RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 8, art. 9 ust. 4 oraz art. 11 ust. 3,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POPRZEDNIA PROCEDURA

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 2022/1995 (²) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Rosji i objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90. W wyniku późniejszego dochodzenia zgodnie z art. 12 rozporządzenia podstawowego, które wykazało absorpcję powyższego cła, środki te zmieniono w drodze rozporządzenia (WE) nr 663/1998 (³). W następstwie wniosku w sprawie wygaśnięcia oraz o przeprowadzenie przeglądu okresowego na podstawie art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem (WE) nr 658/2002 (⁴) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 47,07 EUR za tonę na przywóz azotanu amonu objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90 i pochodzącego z Rosji. Wreszcie, po przeprowadzeniu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego przeglądu okresowego dotyczącego zakresu produktu, rozporządzeniem (WE) nr 945/2005 (⁵) nałożono ostateczne cło antydumpingowe w wysokości od 41,42 EUR za tonę do 47,07 EUR za tonę na przywóz pochodzących z Rosji nawozów stałych o zawartości azotanu amonu przekraczającej 80 % masy, objętych kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 i ex 3105 90 91.

(2) W odpowiedzi na wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i przeglądu okresowego („ostatniego przeglądu wygaśnięcia”) na podstawie art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem (WE) nr 661/2008 (⁶) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe w wysokości od 28,88 EUR za tonę do 47,07 EUR za tonę na okres kolejnych pięciu lat.

(3) W następstwie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskiej, częściowo uchylającego rozporządzenie (WE) nr 945/2005, rozporządzeniem (WE) nr 989/2009 (⁷) Rada zmieniła ostateczne cło antydumpingowe w odniesieniu do zainteresowanego przedsiębiorstwa JSC Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat.

(4) W drodze decyzji 2008/577/WE z dnia 4 lipca 2008 r. (⁸) Komisja przyjęła oferty zobowiązań złożone przez kilku producentów eksportujących, w tym przez powiązanych rosyjskich producentów eksportujących: Joint Stock Company Acron i Joint Stock Company Dorogobuzh („Acron” Holding Company) w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji i Ukrainy.

B. OBECNA PROCEDURA

1. Wniosek o wszczęcie przeglądu

(5) Wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego („niniejszy przegląd”) na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego został złożony przez JSC Acron, JSC Dorogobuzh i powiązane z nimi przedsiębiorstwo handlowe Agronova International Inc., członków „Acron” Holding Company („wnioskodawca”). Zakres wniosku był ograniczony do zbadania formy środków, a w szczególności dotyczył objęcia Agronova International Inc. zobowiązaniem cenowym złożonym przez JSC Acron oraz JSC Dorogobuzh.

(6) Wnioskodawca twierdził, że uległy zmianie okoliczności, w jakich przyjęto zobowiązanie cenowe, a w szczególności, że nastąpiło przejęcie Agronova International Inc., nowopowstałego przedsiębiorstwa handlowego w USA, przez „Acron” Holding Company. Wnioskodawca twierdził także, że zmiany te miały trwały charakter.

2. Wszczęcie przeglądu

(7) Komisja zbadała dowody prima facie dostarczone przez wnioskodawcę i uznała je za wystarczające do uzasadnienia wszczęcia częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Po konsultacji z Komitetem Doradczym Komisja wszczęła (⁹) przegląd środków antydumpingowych wprowadzonych rozporządzeniem (WE) nr 661/2008 („obowiązujące środki”), o zakresie ograniczonym do zbadania formy środków, w szczególności potencjalnych skutków objęcia Agronova International Inc. zobowiązaniem cenowym JSC Acron i JSC Dorogobuzh.

3. Produkt objęty postępowaniem

(8) Produktem objętym niniejszym przeglądem jest taki sam produkt, jak ten objęty ostatnim przeglądem wygaśnięcia, tj. nawozy stałe z zawartością azotanu amonu przekraczającą 80 % masy, pochodzące z Rosji („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 i ex 3105 90 91.

4. Zainteresowane strony

(9) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu przeglądu wnioskodawcę, przedstawicieli państwa wywozu oraz stowarzyszenie producentów unijnych. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(10) Komisja przesłała wnioskodawcy kwestionariusz i otrzymała odpowiedzi w ustalonym terminie. Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne. Komisja przeprowadziła wizytę weryfikacyjną w siedzibie Agronova International Inc. w Hallandale, USA („Agronova”).

5. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym

(11) Dochodzenie przeglądowe objęło okres od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. („ODP”).

C. WYNIKI DOCHODZENIA

(12) Dochodzenie potwierdziło, że Agronova jest nowopowstałym przedsiębiorstwem handlowym należącym do „Acron” Holding Company.

