RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/127/WPZiB z dnia 1 marca 2010 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Erytrei (¹), przyjętą zgodnie z tytułem V rozdział 2 Traktatu o Unii Europejskiej,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/127/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Erytrei oraz wdrażającą rezolucję Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 1907 (2009). W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/414/WPZiB zmieniającą decyzję 2010/127/WPZiB w celu ustanowienia procedury służącej wprowadzaniu zmian i dokonywaniu przeglądu wykazu osób i podmiotów wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („Radę Bezpieczeństwa”) lub przez odpowiedni Komitet Sankcji działający w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych („Komitet Sankcji”).

(2) Środki ograniczające skierowane przeciwko Erytrei obejmują zakaz świadczenia pomocy technicznej, szkoleniowej, finansowej i innej pomocy związanej z działaniami wojskowymi, jak również zakaz starania się o pomoc techniczną, szkoleniową, finansową lub inną świadczoną przez Erytreę lub otrzymywania takiej pomocy.

(3) Decyzja 2010/127/WPZiB przewiduje także inspekcję niektórych ładunków wysyłanych do Erytrei i przysyłanych z Erytrei oraz – w przypadku statków powietrznych i jednostek pływających – obowiązek przedstawienia przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem dodatkowej informacji o towarach przywożonych do Unii lub z niej wywożonych. Informacje te powinny być dostarczone zgodnie z przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych, ustanowionymi w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/1992 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (²).

(4) Decyzja nr 2010/127/WPZiB przewiduje ponadto finansowe środki ograniczające wobec osób i podmiotów wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa lub przez właściwy Komitet Sankcji, jak również zakaz dostarczania, sprzedaży lub przekazywania broni i sprzętu wojskowego tym wskazanym osobom i podmiotom, a także zakaz świadczenia pomocy i usług związanych z taką bronią lub takim sprzętem. Te środki ograniczające należy nałożyć na osoby fizyczne i podmioty, między innymi na erytrejskie kierownictwo polityczne i wojskowe, podmioty rządowe i okołopaństwowe, jak również na podmioty będące własnością prywatną obywateli erytrejskich mieszkających na terytorium Erytrei lub poza nim, które wskazała ONZ, ze względu na to, że: naruszają embargo na przywóz broni wprowadzone rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1907 (2009); niosą z Erytrei wsparcie uzbrojonym ugrupowaniom opozycyjnym, które dążą do destabilizacji regionu; utrudniają wdrożenie rezolucji RB ONZ nr 1862 (2009) w sprawie Dżibuti; goszczą, finansują, wspomagają, popierają, organizują, szkolą lub podburzają osoby lub grupy, które mają popełniać akty przemocy lub terroryzmu przeciwko innym państwom w regionie lub ich obywatelom; lub utrudniają śledztwa lub prace prowadzone przez grupę monitorującą utworzoną przez Radę Bezpieczeństwa.

(5) Środki te objęte są zakresem zastosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędne są przepisy na poziomie unijnym, które zapewnią w szczególności jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(6) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza prawo do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawo własności i prawo do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(7) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(8) Uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę, w związku ze specyficznym, związanym z sytuacją w Erytrei, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji 2010/127/WPZiB.

(9) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna zawierać wymóg przekazywania wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, tak aby dać im możliwość przedstawienia uwag. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(10) Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej w Unii, nazwiska i inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których fundusze i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (³) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁴).

(11) Państwa członkowskie powinny określić sankcje mające zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające.

(12) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie natychmiast,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną; może przyjmować takie formy jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy i umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje także pomoc udzielaną w formie ustnej;

b) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju korzyści ekonomiczne, w tym między innymi (lecz nie wyłącznie):

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i instrumenty dłużne, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

c) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym również zarządzanie portfelem;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi – lecz nie wyłącznie – poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążanie ich hipoteką;

f) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa nr 751 (1992) i nr 1907 (2009) w odniesieniu do Somalii i Erytrei;

g) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na warunkach ustalonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

1. Zakazuje się:

a) świadczenia pomocy technicznej związanej z działalnością wojskową oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem broni i wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁵) („wspólny wykaz uzbrojenia UE”), bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom w Erytrei lub do użytku w tym kraju;

b) świadczenia pomocy finansowej lub zapewniania finansowania związanego z działalnością wojskową, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu broni i wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, albo udzielania powiązanej pomocy technicznej i usług pośrednictwa, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom w Erytrei lub do użytku w tym kraju;

c) uzyskiwania pomocy technicznej związanej z działalnością wojskową oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem broni i wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, bezpośrednio lub pośrednio, od jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Erytrei;

d) uzyskiwania pomocy finansowej lub finansowania związanego z działalnością wojskową, w tym w szczególności uzyskiwania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu broni i wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, lub na potrzeby powiązanej pomocy technicznej i usług pośrednictwa, bezpośrednio lub pośrednio, od jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Erytrei;

e) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a), b), c) i d).

