RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9 i 10,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Środki tymczasowe

(1) Dnia 9 lipca 2008 r. Komisja opublikowała zawiadomienie (²) o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu do Wspólnoty niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). Dnia 8 kwietnia 2009 r. Komisja nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 289/2009 (³) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”), tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Wspólnoty niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z ChRL.

(2) Postępowanie zostało wszczęte po złożeniu skargi przez Komitet Ochrony Przemysłu Stalowych Rur Bez Szwu Unii Europejskiej (Defence Committee of the Seamless Steel Tubes Industry of the European Union) („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących większość, w tym przypadku ponad 50 %, całkowitej wspólnotowej produkcji niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali.

(3) Jak wskazano w motywie 13 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie w sprawie dumpingu oraz szkody obejmowało okres od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. („okres objęty dochodzeniem” albo „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

2. Dalsze postępowanie

(4) Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na których podstawie podjęto decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków antydumpingowych („ujawnienie tymczasowych ustaleń”), kilka zainteresowanych stron przedłożyło oświadczenia w formie pisemnej, przedstawiające swoje opinie w sprawie tymczasowych ustaleń. Strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie, uzyskały taką możliwość.

(5) Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. W szczególności Komisja przesłała dodatkowy kwestionariusz do objętych próbą producentów wspólnotowych, aby zgromadzić szczegółowe informacje na temat zmian na rynku oraz rozwoju głównych wskaźników szkody po upływie OD. Po wprowadzeniu tymczasowych środków przeprowadzono także dodatkowe wizyty weryfikacyjne na terenie następujących producentów niektórych rur i przewodów bez szwu w UE:

— Vallourec & Mannesmann Deutschland GmbH, Düsseldorf, Niemcy,

— Vallourec & Mannesmann France, Boulogne-Billancourt, Francja,

— Tenaris-Dalmine SpA, Dalmine, Włochy,

— Tubos Reunidos SA, Amurrio, Hiszpania,

— Productos Tubulares SA, Valle de Trapaga, Hiszpania,

— Ponadto przeprowadzono wizytę weryfikacyjną na terenie przedsiębiorstwa skarżącego w Boulogne-Billancourt we Francji.

(6) Komisja dokonała również dogłębnej analizy odpowiedzi udzielonych przez wszystkich czterech objętych próbą producentów eksportujących na pytania zawarte w kwestionariuszu, obejmującej w szczególności weryfikację wykazów transakcji dostarczonych przez następujących eksporterów:

— Hubei Xinyegang Steel Co., Ltd.,

— Hengyang Valin Steel Tube Co., Ltd.,

— Shandong Luxing Steel Pipe Co. Ltd.,

— Tianjin Pipe International Economic & Trading Corporation.

(7) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z ChRL oraz ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych z tytułu cła tymczasowego („ujawnienie ostatecznych ustaleń”). Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji.

(8) Uwzględniono ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony, a w stosownych przypadkach zmieniono odpowiednio ustalenia.

3. Kontrola wyrywkowa

(9) Wobec braku uwag dotyczących kontroli wyrywkowej producentów eksportujących w ChRL i producentów wspólnotowych, ustalenia tymczasowe zawarte w motywach 11–12 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(10) Produktem objętym postępowaniem są niektóre rury i przewody bez szwu, z żelaza lub stali, o okrągłym przekroju poprzecznym, o średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 406,4 mm, gdzie wartość ekwiwalentu węgla (Carbon Equivalent Value – CEV) nie przekracza 0,86 zgodnie ze wzorem oraz analizą chemiczną Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa (International Institute of Welding) (⁴), pochodzące z ChRL („produkt objęty postępowaniem”) i klasyfikowane obecnie w ramach kodów CN ex 7304 19 10, ex 7304 19 30, ex 7304 23 00, ex 7304 29 10, ex 7304 29 30, ex 7304 31 20, ex 7304 31 80, ex 7304 39 10, ex 7304 39 52, ex 7304 39 58, ex 7304 39 92, ex 7304 39 93, ex 7304 51 81, ex 7304 51 89, ex 7304 59 10, ex 7304 59 92 oraz ex 7304 59 93 (⁵).

(11) Po opublikowaniu rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych znaleziono błąd pisarski w odesłaniu do sprawozdania technicznego, o którym mowa w przypisie do motywu 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dotyczącego ustalenia wartości ekwiwalentu węgla (Carbon Equivalent Value – CEV). Prawidłowe odesłanie to sprawozdanie techniczne, 1967, IIW dok. IX-555-67, opublikowane przez Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa (IIW).

(12) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Chińskie Stowarzyszenie Żelaza i Stali (China Iron and Steel Association – CISA) stwierdziło, że kody CN dotyczące produktu objętego postępowaniem odnosiły się także do wielu innych produktów niepodlegających dochodzeniu, takich jak produkty o średnicy zewnętrznej przekraczającej 406,4 mm lub o wartości ekwiwalentu węgla przekraczającej 0,86, a w konsekwencji dane na temat przywozu wykorzystane w toku dochodzenia były przeszacowane. W tym względzie należy podkreślić, że produkty o średnicy zewnętrznej przekraczającej 406,4 mm lub o wartości ekwiwalentu węgla przekraczającej 0,86 zgodnie ze wzorem oraz analizą chemiczną Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa nie są objęte postępowaniem. Ponadto nie znaleziono żadnych dowodów u objętych próbą producentów eksportujących, że takie produkty są wytwarzane w ChRL w znaczących ilościach. Dlatego też stwierdzono, że nie ma uzasadnionych przesłanek wskazujących na przywóz znaczących ilości takich chińskich produktów do WE.

(13) W następstwie ujawnienia ostatecznych ustaleń CISA powtórzyło argument, iż przewody i rury głębinowe (oil country tubular goods – OCTG) powinny zostać wyłączone z definicji produktu objętego postępowaniem, i wskazało, że inne kraje, w tym USA, traktują OCTG jako odrębny rynek do celów dochodzeń antydumpingowych. Podobne argumenty zostały również przedstawione przez rząd chiński („MOFCOM”).

(14) Powyższe argumenty zostały szczegółowo przeanalizowane i ustalono, że różne, objęte definicją produktu, rodzaje rur i przewodów bez szwu, włącznie z OCTG, mają te same właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, co oznacza, iż należą do tej samej kategorii produktów. Normalne jest, iż te rodzaje produktów różnią się w pewnym stopniu pod względem właściwości, kosztów i cen sprzedaży. Fakt, że inne organy prowadzą dochodzenia w sprawie OCTG, może wynikać ze specyfiki takich postępowań, tj. zakresu skargi leżącej u ich podstaw. Stwierdzono istotnie, że władze USA nie musiały ustalać, czy OCTG mają takie same podstawowe właściwości jak inne rury i przewody bez szwu. Ponadto przemysł wspólnotowy dostarczył dowody na wymienne stosowanie gładkich OCTG i innych produktów objętych dochodzeniem.

(15) Stwierdzono także, iż przy definiowaniu produktu objętego postępowaniem zwrócono zbyt dużą uwagę na takie elementy, jak grubość ścian, średnica zewnętrzna i próg CEV, podczas gdy nie zwrócono należytej uwagi na właściwości techniczne, takie jak wysoka odporność na ciśnienie i korozję, oraz na istnienie specjalnych standardów Amerykańskiego Instytutu Naftowego (American Petroleum Institute – API) dotyczących OCTG.

(16) Po pierwsze, należy zauważyć, że z uwagi na pominięcie grubości ścian w określeniu zakresu dochodzenia, zewnętrzna średnica i próg CEV są najodpowiedniejszymi elementami służącymi do identyfikacji produktu objętego postępowaniem. Zewnętrzna średnica jest również elementem stosowanym przy rozróżnianiu produktów do celów statystycznych i celnych. Próg CEV określa poziom, przy którym produkt może być spawany, i został on ustalony na 0,86, aby wyodrębnić produkty łatwo spawalne. Po drugie, informacje przedłożone przez przemysł wspólnotowy wskazują, że OCTG, tak jak inne rodzaje przewodów, mogą charakteryzować się zarówno wysoką, jak i niską odpornością na korozję lub ciśnienie. Dlatego też ani odporność na korozję, ani na ciśnienie nie może stanowić kryterium przy definiowaniu produktu objętego postępowaniem. Po trzecie, specjalne standardy API istnieją w odniesieniu do OCTG i rur przewodowych, ponieważ są wykorzystywane w sektorze naftowym. Jednak przewody stosowane w pozostałych sektorach również podlegają podobnym standardom, mimo iż zostały one opublikowane przez inne organizacje (np. ASTM). W konsekwencji fakt, że standardy są publikowane przez jedną z organizacji, nie może być elementem służącym określeniu zakresu produktu w dochodzeniu antydumpingowym. Podsumowując, CISA i MOFCOM nie przedłożyły uzasadnionych alternatywnych elementów służących lepszemu określeniu zakresu produktu, ani nie zaproponowały kryteriów, które byłyby bardziej odpowiednie przy definiowaniu produktu objętego postępowaniem, oprócz wymienionej powyżej wysokiej odporności na ciśnienie lub korozję.

