienia prawnego, ustawowego czy też innego obowiązku, np. funduszom emerytalnym, funduszom związanym z programami odpraw pracowniczych, rezerwom celowym, kapitałom, rezerwom kapitałowym.

– Rozliczenie: czynność wypełnienia obowiązków poprzez przekazanie środków lub aktywów pomiędzy dwoma lub większą liczbą stron. W kontekście transakcji w ramach Eurosystemu termin „rozliczenie” odnosi się do eliminowania sald netto powstających w wyniku transakcji w ramach Eurosystemu i wymaga transferu aktywów.

– Dzień rozliczenia: dzień, w którym ostateczne i nieodwołalne przekazanie wartości zostało zapisane w księgach odpowiedniej instytucji rozliczeniowej. Rozliczenie może nastąpić natychmiast (w czasie rzeczywistym), tego samego dnia (na koniec dnia) lub też w ustalonej dacie następującej po dniu zaciągnięcia zobowiązania.

– Specjalne prawa ciągnienia (SDR): oprocentowany składnik międzynarodowych aktywów rezerwowych, utworzony przez MFW w 1969 r. w celu uzupełnienia innych aktywów rezerwowych państw członkowskich.

– Kurs kasowy: kurs, według którego dochodzi do rozliczenia transakcji w dniu rozliczenia kasowego. W przypadku walutowych transakcji terminowych w celu ustalenia kursu terminowego do kursu kasowego odnosi się tzw. punkty terminowe (forward points).

– Dzień rozliczenia kasowego: dzień, w którym dochodzi do rozliczenia transakcji kasowej mającej za przedmiot instrumenty finansowe, w sposób zgodny z obowiązującą konwencją rynkową dla danego instrumentu finansowego.

– Amortyzacja liniowa: amortyzacja na przestrzeni danego okresu czasu jest wyznaczana poprzez podzielenie kosztu składnika aktywów, pomniejszonego o jego szacunkową wartość rezydualną, przez szacunkowy pozostały okres przydatności składnika aktywów, proporcjonalnie do upływu czasu.

– Cena wykonania: określona w umowie opcji cena, po której umowa może zostać wykonana.

– Instrument syntetyczny: instrument finansowy utworzony sztucznie poprzez połączenie dwóch lub większej liczby instrumentów w celu replikacji schematów przepływów pieniężnych i schematów wyceny innego instrumentu. Operacji tej dokonuje się z reguły poprzez pośrednika finansowego.

– TARGET2: transeuropejski zautomatyzowany błyskawiczny system rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym zgodnie z wytycznymi EBC/2007/2 z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie transeuropejskiego zautomatyzowanego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (¹).

– Koszty transakcyjne: koszty, które można zidentyfikować jako związane z określoną transakcją.

– Cena transakcji: cena ustalona między stronami w momencie zawierania umowy.

– Niezrealizowane zyski/straty: zyski lub straty wynikające z aktualizacji wyceny aktywów w stosunku do ich skorygowanego kosztu nabycia.

---

(¹) Dz.U. L 237 z 8.9.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK III

OPIS PODEJŚCIA EKONOMICZNEGO

(w tym metody standardowej i alternatywnej, o których mowa w art. 5)

1.	Księgowanie w dniu transakcji
1.1.	Księgowanie w dniu transakcji może być prowadzone zgodnie z metodą standardową albo metodą alternatywną.
1.2.	O metodzie standardowej mówi art. 5 ust. 1 lit. a).
1.2.1.	Transakcje ujmuje się na kontach pozabilansowych w dniu transakcji. W dniu rozliczenia zapisy księgowe na kontach pozabilansowych odwraca się, a transakcje te księguje się na kontach bilansowych.
1.2.2.	Pozycje walut obcych ulegają zmianie w dniu transakcji. W konsekwencji, zrealizowane zyski i straty, wynikające ze sprzedaży netto, są także wyliczane w dniu transakcji. Zakupy netto walut obcych wpływają na średni koszt zasobów walut obcych w dniu transakcji.
1.3.	O metodzie alternatywnej mówi art. 5 ust. 1 lit. b).
1.3.1.	W przeciwieństwie do metody standardowej, uzgodnionych transakcji, które są rozliczane w późniejszym terminie, nie księguje się codziennie na kontach pozabilansowych. Księgowanie zrealizowanego wyniku oraz obliczanie nowych kosztów średnich (w przypadku zakupów walut obcych) i średnich cen (w przypadku zakupów papierów wartościowych) dokonywane jest w dniu rozliczenia (1).
1.3.2.	W przypadku transakcji zawartych w danym roku, których zapadalność przypada w roku następnym, ustalanie wyniku następuje zgodnie z metodą standardową. Oznacza to, że zrealizowane skutki sprzedaży mają wpływ na rachunek zysków i strat tego roku, w którym transakcja została uzgodniona, oraz że zakupy zmieniają średnie kursy zasobu w tym roku, w którym transakcja została uzgodniona.
1.4.	Poniższa tabela ilustruje główne cechy obydwu metod dla poszczególnych instrumentów walutowych i papierów wartościowych.

KSIĘGOWANIE W DNIU TRANSAKCJI
Metoda standardowa	Metoda alternatywna
Kasowe transakcje walutowe – postępowanie w trakcie roku
Zakupy walut są księgowane na kontach pozabilansowych w dniu transakcji i od tego momentu wpływają na średni koszt pozycji walutowej. Zyski i straty ze sprzedaży uważa się za zrealizowane w dniu transakcji. W dniu rozliczenia odwraca się zapisy pozabilansowe i dokonuje się odpowiednich zapisów w bilansie.	Zakupy walut są ujmowane na kontach pozabilansowych w dniu rozliczenia i od tego momentu wpływają na średni koszt pozycji walutowej. Zyski i straty ze sprzedaży uważa się za zrealizowane w dniu rozliczenia. W dniu transakcji nie dokonuje się ujęcia w bilansie.
Terminowe transakcje walutowe – postępowanie w trakcie roku
Transakcje terminowe ujmuje się w sposób opisany powyżej w odniesieniu do transakcji kasowych, czyli księguje po kursie kasowym transakcji.	Zakupy walut ujmuje się w dniu rozliczenia kasowego transakcji na kontach pozabilansowych, od tego dnia wpływają one na średni koszt pozycji walutowej po kursie kasowym transakcji. Sprzedaż walut księguje się na kontach pozabilansowych w dniu rozliczenia kasowego transakcji. Zyski i straty uważa się za zrealizowane w dniu rozliczenia kasowego transakcji. W dniu rozliczenia zapisy pozabilansowe odwraca się oraz dokonuje się odpowiednich zapisów w bilansie. Sposób postępowania w odniesieniu do końca okresu – zob. poniżej.
Terminowe i kasowe transakcje walutowe, które są inicjowane w roku 1, dla których dzień rozliczenia kasowego przypada w roku 2
Nie ma potrzeby stosowania szczególnego postępowania, ponieważ transakcje ujmuje się w dniu transakcji, w tym też dniu ujmuje się zyski i straty.	Zastosowanie ma metoda standardowa (1): – Sprzedaż walut ujmuje się na kontach pozabilansowych w roku 1 po to, aby ująć zrealizowane zyski i straty z transakcji walutowych w sprawozdaniu za ten rok finansowy, w którym transakcja została uzgodniona. – Zakupy walut ujmuje się na kontach pozabilansowych w roku 1 i od tego momentu wpływają na średni koszt pozycji walutowej. – Aktualizacja wyceny zasobu waluty na koniec roku musi uwzględniać zakupy/sprzedaże netto, których dzień rozliczenia kasowego przypada w roku następnym.
Transakcje dotyczące papierów wartościowych – podejście stosowane w trakcie roku
Zakupy i sprzedaże ujmuje się na kontach pozabilansowych w dniu transakcji. W tym dniu ujmuje się także zyski i straty. W dniu rozliczenia odwraca się zapisy pozabilansowe i dokonuje się ujęcia w bilansie (taki sam sposób postępowania jak w przypadku kasowych transakcji walutowych).	Wszystkie transakcje ujmuje się w dniu rozliczenia (z zastrzeżeniem poniższych uregulowań odnoszących się do postępowania na koniec okresu). W związku z tym wpływ na średni koszt (w przypadku zakupów) i zyski/straty (w przypadku sprzedaży) ujmuje się w dniu rozliczenia.
Transakcje dotyczące papierów wartościowych, które są inicjowane w roku 1, dla których dzień rozliczenia kasowego przypada w roku 2
Nie ma potrzeby stosowania szczególnej metody postępowania, ponieważ transakcje i ich rezultaty są już zaksięgowane w dniu transakcji.	Zrealizowane zyski i straty ujmuje się w roku 1 na koniec okresu (tzn. stosuje się taki sam sposób postępowania jak dla kasowych transakcji walutowych), a zakupy uwzględnia się w procedurze aktualizacji wyceny na koniec roku (2)
(1) Jak zwykle, gdy transakcje takie nie mają istotnego wpływu na pozycję walutową lub rachunek zysków i strat, stosować można zasadę istotności. (2) W sytuacji, gdy transakcje takie nie mają istotnego wpływu na pozycję walutową lub rachunek zysków i strat, stosować można zasadę istotności.

