RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c) i d), art. 66 i art. 67 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

1) Unia Europejska postawiła sobie za cel utrzymanie i rozwój Unii Europejskiej, jako przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w ramach której zapewniony jest swobodny przepływ osób.

2) Stopniowe tworzenie tej przestrzeni i właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego pociąga za sobą konieczność usprawnienia, uproszczenia i przyspieszenia skutecznej współpracy sądowej między Państwami Członkowskimi w sprawach cywilnych i handlowych.

3) Plan działań Rady i Komisji w sprawie najlepszego sposobu wdrożenia przepisów Traktatu z Amsterdamu w zakresie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości(⁴), który został przyjęty przez Radę dnia 3 grudnia 1998 r. oraz zatwierdzony przez Radę Europejską w dniach 11 i 12 grudnia 1998 r. uznaje, że wzmocnienie współpracy sądowej w sprawach cywilnych stanowi podstawowy etap w tworzeniu europejskiego obszaru sądowego, który przyniesie wymierne korzyści każdemu obywatelowi Unii.

4) Jednym ze środków przewidzianych w ust. 40 planu działań jest analiza możliwości rozszerzenia koncepcji Europejskiej Sieci Sądowej w sprawach karnych tak, by objęła ona postępowania cywilne.

5) Wnioski ze specjalnego posiedzenia Rady Europejskiej, które miało miejsce w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. zalecają ustanowienie łatwo dostępnego systemu informacyjnego, utrzymywanego i aktualizowanego przez sieć właściwych organów krajowych.

6) W celu usprawnienia, uproszczenia i przyspieszenia skutecznej współpracy sądowej między Państwami Członkowskimi w sprawach cywilnych i handlowych konieczne jest ustanowienie na szczeblu Wspólnoty sieci struktury współpracy - Europejskiej Sieci Sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

7) Jest to temat mieszczący się w ramach art. 65 i 66 Traktatu, a środki są przyjmowane zgodnie z art. 67.

8) Aby zapewnić osiągnięcie celów Europejskiej Sieci Sądowej w sprawach cywilnych i handlowych, zasady regulujące jej utworzenie powinny być określone w obowiązkowym instrumencie prawa wspólnotowego.

9) Cele zaproponowanego działania, mianowicie usprawnienie skutecznej współpracy sądowej między Państwami Członkowskimi i skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości dla osób angażujących się w transgraniczne spory sądowe nie mogą być w dostateczny sposób osiągnięte przez Państwa Członkowskie i dlatego też, z uwagi na skalę i skutki działania, mogą być lepiej osiągane na szczeblu Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności ustanowioną w tymże artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

10) Europejska Sieć Sądowa w sprawach cywilnych i handlowych, utworzona na podstawie niniejszej decyzji, ma na celu ułatwienie współpracy sądowej między Państwami Członkowskimi w sprawach cywilnych i handlowych, zarówno w obszarach, do których mają zastosowanie istniejące instrumenty, jak tam, gdzie nie stosuje się obecnie żadnego instrumentu.

11) W niektórych szczególnych obszarach, instrumenty wspólnotowe lub międzynarodowe odnoszące się do współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych już przewidują mechanizmy współpracy. Europejska Sieć Sądowa w sprawach cywilnych i handlowych nie ustanawia środków zastępczych dla tych mechanizmów i musi w pełni z nimi współdziałać. Niniejsza decyzja w konsekwencji nie narusza instrumentów wspólnotowych lub międzynarodowych związanych ze współpracą sądową w sprawach cywilnych i handlowych.

12) Europejska Sieć Sądowa w sprawach cywilnych i handlowych powinna być tworzona etapami, przy ścisłej współpracy między Komisją a Państwami Członkowskimi. Powinna ona wykorzystywać nowoczesne technologie komunikacyjne i informatyczne.

13) Aby osiągnąć założone cele, Europejska Sieć Sądowa w sprawach cywilnych i handlowych powinna być wspomagana przez punkty kontaktowe wyznaczone przez Państwa Członkowskie i powinna mieć zagwarantowany udział ich organów w szczególnej odpowiedzialności za współpracę sądową w sprawach cywilnych i handlowych. Kontakty między nimi i okresowe spotkania są istotne z punktu widzenia działania Sieci.