Ponadto żadna ze stron nie zaproponowała innego poziomu CEV jako bardziej odpowiedniego progu. Dlatego też argumenty dotyczące definicji produktu objętego postępowaniem zostają odrzucone.

(17) Mając na uwadze powyższe wnioski, należy ostatecznie stwierdzić, że produkt objęty postępowaniem obejmuje m.in. OCTG używane do wiercenia, rurowania i tubingu w przemyśle naftowym, a motywy 14–19 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym ostatecznie potwierdzone.

C. DUMPING

1. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”)

(18) Wobec braku jakichkolwiek uwag, motywy 20–27 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dotyczące ustaleń w sprawie MET zostają niniejszym ostatecznie potwierdzone.

2. Indywidualne traktowanie („IT”)

(19) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń skarżący stwierdził, że jeden producent eksportujący, któremu tymczasowo przyznano IT, nie powinien korzystać z takiej możliwości, ponieważ m.in. rzekomo stanowił w większości własność skarbu państwa.

(20) Dalsze dochodzenie wykazało, iż chiński skarb państwa posiadał (pośrednio) udziały w wymienionym przedsiębiorstwie, lecz podczas OD był on udziałowcem mniejszościowym. Jednak struktura udziałów znacząco zmieniła się pod koniec 2008 r. (po OD) gdy chiński skarb państwa nabył więcej udziałów w holdingu, a tym samym stał się udziałowcem większościowym. W konsekwencji Komisja uznała, że wskazany producent eksportujący nie spełnił wymogu określonego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i nie powinien korzystać z IT.

(21) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń wymienione przedsiębiorstwo powtórzyło swój argument, zgodnie z którym wzrost udziałów chińskiego skarbu państwa nastąpił po OD. Ponadto przedsiębiorstwo stwierdziło, że wzrost ten miał na celu, wyraźnie i wyłącznie, zapewnienie wsparcia finansowego holdingowi, z uwagi na zaistniały kryzys finansowy. W szczególności przedsiębiorstwo to utrzymywało, iż wzrost udziałów nie miał wpływu na strukturę zarządzania, skład zarządu i działalność handlową. Wskazało także, iż zmiana w udziałach nie wpłynęła na decyzje przedsiębiorstwa dotyczące działalności eksportowej, które były podejmowane niezależnie od państwa. Przedsiębiorstwo odnotowało także, iż nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że wpływ państwa mógłby umożliwić obejście środków, jeżeli przedsiębiorstwo zostałoby objęte indywidualną stawką celną.

(22) Aby korzystać z IT, producenci eksportujący muszą wykazać, że spełniają wszystkie kryteria wymienione w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Jednym z nich jest wymóg, by większość udziałów należała do podmiotów prywatnych. W przypadku wskazanego przedsiębiorstwa kryterium to nie było spełnione od końca 2008 r.

(23) Pomimo tego, że zmiana struktury własności nastąpiła po OD (lecz wciąż przed zakończeniem dochodzenia), i zważywszy na to, iż ustalenia dotyczące IT wybiegają w przyszłość, stwierdza się, że wymienione przedsiębiorstwo nie powinno ostatecznie korzystać z IT, gdyż nie spełnia wymogu określonego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(24) Wobec braku innych uwag na temat IT, ustalenia z motywów 28–32 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, inne niż te dotyczące przedsiębiorstwa, o którym mowa w powyższych motywach 19–23, zostają niniejszym ostatecznie potwierdzone.

3. Wartość normalna

3.1. Kraj analogiczny

(25) W następstwie ujawnienia tymczasowych ustaleń trzy strony wskazały, że USA nie są odpowiednim krajem analogicznym, ponieważ warunki rynkowe w USA i ChRL są znacząco różne Odnotowano także, iż podstawą obliczenia wartości normalnej były dane tylko jednego producenta powiązanego z producentem wspólnotowym, a zatem nie były reprezentatywne.

(26) Należy podkreślić, iż zgodnie z rozporządzeniem podstawowym kraj analogiczny powinien zostać wybrany w sposób uzasadniony. Wymienione powyżej strony nie wskazały dowodów na to, że wybór USA był nieuzasadniony. W szczególności nie zakwestionowały one konkurencyjności rynku USA, której brak mógł przykładowo mieć wpływ na poziom ustalonych cen. Należy także odnotować, że żadna ze wspominanych stron nie zasugerowała alternatywnego wyboru kraju analogicznego.

(27) Mając na uwadze powyższe ustalenia, stwierdza się ostatecznie, że USA są odpowiednim krajem analogicznym, a motywy 33–38 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

3.2. Określenie wartości normalnej

(28) Wobec braku innych uwag dotyczących określenia wartości normalnej, niniejszym potwierdza się tymczasowe ustalenia przedstawione w motywach 39–44 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4. Cena eksportowa

(29) Wobec braku uwag na temat określenia ceny eksportowej, treść motywu 45 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona.

5. Porównanie

(30) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden producent eksportujący wskazał, że uproszczenie zastosowane względem numeru kontrolnego produktu (w celu zwiększenia poziomu porównywalności między produktem objętym postępowaniem a produktem podobnym z kraju analogicznego) spowodowało nieuczciwe porównanie, ponieważ potraktowano różne rodzaje rur i przewodów bez szwu jako jedną kategorię produktu. Po przedstawieniu tej opinii podjęto decyzję o zastosowaniu innego grupowania numerów kontrolnych produktu, które umożliwi podobny poziom porównywalności – zwłaszcza w odniesieniu do średnicy rur i grubości ścian.

(31) W następstwie ujawnienia tymczasowych ustaleń chińskie ceny eksportowe na poziomie ex–works zostały zmniejszone, aby uwzględnić wszystkie koszty transportu. W tym samym czasie wartość normalna została powiększona w związku z pewnymi korektami dotyczącymi transportu i zniżek.

(32) Wobec braku innych uwag dotyczących porównania, treść motywów 46 i 47 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona.

6. Margines dumpingu

(33) Wobec braku uwag dotyczących obliczenia marginesu dumpingu oraz z zastrzeżeniem zmian wskazanych w motywach 30 i 3) treść motywów 48–51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona.

(34) Ostatecznie ustalona wielkość dumpingu wyrażona jako wartość procentowa ceny netto CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem kształtuje się następująco:

Przedsiębiorstwo	Ostateczny margines dumpingu
Shandong Luxing Steel Pipe Co. Ltd.	64,8 %
Inne przedsiębiorstwa współpracujące	48,6 %
Rezydualny margines dumpingu	73,1 %

D. SZKODA

1. Produkcja, przemysł i konsumpcja we Wspólnocie

(35) CISA utrzymywało, że zgodnie z informacjami ogłoszonymi przez specjalistyczną agencję (Steel Business Briefing) na obszarze UE-27 w 2007 r. funkcjonowało przynajmniej 40 wspólnotowych producentów produktu podobnego, a ich produkcja wynosiła około 5,8 mln ton, stwierdzenie to podważałoby odpowiednie dane zawarte w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. CISA twierdziło również, iż zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Światowe Stowarzyszenie Producentów Stali (World Steel Association), konsumpcja we Wspólnocie sięgała około 4,6 mln ton w 2007 r., tj. znacznie więcej niż wskazano w motywie 57 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Chiński producent eksportujący również przedłożył podobne argumenty.

(36) Badanie dostarczonych informacji wykazało, że przedstawione dane liczbowe odnoszą się do wszystkich rur i przewodów bez szwu, a nie do produktu podobnego określonego w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych oraz w powyższych motywach 10–17, a także obejmują inne produkty, takie jak wielkośrednicowe rury i przewody (o średnicy przekraczającej 406,4 mm) oraz rury i przewody ze stali nierdzewnej. Stanowi to wyjaśnienie dla rozbieżności między informacjami podanymi w powyższym motywie 35 a tymi wskazanymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Należy podkreślić, że nazwy i lokalizacje wszystkich znanych producentów wspólnotowych produktu objętego postępowaniem zostały podane w wersji skargi bez klauzuli poufności. Jeżeli CISA uważało, że istnieją inni producenci produktu objętego postępowaniem w UE, powinno wykazać we właściwym czasie wystarczające dowody, aby zidentyfikować ich, tak by każde takie przedsiębiorstwo mogło zostać uwzględnione w postępowaniu.

(37) Argumenty wskazane powyżej zostają zatem odrzucone, a treść motywów 53–58 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona.

