RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 11 ust. 3,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Obowiązujące środki

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1659/2005 (²) (zwanym dalej „rozporządzeniem pierwotnym”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów cegieł magnezytowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL). Środek stanowi stawka cła ad valorem w wysokości 39,9 %, z wyłączeniem sześciu przedsiębiorstw wymienionych z nazwy w rozporządzeniu pierwotnym, podlegających indywidualnym stawkom cła.

1.2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(2) Po nałożeniu ostatecznych środków antydumpingowych Komisja otrzymała od chińskiego producenta eksportującego Bayuquan Refractories Company Limited (zwanego dalej „wnioskodawcą” lub „BRC”) wniosek o wszczęcie częściowego przeglądu okresowego rozporządzenia pierwotnego (zwanego dalej „przeglądem okresowym”), na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Wnioskodawca nie uczestniczył w dochodzeniu, które doprowadziło do ustaleń i wniosków przedstawionych w rozporządzeniu pierwotnym (zwanym dalej „dochodzeniem pierwotnym”), w związku z tym stosuje się wobec niego rezydualne cło antydumpingowe.

(3) W swoim wniosku dotyczącym przeglądu okresowego przedsiębiorstwo BRC twierdziło, że spełnia ono kryteria traktowania na zasadach rynkowych („MET”) oraz indywidualnego traktowania („IT”). BRC zastało wykupione przez Vesuvius Group, co spowodowało zmiany w jego strukturze. Wnioskodawca argumentował, że porównanie cen krajowych i kosztów produkcji z cenami eksportowymi oferowanymi w wywozie do Wspólnoty dowodzi, że margines dumpingu jest znacznie niższy niż obecny poziom środka antydumpingowego. Dlatego też wnioskodawca twierdził, że stosowanie środka na obecnym poziomie nie jest już konieczne w celu zrównoważenia skutków dumpingu.

1.3. Wszczęcie częściowego przeglądu okresowego

(4) Po konsultacji z Komitetem Doradczym i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu okresowego, Komisja postanowiła wszcząć częściowy przegląd okresowy zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, w zakresie ograniczonym do zbadania dumpingu odnośnie do przedsiębiorstwa BRC. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w dniu 12 czerwca 2008 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (³) i rozpoczęła dochodzenie.

1.4. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny

(5) Produkt objęty przeglądem okresowym jest taki sam jak produkt opisany w rozporządzeniu pierwotnym, mianowicie są to chemicznie związane, niewypalone cegły magnezytowe, których komponent magnezytowy zawiera co najmniej 80 % MgO, niezależnie od tego, czy zawierają magnezyt, pochodzące z ChRL („produkt objęty postępowaniem”), obecnie klasyfikowane w ramach kodów CN ex 6815 91 00, ex 6815 99 10 i ex 6815 99 90 (kody TARIC 6815 91 00 10, 6815 99 10 20 i 6815 99 90 20).

(6) Produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku chińskim i produkt wywożony do Wspólnoty, jak również ten wytwarzany i sprzedawany w USA posiadają takie same podstawowe cechy fizykochemiczne, techniczne i zastosowania, dlatego też uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

1.5. Zainteresowane strony

(7) Komisja oficjalnie powiadomiła przemysł wspólnotowy, wnioskodawcę oraz przedstawicieli kraju wywozu o wszczęciu przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie opinii na piśmie i ustnie. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(8) Komisja przesłała wnioskodawcy formularz wniosku o MET wraz z kwestionariuszem i otrzymała odpowiedź w wyznaczonym w tym celu terminie. Komisja zgromadziła i zweryfikowała również wszelkie informacje, jakie uznała za niezbędne dla celów określenia dumpingu, oraz przeprowadziła wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

— Bayuquan Refractories Co. Ltd. (wnioskodawca), ChRL,

— Vesuvius UK Co. Ltd. (powiązany importer), Zjednoczone Królestwo,

— Vesuvius Iberica Refractories S.A. (powiązany importer), Hiszpania,

— Vesuvius Deutschland GmbH (powiązany importer), Niemcy,

— Vesuvius Italia S.P.A (powiązany importer), Włochy.

1.6. Okres objęty dochodzeniem

(9) Dochodzenie dotyczące dumpingu objęło okres od dnia i kwietnia 2007 r. do dnia 31 marca 2008 r. (zwany dalej „okresem objętym dochodzeniem” lub „OD”).

