PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c) i d), art. 66 oraz art. 67 ust. 5 tiret drugie,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Powodem utworzenia europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych między państwami członkowskimi („sieć”) na mocy decyzji Rady 2001/470/WE (³) było przekonanie, że stworzenie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości wymagało polepszenia, uproszczenia i przyspieszenia skutecznej współpracy sądowej między państwami członkowskimi, a także skutecznego dostępu dla osób angażujących się w transgraniczne spory sądowe. Stosowanie tej decyzji rozpoczęto w dniu 1 grudnia 2002 r.

(2) Przyjęty przez Radę Europejską na posiedzeniu w dniach 4 i 5 listopada 2004 r. (⁴) program haski w sprawie wzmacniania wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w Unii Europejskiej wzywa do dalszych wysiłków w celu ułatwienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości i współpracy sądowej w sprawach cywilnych. W szczególności jest on skoncentrowany na skutecznym stosowaniu instrumentów w sprawach cywilnych przyjętych przez Parlament Europejski i Radę oraz na promowaniu współpracy między przedstawicielami zawodów prawniczych, mającej doprowadzić do ustanowienia najlepszych praktyk.

(3) Zgodnie z art. 19 decyzji 2001/470/WE Komisja przedstawiła w dniu 16 maja 2006 r. sprawozdanie na temat funkcjonowania sieci. Stwierdzono w nim, że mimo iż generalnie cele sieci wyznaczone w 2001 roku zostały zrealizowane, sieć w niewielkim stopniu wykorzystuje obecnie swój potencjał.

(4) Aby zapewnić osiągnięcie celów programu haskiego w zakresie zacieśnienia współpracy sądowej i ułatwienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz aby sprostać przewidywanemu zwiększeniu liczby zadań w nadchodzących latach, działalność sieci powinna opierać się na ramach prawnych lepiej dostosowanych do rozszerzonego zakresu jej środków działania.

(5) Konieczne jest opracowanie lepszych warunków funkcjonowania sieci w państwach członkowskich za pośrednictwem krajowych punktów kontaktowych, a zatem zwiększenie roli punktów kontaktowych zarówno w ramach sieci, jak i w kontaktach z sędziami oraz przedstawicielami zawodów prawniczych.

(6) W tym celu państwa członkowskie powinny ocenić, jakie zasoby należy udostępnić punktom kontaktowym, tak aby mogły one w pełni wykonywać swoje obowiązki. Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na wewnętrzny podział kompetencji w państwach członkowskich w odniesieniu do finansowania działań członków sieci krajowych.

(7) W tym samym celu w każdym państwie członkowskim powinien istnieć przynajmniej jeden punkt kontaktowy, zdolny do wykonywania powierzonych mu zadań. W przypadku gdy istnieje kilka punktów kontaktowych, państwo członkowskie powinno zapewnić skuteczną koordynację działań pomiędzy nimi.

(8) W przyszłości, w przypadku wskazania przez akt wspólnotowy lub konwencję międzynarodową prawa innego państwa jako prawa właściwego dla danej sprawy punkty kontaktowe sieci powinny uczestniczyć w udzielaniu organom sądowym i pozasądowym w państwach członkowskich informacji na temat treści prawa tego innego państwa.

(9) Rozpatrywanie przez punkty kontaktowe wniosków dotyczących współpracy sądowej powinno odbywać się na tyle szybko, aby odpowiadało to ogólnym celom niniejszej decyzji.

(10) Do celów obliczania terminów przewidzianych w niniejszej decyzji powinno się stosować rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (⁵).

(11) Celem rejestru elektronicznego jest udzielanie informacji służących do oceny wyników działania sieci i stosowania instrumentów wspólnotowych w praktyce. Zatem nie powinien on zawierać wszystkich informacji wymienianych między punktami kontaktowymi.

(12) Izby zrzeszające reprezentujące zawody prawnicze, w szczególności adwokatów, radców prawnych, notariuszy i komorników sądowych, bezpośrednio zaangażowane w stosowanie wspólnotowych i międzynarodowych instrumentów dotyczących wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych, mogą zostać członkami sieci za pośrednictwem zrzeszających je izb krajowych, tak aby wraz z punktami kontaktowymi uczestniczyć w niektórych szczególnych zadaniach i działaniach sieci.

