RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Środki tymczasowe

(1) W dniu 30 października 2006 r., rozporządzeniem (WE) nr 1620/2006 (²) („rozporządzenie tymczasowe”), Komisja nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Wspólnoty desek do prasowania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Ukrainy („kraje, których dotyczy postępowanie”). Rozporządzenie to weszło w życie dnia 1 listopada 2006 r.

(2) Należy przypomnieć, że dochodzenie w sprawie dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. („okres objęty dochodzeniem” albo „OD”). Badanie trendów istotnych dla przeprowadzenia analizy szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do końca OD („okres badany”).

2. Dalsze postępowanie

(3) Po nałożeniu cła antydumpingowego na przywóz desek do prasowania z krajów, których dotyczy postępowanie, wszystkie strony zostały powiadomione o istotnych faktach i wnioskach, na których oparte było rozporządzenie tymczasowe („informacja o tymczasowych ustaleniach”). Wszystkim stronom przyznano okres, w którym mogły przedstawić, pisemnie lub ustnie, uwagi związane z przedstawieniem tych informacji.

(4) Niektóre zainteresowane strony przedłożyły uwagi na piśmie. Stronom, które o to wystąpiły, umożliwiono także wypowiedzenie się w formie ustnej. Komisja prowadziła dalsze poszukiwania i weryfikację informacji, które uznawała za niezbędne dla ostatecznych ustaleń.

(5) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego i ostateczny pobór kwot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego („informacje o ostatecznych ustaleniach”). Ustalono również okres, w którym zainteresowane strony mogły przedstawić uwagi związane z przedstawieniem tych informacji. Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone, a w stosownych przypadkach ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(6) Należy przypomnieć, że, jak określono w motywie 12 rozporządzenia tymczasowego, produktem objętym niniejszym postępowaniem są deski do prasowania, wolno stojące lub nie, z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch lub bez tych funkcji, w tym również rękawniki, a także podstawowe części tych desek, tj. nogi, blaty i podstawy do żelazka, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej i Ukrainy („produkt objęty postępowaniem”).

(7) Jedna ze stron utrzymywała, że deski do prasowania z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch powinny zostać wyłączone z zakresu środków, ponieważ modele takie w sprzedaży detalicznej mają cenę minimum 200 EUR, podczas gdy średnia cena detaliczna deski do prasowania wynosi 35 EUR. Wysuwano również argument, że wspomniane modele są często sprzedawane konsumentom w pakietach łącznie z żelazkami parowymi; średnia cena detaliczna takiego zestawu wynosi około 500 EUR. W odniesieniu do ceny należy pamiętać, że ceny same w sobie, a w szczególności ceny detaliczne, nie są czynnikiem branym pod uwagę przy ocenianiu, czy dane typy (modele) produktów powinny być uważane w kontekście postępowania antydumpingowego za jeden produkt. Istotne są w tym kontekście podstawowe cechy fizyczne i zastosowania; w tym rozumieniu takie typy produktów są uznawane za podobne do modeli z blatem niewyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie. Co się tyczy detalicznej sprzedaży desek do prasowania wraz z żelazkami lub żelazkami parowymi, w toku dochodzenia ustalono, że taka metoda sprzedaży detalicznej bywa stosowana w odniesieniu do wszystkich typów desek do prasowania, a w każdym razie różnica cen różnych kombinacji nie może być podstawą wyłączenia któregokolwiek typu desek do prasowania z zakresu produktów objętych niniejszym postępowaniem.

(8) Ta sama strona twierdziła ponadto, że podstawowe części desek do prasowania nie powinny być objęte zakresem środków, ponieważ rzekomo we Wspólnocie nie istnieje rynek na te części, a w Chińskiej Republice Ludowej („ChRL”) ani na Ukrainie nie ma podmiotów produkujących je. Argument ten, który sam w sobie nie jest decydujący w kontekście definicji produktu, w żadnym razie nie został potwierdzony w toku dochodzenia. Stwierdzono w istocie, że istnieje rynek podstawowych części desek do prasowania, a także, że co najmniej dwóch znanych chińskich producentów desek do prasowania prowadzi wywóz ich podstawowych części do Wspólnoty.

(9) W świetle powyższego stwierdza się, że wszystkie rodzaje desek do prasowania oraz ich podstawowe części, o których mowa w motywie 6 powyżej, mają te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne i tych samych użytkowników końcowych oraz że konkurują one między sobą na rynku wspólnotowym. Na tej podstawie motywy 12 i 13 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Produkt podobny

(10) Wobec braku uwag, motyw 14 rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

(11) W świetle powyższego stwierdza się ostatecznie, że, zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, produkt objęty dochodzeniem oraz deski do prasowania, wolno stojące lub nie, z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch lub bez tych funkcji, w tym również rękawniki, a także podstawowe części tych desek, produkowane i sprzedawane w kraju analogicznym – Turcji, a także te, które są produkowane przez przemysł wspólnotowy i sprzedawane na rynku wspólnotowym, są produktami podobnymi.

C. DUMPING

1. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”)

(12) Po nałożeniu środków tymczasowych jeden ze współpracujących producentów eksportujących z ChRL twierdził, że powinien być mu przyznany status podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych („MET”). Przedsiębiorstwo to utrzymywało, że stosowane praktyki w zakresie księgowości, o których mowa w motywie 25 rozporządzenia tymczasowego, które były podstawą do odrzucenia wniosków pięciu chińskich producentów eksportujących o przyznanie MET (w przypadku trzech wniosków była to jedyna przyczyna ich odrzucenia), nie były na tyle znaczące, aby wpłynąć na rzetelność prowadzonych rachunków, które były w istocie kompletne, a także nie miały wpływu na ustalenie marginesów dumpingu.