2. WYNIKI DOCHODZENIA

2.1. Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”)

(10) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniach antydumpingowych dotyczących przywozu z ChRL wartość normalną ustala się zgodnie z art. 2 ust. 1–6 rozporządzenia podstawowego dla tych producentów, których uznano za spełniających kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, tj. w przypadkach gdy wykazano, że w odniesieniu do wytwarzania i sprzedaży produktu podobnego przeważały warunki gospodarki rynkowej. Wspomniane kryteria przedstawiono poniżej w streszczonej formie:

— decyzje związane z działalnością rynkową podejmuje się w odpowiedzi na sygnały dochodzące z rynku, bez znacznej ingerencji państwa, zaś koszty odzwierciedlają wartości rynkowe,

— przedsiębiorstwa posiadają jeden czytelny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która podlega niezależnemu audytowi zgodnemu z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości („IAS”) i jest stosowana we wszystkich okolicznościach,

— nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej,

— prawo upadłościowe i prawo własności gwarantują stabilność i pewność prawną,

— wymiany walut dokonuje się po kursach rynkowych.

(11) Wnioskodawca wystąpił o przyznanie MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, przesyłając właściwie umotywowany formularz wniosku o MET w wyznaczonym terminie. Informacje i dane w nim przedstawione zostały następnie zweryfikowane podczas dochodzenia na miejscu.

(12) W trakcie dochodzenia ustalono, że wnioskodawca nie spełnia kryteriów przyznania MET, o których mowa w art. 2 ust. 7 lit. c) tiret drugie i trzecie. Przedsiębiorstwo nie udowodniło, że posiada jeden czytelny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, sporządzanej i podlegającej audytowi zgodnie z IAS. Sprawozdania finansowe i poszczególne rachunki przedsiębiorstwa wskazywały na takie naruszenia IAS oraz zasad rachunkowości, jak niepoprawne księgowanie amortyzacji środków trwałych oraz niepoprawne księgowanie na kontach „zobowiązania” oraz „zaliczki”. Audytor nie wspomniał o tych nieprawidłowościach, uważa się zatem, że sprawozdania finansowe nie były kontrolowane zgodnie z IAS. Ponadto przedsiębiorstwo to nie udowodniło, że nie podlega znacznym zniekształceniom przeniesionym z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej, w szczególności ponieważ prawa do użytkowania gruntów zostały nabyte znacznie poniżej ich wartości rynkowej.

(13) Na podstawie powyższych faktów i okoliczności wnioskodawcy nie można było przyznać MET.

(14) Przemysłowi wspólnotowemu, wnioskodawcy i władzom kraju wywozu umożliwiono przedstawienie uwag na temat ustaleń dotyczących MET. Następnie wnioskodawca oraz przemysł wspólnotowy przedstawili swoje uwagi.

(15) Wnioskodawca twierdził, że uwagi zgłoszone do jego ewidencji księgowej nie dotyczyły kwestii o istotnym znaczeniu lub też że nieprawidłowości zostały usunięte w 2008 r. Należy odnotować, że nieprawidłowości wykazane w ewidencji księgowej wnioskodawcy w roku 2007 doprowadziły do znacznego zniekształcenia obrazu sytuacji finansowej wnioskodawcy. Kontrola rachunkowa w OD ujawniła, że problemy zidentyfikowane w 2007 r. występowały nadal w 2008 r. Twierdzenie wnioskodawcy, iż jego praktyki rachunkowe zmieniły się pod koniec 2008 r., nie mogło zostać zaakceptowane, jako że zmiany nastąpiły dziewięć miesięcy po OD, a poza tym informacje te nie mogły zostać zweryfikowane w trakcie kontroli na miejscu.

(16) Przedstawiciele przemysłu wspólnotowego dowodzili, że wnioskodawca nie spełnił pierwszego kryterium, ponieważ różne ograniczenia w eksporcie nałożone przez chiński rząd na główny surowiec używany do wytwarzania produktu objętego postępowaniem doprowadziły do zniekształcenia cen tego surowca na rynku krajowym. W rezultacie chińscy producenci cegieł magnezytowych mogą pozyskać surowiec na lepszych warunkach niż ich konkurenci w innych krajach.

(17) W celu ustalenia zasadności tego twierdzenia zbadano ceny zakupu głównego surowca, tlenku magnezu, przez BRC oraz powszechnie oferowane ceny chińskiego tlenku magnezu (źródło: Price Watch/Industrial minerals) przedstawione przez przemysł wspólnotowy. Porównanie wykazało, że różnica cen w OD nie może być uznana za znaczną. Ponadto podczas dochodzenia dowiedziono, że BRC mógł kupować tlenek magnezu od różnych dostawców i że ceny negocjowano bez ingerencji państwa. Na tej podstawie wydaje się, iż jakiekolwiek zniekształcenia dotyczące cen surowca nie miały znaczącego wpływu na BRC w OD.