2. Przywóz z kraju, którego dotyczy postępowanie

a)Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem oraz ceny importowe

(38) Po zbadaniu uwag przedłożonych przez CISA należy doprecyzować, że w motywie 60 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wskazano, iż segmenty rynku związane z OCTG i wytwarzaniem energii reprezentują każdy po mniej niż 5 % łącznego przywozu z ChRL. Wobec braku jakichkolwiek argumentów i innych uwag, motywy 59–63 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

b)Podcięcie cenowe

(39) Producent eksportujący, trzech producentów wspólnotowych i skarżący przedłożyli uwagi na temat obliczenia podcięcia i marginesów szkody. Uwagi te zostały przeanalizowane i, w stosownych przypadkach, obliczenia skorygowano.

(40) Jeden producent eksportujący stwierdził, że dostosowania wprowadzone, by prawidłowo porównać ceny chińskiego przywozu z cenami odpowiednich rodzajów produktu sprzedawanych przez przemysł wspólnotowy, nie były właściwe, ponieważ nie obejmowały kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych (SG&A) oraz kwoty zysku niezależnego importera. Tymczasem skarżący twierdził, iż poziom tych dostosowań był zbyt wysoki. W odniesieniu do argumentu producenta eksportującego ustalono, że chińscy producenci eksportujący i producenci wspólnotowi często dokonywali sprzedaży tym samym odbiorcom. Dlatego też dalsze dostosowanie ceny importowej nie było uzasadnione. Po zbadaniu dostarczonych dowodów stwierdzono, że argumenty te powinny zostać odrzucone, a obie strony powiadomiono o powodach tej decyzji.

(41) Skarżący stwierdził, że obliczenie różnic w poziomie handlu było nieprawidłowe, ponieważ chińscy producenci eksportujący również dokonywali bezpośredniej sprzedaży użytkownikom, oraz że w przypadku takiej sprzedaży wprowadzenie dostosowania dotyczącego poziomu handlu nie jest uzasadnione. Uznano, iż argument ten był zasadny w przypadku niektórych chińskich producentów eksportujących, a dostosowanie dotyczące poziomu handlu zostało odpowiednio zmienione. Ponadto producent eksportujący wymieniony w powyższym motywie 40 utrzymywał, że z uwagi na znaczące różnice w wielkościach sprzedaży między jego przywozem a sprzedażą przemysłu wspólnotowego różnice w poziomie handlu nie powinny być określone jedynie poprzez porównanie odpowiednich wartości procentowych sprzedaży użytkownikom i zaproponował inną metodę obliczenia zmienionego dostosowania dotyczącego poziomu handlu. Jednakże uznano, że zaproponowana metoda nie była odpowiednia, ponieważ zniekształciłaby wynik. W konsekwencji zarzut ten został odrzucony.

(42) W związku z powyższym metodyka opisana w motywie 64 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzona, a margines podcięcia obliczony zgodnie z opisem w motywie 65 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje ustalony na poziomie 29 %.

3. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(43) CISA twierdziło, że wielu objętych próbą producentów wspólnotowych nie przedłożyło wyczerpujących odpowiedzi, a zatem reprezentatywność próby była niepełna z powodu niskiego poziomu współpracy. Należy wskazać, że oprócz przedsiębiorstwa wymienionego w motywie 66 ppkt (ii) rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, które przedłożyło tylko częściowe informacje, wszystkie inne przedsiębiorstwa objęte próbą dostarczyły na ostatecznym etapie dochodzenia wszystkie wymagane informacje. Nawet jeżeli to jedno przedsiębiorstwo, które przedłożyło niepełne informacje, zostałoby wyłączone, reprezentatywność próby i tak wynosiłaby około 60 % łącznej produkcji wspólnotowej. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(44) CISA utrzymywało także, iż wbrew stwierdzeniu z motywu 86 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, jedna główna grupa producentów wspólnotowych dokonała po OD znaczących inwestycji zwiększających jej moce produkcyjne w zakresie przewodów stosowanych w sektorze energii jądrowej. Informacje te zostały zweryfikowane i ustalono, że wymienione powyżej inwestycje zostały przeprowadzone w celu zwiększenia mocy produkcyjnych w zakresie produktów (rury i przewody ze stali nierdzewnej lub spawane) innych niż produkt podobny. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(45) CISA i chiński producent eksportujący utrzymywali, że treść motywu 87 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zgodnie z którą sytuacja przemysłu wspólnotowego nie uległa jeszcze całkowitej poprawie po wcześniejszym dumpingu, nie była zgodna z prawdą, ponieważ przynajmniej trzy rumuńskie przedsiębiorstwa popierające skargę były do połowy 2006 r. objęte cłami antydumpingowymi. Jednak stwierdzenie w motywie 87 wyraźnie odnosi się do przemysłu wspólnotowego rozpatrywanego jako całość, a nie do poszczególnych przedsiębiorstw. Jest zatem naturalne, ze indywidualna sytuacja przedsiębiorstw może być różna i nie ma to wpływu na ogólne ustalenia dotyczące przemysłu wspólnotowego. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(46) Wobec braku innych argumentów i uwag, motywy 66–87 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

4. Wnioski dotyczące szkody

(47) MOFCOM, CISA i dwóch chińskich producentów eksportujących utrzymywało, że przemysł wspólnotowy nie znajdował się w niekorzystnej sytuacji pod koniec okresu objętego dochodzeniem, mając na uwadze zwłaszcza jego wysoki poziom zysku odnotowany w ostatnim czasie. Powody wskazujące na taką sytuację przemysłu wspólnotowego pod koniec OD są wymienione w motywie 89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Wskazano tam, że szkoda wyrządzona podczas OD nie była istotna, lecz podkreślono także, iż zważywszy na wysoki udział przywozu po cenach dumpingowych w rynku Wspólnoty, przemysł wspólnotowy był narażony na szkodliwy wpływ tego przywozu, jeżeli nastąpiłyby istotne zmiany w ogólnej sytuacji rynkowej. W tym względzie należy pamiętać, że przemysł wspólnotowy mógł jedynie częściowo skorzystać ze znacznego wzrostu konsumpcji, a jego udziały w rynku zmniejszyły się o pięć punktów procentowych w okresie badanym, jak wskazano w motywie 88 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponadto fakt, że przemysł odnotowuje zadowalający poziom zysku w nadzwyczaj sprzyjającym okresie charakteryzującym się bardzo wysokim popytem rynkowym nie świadczy koniecznie, że znajduje się w dobrej sytuacji gospodarczej i finansowej, zwłaszcza jeżeli w przeszłości ten sam przemysł odnotowywał wyjątkowo niskie zyski lub nawet straty. Jak już wyjaśniono w motywie 86 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, złe wyniki gospodarcze w przeszłości, wywołane istnieniem dumpingu, uniemożliwiły utrzymanie odpowiedniego poziomu inwestycji koniecznego, by zapewnić długoterminową rentowność przemysłu wspólnotowego w tak wysoko kapitałochłonnym sektorze produkcji. Ponadto rynek WE ponownie charakteryzował się pod koniec OD obecnością znaczącego udziału bardzo taniego przywozu dumpingowego. Taka sytuacja rynkowa stanowiła potencjalne zagrożenie, ponieważ w ubiegłych latach, gdy poziom popytu był normalny, podobna sytuacja na rynku (przeanalizowana w rozporządzeniu Rady (WE) nr 954/2006 (⁶) wyrządziła znaczącą szkodę przemysłowi wspólnotowemu. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

(48) Jeden chiński producent eksportujący stwierdził także, że w motywie 89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nie wykazano, iż zmiana warunków rynkowych, o której tam mowa, była „wyraźnie przewidywalna i bliska”, zgodnie z wymogami porozumienia antydumpingowego WTO. Zmiana sytuacji rynkowej była przewidywalna, ponieważ konsumpcja nie może utrzymywać się na wyjątkowo wysokim poziomie w długim okresie. Analiza przeprowadzona w motywach 90–126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wykazuje wyraźne pogorszenie sytuacji, które w rzeczywistości nastąpiło w pewnym okresie. Fakt, że zmiana wartości wielu wskaźników od pozytywnych do negatywnych wymaga pewnego okresu, nie podważa tego, iż w świetle istniejących tendencji taki negatywny wpływ jest wyraźnie przewidywalny. Pod koniec OD zagrożenie wystąpienia szkody było wyraźnie przewidywalne, a nadejście negatywnych zmian, które mogły doprowadzić do niekorzystnej sytuacji, było nieuchronne, ponieważ odnotowano pewien spadek popytu już w ostatnich miesiącach OD. Dlatego też przedstawione zastrzeżenie zostało odrzucone.

