DYREKTYWA RADY 2010/12/UE
z dnia 16 lutego 2010 r.
zmieniająca dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE w zakresie struktury oraz stawek podatku akcyzowego stosowanego do wyrobów tytoniowych oraz dyrektywę 2008/118/WE
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2010 r., Nr 68, poz. 24)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów (3) i art. 4 dyrektywy Rady 92/80/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy (4), przeprowadzono dogłębny przegląd stawek i struktury podatków akcyzowych od wyrobów tytoniowych. Przegląd ten obejmował przepisy dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (5).
(2) W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i równocześnie wysokiego poziomu ochrony zdrowia, zgodnie z wymogiem art. 168 Traktatu, biorąc pod uwagę, że wyroby tytoniowe mogą być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych i że Unia jest stroną Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, konieczne jest wprowadzenie różnych zmian w unijnych przepisach fiskalnych dotyczących wyrobów tytoniowych. Zmiany te powinny uwzględniać istniejącą sytuację właściwą dla każdego z różnych rodzajów wyrobów tytoniowych.
(3) Jeśli chodzi o papierosy, zasady należy uprościć w taki sposób, aby stworzyć neutralne warunki konkurencji dla producentów, zmniejszyć rozdrobnienie rynków wyrobów tytoniowych i sprzyjać osiągnięciu celów zdrowotnych. W tym celu należy zastąpić koncepcję najpopularniejszej kategorii cenowej; stawka minimalna ad valorem powinna odnosić się do średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, a wszystkie papierosy należy objąć minimalną stawką pieniężną. Z tych samych przyczyn średnia ważona cena detaliczna sprzedaży powinna stanowić również poziom odniesienia dla pomiarów znaczenia specyficznego podatku akcyzowego w obrębie całego obciążenia podatkowego.
(4) Bez uszczerbku dla mieszanej struktury podatkowej i maksymalnego udziału specyficznego składnika w całkowitym obciążeniu podatkowym, państwa członkowskie należy wyposażyć w skuteczniejsze środki służące nakładaniu specyficznego lub minimalnego podatku akcyzowego na papierosy, tak aby zapewnić stosowanie w całej Unii pewnej minimalnej kwoty opodatkowania.
(5) Jeśli chodzi o tytoń drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów, unijne minimalne stawki ad valorem powinny być wyrażone w taki sposób, aby uzyskać skutki podobne do uzyskiwanych w przypadku papierosów, a za punkt odniesienia powinna służyć średnia ważona detaliczna cena sprzedaży.
(6) Przeanalizowano zmiany cen i poziomów podatku akcyzowego, w szczególności w odniesieniu do papierosów, które stanowią zdecydowanie najważniejszą kategorię wyrobów tytoniowych, jak również w odniesieniu do tytoniu drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów. Analiza pokazuje, że nadal istnieją znaczne różnice pomiędzy państwami członkowskimi, które mogą zakłócać działanie rynku wewnętrznego. Dlatego większa zbieżność pomiędzy poziomami podatków stosowanymi w państwach członkowskich pomogłaby w ograniczeniu oszustw i przemytu w obrębie Unii.
(7) Większa zbieżność przyczyniłaby się również do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego. Poziom opodatkowania istotnie jest jednym z głównych czynników wpływających na cenę wyrobów tytoniowych, która z kolei wpływa na zwyczaje związane z paleniem wśród konsumentów. Oszustwa i przemyt podważają determinowane podatkami poziomy cen, w szczególności cen papierosów i tytoniu drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów, a tym samym zagrażają osiągnięciu celów dotyczących ograniczenia użycia tytoniu i celów w zakresie ochrony zdrowia.
(8) W celu uzyskania większej zbieżności i ograniczenia spożycia należy zatem zwiększyć unijne minimalne poziomy opodatkowania papierosów i tytoniu drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów.
(9) Należy zbliżyć minimalne poziomy dotyczące tytoniu drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów do minimalnych poziomów dotyczących papierosów, tak aby w większym stopniu uwzględnić istniejący stopień konkurencji pomiędzy tymi dwoma produktami, odzwierciedlonej w obserwowanych wzorcach spożycia, jak również ich równie szkodliwy charakter.
