DYREKTYWA RADY 92/79/EWG
z dnia 19 października 1992 r.
w sprawie zbliżenia podatków od papierosów
(DUUEL. z 1999 r., Nr 211, poz. 47; DUUEL. z 2002 r., Nr 46, poz. 26; DUUEL. z 2003 r., Nr 333, poz. 49; DUUEL. z 2010 r., Nr 50, poz. 1;ostatnia zmiana: DUUEL. z 2012 r., Nr 112, poz. 21)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywa 72/464/EWG(4) określa przepisy ogólne dotyczące akcyzy od wyrobów tytoniowych oraz przepisy szczególne dotyczące struktury akcyzy pobieranych od papierosów;
dyrektywa 79/32/EWG(5) określa definicje różnych rodzajów wyrobów tytoniowych;
w związku ze stworzeniem z dniem 1 stycznia 1993 r. rynku wewnętrznego Wspólnoty bez granic, konieczne jest ustalenie ogólnych stawek minimalnych akcyzy od papierosów;
Królestwo Hiszpanii, w celu wprowadzenia takich ogólnych stawek minimalnych akcyz od papierosów; potrzebuje dwuletniego okresu przejściowego;
Republice Portugalii powinno się przyznać możliwość stosowania obniżonych stawek w akcyzie od papierosów produkowanych przez drobnych producentów i konsumowanych w najbardziej peryferyjnych regionach Azorów i Madery;
w kontekście ogólnego zakresu i struktury akcyzy od papierosów, wskazane jest wprowadzenie procedury umożliwiającej dokonywanie w odstępach dwuletnich niezbędnych korekt, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz realizację szerszych celów Traktatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. Nie później niż do dnia 1 stycznia 1993 r., Państwa Członkowskie zastosują względem papierosów minimalne stawki podatków konsumpcyjnych, zgodnie z zasadami przewidzianymi w niniejszej dyrektywie.
2. Ust. 1 odnosi się do podatków, które, zgodnie z dyrektywą 72/464/EWG, nakładane są na papierosy i które zawierają:
a) specyficzną akcyzę od jednostki produktu;
b) proporcjonalną akcyzę obliczaną na podstawie maksymalnej detalicznej ceny sprzedaży;
c) VAT proporcjonalny do detalicznej ceny sprzedaży.
Artykuł 2
1. Całkowity podatek akcyzowy (podatek specyficzny i podatek ad valorem z wyłączeniem VAT) od papierosów wynosi co najmniej 57 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Taki podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 64 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.
Państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy wynoszący co najmniej 101 EUR za 1 000 papierosów na podstawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nie muszą jednak spełniać wymogu 57 % ustanowionego w akapicie pierwszym.
2. Od dnia 1 stycznia 2014 r., całkowity podatek akcyzowy od papierosów wynosi co najmniej 60 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Taki podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 90 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.
Państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy wynoszący co najmniej 115 EUR za 1 000 papierosów na podstawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nie muszą jednak spełniać wymogu 60 % ustanowionego w akapicie pierwszym.
Bułgaria, Estonia, Grecja, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska oraz Rumunia mogą stosować okres przejściowy do dnia 31 grudnia 2017 r., aby spełnić wymogi, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim.
Chorwacja może wprowadzić okres przejściowy do dnia 31 grudnia 2017 r., aby spełnić wymogi określone w akapitach pierwszym i drugim. Jednakże od dnia 1 stycznia 2014 r. podatek akcyzowy nie może wynosić mniej niż 77 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży. [1]
3. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży oblicza się w odniesieniu do całkowitej wartości wszystkich papierosów dopuszczonych do konsumpcji, na podstawie detalicznej ceny sprzedaży obejmującej wszystkie podatki, podzielonej przez całkowitą liczbę papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Jest ona określana najpóźniej do dnia 1 marca każdego roku na podstawie danych dotyczących wszystkich takich dopuszczeń do konsumpcji, które miały miejsce w poprzednim roku kalendarzowym.
4. Państwa członkowskie stopniowo zwiększają podatki akcyzowe w celu spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 2, w terminach określonych w tym ustępie.
5. Komisja publikuje raz w roku wartość euro w walutach krajowych mającą zastosowanie do kwot całkowitego podatku akcyzowego.
Stosuje się kursy wymiany ustalone pierwszego dnia roboczego października oraz opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Obowiązują one od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego.
6. Państwa członkowskie mogą utrzymać kwoty podatków akcyzowych obowiązujące w chwili dokonywania rocznego dostosowania przewidzianego w ust. 5, jeżeli przeliczenie kwot podatków akcyzowych wyrażonych w euro powodowałoby wzrost podatku akcyzowego wyrażonego w walucie krajowej o mniej niż 5 % lub mniej niż 5 EUR, w zależności od tego, która kwota będzie niższa.