(49) Wobec braku innych argumentów lub uwag, wnioski na temat szkody wskazane w motywach 88 i 89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

E. ZAGROŻENIE WYSTĄPIENIA SZKODY

1. Prawdopodobne zmiany konsumpcji we Wspólnocie, przywozu z kraju, którego dotyczy postępowanie, oraz sytuacji w przemyśle wspólnotowym po okresie objętym dochodzeniem

1.1. Analiza przeprowadzona po wprowadzeniu środków tymczasowych

(50) Jak wskazano w powyższym motywie 5, przesłano dodatkowy kwestionariusz do objętych próbą producentów wspólnotowych oraz do skarżącego, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat zmian dotyczących rynku i głównych wskaźników szkody do marca 2009 r. Przeanalizowano dogłębnie także najnowsze dane Eurostatu dotyczące przywozu. Dla pełnego obrazu sytuacji, dane liczbowe za okres między końcem OD a marcem 2009 r. („okres następujący po OD”) są przedstawione poniżej. Ponieważ dane te odnoszą się tylko do okresu dziewięciu miesięcy, nie podano indeksów dotyczących wielkości.

(51) Po OD konsumpcja we Wspólnocie zaczęła znacząco zmniejszać się, a tempo tych zmian było szybsze niż wskazano w motywie 91 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Istotnie rynek wspólnotowy zmniejszył się prawie o 30 % (⁷) w okresie między końcem OD a marcem 2009 r.

	2005	2006	2007	OD	Okres następujący po OD
Konsumpcja we Wspólnocie	2 565 285	2 706 560	3 150 729	3 172 866	1 720 968

(52) W tym samym czasie przywóz z ChRL również znacząco obniżył się, lecz zważywszy na jeszcze większy spadek konsumpcji we Wspólnocie, udział tego przywozu w rynku wzrósł do około 18 %. Ceny przywozu z Chin wzrosły zgodnie z tym, co wskazano w motywie 98 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

ChRL	2005	2006	2007	OD	Okres następujący po OD
Wielkość przywozu	26 396	136 850	470 413	542 840	306 866
Udział w rynku	1,0 %	5,1 %	14,9 %	17,1 %	17,8 %
Indeks (2005 = 100)	100	491	1 451	1 663	1 733
Cena eksportowa	766,48	699,90	699,10	715,09	966,63
Indeks (2005 = 100)	100	91	91	93	138

(53) Jednocześnie produkcja przemysłu wspólnotowego znacząco zmniejszyła się, a wykorzystanie mocy produkcyjnych przedsiębiorstw objętych próbą spadło do poziomu 60 % w marcu 2009 r. Sprzedaż przemysłu wspólnotowego na rynku Wspólnoty znacząco obniżyła się i podążała za spadkiem konsumpcji we Wspólnocie, tym samym udział przemysłu wspólnotowego w rynku pozostał niezmieniony. W zakresie cen, po ich początkowym wzroście w drugiej połowie 2008 r., odnotowano spadek w pierwszym kwartale 2009 r., chociaż i tak były one na poziomie wyższym niż podczas OD.

Producenci wspólnotowi objęci próbą	2005	2006	2007	OD	Okres następujący po OD
Produkcja	2 022 596	2 197 964	2 213 956	2 158 096	1 477 198
Moce produkcyjne	2 451 187	2 469 365	2 446 462	2 398 283	1 889 180
Wykorzystanie mocy produkcyjnych	83 %	89 %	90 %	90 %	78 %
Indeks (2005 = 100)	100	108	110	109	88

Przemysł wspólnotowy	2005	2006	2007	OD	Okres następujący po OD
Wielkość sprzedaży WE	1 766 197	1 907 126	2 061 033	2 017 525	1 093 175
Udział w rynku	68,8 %	70,5 %	65,4 %	63,6 %	63,5 %
Indeks (2005 = 100)	100	102	95	92	90

Producenci wspólnotowi objęci próbą	2005	2006	2007	OD	Okres następujący po OD
Ceny sprzedaży WE	983	1 047	1 188	1 192	1 415
Indeks (2005 = 100)	100	106	121	121	135

(54) Rentowność przemysłu wspólnotowego znacząco obniżyła się, a tempo tej zmiany było szybsze niż wskazano w motywie 110 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, i w związku z tym rentowność była ujemna (– 0,8 %) w pierwszym kwartale 2009 r.

Producenci wspólnotowi objęci próbą	2005	2006	2007	OD	Okres następujący po OD
Rentowność	12,1 %	17,3 %	17,9 %	15,4 %	3,5 %
Indeks (2005 = 100)	100	143	147	127	20

(55) Podsumowując, dodatkowe informacje zgromadzone i zweryfikowane na ostatecznym etapie dochodzenia potwierdzają wyniki analizy przeprowadzonej w motywach 90–112 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

1.2. Uwagi zgłoszone przez strony

(56) Jeden producent eksportujący stwierdził, że badanie szkody, w przeciwieństwie do badania dumpingu, zostało rozszerzone poza OD, ponieważ analiza była oparta również na informacjach i danych za okres po czerwcu 2008 r.

(57) Po pierwsze należy przypomnieć, że OD i okres badany stanowią podstawę dla oceny zagrożenia wystąpienia szkody, którą przeprowadzono w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Jednakże w sytuacji zagrożenia wystąpienia szkody, szkoda stwierdzona w okresie objętym dochodzeniem nie może, z definicji, być istotna, ponieważ w takim przypadku dochodzenie dotyczyłoby istotnej szkody faktycznie poniesionej. Organ dochodzeniowy musi zatem upewnić się, czy pomimo tego, iż szkoda nie była istotna w OD, czynniki określone w art. 3 ust. 9 rozporządzenia podstawowego prowadzą do wniosku o zagrożeniu wystąpienia istotnej szkody. Dlatego też wskazany organ jest upoważniony do zweryfikowania, że wydarzenia następujące po końcu OD potwierdzają zagrożenie wystąpienia szkody ustalone na etapie tymczasowym.

(58) MOFCOM, CISA i jeden chiński producent eksportujący stwierdzili, że nie wskazano wyraźnie źródła informacji wykorzystanych w motywie 91 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, a prognozy i inne informacje przedłożone przez producentów wspólnotowych lub skarżącego i wskazane w motywach 99, 101 oraz 108 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nie pochodziły z obiektywnego źródła informacji. MOFCOM podkreślił także, iż korzystając z takich informacji, organ dochodzeniowy nie dochował „szczególnej staranności” wymaganej zgodnie z porozumieniem antydumpingowym WTO w przypadku dochodzeń dotyczących zagrożenia wystąpienia szkody.

(59) Należy potwierdzić, że szczegółowe dane dotyczące różnych źródeł informacji publicznych wskazanych w motywie 91 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały udostępnione w dokumentacji otwartej do konsultacji dla zainteresowanych stron na długo przed opublikowaniem rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. W odniesieniu do prognoz i innych informacji przedłożonych przez przemysł wspólnotowy – zostały one zweryfikowane i uwzględnione tylko wtedy i w takim zakresie, w jakim były uznane za wiarygodne i prawidłowe. Fakt, że przedłożone informacje zostały zweryfikowane, był już wspomniany w motywie 100 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, a dodatkowe wizyty weryfikacyjne przeprowadzono po wprowadzeniu środków tymczasowych, jak wskazano w powyższym motywie 5.

(60) Argumenty poruszone w powyższych motywach 56 i 58 zostają zatem odrzucone.

(61) CISA utrzymywało, że w ocenie zmian chińskiego przywozu po OD należało uwzględnić poziom zamówień, a nie faktyczny przywóz, ponieważ zwykle następuje on od trzech do czterech miesięcy po zamówieniu. Mając na uwadze to przesunięcie w czasie, jakiekolwiek zmiany popytu na rynku WE zostałyby odzwierciedlone w rzeczywistym przywozie dopiero po kilku miesiącach, a to wyjaśniałoby wciąż wysoki poziom przywozu z Chin w listopadzie i grudniu 2008 r., podczas gdy popyt zaczął już obniżać się na rynku UE. Podobne uwagi przedstawił chiński producent eksportujący.

(62) Rzeczywisty przywóz jest zwykle uwzględniany jako podstawa dla oceny wielkości i średnich cen przywozu z danego kraju. Dane odnoszące się do zamówień mogą być wzięte pod uwagę, aby uzupełnić inne informacje, jednak rzadko są poparte dowodami, które można zweryfikować w wystarczającym stopniu. W każdym razie analiza tego argumentu wykazała, że konsumpcja we Wspólnocie zaczęła obniżać się już podczas trzeciego kwartału 2008 r. Dlatego też fakt ten powinien zostać odzwierciedlony, w przypadku przesunięcia o trzy do czterech miesięcy, w poziomie chińskiego przywozu w czwartym kwartale 2008 r., który był mimo to względnie wysoki. Ponadto jeżeli rozpatrywano by wyżej wymienione trzy-, czteromiesięczne przesunięcie, istotny spadek chińskiego przywozu mający miejsce w pierwszym kwartale 2009 r. mógł stanowić reakcję na przyszłe środki antydumpingowe, a nie na zmniejszenie się popytu. Istotnie importerzy mogli wyrażać coraz mniejszą skłonność do składania zamówień na towary, które nadeszłyby w momencie ewentualnego wprowadzenia środków antydumpingowych. Podsumowując, uznaje się, że analiza oparta na zamówieniach raczej niż na rzeczywistym przywozie dodałaby kolejny element niepewności w dochodzeniu, nie prowadząc do znacząco odmiennych wniosków. Dlatego też argument CISA w tym zakresie zostaje niniejszym odrzucony.

