KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja Komisji 2007/365/WE (²) wymaga od państw członkowskich przyjęcia środków w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się Rhynchophorus ferrugineus (Olivier) (szkodliwego organizmu). Ponadto państwa członkowskie wprowadzają roczne urzędowe badania dotyczące obecności szkodliwego organizmu lub dowodu zarażenia przez szkodliwy organizm roślin z rodziny Palmae na swoich terytoriach oraz powiadamiają Komisję i inne państwom członkowskie o wynikach tych badań.

(2) Roczne urzędowe badania przeprowadzone w państwach członkowskich w 2009 r. wskazują, że szkodliwy organizm poraził również gatunki roślin z rodziny Palmae, których w decyzji 2007/365/WE nie zdefiniowano jako rośliny narażone. W związku z tym konieczne jest włączenie gatunków roślin z rodziny Palmae do wykazu roślin narażonych zawartego w decyzji 2007/365/WE w celu umożliwienia stosowania środków nadzwyczajnych przewidzianych w tej decyzji również do tych gatunków.

(3) Wizyty kontrolne przeprowadzone przez Komisję w państwach członkowskich, w szczególności w 2009 r., wykazały, że wyniki stosowania decyzji 2007/365/WE nie były w pełni zadowalające w odniesieniu do środków, które należy podjąć w przypadku stwierdzenia występowania szkodliwego organizmu. Oprócz ustaleń dokonanych podczas tych wizyt kontrolnych Komisja otrzymała dalsze informacje na temat metod kontroli, zapobiegania rozprzestrzenianiu się i zwalczania szkodliwego organizmu w styczniu 2010 r. od grupy ekspertów utworzonej przez Komisję w celu wspierania jej w tej dziedzinie i złożonej z ekspertów ze wszystkich państw członkowskich, w których występuje szkodliwy organizm, oraz w maju 2010 r. przy okazji międzynarodowej konferencji na temat szkodliwego organizmu, która odbyła się w Hiszpanii. Biorąc pod uwagę wyniki tych wizyt kontrolnych oraz informacje uzyskane w 2010 r., konieczne jest wprowadzenie pewnych zmian do decyzji 2007/365/WE.

(4) Informacje uzyskane w 2009 r. i w 2010 r. sugerują, że ryzyko ewentualnego rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu w wyniku przywozu roślin narażonych z państw trzecich lub z obszarów w państwach trzecich, które nie są wolne od szkodliwego organizmu, nie może, ze względu na nieznaną biologię szkodliwego organizmu, zostać odpowiednio ograniczone za pomocą odpowiednich procedur profilaktycznych. Procedury takie nie zapobiegają w wystarczający sposób rozprzestrzenianiu się szkodliwego organizmu z roślin narażonych, które są porażone, ale nie wykazują żadnych objawów porażenia. Konieczne jest więc umieszczenie roślin narażonych pochodzących z przywozu z tych państw trzecich lub z tych obszarów w państwach trzecich w całkowicie chronionym miejscu w Unii.

(5) W przypadkach, w których szkodliwy organizm pojawia się w danym państwie członkowskim lub w części państwa członkowskiego, gdzie nie był wcześniej znany, zainteresowane państwo członkowskie powinno niezwłocznie, najpóźniej w terminie pięciu dni, powiadomić o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie. W tym celu należy również dopilnować, aby właściwy organ państwa członkowskiego został niezwłocznie o tym poinformowany. W większości przypadków zainteresowane państwo członkowskie powinno następnie ustanowić wyznaczone strefy oraz sporządzić i wdrożyć plan działania. W celu ułatwienia zintegrowanego podejścia do zwalczania organizmu plan działania powinien określać wszystkie środki i uzasadnienie tych środków oraz zawierać opis sytuacji, dane naukowe i kryteria wyboru środków.

(6) W niektórych przypadkach może się jednak zdarzyć, że tylko rośliny należące do jednej przesyłki zostały zidentyfikowane jako porażone w strefie, w której nie odnotowano wcześniej wystąpienia szkodliwego organizmu w promieniu 10 km wokół tych porażonych roślin, że porażenie jest związane z przesyłką niedawno przemieszczoną do tej strefy i że przesyłka została porażona przez szkodliwy organizm już przed przemieszczeniem. W tych przypadkach i tylko, jeżeli nie występuje ryzyko rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu, państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia decyzji o nieustanawianiu wyznaczonej strefy i ograniczeniu środków urzędowych do zniszczenia porażonego materiału, przeprowadzenia wzmożonego programu badań i śledzenia przemieszczeń powiązanego ze zdarzeniem materiału roślinnego.