1. Wykonalność zobowiązania

(13) Głównym czynnikiem rozpatrywanym w związku z objęciem przedsiębiorstwa handlowego obecnym zobowiązaniem była jego wykonalność w praktyce, tj. skuteczność jego monitorowania, w szczególności ocena ryzyka kompensacji i obchodzenia zobowiązania poprzez różne kanały sprzedaży lub poprzez ustalanie cen różnych produktów sprzedawanych potencjalnie tym samym klientom.

1.1. Wysokie ryzyko kompensacji za pośrednictwem nieujawnionego przedsiębiorstwa handlowego

(14) Dochodzenie wykazało, że Agronova miała silne powiązania personalne i operacyjne z co najmniej jednym nieujawnionym przedsiębiorstwem zajmującym się obrotem i wprowadzaniem na rynek produktów nawozowych. Ustalono, że osoby prowadzące przedsiębiorstwo Agronova były w rzeczywistości również zaangażowane w działalność tego przedsiębiorstwa handlowego. Z dostępnych dowodów wynikało w szczególności, że oba przedsiębiorstwa miały tego samego menedżera i tego samego kierownika przez większą część ODP, a osoba trzecia (będąca jednocześnie, jak ustalono, prezesem wspomnianego przedsiębiorstwa handlowego), nie będąc formalnie zatrudniona przez Agronovę, w rzeczywistości prowadziła jej bieżącą działalność handlową, w tym reprezentowała Agronovę podczas wizyty weryfikacyjnej, kiedy to osoba ta została przedstawiona jako doradca tej firmy. Poza silnymi powiązaniami personalnymi ustalono, że oba przedsiębiorstwa działały w tym samym biurze, zatrudniały tę samą sekretarkę i korzystały z tych samych komputerów i sprzętu biurowego przez prawie cały ODP. Agronova nie ujawniła istnienia ani funkcjonowania tego innego przedsiębiorstwa handlowego ani w swoich odpowiedziach na pytania kwestionariusza, ani w czasie wizyty weryfikacyjnej. Wnioskodawca tylko częściowo spełnił prośbę Komisji o dostarczenie dodatkowych informacji wyjaśniających sytuację, nie ujawnił bowiem, między innymi, dokładnej struktury własności przedsiębiorstwa handlowego, ani jego szczegółowej działalności. Stwierdzono więc, że przedstawione informacje nie są wystarczające.

(15) Na podstawie powyższego Komisja uznała, że przedsiębiorstwo handlowe, o którym mowa powyżej, było powiązane z Agronovą w rozumieniu art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny („IPCCC”) (¹⁰) i należało je zgłosić w odpowiedzi wnioskodawcy na pytania kwestionariusza. Komisja powiadomiła wnioskodawcę zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego o swoim zamiarze oparcia ustaleń na dostępnych faktach i wezwała wnioskodawcę do przedstawienia swoich uwag na ten temat zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(16) Wnioskodawca zaprzeczył, by Agronova była powiązana z powyższym przedsiębiorstwem handlowym lub jakimkolwiek innym przedsiębiorstwem. Komisja wystosowała kolejne zapytanie, ale wnioskodawca nie dostarczył w wyznaczonym terminie żadnych szczegółowych i nadających się do weryfikacji informacji dotyczących struktury własności i działalności przedsiębiorstwa handlowego, o którym mowa.

(17) Po ujawnieniu propozycji Komisji, by oprzeć ustalenia na art. 18 rozporządzenia podstawowego, wnioskodawca kolejny raz zaprzeczył powiązaniom między Agronovą a przedsiębiorstwem handlowym w rozumieniu art. 143 IPCCC. Odnosząc się do ról faktycznie pełnionych przez osoby zaangażowane w działalność obu przedsiębiorstw, wnioskodawca zaprzeczył, by miały one tych samych dyrektorów bądź kierowników. Wnioskodawca wycofał nawet podane uprzednio informacje, twierdząc, że były one nieprawidłowe lub nieprecyzyjne. Nowe informacje, które przekazał, nie zostały jednak poparte dostatecznymi dowodami. Podsumowując, informacje i dowody przedstawione w tym zakresie były niejasne, a w niektórych przypadkach sprzeczne, co ogólnie poddaje w wątpliwość wiarygodność przekazanych informacji.

(18) Dla przykładu, wnioskodawca na początku twierdził, że prezes Agronovy był również menedżerem przedsiębiorstwa handlowego, o którym mowa, jednak później dodano, że zadania prezesa Agronovy we wspomnianym przedsiębiorstwie nie obejmowały żadnych funkcji kontrolnych ani decyzyjnych. Podobnie, mimo że z przedstawionych dowodów (roczne sprawozdanie finansowe) wynikało, że jedna i ta sama osoba pełniła funkcję „kierownika” w obu przedsiębiorstwach, później stwierdzono, że osoba ta wykonywała w rzeczywistości zadania sekretarza prawnego.

