KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 8 i 9,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. OBOWIĄZUJĄCE ŚRODKI

(1) W czerwcu 2007 r. Rada nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 682/2007 (²) ostateczne cło antydumpingowe na przywóz określonej przetworzonej lub zakonserwowanej kukurydzy cukrowej w postaci ziaren, pochodzącej z Tajlandii („produkt objęty postępowaniem”). Rozporządzenie (WE) nr 954/2008 (³) zmieniło rozporządzenie (WE) nr 682/2007 w odniesieniu do cła nałożonego na jedno przedsiębiorstwo i na „wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa”.

(2) Komisja decyzją 2007/424/WE z dnia 20 czerwca 2007 r. (⁴) zaakceptowała zobowiązania cenowe złożone przez dwóch producentów eksportujących, mianowicie Sun Sweet Co., Ltd („Sun Sweet”) i Malee Sampran Public Co., Ltd („Malee”).

B. NARUSZENIA ZOBOWIĄZANIA

1. Obowiązki wynikające ze zobowiązania

(3) W odniesieniu do Sun Sweet należy zauważyć, że w ramach zobowiązania przedsiębiorstwo zgodziło się wypełniać szereg obowiązków, między innymi, by zmniejszyć ryzyko kompensacji, nie wystawiać przez rok faktur w ramach zobowiązania klientom we Wspólnocie, którym sprzedaje inne produkty.

(4) Ponadto, bez uszczerbku dla powyższej klauzuli, przedsiębiorstwo zgodziło się, że nie będzie miało opcji dokonywania części sprzedaży na warunkach zobowiązania, a części z płatnością ceł antydumpingowych do momentu osiągnięcia pułapu ilościowego.

(5) Przedsiębiorstwo zgodziło się również nie obchodzić postanowień zawartych w zobowiązaniu poprzez, między innymi, uczestnictwo w systemie handlowym niosącym ryzyko obejścia zobowiązań.

(6) Warunki zobowiązania nakładają na przedsiębiorstwo obowiązek regularnego i szczegółowego informowania Komisji poprzez kwartalne sprawozdania ze sprzedaży do Wspólnoty Europejskiej produktu objętego postępowaniem.

(7) Aby zagwarantować przestrzeganie warunków zobowiązania, przedsiębiorstwo zgodziło się zezwolić na wizyty weryfikacyjne na miejscu, na swoim terenie, w celu sprawdzenia dokładności i wiarygodności danych zawartych we wspomnianych sprawozdaniach kwartalnych i dostarczenia wszelkich informacji, jakie Komisja uzna za niezbędne.

(8) Ponadto przyjęcie zobowiązania przez Komisję Europejską jest oparte na zaufaniu i wszelkie działanie, które naruszyłoby zaufanie stanowiące podstawę stosunków z Komisją Europejską, może spowodować natychmiastowe wycofanie zobowiązania.

(9) Ponadto wszelkie zmiany okoliczności, które występowały w czasie przyjęcia zobowiązania i miały wpływ na decyzję o jego przyjęciu, zachodzące w okresie wykonywania zobowiązania, mogą prowadzić do wycofania zobowiązania przez Komisję Europejską.

2. Wizyta weryfikacyjna

(10) W tym kontekście, równolegle do wizyty przeprowadzonej w ramach częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania formy środków i wszczętego dnia 16 września 2008 r. (⁵), na terenie Sun Sweet przeprowadzono wizytę weryfikacyjną.

(11) Wizyta weryfikacyjna wykazała szereg naruszeń zobowiązania.

a) Zmiana w strukturze handlu

(12) W wyniku wizyty weryfikacyjnej stwierdzono, że po nałożeniu środków antydumpingowych przedsiębiorstwo zmieniło strukturę handlu ze Wspólnotą Europejską, przynajmniej w odniesieniu do jednego klienta reprezentującego znaczną część obrotu przedsiębiorstwa produktem objętym postępowaniem. W okresie objętym dochodzeniem pierwotnym („pierwotny OD”) przedsiębiorstwo dostarczało produkt objęty postępowaniem temu klientowi wyłącznie do Niemiec. W 2008 r. przedsiębiorstwo dostarczało więcej niż jedną trzecią swej sprzedaży produktu objętego postępowaniem temu klientowi do Rosji.

(13) Taka zmiana w strukturze handlu wpływa na zobowiązanie o tyle, że zachodzi poważne ryzyko kompensacji, tj. że wysyłki do Rosji mogą być sprzedawane po sztucznie zaniżonych cenach w celu skompensowania cen minimalnych obowiązujących przy sprzedaży do Wspólnoty.

