KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (¹), w szczególności jej art. 27 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W decyzji 2009/470/WE ustanawia się procedury regulujące wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych.

(2) Ponadto w art. 27 ust. 1 decyzji 2009/470/WE przewidziano wprowadzenie wspólnotowego środka finansowego na pokrycie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie na finansowanie krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, wymienionych w załączniku do tej decyzji.

(3) Decyzja Rady 2006/965/WE z dnia 19 grudnia 2006 r. zmieniająca decyzję 90/424/EWG w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (²) zastąpiła art. 24 wspomnianej decyzji nowym przepisem. W decyzji 2006/965/WE przewidziano środki przejściowe stanowiące, że programy w zakresie enzootycznej białaczki bydła oraz choroby Aujeszkyego mogą być w dalszym ciągu finansowane do dnia 31 grudnia 2010 r.

(4) Decyzja Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe kryteria w odniesieniu do krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych (³) stanowi, że programy przedstawione Komisji przez państwa członkowskie mogą zostać zatwierdzone, zgodnie ze środkami przewidzianymi w art. 27 ust. 1 decyzji 2009/470/WE, pod warunkiem spełnienia kryteriów określonych w załączniku do decyzji 2008/341/WE.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (⁴) przewiduje przeprowadzenie przez państwa członkowskie corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) u bydła, owiec i kóz.

(6) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków (⁵) również przewiduje programy nadzoru realizowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do drobiu i dzikiego ptactwa w celu wzbogacenia wiedzy, między innymi na podstawie regularnie uaktualnianej oceny ryzyka, na temat zagrożeń stanowionych przez dzikie ptaki i związanych z wszelkimi występującymi u ptaków wirusami grypy pochodzącymi od ptaków. Wspomniane roczne programy oraz ich finansowanie również powinny zostać zatwierdzone.

(7) Niektóre państwa członkowskie przedstawiły Komisji roczne programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt, programy kontroli mające na celu zapobieganie chorobom odzwierzęcym oraz roczne programy zwalczania i monitorowania niektórych TSE, na których realizację chciałyby otrzymać wkład finansowy Wspólnoty.

(8) W 2008 i 2009 r. niektóre wieloletnie programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych zgłoszone przez państwa członkowskie zostały zatwierdzone decyzją Komisji 2007/782/WE (⁶) i decyzją Komisji 2008/897/WE (⁷). Zobowiązania dotyczące wydatków na te wieloletnie programy zostały przyjęte zgodnie z art. 76 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁸). Pierwsze zobowiązanie budżetowe w przypadku tych programów zostało podjęte po ich zatwierdzeniu. Każde kolejne zobowiązanie roczne jest podejmowane przez Komisję w zależności od wykonania programu w roku poprzednim na podstawie decyzji o przyznaniu wkładu, o której mowa w art. 27 ust. 5 decyzji 2009/470/WE.

(9) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001, zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 103/2009 (⁹), przewiduje bardziej restrykcyjne wymogi, które muszą zostać spełnione w przypadku stad zwierząt mlecznych zakażonych klasyczną trzęsawką owiec.

(10) W 2009 r. Cypr przedłożył wieloletni program monitorowania i zwalczania trzęsawki, dostosowany do tej ostatniej zmiany rozporządzenia (WE) nr 999/2001. Decyzją Komisji 2009/560/WE (¹⁰) zatwierdzono wieloletni program dotyczący trzęsawki, w którego ramach koszty personelu zatrudnionego specjalnie do wykonania zadań przewidzianych w tym programie oraz koszty zniszczenia martwych zwierząt zostały uwzględnione w kosztach kwalifikujących się do przyznania wkładu finansowego Wspólnoty. Drugi i ostatni rok przedłożonego przez Cypr wieloletniego programu dotyczącego trzęsawki powinien zatem zostać zatwierdzony i zapewnić taki sam wkład finansowy Wspólnoty i kwalifikowalne środki jak na pierwszy rok.

(11) Komisja dokonała oceny programów rocznych przedstawionych jej przez państwa członkowskie, jak również kolejnego roku (drugiego lub trzeciego) realizacji programów wieloletnich zatwierdzonych w 2008 i 2009 r. zarówno z punktu widzenia weterynaryjnego, jak i finansowego i stwierdziła, że programy te są zgodne ze wspólnotowym prawodawstwem weterynaryjnym, a zwłaszcza z kryteriami określonymi w decyzji 2008/341/WE.