(18) Na tej podstawie potwierdzono ustalenia i wniosek, że przedsiębiorstwu BRC nie należy przyznawać MET.

2.2. Indywidualne traktowanie (IT)

(19) Na mocy art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, dla krajów, których dotyczy ten artykuł, ustalana jest ewentualna jedna stawka celna, z wyjątkiem przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają wszystkie kryteria IT określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Wspomniane kryteria przedstawiono poniżej w streszczonej formie:

— w przypadku przedsiębiorstw będących całkowicie lub częściowo własnością spółek zagranicznych lub w przypadku wspólnych przedsiębiorstw eksporterzy mają swobodę wycofywania do kraju kapitału i zysków,

— ceny eksportowe i wywożone ilości oraz warunki sprzedaży są swobodnie ustalane;

— większość udziałów znajduje się w posiadaniu osób prywatnych i konieczne jest wykazanie, że BRC jest wystarczająco niezależne od interwencji państwa,

— przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym,

— interwencja państwa nie pozwala na obejście środków antydumpingowych, jeżeli indywidualni eksporterzy korzystają z różnych stawek cła.

(20) Wnioskodawca oprócz wniosku o MET złożył również wniosek o IT w przypadku nieprzyznania MET.

(21) W wyniku dochodzenia stwierdzono, iż wnioskodawca spełnia obecnie wszystkie pięć kryteriów MET. W trakcie dochodzenia nie ustalono żadnych faktów, które prowadziłyby do odrzucenia wniosku przedsiębiorstwa o IT. Uznano zatem, że przedsiębiorstwu BRC należy przyznać IT.

2.3. Wartość normalna

(22) Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, w odniesieniu do produktów przywożonych z krajów nieposiadających gospodarki rynkowej, którym w związku z tym nie można było przyznać MET, wartość normalną dla krajów określonych w art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego należy ustalić na podstawie ceny lub wartości skonstruowanej w kraju analogicznym.

(23) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zasygnalizowała swój zamiar wykorzystania Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA) jako odpowiedniego kraju analogicznego w celu ustalenia wartości normalnej dla ChRL, jako że wskazany kraj analogiczny został wykorzystany w dochodzeniu pierwotnym. Jeden producent z USA zgodził się współpracować w dochodzeniu w celu ustalania wartości normalnej dla BRC. Nie otrzymano żadnych uwag od zainteresowanych stron odnośnie do tej propozycji.

(24) W związku z powyższym, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, normalną wartość dla wnioskodawcy ustalono w oparciu o sprawdzone informacje otrzymane od współpracującego producenta w kraju analogicznym.

(25) W związku z faktem, iż w celu określenia wartości normalnej dla zdecydowanej większości typów produktu wywożonych z ChRL wykorzystano przede wszystkim dane z kraju analogicznego, uznano za właściwe dostosowanie kryteriów stosowanych do określania poszczególnych typów produktu. Obliczenia marginesu dumpingu zostały więc skorygowane z uwzględnieniem dostosowanych kryteriów.

(26) W celu obliczenia wartości normalnej ustalono najpierw, czy całkowita wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem dokonanej przez współpracującego producenta z USA na rynku krajowym była reprezentatywna w porównaniu do całkowitej wielkości jego sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, o ile całkowita wielkość sprzedaży krajowej jest równa co najmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Stwierdzono, że całość sprzedaży współpracującego producenta z USA na rynku krajowym była dokonywana w wielkościach reprezentatywnych.

(27) Następnie określono rodzaje produktu podobnego, które były sprzedawane na rynku krajowym, a które były identyczne i bezpośrednio porównywalne do rodzajów produktu sprzedawanych na wywóz do Wspólnoty.

(28) Dla każdego typu produktu sprzedawanego przez współpracującego producenta z USA na rynku krajowym i bezpośrednio porównywalnego z typem cegieł magnezytowych sprzedawanych przez BRC do Wspólnoty ustalano, czy sprzedaż krajowa w USA jest wystarczająco reprezentatywna z punktu widzenia art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż na rynku krajowym określonego rodzaju cegieł magnezytowych uznano za wystarczająco reprezentatywną, jeżeli całkowita wielkość sprzedaży tego rodzaju produktu na rynku krajowym w USA w okresie dochodzenia wynosiła co najmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży rodzaju cegieł magnezytowych porównywalnych do wywożonych przez BRC do Wspólnoty. Stwierdzono, że wszystkie rodzaje produktu były sprzedawane na rynku krajowym w wystarczającej ilości, pozwalającej na uznanie sprzedaży za reprezentatywną.