(7) W celu dostarczenia Komisji i pozostałym państwom członkowskim szczegółowych informacji na temat rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu i urzędowych środków podjętych w celu zapobieżenia temu rozprzestrzenianiu i zwalczania szkodliwego organizmu zainteresowane państwa członkowskie powinny przestawić Komisji roczne urzędowe badania oraz aktualne plany działania i w stosownych przypadkach aktualny wykaz wyznaczonych stref wraz z opisem i lokalizacją tych stref.

(8) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/365/WE.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2007/365/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) »rośliny narażone« oznaczają rośliny, inne niż owoce i nasiona, o średnicy łodygi u podstawy wynoszącej ponad 5 cm, takie jak Areca catechu, Arecastrum romanzoffianum (Cham) Becc, Arenga pinnata, Borassus flabellifer, Brahea armata, Butia capitata, Calamus merillii, Caryota maxima, Caryota cumingii, Chamaerops humilis, Cocos nucifera, Corypha gebanga, Corypha elata, Elaeis guineensis, Howea forsteriana, Jubea chilensis, Livistona australis, Livistona decipiens, Metroxylon sagu, Oreodoxa regia, Phoenix canariensis, Phoenix dactylifera, Phoenix theophrasti, Phoenix sylvestris, Sabal umbraculifera, Trachycarpus fortunei oraz Washingtonia spp.;”;

2) artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

Badania i powiadamianie

1. Państwa członkowskie prowadzą roczne urzędowe badania dotyczące obecności szkodliwego organizmu lub dowodu porażenia przez szkodliwy organizm roślin Palmae na swoim terytorium.

Nie naruszając art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE, o wynikach badań powiadamia się Komisję i inne państwa członkowskie do dnia 28 lutego każdego roku. W państwach członkowskich, w których szkodliwy organizm jest obecny, do powiadomienia należy dołączyć:

a) aktualną wersję planów działania przyjętych zgodnie z art. 6 ust. 1;

b) aktualny wykaz wyznaczonych stref ustanowionych zgodnie z art. 6 ust. 1, zawierający zaktualizowane informacje dotyczące ich opisu i lokalizacji (w tym mapy).

2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego były niezwłocznie powiadamiane o podejrzeniu obecności lub o faktycznej obecności szkodliwego organizmu w strefie znajdującej się na ich terytorium.

3. Nie naruszając art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE, państwa członkowskie powiadamiają w każdym przypadku na piśmie najpóźniej w terminie pięciu dni Komisję i pozostałe państwa członkowskie o faktycznej obecności szkodliwego organizmu w strefie znajdującej się na ich terytorium, na którym nie odnotowano wcześniej obecności tego organizmu.”;

3) artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Środki zwalczania szkodliwego organizmu, wyznaczone strefy i plany działania

1. Jeżeli wyniki badań, o których mowa w art. 5 ust. 1, powiadomienia, o których mowa w art. 5 ust. 2, lub informacje pochodzące z jakiegokolwiek innego źródła stanowią dowód obecności szkodliwego organizmu na terytorium państwa członkowskiego, dane państwo członkowskie niezwłocznie:

a) określa wyznaczone strefy zgodnie z pkt 1 załącznika II;

b) sporządza i wdraża plan działania w wyznaczonej strefie zgodnie z pkt 3 załącznika II, łącznie ze środkami urzędowymi zgodnie z pkt 2 załącznika II.

2. Gdy państwo członkowskie określa wyznaczoną strefę oraz sporządza plan działania zgodnie z ust. 1, powiadamia o nich Komisję i pozostałe państwa członkowskie w terminie jednego miesiąca od powiadomienia dokonanego zgodnie z art. 5 ust. 3. Powiadomienie to zawiera opis przedmiotowej wyznaczonej strefy, mapę i odnośny plan działania.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, by plan działania i środki techniczne, o których mowa w ust. 1 lit. b), zostały wdrożone przez posiadających kwalifikacje techniczne i należycie upoważnionych urzędników państwowych lub posiadające kwalifikacje jednostki lub podmioty, lub przynajmniej pod nadzorem właściwych organów urzędowych.

4. Państwa członkowskie mogą nie zastosować się do obowiązku określenia wyznaczonej strefy, o którym mowa w ust. 1 lit. a), jeżeli badania, o których mowa w art. 5 ust. 1, powiadomienia, o których mowa w art. 5 ust. 2, lub informacje pochodzące z jakiegokolwiek innego źródła stanowią dowód, że:

a) tylko rośliny należące do jednej przesyłki narażonych roślin zostały zidentyfikowane jako porażone w strefie o promieniu 10 km wokół tych porażonych roślin, w której nie odnotowano wcześniej wystąpienia szkodliwego organizmu;

b) przesyłka została wprowadzona do przedmiotowej strefy mniej niż 5 miesięcy wcześniej i została porażona już przed wprowadzeniem; oraz

c) biorąc pod uwagę podstawy naukowe, biologię szkodliwego organizmu, stopień porażenia, porę roku oraz szczegółowe rozmieszczenie roślin narażonych w danym państwie członkowskim, nie wystąpiło ryzyko rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu od momentu wprowadzenia porażonej przesyłek do strefy.