(12) Ze względu na znaczenie rocznych i wieloletnich programów dla osiągnięcia celów Wspólnoty w dziedzinie zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, jak również ze względu na obowiązek stosowania we wszystkich państwach członkowskich programów w zakresie TSE i ptasiej grypy, właściwe jest ustalenie odpowiedniej stawki wkładu finansowego Wspólnoty w celu zwrócenia kosztów, które zainteresowane państwa członkowskie poniosą w związku ze środkami wspomnianymi w niniejszej decyzji do kwoty maksymalnej dla każdego programu.

(13) W celu poprawy zarządzania, bardziej efektywnego wykorzystania funduszy wspólnotowych oraz zwiększenia przejrzystości konieczne jest również ustalenie w przypadku każdego z programów, w odpowiednich przypadkach, średniej kwoty, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim w związku z niektórymi kosztami, takimi jak koszty testów użytych w państwach członkowskich oraz odszkodowanie dla właścicieli w związku z poniesionymi przez nich stratami spowodowanymi ubojem lub ubojem selektywnym zwierząt.

(14) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (¹¹) programy zwalczania i kontroli chorób zwierząt mają być finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej stosuje się przepisy art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.

(15) Wkład finansowy Wspólnoty powinno się przyznawać, pod warunkiem że planowane działania prowadzone są w sposób skuteczny i że właściwe organy dostarczają wszelkich niezbędnych informacji w terminach określonych w niniejszej decyzji.

(16) Mając na względzie skuteczność administracyjną, wszelkie wydatki przedłożone do zwrotu w ramach wkładu finansowego Wspólnoty powinny być wyrażone w euro. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1290/2005, kursem wymiany walut dla wydatków w walucie innej niż euro powinien być najbardziej aktualny kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym dane państwo członkowskie przedkłada swój wniosek.

(17) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

PROGRAMY ROCZNE

Artykuł 1

Bruceloza bydła

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania brucelozy bydła przedstawione przez Hiszpanię, Włochy, Maltę, Cypr, Portugalię i Zjednoczone Królestwo.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, w celu pokrycia kosztów wykonania badań laboratoryjnych, odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych tymi programami oraz zakupu dawek szczepionek, i nie przekracza:

a) 2 000 000 EUR dla Hiszpanii;

b) 5 000 000 EUR dla Włoch;

c) 75 000 EUR dla Cypru;

d) 15 000 EUR dla Malty;

e) 2 500 000 EUR dla Portugalii;

f) 2 700 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu z różem bengalskim	0,2 EUR za jeden test;
b) za wykonanie odczynu aglutynacji probówkowej	0,2 EUR za jeden test;
c) za wykonanie odczynu wiązania dopełniacza	0,4 EUR za jeden test;
d) za wykonanie testu ELISA	1 EUR za jeden test;
e) za zwierzęta poddane ubojowi	375 EUR za jedno zwierzę.

Artykuł 2

Gruźlica bydła

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania gruźlicy bydła przedstawione przez Irlandię, Hiszpanię, Włochy, Portugalię i Zjednoczone Królestwo.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na pokrycie kosztów wykonania prób tuberkulinowych, badań interferonu gamma oraz odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych tymi programami, i nie przekracza:

a) 12 000 000 EUR dla Irlandii;

b) 7 500 000 EUR dla Hiszpanii;

c) 4 000 000 EUR dla Włoch;

d) 1 000 000 EUR dla Portugalii;

e) 10 000 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie próby tuberkulinowej	1,75 EUR za jeden test;
b) za wykonanie badania interferonu gamma	5 EUR za jeden test;
c) za zwierzęta poddane ubojowi	375 EUR za jedno zwierzę.

Artykuł 3

Bruceloza kóz i owiec

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania brucelozy kóz i owiec przedstawione przez Hiszpanię, Włochy, Cypr i Portugalię.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na zakup szczepionek, przeprowadzenie badań laboratoryjnych, wypłatę odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych tymi programami, i nie przekracza:

a) 4 500 000 EUR dla Hiszpanii;

b) 3 500 000 EUR dla Włoch;

c) 75 000 EUR dla Cypru;

d) 1 100 000 EUR dla Portugalii.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu z różem bengalskim	0,2 EUR za jeden test;
b) za wykonanie odczynu wiązania dopełniacza	0,4 EUR za jeden test;
c) za zwierzęta poddane ubojowi	50 EUR za jedno zwierzę.