2.	Codzienne księgowanie naliczonych odsetek, w tym premii i dyskonta
2.1.	Naliczone odsetki, premię lub dyskonto związane z instrumentami finansowymi w walucie obcej oblicza się i księguje codziennie, niezależnie od rzeczywistych przepływów pieniężnych. Oznacza to, że pozycja walutowa zmienia się w momencie, gdy naliczone odsetki zostaną zaksięgowane, w przeciwieństwie do sytuacji, w której zmiana następuje jedynie wtedy, gdy odsetki są otrzymane lub zapłacone (2).
2.2.	Naliczane odsetki kuponowe oraz amortyzację premii lub dyskonta oblicza się i księguje od dnia rozliczenia zakupu papieru wartościowego do dnia rozliczenia sprzedaży albo terminu zapadalności.
2.3.	Poniższa tabela określa wpływ codziennego księgowania rozliczeń międzyokresowych na zasób waluty obcej (np. odsetki do zapłaty oraz zamortyzowane premie/dyskonto):

Dzienne księgowanie naliczanych odsetek w ramach podejścia ekonomicznego

Rozliczenia międzyokresowe dotyczące instrumentów w walutach obcych wylicza się i księguje codziennie po kursie wymiany z dnia ujęcia.

Wpływ na zasób waluty obcej

Rozliczenia międzyokresowe wpływają na pozycję walutową w momencie ich zaksięgowania i nie są później odwracane. Kwoty rozliczeń międzyokresowych rozlicza się w momencie otrzymania lub dokonania rzeczywistej płatności gotówkowej. W związku z tym pozycja walutowa nie zmienia się w dniu rozliczenia, ponieważ rozliczenia międzyokresowe uwzględnia się w pozycji podlegającej okresowej aktualizacji wyceny.

---

(¹) W przypadku terminowych transakcji walutowych zasób waluty zmienia się w dniu rozliczenia kasowego (zwykle jest to dzień transakcji + dwa dni).

(²) Istnieją dwie możliwe metody ujmowania kwot rozliczeń międzyokresowych. Pierwsza metoda to metoda dnia kalendarzowego, która polega na tym, że kwoty rozliczeń międzyokresowych są ujmowane każdego dnia kalendarzowego, niezależnie od tego, czy dany dzień jest dniem roboczym, czy też nie. Druga metoda to metoda dnia roboczego, która polega na tym, że kwoty rozliczenia międzyokresowe księguje się jedynie w dni robocze. Brak jest zaleceń co do wyboru metody. Jeżeli jednak ostatni dzień roku nie jest dniem roboczym, tak czy inaczej musi być uwzględniony w obliczaniu rozliczeń międzyokresowych w każdej z metod.

ZAŁĄCZNIK IV

STRUKTURA BILANSU ORAZ ZASADY WYCENY BILANSOWEJ (¹)