14) Istotne jest, by wysiłki na rzecz utworzenia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości przyniosły wymierne korzyści dla osób angażujących się w transgraniczne spory sądowe. Dla Europejskiej Sieci Sądowej w sprawach cywilnych i handlowych konieczne jest promowanie dostępu do wymiaru sprawiedliwości. W tym celu, z wykorzystaniem informacji dostarczanych i aktualizowanych przez punkty kontaktowe, Sieć powinna stopniowo ustanowić system informacyjny, który byłby dostępny zarówno dla ogółu społeczeństwa, jak i specjalistów.

15) Niniejsza decyzja nie wyklucza dostarczania innych informacji niż przewidziane poniżej w ramach Europejskiej Sieci Sądowej oraz dla ogółu społeczeństwa. Wykazu zawartego w tytule III nie należy zatem uważać za wyczerpujący.

16) Przetwarzanie informacji i danych powinno odbywać się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(⁵) oraz dyrektywą 97/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych oraz ochrony prywatności w sektorze telekomunikacyjnym(⁶).

17) W celu zapewnienia, że Europejska Sieć Sądowa w sprawach cywilnych i handlowych pozostanie skutecznym instrumentem, będzie realizować najlepszą praktykę we współpracy sądowej i wewnętrznej oraz spełni oczekiwania społeczeństwa, należy przewidzieć system okresowych ocen i składania wniosków w sprawie zmian, które mogą okazać się konieczne.

18) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo i Irlandia wyraziły życzenie przyjęcia i stosowania niniejszej decyzji.

19) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i dlatego też nie jest nią związana, ani nie jest zobowiązana do jej stosowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

TYTUŁ I

ZASADY EUROPEJSKIEJ SIECI SĄDOWEJ W SPRAWACH CYWILNYCH I HANDLOWYCH

Artykuł 1

Utworzenie

1. Niniejszym tworzy się Europejską Sieć Sądową w sprawach cywilnych i handlowych („Sieć”) wśród Państw Członkowskich.

2. W niniejszej decyzji wyrazy „Państwo Członkowskie” oznaczają wszystkie Państwa Członkowskie z wyjątkiem Danii.

Artykuł 2

Skład

1. Sieć składa się z:

a) punktów kontaktowych wyznaczonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z ust. 2;

b) instytucji centralnych i organów centralnych przewidzianych w instrumentach wspólnotowych, instrumentach prawa międzynarodowego, których stronami są Państwa Członkowskie lub przepisach prawa krajowego w obszarze współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych;

c) [1] sędziowie łącznikowi, do których ma zastosowanie wspólne działanie 96/277/WSiSW z dnia 22 kwietnia 1996 r. dotyczące podstaw dla wymiany sędziów łącznikowych w celu poprawy współpracy sądowej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej (⁷), jeżeli mają oni obowiązki w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych;

d) wszelkich innych właściwych organów sądowych lub administracyjnych odpowiedzialnych za współpracę sądową w sprawach cywilnych i handlowych, których członkostwo w sieci jest uznane za pożyteczne przez Państwo Członkowskie, do którego przynależą;

e) [2] izb zrzeszających na szczeblu krajowym w państwach członkowskich przedstawicieli zawodów prawniczych, którzy bezpośrednio współdziałają przy stosowaniu aktów prawa wspólnotowego i międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza punkt kontaktowy. Każde Państwo Członkowskie może, jednakże, wyznaczyć ograniczoną liczbę innych punktów kontaktowych, jeśli uzna to za stosowne na podstawie istnienia odrębnych systemów prawnych, krajowego rozmieszczenia wymiaru sprawiedliwości, zadań, jakie mają być powierzone punktom kontaktowym lub w celu włączenia instytucji sądowych, które często zajmują się bezpośrednio transgranicznymi sporami sądowymi, w działalność punktów kontaktowych.

W przypadku, gdy Państwo Członkowskie wyznaczy kilka punktów kontaktowych, powinno ono zapewnić odpowiednie mechanizmy koordynacji między nimi.

