1.

Produkty, których próbki należy pobrać

Próbki pobiera się na poziomie handlu detalicznego z następujących kategorii żywności gotowej do spożycia:

1.1.

Pakowane (niemrożone) wędzone na ciepło lub zimno ryby lub produkty rybne „ Gravad”

Produkty należące do tej kategorii muszą być pakowane próżniowo lub w atmosferze modyfikowanej.

Ryby mogą być w plastrach lub w całości. Opakowanie może zawierać całą rybę, pół lub część ryby. Ryba może być ze skórą lub bez.

1.2.

Miękkie i półmiękkie sery, z wyłączeniem serów świeżych

Kategoria ta obejmuje sery wyprodukowane z surowego, poddanego obróbce termicznej lub pasteryzowanego mleka zwierzęcia dowolnego gatunku. Ser może być dojrzewający, dojrzewający maziowy, dojrzewający pleśniowy lub dojrzewający solankowy.

Ser może być pakowany, w tym owinięty w muślin, lub niepakowany w handlu detalicznym, lecz pakowany w punkcie sprzedaży dla konsumenta.

1.3.

Pakowane wyroby mięsne poddawane obróbce cieplnej

1.3.1.

Wyroby należące do tej kategorii zostały poddane obróbce cieplnej, a następnie poddane dalszym zabiegom i zapakowane próżniowo lub w atmosferze modyfikowanej.

1.3.2.

Wyroby należące do tej kategorii obejmują zarówno niepakowane wyroby mięsne, jak i wyroby mięsne w przepuszczalnej skórce, które zostały pokrojone w plastry lub poddane obróbce innego rodzaju między obróbką cieplną a pakowaniem. Po obróbce cieplnej wyroby mogły być wędzone.

Kategoria ta obejmuje w szczególności:

a) zimne gotowane wyroby mięsne: wyroby mięsne produkowane zazwyczaj z całości lub dużych części struktur anatomicznych lub reformowanych (takie jak gotowana szynka w plastrach i gotowany filet z kurczaka);

b) kiełbasy;

c) pasztety.

1.3.3.

Kategoria ta nie obejmuje:

a) wyrobów mięsnych suszonych po obróbce cieplnej, takich jak suszone mięso;

b) wyrobów mięsnych poddanych obróbce cieplnej w nieprzepuszczalnym opakowaniu, które nie są później poddawane dalszej obróbce;

c) fermentowanych wyrobów mięsnych, w tym fermentowanych kiełbas.

2.

Schemat pobierania próbek

Dla celów skoordynowanego programu monitorowania stosuje się schemat losowania warstwowego proporcjonalnego, w którym liczba pobieranych próbek w każdym państwie członkowskim jest proporcjonalna do jego liczby ludności.

2.1.

Plan pobierania próbek

2.1.1.

Każde państwo członkowskie musi mieć plan pobierania próbek oparty na wielostopniowym losowaniu zespołowym:

a) pierwszy stopień obejmuje główne miasta objęte próbą;

b) drugi stopień obejmuje punkty sprzedaży detalicznej objęte próbą;

c) trzeci stopień obejmuje różne produkty spożywcze w trzech kategoriach żywności gotowej do spożycia objętych próbą.

2.1.2.

Plan pobierania próbek musi być sporządzony przez właściwy organ i zawierać:

a) miasta objęte skoordynowanym programem monitorowania;

b) rodzaje punktów sprzedaży detalicznej objęte próbą oraz odsetek próbek pobranych z każdej kategorii;

c) terminy pobierania próbek w ciągu roku.

2.1.3.

Jeśli dostępne są odpowiednie dane marketingowe, plan pobierania próbek musi zawierać również:

a) rodzaje produktów objęte próbą w każdej z trzech kategorii żywności gotowej do spożycia;

b) liczbę próbek, które należy pobrać z każdego rodzaju produktu, o którym mowa w lit. a).

2.1.4.