W takich przypadkach państwa członkowskie ustanawiają plan działania zgodnie z pkt 3 załącznika II, ale mogą zdecydować się nie określać wyznaczonej strefy i ograniczyć środki urzędowe, o których mowa w pkt 3 załącznika II, do zniszczenia porażonego materiału, przeprowadzenia zintensyfikowanego programu badań w strefie co najmniej 10 km wokół porażenia i śledzenia pochodzenia powiązanego materiału roślinnego.”;

4) w załącznikach do decyzji 2007/365/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2010 r.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach do decyzji 2007/365/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w załączniku I pkt 2 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d) w przypadku przywozu zgodnie z pkt 1 lit. c) niniejszego załącznika, były uprawiane od ich wprowadzenia do Unii w miejscu produkcji w danym państwie członkowskim przez przynajmniej rok przed przeniesieniem, w którym to okresie:

(i) rośliny narażone znajdowały się w miejscu całkowicie chronionym przed wprowadzeniem lub rozprzestrzenianiem się szkodliwego organizmu; oraz

(ii) nie zaobserwowano żadnych objawów występowania szkodliwego organizmu podczas urzędowych inspekcji przeprowadzanych przynajmniej raz na trzy miesiące.”;

2) w załączniku II pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środki urzędowe w wyznaczonych strefach

Środki urzędowe, które należy wprowadzić w wyznaczonych strefach i o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b), obejmują:

a) odpowiednie środki mające na celu zwalczenie szkodliwego organizmu, w tym:

(i) zniszczenie lub w stosownych przypadkach całkowita pielęgnacja mechaniczna porażonych roślin narażonych;

(ii) środki mające na celu zapobieżenie rozprzestrzenianiu się szkodliwego organizmu w trakcie czynności w zakresie niszczenia i uzdatniania poprzez zastosowanie zabiegów chemicznych w bezpośrednim sąsiedztwie;

(iii) odpowiednie zabiegi na porażonych roślinach narażonych;

(iv) w stosownych przypadkach masowe pułapki oparte na feromonach w porażonej strefie;

(v) w stosownych przypadkach zastąpienie roślin narażonych roślinami nienarażonymi;

(vi) wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczenia szkodliwego organizmu;

b) środki wzmożonego monitorowania obecności szkodliwego organizmu poprzez odpowiednie kontrole i metody, w tym pułapki oparte na feromonach przynajmniej w porażonych strefach;

c) w stosownych przypadkach specjalne środki w celu zaradzenia szczególnym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią wdrożenie środków, w szczególności problemy związane z dostępnością i odpowiednią likwidacją wszystkich roślin narażonych, porażonych lub u których podejrzewa się porażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność, osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne.

3. Sporządzenie i wdrożenie planów działania

Plan działania, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. b), zawiera szczegółowy opis środków urzędowych podjętych lub planowanych przez zainteresowane państwa członkowskie w celu zwalczenia szkodliwego organizmu. Określa się w nim okres wdrażania każdego z tych środków. Plan działania uwzględnia międzynarodowe standardy środków fitosanitarnych nr 9 (*) i opiera się na zintegrowanym podejściu zgodnie z zasadami określonymi w międzynarodowych standardach środków fitosanitarnych nr 14 (**).

W wyznaczonych strefach, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), dla których wyniki rocznych badań z co najmniej trzech lat wskazują, że zwalczenie szkodliwego organizmu w ciągu jednego dodatkowego roku nie jest możliwie, plan działania i jego wdrożenie koncentrują się w pierwszej kolejności na zapobieganiu rozprzestrzenianiu się i ograniczaniu szkodliwego organizmu w porażonej strefie, natomiast zwalczenie pozostaje celem długoterminowym.

Plan działania obejmuje przynajmniej środki urzędowe, o których mowa w pkt 2. W odniesieniu do pkt 2 lit. a) w planie działania uwzględnia się wszystkie środki wymienione w pkt 2 lit. a) oraz podaje się uzasadnienie środków wybranych do wdrożenia wraz z opisem sytuacji, danymi naukowymi i kryteriami wyboru środków.

__________

(*) Wytyczne dotyczące programów eliminowania organizmów szkodliwych – norma referencyjna ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.

(**) Stosowanie zintegrowanych środków w systemowych podejściach do zarządzania zagrożeniem organizmem szkodliwym – norma referencyjna ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.”