(63) MOFCOM, CISA i jeden chiński producent eksportujący stwierdzili, że zgodnie z różnymi komunikatami prasowymi i sprawozdaniami finansowymi opublikowanymi przez wiele grup producentów wspólnotowych rok 2008 był sprzyjający pod względem wyników, a taka informacja byłaby sprzeczna z ustaleniem zagrożenia wystąpienia szkody wskazanym w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, zwłaszcza w jego motywie 110.

(64) Badając ten argument, ustalono, że informacje, do których odniosło się CISA, nie dotyczyły konkretnie europejskich podmiotów zajmujących się produkcją produktu objętego postępowaniem. Jak już wskazano w powyższym motywie 44, główna grupa przedsiębiorstw składa się z różnych podmiotów wytwarzających często bardzo różne produkty. Ogólne informacje finansowe dotyczące grupy przedsiębiorstw mogą zatem nie być reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej konkretnych podmiotów wytwarzających produkt podobny i sprzedających go na rynku wspólnotowym. Wreszcie należy przypomnieć, że informacje na temat przedsiębiorstw wytwarzających produkt podobny wykorzystane w dochodzeniu zostały należycie zweryfikowane. Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

(65) Wobec braku innych uwag dotyczących konkretnie motywów 90–112 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, ustalenia w nich zawarte zostają niniejszym potwierdzone.

2. Zagrożenie wystąpienia szkody

2.1. Zmiany wielkości przywozu po cenach dumpingowych

(66) CISA twierdziło, że wzrost chińskiego przywozu, o którym mowa w motywie 114 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wynikał ze wzrostu popytu na rynku UE Podobne uwagi przedstawił MOFCOM oraz chiński producent eksportujący. CISA odrzuciło również ocenę, zgodnie z którą zmiany chińskiego przywozu mogły wynikać ze strategii penetracji rynku, oraz podkreśliło, że zważywszy na dużą liczbę chińskich producentów dokonujących wywozu, opracowanie przez nich skoordynowanej strategii nie byłoby możliwe.

(67) Jeżeli prawdą byłoby, że zmiany chińskiego przywozu były powiązane ze wzrostem popytu na rynku WE, jak twierdzi CISA, udział takiego przywozu w rynku zasadniczo utrzymałby się na niezmienionym poziomie, i nie wzrósłby z 1 % do 17 % w okresie badanym. Znaczący wzrost udziału chińskiego przywozu w rynku i jego zmiany, które podążyły w zupełnie innym kierunku niż zmiany udziałów w rynku przemysłu wspólnotowego oraz wszystkich pozostałych źródeł przywozu, wyraźnie wskazują, że odmienne czynniki miały wpływ na wzrost chińskiego przywozu. Wniosek ten poparty jest również faktem, że chiński przywóz wciąż odbywał się po bardzo niskich dumpingowych cenach, jak wskazano w motywach 63–65 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponadto nie ma potrzeby, by eksporterzy koordynowali strategię w celu realizacji podobnej polityki. W sytuacji gdy okazuje się, że pewien niski poziom cen umożliwia penetrację rynku, eksporterzy dążyliby prawdopodobnie do przyjęcia takiej strategii bez konieczności koordynacji. Dlatego też argumenty z powyższego motywu 66 zostają odrzucone, a ustalenia z motywu 114 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

(68) CISA stwierdziło również, że wbrew ocenie dokonanej w motywach 115 i 116 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przywóz z ChRL obniżył się znacząco po OD. Istotnie prawdą jest, że, jak wskazano w powyższym motywie 52, przywóz z ChRL zmniejszył się znacznie w okresie następującym po OD. Jednak treść motywu 116 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wyraźnie wskazuje, że wagę przywiązuje się nie do wielkości takiego przywozu w ujęciu bezwzględnym, lecz do jego względnego znaczenia w odniesieniu do konsumpcji, innymi słowy – do jego udziału w ogólnym rynku Wspólnoty. Jak również wskazano w powyższym motywie 52, niezależnie od spadku chińskiego przywozu produktu objętego postępowaniem w ujęciu bezwzględnym, powiększył on nieznacznie swój udział w rynku w okresie następującym po OD. Dlatego też zważywszy na to, że (i) ocena stanowiąca podstawę toku rozumowania w motywach 115 i 116 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych została dokonana w oparciu o najnowsze wiarygodne informacje dotyczące przywozu dostępne na etapie tymczasowych ustaleń, tj. dane na temat przywozu za listopad i grudzień 2008 r.; (ii) dane te były spójne ze zmianami chińskiego przywozu do tego czasu; oraz (iii) tok rozumowania opierał się na wielkościach w ujęciu względnym, a nie bezwzględnym, stwierdza się, iż ocena w motywach 115 i 116 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nie jest sprzeczna z ustaleniami wskazanymi w powyższym motywie 52. W każdym przypadku warto zauważyć, że z powodów wskazanych w motywie 134 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych poziom chińskiego przywozu może być uznany za element zagrożenia wystąpienia szkody, nawet jeżeli jego wielkość zacznie zmniejszać się proporcjonalnie w większym stopniu niż konsumpcja, ponieważ sama obecność znaczących wielkości tanich chińskich towarów w kontekście zmniejszającej się konsumpcji będzie wywierać silną presję na obniżenie ogólnego poziomu cen rynkowych. Niezależnie od powyższych ustaleń, żaden pojedynczy czynnik wymieniony w art. 3 ust. 9 rozporządzenia podstawowego nie przesądza o pojawieniu się zagrożenia wystąpienia szkody. Wszystkie te czynniki muszą zostać rozpatrzone łącznie. Argument ten zostaje zatem odrzucony, a ustalenia z motywu 115 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

2.2. Dostępność wolnych mocy produkcyjnych eksporterów

(69) CISA stwierdziło, że analiza przedstawiona w motywie 118 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych była oparta na danych od eksporterów objętych próbą, którzy byli przedsiębiorstwami najbardziej ukierunkowanymi na wywóz, a zatem ich dane nie mogły prawidłowo odzwierciedlać ogólnej sytuacji eksportowej w ChRL. Stwierdzono także, że udział chińskiego wywozu do WE w łącznym chińskim wywozie wskazany w motywie 119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wykazał zmianę tendencji w 2008 r., zmniejszając się z 15 % do 11 %. Ponadto w analizie zawartej w motywach 117–119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych pominięto zmiany popytu na chińskim rynku krajowym, który mógł według prognoz wchłonąć znaczącą część produkcji wynikającej z istniejącej nadwyżki mocy produkcyjnej. W tym zakresie CISA odnosi się do szeregu projektów i planów opracowanych przez rząd chiński w celu wsparcia popytu wewnętrznego. MOFCOM stwierdził również, że zmiany popytu na chińskim rynku krajowym nie zostały zbadane w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych.

(70) Ustalenia odnoszące się do objętych próbą przedsiębiorstw wskazane w motywie 118 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych są wyraźnie potwierdzone przez tendencje w ogólnych danych eksportowych, wymienionych w motywie 119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, które wykazały nawet większą tendencję zwyżkową wywozu do WE w okresie badanym. W odniesieniu do domniemanego odwrócenia tendencji zwyżkowej wywozu do WE w przypadku łącznego chińskiego wywozu produktu objętego postępowaniem w 2008 r., CISA nie przedłożyło żadnych przekonujących dowodów na poparcie tego argumentu. W tym względzie należy odnotować, że dane zawarte w chińskich statystykach wyraźnie odnoszą się do zakresu produktu innego niż zakres produktu objętego postępowaniem; wynika to z faktu, że wywóz do Europy, jak wskazują te statystyki, jest nie tylko znacznie większy niż przywóz zarejestrowany przez Eurostat w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem, lecz jego zmiany wykazują zupełnie inną tendencję. W związku z powyższym przedstawione dowody nie mogły zostać przyjęte. W zakresie planowanych działań rządu chińskiego mających na celu pobudzanie popytu wewnętrznego przedłożone dowody nie podważają analizy, ponieważ ich wpływ na popyt nie może być wiarygodnie ustalony. Ponadto w przypadku większości projektów nie jest pewne, że zostaną one ukończone. Wreszcie kilka dużych projektów, do których odniosło się CISA, wydaje się obejmować duże spawane rury, a nie rury bez szwu będące przedmiotem obecnego postępowania. Argumenty wymienione w powyższym motywie 69 zostają wobec tego odrzucone.