Państwa członkowskie opracowują plan pobierania próbek zgodnie z poniższymi zasadami i w oparciu o najlepsze dostępne dane marketingowe. Krajowe stowarzyszenia handlowe mogą udostępnić takie dane marketingowe lub pomóc w uzyskaniu danych. W przypadku braku danych marketingowych stosuje się możliwie najdokładniejsze szacunki udziałów w rynku w celu przekazania informacji do planu pobierania próbek na szczeblu centralnym. W przypadku braku jakichkolwiek wiarygodnych informacji marketingowych może być niezbędne zezwolenie przez właściwe organy na podjęcie decyzji o wyborze danego rodzaju produktu do objęcia próbą w danej kategorii przez osobę pobierającą próbki w terenie.

2.2.

Wybór do próby kategorii punktów sprzedaży detalicznej

Właściwe organy wybierają punkty sprzedaży detalicznej, z których mają być pobrane próbki. Typowe rodzaje punktów sprzedaży detalicznej, które są objęte próbą, to: supermarkety, małe sklepy, delikatesy oraz targi uliczne (takie jak targi rolnicze lub wiejskie).

Jeśli największa kategoria punktów sprzedaży (np. supermarkety) zaopatruje co najmniej 80 % rynku w danej kategorii żywności gotowej do spożycia, to próbki wystarczy pobrać tylko z tych punktów sprzedaży. Gdy jest inaczej, dodaje się drugą pod względem wielkości kategorię punktów sprzedaży aż do objęcia co najmniej 80 % rynku.

Gdy pobieranie próbek odbywa się zgodnie z planem pobierania próbek, liczba próbek do pobrania w każdej kategorii żywności gotowej do spożycia z każdego rodzaju punktu sprzedaży detalicznej jest proporcjonalna do udziału w rynku tego rodzaju punktu sprzedaży w stosunku do objętych próbą rodzajów punktów sprzedaży.

2.3.

Wybór miast do próby

Pobieranie próbek odbywa się w dużych miastach. Próbą muszą zostać objęte co najmniej dwa duże miasta w każdym państwie członkowskim.

Miasta objęte próbą muszą łącznie obejmować co najmniej 30 % ludności danego państwa członkowskiego. Jeśli jednak do planu włączonych jest osiem największych miast, mogą one objąć mniej niż 30 % ludności.

2.4.

Wybór terminów pobierania próbek

Poziom zanieczyszczenia Listeria monocytogenes żywności gotowej do spożycia może zmieniać się w ciągu roku. W celu zapewnienia dokładnych wyników skoordynowanego programu monitorowania jego czas trwania dzieli się na 12 miesięcznych okresów, w których należy pobrać taką samą liczbę próbek.

2.5.

Wybór żywności gotowej do spożycia w obrębie trzech głównych kategorii do próby

Żywność gotowa do spożycia w obrębie trzech głównych kategorii jest wybierana do próby na podstawie danych marketingowych i wyszczególniona w planie pobierania próbek.

Właściwe organy mogą zdecydować o poinstruowaniu osób pobierających próbki, by wybierały sery do próby na podstawie szacunkowego wkładu w udział w rynku, zgodnie z krajowym planem pobierania próbek. Właściwe organy powinny także udzielić wskazówek odnośnie do przybliżonych udziałów w rynku głównych rodzajów żywności w kategoriach, aby umożliwić jak najlepsze ustalenie próby reprezentatywnej dla rynku, np. serów z surowego/pasteryzowanego mleka.

1.

Typ i rodzaj próbki

Próbki pobierane są losowo z towarów wystawionych na sprzedaż i każda z nich musi ważyć co najmniej 100 g. Możliwe jest pobranie więcej niż jednej próbki z każdej z trzech kategorii żywności gotowej do spożycia podczas tej samej wizyty w punkcie sprzedaży detalicznej. Podczas tej samej wizyty nie powinno się jednak pobierać próbek z więcej niż pięciu partii z każdej kategorii.