Artykuł 4

Choroba niebieskiego języka na obszarach endemicznych lub obszarach wysokiego ryzyka

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania i monitorowania choroby niebieskiego języka przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię i Szwecję.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na szczepienia, na badania laboratoryjne wykonane w celu nadzoru wirusologicznego, serologicznego i entomologicznego oraz na zakup potrzasków i szczepionek, i nie przekracza:

a) 4 500 000 EUR dla Belgii;

b) 6 000 EUR dla Bułgarii;

c) 1 600 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

d) 50 000 EUR dla Danii;

e) 16 800 000 EUR dla Niemiec;

f) 130 000 EUR dla Estonii;

g) 80 000 EUR dla Irlandii

h) 70 000 EUR dla Grecji;

i) 20 000 000 EUR dla Hiszpanii;

j) 40 000 000 EUR dla Francji;

k) 2 700 000 EUR dla Włoch;

l) 310 000 EUR dla Łotwy;

m) 630 000 EUR dla Litwy;

n) 300 000 EUR dla Luksemburga;

o) 780 000 EUR dla Węgier;

p) 4 000 EUR dla Malty;

q) 110 000 EUR dla Niderlandów;

r) 1 000 000 EUR dla Austrii;

s) 70 000 EUR dla Polski;

t) 5 200 000 EUR dla Portugalii;

u) 110 000 EUR dla Rumunii;

v) 590 000 EUR dla Słowenii;

w) 50 000 EUR dla Słowacji;

x) 490 000 EUR dla Finlandii;

y) 1 700 000 EUR dla Szwecji.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu ELISA	2,5 EUR za jeden test;
b) za wykonanie testu PCR	10 EUR za jeden test;
c) za zakup szczepionek jednoważnych	0,3 EUR za dawkę;
d) za zakup szczepionek dwuważnych	0,45 EUR za dawkę;
e) za podawanie szczepionek bydłu 1,50 EUR za sztukę zaszczepionego bydła, niezależnie od liczby i typu dawek;
f) za podawanie szczepionek owcom lub kozom 0,75 EUR za zaszczepioną owcę lub kozę, niezależnie od liczby i typu dawek.

Artykuł 5

Salmoneloza (salmonella odzwierzęca) w stadach hodowlanych, stadach niosek, stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz stadach indyków (Meleagris gallopavo)

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2010 r. programy kontroli niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych, stadach niosek, stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Estonię, Niemcy, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowację, Słowenię i Zjednoczone Królestwo.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na koszty badań bakteriologicznych, określania serotypów w ramach urzędowego pobierania próbek, bakteriologicznych testów sprawdzających skuteczność dezynfekcji i testów wykrywających środki przeciwdrobnoustrojowe lub efekt hamujący mnożenie się bakterii w tkankach ptaków ze stad zbadanych na obecność salmonelli, na zakup dawek szczepionek oraz na wypłatę odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem selektywnym ptaków hodowlanych i niosek gatunku Gallus Gallus oraz hodowlanych indyków gatunku Meleagris gallopavo i zniszczeniem jaj, jak określono w ust. 3, i nie przekracza:

a) 2 000 000 EUR dla Belgii;

b) 20 000 EUR dla Bułgarii;

c) 2 500 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

d) 200 000 EUR dla Danii;

e) 15 000 EUR dla Estonii;

f) 800 000 EUR dla Niemiec;

g) 100 000 EUR dla Irlandii;

h) 550 000 EUR dla Grecji;

i) 2 500 000 EUR dla Hiszpanii;

j) 3 500 000 EUR dla Francji;

k) 1 250 000 EUR dla Włoch;

l) 100 000 EUR dla Cypru;

m) 420 000 EUR dla Łotwy;

n) 160 000 EUR dla Litwy;

o) 10 000 EUR dla Luksemburga;

p) 2 500 000 EUR dla Węgier;

q) 150 000 EUR dla Malty;

r) 3 500 000 EUR dla Niderlandów;

s) 960 000 EUR dla Austrii;

t) 3 500 000 EUR dla Polski;

u) 255 000 EUR dla Portugalii;

v) 600 000 EUR dla Rumunii;

w) 117 000 EUR dla Słowenii;

x) 730 000 EUR dla Słowacji;

y) 52 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za przeprowadzenie badania bakteriologicznego (posiew/izolacja) 5,0 EUR za jeden test;