(71) CISA uważało także, iż scenariusz związany z przekierowaniem, o którym mowa w motywie 119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, nie był uzasadniony, ponieważ chiński wywóz do USA obejmował przede wszystkim produkty (OCTG) niebędące przedmiotem znaczącego przywozu do WE. CISA utrzymywało także, że ceny stosowane przy wywozie do WE nie były koniecznie niższe niż w przypadku innych krajów, ale wręcz przeciwnie, WE była dotychczas atrakcyjnym rynkiem dla chińskiego wywozu. W odniesieniu do tego argumentu należy stwierdzić, że analiza przeprowadzona w motywie 119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych została oparta na danych statystycznych, które nie zawierają szczegółowych odniesień do rodzajów produktu. W każdym razie, należy podkreślić, że sprzęt niezbędny do wytworzenia produktu objętego postępowaniem może być w bardzo dużym stopniu wykorzystany do produkcji różnych rodzajów rur i przewodów bez szwu. W związku z powyższym, nawet jeżeli specyficzny rodzaj przewodów, takich jak OCTG, nie jest przedmiotem istotnego przywozu do WE, fakt ten nie ma znaczenia dla rozpatrywania potencjalnych wolnych mocy produkcyjnych, ponieważ sprzęt stosowany do wytworzenia tego rodzaju przewodów może być łatwo przestawiony na produkcję innych rodzajów produktu objętego postępowaniem, które są przywożone w znacznie większych ilościach na rynek WE. Dlatego też argumenty z powyższego motywu 66 zostają odrzucone, a ustalenia z motywów 117–119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

2.3. Ceny przywozu z ChRL

(72) CISA utrzymywało, że po OD ceny chińskiego przywozu znacznie wzrosły, podczas gdy ceny przemysłu wspólnotowego nie podążyły w tym samym kierunku, a zatem podcięcie cenowe zaistniałe w OD było dużo niższe lub nawet zupełnie zanikło po OD.

(73) Jak już wskazano w motywach 98 i 122 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, potwierdza się, że po OD ceny przywozu z różnych źródeł, w tym z ChRL znacznie wzrosły, podobnie jak ceny przemysły wspólnotowego. Przeprowadzono analizę cenników przemysłu wspólnotowego po OD i cen porównywalnych produktów przywożonych z ChRL, która wykazała, że istniała zbieżność zmian cen. W konsekwencji nie znaleziono żadnych dowodów na poparcie twierdzenia, że podcięcie ustalone w OD byłoby znacznie niższe lub nawet zupełnie zanikło. Ustalenia z motywów 120–123 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2.4. Poziom zapasów

(74) Wobec braku uwag na ten temat, ustalenia z motywu 124 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2.5. Inne czynniki

(75) CISA utrzymywało, że ewentualna interwencja rządu chińskiego, o której mowa w motywie 125 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, pozostawała w sferze przypuszczeń. Jednak w toku dochodzenia wykazano, iż indywidualne traktowanie przyznane jednemu chińskiemu producentowi eksportującemu na etapie tymczasowym musiało zostać następnie wycofane, jak wskazano w powyższych motywach 19–23, z powodu zwiększonego poziomu interwencji państwa, która była podyktowana pogarszającą się sytuacją gospodarczą po OD. Fakt ten stanowi wyraźne poparcie dla ustaleń z motywu 125 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, a powyższy argument zostaje odrzucony.

2.6. Wnioski

(76) Należy po pierwsze zauważyć, że ustalenie zagrożenia wyrządzenia szkody zostało dokonane po uwzględnieniu m.in. ogółu różnych czynników, o których mowa w art. 3 ust. 5 i art. 3 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.

(77) CISA stwierdziło, że ustalenia w ramach rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nie były zgodne ze standardami wymaganymi przez WTO w tego rodzajach dochodzeniach, a mianowicie ustalenia powinny być poparte dowodami, a nie wynikać z zarzutów, przypuszczeń bądź odległych możliwości; prognozy i hipotezy powinny wykazywać wysoki stopień prawdopodobieństwa; a alternatywne wyjaśnienia dla konkretnego wniosku powinny zostać zbadane.

(78) Rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych wyraźnie wskazuje podstawy, na których ustalenia odnoszące się do różnych elementów dochodzenia zostały dokonane. Jest to poparte wskazanymi dowodami, tj. danymi statystycznymi Eurostatu, odpowiedziami współpracujących przedsiębiorstw na pytania zawarte w kwestionariuszu, informacjami dostarczonymi przez skarżącego na temat przedsiębiorstw nieobjętych próbą, informacjami zawartymi w oświadczeniach przedłożonych przez zainteresowane strony, innymi informacjami znalezionymi na stronach internetowych w toku dochodzenia. Wszystkie te informacje, o ile nie były poufne, mogły być konsultowane przez zainteresowane strony.

(79) Elementy odnoszące się do badania zagrożenia wystąpienia szkody zostały rozpatrzone odrębnie i szczegółowo w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, a prawdopodobieństwo realizacji hipotez i prognoz przedstawionych na etapie tymczasowym zostało ponownie zbadane i zweryfikowane, w miarę możliwości, na ostatecznym etapie dochodzenia, jak wskazano w niniejszym rozporządzeniu. Nie wskazano żadnych faktów lub dowodów sprzecznych z ustaleniami zawartymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Dlatego też prognozy i hipotezy zawarte w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych nie były przypuszczeniami lub zarzutami, lecz wynikały z dogłębnej analizy sytuacji.

(80) W kwestii alternatywnych wyjaśnień i interpretacji, o których mowa w powyższym motywie 78, zostały one, włącznie z tymi zawartymi w oświadczeniach zainteresowanych stron, należycie zbadane w toku dochodzenia i rozpatrzone w niniejszym rozporządzeniu, a także w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych.

(81) Podsumowując, badanie faktów, które zaistniały po końcu OD, oraz analiza uwag i obserwacji przedstawionych przez zainteresowane strony na temat rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych oraz ujawnienia ostatecznych ustaleń, nie wskazało żadnych dowodów, które poddałyby w wątpliwość wniosek o istnieniu zagrożenia wystąpienia istotnej szkody pod koniec OD. Dlatego też argument CISA z powyższego motywu 77 zostaje odrzucony, a ustalenia z motywu 126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone

F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(82) Wobec braku jakichkolwiek konkretnych uwag, motywy 128–135 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2. Wpływ innych czynników

a)Działalność przywozowa i wywozowa przemysłu wspólnotowego

(83) CISA utrzymywało, że przywóz produktu objętego postępowaniem przez przemysł wspólnotowy z ChRL i innych krajów świadczy o tym, iż przemysł ten nie mógł zaspokoić popytu na rynku Wspólnoty. Było to spowodowane brakiem inwestycji przemysłu wspólnotowego w nowe moce produkcyjne i duże skoncentrowanie się na segmentach przedstawiających większą wartość rynkową. W tym względzie należy przypomnieć, że w motywie 136 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wyjaśniono, iż wielkość tego rodzaju przywozu była szacowana na mniej niż 2 % łącznego przywozu z ChRL, i nie przedstawiono dowodów świadczących, że wartość ta była wyższa.

(84) CISA chciało również poznać dokładne powody, dla których grupa przedsiębiorstw wskazana w motywie 138 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych musiała dokonywać wymienionego przywozu. Kwestia ta została szczegółowo zbadana i potwierdzono, że ze względu na opłacalność produkcja niektórych rodzajów produktu była prowadzona przez inne pozaeuropejskie spółki tej grupy. Jak już wyjaśniono w motywie 138 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zweryfikowano, że przywóz ten nie podcinał cen wspólnotowych tych samych rodzajów produktu.

(85) CISA wskazało wreszcie pozorną niespójność między względnie pozytywnymi szacunkami przemysłu wspólnotowego w zakresie jego przyszłej sprzedaży eksportowej a ogólnymi tendencjami gospodarczymi na rynkach krajów trzecich, dla których prognozy nie były korzystne. W tym względzie należy odnotować, że analiza działalności wywozowej przemysłu wspólnotowego nie ma wpływu na ustalenia odnoszące się do szkody lub zagrożenia wystąpienia szkody, które dotyczą wyłącznie działalności przemysłu wspólnotowego w zakresie produktu podobnego na rynku WE. Jeżeli niektórzy producenci wspólnotowi przedstawiali optymistyczne poglądy na temat swojej działalności wywozowej, mogło to tylko spowodować przeszacowanie ich prognozowanych ogólnych wyników gospodarczych, ale nie miało to wpływu na ich wyniki na rynku krajowym, który podlega odrębnej analizie.

(86) Dlatego też argumenty z powyższych motywów 83–85 zostają odrzucone, a ustalenia z motywów 136–141 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

b)Przywóz z krajów trzecich

(87) Ponadto CISA twierdziło, że nie wystarczy zbadać średnie ceny przywozu z innych pozaeuropejskich krajów trzecich, lecz należy także rozpatrzyć dokładny rodzaj tych produktów. Potwierdza się, że przeprowadzono dogłębną analizę we wszystkich przypadkach, w których dostatecznie szczegółowe informacje na temat cen zostały udostępnione przez importerów.