(13) W związku z tym należy zauważyć, że po przeprowadzeniu wizyty weryfikacyjnej na miejscu ustalono, że wyżej wymienione praktyki w zakresie księgowości stosowane przez to przedsiębiorstwo wyraźnie naruszają Międzynarodowe Standardy Rachunkowości („MSR”), mianowicie MSR nr 1, i nie mogą być uznane za nieistotne. Nie przedłożono żadnych dowodów, które mogłyby wpłynąć na zmianę ustaleń wskazanych w motywie 25 rozporządzenia tymczasowego.

(14) Wobec braku innych istotnych i uzasadnionych uwag, motywy od 15 do 28 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Traktowanie indywidualne

(15) Wobec braku jakichkolwiek uwag, motywy od 29 do 34 rozporządzenia tymczasowego dotyczące traktowania indywidualnego zostają niniejszym potwierdzone.

3. Wartość normalna

3.1. Kraj analogiczny

(16) Wobec braku uwag dotyczących wyboru Turcji jako kraju analogicznego, motywy od 35 do 40 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

3.2. Określenie wartości normalnej dla producentów eksportujących, którym przyznano MET

(17) Należy przypomnieć, że ustalenie wartości normalnej dla jednego chińskiego i jedynego ukraińskiego producenta eksportującego, którym przyznano MET, opierało się na przedłożonych przez te przedsiębiorstwa danych dotyczących sprzedaży krajowej i kosztów produkcji. Dane te zostały zweryfikowane na terenie przedsiębiorstw objętych postępowaniem.

(18) Należy ponadto przypomnieć, że chiński producent eksportujący oraz ukraiński producent eksportujący, którym przyznano MET, nie prowadzili wystarczająco reprezentatywnej sprzedaży krajowej, przez co wartość normalna została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, tzn. została skonstruowana poprzez dodanie do kosztów produkcji zasadnej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych („SG&A”) oraz zasadnej marży zysku.

3.2.1. Chińska Republika Ludowa

(19) W odniesieniu do motywu 44 rozporządzenia tymczasowego Komisja przeprowadziła dalszą analizę kosztów produkcji, a w szczególności cen zakupu niektórych surowców wykonanych ze stali, zgłoszonych przez chińskiego producenta, któremu początkowo przyznano MET. W tym kontekście rozpatrzono również i sprawdzono doniesienia i dodatkowe dowody otrzymane od niektórych stron po przedstawieniu informacji o tymczasowych ustaleniach. Nie potwierdzono żadnych rozbieżności pomiędzy cenami stali przedstawionymi przez przedsiębiorstwo, o którym mowa, a odpowiadającymi im cenami na rynkach światowych. W związku z tym koszt produkcji przedstawiony przez przedsiębiorstwo, o którym mowa, zostaje ostatecznie przyjęty.

(20) Wobec braku innych uwag dotyczących wartości normalnej dla chińskiego producenta eksportującego, któremu przyznano MET, ustalenia zawarte w motywach od 43 do 46 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

3.2.2. Ukraina

(21) Po nałożeniu środków tymczasowych władze Ukrainy zwróciły się do Komisji o ponowne obliczenie wartości normalnej dla jedynego ukraińskiego eksportera na podstawie sprzedaży na rynku ukraińskim. Należy przy-pomnieć, że w przypadku tego jedynego ukraińskiego producenta eksportującego łączna sprzedaż produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym w OD nie odbywała się w ilościach reprezentatywnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, a zatem wartość normalna musiała zostać skonstruowana zgodnie z motywem 18 powyżej oraz zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w motywie 47 rozporządzenia tymczasowego.

(22) Wobec braku innych uwag dotyczących wartości normalnej w odniesieniu do jedynego ukraińskiego producenta eksportującego, ustalenia zawarte w motywach od 47 do 49 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

3.3. Ustalenie wartości normalnej w kraju analogicznym

(23) Jeden z importerów twierdził, że informacje uzyskane od zaledwie jednego producenta w Turcji, kraju analogicznym, nie są wystarczające do określenia wartości normalnej i że wobec tak niedostatecznych podstaw nie należy nakładać ceł antydumpingowych. W tym względzie zwraca się uwagę, że rozporządzenie podstawowe, a w szczególności jego art. 2 ust. 7, nie wyklucza nałożenia środków w przypadku niskiej współpracy lub braku współpracy ze strony producentów w krajach analogicznych. Należy jednak dodać, że dla zapewnienia jak największej dokładności ustaleń Komisja mimo to porównała informacje pozyskane od jedynego współpracującego producenta w kraju analogicznym z informacjami uzyskanymi od innego tureckiego producenta oraz od jednego producenta w Stanach Zjednoczonych, który nie współpracował w pełni w toku dochodzenia, ale zgodził się przedstawić pewne informacje o cenach, kosztach i wielkości sprzedaży, a także od przemysłu wspólnotowego. Porównanie to potwierdziło, że dane pochodzące od współpracującego producenta tureckiego stanowią odpowiednią i zasadną podstawę do określenia wartości normalnej. W związku z tym przedstawiony argument zostaje odrzucony. Wobec braku innych uwag w tym zakresie, motywy od 50 do 52 rozporządzenia tymczasowego zostają potwierdzone.