(19) Wnioskodawca nie przedstawił zatem żadnych dostatecznie wiarygodnych informacji ani dowodów na to, że role i zadania poszczególnych podmiotów były określone i wykonywane w sposób wykluczający istnienie powiązania.

(20) Wnioskodawca zaprzeczył także, by przedsiębiorstwo handlowe, o którym mowa, mogło być uznane jako takie, gdyż zajmowało się ono głównie wprowadzaniem do obrotu, a nie sprzedażą produktów nawozowych. Twierdzenie to nie zostało jednak poparte żadnymi dowodami, poza tym przedsiębiorstwo to twierdziło w kilku przypadkach, że jest zaangażowane w sprzedaż nawozów jako przedsiębiorstwo handlowe, lecz jedynie w odniesieniu do małych ilości przeznaczonych na rynki pozaeuropejskie. Należało zatem uznać to przedsiębiorstwo za handlowe i odrzucić ten argument.

(21) Komisja stwierdziła, że wnioskodawca utrudniał dochodzenie w rozumieniu art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, przekazując właściwe informacje tylko stopniowo i na wniosek, a następnie w większości przypadków korygował lub zmieniał te informacje bądź im zaprzeczał. W tym kontekście, biorąc pod uwagę niezadowalającą współpracę ze strony Agronovy, nie można stwierdzić, by Komisję łączył z tym przedsiębiorstwem stosunek zaufania, który, w świetle ogólnych zasad, jest niezbędnym warunkiem przyjęcia zobowiązania.

(22) Należy przypomnieć, że dla celów analizy ryzyka kompensacji niezbędna jest wiedza o różnych kanałach sprzedaży i przepływie produktów przez te kanały. Biorąc pod uwagę bardzo bliskie powiązania osobowe i operacyjne między Agronovą i tym innym przedsiębiorstwem handlowym, stwierdzono, że ryzyko kompensacji i obchodzenia zobowiązania przez różne kanały sprzedaży jest zbyt wysokie, nie należy więc obejmować Agronovy obecnym zobowiązaniem.

(23) Po ujawnieniu tego ustalenia wnioskodawca stwierdził, że ryzyko kompensacji występowałoby tylko wówczas, gdyby przedsiębiorstwa były powiązane kapitałowo. Po pierwsze należy zauważyć, że ryzyko kompensacji nie jest ograniczone do sytuacji, w której przedsiębiorstwa są powiązane kapitałowo, ponieważ istnieją różne sposoby kompensacji. W tym konkretnym przypadku, z przyczyn wyjaśnionych w powyższym motywie, uznano, że ryzyko kompensacji jest wysokie, mimo że wnioskodawca i Agronova nie są powiązani kapitałowo. Ponadto wnioskodawca nie wskazał żadnych podstaw prawnych ani faktycznych swojego stanowiska, nie dostarczył także żadnych dowodów na jego poparcie. Argument ten musiał zatem zostać odrzucony.

1.2. Znaczne ryzyko kompensacji poprzez ustalanie cen różnych produktów

(24) Obecne zobowiązanie obejmuje nie tylko azotan amonu, lecz dla uniknięcia ryzyka kompensacji narzuca także system ustalania cen innych produktów, których handlem zajmuje się grupa. Wnioskodawca stwierdził w odpowiedziach na pytania kwestionariusza, że zamierzał sprzedawać za pośrednictwem Agronovy m.in. produkty nieobjęte tym systemem ustalania cen, a nawet produkty nawozowe innych producentów z Rosji i innych państw. Ryzyko kompensacji poprzez wywóz różnych produktów do tych samych klientów uznano zatem za wysokie.

(25) Niektóre produkty, które Agronova zamierzała sprzedawać, nie miały notowanych cen rynkowych, które mogłyby posłużyć za punkt odniesienia do celów monitorowania. Z tego powodu monitorowanie zobowiązania byłoby w praktyce niewykonalne.

(26) Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca stwierdził, że Komisja nie wzięła pod uwagę jego propozycji odstąpienia od planów biznesowych związanych z mieszaniem oraz z innymi produktami, gdyby Komisja uznała to za niezbędne. W tej kwestii należy odnotować, że Komisja otrzymała te zmienione oferty na późnym etapie postępowania. Komisja stwierdziła, że ciągłe zmiany planów biznesowych przez wnioskodawcę, mające dostosować je, w jego opinii, do oczekiwań Komisji, podważają wiarygodność jego oferty. Komisja uznała także, że niedostateczny poziom współpracy w niniejszym dochodzeniu ze strony Agronovy jest przeszkodą w nawiązaniu stosunku zaufania między tym przedsiębiorstwem a Komisją. Komisja nie miała zatem pewności, że takie zobowiązanie byłoby rzeczywiście dotrzymane.