(10) Okresy przejściowe powinny umożliwić państwom członkowskim sprawne dostosowanie do nowych poziomów całkowitego podatku akcyzowego, ograniczając tym samym ewentualne skutki uboczne.
(11) Aby zapobiec zachwianiu równowagi gospodarczej i społecznej na Korsyce, jest ważne i uzasadnione, aby przedłużyć do dnia 31 grudnia 2015 r. obowiązywanie odstępstwa, dzięki któremu Francja może stosować stawkę podatku akcyzowego, która jest niższa od stawki krajowej na papierosy i inne wyroby tytoniowe dopuszczone do konsumpcji na Korsyce. Do tego dnia zasady podatkowe dla wyrobów tytoniowych dopuszczonych tam do konsumpcji powinny zostać ujednolicone z zasadami obowiązującymi dla Francji kontynentalnej. Niemniej jednak należy uniknąć zbyt raptownej zmiany i dlatego powinno się wprowadzać stopniowy wzrost podatku akcyzowego obecnie nałożonego na papierosy oraz na drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów na Korsyce.
(12) Aby uniknąć zniekształceń konkurencji i niedopuszczalnych utrudnień w handlu, a także wynikających z takiej sytuacji strat dochodów państw członkowskich, które stosują wysokie podatki akcyzowe, zarówno jako istotne źródło dochodu, jak i ze względów zdrowotnych, konieczne wydaje się zezwolenie tym państwom na stosowanie ograniczeń ilościowych w odniesieniu do papierosów, które można wwieźć na ich terytorium bez płacenia dalszych podatków akcyzowych w przypadku gdy papierosy te są wwożone na ich terytorium z państw członkowskich korzystających z okresów przejściowych. Takie zezwolenia na stosowanie ograniczeń należy modyfikować z uwzględnieniem poziomu, jaki osiągnąłby ogólny minimalny poziom opodatkowania obowiązkowego oraz trudności, jakie podczas stopniowego dostosowywania do ogólnego minimalnego poziomu obowiązkowego mogą napotkać państwa członkowskie korzystające z odstępstwa w związku z niższym poziomem opodatkowania w innych państwach członkowskich.
(13) W celu uniknięcia spadku wartości unijnych minimalnych poziomów podatków od cygar, cygaretek i tytoniu do palenia innego niż drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów, konieczne jest zwiększenie poziomów minimalnych, wyrażonych jako kwota specyficzna.
(14) W interesie jednolitego i sprawiedliwego opodatkowania należy odpowiednio dostosować definicję papierosów, cygar i cygaretek oraz innego tytoniu do palenia w taki sposób, aby: tytoń zrolowany, który w zależności od jego długości można uznać za dwa papierosy lub większą ich liczbę, był traktowany do celów podatku akcyzowego jako dwa papierosy lub większa ich liczba; rodzaj cygara, który jest podobny pod wieloma względami do papierosa, był traktowany do celów podatku akcyzowego jako papieros; tytoń do palenia, który jest podobny pod wieloma względami do tytoniu drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów, był traktowany do celów podatku akcyzowego jako tytoń drobno krojony; a odpady tytoniowe zostały wyraźnie zdefiniowane. W związku z trudnościami gospodarczymi, jakie dla zainteresowanych podmiotów gospodarczych z Niemiec i Węgier może spowodować natychmiastowe wprowadzenie tej definicji Republika Federalna Niemiec i Republika Węgierska powinny mieć prawo odroczenia wprowadzania tej nowej definicji cygar i cygaretek do dnia 1 stycznia 2015 r.
(15) Zgodnie z pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (6), państwa członkowskie są zachęcane do sporządzania, dla ich własnych celów i w interesie Unii, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie odzwierciedlą zbieżność pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do ich upowszechniania.
(16) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG, 95/59/WE i dyrektywę Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (7)
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
[1] Niniejszym w dyrektywie 92/79/EWG wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 2 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 2
1. Całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny i podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od papierosów wynosi co najmniej 57 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Taki podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 64 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.
Państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy wynoszący co najmniej 101 EUR za 1 000 papierosów na podstawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nie muszą jednak spełniać wymogu 57 % ustanowionego w akapicie pierwszym.