Próbki do badania pobiera się wyłącznie z zapakowanych i nietkniętych (zapieczętowanych) opakowań, zapakowanych przez producenta. W przypadku serów i wyrobów mięsnych próbki do badania można jednak pobierać również z produktów zapakowanych w punkcie sprzedaży detalicznej.

Produkty pobrane do próby muszą być oznaczone etykietami, aby umożliwić gromadzenie informacji dotyczących produktów. Informacje na etykiecie obejmują:

a) szczegółowe informacje dotyczące kraju produkcji;

b) numer partii towaru;

c) datę trwałości;

d) instrukcje dotyczące temperatury warunków przechowywania, o ile dostępne;

e) inne informacje, które zwykle znajdują się na etykiecie żywności gotowej do spożycia.

Jeśli nie wszystkie informacje, o których mowa w lit. a)–d), znajdują się na etykiecie, osoba pobierająca próbki prosi właściciela lub kierownika punktu sprzedaży detalicznej o brakujące informacje o produkcie i szczegóły dotyczące etykietowania lub sprawdza te informacje na opakowaniu hurtowym.

Jeśli etykieta na żywności gotowej do spożycia nie jest wyraźna lub jest uszkodzona, produkt nie jest włączany do próby. Dwie próbki są pobierane z każdej partii objętych próbą ryb wędzonych lub produktów rybnych „Gravad” . Należy porównać informacje na etykiecie, takie jak numer partii, data, do której dany produkt może być sprzedawany, aby mieć pewność, że obie próbki zostały pobrane z tej samej partii. Jedna z tych dwóch próbek musi zostać przebadana w dniu jej przyjęcia przez laboratorium, a druga na końcu okresu przydatności do spożycia.

W przypadku serów miękkich i półmiękkich oraz wyrobów mięsnych poddawanych obróbce cieplnej pobiera się wyłącznie jedną próbkę z partii, która musi zostać zbadana na końcu okresu przydatności do spożycia.

Próbki muszą zostać umieszczone w oddzielnych woreczkach do pobierania próbek i natychmiast wysłane do laboratorium do analizy.

Na wszystkich etapach należy zastosować środki ostrożności w celu dopilnowania, by sprzęt używany w trakcie pobierania, transportu i przechowywania próbek nie był zanieczyszczony Listeria monocytogenes.

2.

Informacje dotyczące próbki

Wszelkie istotne uzyskane informacje dotyczące próbki zapisuje się na formularzu pobierania próbek, którego wzór opracowuje właściwy organ. Formularz pobierania próbek towarzyszy próbce przez cały czas. W przypadku próbek sera pakowanego w punkcie sprzedaży detalicznej niezbędne może być poproszenie o informacje o produkcie i szczegóły dotyczące etykietowania lub sprawdzenie tych informacji na opakowaniu hurtowym.

Przy pobieraniu próbek mierzy się temperaturę na powierzchni zapakowanych próbek i zapisuje ją na formularzu pobierania próbek.

Każda próbka i formularz jej pobrania muszą być oznaczone niepowtarzalnym numerem, który należy stosować od momentu pobrania próbki aż do jej zbadania. Właściwy organ stosuje w tym celu system niepowtarzalnej numeracji.

3.

Transport próbek

W trakcie transportu próbki są przewożone w kontenerach chłodniczych i muszą być przechowywane w temperaturze 2–8 °C w środowisku wolnym od zewnętrznych zanieczyszczeń.

Wszystkie próbki żywności gotowej do spożycia muszą dotrzeć do laboratorium w ciągu 24 godzin od pobrania.

W wyjątkowych przypadkach czas transportu może przekroczyć 24 godziny. Czas transportu nie powinien jednak być dłuższy niż 48 godzin i w żadnym wypadku nie powinien prowadzić do przeprowadzania badania po dacie „należy sprzedać do dnia” produktu pobranego do próby.

1.

Przyjęcie próbek

1.1.

