RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 3,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Obowiązujące środki

(1) W rozporządzeniu (WE) nr 452/2007 (²) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz desek do prasowania pochodzących między innymi z Ukrainy. Środek przyjął formę cła ad valorem o stawce w wysokości 9,9 %.

1.2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(2) W sierpniu 2008 r. do Komisji wpłynął wniosek o przeprowadzenie częściowego przeglądu okresowego na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego („przegląd okresowy”). Wniosek uzupełniono w grudniu 2008 r. Wniosek, którego zakres ograniczono do zbadania dumpingu, został złożony przez Eurogold Industries Ltd. („wnioskodawca” lub „EGI”), producenta eksportującego z Ukrainy. Wnioskodawca współpracował podczas dochodzenia, które doprowadziło do ustaleń i wniosków zawartych w rozporządzeniu pierwotnym („dochodzenie pierwotne”). Cło antydumpingowe mające zastosowanie do wnioskodawcy, który jest jedynym znanym producentem eksportującym produkt objęty postępowaniem z Ukrainy, wynosi 9,9 %.

(3) We wniosku wnioskodawca argumentował, że okoliczności, na podstawie których wprowadzono środki, uległy zmianie i że są to zmiany o trwałym charakterze. Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie świadczące o tym, iż utrzymywanie środka na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne w celu zrównoważenia skutków dumpingu.

1.3. Rozpoczęcie przeglądu

(4) Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu okresowego, Komisja postanowiła wszcząć częściowy przegląd okresowy zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, w zakresie ograniczonym do zbadania dumpingu w odniesieniu do EGI. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w dniu 9 kwietnia 2009 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (³) („zawiadomienie o wszczęciu”) i rozpoczęła dochodzenie.

1.4. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny

(5) Produkt objęty przeglądem okresowym jest taki sam jak w dochodzeniu pierwotnym, tj. są to deski do prasowania wolno stojące lub nie, z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch albo bez tych funkcji, w tym również rękawniki, a także podstawowe części tych desek, tj. nogi, blaty i podstawy do żelazka pochodzące z Ukrainy, obecnie objęte kodami CN ex 3924 90 00, ex 4421 90 98, ex 7323 93 90, ex 7323 99 91, ex 7323 99 99, ex 8516 79 70 i ex 8516 90 00.

(6) Produkt wytwarzany i sprzedawany na Ukrainie, a także produkt wywożony do Unii mają takie same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz zastosowanie, dlatego też uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

1.5. Zainteresowane strony

(7) Komisja oficjalnie powiadomiła przemysł unijny, wnioskodawcę oraz władze kraju wywozu o wszczęciu przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie opinii na piśmie i ustnie.

(8) Komisja przesłała wnioskodawcy kwestionariusz i otrzymała odpowiedź w ustalonym terminie. Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do określenia dumpingu oraz przeprowadziła wizytę weryfikacyjną na terenie przedsiębiorstwa wnioskodawcy:

— Eurogold Industries Ltd., Żytomierz, Ukraina,

— oraz przedsiębiorstwa powiązanego Eurogold Service Zumbühl & Co., Zug w Szwajcarii („EGS”).

1.6. Okres objęty dochodzeniem

(9) Dochodzenie objęło okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”).

2. WYNIKI DOCHODZENIA

2.1. Wartość normalna

(10) W celu ustalenia wartości normalnej ustalono najpierw, czy całkowita wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem dokonanej przez EGI na rynku krajowym na rzecz klientów niezależnych była reprezentatywna w porównaniu z całkowitą wielkością jego sprzedaży eksportowej do Unii. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, gdy całkowita wielkość sprzedaży krajowej wynosi co najmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży produktu objętego postępowaniem do Unii. Stwierdzono, że łączna sprzedaż produktu objętego postępowaniem dokonana przez EGI na rynku krajowym była reprezentatywna.

(11) W odniesieniu do każdego typu produktu sprzedawanego przez EGI na rynku krajowym i uznanego za bezpośrednio porównywalny z typem produktu sprzedawanym na wywóz do Unii ustalono, czy sprzedaż krajowa była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajowa danego typu produktu uznawana była za wystarczająco reprezentatywną, jeśli całkowita wielkość sprzedaży danego typu produktu na rzecz klientów niezależnych dokonana na rynku krajowym w OD była równa co najmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży porównywalnego typu produktu wywożonego do Unii.

(12) Zbadano również, czy sprzedaż krajowa każdego typu produktu może być rozpatrywana jako sprzedaż dokonana w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W tym celu ustalono odsetek sprzedaży krajowej z zyskiem każdego wywożonego typu produktu objętego postępowaniem dokonanej na rzecz niezależnych klientów na rynku krajowym w OD.