b) za zakup dawki szczepionki przeciw salmonelli 0,05 EUR za dawkę;

c) za określenie serotypu odpowiednich izolatów Salmonella spp. 20 EUR za jeden test;

d) za badanie bakteriologiczne w celu sprawdzenia skuteczności dezynfekcji kurników po wybiciu stada, u którego stwierdzono salmonellę 5,0 EUR za jeden test;

e) za test wykrywający środki przeciwdrobnoustrojowe lub efekt hamujący mnożenie się bakterii w tkankach ptaków ze stad zbadanych na obecność salmonelli 5 EUR za jeden test;

f) z tytułu odszkodowania za wartość poddanego ubojowi selektywnemu rodzicielskiego ptaka hodowlanego z gatunku Gallus gallus 4 EUR za jednego ptaka;

g) z tytułu odszkodowania za wartość poddanej ubojowi selektywnemu nioski z gatunku Gallus gallus hodowanej w celach handlowych 2,20 EUR za jednego ptaka;

h) z tytułu odszkodowania za wartość poddanego ubojowi selektywnemu rodzicielskiego indyka hodowlanego z gatunku Meleagris gallopavo 12 EUR za jednego ptaka;

i) z tytułu odszkodowania za jaja wylęgowe rodzicielskiego ptaka hodowlanego z gatunku Gallus Gallus 0,20 EUR za zniszczone jajo wylęgowe;

j) z tytułu odszkodowania za jaja spożywcze gatunku Gallus gallus 0,04 EUR za zniszczone jajo spożywcze;

k) z tytułu odszkodowania za jaja wylęgowe rodzicielskiego ptaka hodowlanego z gatunku Meleagris gallopavo 0,40 EUR za zniszczone jajo wylęgowe.

Artykuł 6

Klasyczny pomór świń i afrykański pomór świń

1. Programy służące kontroli i monitorowaniu:

a) klasycznego pomoru świń, przedstawione przez Bułgarię, Niemcy, Francję, Luksemburg, Węgry, Rumunię, Słowenię i Słowację niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.;

b) afrykańskiego pomoru świń przedstawione przez Włochy niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na koszty badań wirusologicznych i serologicznych świń domowych i dzików, zaś w przypadku programów przedstawionych przez Bułgarię, Niemcy, Francję, Rumunię i Słowację również w wysokości 50 % kosztów, które zostaną poniesione na zakup i dystrybucję szczepionek oraz przynęt w celu szczepienia dzików, i nie przekracza:

a) 240 000 EUR dla Bułgarii;

b) 1 400 000 EUR dla Niemiec;

c) 720 000 EUR dla Francji;

d) 110 000 EUR dla Włoch;

e) 25 000 EUR dla Luksemburga;

f) 300 000 EUR dla Węgier;

g) 1 200 000 EUR dla Rumunii;

h) 30 000 EUR dla Słowenii;

i) 515 000 EUR dla Słowacji.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio 2,5 EUR za jeden test w przypadku wykonania testu ELISA.

Artykuł 7

Choroba pęcherzykowa świń

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. program zwalczania choroby pęcherzykowej świń przedstawiony przez Włochy.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów badań laboratoryjnych i nie przekracza 450 000 EUR.

Artykuł 8

Ptasia grypa u drobiu i dzikiego ptactwa

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2010 r. programy badań na obecność ptasiej grypy u drobiu i dzikiego ptactwa przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Łotwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie na przeprowadzenie badań laboratoryjnych oraz płatności ryczałtowe za pobieranie próbek od dzikiego ptactwa, i nie przekracza:

a) 135 000 EUR dla Belgii;

b) 50 000 EUR dla Bułgarii;

c) 85 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

d) 200 000 EUR dla Danii;

e) 350 000 EUR dla Niemiec;

f) 10 000 EUR dla Estonii;

g) 110 000 EUR dla Irlandii;

h) 70 000 EUR dla Grecji;

i) 300 000 EUR dla Hiszpanii;

j) 250 000 EUR dla Francji;

k) 650 000 EUR dla Włoch;

l) 20 000 EUR dla Cypru;

m) 60 000 EUR dla Łotwy;

n) 10 000 EUR dla Luksemburga;

o) 300 000 EUR dla Węgier;

p) 10 000 EUR dla Malty;

q) 350 000 EUR dla Niderlandów;

r) 55 000 EUR dla Austrii;

s) 100 000 EUR dla Polski;

t) 200 000 EUR dla Portugalii;