(13) Aby dalej rozwijać zadania sieci w zakresie dostępu do wymiaru sprawiedliwości, punkty kontaktowe w państwach członkowskich powinny przyczyniać się do przekazywania społeczeństwu informacji ogólnych, za pomocą najodpowiedniejszych nowoczesnych środków komunikacji, podając na stronie ministerstw sprawiedliwości państw członkowskich co najmniej link do strony internetowej sieci sądowej oraz organów odpowiedzialnych za rzeczywiste stosowanie tych instrumentów. Niniejszej decyzji nie należy interpretować jako nakładającej na państwa członkowskie obowiązek umożliwienia społeczeństwu bezpośredniego dostępu do punktów kontaktowych.

(14) Przy wdrażaniu niniejszej decyzji należy uwzględnić stopniowe wprowadzanie europejskiego systemu e-sprawiedliwości, którego celem jest w szczególności ułatwianie współpracy sądowej oraz dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

(15) W celu zwiększenia wzajemnego zaufania między sędziami w Unii Europejskiej oraz synergii działań sieci europejskich sieć powinna utrzymywać stałe kontakty z innymi sieciami europejskimi służącymi tym samym celom, przede wszystkim z sieciami instytucji sądowych i sędziów.

(16) Aby przyczyniać się do promowania międzynarodowej współpracy sądowej, sieć powinna rozwijać kontakty z innymi sieciami współpracy sądowej na świecie oraz z organizacjami międzynarodowymi propagującymi międzynarodową współpracę sądową.

(17) W celu zapewnienia regularnej kontroli postępów w realizacji celów decyzji 2001/470/WE, zmienionej niniejszą decyzją, Komisja powinna przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdania dotyczące działalności sieci.

(18) W związku z powyższym należy wprowadzić zmiany do decyzji 2001/470/WE.

(19) Ponieważ cel niniejszej decyzji nie może być osiągnięty w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary i skutki niniejszej decyzji możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności ustanowioną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(20) Zjednoczone Królestwo i Irlandia, zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską wyraziły życzenie przyjęcia i stosowania niniejszej decyzji.

(21) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani nie podlega jej stosowaniu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2001/470/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i) litera c) otrzymuje brzmienie:

„c) sędziowie łącznikowi, do których ma zastosowanie wspólne działanie 96/277/WSiSW z dnia 22 kwietnia 1996 r. dotyczące podstaw dla wymiany sędziów łącznikowych w celu poprawy współpracy sądowej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej (*), jeżeli mają oni obowiązki w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych;

_________

(*) Dz.U. L 105 z 27.4.1996, s. 1.”;

(ii) dodaje się literę w brzmieniu:

„e) izb zrzeszających na szczeblu krajowym w państwach członkowskich przedstawicieli zawodów prawniczych, którzy bezpośrednio współdziałają przy stosowaniu aktów prawa wspólnotowego i międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.”;

b) w ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli osoba wyznaczona do pełnienia funkcji punktu kontaktowego zgodnie z niniejszym ustępem nie jest sędzią, to dane państwo członkowskie zapewnia skuteczne współdziałanie z krajowymi organami sprawiedliwości. Aby to ułatwić, państwo członkowskie może wyznaczyć sędziego wspomagającego wykonywanie tego zadania. Sędzia ten jest członkiem sieci.”;

c) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„2a. Państwa członkowskie zapewniają punktom kontaktowym wystarczające i odpowiednie środki w postaci personelu, zasobów i nowoczesnych środków komunikacji, aby mogły właściwie wypełniać swoje zadania jako punkty kontaktowe.”;

d) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4a. Państwa członkowskie wskazują izby zrzeszające, o których mowa w ust. 1 lit. e). W tym celu uzyskują zgodę zainteresowanych izb zrzeszających na udział w sieci.