AKTYWA

Pozycja bilansu (1)			Klasyfikacja składników pozycji bilansu	Zasada wyceny	Zakres zastosowania (2)
1	1	Złoto i należności w złocie	Złoto jako kruszec, tj. sztabki, monety, przedmioty pozłacane, samorodki, w skarbcu albo w transporcie do skarbca. Złoto nie w postaci kruszcu, np. salda na rachunkach złota a vista i na lokatach terminowych, należności w złocie z tytułu następujących transakcji: a) transakcje przeniesienia do wyższej/niższej kategorii jakości; oraz b) transakcje swapowe na lokalizację lub próbę złota – jeżeli pomiędzy dniem wydania a dniem otrzymania mija co najmniej jeden dzień roboczy	Wartość rynkowa	Obowiązkowe
2	2	Należności od nierezydentów strefy euro w walutach obcych	Należności od kontrahentów spoza strefy euro, w tym instytucji międzynarodowych i ponadnarodowych oraz banków centralnych spoza strefy euro, w walutach obcych
2.1	2.1	Należności od Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW)	a) Prawa ciągnienia w ramach transzy rezerwowej (netto) Udział przypadający na dane państwo minus salda w euro znajdujące się w dyspozycji MFW. Rachunek MFW nr 2 (prowadzony w euro na wydatki administracyjne) może być zaliczony do tej pozycji lub do pozycji „Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro”	a) Prawa ciągnienia w ramach transzy rezerwowej (netto) Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
			b) Specjalne prawa ciągnienia (SDR) Posiadane zasoby SDR (brutto)	b) Specjalne prawa ciągnienia (SDR) Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
			c) Pozostałe należności Ogólne porozumienia pożyczkowe, pożyczki udzielane na podstawie specjalnych porozumień, lokaty powiernicze zarządzane przez MFW	c) Pozostałe należności Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
2.2	2.2	Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty zagraniczne i inne aktywa zagraniczne	a) Środki na rachunkach w bankach, spoza strefy euro, nieujęte w pozycji aktywów 11.3 „Inne aktywa finansowe” Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty jednodniowe, transakcje reverse repo	a) Środki na rachunkach w bankach, spoza strefy euro Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
			b) Inwestycje w papiery wartościowe poza strefą euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 „Inne aktywa finansowe” Bony i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego, instrumenty udziałowe wchodzące w skład rezerw walutowych – wszystkie wyemitowane przez nierezydentów strefy euro	b) (i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(iii) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(iv) Rynkowe instrumenty udziałowe Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy	Obowiązkowe
			c) Kredyty zagraniczne (depozyty) poza strefą euro nieujęte w pozycji 11.3 „Inne aktywa finansowe”	c) Kredyty zagraniczne Depozyty – wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
			d) Pozostałe aktywa zagraniczne Banknoty i monety spoza strefy euro	d) Pozostałe aktywa zagraniczne Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
3	3	Należności od rezydentów strefy euro w walutach obcych	a) Inwestycje w papiery wartościowe w strefie euro nieujęte w pozycji 11.3 „Inne aktywa finansowe” Bony i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego, instrumenty udziałowe wchodzące w skład rezerw walutowych – wszystkie wyemitowane przez rezydentów strefy euro	a) (i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(iii) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(iv) Rynkowe instrumenty udziałowe Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy	Obowiązkowe
			b) Pozostałe należności od rezydentów strefy euro nieujęte w pozycji 11.3 „Inne aktywa finansowe” Kredyty, depozyty, transakcje reverse repo, kredyty różne	b) Pozostałe należności Depozyty i pozostałe kredyty – wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
4	4	Należności od nierezydentów strefy euro w euro
4.1	4.1	Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty	a) Środki na rachunkach w bankach spoza strefy euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 „Inne aktywa finansowe” Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty jednodniowe. Transakcje reverse repo dla celów związanych z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych w euro.	a) Środki na rachunkach w bankach spoza strefy euro Wartość nominalna	Obowiązkowe
			b) Inwestycje w papiery wartościowe poza strefą euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 „Inne aktywa finansowe” Instrumenty udziałowe, skrypty dłużne i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego – wszystkie wyemitowane przez nierezydentów strefy euro	b) i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż papiery wartościowe utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako papiery wartościowe utrzymywane do terminu zapadalności Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				iii) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(iv) Rynkowe instrumenty udziałowe Cena rynkowa	Obowiązkowe
			c) Kredyty poza strefą euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 „Inne aktywa finansowe”	c) Kredyty poza strefą euro Depozyty według wartości nominalnej	Obowiązkowe
			d) Papiery wartościowe nieujęte w pozycji 11.3 „Inne aktywa finansowe”, wyemitowane przed nierezydentów strefy euro Papiery wartościowe wyemitowane przez instytucje ponadnarodowe lub międzynarodowe, np. Europejski Bank Inwestycyjny, bez względu na ich położenie	d) (i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa Premia/dyskonto podlegają amortyzacji	Obowiązkowe
				(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				(iii) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
4.2	4.2	Należności z tytułu instrumentów kredytowych w ramach ERM II	Kredyty na warunkach ERM II	Wartość nominalna	Obowiązkowe
5	5	Należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej	Pozycje 5.1 do 5.5: transakcje zgodnie z odpowiednimi instrumentami polityki pieniężnej opisanymi w załączniku I do wytycznych EBC/2000/7 z dnia 31 sierpnia 2000 r. w sprawie instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu (3)
5.1	5.1	Podstawowe operacje refinansujące	Standardowe transakcje odwracalne zapewniające płynność finansową przeprowadzane z częstotliwością tygodniową i tygodniowym terminem zapadalności	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
5.2	5.2	Dłuższe operacje refinansujące	Standardowe transakcje odwracalne zapewniające płynność finansową przeprowadzane z częstotliwością miesięczną i trzymiesięcznym terminem zapadalności	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
5.3	5.3	Odwracalne operacje dostrajające	Transakcje odwracalne przeprowadzane jako transakcje ad hoc dla celów dostrajania	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
5.4	5.4	Odwracalne operacje strukturalne	Transakcje odwracalne dostosowujące pozycję strukturalną Eurosystemu w stosunku do sektora finansowego	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
5.5	5.5	Kredyt w banku centralnym	Jednodniowy instrument zapewniający płynność finansową po określonym z góry oprocentowaniu, zabezpieczony kwalifikowanymi aktywami (instrument o charakterze stałym)	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
5.6	5.6	Kredyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego	Dodatkowe kredyty udzielone instytucjom kredytowym wynikające ze wzrostu wartości aktywów związanych z innymi kredytami udzielonymi tym instytucjom	Wartość nominalna lub koszt	Obowiązkowe
6	6	Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro	Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty jednodniowe, transakcje reverse repo związane z zarządzaniem papierami wartościowymi ujętymi w pozycji aktywów 7 „ Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro”, w tym transakcje wynikające z przeniesienia byłych rezerw walutowych strefy euro oraz inne należności. Rachunki korespondencyjne w zagranicznych instytucjach kredytowych strefy euro. Pozostałe należności i operacje niezwiązane z operacjami polityki pieniężnej Eurosystemu. Wszelkie należności wynikające z operacji polityki pieniężnej inicjowanych przez KBC przed wejściem do Eurosystemu	Wartość nominalna lub koszt	Obowiązkowe
7	7	Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro
7.1	7.1	Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej	Papiery wartościowe wyemitowane w strefie euro, utrzymywane w celach związanych z polityką pieniężną. Certyfikaty dłużne EBC zakupione w celach związanych z dostrajaniem	a) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				b) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności Koszt z uwzględnieniem utraty wartości (koszt, gdy utrata wartości pokrywana jest przez rezerwę celową Eurosystemu zgodnie z pozycją pasywów 13 b) „Rezerwy celowe”) Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				c) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
