Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2009-12-29 do 2016-01-01
Wersja archiwalna od 2009-12-29 do 2016-01-01
archiwalny
Alerty
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/139/WE
z dnia 25 listopada 2009 r.
w sprawie ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych
(wersja ujednolicona)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa Rady 93/34/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. w sprawie ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych (3) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (4). W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości należy tę dyrektywę ujednolicić.
(2) Dyrektywa 93/34/EWG jest jedną ze szczegółowych dyrektyw dotyczących systemu homologacji typu WE, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/61/EWG z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie homologacji typu dwu - lub trzykołowych pojazdów mechanicznych, zastąpionej dyrektywą 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów mechanicznych (5), i określa normy techniczne dotyczące projektowania i budowy dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych w odniesieniu do ustawowych oznaczeń. Te normy techniczne dotyczą zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich, mającego na celu umożliwienie stosowania procedury homologacji typu WE, o której mowa w dyrektywie 2002/24/WE, odnośnie do każdego typu pojazdu. W związku z tym przepisy dyrektywy 2002/24/WE odnoszące się do układów, części i oddzielnych zespołów technicznych w pojazdach stosuje się do niniejszej dyrektywy.
(3) W odniesieniu do ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych niniejsza dyrektywa nie powinna stanowić przeszkody w zachowaniu przez poszczególne państwa członkowskie, na niedyskryminacyjnych zasadach, obowiązujących przepisów szczegółowych do celów stosowania przepisów ruchu drogowego, pod warunkiem że takie szczegółowe wymagania dotyczą użycia pojazdów i nie pociągają za sobą modyfikacji w konstrukcji pojazdów, które mogłyby utrudniać przyznanie pojazdom przyjętej przez Wspólnotę homologacji typu pojazdu.
(4) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Niniejszą dyrektywę stosuje się do ustawowych oznaczeń wszystkich typów pojazdów, o których mowa w art. 1 dyrektywy 2002/24/WE.
Artykuł 2
Procedurę udzielania homologacji typu WE części w odniesieniu do ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych oraz warunki określające swobodny przepływ takich pojazdów są określone w rozdziałach II i III dyrektywy 2002/24/WE.
Artykuł 3
Zmiany niezbędne w celu dostosowania do postępu technicznego wymagań określonych w załączniku I przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2 dyrektywy 2002/24/WE.
Artykuł 4
1. W odniesieniu do dwu- lub trzykołowych pojazdów spełniających wymogi określone w niniejszej dyrektywie państwa członkowskie nie odmawiają przyznania homologacji typu WE lub nie zakazują rejestracji, sprzedaży lub dopuszczenia do ruchu takiego pojazdu, z przyczyn związanych z ustawowymi oznaczeniami.
2. Państwa członkowskie odmawiają homologacji typu WE wszelkich nowego typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych, które nie spełniają wymogów określonych w niniejszej dyrektywie, z przyczyn związanych z ustawowymi oznaczeniami.
3. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 5
Dyrektywa 93/34/EWG, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku II część A, zostaje uchylona, bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B.
Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.
Artykuł 6
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsza dyrektywa jest stosowana od dnia 1 czerwca 2010 r.
Artykuł 7
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 25 listopada 2009 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| J. BUZEK | Å. TORSTENSSON |
| Przewodniczący | Przewodniczący |
(1) Dz.U. C 77 z 31.3.2009, s. 41.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 listopada 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 10 listopada 2009 r.
(3) Dz.U. L 188 z 29.7.1993, s. 38.
(4) Zob. załącznik II część A.
