RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. a) i c) oraz art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Królestwa Niderlandów (¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Nie można wykluczyć możliwości zamachów i ataków na osoby publiczne, zarówno będące urzędnikami, jak i nimi niebędące.

(2) Ochrona osób publicznych należy do obowiązków przyjmującego państwa członkowskiego. Środki ochronne przyjmującego państwa członkowskiego oparte są wyłącznie na przepisach prawnych obowiązujących w tym państwie członkowskim i odpowiednich umowach międzynarodowych.

(3) Europejska sieć ochrony osób publicznych, ustanowiona w roku 2002, powinna przyczyniać się do ochrony jako oficjalny kanał komunikacji i konsultacji między organami krajowymi.

(4) Właściwa jest zatem zmiana decyzji Rady 2002/956/WSiSW z dnia 28 listopada 2002 r. ustanawiającej europejską sieć ochrony osób publicznych (³) tak, aby obejmowała ona również osoby niebędące urzędnikami, które uważa się za zagrożone ze względu na ich głos w debacie publicznej lub wpływ na nią,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W decyzji 2002/956/WSiSW wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Na użytek niniejszej decyzji określenie »osoba publiczna« oznacza każdą osobę, zarówno będącą urzędnikiem, jak i nim niebędącą, której przyznaje się ochronę przez służbę ochrony, zgodnie z ustawodawstwem krajowym państwa członkowskiego lub na podstawie przepisów organizacji lub instytucji o charakterze międzynarodowym lub ponadnarodowym.”;

2) w art. 4 dodaje się literę w brzmieniu:

„f) sprzyjanie kontaktom między odnośnymi organami państw członkowskich odpowiedzialnymi za zapewnianie służb ochrony w sprawie ochrony w przypadkach, w których osobom publicznym należy zapewnić ochronę w dwóch państwach członkowskich lub większej ich liczbie; kontakty te odbywają się za pośrednictwem punktów kontaktowych lub bezpośrednio między danymi służbami, zgodnie z informacjami pochodzącymi z punktów kontaktowych.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 4 czerwca 2009 r.