Niestety, statystyki handlowe nie charakteryzują się dużą szczegółowością, a zważywszy na względnie niski poziom współpracy importerów w toku dochodzenia, dostępnych było niewiele szczegółowych informacji na temat cen w podziale na produkty w odniesieniu do przywozu z innych krajów. Jednak żadna strona nie dostarczyła uzasadnionych informacji, które mogłyby zmienić wnioski przedstawione w motywach 142–145 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dlatego też ustalenia zawarte w tych motywach zostają potwierdzone.

c)Konkurencja ze strony innych producentów wspólnotowych

(88) Wobec braku jakichkolwiek konkretnych uwag na ten temat, motyw 146 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

d)Koszty produkcji/Koszty surowców

(89) CISA utrzymywało, że przemysł wspólnotowy zmienił swój asortyment produktów, aby skupić się na rodzajach o wyższej cenie sprzedaży w celu ograniczenia wpływu wzrostu kosztów produkcji. Wskazywałoby to, że przemysł wspólnotowy dysponował wystarczającymi środkami, aby odzwierciedlić wzrost kosztów poprzez podniesienie cen sprzedaży, przeciwnie do tego, co ustalono w motywie 149 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(90) Nie ma wątpliwości co do tego, że przemysł wspólnotowy starał się zmaksymalizować zysk równoważąc wzrost kosztów podnoszeniem cen sprzedaży. Nie może to jednak trwać nieustannie i nadchodzi moment, gdy tego rodzaju dostosowanie nie jest już możliwe z uwagi na konkurencję panującą na rynku. W przypadku rynku, na którym sprzedawane są podobne towary po znacznie niższych cenach, margines zastosowania takiej korekty zmniejsza w miarę, jak powiększa się udział tanich towarów w rynku. Uwagi zgłoszone przez CISA nie podważają zatem ustaleń z motywów 147–149 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, które zostają potwierdzone.

e)Zmniejszanie się wspólnotowego rynku rur i przewodów bez szwu z powodu pogorszenia koniunktury gospodarczej

(91) MOFCOM, CISA i chiński producent eksportujący twierdzili, że globalne pogorszenie koniunktury gospodarczej spowodowało problemy gospodarcze przemysłu wspólnotowego i podsumowali, iż fakt ten narusza związek przyczynowy między chińskim przywozem i domniemaną szkodą lub zagrożeniem wystąpienia szkody. W tym względzie należy zauważyć, iż CISA samo uznało, że konsumpcja na rynku między 2005 r. a OD była wyjątkowo wysoka oraz że spadek popytu po OD mógł, w bardzo dużym stopniu, wynikać z powrotu do normalnej sytuacji na rynku rozpatrywanych produktów. Nie jest zatem jasne, czy globalne spowolnienie gospodarcze może być uznane za przyczynę wystąpienia szkody, ponieważ dostępne informacje wskazują, iż konsumpcja na rynku WE w okresie następującym po OD powróciła do poziomu uważanego w przeszłości za normalny. Sugerowałoby to również, że w okresie badanym konsumpcja we Wspólnocie była na tak wysokim poziomie, iż przemysł wspólnotowy nie odczuł istotnej szkody pomimo dużego udziału w rynku i znaczącego podcięcia cenowego ze strony chińskiego przywozu dumpingowego. W każdym przypadku ustalenia z motywu 150 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych nie wykluczają możliwości, że ogólne spowolnienie gospodarcze odegrało rolę w sytuacji wyrządzającej szkodę przemysłowi wspólnotowemu po OD. Jednak nie można twierdzić, iż wyłącznie kryzys gospodarczy wywarł negatywny wpływ na przemysł wspólnotowy, a przywóz po cenach dumpingowych nie miał znaczenia, podczas gdy jasne jest, że przywóz ten zdobył duży udział w rynku i znacząco podcinał ceny przemysłu wspólnotowego. Argument, zgodnie z którym pogorszenie koniunktury gospodarczej naruszyło związek przyczynowy wskazany w motywach 128–135 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje zatem odrzucony, a kwestia wpływu odmiennej sytuacji gospodarczej w porównaniu z OD na ustalenie poziomu środków jest rozpatrzona w poniższym motywie 104.

(92) Argumenty zostały zatem odrzucone, a motyw 150 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

f)Inne czynniki

(93) CISA utrzymywało, że niektórzy producenci wspólnotowi zawarli umowy ramowe z klientami obejmujące wstępnie uzgodnione ceny, i w takich przypadkach ceny pozostały na niezmienionym poziomie. Jednocześnie zawarli oni podobne umowy o stałych cenach z dostawcami rudy żelaza i innych głównych surowców, a więc nie byli w stanie skorzystać z nagłego spadku kosztów tych surowców, który nastąpił zaraz po OD.

(94) Przede wszystkim należy odnotować, że umowy o stałych cenach z klientami należały do wyjątków, a zważywszy na rozpatrywany okres, nie można uznać, że wywarły one istotny wpływ. Wniosek ten znajduje potwierdzenie w fakcie, że ceny przemysłu wspólnotowego również znacząco wzrosły. W odniesieniu do umów o stałych cenach dotyczących głównych surowców, jest to powszechna praktyka, która nie powinna działać na korzyść lub niekorzyść producentów wspólnotowych w porównaniu z jakimkolwiek innym producentem produktu podobnego na rynku światowym. W związku z powyższym nie można uznać opisanej sytuacji za przerywającą związek przyczynowy. Argumenty wymienione w powyższym motywie 93 zostają wobec tego odrzucone.

3. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(95) Wobec braku innych uwag na ten temat, motywy 151–153 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

G. INTERES WSPÓLNOTY

1. Interes przemysłu wspólnotowego

(96) Skarżący oraz wielu producentów wspólnotowych utrzymywali, że, zważywszy na praktyki dumpingowe wyrządzające szkodę, obowiązywanie środków antydumpingowych ma kluczowe znaczenie dla kontynuacji ich działalności. Wobec braku innych uwag, motyw 155 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

2. Interes innych producentów wspólnotowych

(97) Wobec braku innych konkretnych uwag na ten temat, motyw 156 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

3. Interes niepowiązanych importerów we Wspólnocie

(98) Użytkownik produktu objętego postępowaniem, który jest również importerem, wskazał, że kody CN przywożonego przez niego produktu nie były wymienione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, a on dowiedział się, że dochodzenie obejmuje również te rodzaje produktu dopiero po wprowadzeniu środków tymczasowych. Twierdził, że musiał ponieść z tego powodu koszty nieprzewidzianego cła antydumpingowego. Importer ten został poinformowany, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania obejmowało wyraźny opis produktu objętego dochodzeniem, a kody CN zostały tam wskazane jedynie w celach informacyjnych. Prawidłowa klasyfikacja celna produktu jest istotnie jednym z elementów objętych dochodzeniem, i zupełnie możliwe jest, że kody CN wskazane w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych różnią się w pewnym stopniu od tych wymienionych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(99) Wobec braku innych uwag na ten temat, motyw 157 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

4. Interes użytkowników

(100) Użytkownik wskazany w powyższym motywie 98 również twierdził, że w przypadku wprowadzenia środków ostatecznych względem produktu objętego postępowaniem oznaczałoby to poważne problemy związane z dostawami dla jego przedsiębiorstwa, zważywszy, że producenci WE nie są pewnym źródłem zaopatrzenia. Argument ten został zbadany i ustalono, że problemy tego podmiotu dotyczące pozyskiwania produktu od producentów wspólnotowych dotyczyły przeszłych okresów, kiedy w kontekście wysokiego popytu rynkowego dostawy niewielkich ilości produktu nie były uznawane za opłacalne przez niektórych producentów wspólnotowych. Jednakże w sytuacji normalnego popytu rynkowego ograniczenia te powinny zaniknąć, zwłaszcza zważywszy na fakt, że inni użytkownicy lub importerzy tych samych rodzajów produktu mogą zwiększyć poziom popytu wspólnotowego na takie produkty, mając na uwadze wprowadzenie środków. Na podstawie tych rozważań oraz faktu, że rozpatrywane zastosowania stanowiły bardzo niewielką część łącznej konsumpcji produktu objętego postępowaniem, stwierdza się, że dostępność źródeł zaopatrzenia nie powinna stanowić problemu w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.

(101) Inny użytkownik kupujący produkt podobny wyłącznie od przemysły wspólnotowego potwierdził poparcie dla wprowadzenia środków. Pozostali użytkownicy nie przedstawili uwag dotyczących ustaleń na etapie tymczasowym. Wobec braku innych uwag, motyw 158 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(102) Wobec braku konkretnych uwag, motyw 159 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

H. ŚRODKI OSTATECZNE

1. Poziom usuwający szkodę

(103) Skarżący i wielu producentów wspólnotowych reprezentujących część przemysłu wspólnotowego twierdzili, że 3 % marża zysku zastosowana na etapie tymczasowym do obliczenia poziomu usuwającego szkodę, określonego w motywach 161–163 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, była zbyt niska, zważywszy, że chodzi o kapitałochłonny przemysł o wysokich kosztach stałych oraz że średnie marże zysku osiągnięte przemysł wspólnotowy w okresie badanym wynosiły znacznie powyżej 3 %.