Zasady ogólne

W chwili przyjęcia próbek laboratoria sprawdzają informacje podane przez osobę pobierającą próbki na formularzu pobrania próbek i uzupełniają jego odpowiednie części. Przed przechowywaniem wszystkie otrzymane próbki są sprawdzane w celu stwierdzenia, czy opakowanie, w którym próbka była transportowana, nie zostało naruszone. Otrzymane próbki o temperaturze wyższej niż 8 °C są odrzucane, chyba że temperatura w handlu detalicznym była wyższa niż 8 °C.

Bez uszczerbku dla pkt 1.2 wszystkie próbki przechowywane są w warunkach chłodniczych do końca ich okresu przydatności do spożycia.

W przypadkach gdy próbki muszą być przechowywane do końca ich okresu przydatności do spożycia, są one przechowywane w warunkach chłodniczych:

a) w temperaturze przechowywania oznaczonej na etykiecie opakowania. Jeśli na etykiecie oznaczono przedział temperatur, próbka musi być przechowywana w górnej granicy tego przedziału temperatur;

b) jeśli na etykiecie opakowania nie oznaczono konkretnej temperatury, próbka musi być przechowywana:

(i) w maksymalnych temperaturach chłodzenia określonych w obowiązujących przepisach prawnych lub wytycznych w państwie członkowskim, w którym próbka została pobrana, z tolerancją ± 2 °C;

(ii) 8 °C (± 2 °C), jeśli brak takich przepisów prawnych lub wytycznych.

Jeśli okres przydatności do spożycia produktu objętego próbą kończy się podczas weekendu lub święta państwowego, próbka musi zostać zbadana ostatniego dnia roboczego przed końcem okresu przydatności do spożycia.

1.2.

Zasady szczególne dotyczące ryb wędzonych i produktów rybnych „Gravad”

Jedną z dwóch próbek bada się w ciągu 24 godzin od czasu jej przyjęcia do laboratorium. Jeśli próbka nie zostanie zbadana natychmiast po jej przyjęciu, musi być przechowywana w laboratorium w warunkach chłodniczych w temp. 3 °C (± 2 °C) przed badaniem.

Druga próbka jest przechowywana w warunkach chłodniczych do końca jej okresu przydatności do spożycia.

2.

Przygotowanie próbki i przygotowanie zawiesiny wyjściowej

Należy na wszystkich etapach unikać zanieczyszczenia krzyżowego między próbkami i z otaczającego środowiska. Po rozpoczęciu analiz laboratoryjnych próbki odrzuca się. Jeśli analiza zostanie zatrzymana, np. z powodu niedopuszczalnych odchyleń w procesie analitycznym, należy pozyskać nowe próbki.

Do wyjściowego rozcieńczenia stosuje się cały produkt lub reprezentatywną naważkę o masie od 100 g do 150 g. Próbki żywności pobiera się w taki sposób, by obejmowały powierzchnie w stopniu odpowiadającym proporcjom, w jakich się je spożywa (np. 20 % skórki/powierzchni i 80 % środka). Jeśli pakowany produkt jest w plastrach, pobiera się odpowiednią próbkę z więcej niż jednego plastra produktu. Naważkę kroi się na drobne kawałki i umieszcza w Stomacherze, przy użyciu jałowych narzędzi i stosując technikę aseptyczną. Z tej mieszaniny pobiera się naważkę o masie 10 g do oznaczenia liczby i naważkę o masie 25 g do wykrywania obecności.

Do objętości naważki (10 g) dodaje się 9 objętości (90 ml) rozcieńczalnika, a następnie mieszaninę homogenizuje się przy użyciu Stomachera lub Pulsifiera przez 1 do 2 min.

Zbuforowana woda peptonowa, zgodna z opisem w EN ISO 11290-2 „Mikrobiologia żywności i pasz – horyzontalna metoda wykrywania i oznaczania liczby Listeria monocytogenes – część 2: Technika określania liczby kolonii”, może być wykorzystywana jako rozcieńczalnik do ogólnego użytku.