u) 400 000 EUR dla Rumunii;

v) 40 000 EUR dla Słowenii;

w) 35 000 EUR dla Słowacji;

x) 35 000 EUR dla Finlandii;

y) 200 000 EUR dla Szwecji;

z) 300 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za wykonanie badań/pobranie próbek objętych programami, nie przekracza średnio:

a) test ELISA:	2 EUR za test;
b) test immunodyfuzji w żelu agarowym:	1,2 EUR za test;
c) test zahamowania hemaglutynacji (HI) na obecność H5/H7:	12 EUR za test;
d) test izolacji wirusa:	40 EUR za test;
e) test PCR:	20 EUR za test;
f) pobieranie próbek od dzikiego ptactwa:	20 EUR od próbki.

Artykuł 9

Pasażowalne encefalopatie gąbczaste (TSE), gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) i trzęsawka owiec

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. programy monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE), zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki owiec przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 100 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na prowadzenie szybkich badań na zwierzętach, o których mowa w załączniku III rozdział A część i i II pkt 1–5 do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 oraz w załączniku VII do tego rozporządzenia, badań potwierdzających oraz wstępnych molekularnych badań odróżniających, o których mowa w załączniku X rozdział C pkt 3.2 lit. c) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 999/2001, jak również 50 % kosztów poniesionych przez każde państwo członkowskie na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za wartość zwierząt poddanych ubojowi selektywnemu i zniszczonych zgodnie z programem zwalczania BSE i trzęsawki owiec, a także 50 % kosztów analizy próbek genotypowych, i nie przekracza:

a) 1 670 000 EUR dla Belgii;

b) 720 000 EUR dla Bułgarii;

c) 900 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

d) 1 000 000 EUR dla Danii;

e) 7 810 000 EUR dla Niemiec;

f) 200 000 EUR dla Estonii;

g) 3 570 000 EUR dla Irlandii;

h) 2 000 000 EUR dla Grecji;

i) 5 300 000 EUR dla Hiszpanii;

j) 12 500 000 EUR dla Francji;

k) 6 000 000 EUR dla Włoch;

l) 50 000 EUR dla Cypru;

m) 240 000 EUR dla Łotwy;

n) 460 000 EUR dla Litwy;

o) 75 000 EUR dla Luksemburga;

p) 1 150 000 EUR dla Węgier;

q) 20 000 EUR dla Malty;

r) 2 500 000 EUR dla Niderlandów;

s) 1 010 000 EUR dla Austrii;

t) 3 100 000 EUR dla Polski;

u) 1 350 000 EUR dla Portugalii;

v) 1 000 000 EUR dla Rumunii;

w) 180 000 EUR dla Słowenii;

x) 650 000 EUR dla Słowacji;

y) 410 000 EUR dla Finlandii;

z) 650 000 EUR dla Szwecji;

za) 4 700 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

3. Wkład finansowy Wspólnoty w programy, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na przeprowadzenie badań oraz dokonanie uboju selektywnego i zniszczenie zwierząt, zaś maksymalna kwota nie przekracza średnio:

a) w przypadku testów wykonanych u bydła	5 EUR za test;
b) w przypadku testów wykonanych u owiec i kóz	30 EUR za test;
c) w przypadku potwierdzających i wstępnych molekularnych badań odróżniających	175 EUR test;
d) za test genotypowy	10 EUR;
e) za poddaną ubojowi selektywnemu sztukę bydła	500 EUR;
f) za poddaną ubojowi selektywnemu owcę bądź kozę	70 EUR.

Artykuł 10

Wścieklizna

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania wścieklizny przedstawione przez Bułgarię, Węgry, Polskę, Rumunię i Słowację.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na koszty wykonania badań laboratoryjnych mających na celu wykrycie antygenów i przeciwciał wścieklizny, scharakteryzowanie wirusa wścieklizny, wykrycie biomarkera oraz miareczkowanie przynęt ze szczepionką oraz zakup i dystrybucję szczepionek i przynęt w ramach wspomnianych programów, i nie przekracza:

a) 820 000 EUR dla Bułgarii;

b) 880 000 EUR dla Węgier;

c) 4 100 000 EUR dla Polski;

d) 1 800 000 EUR dla Rumunii;

e) 370 000 EUR dla Słowacji.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu ELISA:	8 EUR za test;
b) za wykonanie badania na wykrycie tetracykliny w szlifach kostnych:	8 EUR za test;
c) test immunofluorescencji (FAT):	12 EUR za test.