(13) W odniesieniu do tych typów produktu, w których przypadku ponad 80 % wielkości sprzedaży danego typu produktu na rynku krajowym zostało zrealizowane powyżej kosztów, a średnia ważona cena sprzedaży danego typu była równa lub wyższa od jednostkowego kosztu produkcji, wartość normalna dla każdego typu produktu została wyliczona jako średnia ważona rzeczywistych cen krajowych całej sprzedaży rozpatrywanego typu, niezależnie od tego czy była to sprzedaż z zyskiem, czy nie.

(14) W przypadkach, gdy wielkość sprzedaży typu produktu z zyskiem stanowiła 80 % lub mniej całkowitej wielkości sprzedaży danego typu, lub gdy średnia ważona ceny danego typu była niższa niż jednostkowy koszt produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona ceny w wyłącznie krajowej sprzedaży z zyskiem dla danego typu w OD.

(15) W każdym przypadku, gdy ceny krajowe określonego typu produktu sprzedawanego przez EGI nie mogły być zastosowane w celu ustalenia wartości normalnej, wartość normalna została skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(16) W celu skonstruowania wartości normalnej na mocy art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, kwoty poniesionych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków zostały ustalone, na mocy art. 2 ust. 6 akapit pierwszy rozporządzenia podstawowego, w oparciu o faktyczne dane dotyczące produkcji i sprzedaży produktu podobnego, w zwykłym obrocie handlowym, dokonanych przez EGI.

(17) Po ujawnieniu ustaleń, EGI stwierdziło, że stopa procentowa odpowiadająca kosztom sprzedaży, kosztom ogólnym i administracyjnym zastosowana przy konstruowaniu wartości normalnej nie odpowiadała stopie procentowej dotyczącej sprzedaży na rynku krajowym dokonanej w zwykłym obrocie handlowym i że w wyniku tego pewne konstruowane wartości normalne były zawyżone pod tym względem.

(18) Zastrzeżenie to zostało zbadane, ustalono jednak, że jest bezpodstawne, ponieważ zastosowana stopa procentowa odpowiadająca kosztom sprzedaży, kosztom ogólnym i administracyjnym jest taka sama jak stopa procentowa uwzględniona dla sprzedaży krajowej i pozostaje niezmienna bez względu na to czy sprzedaży krajowej dokonuje się w zwykłym obrocie handlowym, czy też nie, ponieważ wyrażona jest w postaci wartości procentowej obrotu. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

2.2. Cena eksportowa

(19) EGI dokonywało sprzedaży eksportowej do Unii bezpośrednio niezależnym klientom lub poprzez przedsiębiorstwo powiązane EGS, zlokalizowane w Szwajcarii.

(20) W przypadku gdy sprzedaż eksportowa do Unii była dokonywana bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów w Unii, ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie cen zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(21) W przypadku gdy sprzedaż eksportowa do Unii była dokonywana przez przedsiębiorstwo powiązane EGS, które pełniło również wszelkie funkcje w zakresie przywozu w odniesieniu do towarów wprowadzanych do swobodnego obrotu w Unii, tj. importera powiązanego, cena eksportowa była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, na podstawie cen pierwszej odsprzedaży przywożonych produktów niezależnemu nabywcy. W tym celu dokonano dostosowań, aby uwzględnić wszystkie koszty poniesione między przywozem a odsprzedażą, a także zyski, aby ustalić wiarygodną cenę eksportową. W tym celu, wobec braku nowych informacji od niezależnych importerów co do zysków, wykorzystano tą samą wartość procentową zysku, którą zastosowano w dochodzeniu pierwotnym.

(22) EGI twierdziło, na mocy art. 11 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, że jeśli cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, nie należy odliczać uiszczonego cła antydumpingowego jako koszt, ponieważ, jak utrzymywano, zostało ono odpowiednio uwzględnione w cenach odsprzedaży.

(23) W związku z tym zbadano dowody na poparcie tego zastrzeżenia, na które składało się kilka obliczeń cen sprzedaży. Jednakże przedstawione obliczenia dotyczyły tylko niektórych typów produktów sprzedawanych w OD i wykazały, że cena sprzedaży nie uwzględniała w pełni cła antydumpingowego we wszystkich przypadkach. W związku z powyższym przedstawione dowody nie zostały uznane za przekonujące w sprawie tego, czy ceny odsprzedaży uwzględniały cło antydumpingowe. Zastrzeżenie zatem zostało odrzucone, a przy ustalaniu ceny sprzedaży eksportowej dotyczącej sprzedaży do Unii dokonywanej poprzez EGS zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego cło antydumpingowe odliczono jako koszt.

(24) Po ujawnieniu ustaleń, EGI powtórzyło swoje zastrzeżenie. Jednakże nie przedstawiono żadnych nowych dowodów lub argumentów na poparcie tego zastrzeżenia. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

2.3. Porównanie

(25) Wartość normalną i cenę eksportową porównywano na podstawie ceny ex–works. Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną i ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, koszty transportu, opakowań, kredytów i prowizji, tam gdzie było to zasadne, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

(26) Po ujawnieniu ustaleń pojawił się błąd rachunkowy dotyczący niepoprawnego przeliczenia waluty w przypadku niektórych dostosowań dotyczących kosztów opakowań. Dokonano jego korekty i ponownie obliczono odpowiednio margines dumpingu.

