1.

Przepisy ogólne

1.1.

Każdy pojazd wyposażony jest w tabliczkę znamionową producenta zgodną z opisem zawartym w niniejszej części.

1.2.

Tabliczkę znamionową producenta umieszcza producent pojazdu lub jego przedstawiciel.

1.3.

Tabliczka znamionowa producenta może mieć postać:

a) prostokątnej metalowej płytki; albo

b) prostokątnej etykiety samoprzylepnej

1.4.

Metalowe płytki są mocowane za pomocą nitów.

1.5.

Etykiety zabezpieczone są przy użyciu plomb, odporne na fałszerstwa i ulegają zniszczeniu przy próbie usunięcia.

2.

Informacje, jakie umieszcza się na tabliczce znamionowej producenta:

2.1.

Na tabliczce znamionowej producenta umieszcza się w sposób trwały następujące informacje w podanej kolejności:

a) nazwa producenta;

b) numer homologacji typu całego pojazdu;

c) numer identyfikacyjny pojazdu;

d) technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu;

e) technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita zespołu;

f) technicznie dopuszczalne maksymalne masy na każdą oś, podane w kolejności od przodu do tyłu.

2.2.

Wysokość znaków numeru identyfikacyjnego pojazdu, o którym mowa w pkt 2.1 lit. c), nie jest mniejsza niż 4 mm.

2.3.

Wysokość znaków informacji, o których mowa w pkt 2.1, innych niż numer identyfikacyjny pojazdu, nie jest mniejsza niż 2 mm.

3.

Przepisy szczegółowe

3.1.

Przyczepy

3.1.1.

W przypadku przyczepy podaje się technicznie dopuszczalne maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym pojazdu.

3.1.2.

Urządzenie sprzęgające uznaje się za pierwszą oś i oznacza cyfrą „0”.

3.1.3.

Pierwszą oś oznacza się cyfrą „1”, drugą – cyfrą „2” itd., a po cyfrach następuje myślnik.

3.1.4.

Masę zespołu, o której mowa w pkt 2.1 lit. e), pomija się.

3.2.

Wszystkie pojazdy ciężarowe

3.2.1.

W przypadku pojazdów kategorii N3, O3 lub O4 podaje się również technicznie dopuszczalną maksymalną masę na grupę osi. Pozycję dotyczącą „grupy osi” oznacza się literą „T”.

3.2.2.

W przypadku pojazdów kategorii M3, N3, O3 lub O4 na tabliczce znamionowej producenta producent może również podać zamierzoną maksymalną dopuszczalną masę całkowitą do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych.

3.2.2.1.

W takim przypadku część tabliczki znamionowej producenta, na której podaje się masy, dzieli się na dwie kolumny: w lewej kolumnie podaje się zamierzone maksymalne dopuszczalne masy całkowite do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych, a w prawej kolumnie – technicznie dopuszczalne maksymalne masy całkowite.

3.2.2.2.

W nagłówku lewej kolumny podaje się kod państwa, w którym pojazd ma zostać zarejestrowany.

Kod ten jest zgodny z normą ISO 3166-1: 2006.

3.2.3.

Wymogi zawarte w pkt 3.2.1 nie mają zastosowania w przypadkach gdy:

a) technicznie dopuszczalna maksymalna masa na grupę osi stanowi sumę technicznie dopuszczalnych maksymalnych mas na poszczególne osie wchodzące w skład danej grupy osi; oraz

b) do oznaczenia maksymalnej masy na każdą oś wchodzącą w skład danej grupy osi dodano literę „ T” jako sufiks;

c) gdy mają zastosowanie wymogi zawarte w pkt 3.2.2, dopuszczalna maksymalna masa do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych na grupę osi stanowi sumę dopuszczalnych maksymalnych mas do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych na poszczególne osie wchodzące w skład danej grupy osi.

4.

Informacje dodatkowe

4.1.