(29) Komisja zbadała następnie, czy sprzedaż na rynku krajowym w USA każdego typu cegieł magnezytowych sprzedawanych na tym rynku w ilościach reprezentatywnych może być uznana za dokonywaną w zwykłym obrocie handlowym, poprzez określenie, jaka część sprzedaży przynoszącej zysk była realizowana na rzecz niezależnych nabywców danego rodzaju cegieł magnezytowych.

(30) Transakcje sprzedaży na rynku krajowym uznano za przynoszące zysk, jeżeli cena jednostkowa danego rodzaju produktu była równa lub wyższa od kosztów produkcji. W związku z tym określono koszty produkcji każdego rodzaju produktu sprzedawanego na rynku krajowym w USA w okresie dochodzenia.

(31) W wyniku powyższych analiz ustalono, że wszystkie, oprócz jednego, typy produktu były sprzedawane w USA w ramach zwykłego obrotu handlowego. W związku z tym wartość normalna dla tych produktów została ustalona na podstawie wszystkich cen faktycznie płaconych lub należnych na rynku krajowym w USA w odniesieniu do produktów podobnych do tych wywożonych przez BRC do Wspólnoty. Wartość normalna została ustalona jako średnia ważona cena sprzedaży na rynku krajowym pobierana od niepowiązanych odbiorców w USA.

(32) Większość typów produktu wywożonych przez BRC do Wspólnoty stanowiły produkty poddane dalszej obróbce, których producent współpracujący w USA nie sprzedawał w ogóle lub sprzedawał je w ilościach niereprezentatywnych. W związku z tym wartość normalna tych produktów została ustalona w oparciu o sprzedaż w USA zgodnie z motywem 31 dla analogicznych typów produktów niepoddanych dalszej obróbce z uwzględnieniem różnic w fizycznych cechach produktu. Poziom dostosowania został wyliczony w oparciu o zweryfikowane dane przemysłu wspólnotowego przedstawione w dochodzeniu pierwotnym.

(33) W przypadku jedynego typu produktu, dla którego niemożliwe było zastosowanie cen na rynku krajowym, o czym mowa w motywie (31), konieczne było zastosowanie innej metody. W tym zakresie Komisja wykorzystała konstruowaną wartość normalną. Zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wartość normalna została skonstruowana na podstawie własnego kosztu wytworzenia wywożonego rodzaju produktu zwiększonego o rozsądną kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i marży zysku. Zgodnie z art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego wartość procentowa kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i marży zysku została oparta na średniej wartości tych kosztów i marży zysku w zwykłym obrocie handlowym produktem podobnym.

2.4. Cena eksportowa

(34) W związku z faktem, iż sprzedaży eksportowej do Wspólnoty dokonano za pośrednictwem importerów powiązanych, cena eksportowa ex–works musiała zostać skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego w oparciu o cenę, po której przywiezione produkty zostały po raz pierwszy odsprzedane pierwszemu niezależnemu nabywcy we Wspólnocie, z właściwym uwzględnieniem wszystkich kosztów poniesionych między przywozem a odsprzedażą oraz odpowiedniej marży związanej z kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi oraz z zyskiem. W tym zakresie zastosowano koszty sprzedaży, ogólne i administracyjne powiązanego importera.

(35) W odniesieniu do rozsądnego zysku importera, który powinien być zastosowany w tym celu, wobec braku danych od niepowiązanych importerów i w związku z tym, iż obecny przegląd okresowy jest ograniczony w zakresie do zbadania dumpingu odnośnie do jednego przedsiębiorstwa, tj. wnioskodawcy, margines zysku oparto na zysku osiągniętym przez współpracującego importera niepowiązanego z dochodzenia pierwotnego.

2.5. Porównanie

(36) Wartość normalna i średnia cena eksportowa dla każdego rodzaju produktu objętego postępowaniem zostały porównane na podstawie ceny ex–works na tym samym poziomie handlu i przy tym samym poziomie podatków pośrednich. W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania między wartością normalną a ceną eksportową, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego uwzględniono różnice w czynnikach, co do których wykazano, że mogą mieć wpływ na ceny i ich porównanie. W tym celu wprowadzono dostosowania uwzględniające koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku, koszty kredytu oraz rzeczywistą kwotę uiszczonych ceł antydumpingowych, tam gdzie było to zasadne i zostało poparte dowodami.