Do rozcieńczania sera zamiast zbuforowanej wody peptonowej można użyć roztworu cytrynianu sodu, zgodnie z opisem w EN ISO 6887-5 „Mikrobiologia żywności i pasz – ogólne zasady przygotowywania próbek, zawiesiny wyjściowej i dziesięciokrotnych rozcieńczeń do badań mikrobiologicznych – część 5: specyficzne zasady przygotowania mleka i przetworów mlecznych”.

Analizy wykrywania obecności i oznaczania liczby Listeria monocytogenes wykonuje się, jak opisano poniżej:

a) dla próbek ryb wędzonych i produktów rybnych „Gravad” przeprowadza się dwa zestawy analiz:

(i) natychmiast po pobraniu próbek na poziomie handlu detalicznego; oraz

(ii) na końcu okresu przydatności do spożycia;

b) dla próbek serów miękkich i półmiękkich oraz wyrobów mięsnych poddawanych obróbce cieplnej przeprowadza się wyłącznie analizy na końcu okresu przydatności do spożycia.

2.1.

Wykrywanie obecności Listeria monocytogenes

Wykrywania obecności Listeria monocytogenes przeprowadza się zgodnie ze zmienioną wersją EN ISO 11290-1:1996 „Mikrobiologia żywności i pasz – horyzontalna metoda wykrywania i oznaczania liczby Listeria monocytogenes – część 1: metoda wykrywania” .

2.2.

Oznaczanie liczby Listeria monocytogenes

Oznaczenie liczby Listeria monocytogenes przeprowadza się zgodnie z normą EN ISO 11290-2:1998 „Mikrobiologia żywności i pasz – horyzontalna metoda wykrywania i oznaczania liczby Listeria monocytogenes – część 2: metoda oznaczania liczby” oraz z jej zmianą EN ISO 11290-2:1998/Amd 1:2004 „Modyfikacja pożywki do oznaczania liczby”.

Jeśli próbka uległa zanieczyszczeniu, przyjmuje się, że większość produktów miałaby niski poziom zanieczyszczenia Listeria monocytogenes. Aby umożliwić szacunkową ocenę niskich liczb w próbkach (pomiędzy 10 i 100 jtk/g), badanie 1 ml rozcieńczenia wyjściowego powtarza się dwa razy, jak określono w EN ISO 11290-2:1998/Amd 1:2004:

a) w postaci rozprowadzonej na powierzchni trzech płytek o średnicy 90 mm; lub

b) w postaci rozprowadzonej na powierzchni jednej płytki o średnicy 140 mm.

Ze względu na możliwość wyższego stopnia zanieczyszczenia Listeria monocytogenes należy rozprowadzić 0,1 ml wyjściowego rozcieńczenia na powierzchni jednej płytki, aby umożliwić oznaczenie liczby do 1,5 × 10⁴ jtk/g. Taki posiew bakteryjny musi zostać wykonany pojedynczo, jak określono w ISO 7218:2007 „Mikrobiologia żywności i pasz – ogólne wymagania i zasady badań mikrobiologicznych”.

3.

Oznaczanie pH i aktywności wody (a_w) w rybach wędzonych i produktach rybnych „Gravad”

3.1.

Oznaczenie pH

Oznaczenie pH próbki odbywa się zgodnie z EN ISO 2917:1999 „Mięso i produkty mięsne – pomiar pH – metoda odwoławcza”.

Oznaczanie musi zostać wykonane w próbce sprawdzonej po przyjęciu do laboratorium. Do pomiaru pH próbki zaleca się stosowanie techniki nieniszczącej wymienionej w metodzie ISO.

Wynik należy podać w przybliżeniu do najbliższych 0,05 jednostki pH.

3.2.

Określenie aktywności wody (a_w)

Określenie aktywności wody (a_w) w próbce odbywa się zgodnie z EN ISO 21807:2004 „Mikrobiologia żywności i pasz – określanie aktywności wody”.