Jeżeli w danym państwie członkowskim funkcjonuje kilka izb zrzeszających przedstawicieli danego zawodu prawniczego, to państwo członkowskie ma obowiązek zapewnienia odpowiedniej reprezentacji tego zawodu w sieci.”;

e) w ust. 5 wprowadza się następujące zmiany:

(i) część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„5. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji, zgodnie z art. 20, nazwy lub nazwiska i pełne adresy organów, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, z wyszczególnieniem:”;

(ii) litera c) otrzymuje brzmienie:

„c) w razie potrzeby, ich szczególnych funkcji w sieci, w tym, jeżeli istnieje więcej niż jeden punkt kontaktowy, ich szczególnych zadań.”;

2) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) ułatwianie faktycznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości przez upowszechnianie informacji na temat funkcjonowania wspólnotowych aktów prawnych i międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.”;

b) ustęp 2 lit. b) i c) otrzymują brzmienie:

„b) skutecznego i praktycznego stosowania instrumentów wspólnotowych lub konwencji obowiązujących pomiędzy dwoma lub więcej państwami członkowskimi.

W szczególności, w przypadku gdy prawem właściwym jest prawo innego państwa członkowskiego, sądy lub organy mogą zwrócić się do sieci w celu uzyskania informacji na temat jego treści;

c) utworzenia, utrzymania i promowania systemu informacji dla społeczeństwa na temat współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w Unii Europejskiej, na temat odpowiednich instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych oraz prawa krajowego państw członkowskich ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

Głównym źródłem informacji jest strona internetowa sieci zawierająca aktualne informacje we wszystkich językach urzędowych instytucji Unii.”;

3) artykuł 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W szczególności punkty kontaktowe:

a) zapewniają lokalnym organom sądowym ogólne informacje dotyczące wspólnotowych i międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych. W szczególności dbają o to, by sieć, w tym strona internetowa sieci, była lepiej znana lokalnym organom sądowym;

b) dostarczają punktom kontaktowym, organom wymienionym w art. 2 ust. 1 lit. b)–d) i lokalnym organom sądowym w swoich państwach członkowskich informacji niezbędnych dla właściwej współpracy sądowej między państwami członkowskimi zgodnie z art. 3, w celu wsparcia ich w przygotowywaniu praktycznych wniosków o współpracę sądową oraz w ustanawianiu najwłaściwszych kontaktów bezpośrednich;

c) dostarczają wszelkich informacji mających ułatwić stosowanie przepisów prawa innego państwa członkowskiego, właściwych na podstawie aktu prawa wspólnotowego lub instrumentu międzynarodowego. W tym celu punkt kontaktowy, który otrzyma tego rodzaju wniosek, może zwrócić się w swoim państwie członkowskim do innych organów, o których mowa w art. 2, o pomoc w udzieleniu żądanej informacji. Informacje zawarte w odpowiedzi nie wiążą punktów kontaktowych ani organu, który zwrócił się z wnioskiem;

d) poszukują rozwiązań problemów wynikających przy okazji wnioskowania o współpracę sadową, bez uszczerbku dla ust. 4 niniejszego artykułu i dla art. 6;

e) ułatwiają koordynację przetwarzania wniosków o współpracę sądowa w danym państwie członkowskim, w szczególności jeżeli kilka wniosków ze strony organów sądowych tego państwa członkowskiego podlega wykonaniu w innym państwie członkowskim;

f) przyczyniają się do ogólnego informowania społeczeństwa, za pośrednictwem strony internetowej sieci, na temat współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w Unii Europejskiej, na temat właściwych instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych, a także prawa krajowego państw członkowskich ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do wymiaru sprawiedliwości;

g) współpracują przy organizacji oraz uczestniczą w spotkaniach, o których mowa w art. 9;

h) wspomagają przygotowywanie i aktualizowanie informacji, o których mowa w tytule III, oraz w szczególności, ogólnodostępnego systemu informacyjnego, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym tytule;

i) zapewniają koordynację między członkami sieci na szczeblu krajowym;

j) co dwa lata przygotowują sprawozdanie na temat swojej działalności, w tym w odpowiednim przypadku na temat najlepszych praktyk sieci, przedstawiają je podczas spotkania członków sieci i zwracają szczególną uwagę na możliwe jej usprawnienia.”;

4) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 5a

Izby zrzeszające

1. Aby przyczynić się do realizacji zadań przewidzianych w art. 3, punkty kontaktowe utrzymują właściwe kontakty z izbami zrzeszającymi wymienionymi w art. 2

ust. 1 lit. e), zgodnie z przepisami, które określą poszczególne państwa członkowskie.