4. Cena eksportowa

4.1. Chińska Republika Ludowa

(24) Po nałożeniu środków tymczasowych jeden z producentów eksportujących z ChRL, o którym mowa w motywie 57 rozporządzenia tymczasowego, utrzymywał, że przy ustalaniu ceny eksportowej nie należy pomijać sprzedaży eksportowej prowadzonej przez niego za pośrednictwem niepowiązanych przedsiębiorstw handlowych. Jednak przedsiębiorstwo to nie przedstawiło żadnych dodatkowych sprawdzalnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, a w szczególności nie udokumentowało ostatecznego miejsca przeznaczenia sprzedaży dokonywanej przez niepowiązanych pośredników. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

(25) Inny producent eksportujący z ChRL twierdził, że jego sprzedaż do WE dokonywana poprzez powiązane z nim przedsiębiorstwo handlowe mające siedzibę w Hongkongu nie powinna zostać pominięta. Przedsiębiorstwo to ponowiło swoje wcześniejsze żądanie, aby tej sprzedaży nie wykluczać z obliczeń cen eksportowych, ale nie było w stanie przedstawić żadnych nowych sprawdzalnych informacji ani wyjaśnień. Nie było ono w stanie wykazać, że zgłoszone przez niego ceny eksportowe stosowane wobec niezależnych klientów we Wspólnocie zostały rzeczywiście zapłacone. Ponadto zakupy dokonywane przez wspomniane przedsiębiorstwo handlowe z Hongkongu nie były zgodne z jego zbadanymi księgami rachunkowymi. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

(26) Ten sam podmiot twierdził, że przy obliczaniu cen eksportowych Komisja powinna była zastosować własne kursy wymiany walut. W tym względzie zwraca się uwagę, że przedsiębiorstwo to zgłosiło wszystkie swoje transakcje z poszczególnych miesięcy z zastosowaniem kursu wymiany z pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca. Zastrzeżenie zostaje odrzucone, ponieważ miesięczny średni kurs wymiany, zastosowany przez Komisję w jej obliczeniach, trafniej oddaje rzeczywistą sytuację, eliminując efekt zastosowania stałego kursu z jednego dnia do przeliczania wartości transakcji, które miały miejsce w ciągu całego miesiąca.

(27) Przemysł wspólnotowy twierdził, że ceny eksportowe zgłoszone przez współpracujących producentów eksportujących, szczególnie przez przedsiębiorstwo, o którym mowa w motywie 69 rozporządzenia tymczasowego, są błędne. Jednak dowody przedstawione w tym względzie były albo nieadekwatne, albo niesprawdzalne, albo też nie wykazywały żadnych rozbieżności. Zarzuty te uznaje się zatem za bezzasadne.

(28) Wobec braku innych uwag w tym zakresie, motywy od 53 do 58 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

4.2. Ukraina

(29) Po nałożeniu środków tymczasowych władze Ukrainy oraz jedyny ukraiński producent eksportujący twierdziły, że przy określaniu ceny eksportowej nie należy odliczać kosztów SG&A i zysku przedsiębiorstwa powiązanego, ponieważ w tym przypadku art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego nie ma zastosowania. Argumentowano, że art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie jedynie do importerów powiązanych zlokalizowanych we Wspólnocie, ponieważ dokonano w nim jasnego rozróżnienia pomiędzy „przywozem a odsprzedażą”. Jedyny ukraiński producent eksportujący poinformował, że jego przedsiębiorstwo powiązane pełni funkcję działu eksportu, a obie zainteresowane strony utrzymywały, że cena eksportowa powinna być ustalana na podstawie art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego. Twierdziły one ponadto, że jeśli to przedsiębiorstwo powiązane nie może być uznane za dział eksportu producenta eksportującego, to powinno być uznane za agenta sprzedaży.

(30) W odpowiedzi na powyższe należy zauważyć, że w przypadku sprzedaży produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty jedyny ukraiński producent eksportujący wysyłał produkt objęty postępowaniem bezpośrednio do Wspólnoty, przedstawiał faktury za każdą wysyłkę swojemu przedsiębiorstwu powiązanemu w Szwajcarii i otrzymywał odpowiednią zapłatę. Producent eksportujący pełnił zatem wszystkie funkcje eksportera. Przedsiębiorstwo powiązane w Szwajcarii negocjowało umowy sprzedaży oraz przedstawiało faktury pierwszemu niezależnemu nabywcy we Wspólnocie. Przedsiębiorstwo powiązane pełniło również wszelkie istotne funkcje w zakresie przywozu w odniesieniu do towarów wprowadzanych do swobodnego obrotu we Wspólnocie, tzn. dokonywało odprawy celnej towarów wprowadzanych do Wspólnoty i ponosiło wszelkie koszty ich transportu do niezależnego nabywcy we Wspólnocie, a także, w odpowiednich przypadkach, ich magazynowania we Wspólnocie. W tym kontekście to przedsiębiorstwo powiązane, choć formalnie ma siedzibę poza Wspólnotą, ma numer VAT EU i prowadzi działalność m.in. poprzez swoje biura sprzedaży i kilka obiektów magazynowych we Wspólnocie. Powinno ono zatem być uznawane za podmiot pełniący funkcje powiązanego importera, jak to stwierdzono w motywie 59 rozporządzenia tymczasowego, nie zaś eksportera lub agenta sprzedaży. W związku z tym należy odrzucić to zastrzeżenie i potwierdzić wstępne ustalenia.