(37) Dochodzenie wykazało, że VAT zapłacony od sprzedaży eksportowej nie został zwrócony. W informacjach ujawnionych wnioskodawcy zgodnie z art. 20 rozporządzenia podstawowego wskazano, że zarówno cena eksportowa, jak i wartość normalna zostaną określone na podstawie uiszczonego lub należnego podatku VAT. Wnioskodawca argumentował, że to podejście jest nie do przyjęcia, ponieważ zwiększyłoby ono wartość normalną o kwotę przekraczającą kwotę podatku VAT, która powinna zostać odjęta od ceny eksportowej.

(38) W odniesieniu do tego argumentu należy zauważyć, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym VAT od sprzedaży eksportowej nie został zwrócony. Dlatego też nie było potrzebne dostosowanie w zakresie podatku VAT ani w odniesieniu do ceny eksportowej, ani do wartości normalnej. Ponadto zastosowana metoda jest neutralna. Daje ona te same rezultaty, nawet jeśli, na przykład w przypadku niektórych produktów czy transakcji, przedsiębiorstwo sprzedaje do Wspólnoty po cenie eksportowej, co nie skutkuje dumpingiem. Innymi słowy, nawet zakładając, że włączenie podatku VAT po obu stronach równania zwiększyłoby różnicę między tymi dwoma elementami, stałoby się tak również w przypadku modeli, w których dumping nie miał miejsca.

2.6. Margines dumpingu

(39) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego średnią ważoną wartość normalną ze względu na rodzaj porównano ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiadającego rodzaju produktu objętego postępowaniem. Porównanie to nie wykazało istnienia dumpingu.

3. TRWAŁY CHARAKTER ZMIAN OKOLICZNOŚCI

(40) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego zbadano również, czy zmianę okoliczności można uznać za trwałą.

(41) W tym względzie przypomina się, że wnioskodawca pod koniec okresu objętego dochodzeniem w rozporządzeniu pierwotnym sprzedawał jedynie niewielką ilość cegieł magnezytowych, w związku z czym nie uczestniczył on w dochodzeniu, co spowodowało nałożenie na niego cła rezydualnego w wysokości 39,9 %. Następnie BRC, które istniało w okresie dochodzenia pierwotnego, zastało wykupione przez Vesuvius Group, co spowodowało zmiany w strukturze BRC.

(42) Wnioskodawca wykazał się pełną współpracą w ramach niniejszego przeglądu okresowego. Zebrane i zweryfikowane dane pozwoliły na ustalenie marginesu dumpingu w oparciu o jego indywidualne ceny eksportowe do Wspólnoty. Wynik tego obliczenia świadczy o tym, iż dalsze stosowanie środka na dotychczasowym poziomie nie jest już uzasadnione.

(43) Dowody zebrane i potwierdzone podczas dochodzenia również świadczą o trwałym charakterze zmian w strukturze organizacyjnej wnioskodawcy. W trakcie dochodzenia nie pojawiły się żadne dowody, które wskazywałby na odmienny stan rzeczy. W przewidywalnej przyszłości mało prawdopodobna jest zmiana okoliczności, które doprowadziły do wszczęcia bieżącego przeglądu, w sposób, który wpłynąłby na jego ustalenia. W związku z tym uznaje się, że zmiany w okolicznościach mają charakter trwały.

4. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(44) W świetle wyników dochodzenia w ramach niniejszego przeglądu, uznaje się za stosowne zmienić stawkę cła antydumpingowego stosowaną do przywozu produktu objętego postępowaniem przez BRC na 0 %.

(45) Zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierza się zalecić zmianę rozporządzenia (WE) nr 1659/2005; umożliwiono im także przedstawienie uwag. Uwagi stron zostały w odpowiednich przypadkach uwzględnione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W tabeli w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1659/2005 dodaje się następujący wpis po wpisie dotyczącym Dashiqiao Sanqiang Refractory Materials Co. Ltd:

Producent	Cło antydumpingowe	Dodatkowy kod TARIC
„Bayuquan Refractories Co. Ltd, Qinglongshan Street, Bayuquan District, Yingkou 115 007, Liaoning Province, ChRL	0 %	A960”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2009 r.