(14) Ponadto, co równie ważne, stwierdzono, że, ze względu na zmianę w strukturze handlu podczas stosowania zobowiązania, obecne okoliczności różnią się od tych, które występowały w momencie przyjęcia zobowiązania i miały wpływ na decyzję o jego przyjęciu. Zgodnie ze swoją stałą praktyką Komisja nie przyjmuje zobowiązań, jeśli ryzyko kompensacji jest zbyt wysokie.

b) Sprzedaż produktu objętego postępowaniem razem z innymi produktami

(15) W wyniku weryfikacji wykazano, że przedsiębiorstwo naruszyło również klauzulę kompensacyjną zobowiązania poprzez wystawianie faktur w ramach zobowiązania za sprzedaż produktu objętego zobowiązaniem jednemu klientowi we Wspólnocie, któremu w tym samym roku kalendarzowym sprzedawało również inne produkty.

c) Sprzedaż poza zobowiązaniem przed osiągnięciem pułapu ilościowego

(16) Ponadto stwierdzono, że przedsiębiorstwo zdecydowało się na sprzedaż produktu objętego postępowaniem co najmniej trzem klientom poza warunkami zobowiązania przed osiągnięciem pułapu ilościowego. Na niektórych z tych normalnych faktur handlowych widniało zdanie „towary podlegające zobowiązaniu szczegółowo określonemu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej”. Zdanie to wprowadza w błąd i mogło sprawić, że organy celne nie pobierały ceł antydumpingowych od tego przywozu.

(17) Ponadto część tej sprzedaży nie została ujęta w sprawozdaniach kwartalnych.

d) Liczne błędy w sprawozdaniach dotyczących zobowiązania

(18) Pomimo że przedsiębiorstwo zostało pouczone w lutym 2008 r., że sprawozdania dotyczące zobowiązania nie były poprawne, zwłaszcza w odniesieniu do ilości, kursów wymiany walut i podanych kwot faktur, stwierdzono, że sprawozdania nadal zawierają liczne błędy, które utrudniają prawidłowe monitorowanie zobowiązania.

3. Powody wycofania przyjęcia zobowiązania

(19) W związku z powyższym stwierdzono, co następuje:

(20) Zmiana w strukturze handlu od czasu nałożenia środków doprowadziła do powstania znacznego ryzyka kompensacji, co uniemożliwia Komisji skuteczny monitoring zobowiązania. Ta zmiana w strukturze handlu uznawana jest za istotną zmianę okoliczności w porównaniu z tymi, które występowały w momencie przyjęcia zobowiązania.

(21) Naruszenie klauzuli kompensacyjnych zobowiązania wynikało z tego, że przedsiębiorstwo sprzedawało zarówno produkt objęty zobowiązaniem, jak i inne produkty temu samemu klientowi w tym samym roku kalendarzowym, przy czym kontynuowało wystawianie faktur za produkt objęty zobowiązaniem.

(22) Kolejne naruszenie zobowiązania dotyczyło sprzedawania produktów niektórym klientom poza warunkami zobowiązania przed osiągnięciem pułapu ilościowego.

(23) Ponadto przedsiębiorstwo nie przedłożyło sprawozdań kwartalnych, które byłyby pełne, wyczerpujące i całkowicie poprawne.

(24) Chociaż weryfikacja nie wykazała, że sprzedaży dokonywano poniżej minimalnej ceny importowej, wiele innych naruszeń zobowiązania wymienionych powyżej nie pozwala Komisji na skuteczne monitorowanie zobowiązania i podważa stosunki oparte na zaufaniu, które stanowiły podstawę przyjęcia zobowiązania.

4. Pisemne uwagi

(25) W związku ze zmianą struktury handlu i wynikającym z niej rosnącym ryzykiem obejścia zobowiązań przedsiębiorstwo oświadczyło, że nie zamierzało naruszać zobowiązania i nie zmieniło struktury handlu w celu obejścia warunków zobowiązania. Dodało również, że kompensacja nie miała miejsca.