Oznaczanie musi zostać wykonane w próbce sprawdzonej po przyjęciu do laboratorium. Metoda działa w zakresie od 0,999 do 0,9000, a jej granica powtarzalności odpowiada standardowemu odchyleniu w wysokości 0,002.

Odnotowana wartość powinna zawierać co najmniej dwie cyfry znaczące.

4.

Przechowywanie izolatów

Należy przechowywać jeden potwierdzony szczep Listeria monocytogenes z każdej próbki dodatniej w celu umożliwienia ewentualnego dalszego typowania. Jeśli pozyskano szczepy Listeria monocytogenes zarówno metodą wykrywania obecności, jak i oznaczania liczby, przechowuje się jedynie izolaty z metody oznaczania liczby.

Izolaty są przechowywane przez krajowe laboratoria referencyjne przy użyciu odpowiednich metod zbierania hodowli, o ile zapewniają one zachowanie integralności szczepów przynajmniej przez okres dwóch lat w celu typowania.

1.

Postanowienia ogólne

Informacje, które państwa członkowskie mają przekazywać, o ile dostępne lub osiągalne, należą do dwóch szerokich kategorii:

a) przegląd skoordynowanego programu monitorowania i wyników; przegląd ten musi mieć formę opisowego sprawozdania;

b) indywidualne dane szczegółowe dotyczące każdej próbki badanej w ramach planu pobierania próbek; informacje te muszą zostać przekazane w postaci danych wstępnych przy użyciu słownika danych oraz formularzy gromadzenia danych przewidzianych w art. 5 ust. 2.

2.

Informacje, które należy włączyć do przeglądu skoordynowanego programu monitorowania i wyników

a) nazwa państwa członkowskiego;

b) daty początku i końca pobierania próbek i analizy;

c) liczba pobranych i przebadanych próbek żywności gotowej do spożycia z punktów sprzedaży detalicznej:

(i) serów miękkich i półmiękkich;

(ii) pakowane ryby wędzone oraz produkty rybne „Gravad”;

(iii) pakowane wyroby mięsne poddawane obróbce cieplnej;

d) wyniki ogólne:

występowanie i odsetek próbek przekraczających limit 100 jtk/g Listeria monocytogenes w serach miękkich i półmiękkich, rybach wędzonych i produktach rybnych „Gravad” oraz w wyrobach mięsnych poddanych obróbce cieplnej objętych skoordynowanym programem monitorowania;

e) opis rynków serów miękkich i półmiękkich, ryb wędzonych i produktów rybnych „Gravad” oraz poddanych obróbce cieplnej wyrobów mięsnych w państwie członkowskim:

(i) całkowita stwierdzona wielkość rynku (o ile dostępna);

(ii) udział w rynku różnego rodzaju punktów sprzedaży detalicznej, takich jak supermarket, mały sklep, delikatesy, targi uliczne (o ile dostępny);

(iii) udział w rynku produkcji importowanej (handel wewnątrz Unii oraz przywóz z państw trzecich) i krajowej (o ile dostępne);

(iv) udział w rynku różnych rodzajów produktów (o ile dostępny);

f) punkty sprzedaży detalicznej objęte próbą:

rodzaje punktów sprzedaży objętych próbą: np. supermarkety, małe sklepy itp.;

g) geograficzna dystrybucja pobierania próbek – miasta objęte próbą (% ludności objętej próbą);

h) opis procedury randomizacji przy pobieraniu próbek w handlu detalicznym:

randomizacja miesięczna;

i) komentarze dotyczące ogólnej reprezentatywności programu pobierania próbek;

j) przygotowanie próbki analitycznej wykorzystywanej do pomiaru pH;

k) metoda analityczna stosowana do określenia aktywności wody (a_w).

3.