(31) Wobec braku innych uwag w tym zakresie, motyw 59 rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

5. Porównanie

(32) Po nałożeniu środków tymczasowych jeden z chińskich producentów eksportujących utrzymywał, że przy porównywaniu wartości normalnej z cenami eksportowymi różnych typów produktu pominięto pewne istotne różnice wpływające na cenę (np. rzeczywistą wagę deski do prasowania). W tym względzie należy zauważyć, że różne typy produktu były łączone w grupy w celu, z jednej strony, odzwierciedlenia głównych cech fizycznych oraz czynników wpływających na koszt i cenę, zaś z drugiej strony w celu umożliwienia wystarczająco reprezentatywnego dopasowania wywożonych typów produktu z typami sprzedawanymi przez współpracującego producenta tureckiego na jego rynku krajowym. W porównaniu uwzględniano następujące główne cechy: typ, wielkość, budowę blatu i materiał, z którego został wykonany, materiał, z którego wykonano nogi, obecność i rodzaj podstawy na żelazko, obecność akcesoriów, takich jak rękawnik, wieszaki na bieliznę, gniazdko elektryczne. Waga i inne kryteria przytaczane przez wspomnianego producenta eksportującego zostały pośrednio uwzględnione w ramach pewnych kryteriów wziętych pod uwagę w porównaniu (np. waga jest związana z wielkością blatu deski oraz z materiałem, z którego jest on wykonany). Wobec tego to zastrzeżenie nie może być przyjęte.

(33) Po nałożeniu środków tymczasowych kilka stron zwracało się o bliższe informacje dotyczące dostosowań do wartości normalnej, zastosowanych w odniesieniu do producentów eksportujących, którym nie przyznano MET. W tym względzie należy zauważyć, że szczegółowe dokumenty informacyjne przedstawione poszczególnym współpracującym stronom zawierały wyczerpującą listę udzielonych dostosowań oraz że, podobnie jak we wszystkich przypadkach, dostosowania zostały dokonane wówczas, kiedy dowiedziono, że jest to uzasadnione. W szczególności wartość normalną ustaloną na podstawie kraju analogicznego dostosowano przez obniżenie w celu wyeliminowania wpływu: a) różnic cech fizycznych, opisanych w motywie 62 rozporządzenia tymczasowego; b) różnic w poziomie handlu, również opisanych w motywie 62 rozporządzenia tymczasowego; oraz c) różnic kosztów kredytu przyznanego w odniesieniu do rozpatrywanej sprzedaży krajowej. Nie stwierdzono innych różnic, a w związku z tym nie dokonano innych dostosowań.

(34) Jedyny ukraiński producent eksportujący utrzymywał, że przy określaniu dostosowań do ceny eksportowej na potrzeby porównania Komisja dokonała pewnych nieuzasadnionych odliczeń w odniesieniu do niektórych elementów dotyczących kosztów transportu i kredytu. Komisja przyjęła to zastrzeżenie i dokonała odpowiednich zmian tych dostosowań.

(35) Wobec braku innych uwag w tym zakresie, motywy od 60 do 62 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

6. Marginesy dumpingu

6.1. Chińska Republika Ludowa

(36) W świetle powyższego, ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, są następujące:

- Foshan City Gaoming Lihe Daily Necessities Co. Ltd., Foshan	34,9 %
- Guangzhou Power Team Houseware Co. Ltd., Guangzhou	36,5 %
- Since Hardware (Guangzhou) Co., Ltd., Guangzhou	0 %
- Foshan Shunde Yongjian Housewares and Hardware Co. Ltd., Foshan	18,1 %
- Zhejiang Harmonic Hardware Products Co. Ltd., Guzhou	26,5 %
- wszystkie inne przedsiębiorstwa	38,1 %.

6.2. Ukraina

(37) Ostateczne skorygowane marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, są następujące:

- Eurogold Industries Ltd., Żytomierz	9,9 %
- wszystkie inne przedsiębiorstwa	9,9 %.

D. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa

(38) Wobec braku uwag w tym zakresie, motywy 72 i 73 rozporządzenia w tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Definicja przemysłu wspólnotowego

(39) Wobec braku uwag w tym zakresie, motywy od 74 do 76 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

3. Konsumpcja we Wspólnocie

(40) Wobec braku uwag w tym zakresie, motywy 77 i 78 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

4. Przywóz z krajów, których dotyczy postępowanie

(41) Po nałożeniu środków tymczasowych jedna ze stron, o której mowa w motywie 83 rozporządzenia tymczasowego, ponowiła swoje żądanie, by analiza wpływu dumpingowego przywozu z Ukrainy została przeprowadzona osobno od analizy dumpingowego przywozu z ChRL, utrzymując, że istnieją zasadnicze różnice w zakresie zmian poziomu cen i wielkości przywozu. Nie przedstawiono jednak żadnego nowego uzasadnienia tego żądania. W odniesieniu do cen należy przypomnieć, że bezwzględna różnica poziomu cen pomiędzy dwoma krajami nie jest czynnikiem decydującym w kontekście oceny łącznej, ponieważ może na nią wpływać wiele czynników, w tym różny udział poszczególnych produktów w przywozie z poszczególnych krajów; niemniej jednak trendy cenowe były zbliżone (patrz: motyw 84 rozporządzenia tymczasowego). Z kolei wielkość przywozu z obu krajów w OD była znacząca, a w okresie badanym wykazywała tendencję wzrostową. Fakt, że producent ukraiński rozpoczął produkcję dopiero w 2003 r., nie ma znaczenia dla ustalania szkody w OD. W związku z tym żądanie to należy ponownie odrzucić oraz potwierdzić łączną ocenę skutków dumpingowego przywozu, o której mowa w motywach od 79 do 86 rozporządzenia tymczasowego.