(26) W odpowiedzi na ten argument należy wspomnieć, że faktycznie nie znaleziono dowodów na celowe naruszenie ceny zobowiązania. Jednakże sama zmiana w strukturze handlu stwarza poważne ryzyko kompensacji, bez względu na leżący u jej podstaw powód. Zgodnie ze swoją stałą praktyką Komisja nie przyjmuje zobowiązań cenowych, jeśli ryzyko kompensacji jest zbyt wysokie. W konsekwencji, jeśli nastąpi tego rodzaju zmiana w strukturze handlu, sama stanowi już dla Komisji wystarczający powód do wycofania zobowiązania, ponieważ w praktyce nie można go należycie monitorować, bez względu na to, czy kompensacja faktycznie miała miejsce.

(27) Dlatego argumenty przedstawione w tym kontekście przez przedsiębiorstwo nie zmieniają opinii Komisji, że zmiana w strukturze handlu doprowadziła do pojawienia się znacznego ryzyka kompensacji.

(28) Przedsiębiorstwo poinformowało następnie, że źle zrozumiało warunki zobowiązania przy sprzedaży produktu objętego postępowaniem razem z innymi produktami i przy sprzedaży nieobjętej zobowiązaniem przed osiągnięciem pułapu ilościowego. Podkreśliło również, że dotyczy to niewielkich ilości i że praktyk tych natychmiast zaprzestano.

(29) Ponadto przedsiębiorstwo argumentowało, że błędy w sprawozdaniach ze zobowiązania były niezbyt istotne i wynikały głównie z błędów pisarskich, które przedsiębiorstwo starało się poprawić w miarę możliwości podczas wizyty weryfikacyjnej. Wycofanie zobowiązania nie dałoby przedsiębiorstwu szansy na poprawę praktyki sprawozdawczej i na skorygowanie niedociągnięć zidentyfikowanych podczas weryfikacji. Przedsiębiorstwo podało również argument, że Komisja co kwartał przesyłała mu wiadomość e–mail potwierdzającą, że w dostarczonej elektronicznie wersji sprawozdania nie znaleziono żadnych błędów, i podkreśliło, że główna klauzula zobowiązania – poszanowanie ceny minimalnej – nigdy nie została naruszona.

(30) W odpowiedzi na te wyjaśnienia należy podkreślić, że już w 2007 r. Komisja udostępniła przedsiębiorstwom składającym zobowiązanie szczegółowe informacje i szkolenie na temat funkcjonowania zobowiązań i obowiązków przedsiębiorstw.

(31) Ponadto należy podkreślić, że respektowanie ceny minimalnej istotnie jest najważniejszym, lecz nie jedynym elementem zobowiązania cenowego. Równie ważne jest respektowanie innych obowiązków, w tym obowiązku regularnego dostarczania pełnych, wyczerpujących i poprawnych sprawozdań ze sprzedaży, by umożliwić Komisji odpowiednie monitorowanie. Potwierdzająca wiadomość e–mail, o której wspomniało przedsiębiorstwo, to automatycznie generowana wiadomość, która potwierdza zgodność struktury sprawozdania ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku do tekstu zobowiązania. Jak wyraźnie wspomniano w tym samym załączniku, nie potwierdza ona merytorycznej poprawności.

(32) Dlatego też argumenty przedstawione w tym kontekście przez przedsiębiorstwo nie zmieniają opinii Komisji, że liczne naruszenia zobowiązania czynią je niewykonalnym i są wystarczające do wycofania przyjęcia zobowiązania.

C. WYKONALNOŚĆ

(33) W odniesieniu do obu przyjętych zobowiązań należy zauważyć, że częściowy przegląd okresowy, ograniczony do zbadania formy środków, wykazał, że zobowiązania w ich obecnej formie, tj. ze stałą ceną minimalną, nie są już właściwe, by przeciwdziałać szkodliwym skutkom dumpingu, oraz że nie ma możliwości indeksowania minimalnych cen importowych w celu rozwiązania tego problemu (⁶).

D. COFNIĘCIE PRZYJĘCIA ZOBOWIĄZAŃ

(34) W związku z powyższym i zgodnie z odpowiednimi klauzulami omawianych zobowiązań upoważniającymi Komisję do jednostronnego wycofania przyjęcia zobowiązań, Komisja postanowiła cofnąć przyjęcie obu zobowiązań.

E. UCHYLENIE DECYZJI 2007/424/WE

(35) W związku z tym należy uchylić decyzję 2007/424/WE przyjmującą zobowiązania od Sun Sweet Co., Ltd. i Malee Sampran Public Co. Dlatego też powinno obowiązywać ostateczne cło antydumpingowe nałożone art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 682/2007 na przywóz produktu objętego postępowaniem z tych przedsiębiorstw,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Decyzja 2007/424/WE niniejszym traci moc.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 sierpnia 2009 r.