2. Kontakty, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować w szczególności następujące działania:

a) wymianę doświadczeń i informacji dotyczących skutecznego i praktycznego stosowania instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych;

b) współpracę w przygotowywaniu i aktualizacji formularzy informacyjnych, o których mowa w art. 15;

c) udział izb zawodowych w odpowiednich spotkaniach.

3. Izby zawodowe nie zwracają się do punktów kontaktowych o informacje dotyczące spraw indywidualnych.”;

5) w art. 6 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W tym celu każde z państw członkowskich zapewnia, zgodnie z określonymi przez siebie procedurami, aby punkt lub punkty kontaktowe sieci oraz właściwe organy dysponowały środkami wystarczającymi do odbywania regularnych spotkań.”;

6) artykuł 7 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W celu ułatwienia praktycznej działalności sieci każde państwo członkowskie zapewnia, aby punkty kontaktowe posiadały odpowiednią znajomość języka urzędowego instytucji Unii innego niż ich własny, z uwagi na fakt, że potrzebują one porozumiewać się z punktami kontaktowymi w innych państwach członkowskich.”;

7) artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Rozpatrywanie wniosków dotyczących współpracy sądowej

1. Punkty kontaktowe udzielają odpowiedzi na wszystkie złożone wnioski bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie piętnastu dni od daty ich otrzymania. Jeżeli punkt kontaktowy nie może udzielić odpowiedzi na wniosek w tym terminie, informuje o tym zwięźle wnioskodawcę, wskazując okres, który uważa za konieczny do sformułowania odpowiedzi, ale okres ten, co do zasady, nie przekracza trzydziestu dni.

2. W celu jak najskuteczniejszego i jak najszybszego udzielenia odpowiedzi na wnioski, o których mowa w ust. 1, punkty kontaktowe wykorzystują najodpowiedniejsze środki techniczne udostępnione im przez państwa członkowskie.

3. Komisja prowadzi zabezpieczony elektroniczny rejestr, o ograniczonym dostępie, obejmujący wnioski w sprawie współpracy sądowej i odpowiedzi, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. b), c), d) i e). Punkty kontaktowe dbają o regularne przekazywanie Komisji informacji koniecznych do utworzenia i prowadzenia rejestru.

4. Przynajmniej raz na pół roku Komisja dostarcza punktom kontaktowym informacje w zakresie danych statystycznych dotyczących wniosków w sprawie współpracy sądowej i odpowiedzi, o których mowa w ust. 3.”;

8) artykuł 9 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 9

Spotkania punktów kontaktowych

1. Punkty kontaktowe sieci spotykają się co najmniej raz na sześć miesięcy, zgodnie z art. 12.

2. Każde państwo członkowskie jest reprezentowane na tych spotkaniach przez jeden lub więcej punktów kontaktowych, którym mogą towarzyszyć inni członkowie sieci, ale nie więcej niż przez sześciu przedstawicieli z każdego państwa członkowskiego.”;

9) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11a

Uczestnictwo obserwatorów w spotkaniach sieci

1. Bez uszczerbku dla art. 1 ust. 2 przedstawiciele Danii mogą uczestniczyć w spotkaniach, o których mowa w art. 9 i 11.

2. Kraje przystępujące do UE i kraje kandydujące mogą być zaproszone do udziału w tych spotkaniach w charakterze obserwatorów. Kraje trzecie będące stronami zawartych przez Wspólnotę międzynarodowych porozumień dotyczących współpracy sądowej w dziedzinie prawa cywilnego i handlowego również mogą być zapraszane do udziału w charakterze obserwatorów w niektórych spotkaniach sieci.