(42) Jeden z importerów twierdził, że ceny importowe współ-pracujących producentów eksportujących z ChRL, ustalone przez Komisję do celów obliczenia podcięcia cenowego (patrz: motyw 92 rozporządzenia tymczasowego), nie odzwierciedlają pewnych nieuniknionych kosztów ponoszonych przy przywozie z ChRL, takich jak koszty paletowania, magazynowania, wysyłki i transportu z magazynu pośredniego do magazynu importera. Jeśli chodzi o koszty paletowania, w toku dochodzenia potwierdzono, że takie koszty są rzeczywiście ponoszone we Wspólnocie, ponieważ deski do prasowania są z reguły przywożone z ChRL luzem w kontenerach. Zastrzeżenie zostało zatem uznane za uzasadnione, a ceny przywozu stosowane przez współpracujących producentów eksportujących z ChRL odpowiednio skorygowano. W przypadku wszystkich pozostałych dodatkowych kosztów wspomnianych powyżej zastrzeżenie to nie mogło być przyjęte, ponieważ takie koszty dotyczą raczej konkretnych importerów i niekoniecznie są ponoszone przez pozostałych. Co więcej, koszty takie mogą być ponoszone również przez producentów wspólnotowych. Zgodnie z powyższym marginesy podcięcia cenowego w odniesieniu do dumpingowego przywozu z ChRL zostały odpowiednio skorygowane w następujący sposób:

(43) Nie otrzymano żadnych uwag w odniesieniu do podcięcia cenowego dla Ukrainy, ustalonego na poziomie 6,6 %; poziom ten zostaje niniejszym potwierdzony. Z uwagi na brak jakichkolwiek innych uwag dotyczących przywozu dumpingowego z krajów, których dotyczy postępowanie, motywy 87 do 92 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(44) Po nałożeniu środków tymczasowych skarżący argumentowali, że ich marża zysku w OD nie powinna obejmować nadzwyczajnych i tymczasowych obniżek wynagrodzeń kadry kierowniczej niektórych producentów wspólnotowych w OD (patrz: motyw 100 rozporządzenia tymczasowego). W celu konsekwentnego odzwierciedlenia sytuacji przemysłu wspólnotowego w okresie badanym oraz ze względu na fakt, że w tym obszarze istniały sprawdzalne dowody, żądanie to zostało przyjęte. Dane liczbowe i wstępne wnioski na temat rentowności przemysłu wspólnotowego zostały odpowiednio skorygowane w następujący sposób:

(45) Z powyższego wynika, że w okresie badanym rentowność przemysłu wspólnotowego uległa pogorszeniu. Marża zysku w OD była o 69 % niższa niż w 2002 r.

(46) W związku z tym dokonano korekty zwrotu z inwestycji i przepływów pieniężnych przemysłu wspólnotowego w celu uwzględnienia opisanych powyżej korekt dotyczących wynagrodzeń i zysków w OD. Skorygowane dane w poniższej tabeli wskazują na gorszą sytuację w zakresie zmian tych dwóch wskaźników szkody w OD, niż to przedstawiono w motywach 102 i 103 rozporządzenia tymczasowego:

(47) Wobec braku innych uwag dotyczących sytuacji przemysłu wspólnotowego, motywy od 94 do 107 rozporządzenia tymczasowego, zmienione w sposób opisany w motywach 44 i 46 powyżej, zostają niniejszym potwierdzone.

6. Wnioski dotyczące szkody

(48) Powyżej opisane korekty poszczególnych czynników, mianowicie podcięcia cenowego, rentowności, zwrotu z inwestycji i przepływów pieniężnych przemysłu wspólnotowego w OD, nie spowodowały zmiany wniosków dotyczących wszystkich czynników szkody przedstawionych w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, które potwierdzały, że przemysł wspólnotowy poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym, wobec braku innych uwag w tym zakresie, motywy od 108 do 110 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

(49) Po nałożeniu środków tymczasowych niektóre strony, o których mowa w motywie 134 rozporządzenia tymczasowego, ponowiły swoje twierdzenie, że przyczyny szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy leżały po jego stronie. Nie przedstawiono jednak żadnych nowych dowodów ani nowych argumentów na poparcie tego twierdzenia, dlatego też zostało ono odrzucone.

(50) W świetle powyższego i wobec braku nowych uwag w zakresie związku przyczynowego, motywy od 111 do 141 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

F. INTERES WSPÓLNOTY

1. Uwagi ogólne i interes przemysłu wspólnotowego

(51) Wobec braku uwag w tym zakresie, motywy od 142 do 146 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Interes konsumentów

(52) Po przedstawieniu informacji o tymczasowych ustaleniach jeden z importerów nie zgodził się z niektórymi ocenami przytoczonymi w motywie 148 rozporządzenia tymczasowego. W szczególności importer ten zakwestionował założenie mówiące, że: i) ciężar środków antydumpingowych byłby równo rozłożony pomiędzy importerów, sprzedawców detalicznych i konsumentów; oraz ii) łączny narzut ceny detalicznej w stosunku do ceny importowej wynosi około 500 %. Argumentowano, że ciężar środków zostałby w całości przerzucony na konsumentów, ponieważ marża importerów już teraz jest niska, a sprzedawcy detaliczni nie byliby skłonni obniżyć własnej marży, chociaż jest ona znaczna. Jeśli chodzi o narzut, utrzymywano, że deska do prasowania przywożona po cenie 6,53 EUR (tyle wynosi średnia dumpingowa cena importowa na granicy Wspólnoty) najprawdopodobniej będzie sprzedawana konsumentowi po cenie niższej niż 35 EUR, która jest średnią ceną detaliczną deski do prasowania we Wspólnocie, a zatem analiza oparta na średnich cenach detalicznych i importowych jest myląca i wykazuje nierealistyczne poziomy marż. Zwrócono również uwagę, że w obliczeniu nie został uwzględniony podatek od wartości dodanej. Zdaniem tego importera łączny narzut wynosiłby raczej najwyżej 300 %.