7.2	7.2	Pozostałe papiery wartościowe	Papiery wartościowe nieujęte w pozycji aktywów 7.1 „Papiery wartościowe utrzymywane w celach związanych z polityką pieniężną” oraz w pozycji aktywów 11.3 „Inne aktywa finansowe” ; skrypty dłużne i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego utrzymywane na zasadzie pełnych praw, w tym rządowe papiery wartościowe pochodzące sprzed przystąpienia do Unii Gospodarczej i Walutowej, w euro. Instrumenty udziałowe	a) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				b) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				c) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Obowiązkowe
				d) Rynkowe instrumenty udziałowe Cena rynkowa	Obowiązkowe
8	8	Należności od sektora instytucji rządowych i samorządowych w euro	Należności od instytucji rządowych i samorządowych sprzed przystąpienia do Unii Gospodarczej i Walutowej (nierynkowe papiery wartościowe, kredyty)	Depozyty/kredyty według wartości nominalnej, nierynkowe papiery wartościowe po kosztach	Obowiązkowe
–	9	Należności w ramach Eurosystemu+)
–	9.1	Udziały partycypacyjne w EBC+)	Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC. Udziały danego KBC w kapitale EBC zgodnie z Traktatem oraz odpowiednim kluczem kapitałowym i wkładami określonymi w art. 48 ust. 2 Statutu ESBC	Koszt	Obowiązkowe
–	9.2	Należności odpowiadające transferom rezerw walutowych+)	Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC. Należności od EBC w euro związane z początkowymi i dodatkowymi transferami rezerw walutowych zgodnie art. 30 Statutu ESBC.	Wartość nominalna	Obowiązkowe
–	9.3	Należności wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC+)	Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansie EBC. Należności w ramach Eurosystemu względem KBC wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC	Koszt	Obowiązkowe
–	9.4	Należności netto z tytułu przydziału banknotów euro w Eurosystemie+) (*)	W odniesieniu do KBC: należności netto związane z zastosowaniem klucza przydziału banknotów, tj. obejmujące salda w ramach Eurosystemu związane z emisją banknotów przez EBC, kwotę wyrównawczą i odpowiadający jej bilansujący zapis księgowy w rozumieniu decyzji EBC/2010/23 z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie podziału dochodów pieniężnych krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro (wersja przekształcona) (4) W odniesieniu do EBC: należności związane z emisją banknotów przez EBC zgodnie z decyzją EBC/2010/29	Wartość nominalna	Obowiązkowe
–	9.5	Pozostałe należności w ramach Eurosystemu (netto)+)	Pozycja netto następujących kategorii:
			a) należności netto związane z saldami na rachunkach systemu TARGET2 oraz rachunkach korespondencyjnych KBC, tzn. kwota netto należności i zobowiązań (zob. także pozycja pasywów 10.4: „Pozostałe zobowiązania w ramach Eurosystemu (netto)”)	a) Wartość nominalna	Obowiązkowe
			b) należności wynikające z różnicy pomiędzy dochodami pieniężnymi, które mają być połączone i podlegają redystrybucji. Pozycja ta ma znaczenie tylko w okresie pomiędzy księgowaniem dochodów pieniężnych w ramach procedur na koniec roku, a ich rozliczeniem w ostatnim dniu roboczym miesiąca stycznia danego roku	b) Wartość nominalna	Obowiązkowe
			c) inne należności w ramach Eurosystemu w euro, w tym tymczasowy podział dochodu EBC (*)	c) Wartość nominalna	Obowiązkowe
9	10	Pozycje w trakcie rozliczenia	Salda rachunków rozliczeniowych (należności), w tym inkaso czeków	Wartość nominalna	Obowiązkowe
9	11	Pozostałe aktywa
9	11.1	Monety strefy euro	Monety euro, o ile oficjalnym emitentem nie jest KBC	Wartość nominalna	Obowiązkowe
9	11.2	Rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne	Grunty i budynki, meble i sprzęt, w tym sprzęt komputerowy, oprogramowanie	Koszt minus amortyzacja Okresy amortyzacji: – komputery i związane z nimi oprogramowanie i sprzęt oraz pojazdy mechaniczne: 4 lata – sprzęt, meble i instalacje w budynkach: 10 lat – budynki, kapitalizowane główne wydatki remontowe: 25 lat Kapitalizacja wydatków: oparta na limicie; poniżej 10 000 euro bez podatku VAT: brak kapitalizacji	Zalecane
9	11.3	Inne aktywa finansowe	– Udziały i inwestycje w podmioty zależne; instrumenty udziałowe, których posiadanie jest uzasadnione względami strategii/polityki – Papiery wartościowe, w tym instrumenty udziałowe, oraz inne instrumenty finansowe i salda (np. depozyty terminowe i rachunki bieżące) należące do wyodrębnionych portfeli – Transakcje reverse repo z instytucjami kredytowymi w związku z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych ujętych w ramach niniejszej pozycji	a) Rynkowe instrumenty udziałowe Cena rynkowa	Zalecane
				b) Udziały partycypacyjne i niepłynne akcje oraz pozostałe instrumenty utrzymywane jako stała inwestycja Koszt z uwzględnieniem utraty wartości	Zalecane
				c) Inwestycje w podmiotach zależnych lub znaczące udziały Wartość aktywów netto	Zalecane
				d) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności Cena rynkowa Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Zalecane
				e) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności lub utrzymywane jako stała inwestycja Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Zalecane
				f) Nierynkowe papiery wartościowe Koszt z uwzględnieniem utraty wartości Premia/dyskonto podlegają amortyzacji.	Zalecane
				g) Środki na rachunkach w bankach i kredyty Wartość nominalna, przeliczana po kursie rynkowym w przypadku środków lub depozytów w walutach obcych	Zalecane
9	11.4	Różnice z aktualizacji wyceny instrumentów pozabilansowych	Wyniki aktualizacji wyceny terminowych transakcji walutowych, swapów walutowych, swapów na stopę procentową, transakcji FRA, transakcji terminowych na papiery wartościowe, kasowych transakcji walutowych od dnia transakcji do dnia rozliczenia	Pozycja netto pomiędzy wartością terminową a wartością kasową, przeliczana po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
9	11.5	Rozliczenia międzyokresowe czynne	Dochód, który nie jest należny w okresie, którego dotyczy sprawozdanie, ale może być do niego przypisany. Wydatki opłacone z góry oraz naliczone odsetki zapłacone (tj. odsetki naliczone zakupione wraz z papierem wartościowym)	Wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
9	11.6	Pozycje różne	Zaliczki, pożyczki, inne drobne pozycje. Przejściowe rachunki z aktualizacji wyceny (pozycja bilansu tylko w trakcie roku: niezrealizowane straty w momencie aktualizacji wyceny w czasie roku, które nie zostały uwzględnione w ramach odpowiednich funduszów z aktualizacji wyceny w pozycji pasywów: „Rachunki z aktualizacji wyceny”. Kredyty udzielone na zasadzie powiernictwa. Inwestycje związane z klientowskimi lokatami w złocie. Monety (w strefie euro) denominowane w walutach krajowych. Bieżące wydatki (zakumulowana strata netto), strata z ubiegłego roku przed pokryciem. Aktywa emerytalne netto.	Wartość nominalna lub koszt	Zalecane
				Przejściowe rachunki z aktualizacji wyceny Różnica z aktualizacji wyceny pomiędzy kosztem średnim a wartością rynkową, waluty obce przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
				Inwestycje związane z klientowskimi lokatami w złocie Wartość rynkowa	Obowiązkowe
			Zaległe należności wynikające z niewykonania zobowiązań przez kontrahentów Eurosystemu w kontekście operacji kredytowych Eurosystemu	Zaległe należności (wynikające z niewykonania zobowiązań) Wartość nominalna/faktyczna (przed/po rozliczeniu straty)	Obowiązkowe
			Aktywa bądź należności (względem podmiotów trzecich) przejęte lub nabyte w ramach realizacji zabezpieczenia złożonego przez kontrahentów Eurosystemu, którzy dopuścili się niewykonania zobowiązań	Aktywa lub należności (wynikające z niewykonania zobowiązań) Koszt (przeliczenie po kursie rynkowym w momencie nabycia w przypadku aktywów finansowych w walutach obcych)	Obowiązkowe
–	12	Strata za rok bieżący		Wartość nominalna	Obowiązkowe
(*) Pozycje podlegające harmonizacji. Patrz motyw 5 niniejszych wytycznych. (1) Numeracja w pierwszej kolumnie odnosi się do formatów bilansu określonych w załącznikach V, VI i VII (tygodniowe sprawozdania finansowe i skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu). Numeracja w drugiej kolumnie odnosi się do formatu bilansu określonego w załączniku VIII (bilans roczny banku centralnego). Pozycje oznaczone znakiem „+)” są skonsolidowane w tygodniowym sprawozdaniu finansowym Eurosystemu. (2) Zasady struktury i wyceny wyszczególnione w niniejszym załączniku są obowiązkowe dla rachunkowości EBC oraz w odniesieniu do wszystkich istotnych aktywów i pasywów w rachunkowości KBC sporządzanej dla celów Eurosystemu (tj. istotnych dla działania Eurosystemu). (3) Dz.U. L 310 z 11.12.2000, s. 1. (4) Zob. s. 17 niniejszego Dziennika Urzędowego. Decyzja EBC/2010/23 została przyjęta przed opublikowaniem wytycznych EBC/2010/20.