Artykuł 2a
1. Jeżeli następuje zmiana średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów w państwie członkowskim, która powoduje spadek całkowitego podatku akcyzowego poniżej poziomów określonych, odpowiednio, w art. 2 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze, wówczas państwo członkowskie, którego to dotyczy, może powstrzymać się od dostosowania tego podatku do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym zaistniała taka zmiana.
2. Jeżeli państwo członkowskie podwyższa stawkę podatku od wartości dodanej w odniesieniu do papierosów, może ono obniżyć całkowity podatek akcyzowy do kwoty, która wyrażona jako procent średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży jest równa wzrostowi stawki podatku od wartości dodanej, również wyrażonej jako procent średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nawet jeżeli takie dostosowanie powoduje obniżenie całkowitego podatku akcyzowego poniżej poziomów, wyrażonych jako procent średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, określonych odpowiednio w art. 2 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze.
Państwo członkowskie podwyższa jednak ten podatek ponownie, tak aby osiągnąć co najmniej te poziomy, do dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym dokonano takiego obniżenia.
Artykuł 3
1. Królestwo Hiszpanii będzie miało dwuletni okres przejściowy, rozpoczynający się dnia 1 stycznia 1993 r. na wprowadzenie ogólnych minimalnych stawek akcyzy, określonych w art. 2.
2. Republika Portugalii ma prawo wnioskować o możliwość stosowania stawki zmniejszonej, maksymalnie o 50% stawki określonej w art. 2 względem papierosów konsumowanych w najbardziej peryferyjnych regionach Azorów i Madery, produkowanych przez drobnych producentów, u których wielkość rocznej produkcji nie przekracza 500 ton.
3. Niezależnie od art. 2, Królestwo Szwecji może odroczyć do dnia 31 grudnia 2002 r. włącznie zastosowanie ogólnego minimalnego podatku akcyzowego równego 57 % detalicznej ceny sprzedaży (w tym wszystkie podatki) papierosów w najpopularniejszej kategorii cenowej. Ponadto, Królestwo Szwecji nie może obniżyć ogólnego podatku akcyzowego poniżej poziomu stosowanego dnia 1 sierpnia 1998 r.;
4. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. Francja może nadal stosować obniżoną stawkę podatku akcyzowego na papierosy dopuszczone do konsumpcji w departamentach na Korsyce do kontyngentu rocznego 1 200 ton. Obniżona stawka wynosi:
- do dnia 31 grudnia 2012 r.: co najmniej 44 % ceny na papierosy w najbardziej poszukiwanej klasie cenowej w tych departamentach,
- od dnia 1 stycznia 2013 r.: co najmniej 50 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 88 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży,
- od dnia 1 stycznia 2015 r.: co najmniej 57 % średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów dopuszczonych do konsumpcji. Podatek akcyzowy wynosi nie mniej niż 90 EUR za 1 000 papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży.
Artykuł 4
1. Co cztery lata Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie oraz, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący stawek podatku akcyzowego określonych w niniejszej dyrektywie oraz strukturę podatku akcyzowego określoną w art. 16 dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (6).
Komisja uwzględnia w swoim sprawozdaniu prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość stawek podatku akcyzowego i szersze cele Traktatu.
2. Podstawę sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, stanowią w szczególności informacje przekazane przez państwa członkowskie.
3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 43 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (7), Komisja określa wykaz danych statystycznych niezbędnych do sprawozdania, z wyłączeniem danych dotyczących poszczególnych osób fizycznych lub podmiotów prawnych. Poza danymi łatwo dostępnymi dla państw członkowskich wspomniany wykaz zawiera jedynie dane, których gromadzenie i zbieranie nie powoduje nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego dla państw członkowskich.
4. Komisja nie publikuje ani nie ujawnia w żaden inny sposób tych danych, jeśli prowadziłoby to do ujawnienia tajemnicy handlowej, przemysłowej lub zawodowej.
Artykuł 5
1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed 31 grudnia 1992 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł 6
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 19 października 1992 r.
(1) Dz.U. nr C 12 z 18.01.1990, str. 4.
(2) Dz.U. nr C 94 z 13.04.1992, str. 35.
(3) Dz.U. nr C 225 z 10.09.1990, str. 56.
(4) Dz.U. nr L 303 z 31.12.1972, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/78/EWG (Dz.U. nr L 316 z 31.10.1992, str. 5).
(5) Dz.U. nr L 10 z 16.01.1979, str. 8.
[1] Art. 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 18 aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Dz.Urz.UE L 112 z 24.04.2012, str. 21). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2013 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00