(53) Jeśli chodzi o wpływ na konsumentów, należy zauważyć, że ani przed publikacją, ani po publikacji rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nie otrzymano żadnych oświadczeń ze strony organizacji konsumentów. Co się tyczy uwag importera przytoczonych w motywie 52 powyżej, należy zwrócić uwagę na następujące kwestie. Po pierwsze, importer przyznał, że jakiekolwiek skutki środków antydumpingowych dla konsumentów byłyby nieznaczne, biorąc pod uwagę okres użytkowania deski do prasowania. W istocie nawet jeśli ciężar środków zostałby w całości przeniesiony na konsumentów, oznaczałoby to dla nich konieczność zapłacenia za wyrób trwały o co najmniej pięcioletnim okresie użytkowania ceny wyższej o ok. 1,5 EUR (według szacunków opartych na udziale w rynku i cenach z 2005 r. oraz na ostatecznych stawkach cła). Po drugie, zważywszy na ożywioną konkurencję w tym sektorze rynku, jest bardzo mało prawdopodobne, aby którykolwiek z podmiotów uczestniczących w przywozie i sprzedaży produktu objętego postępowaniem zaabsorbował ewentualnie nałożone cła antydumpingowe. Dlatego też scenariusz przewidujący równomierne rozłożenie obciążenia wydaje się bardziej realistyczny. Należy również zauważyć, że żadna inna strona uczestnicząca w postępowaniu nie kwestionowała takiej oceny. W związku z powyższym można potwierdzić wniosek zawarty w motywie 149 rozporządzenia tymczasowego.

(54) W kwestii narzutów stosowanych przez podmioty gospodarcze należy przypomnieć, że w dochodzeniu nie uczestniczył żaden sprzedawca detaliczny, a zatem na tym etapie nie były dostępne żadne szczegółowe i sprawdzalne dowody w zakresie cen detalicznych i stosowanych marż. Ocena mogła zatem opierać się jedynie na porównaniu ceny dumpingowego przywozu, znanej z odpowiedzi na kwestionariusz, ze średnią ceną detaliczną, oszacowaną na podstawie informacji uzyskanych od importerów i od przemysłu wspólnotowego. Według tych informacji średnia cena detaliczna odnosi się do wszelkiej sprzedaży detalicznej we Wspólnocie i obejmuje m.in. podatek od wartości dodanej. Ustalona w ten sposób suma narzutów stosowanych przez importerów, sprzedawców detalicznych i wszelkich innych podmiotów uczestniczących w dystrybucji towarów pochodzących z dumpingowego przywozu do konsumentów wynosi około 450 %. Na koniec należy przy-pomnieć i potwierdzić, że narzuty poszczególnych podmiotów mogą się znacznie różnić między sobą, ale w ujęciu średnim są one znaczne, szczególnie na etapie sprzedaży detalicznej.

(55) Jeden z chińskich producentów eksportujących wysuwał argument, że konsumentom we Wspólnocie nie powinno się odbierać możliwości nabycia wysokiej jakości chiń-skich produktów, które sprzedawane są po najbardziej rozsądnych cenach. W tym względzie zwraca się uwagę na treść motywu 53 powyżej i motywu 59 poniżej oraz stwierdza się, że rynek wspólnotowy nie będzie pozbawiony tych produktów.

(56) Wobec braku innych uwag w tym zakresie, motywy od 147 do 150 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

3. Interes dystrybutorów i sprzedawców detalicznych

(57) Wobec braku uwag w tym zakresie, zwraca się uwagę na motywy od 52 do 54 powyżej oraz potwierdza się niniejszym motyw 151 rozporządzenia tymczasowego.

4. Interes niepowiązanych importerów we Wspólnocie

(58) Po przedstawieniu informacji o tymczasowych ustaleniach dwóch importerów, o których mowa w motywie 152 rozporządzenia tymczasowego, zgłosiło uwagi dotyczące ich interesów. Żadnych innych uwag w tym względzie nie otrzymano.

(59) Jeden ze wspomnianych importerów nie zgodził się z oceną dotyczącą rozłożenia ciężaru środków antydumpingowych oraz poziomu narzutów stosowanych na różnych etapach sprzedaży (patrz: motywy od 52 do 54 powyżej). Oświadczył on, że nie będzie w stanie zaabsorbować dodatkowych kosztów i w związku z tym będzie musiał w pełni przerzucić je na sprzedawców detalicznych. W wyniku tego może być narażony na spadek swojej sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku wspólnotowym, co rzekomo może nawet doprowadzić w jego przypadku do konieczności zwolnień pracowników. Jednak biorąc pod uwagę niewielki udział produktu objętego postępowaniem w całkowitych obrotach tego importera (poniżej 5 %), wielkość przedsiębiorstwa oraz jego pozycję na rynku wspólnotowym i rynkach eksportowych, jak również różnorodność źródeł dostaw produktu objętego postępowaniem, ewentualne niekorzystne skutki środków dla jego działalności z pewnością byłyby nieznaczne.