ZAŁĄCZNIK I
WYMOGI W ODNIESIENIU DO USTAWOWYCH OZNACZEŃ DWU- LUB TRZYKOŁOWYCH POJAZDÓW SILNIKOWYCH
| 1. | OGÓLNE |
| 1.1. | Wszystkie pojazdy muszą być zaopatrzone w tabliczkę i oznaczenia opisane poniżej. Tabliczka i oznaczenia muszą być przytwierdzone do pojazdu przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela. |
| 2. | TABLICZKA ZNAMIONOWA PRODUCENTA |
| 2.1. | Tabliczka znamionowa producenta, której przykład pokazany jest w dodatku 1, musi być trwale przytwierdzona w łatwo dostępnym miejscu do części pojazdu niewymienialnej w trakcie użytkowania pojazdu; tabliczka musi być łatwa do odczytania i musi zawierać w nieusuwalnej formie następujące informacje w następującym porządku: |
| 2.1.1. | nazwę producenta; |
| 2.1.2. | znak homologacji typu WE określony w art. 8 dyrektywy 2002/24/WE; |
| 2.1.3. | numer identyfikacyjny pojazdu (VIN); |
| 2.1.4. | statyczny poziom dźwięku: … dB(A) … obr./min. |
| 2.2. | Znak homologacji typu WE zgodnie z wymogiem z ppkt 2.1.2, wartość statycznego poziomu dźwięku i liczba obr./min zgodnie z wymogami z ppkt 2.1.4 nie wchodzą w zakres homologacji typu WE części w odniesieniu do ustawowych oznaczeń. Informacje te jednak muszą być przytwierdzone do pojazdów wszystkich typów, które zostały homologowane. |
| 2.3. | Producenci mogą dołączyć dodatkowe informacje poniżej lub obok obowiązkowych oznaczeń, ale poza jasno wyznaczonym prostokątem, który może zawierać tylko informacje wymagane zgodnie z ppkt 2.1.1–2.1.4 (zob. dodatek 1). |
| 3. | NUMER IDENTYFIKACYJNY POJAZDU |
| Numer identyfikacyjny pojazdu składa się ze ściśle określonej kombinacji znaków wyznaczonych dla każdego pojazdu przez producenta. Znak ten umożliwia jednoznaczną identyfikację pojazdu poprzez producenta – bez potrzeby weryfikacji dodatkowych informacji – przez okres 30 lat. Identyfikacja musi spełniać następujące wymagania: | |
| 3.1. | numer identyfikacyjny pojazdu musi znajdować się na tabliczce znamionowej producenta. Musi być wybity lub wytłoczony w sposób niepodatny na starcie lub zniekształcenia na nadwoziu lub ramie pojazdu w łatwo dostępnym miejscu, musi znajdować się po prawej stronie pojazdu; |
| 3.1.1. | numer identyfikacyjny pojazdu musi składać się z trzech części, jak wskazano poniżej: |
| 3.1.1.1. | pierwsza część składa się z kodu producenta pojazdu, umożliwiającego identyfikację producenta. Kod musi składać się z trzech znaków (liter lub cyfr) wydanych przez powołane do tego instytucje w kraju, w którym producent jest zarejestrowany zgodnie z praktyką międzynarodowej agencji autoryzacji przy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO). Pierwszy znak oznacza rejon geograficzny, drugi – kraj w obrębie tego rejonu, a trzeci – danego producenta. Jeśli producent wytwarza mniej niż 500 pojazdów rocznie, trzecim znakiem jest zawsze cyfra 9. W celu identyfikacji producenta instytucje wymienione powyżej wydają również trzeci, czwarty lub piąty znak do trzeciej części znaku identyfikacji pojazdu; |
| 3.1.1.2. | druga część składa się z sześciu znaków (liter lub cyfr), które opisują ogólne właściwości pojazdu (typ, wariant, a w przypadku motorowerów – wersję); każda właściwość może być przedstawiona za pomocą kilku znaków. Jeśli producent nie stosuje jednego lub więcej z tych znaków, pusta przestrzeń może zostać wypełniona literami lub cyframi, przy czym wybór pozostawia się producentowi; |
| 3.1.1.3. | trzecia część składa się z ośmiu znaków, z których cztery ostatnie muszą być cyframi, i w połączeniu z dwiema poprzednimi częściami umożliwia jasną identyfikację danego pojazdu. Każda niewykorzystana przestrzeń musi być wypełniona cyfrą 0 w celu uzyskania pożądanej całkowitej liczby znaków; |
| 3.1.2. | we wszystkich wypadkach, gdy jest to możliwe, numer identyfikacyjny pojazdu powinien mieścić się w jednej linii. Początek i zakończenie tej linii musi być oznaczone znakiem, który nie jest ani cyfrą arabską, ani literą alfabetu łacińskiego. Musi to być znak, którego pomylenie z jakąkolwiek taką cyfrą lub literą jest wykluczone; |
| W drodze wyjątku, z powodów technicznych numer ten może zajmować dwie linie, jednak w takim wypadku w żadnej z trzech części nie mogą występować przerwy, a początek i zakończenie obu linii muszą być oznaczone znakiem, który nie jest ani cyfrą arabską, ani literą alfabetu łacińskiego. Musi to być znak, którego pomylenie z jakąkolwiek taką cyfrą lub literą jest wykluczone. | |
| Dopuszczalne jest także wprowadzenie określonego powyżej znaku w ramach samej linii, między trzema częściami numeru (ppkt 3.1.1). | |
| Między znakami nie może występować przerwa. | |
| 4. | ZNAKI |
| 4.1. | Do wszystkich oznaczeń opisanych w pkt 2 i 3 używa się liter łacińskich i cyfr arabskich. Litery łacińskie użyte w informacji opisanej w ppkt 2.1.1, 2.1.3 i pkt 3 muszą być wielkimi literami. |
| 4.2. | W numerze identyfikacyjnym pojazdu: |
| 4.2.1. | nie wolno używać liter I, O i Q, myślników, gwiazdek czy innych szczególnych znaków; |
| 4.2.2. | litery i cyfry mają następującą maksymalną wysokość: |
| 4.2.2.1. | 4 mm w przypadku znaków umieszczonych bezpośrednio na nadwoziu lub ramie czy innej tego typu części pojazdu; |
| 4.2.2.2. | 3 mm w przypadku znaków umieszczonych na tabliczce znamionowej producenta. |
Dodatek 1
Przykładowa tabliczka znamionowa producenta
Przykład pokazany poniżej nie zawiera rzeczywistych informacji z tabliczki znamionowej producenta i nie przedstawia rzeczywistych wymiarów tablicy, cyfr czy liter. Jest to tylko przykład.