Artykuł 11

Enzootyczna białaczka bydła

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania enzootycznej białaczki bydła przedstawione przez Estonię, Litwę, Maltę i Polskę.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na wykonanie badań laboratoryjnych oraz na odszkodowania dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych wspomnianym programem, i nie przekracza w euro:

a) 20 000 EUR dla Estonii;

b) 20 000 EUR dla Litwy;

c) 500 000 EUR dla Malty;

d) 1 400 000 EUR dla Polski.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu ELISA	0,5 EUR za test;
b) za wykonanie testu immunodyfuzji w żelu agarowym	0,5 EUR za test;
c) za zwierzę poddane ubojowi	375 EUR za jedno zwierzę.

Artykuł 12

Choroba Aujeszkyego

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. programy zwalczania choroby Aujeszkyego przedstawione przez Bułgarię, Hiszpanię, Węgry i Polskę.

2. Wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na programy, o których mowa w ust. 1, stanowi 50 % kosztów, które zostaną poniesione przez zainteresowane państwo członkowskie na wykonanie badań laboratoryjnych, i nie przekracza:

a) 25 000 EUR dla Bułgarii;

b) 122 000 EUR dla Węgier;

c) 3 764 000 EUR dla Polski;

d) 870 000 EUR dla Hiszpanii.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza 1 EUR za jeden test w przypadku wykonania testu ELISA.

ROZDZIAŁ II

PROGRAMY WIELOLETNIE

Artykuł 13

Wścieklizna

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. wieloletnie programy zwalczania wścieklizny przedstawione przez Litwę i Austrię.

2. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. trzeci rok realizacji wieloletnich programów zwalczania wścieklizny przedstawionych przez Estonię, Łotwę, Słowenię i Finlandię.

3. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1 i 2, na wykonanie badań laboratoryjnych mających na celu wykrycie antygenów i przeciwciał wścieklizny, scharakteryzowanie wirusa wścieklizny, wykrycie biomarkera, określenie wieku oraz miareczkowanie przynęt ze szczepionką oraz zakup i dystrybucję szczepionek i przynęt w ramach wspomnianych programów, i nie przekracza:

a) 950 000 EUR dla Estonii;

b) 1 130 000 EUR dla Łotwy;

c) 1 000 000 EUR dla Litwy;

d) 110 000 EUR dla Austrii;

e) 550 000 EUR dla Słowenii;

f) 100 000 EUR dla Finlandii.

4. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu ELISA	8 EUR za test;
b) za wykonanie badania na wykrycie tetracykliny w szlifach kostnych	8 EUR za test;
c) test immunofluorescencji (FAT)	12 EUR za test.

5. Kwoty, które zostaną przeznaczone na następne lata, ustanawia się w zależności od wykonania programu w 2010 r.

Artykuł 14

Choroba Aujeszkyego

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. trzeci rok realizacji wieloletniego programu zwalczania choroby Aujeszkyego przedstawionego przez Belgię.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów poniesionych przez Belgię na wykonanie badań laboratoryjnych i nie przekracza 262 000 EUR.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona Belgii za realizację programu, o którym mowa w ust. 1, nie przekracza 1 EUR za jeden test w przypadku wykonania testu ELISA.

Artykuł 15

Enzootyczna białaczka bydła

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. drugi rok realizacji wieloletnich programów zwalczania enzootycznej białaczki bydła przedstawionych przez Włochy, Łotwę i Portugalię.

2. Wkład finansowy Wspólnoty stanowi 50 % kosztów, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na wykonanie badań laboratoryjnych oraz na odszkodowania dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych wspomnianymi programami, i nie przekracza:

a) 800 000 EUR dla Włoch;

b) 55 000 EUR dla Łotwy;

c) 750 000 EUR dla Portugalii.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona państwom członkowskim za realizację programów, o których mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) za wykonanie testu ELISA	0,5 EUR za jeden test;
b) za wykonanie testu immunodyfuzji w żelu agarowym	0,5 EUR za jeden test;
c) za zwierzęta poddane ubojowi	375 EUR zwierzę za jedno

Artykuł 16

Trzęsawka owiec

1. Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. drugi rok realizacji wieloletniego programu monitorowania i zwalczania trzęsawki owiec przedstawiony przez Cypr w dniu 18 marca 2009 r.