2. Od dnia 1 stycznia 2014 r., całkowity podatek akcyzowy od papierosów wynosi co najmniej 60 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Taki podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 90 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.
Państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy wynoszący co najmniej 115 EUR za 1 000 papierosów na podstawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nie muszą jednak spełniać wymogu 60 % ustanowionego w akapicie pierwszym.
Bułgaria, Estonia, Grecja, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska oraz Rumunia mogą stosować okres przejściowy do dnia 31 grudnia 2017 r., aby spełnić wymogi, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim.
3. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży oblicza się w odniesieniu do całkowitej wartości wszystkich papierosów dopuszczonych do konsumpcji, na podstawie detalicznej ceny sprzedaży obejmującej wszystkie podatki, podzielonej przez całkowitą liczbę papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Jest ona określana najpóźniej do dnia 1 marca każdego roku na podstawie danych dotyczących wszystkich takich dopuszczeń do konsumpcji, które miały miejsce w poprzednim roku kalendarzowym.
4. Państwa członkowskie stopniowo zwiększają podatki akcyzowe w celu spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 2, w terminach określonych w tym ustępie.
5. Komisja publikuje raz w roku wartość euro w walutach krajowych mającą zastosowanie do kwot całkowitego podatku akcyzowego.
Stosuje się kursy wymiany ustalone pierwszego dnia roboczego października oraz opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Obowiązują one od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego.
6. Państwa członkowskie mogą utrzymać kwoty podatków akcyzowych obowiązujące w chwili dokonywania rocznego dostosowania przewidzianego w ust. 5, jeżeli przeliczenie kwot podatków akcyzowych wyrażonych w euro powodowałoby wzrost podatku akcyzowego wyrażonego w walucie krajowej o mniej niż 5 % lub mniej niż 5 EUR, w zależności od tego, która kwota będzie niższa.”;
2) art. 2a otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 2a
1. Jeżeli następuje zmiana średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów w państwie członkowskim, która powoduje spadek całkowitego podatku akcyzowego poniżej poziomów określonych, odpowiednio, w art. 2 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze, wówczas państwo członkowskie, którego to dotyczy, może powstrzymać się od dostosowania tego podatku do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym zaistniała taka zmiana.
2. Jeżeli państwo członkowskie podwyższa stawkę podatku od wartości dodanej w odniesieniu do papierosów, może ono obniżyć całkowity podatek akcyzowy do kwoty, która wyrażona jako procent średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży jest równa wzrostowi stawki podatku od wartości dodanej, również wyrażonej jako procent średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nawet jeżeli takie dostosowanie powoduje obniżenie całkowitego podatku akcyzowego poniżej poziomów, wyrażonych jako procent średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, określonych odpowiednio w art. 2 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze.
Państwo członkowskie podwyższa jednak ten podatek ponownie, tak aby osiągnąć co najmniej te poziomy, do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym dokonano takiego obniżenia.”;
3) art. 3 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. Francja może nadal stosować obniżoną stawkę podatku akcyzowego na papierosy dopuszczone do konsumpcji w departamentach na Korsyce do kontyngentu rocznego 1 200 ton. Obniżona stawka wynosi:
- do dnia 31 grudnia 2012 r.: co najmniej 44 % ceny na papierosy w najbardziej poszukiwanej klasie cenowej w tych departamentach,
- od dnia 1 stycznia 2013 r.: co najmniej 50 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 88 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży,
- od dnia 1 stycznia 2015 r.: co najmniej 57 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 90 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.”;
4) art. 4 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 4
1. Co cztery lata Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie oraz, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący stawek podatku akcyzowego określonych w niniejszej dyrektywie oraz strukturę podatku akcyzowego określoną w art. 16 dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (*).
Komisja uwzględnia w swoim sprawozdaniu prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość stawek podatku akcyzowego i szersze cele Traktatu.
2. Podstawę sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, stanowią w szczególności informacje przekazane przez państwa członkowskie.
3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 43 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (**), Komisja określa wykaz danych statystycznych niezbędnych do sprawozdania, z wyłączeniem danych dotyczących poszczególnych osób fizycznych lub podmiotów prawnych. Poza danymi łatwo dostępnymi dla państw członkowskich wspomniany wykaz zawiera jedynie dane, których gromadzenie i zbieranie nie powoduje nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego dla państw członkowskich.