PASYWA

Pozycja bilansu (1)			Klasyfikacja składników pozycji bilansu	Zasada wyceny	Zakres zastosowania (2)
1	1	Banknoty w obiegu (*)	a) Banknoty euro plus/minus korekty związane z zastosowaniem klucza przydziału banknotów zgodnie z decyzją EBC/2010/23 i decyzją EBC/2010/29	a) Wartość nominalna	Obowiązkowe
			b) Banknoty denominowane w walutach krajowych krajów strefy euro w ciągu roku wymiany gotówkowej	b) Wartość nominalna	Obowiązkowe
2	2	Zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej	Pozycje 2.1, 2.2, 2.3 i 2.5: depozyty w euro wymienione w załączniku I do wytycznych EBC/2000/7
2.1	2.1	Rachunki bieżące (w tym rachunki rezerw obowiązkowych)	Rachunki w euro instytucji kredytowych znajdujących się na liście instytucji finansowych podlegających obowiązkowi odprowadzania rezerwy obowiązkowej zgodnie z postanowieniami Statutu ESBC. Pozycja ta zawiera głównie rachunki służące do utrzymywania rezerwy obowiązkowej	Wartość nominalna	Obowiązkowe
2.2	2.2	Depozyt w banku centralnym na koniec dnia	Depozyty bieżące z określonym oprocentowaniem (instrument o charakterze stałym)	Wartość nominalna	Obowiązkowe
2.3	2.3	Depozyty terminowe	Przyjmowanie depozytów w celu absorpcji płynności w związku z operacjami dostrajania	Wartość nominalna	Obowiązkowe
2.4	2.4	Odwracalne operacje dostrajające	Transakcje związane z polityką pieniężną, których celem jest absorpcja płynności	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
2.5	2.5	Depozyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego	Depozyty instytucji kredytowych wynikające ze spadku wartości aktywów zabezpieczających kredyty udzielone tym instytucjom kredytowym	Wartość nominalna	Obowiązkowe
3	3	Pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro	Transakcje repo powiązane z jednoczesnymi transakcjami reverse repo, związane z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych w pozycji aktywów 7 „Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro”. Pozostałe operacje niezwiązane z operacjami polityki pieniężnej Eurosystemu. Nie obejmuje rachunków bieżących instytucji kredytowych. Wszelkie zobowiązania/depozyty wynikające z operacji polityki pieniężnej inicjowanych przez bank centralny przed wejściem do Eurosystemu	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
4	4	Zobowiązania z tytułu emisji certyfikatów dłużnych	Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansie EBC. Certyfikaty dłużne zgodnie z załącznikiem I do wytycznych EBC/2000/7. Papier wartościowy z dyskontem, wyemitowany w celu absorpcji płynności.	Koszt Dyskonto podlega amortyzacji	Obowiązkowe
5	5	Zobowiązania wobec innych rezydentów strefy euro w euro
5.1	5.1	Zobowiązania wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych	Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty płatne na żądanie	Wartość nominalna	Obowiązkowe
5.2	5.2	Pozostałe zobowiązania	Rachunki bieżące pracowników, firm i klientów, w tym instytucji finansowych zwolnionych z obowiązku utrzymywania rezerwy (zob. pasywna pozycja 2.1 „Rachunki bieżące” ); depozyty terminowe, depozyty płatne na żądanie	Wartość nominalna	Obowiązkowe
6	6	Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro	Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty płatne na żądanie, w tym rachunki prowadzone w celach płatniczych oraz rachunki prowadzone w celach związanych z zarządzaniem rezerwą: innych banków, banków centralnych, instytucji międzynarodowych i ponadnarodowych, w tym Komisji Europejskiej; rachunki bieżące innych deponentów. Transakcje repo powiązane z jednoczesnymi transakcjami reverse repo, związane z zarządzaniem papierami wartościowymi w euro. Salda rachunków w TARGET2 banków centralnych państw członkowskich, których walutą nie jest euro	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Obowiązkowe
7	7	Zobowiązania wobec rezydentów strefy euro w walutach obcych	Rachunki bieżące; zobowiązania z tytułu transakcji repo; zazwyczaj transakcje inwestycyjne przy wykorzystaniu aktywów w walutach obcych lub złocie	Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
8	8	Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w walutach obcych
8.1	8.1	Depozyty, salda na rachunkach, pozostałe zobowiązania	Rachunki bieżące. Zobowiązania z tytułu transakcji repo; zazwyczaj transakcje inwestycyjne przy wykorzystaniu aktywów w walutach obcych lub złocie	Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
8.2	8.2	Zobowiązania z tytułu instrumentów kredytowych w ramach ERM II	Kredyty zaciągane zgodnie z warunkami ERM II	Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
9	9	Odpowiednik specjalnych praw ciągnienia przyznawanych przez MFW	Pozycja denominowane w specjalnych prawach ciągnienia (SDR) wskazująca kwotę SDR przydzielonych pierwotnie danemu krajowi/KBC	Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
–	10	Zobowiązania w ramach Eurosystemu+)
–	10.1	Zobowiązania stanowiące równowartość przekazanych rezerw walutowych+)	Pozycja w euro znajdująca się wyłącznie w bilansie EBC	Wartość nominalna	Obowiązkowe
–	10.2	Zobowiązania wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC+)	Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC. Zobowiązania w ramach Eurosystemu względem EBC wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC	Koszt	Obowiązkowe
–	10.3	Zobowiązania netto w ramach Eurosystemu z tytułu przydziału banknotów euro+) (*)	Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC. W odniesieniu do KBC: zobowiązania netto związane z zastosowaniem klucza przydziału banknotów, obejmuje salda w ramach Eurosystemu związane z emisją banknotów przez EBC, kwotę wyrównawczą i bilansujący zapis księgowy, w rozumieniu decyzji EBC/2010/23	Wartość nominalna	Obowiązkowe
–	10.4	Pozostałe zobowiązania w ramach Eurosystemu (netto)+)	Pozycja netto następujących kategorii:
			a) zobowiązania netto związane z saldami na rachunkach TARGET2 oraz rachunkach korespondencyjnych KBC, tzn. kwoty netto należności i zobowiązań (zob. także pozycja aktywów 9.5 „Pozostałe należności w ramach Eurosystemu (netto)” )	a) Wartość nominalna	Obowiązkowe
			b) zobowiązania wynikające z różnicy pomiędzy dochodami pieniężnymi, które mają być połączone i podlegają redystrybucji. Pozycja ta ma znaczenie tylko w okresie pomiędzy księgowaniem przychodów pieniężnych w ramach procedur na koniec roku a ich rozliczeniem w ostatnim dniu roboczym miesiąca stycznia każdego roku	b) Wartość nominalna	Obowiązkowe
			c) inne zobowiązania w ramach Eurosystemu w euro, w tym tymczasowy podział dochodu EBC (*)	c) Wartość nominalna	Obowiązkowe
10	11	Pozycje w trakcie rozliczenia	Salda na rachunkach rozliczeniowych (zobowiązania), w tym przepływ transferów bezgotówkowych	Wartość nominalna	Obowiązkowe
10	12	Pozostałe pasywa
10	12.1	Różnice z aktualizacji wyceny instrumentów pozabilansowych	Wyniki aktualizacji wyceny terminowych transakcji walutowych, swapów walutowych, swapów na stopę procentową, transakcji FRA, transakcji terminowych na papiery wartościowe, kasowych transakcji walutowych od dnia transakcji do dnia rozliczenia	Pozycja netto pomiędzy wartością terminową a wartością kasową, przeliczana po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
10	12.2	Rozliczenia międzyokresowe bierne	Wydatki, których termin płatności przypada w okresie przyszłym, ale które odnoszą się do okresu, którego dotyczy sprawozdanie. Dochody otrzymane w okresie, którego dotyczy sprawozdanie, ale odnoszące się do okresu przyszłego	Wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
10	12.3	Pozycje różne	Konta przejściowe podatkowe. Kredyty walutowe lub rachunki gwarancyjne. Zawarte z instytucjami kredytowymi transakcje repo powiązane z jednoczesnymi transakcjami reverse repo, związane z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych ujętymi w pozycji aktywów 11.3: „Inne aktywa finansowe”. Depozyty obowiązkowe inne niż depozyty rezerw. Inne drobne pozycje. Dochody bieżące (zakumulowany zysk netto), zysk za rok poprzedni przed podziałem. Zobowiązania na zasadzie powiernictwa. Depozyty klientów w złocie. Monety w obiegu, o ile oficjalnym emitentem jest KBC. Banknoty w obiegu denominowane w walucie krajowej kraju strefy euro, które przestały być prawnym środkiem płatniczym, jednak nadal znajdują się w obiegu po roku wymiany gotówkowej, o ile nie zostały wykazane w pozycji pasywów „Rezerwy celowe”. Zobowiązania emerytalne netto	Wartość nominalna lub koszt transakcji	Zalecane
				Depozyty klientów w złocie Wartość rynkowa	Depozyty klientów w złocie: obowiązkowe
10	13	Rezerwy celowe	a) Na poczet świadczeń emerytalnych, ryzyka kursowego, ryzyka stopy procentowej, ryzyka kredytowego i ryzyka ceny złota, a także rezerwy utworzone na inne cele, np. przewidywane przyszłe wydatki, rezerwy na poczet banknotów w obiegu denominowanych w walucie krajowej krajów strefy euro, które przestały być prawnym środkiem płatniczym, jednak nadal znajdują się w obiegu po roku wymiany gotówkowej, o ile nie zostały wykazane w pozycji pasywów 12.3 „ Pozostałe zobowiązania/Pozycje różne”. Wpłaty otrzymane przez EBC od KBC na mocy art. 48 ust. 2 Statutu ESBC są konsolidowane z odpowiednimi kwotami wykazanymi w pozycji aktywów 9.1 „Udziały partycypacyjne w EBC” +)	a) Koszt/wartość nominalna	Zalecane
			b) Na poczet ryzyka kontrahenta lub ryzyka kredytowego związanego z operacjami polityki pieniężnej	b) Wartość nominalna (w proporcji do subskrybowanego kapitału EBC; na podstawie wyceny na koniec roku dokonywanej przez Radę Prezesów EBC)	Obowiązkowe
11	14	Różnice z wyceny	Różnice z wyceny związane ze zmianami cen na złoto, każdy rodzaj papierów wartościowych w euro, każdy rodzaj papierów wartościowych w walutach obcych, opcje; różnice wyceny rynkowej odnoszące się do ryzyka stopy procentowej instrumentów pochodnych; rachunki z aktualizacji wyceny związane ze zmianami kursów walutowych dla każdej pozycji walutowej netto, w tym walutowych transakcji terminowych, swapów walutowych i SDR. Wpłaty otrzymane przez EBC od KBC na mocy art. 48 ust. 2 Statutu ESBC są konsolidowane z odpowiednimi kwotami wykazanymi w pozycji aktywów 9.1 „Udziały partycypacyjne w EBC” +)	Różnica z aktualizacji wyceny pomiędzy kosztem średnim a wartością rynkową, waluty obce przeliczane po rynkowym kursie walutowym	Obowiązkowe
12	15	Kapitał i rezerwy kapitałowe
12	15.1	Kapitał	Kapitał opłacony – kapitał EBC jest konsolidowany z udziałami KBC w kapitale EBC	Wartość nominalna	Obowiązkowe
12	15.2	Rezerwy kapitałowe	Rezerwy statutowe i inne rezerwy. Zysk niepodzielony. Wpłaty otrzymane przez EBC od KBC na mocy art. 48 ust. 2 Statutu ESBC są konsolidowane z odpowiednimi kwotami wykazanymi w pozycji aktywów 9.1 „Udziały partycypacyjne w EBC” +)	Wartość nominalna	Obowiązkowe
10	16	Zysk za rok bieżący		Wartość nominalna	Obowiązkowe
(*) Pozycje podlegające harmonizacji. Zob. motyw 5 niniejszych wytycznych. (1) Numeracja w pierwszej kolumnie odnosi się do formatów bilansu określonych w załącznikach V, VI i VII (tygodniowe sprawozdania finansowe i skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu). Numeracja w drugiej kolumnie odnosi się do formatu bilansu określonego w załączniku VIII (bilans roczny banku centralnego). Pozycje oznaczone znakiem „+)” są skonsolidowane w tygodniowym sprawozdaniu finansowym Eurosystemu. (2) Zasady struktury i wyceny wyszczególnione w niniejszym załączniku są obowiązkowe dla rachunkowości EBC oraz w odniesieniu do wszystkich istotnych aktywów i pasywów w rachunkowości KBC sporządzanej dla celów Eurosystemu (tj. istotnych dla działania Eurosystemu).

