PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 74/152/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do maksymalnej prędkości konstrukcyjnej oraz skrzyń ładunkowych kołowych ciągników rolniczych lub leśnych (³) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (⁴). W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości tej dyrektywy należy ją zatem ujednolicić.

(2) Dyrektywa 74/152/EWG jest jedną ze szczegółowych dyrektyw dotyczących systemu homologacji typu WE, przewidzianego w dyrektywie Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych, zastąpionej przez dyrektywę 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi (⁵) i określa normy techniczne dotyczące projektowania i budowy ciągników rolniczych i leśnych w odniesieniu do maksymalnej prędkości konstrukcyjnej oraz skrzyń ładunkowych. Te normy techniczne dotyczą zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w celu umożliwienia stosowania dla wszystkich typów ciągników procedury homologacji typu WE, przewidzianej w dyrektywie 2003/37/WE. W związku z tym przepisy dyrektywy 2003/37/WE odnoszące się do ciągników rolniczych i leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi stosują się do niniejszej dyrektywy.

(3) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Do celów niniejszej dyrektywy „ciągnik” oznacza ciągnik według definicji zawartej w art. 2 lit. j) dyrektywy 2003/37/WE.

2. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się kategorie ciągników zdefiniowane w załączniku II do dyrektywy 2003/37/WE.

3. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do ciągników, które są wyposażone w opony pneumatyczne i mają maksymalną prędkość konstrukcyjną nie większą niż 40 km/godz.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie nie mogą odmówić udzielenia homologacji typu WE, wydania dokumentu przewidzianego w art. 2 lit. u) dyrektywy 2003/37/WE lub udzielenia krajowej homologacji typu ciągnika, z przyczyn odnoszących się do maksymalnej prędkości konstrukcyjnej lub skrzyń ładunkowych, jeżeli spełniają one wymogi określone w załączniku I [2].

2. Państwa członkowskie nie mogą wydawać dokumentu przewidzianego w art. 2 lit. u) dyrektywy 2003/37/WE w odniesieniu do typu ciągnika, który nie spełnia wymogów niniejszej dyrektywy.

Państwa członkowskie mogą odmówić udzielenia krajowej homologacji typu ciągnika, który nie spełnia wymogów niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

Państwa członkowskie nie mogą odmówić rejestracji ani zakazać sprzedaży ciągników, pierwszego wprowadzenia ich do eksploatacji lub użytkowania z przyczyn odnoszących się do maksymalnej prędkości konstrukcyjnej lub skrzyń ładunkowych, jeśli spełniają one wymogi określone w załączniku I.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie nie mogą zakazać ani nakazać montowania na ciągnikach skrzyń ładunkowych.

2. Państwa członkowskie nie mogą zakazać przewozu na skrzyniach ładunkowych produktów, które zezwalają przewozić na przyczepach używanych do celów rolniczych lub leśnych. W granicach przewidzianych przez producenta dozwolone jest maksymalne obciążenie wynoszące przynajmniej 80 % ciężaru ciągnika gotowego do jazdy.

Artykuł 5

Zmiany niezbędne w celu dostosowania do postępu technicznego wymogów określonych w załączniku I przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 20 ust. 3 dyrektywy 2003/37/WE.

Artykuł 6

Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 7

Dyrektywa 74/152/EWG, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku II część A, traci moc, bez naruszenia zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B.

Odniesienia do uchylonej dyrektywy traktuje się jak odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku III.

Artykuł 8

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą dyrektywę stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Artykuł 9

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2009 r.