(60) Importer, o którym mowa w motywie 154 rozporządzenia tymczasowego, ponownie stwierdził, że wpływ środków na działalność jego przedsiębiorstwa może być znaczny, mimo że łączna sprzedaż desek do prasowania nie przekracza 10 % jego całkowitych obrotów. Importer ten argumentował, że wszelkie straty udziałów w rynku desek do prasowania pociągałyby za sobą jeszcze większe straty udziałów w rynku pokryć na deski, których produkcją zajmuje się to przedsiębiorstwo. Importer wyjaśniał, że deski do prasowania i ich pokrycia są produktami ściśle powiązanymi, nawet jeśli nie są sprzedawane łącznie, ponieważ większość sprzedawców detalicznych woli zaopatrywać się w oba te produkty u tych samych dostawców. W związku z tym wszelkie straty w zakresie sprzedaży importowanych desek do prasowania z pokryciami produkowanymi przez tego importera spowodowałyby straty w zakresie sprzedaży produkowanych zapasowych pokryć. W tym względzie uznaje się, że wpływ środków na część sprzedaży dokonywanej przez tego importera na rynku wspólnotowym może być znaczny. Jednak ich skutki na całkowity obrót tego importera będą mimo to ograniczone, ponieważ deski do prasowania i zapasowe pokrycia na nie stanowią łącznie około 30 % jego całkowitego obrotu. Ponadto skutki te będą częściowo uzależnione od wyników tego importera w zakresie wywozu, ponieważ prowadzony przez niego powrotny wywóz produktu objętego postępowaniem nie jest bez znaczenia i nałożenie środków nie powinno mieć na niego wpływu.

(61) W tym kontekście, z uwzględnieniem motywów od 152 do 156 rozporządzenia tymczasowego oraz motywów od 52 do 54 powyżej, w odniesieniu do wpływu środków antydumpingowych na sytuację niepowiązanych importerów desek do prasowania we Wspólnocie stwierdza się ostatecznie, co następuje: i) importerzy byliby prawdopodobnie narażeni na nieco większe obciążenia niż sprzedawcy detaliczni; ii) sytuacja niektórych importerów mogłaby w konsekwencji ulec istotniejszym zmianom; niemniej jednak iii) negatywny wpływ środków z reguły nie byłby decydujący dla ich działalności, a jego skala nie byłaby nieproporcjonalnie duża w stosunku do spodziewanych korzyści dla przemysłu wspólnotowego.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(62) Przedstawiona powyżej dodatkowa analiza dotycząca interesu konsumentów i niepowiązanych importerów we Wspólnocie nie spowodowała zmiany tymczasowych wniosków w tym względzie. Nawet jeśli w niektórych przypadkach cały ciężar środków zostałby przerzucony na konsumentów, to negatywne skutki finansowe w ich przypadku byłyby w każdym razie nieznaczne. Potwierdzono również, że niekorzystny wpływ środków na niektórych importerów nie miałby decydującego znaczenia dla ich działalności. Na tej podstawie uznaje się, że wnioski w zakresie interesu Wspólnoty, zawarte w motywach od 157 do 162 rozporządzenia tymczasowego, nie ulegają zmianie. Wobec braku innych uwag, zostają one niniejszym ostatecznie potwierdzone.

G. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

1. Poziom usuwający szkodę

(63) Skarżący twierdzili, że tymczasowo ustalony poziom eliminujący szkodę nie jest wystarczający do rzeczywistego usunięcia szkody wobec przemysłu wspólnotowego. W szczególności twierdzono, że: a) marża zysku przed opodatkowaniem, zastosowana w obliczeniach, jest niższa niż poziom marży, którego można zasadnie oczekiwać w warunkach normalnej konkurencji; oraz b) koszt produkcji obliczony przez Komisję w celu ustalenia poziomu usuwającego szkodę nie odzwierciedla rzeczywistego kosztu produkcji różnych rodzajów produktu. Jeśli chodzi o marżę zysku, jakiej można by zasadnie oczekiwać w sytuacji braku dumpingu wyrządzającego szkodę, należy przypomnieć, że marżę w wysokości 7 % przyjęto na podstawie rentowności przemysłu wspólnotowego przed napływem towarów przywożonych po cenach dumpingowych (patrz: motyw 44 powyżej). Marża taka jest zatem uznawana za rozsądną, a przemysł wspólnotowy nie przedstawił żadnych dowodów, które by temu przeczyły. W związku z powyższym zarzut ten zostaje odrzucony. Jeśli chodzi o koszty produkcji, należy zauważyć, że przemysł wspólnotowy nie przedstawił żadnych dokładnych i sprawdzalnych szczegółowych danych dotyczących rzeczywistego kosztu produkcji w OD w zależności od typu produktu. Dlatego też koszt produkcji w podziale na typy produktów można ustalić jedynie na podstawie rzeczywistych cen stosowanych przez poszczególnych producentów ze Wspólnoty, skorygowanych o rzeczywisty ogólny zysk zrealizowany przez tych producentów na sprzedaży produktu podobnego w OD. Zważywszy że marża zysku przemysłu wspólnotowego została skorygowana, jak to wyjaśniono w motywie 44 powyżej, poziom usuwający szkodę został odpowiednio zmieniony.

(64) Należy przypomnieć, że ceny importowe chińskich współpracujących producentów eksportujących zostały skorygowane w sposób przedstawiony w motywie 42 powyżej. W związku z tym zmianie uległ również poziom usuwający szkodę w odniesieniu do tych eksporterów.