Jeśli osoba wyznaczona do pełnienia funkcji punktu kontaktowego zgodnie z niniejszym ustępem nie jest sędzią, to dane państwo członkowskie zapewnia skuteczne współdziałanie z krajowymi organami sprawiedliwości. Aby to ułatwić, państwo członkowskie może wyznaczyć sędziego wspomagającego wykonywanie tego zadania. Sędzia ten jest członkiem sieci. [3]

2a. [4] Państwa członkowskie zapewniają punktom kontaktowym wystarczające i odpowiednie środki w postaci personelu, zasobów i nowoczesnych środków komunikacji, aby mogły właściwie wypełniać swoje zadania jako punkty kontaktowe.

3. Państwa Członkowskie określają organy wymienione w ust. 1 lit. b) i c).

4. Państwa Członkowskie wyznaczają organy wymienione w ust. 1 lit. d).

4a. [5] Państwa członkowskie wskazują izby zrzeszające, o których mowa w ust. 1 lit. e). W tym celu uzyskują zgodę zainteresowanych izb zrzeszających na udział w sieci.

Jeżeli w danym państwie członkowskim funkcjonuje kilka izb zrzeszających przedstawicieli danego zawodu prawniczego, to państwo członkowskie ma obowiązek zapewnienia odpowiedniej reprezentacji tego zawodu w sieci.

5. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji, zgodnie z art. 20, nazwy lub nazwiska i pełne adresy organów, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, z wyszczególnieniem: [6]

a) dostępnych im środków komunikacji;

b) znajomości języków; oraz

c) [7] w razie potrzeby, ich szczególnych funkcji w sieci, w tym, jeżeli istnieje więcej niż jeden punkt kontaktowy, ich szczególnych zadań.

Artykuł 3

Zadania i działalność Sieci

1. Sieć odpowiada za:

a) ułatwianie współpracy sądowej między Państwami Członkowskimi w sprawach cywilnych i handlowych, w tym projektowanie, stopniowe tworzenie i aktualizowanie systemu informacyjnego dla członków Sieci;

b) [8] ułatwianie faktycznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości przez upowszechnianie informacji na temat funkcjonowania wspólnotowych aktów prawnych i międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

2. Z zastrzeżeniem innych instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych związanych z współpracą sądową w sprawach cywilnych i handlowych, Sieć rozwija swoje działania w szczególności dla następujących celów:

a) niezakłóconego funkcjonowania procedur o charakterze transgranicznym oraz ułatwienia składania wniosków o współpracę sądową między Państwami Członkowskimi, w szczególności, gdy nie ma zastosowania żaden instrument wspólnotowy czy międzynarodowy;

b) [9] skutecznego i praktycznego stosowania instrumentów wspólnotowych lub konwencji obowiązujących pomiędzy dwoma lub więcej państwami członkowskimi.

W szczególności, w przypadku gdy prawem właściwym jest prawo innego państwa członkowskiego, sądy lub organy mogą zwrócić się do sieci w celu uzyskania informacji na temat jego treści;

c) [10] utworzenia, utrzymania i promowania systemu informacji dla społeczeństwa na temat współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w Unii Europejskiej, na temat odpowiednich instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych oraz prawa krajowego państw członkowskich ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

Głównym źródłem informacji jest strona internetowa sieci zawierająca aktualne informacje we wszystkich językach urzędowych instytucji Unii.

Artykuł 4

Sposób działania Sieci

Sieć wypełnia swoje zadania w szczególności przy zastosowaniu następujących środków:

1. ułatwia właściwe kontakty między organami Państw Członkowskich wymienionymi w art. 2 ust. 1 w zakresie wypełniania zadań przewidzianych w art. 3;

2. organizuje okresowe spotkania punktów kontaktowych i członków Sieci zgodnie z zasadami ustanowionymi w tytule II;

3. opracowuje i uaktualnia informacje dotyczące współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych oraz systemów Państw Członkowskich, określonych w tytule III, zgodnie z zasadami określonymi w tym tytule.

Artykuł 5

Punkty kontaktowe

1. Punkty kontaktowe pozostają w dyspozycji organów określonych w art. 2 ust. 1 lit. b)-d) w zakresie realizacji zadań przewidzianych w art. 3.