Informacje, które należy włączyć do indywidualnych danych szczegółowych dotyczących każdej próbki

a) typ próbki:

(i) pakowane sery miękkie i półmiękkie;

(ii) pakowane ryby wędzone oraz produkty rybne „Gravad”;

(iii) pakowane wyroby mięsne poddawane obróbce cieplnej;

b) podtyp próbki:

(i) sery wyprodukowane z mleka surowego/poddanego obróbce termicznej/pasteryzowanego;

(ii) sery wyprodukowane z mleka krowiego/koziego/owczego/bawolego/mieszanego;

(iii) dojrzewające sery maziowe, pleśniowe, solankowe i inne sery dojrzewające;

(iv) produkty w plastrach i w całości;

(v) ryby wędzone na zimno i ciepło oraz produkty rybne „Gravad”;

(vi) gatunek ryby;

c) środki konserwujące stosowane w wędzonych rybach lub produktach rybnych „Gravad” (zgodnie z etykietą);

d) skórka sera włączona do analiz próbek (tak/nie, jeśli tak, to także odsetek, o ile dostępny);

e) data pobrania próbek;

f) data przydatności do spożycia produktu objętego próbą;

g) data produkcji/pakowania (o ile dostępna);

h) temperatura powierzchni próbki w punkcie sprzedaży detalicznej;

i) temperatura przechowywania w laboratorium do końca okresu przydatności do spożycia;

j) analiza natychmiast po pobraniu próbki (wyłącznie dla ryb wędzonych i produktów rybnych „Gravad”)/na końcu okresu przydatności do spożycia;

k) data rozpoczęcia analizy w laboratorium;

l) wykrycie Listeria monocytogenes:

wynik jakościowy (brak/obecność w 25 g);

m) oznaczanie liczby Listeria monocytogenes:

wyniki ilościowe (jtk/g);

n) pH (wyłącznie ryby wędzone oraz produkty rybne „Gravad”);

o) aktywność wody (a_w) (wyłącznie ryby wędzone oraz produkty rybne „Gravad”);

p) kod miasta;

q) kod punktu sprzedaży;

r) rodzaj punktu sprzedaży detalicznej:

(i) supermarket;

(ii) mały sklep/niezależny detalista;

(iii) delikatesy;

(iv) targ uliczny/targ rolniczy;

s) kraj produkcji:

jak ustalono w odniesieniu do znaku identyfikacyjnego na opakowaniu lub w dokumentacji handlowej;

t) pakowane:

(i) pakowane w atmosferze modyfikowanej;

(ii) pakowane próżniowo;

(iii) pakowane na poziomie handlu detalicznego (wyłącznie sery i wyroby mięsne);

u) organoleptyczna jakość próbki.

(*) Dla ryb wędzonych oraz produktów rybnych „Gravad”: pobiera się dwie próbki z każdej partii. Jedna z tych dwóch próbek jest badana w dniu jej przyjęcia przez laboratorium, a druga na końcu okresu przydatności do spożycia. (Zob. załącznik I część C pkt 1.2).

Okres sprawozdawczy: od ............................................. do.....................................................................................................................

Oświadczenie dotyczące kosztów poniesionych na skoordynowany program monitorowania i kwalifikujących się do wkładu finansowego Unii

Numer referencyjny decyzji Komisji, na mocy której przyznawany jest wkład finansowy Unii: ........................................................................

.............................................................................................................................................................................................................

Deklaracja beneficjenta

Poświadczam, że:

— powyższe koszty są prawdziwe, zostały poniesione w związku z zadaniami określonymi w decyzji Komisji 2010/678/UE i były niezbędne do prawidłowego wykonania tych zadań,

— wszystkie dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów są dostępne dla celów kontroli,

— nie składano wniosków o żaden inny wkład finansowy Unii na ten skoordynowany program monitorowania,

— zgodnie z art. 109 ust. 2 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002) skutkiem dotacji nie może być osiągnięcie korzyści przez państwo członkowskie.

Data: .........................................................................................................................................................................................

Osoba odpowiedzialna za finanse: ................................................................................................................................................

Podpis: ......................................................................................................................................................................................