(65) Wobec braku innych uwag dotyczących poziomu usuwającego szkodę, motywy od 164 do 166 rozporządzenia tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Forma i poziom środków

(66) W świetle powyższego oraz zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe w wysokości ustalonych marginesów dumpingu, ponieważ ustalono, że w przypadku wszystkich producentów eksportujących objętych postępowaniem poziom usuwający szkodę jest wyższy od marginesów dumpingu.

(67) Na podstawie powyższych ustaleń, stawki ostatecznych ceł dla ChRL i Ukrainy są następujące:

(68) Po ujawnieniu zasadniczych faktów i ustaleń, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznych środków antydumpingowych, jedyny producent eksportujący z Ukrainy oraz czterech chińskich producentów eksportujących, którym nie przyznano MET (jednemu z nich nie przyznano również indywidualnego traktowania), zaproponowało zobowiązania cenowe zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Należy jednak zwrócić uwagę, że w przypadku produktu objętego postępowaniem istnieje znaczna liczba jego typów, które ulegają częstym zmianom w zależności od zamówień ze strony klientów i istotnie różnią się cenami. Ponadto producenci eksportujący, o których mowa, sprzedają wraz z produktem objętym postępowaniem inne produkty tym samym klientom, co powoduje znaczne ryzyko wyrównywania różnic cen na innych produktach. Charakter produktu i złożony charakter jego sprzedaży powodują, że praktycznie niemożliwe jest ustalenie sensownych minimalnych cen importowych dla każdego typu produktu, które mogłyby być odpowiednio monitorowane przez Komisję w sposób wykluczający poważne ryzyko obchodzenia środków. Z uwagi na to stwierdzono, że takie zobowiązania są niepraktyczne i w związku z tym nie mogą zostać przyjęte. Zainteresowane podmioty zostały poinformowane i dano im możliwość przedstawienia uwag. W wyniku tych uwag powyższy wniosek nie uległ jednak zmianie.

(69) Wymienione w niniejszym rozporządzeniu stawki ceł antydumpingowych dla poszczególnych przedsiębiorstw zostały określone na podstawie ustaleń bieżącego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację stwierdzoną w trakcie tego dochodzenia w odniesieniu do tych przedsiębiorstw. Co za tym idzie, wymienione stawki celne (w przeciwieństwie do ogólnokrajowych stawek stosowanych wobec „wszystkich innych przedsiębiorstw”) są stosowane wyłącznie do przywozu produktów pochodzących z kraju, którego dotyczy postępowanie, oraz wyprodukowanych przez wymienione przedsiębiorstwa, a więc przez konkretne podmioty prawne. Przywożone produkty wyprodukowane przez inne przedsiębiorstwa niewymienione konkretnie z nazwy i adresu w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z podmiotami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce celnej mającej zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(70) Wszelkie wnioski dotyczące zastosowania tych indywidualnych stawek ceł antydumpingowych (np. wynikające ze zmiany nazwy podmiotu lub ustanowienia nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) powinny być niezwłocznie kierowane do Komisji (³), wraz ze wszystkimi właściwymi informacjami, w szczególności dotyczącymi zmiany działalności przedsiębiorstwa w zakresie produkcji, sprzedaży krajowej i eksportowej, związanej np. ze wspomnianą zmianą nazwy lub zmianą podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

3. Pobranie cła tymczasowego

(71) W związku z zakresem stwierdzonych marginesów dumpingu oraz w świetle poziomu szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu uznaje się za niezbędne, by kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła antydumpingowego, nałożonego rozporządzeniem tymczasowym, tj. rozporządzeniem (WE) nr 1620/2006, zostały ostatecznie pobrane w wysokości odpowiadającej stawce cła nałożonego ostatecznie niniejszym rozporządzeniem. W przypadkach gdy cło ostateczne jest niższe od cła tymczasowego, cło zostanie ponownie obliczone, a zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczną stawkę cła powinny zostać zwolnione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz desek do prasowania (włącznie z rękawnikami), nawet wolnostojących, nawet z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub nadmuch, jak również na przywóz podstawowych części tych desek (włącznie z rękawnikami), [1] tj. nóg, blatów i podstaw do żelazka, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Ukrainy, zgłaszanych w ramach kodów CN ex39249090, ex44219098, ex73239390, ex 73239991, ex73239999, ex85167970 i ex85169000 (kody TARIC 3924909010, 4421909810, 7323939010, 7323999110, 7323 99 99 10, 8516 79 70 10 i 8516 90 00 51).

2. Stawkę ostatecznego cła antydumpingowego, stosowaną do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, dla produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa wymienione poniżej, ustala się następująco:

3. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązu-jące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone tymczasowym cłem antydumpingowym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1620/2006, nałożonym na przywóz desek do prasowania, wolno stojących lub nie, z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch lub bez tych funkcji, w tym również rękawników, a także podstawowych części tych desek, tj. nóg, blatów i podstaw do żelazka, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Ukrainy, zgłaszanych w ramach kodów CN ex 3924 90 90, ex 4421 90 98, ex 7323 93 90, ex 7323 99 91, ex 7323 99 99, ex8516 79 70 i ex 8516 90 00 (kody TARIC 3924 90 90 10, 4421 90 98 10, 7323 93 90 10, 7323 99 91 10, 7323 99 99 10, 8516 79 70 10 i 8516 90 00 51), zostają ostatecznie pobrane. Kwoty zabezpieczone przekraczające kwotę ostatecznego cła antydumpingowego zostają zwolnione.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 23 kwietnia 2007 r.