Producent może dołączyć dodatkowe informacje pod nakazanymi oznakowaniami lub obok nich, na zewnątrz wyraźnie zaznaczonego prostokąta, który zawiera wyłącznie informacje wymagane w pkt 2 i 3.

5.

Wzory tabliczki znamionowej producenta

5.1.

Przykłady różnych dopuszczalnych wzorów tabliczki znamionowej producenta podane zostały w dodatku do niniejszego załącznika.

5.2.

Dane podane we wzorach są fikcyjne.

1.

Postanowienia ogólne

1.1.

Każdy pojazd oznaczony jest numerem VIN.

1.2.

VIN jest niepowtarzalny i nieodwołalnie przypisany do danego pojazdu.

1.3.

VIN umieszcza się na podwoziu lub na pojeździe w momencie, gdy samochód opuszcza linię produkcyjną.

1.4.

Producent zapewnia identyfikowalność pojazdu za pomocą VIN przez okres 30 lat.

1.5.

Istnienia środków podjętych przez producenta w celu zapewniania identyfikowalności pojazdu, o której mowa w pkt 1.4, nie trzeba kontrolować w momencie udzielania homologacji typu.

2.

Części składowe VIN

2.1.

VIN składa się z trzech członów:

a) światowy kod identyfikujący producenta (WMI);

b) człon opisujący pojazd (VDS);

c) człon identyfikujący pojazd (VIS);

2.2.

WMI to kod przypisany do producenta pojazdu, aby umożliwić jego identyfikację.

2.2.1.

Kod ten składa się z trzech znaków alfanumerycznych, wielkich liter alfabetu łacińskiego lub cyfr arabskich, nadanych przez właściwy organ państwa, w którym znajduje się siedziba główna producenta.

2.2.2.

Właściwy organ podejmuje działania w porozumieniu z organizacją międzynarodową określoną w normie ISO 3780: 2009 „Pojazdy drogowe. Światowy kod identyfikujący producenta (WMI)”.

2.2.3.

Jeżeli całkowita produkcja producenta wynosi mniej niż 500 pojazdów rocznie, trzecim znakiem jest zawsze „9”. Aby zidentyfikować takich producentów, właściwy wyżej wymieniony organ, o którym mowa w pkt 2.2.1, wyznaczy też trzeci, czwarty i piąty znak VIS.

2.3.

VDS składa się z sześciu znaków alfanumerycznych, wielkich liter alfabetu łacińskiego lub cyfr arabskich, które opisują ogólne cechy pojazdu. Jeżeli producent nie wykorzystuje jednego lub więcej z sześciu znaków, w niewykorzystane miejsca wstawia się znaki alfanumeryczne wybrane przez producenta, tak aby całkowita liczba wymaganych znaków wynosiła 6.

2.4.

VIS składa się z ośmiu znaków alfanumerycznych, wielkich liter alfabetu łacińskiego lub cyfr arabskich, przy czym cztery ostatnie znaki to wyłącznie cyfry.

Numer ten, wraz z numerami WMI i VDS, umożliwia jednoznaczną identyfikację danego pojazdu. We wszelkie niewykorzystane miejsca wstawia się cyfrę „0”, aby całkowita liczba wymaganych znaków wynosiła 8.

2.5.

Wysokość znaków w VIN umieszczonym na podwoziu nie powinna być mniejsza niż 7 mm.

2.6.

Między znakami nie może występować przerwa.

2.7.

Wykorzystywanie liter „I”, „O” i „Q” jest zabronione.

2.8.

Na początku i na końcu VIN znajduje się jeden symbol wybrany przez producenta, przy czym nie może być on wielką literą alfabetu łacińskiego lub cyfrą arabską.

2.8.1.

Istnieje możliwość odstąpienia od tego wymogu, jeżeli VIN naniesiono w jednym wierszu.

2.8.2.

W przypadku gdy VIN naniesiono w dwóch wierszach, wymóg ten stosuje się do każdego z wierszy.