3. Każdy kraj obserwator może być reprezentowany na tych spotkaniach przez jedną lub więcej osób, ale liczba przedstawicieli jednego kraju w żadnym przypadku nie może przekroczyć trzech.”;

10) na końcu tytułu II dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 12a

Relacje z innymi sieciami i organizacjami międzynarodowymi

1. Sieć utrzymuje kontakty i dzieli się doświadczeniem i najlepszymi praktykami z innymi sieciami europejskimi realizującymi podobne cele, np. z europejską siecią sądową w sprawach karnych. Sieć utrzymuje również kontakty z europejską siecią szkolenia kadr wymiaru sprawiedliwości, mając na uwadze promowanie – w stosownych przypadkach i bez uszczerbku dla praktyk krajowych – warsztatów szkoleniowych na temat współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych z korzyścią dla lokalnych organów sądowych państw członkowskich.

2. Sieć utrzymuje kontakty z Siecią Europejskich Centrów Konsumenckich (ECC-Net). Punkty kontaktowe sieci pozostają w szczególności do dyspozycji członków sieci ECC-Net w celu udostępniania informacji ogólnych dotyczących funkcjonowania instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych mających ułatwić konsumentom dostęp do wymiaru sprawiedliwości.

3. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 3, odnoszących się do międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych, sieć utrzymuje kontakty i wymienia doświadczenia z innymi sieciami współpracy sądowej działającymi w krajach trzecich oraz z organizacjami międzynarodowymi, które promują międzynarodową współpracę sądową.

4. Za wykonanie przepisów niniejszego artykułu odpowiada Komisja, współpracująca ściśle z prezydencją Rady i państwami członkowskimi.”;

11) nagłówek tytułu III otrzymuje brzmienie:

„TYTUŁ III

INFORMACJE UPOWSZECHNIANE POPRZEZ SIEĆ I INFORMOWANIE SPOŁECZEŃSTWA”;

12) w art. 13 ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:

„c) informacje, o których mowa w art. 8.”;

13) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 13a

Informacje ogólne udostępniane społeczeństwu

Sieć przyczynia się do udostępniania społeczeństwu za pomocą najodpowiedniejszych środków technicznych informacji ogólnych na temat treści i funkcjonowania instrumentów wspólnotowych lub międzynarodowych dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

W tym celu oraz bez uszczerbku dla przepisów art. 18 punkty kontaktowe zapewniają promowanie wśród społeczeństwa systemu informacyjnego, o którym mowa w art. 14.”;

14) artykuł 17 ust. 4 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) dba o to, by na języki urzędowe instytucji Unii tłumaczone były informacje na temat odpowiednich aspektów prawa wspólnotowego i procedur, w tym orzecznictwa wspólnotowego, oraz by tłumaczone były ogólne strony systemu informacyjnego i formularze informacyjne, o których mowa w art. 15, i udostępnia te tłumaczenia na stronie internetowej sieci.”;

15) w art. 18 pkt 4 skreśla się wyraz „stopniowo”;

16) artykuł 19 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 19

Sprawozdawczość

Najpóźniej dnia 1 stycznia 2014 r., a następnie raz na trzy lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat działalności sieci. W razie konieczności do sprawozdania dołączana jest propozycja dostosowania niniejszej decyzji i zawiera ono informacje na temat działań sieci mających na celu realizację postępów w opracowywaniu, tworzeniu i wdrażaniu europejskiego systemu elektronicznego wymiaru sprawiedliwości, zwłaszcza z punktu widzenia ułatwiania dostępu do wymiaru sprawiedliwości.”;

17) artykuł 20 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 20

Przekazywanie informacji

Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w art. 2 ust. 5, najpóźniej dnia 1 lipca 2010 r.”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 z wyjątkiem art. 1 pkt 1 lit. e) oraz art. 1 pkt 17, które stosuje się od dnia powiadomienia o niniejszej decyzji państw członkowskich, do których jest ona skierowana.

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 czerwca 2009 r..

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
H.-G. PÖTTERING	Š. FÜLE
Przewodniczący	Przewodniczący