---

(¹) Ujawniane w publikowanych rocznych sprawozdaniach finansowych KBC informacje dotyczące banknotów euro w obiegu, wynagrodzenia z tytułu należności/zobowiązań netto w ramach Eurosystemu wynikających z przydziału banknotów euro w ramach Eurosystemu oraz dochodów pieniężnych powinny być zharmonizowane. W załącznikach IV, VIII i IX pozycje, które powinny być zharmonizowane, oznaczono gwiazdką.

ZAŁĄCZNIK V

Skonsolidowane tygodniowe sprawozdanie finansowe Eurosystemu: format używany do publikacji po zakończeniu kwartału

(w milionach EUR)
Aktywa (1)	Stan …	Różnica wobec zeszłego tygodnia z tytułu:		Pasywa	Stan …	Różnica wobec zeszłego tygodnia z tytułu:
		operacji	korekt na koniec kwartału			operacji	korekt na koniec kwartału
1. Złoto i należności w złocie 2. Należności od nierezydentów strefy euro w walutach obcych 2.1. Należności od MFW 2.2. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty zagraniczne i inne aktywa zagraniczne 3. Należności od rezydentów strefy euro w walutach obcych 4. Należności od nierezydentów strefy euro w euro 4.1. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty 4.2. Należności z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 5. Należności od instytucji kredytowym strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 5.1. Podstawowe operacje refinansujące 5.2. Dłuższe operacje refinansujące 5.3. Odwracalne operacje dostrajające 5.4. Odwracalne operacje strukturalne 5.5. Kredyt w banku centralnym 5.6. Kredyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 6. Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro 7. Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro 7.1. Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej 7.2. Pozostałe papiery wartościowe 8. Należności od sektora instytucji rządowych i samorządowych w euro 9. Pozostałe aktywa				1. Banknoty w obiegu 2. Zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 2.1. Rachunki bieżące (w tym rachunki rezerw obowiązkowych) 2.2. Depozyt w banku centralnym na koniec dnia 2.3. Depozyty terminowe 2.4. Odwracalne operacje dostrajające 2.5. Depozyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 3. Pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro 4. Zobowiązania z tytułu emisji certyfikatów dłużnych 5. Zobowiązania wobec innych rezydentów strefy euro w euro 5.1. Zobowiązania wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych 5.2. Pozostałe zobowiązania 6. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro 7. Zobowiązania wobec rezydentów strefy euro w walutach obcych 8. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w walutach obcych 8.1. Depozyty, salda na rachunkach, pozostałe zobowiązania 8.2. Zobowiązania z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 9. Odpowiednik specjalnych praw ciągnienia (SDR) przyznawanych przez MFW 10. Pozostałe pasywa 11. Różnice z wyceny 12. Kapitał i rezerwy kapitałowe
Aktywa razem				Pasywa razem
Poszczególne pozycje mogą nie sumować się ze względu na zaokrąglenia. (1) Tabela aktywów może także być zamieszczona ponad tabelą pasywów.

ZAŁĄCZNIK VI

Skonsolidowane tygodniowe sprawozdanie finansowe Eurosystemu: format używany do publikacji w trakcie kwartału

(w milionach EUR)
Aktywa (1)	Stan …	Różnica wobec zeszłego tygodnia z tytułu operacji	Pasywa	Stan …	Różnica wobec zeszłego tygodnia z tytułu operacji
1. Złoto i należności w złocie 2. Należności od nierezydentów strefy euro w walutach obcych 2.1. Należności od MFW 2.2. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty zagraniczne i inne aktywa zagraniczne 3. Należności od rezydentów strefy euro w walutach obcych 4. Należności od nierezydentów strefy euro w euro 4.1. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty 4.2. Należności z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 5. Należności od instytucji kredytowym strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 5.1. Podstawowe operacje refinansujące 5.2. Dłuższe operacje refinansujące 5.3. Odwracalne operacje dostrajające 5.4. Odwracalne operacje strukturalne 5.5. Kredyt w banku centralnym 5.6. Kredyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 6. Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro 7. Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro 7.1. Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej 7.2. Pozostałe papiery wartościowe 8. Należności od sektora instytucji rządowych i samorządowych w euro 9. Pozostałe aktywa			1. Banknoty w obiegu 2. Zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 2.1. Rachunki bieżące (w tym rachunki rezerw obowiązkowych) 2.2. Depozyt w banku centralnym na koniec dnia 2.3. Depozyty terminowe 2.4. Odwracalne operacje dostrajające 2.5. Depozyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 3. Pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro 4. Zobowiązania z tytułu emisji certyfikatów dłużnych 5. Zobowiązania wobec innych rezydentów strefy euro w euro 5.1. Zobowiązania wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych 5.2. Pozostałe zobowiązania 6. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro 7. Zobowiązania wobec rezydentów strefy euro w walutach obcych 8. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w walutach obcych 8.1. Depozyty, salda na rachunkach, pozostałe zobowiązania 8.2. Zobowiązania z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 9. Odpowiednik specjalnych praw ciągnienia (SDR) przyznawanych przez MFW 10. Pozostałe pasywa 11. Różnice z wyceny 12. Kapitał i rezerwy kapitałowe
Aktywa ogółem			Pasywa ogółem
Poszczególne pozycje mogą nie sumować się do kwot ogółem z uwagi na zaokrąglenia. (1) Tabela aktywów może także być zamieszczona ponad tabelą pasywów.

ZAŁĄCZNIK VII

Skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu

(w milionach EUR)
Aktywa (1)	Rok bieżący	Rok ubiegły	Pasywa	Rok bieżący	Rok ubiegły
1. Złoto i należności w złocie 2. Należności od nierezydentów strefy euro w walutach obcych 2.1. Należności od MFW 2.2. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty zagraniczne i inne aktywa zagraniczne 3. Należności od rezydentów strefy euro w walutach obcych 4. Należności od nierezydentów strefy euro w euro 4.1. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty 4.2. Należności z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 5. Należności od instytucji kredytowym strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 5.1. Podstawowe operacje refinansujące 5.2. Dłuższe operacje refinansujące 5.3. Odwracalne operacje dostrajające 5.4. Odwracalne operacje strukturalne 5.5. Kredyt w banku centralnym 5.6. Kredyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 6. Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro 7. Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro 7.1. Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej 7.2. Pozostałe papiery wartościowe 8. Należności od sektora instytucji rządowych i samorządowych w euro 9. Pozostałe aktywa			1. Banknoty w obiegu 2. Zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 2.1. Rachunki bieżące (w tym rachunki rezerw obowiązkowych) 2.2. Depozyt w banku centralnym na koniec dnia 2.3. Depozyty terminowe 2.4. Odwracalne operacje dostrajające 2.5. Depozyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 3. Pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro 4. Zobowiązania z tytułu emisji certyfikatów dłużnych 5. Zobowiązania wobec innych rezydentów strefy euro w euro 5.1. Zobowiązania wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych 5.2. Pozostałe zobowiązania 6. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro 7. Zobowiązania wobec rezydentów strefy euro w walutach obcych 8. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w walutach obcych 8.1. Depozyty, salda na rachunkach, pozostałe zobowiązania 8.2. Zobowiązania z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 9. Odpowiednik specjalnych praw ciągnienia (SDR) przyznawanych przez MFW 10. Pozostałe pasywa 11. Różnice z wyceny 12. Kapitał i rezerwy kapitałowe
Aktywa ogółem			Pasywa ogółem
Poszczególne pozycje mogą nie sumować się do kwot ogółem z uwagi na zaokrąglenia. (1) Tabela aktywów może także być zamieszczona ponad tabelą pasywów.

ZAŁĄCZNIK VIII

Bilans roczny banku centralnego (¹)