(27) Także po ujawnieniu ustaleń, EGI stwierdziło, że przy konstruowaniu wartości normalnej dostosowania zgłoszone w odniesieniu do sprzedaży na rynku krajowym, której nie dokonuje się w zwykłym obrocie handlowym, nie powinny zostać uwzględnione oraz że wobec braku innej sprzedaży danego rodzaju produktu należy zastosować średnie dostosowania dla sprzedaży pozostałych rodzajów produktu dokonywanej w zwykłym obrocie handlowym, ponieważ tylko w przypadku takiej sprzedaży odzwierciedlone zostały koszty związane ze sprzedażą oraz koszty ogólne i administracyjne wykorzystywane w celu konstruowania wartości normalnej.

(28) Powyższe zastrzeżenie zostało zbadane, lecz nie zaakceptowano go, ponieważ dostosowania mają zastosowanie jedynie do celów porównawczych oraz w zwykłych warunkach odzwierciedlają rzeczywiste koszty właściwe dla poszczególnych transakcji. Stanowią one więc element obiektywny i w związku z tym nie zależą od tego, czy sprzedaży dokonuje się ostatecznie w zwykłym obrocie handlowym, czy też nie.

(29) Ponadto podczas badania powyższego zastrzeżenia stwierdzono, że niepoprawne dostosowania zastosowano przy konstruowaniu wartości normalnej w przypadku tych rodzajów produktu, co do których nie dokonano żadnej sprzedaży krajowej. Korekty dokonano poprzez zastosowanie ogólnych średnich dostosowań w odniesieniu do całej sprzedaży krajowej, a obliczenia odpowiednio zmieniono. EGI stwierdziło, że należy uwzględnić dostosowanie o koszty kredytów dla tych rodzajów produktu, jako że koszty kredytu ujęte były w kosztach sprzedaży oraz kosztach ogólnych i administracyjnych, które wykorzystano do skonstruowania wartości normalnej. Stwierdzenie to odrzucono, ponieważ wymienione rodzaju produktu nigdy nie były faktycznie sprzedawane na rynku krajowym i, w związku z tym, brak jest dowodów na jakiekolwiek odroczenia w płatnościach. W tym kontekście należy zauważyć, że dostosowanie o koszty kredytów nie opiera się na rzeczywistych warunkach i kosztach, lecz na kosztach alternatywnych wynikających z warunków płatności uzgodnionych w momencie sprzedaży.

2.4. Margines dumpingu

(30) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego średnią ważoną wartość normalną ze względu na typ porównano ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiadającego typu produktu objętego postępowaniem. Porównanie to wykazało istnienie dumpingu.

(31) Ustalony margines dumpingu dla EGI, wyrażony jako wartość procentowa ceny netto na granicy Unii przed ocleniem, wynosi 7,0 %.

(32) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego zbadano również, czy można uznać z dużą dozą pewności, że ustalenia mają charakter trwały.

(33) Reorganizacja struktury kanałów sprzedaży wnioskodawcy i jego przedsiębiorstwa powiązanego jest obecnie dobrze ugruntowana dla większej części sprzedaży i można ją uznać za długotrwałą. Zatem jest mało prawdopodobne, aby okoliczności, które prowadziły do wszczęcia przeglądu okresowego, uległy zmianie w najbliższej przyszłości w sposób, który wpłynąłby na jego ustalenia. Co więcej, w trakcie dochodzenia nie pojawiły się żadne dowody, które wskazywałby, że nowe okoliczności nie są trwałe. Stwierdza się zatem, iż zmiana okoliczności ma trwały charakter.

3. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(34) W dochodzeniu pierwotnym uznano EGI za jedynego ukraińskiego producenta desek do prasowania. Metodyka zastosowana do określenia marginesu dumpingu dla EGI została zatem użyta do ustalenia marginesu dumpingu dla każdego innego ukraińskiego producenta eksportującego produkt objęty postępowaniem.

(35) W rezultacie, w świetle wyników dochodzenia przeglądowego, uznaje się za stosowne zmienić stawkę cła antydumpingowego stosowaną do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Ukrainy na 7,0 %.

(36) Zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których proponuje się zmienić rozporządzenie Rady (WE) nr 452/2007 nakładające cło antydumpingowe na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego między innymi z Ukrainy, oraz umożliwiono tym stronom zgłoszenie uwag. Uwagi stron zostały odpowiednio rozpatrzone i uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Pozycja dotycząca wszystkich przedsiębiorstw na Ukrainie w tabeli w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 452/2007 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 29 czerwca 2010 r.