2. Wkład finansowy Wspólnoty nie przekracza 8 200 000 EUR i stanowi:

a) 100 % kosztów, które zostaną poniesione przez Cypr na prowadzenie szybkich badań, o których mowa w załączniku III rozdział A część II pkt 1–5 do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i załączniku VII do tego rozporządzenia, oraz wstępnych molekularnych badań odróżniających, o których mowa w załączniku X rozdział C pkt 3.2 lit. c) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 999/2001;

b) 75 % kosztów poniesionych przez Cypr na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za wartość zwierząt poddanych ubojowi selektywnemu i zniszczonych zgodnie z programem monitorowania i zwalczania trzęsawki owiec;

c) 50 % kosztów:

(i) analizy próbek genotypowych;

(ii) zakupu preparatów stosowanych do uśmiercania zwierząt;

(iii) personelu zatrudnionego specjalnie do wykonania zadań przewidzianych w tym programie;

(iv) zniszczenia martwych zwierząt.

3. Maksymalna kwota kosztów, jaka ma zostać zwrócona Cyprowi za realizację programu, o którym mowa w ust. 1, nie przekracza średnio:

a) w przypadku testów wykonanych u owiec i kóz	30 EUR za test;
b) w przypadku wstępnych molekularnych badań odróżniających	175 EUR za test;
c) w przypadku testów genotypowych	10 EUR za test;
d) za poddaną ubojowi selektywnemu owcę bądź kozę	100 EUR za zwierzę.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 17

Odszkodowania dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem lub ubojem selektywnym ich zwierząt są przyznawane w ciągu 90 dni po uboju lub uboju selektywnym zwierząt lub zniszczeniu produktów lub po przedstawieniu przez właściciela wypełnionego wniosku.

W przypadku płatności odszkodowania po upływie 90 dni zastosowanie ma art. 9 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (¹²).

Artykuł 18

1. Wydatki przedstawione przez państwa członkowskie do zwrotu w ramach wkładu finansowego Wspólnoty są wyrażone w euro i nie obejmują podatku od wartości dodanej ani innych podatków.

2. Jeśli wydatki danego państwa członkowskiego wyrażone są w walucie innej niż euro, państwo to dokonuje przeliczenia na euro, stosując najbardziej aktualny kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym dane państwo członkowskie przedkłada swój wniosek.

Artykuł 19

1. Wkład finansowy Wspólnoty w programy, o których mowa w art. 1–16 jest przyznawany pod warunkiem że zainteresowane państwa członkowskie:

a) realizują programy zgodnie ze stosownymi przepisami prawa wspólnotowego, w tym z zasadami konkurencji i udzielania zamówień publicznych;

b) wprowadzą w życie, najpóźniej do dnia 1 stycznia 2010 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do realizacji programów, o których mowa w art. 1–16;

c) przekażą Komisji, najpóźniej do dnia 31 lipca 2010 r., pośrednie sprawozdania techniczne i finansowe w sprawie programów, o których mowa w art. 1–16, zgodnie z art. 27 ust. 7 lit. a) decyzji 2009/470/WE;

d) w przypadku programów, o których mowa w art. 8, za pośrednictwem systemu internetowego Komisji raz na trzy miesiące przekażą Komisji pozytywne i negatywne wyniki badań, uzyskane w trakcie nadzoru drobiu i dzikiego ptactwa; sprawozdanie to musi być przekazane w terminie czterech tygodni po zakończeniu miesiąca objętego sprawozdaniem;

e) w przypadku programów, o których mowa w art. 1–16, przekażą Komisji, zgodnie z art. 27 ust. 7 lit. b) decyzji 2009/470/WE, najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2011 r., sprawozdanie końcowe na temat technicznego wykonania programu wraz z dowodami uzasadniającymi koszty poniesione przez państwo członkowskie oraz wynikami osiągniętymi w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.;

f) w przypadku programów, o których mowa w art. 1–16, zrealizują program w sposób skuteczny;

g) w przypadku programów, o których mowa w art. 1–16, nie przedłożą kolejnych wniosków o inne rodzaje wkładu Wspólnoty na rzecz wspomnianych środków, i nie przedkładały takich wniosków w terminie wcześniejszym.

2. W przypadku gdy dane państwo członkowskie nie postępuje zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, Komisja obniża wysokość wkładu finansowego Wspólnoty, uwzględniając charakter i powagę naruszenia oraz stratę finansową dla Wspólnoty.

Artykuł 20

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Artykuł 21

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2009 r.