4. Komisja nie publikuje ani nie ujawnia w żaden inny sposób tych danych, jeśli prowadziłoby to do ujawnienia tajemnicy handlowej, przemysłowej lub zawodowej.
(*) Dz.U. L 291 z 6.12.1995, s. 40.
(**) Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12.”.
Artykuł 2
[2] W dyrektywie 92/80/EWG wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 ust. 1 dodaje się akapity w brzmieniu:
„Od dnia 1 stycznia 2011 r. całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny lub podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów wynosi co najmniej 40 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji lub co najmniej 40 EUR za kilogram.
Od dnia 1 stycznia 2013 r. całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny lub podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów wynosi co najmniej 43 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji lub co najmniej 47 EUR za kilogram.
Od dnia 1 stycznia 2015 r. całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny lub podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów wynosi co najmniej 46 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji lub co najmniej 54 EUR za kilogram.
Od dnia 1 stycznia 2018 r. całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny lub podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów wynosi co najmniej 48 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji lub co najmniej 60 EUR za kilogram.
Od dnia 1 stycznia 2020 r. całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny lub podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów wynosi co najmniej 50 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji lub co najmniej 60 EUR za kilogram.
Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży oblicza się w odniesieniu do całkowitej wartości tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji, na podstawie detalicznej ceny sprzedaży obejmującej wszystkie podatki, podzielonej przez całkowitą ilość tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów dopuszczonego do konsumpcji. Jest ona określana w terminie do 1 marca każdego roku na podstawie danych dotyczących wszystkich takich dopuszczeń do konsumpcji, które miały miejsce w poprzednim roku kalendarzowym.
Od dnia 1 stycznia 2011 r. całkowity podatek akcyzowy wyrażony jako procent, jako kwota za kilogram lub od danej liczby sztuk, stanowi co najmniej równowartość:
a) w przypadku cygar lub cygaretek, 5 % detalicznej ceny sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, lub kwoty 12 EUR za 1 000 sztuk lub za kilogram;
b) w przypadku tytoniu do palenia innego niż tytoń do palenia drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów, 20 % detalicznej ceny sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, lub kwoty 22 EUR za kilogram.”;
2) art. 3 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. Francja może nadal stosować obniżoną stawkę podatku akcyzowego na wyroby tytoniowe inne niż papierosy dopuszczone do konsumpcji w departamentach na Korsyce. Obniżona stawka wynosi:
a) w przypadku cygar i cygaretek:
co najmniej 10 % detalicznej ceny sprzedaży, włączając wszystkie podatki;
b) w przypadku tytoniu do palenia drobno krojonego przeznaczonego do skręcania papierosów:
- do dnia 31 grudnia 2012 r. – co najmniej 27 % detalicznej ceny sprzedaży, włączając wszystkie podatki,
- od dnia 1 stycznia 2013 r. – co najmniej 30 % detalicznej ceny sprzedaży, włączając wszystkie podatki,
- od dnia 1 stycznia 2015 r. – co najmniej 35 % detalicznej ceny sprzedaży, włączając wszystkie podatki;
c) w przypadku innego tytoniu do palenia:
co najmniej 22 % detalicznej ceny sprzedaży, włączając wszystkie podatki.”;
3) art. 4 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 4
1. Co cztery lata Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie oraz, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący stawek i struktury podatku akcyzowego określonych w niniejszej dyrektywie.
Komisja uwzględnia w swoim sprawozdaniu prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość stawek podatku akcyzowego i szersze cele Traktatu.
2. Podstawę sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, stanowią w szczególności informacje przekazane przez państwa członkowskie.
3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 43 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (*), Komisja określa wykaz danych statystycznych niezbędnych do sprawozdania, z wyłączeniem danych dotyczących poszczególnych osób fizycznych lub podmiotów prawnych. Poza danymi łatwo dostępnymi dla państw członkowskich wspomniany wykaz zawiera jedynie dane, których gromadzenie i zbieranie nie powoduje nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego dla państw członkowskich.