(w milionach EUR) (2)
Aktywa (3)	Rok bieżący	Rok ubiegły	Pasywa	Rok bieżący	Rok ubiegły
1. Złoto i należności w złocie 2. Należności od nierezydentów strefy euro w walutach obcych 2.1. Należności od MFW 2.2. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty zagraniczne i inne aktywa zagraniczne 3. Należności od rezydentów strefy euro w walutach obcych 4. Należności od nierezydentów strefy euro w euro 4.1. Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty 4.2. Należności z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 5. Należności od instytucji kredytowym strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 5.1. Podstawowe operacje refinansujące 5.2. Dłuższe operacje refinansujące 5.3. Odwracalne operacje dostrajające 5.4. Odwracalne operacje strukturalne 5.5. Kredyt w banku centralnym 5.6. Kredyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 6. Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro 7. Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro 7.1. Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej 7.2. Pozostałe papiery wartościowe 8. Należności od sektora instytucji rządowych i samorządowych w euro 9. Należności w ramach Eurosystemu 9.1. Udziały partycypacyjne w EBC 9.2. Należności odpowiadające transferom rezerw walutowych 9.3. Należności wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC 9.4. Należności netto z tytułu przydziału banknotów euro w Eurosystemie 9.5. Pozostałe należności w ramach Eurosystemu (netto) 10. Pozycje w trakcie rozliczenia 11. Pozostałe aktywa 11.1. Monety strefy euro 11.2. Rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne 11.3. Inne aktywa finansowe 11.4. Różnice z aktualizacji wyceny instrumentów pozabilansowych 11.5. Rozliczenia międzyokresowe czynne 11.6. Pozycje różne 12. Strata za rok bieżący			1. Banknoty w obiegu (*) 2. Zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej 2.1. Rachunki bieżące (w tym rachunki rezerw obowiązkowych) 2.2. Depozyt w banku centralnym na koniec dnia 2.3. Depozyty terminowe 2.4. Odwracalne operacje dostrajające 2.5. Depozyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego 3. Pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro 4. Zobowiązania z tytułu emisji certyfikatów dłużnych 5. Zobowiązania wobec innych rezydentów strefy euro w euro 5.1. Zobowiązania wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych 5.2. Pozostałe zobowiązania 6. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro 7. Zobowiązania wobec rezydentów strefy euro w walutach obcych 8. Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w walutach obcych 8.1. Depozyty, salda na rachunkach, pozostałe zobowiązania 8.2. Zobowiązania z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II 9. Odpowiednik specjalnych praw ciągnienia (SDR) przyznawanych przez MFW 10. Zobowiązania w ramach Eurosystemu 10.1. Zobowiązania stanowiące równowartość przekazanych rezerw walutowych 10.2. Zobowiązania wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC 10.3. Zobowiązania netto w ramach Eurosystemu z tytułu przydziału banknotów euro 10.4. Pozostałe zobowiązania w ramach Eurosystemu (netto) 11. Pozycje w trakcie rozliczenia 12. Pozostałe pasywa 12.1. Różnice z aktualizacji wyceny instrumentów pozabilansowych 12.2. Rozliczenia międzyokresowe bierne 12.3. Pozycje różne 13. Rezerwy celowe 14. Różnice z wyceny 15. Kapitał i rezerwy kapitałowe 15.1. Kapitał 15.2. Rezerwy kapitałowe 16. Zysk za rok bieżący
Aktywa ogółem			Pasywa ogółem
Poszczególne pozycje mogą nie sumować się do kwot ogółem z uwagi na zaokrąglenia. (*) Pozycje podlegające harmonizacji. Zob. motyw 5 niniejszych wytycznych. (1) Ujawniane w publikowanych rocznych sprawozdaniach finansowych KBC informacje dotyczące banknotów euro w obiegu, wynagrodzenia z tytułu należności/zobowiązań netto w ramach Eurosystemu wynikających z alokacji banknotów euro w ramach Eurosystemu oraz dochodów pieniężnych powinny być zharmonizowane. W załącznikach IV, VIII i IX pozycje, które powinny być zharmonizowane, oznaczono gwiazdką. (2) Banki centralne mogą podawać albo dokładne kwoty w euro albo też kwoty zaokrąglone na różne sposoby. (3) Tabela aktywów może także być zamieszczona ponad tabelą pasywów.

ZAŁĄCZNIK IX

Publikowany rachunek zysków i strat banku centralnego (¹) (²)

(w milionach EUR) (3)
Rachunek zysków i strat za rok zakończony 31 grudnia …		Rok sprawozdawczy	Rok poprzedni
1.1.	Przychody z tytułu odsetek (*)
1.2.	Koszty z tytułu odsetek (*)
1.	Wynik z tytułu odsetek
2.1.	Zrealizowane straty/zyski z tytułu operacji finansowych
2.2.	Odpisy aktualizujące wartość aktywów i pozycji finansowych
2.3.	Zmiana stanu rezerw celowych na ryzyko kursowe, stopy procentowej, kredytowe i zmian ceny złota
2.	Wynik netto z tytułu operacji finansowych, odpisów aktualizujących i rezerw celowych na ryzyko
3.1.	Przychody z tytułu opłat i prowizji
3.2.	Koszty z tytułu opłat i prowizji
3.	Wynik z tytułu opłat i prowizji
4.	Przychody z tytułu akcji i udziałów (*)
5.	Wynik netto z połączenia przychodów pieniężnych (*)
6.	Pozostałe przychody
	Przychody netto ogółem
7.	Koszty osobowe (4)
8.	Koszty administracyjne (4)
9.	Amortyzacja rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
10.	Usługi produkcji banknotów (5)
11.	Pozostałe koszty
12.	Podatek dochodowy i inne obciążenia publiczne
	Wynik finansowy roku bieżącego
(*) Pozycje podlegające harmonizacji. Zob. motyw 5 niniejszych wytycznych. (1) Format rachunku zysków i strat EBC jest nieco odmienny. Zob. załącznik III do decyzji EBC/2010/21. (2) Ujawniane w publikowanych rocznych sprawozdaniach finansowych KBC informacje dotyczące banknotów euro w obiegu, wynagrodzenia z tytułu należności/zobowiązań netto w ramach Eurosystemu wynikających z alokacji banknotów euro w ramach Eurosystemu oraz dochodów pieniężnych powinny być zharmonizowane. W załącznikach IV, VIII i IX pozycje, które powinny być zharmonizowane, oznaczono gwiazdką. (3) Banki centralne mogą podawać albo dokładne kwoty w euro albo też kwoty zaokrąglone na różne sposoby. (4) W tym rezerwy administracyjne. (5) Pozycja ta jest stosowana w sytuacji, kiedy korzysta się z zewnętrznych usług produkcji banknotów (dla kosztów usług świadczonych przez firmy zewnętrzne w zakresie produkcji banknotów w imieniu banku centralnego). Zaleca się, aby koszty poniesione zarówno w związku z emisją banknotów w walucie krajowej jak i banknotów euro zostały ujęte w rachunku zysków i strat w takiej formie, w jakiej pojawiły się na fakturze (lub innym dokumencie stwierdzającym ich poniesienie).

ZAŁĄCZNIK X

Uchylone wytyczne wraz z listą kolejnych nowelizacji

Wytyczne EBC/2006/16	Dz.U. L 348 z 11.12.2006, s. 1.
Wytyczne EBC/2007/20	Dz.U. L 42 z 16.2.2008, s. 85.
Wytyczne EBC/2008/21	Dz.U. L 36 z 5.2.2009, s. 46.
Wytyczne EBC/2009/18	Dz.U. L 202 z 4.8.2009, s. 65.
Wytyczne EBC/2009/28	Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 75.

ZAŁĄCZNIK IX

TABELA ZGODNOŚCI

Wytyczne EBC/2006/16	Niniejsze wytyczne
–	art. 10
art. 9a	art. 11
art. 10	art. 12
art. 11	art. 13
art. 12	art. 14
art. 13	art. 15
art. 14	art. 16
art. 15	art. 17
art. 16	art. 18
art. 17	art. 19
art. 18	art. 20
art. 19	art. 21
art. 20	art. 22
art. 21	art. 23
art. 22	art. 24
art. 23	art. 25
art. 24	art. 26
art. 25	art. 27
art. 26	art. 28
art. 27	art. 29