Dodatkowe informacje określone w ppkt 2.3 mogą być wprowadzone poniżej lub z boku informacji podanej w poniższym prostokącie.
| STELLA FABBRICA MOTOCICLI e3 5364 3SKLM3AC8B120000 80 dB(A) — 3 750 rev/min |
Legenda:
W powyższym przykładzie tabliczki pojazd został wyprodukowany przez „Stella Fabbrica Motocicli” i otrzymał homologację typu we Włoszech (e3) pod liczbą 5364.
Znak identyfikacyjny pojazdu (3GSKLM3AC8B120000) przekazuje następującą informację:
— pierwsza część (3GS):
— 3: rejon geograficzny (Europa),
— G: kraj w obrębie rejonu geograficznego (Niemcy),
— S: producent (Stella Fabbrica Motocicli),
— druga część (KLM3AC):
— KL: typ pojazdu,
— M3: wariant (nadwozie pojazdu),
— AC: wersja (silnik pojazdu),
— trzecia część (8B120000):
— 8B12: identyfikacja pojazdu i kombinacja dwóch pozostałych części znaku identyfikacyjnego,
— 0000: niewykorzystana przestrzeń, która została wypełniona cyfrą 0 w celu uzyskania całkowitej liczby wymaganych znaków.
Statyczny poziom dźwięku wynosi 80 dB(A) przy 3 750 obr./min.
Dodatek 2
Dokument informacyjny dotyczący ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych danego typu
(Załącznik do wniosku o homologację typu WE części, jeśli wniosek ten jest przedkładany oddzielnie od wniosku o homologację typu WE pojazdu)
| Zamówienie nr (wyznaczone przez wnioskodawcę): ................................................................................................................. |
| Wniosek o homologację typu WE części dla ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych zawiera informacje określone w załączniku II część I sekcja A do dyrektywy 2002/24/WE w następujących punktach: |
| — 0.1, |
| — 0.2, |
| — 0.4-0.6, |
| — 9.3.1-9.3.3. |
Dodatek 3
Świadectwo homologacji typu WE części dla ustawowych oznaczeń dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych danego typu
ZAŁĄCZNIK II
CZĘŚĆ A
Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian
(o której mowa w art. 5)
| Dyrektywa Rady 93/34/EWG (Dz.U. L 188 z 29.7.1993, s. 38) | ||
| Dyrektywa Komisji 1999/25/WE (Dz.U. L 104 z 21.4.1999, s. 19) | ||
| Dyrektywa Komisji 2006/27/WE (Dz.U. L 66 z 8.3.2006, s. 7) | Tylko art. 2 i załącznik II | |
CZĘŚĆ B
Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania
(o których mowa w art. 5)
| Dyrektywa | Termin transpozycji | Data rozpoczęcia stosowania |
| 93/34/EWG | 14 grudnia 1994 r. | 14 czerwca 1995 r. |
| 1999/25/WE | 31 grudnia 1999 r. | 1 stycznia 2000 r. (*) |
| 2006/27/WE | 31 grudnia 2006 r. (**) | — |
| (*) Zgodnie z art. 2 dyrektywy 1999/25/WE: „1. Z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r. państwa członkowskie nie mogą, z przyczyn odnoszących się do ustawowych oznaczeń: (**) Zgodnie z art. 5 dyrektywy 2006/27/WE: | ||
ZAŁĄCZNIK III
TABELA KORELACJI
| Dyrektywa 93/34/EWG | Dyrektywa 2006/27/WE | Niniejsza dyrektywa |
| art. 1, 2 i 3 | art. 1, 2 i 3 | |
| art. 4 ust. 1 | — | |
| — | art. 5 ust. 1 | art. 4 ust. 1 |
| — | art. 5 ust. 2 | art. 4 ust. 2 |
| art. 4 ust. 2 | art. 4 ust. 3 | |
| — | art. 5 | |
| — | art. 6 | |
| art. 5 | art. 7 | |
| załącznik | załącznik I | |
| — | załącznik II | |
| — | załącznik III |