4. Komisja nie publikuje ani nie ujawnia w żaden inny sposób tych danych, jeśli prowadziłoby to do ujawnienia tajemnicy handlowej, przemysłowej lub zawodowej.
(*) Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12.”;
4) art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Komisja publikuje raz w roku wartość euro w walutach krajowych mającą zastosowanie do kwot całkowitego podatku akcyzowego.
Stosuje się kursy wymiany ustalone pierwszego dnia roboczego października oraz opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; obowiązują one od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego.”.
Artykuł 3
[3] W dyrektywie 95/59/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 3 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 3
1. Za cygara lub cygaretki uznaje się produkty opisane poniżej, jeśli mogą one być oraz, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, są przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym:
a) tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu;
b) tytoń zrolowany ze spreparowanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w normalnym kolorze cygara z odzyskanego tytoniu pokrywającym produkt w całości, w stosownych przypadkach, łącznie z filtrem, ale nie, w przypadku cygar z ustnikiem, ustnik, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 g i nie więcej niż 10 g, a obwód równy co najmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 mm.
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Niemcy i Węgry do dnia 31 grudnia 2014 r. mogą nadal stosować art. 3 dyrektywy 95/59/WE zmienionej dyrektywą 2002/10/WE.”;
2) art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 1, do celów podatku akcyzowego uznaje się za dwa papierosy w przypadku, gdy – wyłączając filtr lub ustnik – jest on dłuższy niż 8 cm, ale nie dłuższy niż 11 cm, za trzy papierosy w przypadku, gdy – wyłączając filtr lub ustnik – jest on dłuższy niż 11 cm, ale nie dłuższy niż 14 cm itd.”;
3) w art. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) odpady tytoniowe, oddane do sprzedaży detalicznej, które nie podlegają art. 3 i 4, a nadają się do palenia. Do celów niniejszego artykułu za »odpady tytoniowe« uznaje się pozostałości liści tytoniu i produkty uboczne uzyskane podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych.”;
4) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
a) w akapicie pierwszym, określenie „1 mm” zastępuje się określeniem „1,5 mm”;
b) w akapicie drugim określenie „większą niż 1 mm” zastępuje się określeniem „1,5 mm lub więcej”;
5) art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w art. 3, są traktowane jako cygara i cygaretki.”;
6) art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W stosownym przypadku podatek akcyzowy od papierosów może obejmować minimalny składnik podatku, pod warunkiem że rygorystycznie przestrzega się stosowania mieszanej struktury podatkowej oraz przedziału dla specyficznego składnika podatku akcyzowego określonego w art. 16.”;
7) art. 16 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 16
1. Udział specyficznego składnika podatku akcyzowego w kwocie całego obciążenia podatkowego na papierosy jest ustalany w odniesieniu do średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.
2. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży oblicza się w odniesieniu do całkowitej wartości wszystkich papierosów dopuszczonych do konsumpcji, na podstawie detalicznej ceny sprzedaży obejmującej wszystkie podatki, podzielonej przez całkowitą liczbę papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Jest ona określana najpóźniej do dnia 1 marca każdego roku na podstawie danych dotyczących wszystkich takich dopuszczeń do konsumpcji, które miały miejsce w poprzednim roku kalendarzowym.
3. Do dnia 31 grudnia 2013 r. specyficzny składnik podatku akcyzowego od papierosów nie może wynosić mniej niż 5 % i nie więcej niż 76,5 % [4] wielkości całego obciążenia podatkowego wynikającego z dodania następujących wartości:
a) specyficznego podatku akcyzowego;
b) proporcjonalnego podatku akcyzowego i podatku od wartości dodanej nałożonych na średnią ważoną cenę detaliczną sprzedaży.
4. Od dnia 1 stycznia 2014 r. specyficzny składnik podatku akcyzowego od papierosów nie może wynosić mniej niż 7,5 % i nie więcej niż 76,5 % wielkości całego obciążenia podatkowego wynikającego z dodania następujących wartości:
a) specyficznego podatku akcyzowego;
b) proporcjonalnego podatku akcyzowego i podatku od wartości dodanej nałożonych na średnią ważoną cenę detaliczną sprzedaży.