Punkty kontaktowe są również do dyspozycji lokalnych organów sądowych w swoich Państwach Członkowskich dla tych samych celów, zgodnie z zasadami określonymi przez każde Państwo Członkowskie.

2. [11] W szczególności punkty kontaktowe:

a) zapewniają lokalnym organom sądowym ogólne informacje dotyczące wspólnotowych i międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych. W szczególności dbają o to, by sieć, w tym strona internetowa sieci, była lepiej znana lokalnym organom sądowym;

b) dostarczają punktom kontaktowym, organom wymienionym w art. 2 ust. 1 lit. b)–d) i lokalnym organom sądowym w swoich państwach członkowskich informacji niezbędnych dla właściwej współpracy sądowej między państwami członkowskimi zgodnie z art. 3, w celu wsparcia ich w przygotowywaniu praktycznych wniosków o współpracę sądową oraz w ustanawianiu najwłaściwszych kontaktów bezpośrednich;

c) dostarczają wszelkich informacji mających ułatwić stosowanie przepisów prawa innego państwa członkowskiego, właściwych na podstawie aktu prawa wspólnotowego lub instrumentu międzynarodowego. W tym celu punkt kontaktowy, który otrzyma tego rodzaju wniosek, może zwrócić się w swoim państwie członkowskim do innych organów, o których mowa w art. 2, o pomoc w udzieleniu żądanej informacji. Informacje zawarte w odpowiedzi nie wiążą punktów kontaktowych ani organu, który zwrócił się z wnioskiem;

d) poszukują rozwiązań problemów wynikających przy okazji wnioskowania o współpracę sadową, bez uszczerbku dla ust. 4 niniejszego artykułu i dla art. 6;

e) ułatwiają koordynację przetwarzania wniosków o współpracę sądowa w danym państwie członkowskim, w szczególności jeżeli kilka wniosków ze strony organów sądowych tego państwa członkowskiego podlega wykonaniu w innym państwie członkowskim;

f) przyczyniają się do ogólnego informowania społeczeństwa, za pośrednictwem strony internetowej sieci, na temat współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w Unii Europejskiej, na temat właściwych instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych, a także prawa krajowego państw członkowskich ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do wymiaru sprawiedliwości;

g) współpracują przy organizacji oraz uczestniczą w spotkaniach, o których mowa w art. 9;

h) wspomagają przygotowywanie i aktualizowanie informacji, o których mowa w tytule III, oraz w szczególności, ogólnodostępnego systemu informacyjnego, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym tytule;

i) zapewniają koordynację między członkami sieci na szczeblu krajowym;

j) co dwa lata przygotowują sprawozdanie na temat swojej działalności, w tym w odpowiednim przypadku na temat najlepszych praktyk sieci, przedstawiają je podczas spotkania członków sieci i zwracają szczególną uwagę na możliwe jej usprawnienia.

3. W przypadku, gdy punkt kontaktowy otrzyma wniosek o udzielenie informacji od innego członka Sieci, któremu nie jest w stanie udzielić odpowiedzi, przekazuje go punktowi kontaktowemu lub członkowi Sieci, który jest w stanie najlepiej odpowiedzieć. Pomoc punktu kontaktowego pozostaje dostępna dla wszelkich następnych kontaktów, jakie mogą być użyteczne.

4. W obszarach, gdzie wspólnotowe lub międzynarodowe instrumenty regulujące współpracę sądową już umożliwiają wyznaczenie organów odpowiedzialnych za ułatwienie współpracy sądowej, punkty kontaktowe zwracają się do tych organów.

Artykuł 5a

Izby zrzeszające

[12] 1. Aby przyczynić się do realizacji zadań przewidzianych w art. 3, punkty kontaktowe utrzymują właściwe kontakty z izbami zrzeszającymi wymienionymi w art. 2

ust. 1 lit. e), zgodnie z przepisami, które określą poszczególne państwa członkowskie.

2. Kontakty, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować w szczególności następujące działania:

a) wymianę doświadczeń i informacji dotyczących skutecznego i praktycznego stosowania instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych;

b) współpracę w przygotowywaniu i aktualizacji formularzy informacyjnych, o których mowa w art. 15;

c) udział izb zawodowych w odpowiednich spotkaniach.