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1 lit. b) i d), nie powodują żadnego rodzaju odpowiedzialności odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć te zakazy.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania do udzielania pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej, związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym służącym wyłącznie celom humanitarnym lub ochronnym, zatwierdzonych wcześniej przez Komitet Sankcji.

4. Ust. 1 nie ma zastosowania do udzielania pomocy technicznej, finansowania i pomocy finansowej, związanych z odzieżą ochronną, w tym kamizelkami kuloodpornymi i hełmami wojskowymi, wywożonymi czasowo do Erytrei wyłącznie do użytku osobistego personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji wspierających rozwój oraz personelu pomocniczego.

Artykuł 3

1. Aby zapewnić ścisłe wprowadzenie w życie art. 1 decyzji nr 2010/127/WPZiB, do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych na pokładach towarowych statków powietrznych i statków handlowych, przewożących ładunki z Erytrei i do tego kraju, stosuje się obowiązek przedstawienia przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/ odpłynięciem informacji, które należy przekazać właściwym organom danego państwa członkowskiego.

2. Zasady dotyczące obowiązku dostarczania informacji przed przybyciem lub przed odlotem/odpłynięciem statków powietrznych i jednostek pływających, w szczególności terminy, jakich należy dotrzymać i dane, jakie należy dostarczyć, odpowiadają zasadom określonym w odnośnych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych, ustanowionych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶).

3. Ponadto osoby, które przywożą towary lub które przyjmują odpowiedzialność za przewóz towarów na pokładach towarowych statków powietrznych i statków handlowych, przewożących ładunki z Erytrei i do tego kraju, lub ich pełnomocnicy, deklarują, czy towary te są obje wspólnym wykazem uzbrojenia UE.

4. Do dnia 31 grudnia 2010 r. przywozowe i wywozowe deklaracje skrócone, a także wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być przedstawiane na piśmie przy użyciu dokumentów handlowych, portowych lub transportowych, pod warunkiem że dokumenty te zawierają niezbędne dane.

5. Począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r. wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w formie pisemnej lub w deklaracjach skróconych, odpowiednio przywozowych i wywozowych.

Artykuł 4

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, w faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. Zakazuje się świadomego i celowego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie powoduje żadnego rodzaju odpowiedzialności odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

5. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 15 i pkt 18 lit. b) rezolucji RB ONZ nr 1907 (2009).

6. W załączniku I przedstawione są powody umieszczenia w wykazie znajdujących się w nim osób, podmiotów i organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

7. W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych, informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 4, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić – na warunkach, które uznają za stosowne – aby niektóre zamrożone środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostały uwolnione lub udostępnione, po ustaleniu, że środki lub zasoby, o których mowa, są:

a) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I oraz zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, leki, leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o takim ustaleniu i swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od dnia takiego powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 4, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tych ustaleniach oraz że zostały one zatwierdzone przez ten Komitet.

3. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 4, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu zastawowi ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 4, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

1. Art. 4 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych narosłych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a) odsetek i innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem wskazania przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 4,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają przepisom art. 4 ust. 1.

2. Art. 4 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazywanymi im na rachunek umieszczonych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 8

1. Zakazuje się:

a) udzielania pomocy technicznej związanej z działalnością wojskową oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem broni oraz wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, wymienionym w załączniku I;

b) świadczenia pomocy finansowej lub zapewniania finansowania związanego z działalnością wojskową, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu broni i wszelkiego rodzaju powiązanych materiałów ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, lub udzielania powiązanej pomocy technicznej i usług pośrednictwa, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, wymienionym w załączniku I.

2. Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 lit. b), nie powoduje żadnego rodzaju odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powodują żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej lub podmiotu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 10

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy są zobowiązane:

a) przekazywać natychmiast wszelkie informacje, które ułatwiłyby dostosowanie się do przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 4, wymienionym w załączniku II właściwym organom państw członkowskich, w których wspomniane osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem wykorzystane są jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 11

Komisja i państwa członkowskie natychmiast informują się wzajemnie o środkach przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają między sobą wszelkie inne stosowne dostępne im informacje w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje w odniesieniu do problemów dotyczących naruszeń i trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada przekazuje swoją decyzję i uzasadnienie umieszczenia w wykazie danej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

3. W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 13

Komisję upoważnia się do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych jej przez państwa członkowskie.

Artykuł 14

1. Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i przyjmują wszelkie środki niezbędne dla zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach w adresach ich stron internetowych wymienionych w załączniku II, zanim takie zmiany zostaną wprowadzone.

2. Niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym podają dane umożliwiające kontakt z tymi właściwymi organami; powiadamiają także niezwłocznie Komisję o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji Europejskiej na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 16

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub jednostek pływających podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lipca 2010 r.

ZAŁĄCZNIK I

Osoby fizyczne i prawne oraz podmioty i organy, o których mowa w art. 4, 5, 6, 7, 8 oraz 12