5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 4, w przypadku gdy zachodzi zmiana średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów w państwie członkowskim, doprowadzając tym samym specyficzny składnik podatku akcyzowego, wyrażony jako procent całkowitego obciążenia podatkowego, do poziomu poniżej 5 % lub 7,5 %, w zależności od przypadku, lub powyżej 76,5 % całkowitego obciążenia podatkowego, wówczas państwo członkowskie, którego to dotyczy, może powstrzymać się od dostosowania kwoty specyficznego podatku akcyzowego do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym zaistniała zmiana.
6. Niezależnie od przepisów art. 8 ust. 1 państwa członkowskie mogą wyłączyć opłaty celne z podstawy obliczania proporcjonalnego podatku akcyzowego nakładanego na papierosy.
7. Z zastrzeżeniem ust. 3, 4, 5 i 6 państwa członkowskie mogą nakładać minimalną stawkę podatku akcyzowego na papierosy.”;
8) Skreśla się art. 17.
Artykuł 4
W dyrektywie 2008/118/WE wprowadza się następujące zmiany:
W art. 46 dodaje się ustęp w brzmieniu:
„3. Bez uszczerbku dla art. 32, państwa członkowskie, o których nie ma mowy w art. 2 ust. 2 akapit trzeci dyrektywy 92/79/EWG, mogą – w przypadku papierosów, które można wwozić na ich terytorium bez płacenia dalszych podatków akcyzowych – od dnia 1 stycznia 2014 r. stosować ograniczenie ilościowe wynoszące nie mniej niż 300 sztuk w odniesieniu do papierosów wwiezionych z państwa członkowskiego stosującego, zgodnie z art. 2 ust. 2 akapit trzeci tej dyrektyw, niższe podatki akcyzowe niż podatki wynikające z przepisów art. 2 ust. 2 akapit pierwszy.
Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 2 akapit trzeci dyrektywy 92/79/EWG, które nakładają podatek akcyzowy w wysokości co najmniej 77 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, od dnia 1 stycznia 2014 r. mogą stosować ograniczenie ilościowe wynoszące nie mniej niż 300 sztuk w odniesieniu do papierosów wwiezionych na ich terytorium bez płacenia dalszych podatków akcyzowych z państwa członkowskiego stosującego niższy podatek akcyzowy zgodnie z art. 2 ust. 2 akapit trzeci tej dyrektywy.
Państwa członkowskie, które stosują ograniczenie ilościowe zgodnie z akapitami pierwszym i drugim niniejszego ustępu, informują o tym Komisję. Mogą one przeprowadzać niezbędne kontrole, pod warunkiem że kontrole te nie będą miały wpływu na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.”.
Artykuł 5
1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2011 r., o ile w niniejszej dyrektywie nie przewidziano inaczej.
Państwa członkowskie niezwłocznie poinformują o tym Komisję Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekażą Komisji tekst głównych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 6
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 7
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 lutego 2010 r.
|
|
| |
|
(1) Opinia z dnia 24 marca 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. C 228 z 22.9.2009, s. 130.
(3) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 8.
(4) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 10.
(5) Dz.U. L 291 z 6.12.1995, s. 40.
(6) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.
[1] Art. 1 uchylony 1 stycznia 2011 r. w związku z art. 21 dyrektywy Rady (UE) 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz.Urz.UE L 176 z 05.07.2011, str. 24).
[2] Art. 2 uchylony 1 stycznia 2011 r. w związku z art. 21 dyrektywy Rady (UE) 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz.Urz.UE L 176 z 05.07.2011, str. 24).
[3] Art. 3 uchylony 1 stycznia 2011 r. w związku z art. 21 dyrektywy Rady (UE) 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz.Urz.UE L 176 z 05.07.2011, str. 24).
[4] Art. 3 pkt 7 w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do dyrektywy Rady 2010/12/UE z dnia 16 lutego 2010 r. zmieniającej dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE w zakresie struktury oraz stawek podatku akcyzowego stosowanego do wyrobów tytoniowych oraz dyrektywę 2008/118/WE (Dz.Urz.UE L 68 z 18.03.2010, str. 24). Zmiana weszła w życie 18 marca 2010 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00