(27) Ustalono więc, że włączenie Agronovy do kanałów sprzedaży „Acron” Holding Company znacznie zwiększyłoby ryzyko kompensacji i obchodzenia zobowiązania, wpływając na wykonalność i skuteczne monitorowanie zobowiązania.

2. Trwały charakter zmiany okoliczności

(28) W trakcie dochodzenia „Acron” Holding Company utworzył nowe przedsiębiorstwo handlowe, Agronova Europe AG („Agronova Europe”), twierdząc, że przejmie ono większość obrotów z europejskimi klientami i w ten sposób stopniowo zastąpi Agronovę. Na pewnym etapie postępowania wnioskodawca wnosił, by do niniejszego przeglądu włączyć również to nowe przedsiębiorstwo handlowe, tak by objąć dwa przedsiębiorstwa handlowe obowiązującym zobowiązaniem cenowym, lub alternatywnie wnosił o wszczęcie nowego przeglądu w celu włączenia tego nowego przedsiębiorstwa do kanału sprzedaży w ramach zobowiązania. Świadczy to o tym, że zmiana okoliczności, na podstawie której wniesiono o wszczęcie niniejszego przeglądu, nie ma trwałego charakteru.

(29) Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca stwierdził, że analiza trwałego charakteru zmian okoliczności, na podstawie których wszczęto obecny przegląd, jest bezprzedmiotowa w kontekście obecnego przeglądu okresowego, którego zakres ograniczony jest do formy środków. Zdaniem wnioskodawcy taka analiza byłaby wymagana tylko w przypadku oceny dumpingu lub szkody.

(30) Wnioskodawca twierdził także, że nie zamierzał dłużej prowadzić sprzedaży azotanu amonu za pośrednictwem Agronova Europe.

(31) Wnioskodawca nie przedstawił żadnych argumentów prawnych na poparcie swojej opinii, jakoby analiza trwałego charakteru zmian okoliczności była bezprzedmiotowa dla obecnego przeglądu. W obecnym przeglądzie uznano, że stabilność kanału(-ów) sprzedaży jest istotnym czynnikiem w kontekście podjęcia decyzji o objęciu nowopowstałego przedsiębiorstwa zobowiązaniem cenowym, gdyż wraz z włączeniem do niego każdego nowego przedsiębiorstwa handlowego rośnie ryzyko kompensacji i obchodzenia zobowiązania. Kwestią tą należy się zająć także poprzez odpowiednie środki monitorowania. Stwierdzono zatem, że kwestia trwałego charakteru zmian okoliczności ma jednak znaczenie i że należy odrzucić argument wnioskodawcy.

(32) Jeśli chodzi o stwierdzenie wnioskodawcy, że Agronova Europe nie będzie wykorzystywana do celów sprzedaży azotanu amonu na rynku Unii Europejskim, informację tę zgłoszono na bardzo późnym etapie dochodzenia (po ujawnieniu ostatecznych ustaleń), zaprzeczając poprzednio przekazanym danym. Ponadto wnioskodawca nie mógł przedstawić dostatecznych gwarancji przestrzegania tego zobowiązania. Komisja ponownie stwierdziła, że ciągłe zmiany planów biznesowych przez wnioskodawcę, mające dostosować je, w jego opinii, do oczekiwań Komisji, podważają wiarygodność jego oferty. Jak opisano w motywie 26, Komisja uznała także, że postępowanie Agronovy, utrudniające dochodzenie, jest przeszkodą w nawiązaniu stosunku zaufania między stronami zobowiązania. Argument wnioskodawcy musiał zatem zostać odrzucony.

D. ZAKOŃCZENIE PRZEGLĄDU

(33) W świetle poczynionych ustaleń dotyczących wykonalności zobowiązania i trwałego charakteru zmian okoliczności należy zakończyć dochodzenie, nie wprowadzając zmian do obowiązującego zobowiązania wnioskodawcy.

E. UJAWNIENIE USTALEŃ

(34) Wnioskodawca i zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zakończyć dochodzenie. Wszystkie strony miały możliwość przedstawienia uwag.

(35) Wnioskodawca stwierdził, że w postępowaniu naruszono jego prawa do obrony i do należytego wysłuchania. W trakcie postępowania wnioskodawca otrzymał możliwość przedkładania wniosków, z której wielokrotnie skorzystał, i miał dostatecznie wiele czasu na przekazanie informacji i dowodów. Kilkakrotnie umożliwiono wnioskodawcy także złożenie wniosku o przesłuchanie. Jego stwierdzenia w tym względzie są zatem nieuzasadnione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu nawozów stałych z zawartością azotanu amonu przekraczającą 80 % masy, obecnie objętych kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 oraz ex 3105 90 91, pochodzących z Rosji, wyprodukowanych przez Joint Stock Company Acron i Joint Stock Company Dorogobuzh, zostaje niniejszym zakończony bez zmiany formy środka.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 września 2010 r.