(104) Uznano, że produkt podobny wiąże się z wysoko kapitałochłonną produkcją. Jednak stwierdzono, iż obecna sytuacja rynkowa nie pozwala na wyraźną ocenę wskaźników wykorzystania mocy produkcyjnych w najbliższej przyszłości, a zwłaszcza w okresie obowiązywania środków, co z kolei może wywrzeć wpływ na określenie marży zysku, która powinna zostać normalnie osiągnięta na danym rynku przy braku dumpingu. W takiej sytuacji i mając na uwadze, że przemysł wspólnotowy może zawsze złożyć wniosek o przegląd środków w przypadku zmiany okoliczności, stwierdzono, że umiarkowana 3 % marża zysku ustalona na etapie tymczasowym i we wcześniejszym dochodzeniu dotyczącym tego samego produktu powinna zostać utrzymana. Odnotowano jednak, że jeżeli sytuacja na rynku zmieni się znacząco, może zaistnieć konieczność przeglądu tej 3 % marży zysku.

(105) Zastosowano metodykę obliczania poziomu usuwającego szkodę wskazaną w motywach 164 i 165 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, z uwzględnieniem niewielkiej korekty, o której mowa w powyższym motywie 41. Ogólnokrajowy poziom usuwający szkodę określono poprzez obliczenie średniej ważonej marginesów szkody ustalonych dla najbardziej reprezentatywnych rodzajów produktu sprzedawanych przez producenta eksportującego, któremu nie przyznano IT.

(106) Ustalone w ten sposób marginesy szkody były niższe od obliczonych marginesów dumpingu.

2. Środki ostateczne

(107) W świetle wniosków dotyczących dumpingu, szkody, związku przyczynowego oraz interesu Wspólnoty i zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, stwierdza się, iż ostateczne cło antydumpingowe powinno zostać wprowadzone w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL na poziomie najniższego z ustalonych marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła, we wszystkich przypadkach jest to margines szkody.

(108) Na podstawie powyższych ustaleń ostateczne stawki celne wynoszą:

Producent eksportujący	Cło antydumpingowe
Shandong Luxing Steel Pipe Co., Ltd.	17,7 %
Inne przedsiębiorstwa współpracujące	27,2 %
Wszystkie inne przedsiębiorstwa	39,2 %

(109) Indywidualne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie wyników niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia w odniesieniu do tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktów pochodzących z kraju, którego dotyczy postępowanie, i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwa, tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i do ich produktów stosowane są stawki dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(110) Wszelkie wnioski o zastosowanie indywidualnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (⁸) wraz ze wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

(111) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych. Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji. Uwagi stron zostały rozpatrzone i zgodnie z nimi, w stosownych przypadkach, zmieniono ustalenia.

(112) W celu zapewnienia równego traktowania wszystkich nowych eksporterów i współpracujących przedsiębiorstw niewłączonych do próby, wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, należy wprowadzić przepis wskazujący, iż średnie ważone cło nałożone na tą drugą kategorię przedsiębiorstw będzie miało zastosowanie do wszystkich nowych eksporterów, którzy, w przeciwnym razie, byliby uprawnieni do przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, ponieważ art. 11 ust. 4 nie ma zastosowania w przypadkach, w których przeprowadzono kontrolę wyrywkową.

3. Zobowiązania

(113) Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego, wielu nieobjętych próbą producentów eksportujących z ChRL wyraziło wolę złożenia zobowiązania cenowego zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Jednak pomimo iż wszystkie konieczne warunki zostały wyjaśnione, nie złożono żadnego formalnego zobowiązania w terminie ustalonym do tego celu w art. 8 ust. 2 rozporządzenia podstawowego oraz nie przedłożono wniosków o przedłużenie tego terminu. W takiej sytuacji nie ma dalszej potrzeby rozważania kwestii zobowiązań w kontekście obecnego dochodzenia.

I. OSTATECZNE POBRANIE CŁA TYMCZASOWEGO

(114) W związku z tym, że dochodzenie wykazało, iż zagrożenie wystąpienia szkody było nieuchronne na koniec OD, jak wskazano w motywie 126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, mając na uwadze ustalenia z powyższych motywów 50–55, które potwierdzają negatywne zmiany wielu wskaźników szkody po OD oraz zważywszy na wielkość ustalonego marginesu dumpingu, stwierdza się, że szkoda wystąpiłaby w sytuacji braku środków tymczasowych. Uznaje się zatem za konieczne ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, o okrągłym przekroju poprzecznym, o średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 406,4 mm, w których wartość ekwiwalentu węgla (Carbon Equivalent Value, CEV) nie przekracza 0,86 zgodnie ze wzorem oraz analizą chemiczną Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa (International Institute of Welding, IIW) (⁹), klasyfikowanych obecnie w ramach kodów CN ex 7304 19 10, ex 7304 19 30, ex 7304 23 00, ex 7304 29 10, ex 7304 29 30, ex 7304 31 20, ex 7304 31 80, ex 7304 39 10, ex 7304 39 52, ex 7304 39 58, ex 7304 39 92, ex 7304 39 93, ex 7304 51 81, ex 7304 51 89, ex 7304 59 10, ex 7304 59 92 oraz ex 7304 59 93 (¹⁰) (kody TARIC 7304 19 10 20, 7304 19 30 20, 7304 23 00 20, 7304 29 10 20, 7304 29 30 20, 7304 31 20 20, 7304 31 80 30, 7304 39 10 10, 7304 39 52 20, 7304 39 58 30, 7304 39 92 30, 7304 39 93 20, 7304 51 81 20, 7304 51 89 30, 7304 59 10 10, 7304 59 92 30 oraz 7304 59 93 20) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, dla produktów opisanych w ust. 1 i wytworzonych przez poniższe przedsiębiorstwa jest następująca:

Przedsiębiorstwo	Cło antydumpingowe (%)	Dodatkowy kod TARIC
Shandong Luxing Steel Pipe Co., Ltd., Qingzhou City, ChRL	17,7	A949
Inne przedsiębiorstwa współpracujące wymienione w załączniku	27,2	A950
Wszystkie inne przedsiębiorstwa	39,2	A999

3. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła antydumpingowego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 289/2009 w sprawie przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, zostają ostatecznie pobrane według stawki cła tymczasowego.

Artykuł 3

W przypadku gdy jakikolwiek nowy producent eksportujący w Chińskiej Republice Ludowej dostarczy Komisji wystarczające dowody potwierdzające, że:

— nie prowadził wywozu do Wspólnoty produktu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r.),

— nie jest powiązany z żadnym eksporterem lub producentem w Chińskiej Republice Ludowej, który podlega środkom wprowadzonym niniejszym rozporządzeniem,

— rzeczywiście dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty po upływie okresu objętego dochodzeniem, na którym są oparte środki, lub zaciągnął nieodwołalne zobowiązanie umowne na wywóz znacznych ilości do Wspólnoty,

Rada, stanowiąc zwykłą większością głosów na wniosek Komisji złożony po konsultacji z Komitetem Doradczym, może zmienić art. 1 ust. 2 poprzez dodanie nowego producenta eksportującego do współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą, w stosunku do których zastosowanie ma średnie ważone cło w wysokości 27,2 %.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 września 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz producentów współpracujących, o których mowa w art. 1 ust. 2, objętych dodatkowym kodem TARIC A950

Nazwa przedsiębiorstwa	Miejscowość
Handan Precise Seamless Steel Pipes Co., Ltd.	Handan
Hengyang Valin MPM Co., Ltd.	Hengyang
Hengyang Valin Steel Tube Co., Ltd.	Hengyang
Hubei Xinyegang Steel Co., Ltd.	Huangshi
Jiangsu Huacheng Industry Group Co., Ltd.	Zhangjiagang
Jiangyin City Seamless Steel Tube Factory	Jiangyin
Jiangyin Metal Tube Making Factory	Jiangyin
Pangang Group Chengdu Iron & Steel Co., Ltd.	Chengdu
Shenyang Xinda Co., Ltd.	Shenyang
Suzhou Seamless Steel Tube Works	Suzhou
Tianjin Pipe (Group) Corporation (TPCO)	Tianjin
Wuxi Dexin Steel Tube Co., Ltd.	Wuxi
Wuxi Dongwu Pipe Industry Co., Ltd.	Wuxi
Wuxi Seamless Oil Pipe Co., Ltd.	Wuxi
Zhangjiagang City Yiyang Pipe Producing Co., Ltd.	Zhangjiagang
Zhangjiagang Yichen Steel Tube Co., Ltd.	Zhangjiagang