3. Izby zawodowe nie zwracają się do punktów kontaktowych o informacje dotyczące spraw indywidualnych.

Artykuł 6

Odpowiednie organy do celów wspólnotowych lub międzynarodowych instrumentów odnoszących się do współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych

1. Zaangażowanie odpowiednich organów zagwarantowane instrumentami wspólnotowymi i międzynarodowymi odnoszącymi się do współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w Sieci nie narusza uprawnień nadanych im przez instrument je wyznaczający.

Kontakty w ramach Sieci nie mają wpływu na okresowe lub okazjonalne kontakty między tymi organami.

2. W każdym Państwie Członkowskim organy ustanowione przez instrumenty wspólnotowe lub międzynarodowe odnoszące się do współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych oraz punkty kontaktowe Sieci prowadzą regularną wymianę opinii i kontaktów w celu zapewnienia, by ich doświadczenie zostało jak najszerzej upowszechnione.

W tym celu każde z państw członkowskich zapewnia, zgodnie z określonymi przez siebie procedurami, aby punkt lub punkty kontaktowe sieci oraz właściwe organy dysponowały środkami wystarczającymi do odbywania regularnych spotkań. [13]

3. Punkty kontaktowe Sieci są do dyspozycji organów określonych w instrumentach wspólnotowych lub międzynarodowych odnoszących się do współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych i udzielą im wszelkiej możliwej pomocy.

Artykuł 7

Znajomość języków punktów kontaktowych

W celu ułatwienia praktycznej działalności sieci każde państwo członkowskie zapewnia, aby punkty kontaktowe posiadały odpowiednią znajomość języka urzędowego instytucji Unii innego niż ich własny, z uwagi na fakt, że potrzebują one porozumiewać się z punktami kontaktowymi w innych państwach członkowskich. [14]

Państwa Członkowskie ułatwiają i zachęcają do organizowania specjalistycznych kursów językowych dla pracowników punktów kontaktowych i wspierają wymianę pracowników punktów kontaktowych między Państwami Członkowskimi.

Artykuł 8

Rozpatrywanie wniosków dotyczących współpracy sądowej

[15] 1. Punkty kontaktowe udzielają odpowiedzi na wszystkie złożone wnioski bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie piętnastu dni od daty ich otrzymania. Jeżeli punkt kontaktowy nie może udzielić odpowiedzi na wniosek w tym terminie, informuje o tym zwięźle wnioskodawcę, wskazując okres, który uważa za konieczny do sformułowania odpowiedzi, ale okres ten, co do zasady, nie przekracza trzydziestu dni.

2. W celu jak najskuteczniejszego i jak najszybszego udzielenia odpowiedzi na wnioski, o których mowa w ust. 1, punkty kontaktowe wykorzystują najodpowiedniejsze środki techniczne udostępnione im przez państwa członkowskie.

3. Komisja prowadzi zabezpieczony elektroniczny rejestr, o ograniczonym dostępie, obejmujący wnioski w sprawie współpracy sądowej i odpowiedzi, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. b), c), d) i e). Punkty kontaktowe dbają o regularne przekazywanie Komisji informacji koniecznych do utworzenia i prowadzenia rejestru.

4. Przynajmniej raz na pół roku Komisja dostarcza punktom kontaktowym informacje w zakresie danych statystycznych dotyczących wniosków w sprawie współpracy sądowej i odpowiedzi, o których mowa w ust. 3.

TYTUŁ II

SPOTKANIA W RAMACH SIECI

Artykuł 9

Spotkania punktów kontaktowych

[16] 1. Punkty kontaktowe sieci spotykają się co najmniej raz na sześć miesięcy, zgodnie z art. 12.

2. Każde państwo członkowskie jest reprezentowane na tych spotkaniach przez jeden lub więcej punktów kontaktowych, którym mogą towarzyszyć inni członkowie sieci, ale nie więcej niż przez sześciu przedstawicieli z każdego państwa członkowskiego.

Artykuł 10

Cel okresowych spotkań punktów kontaktowych

1. Celem okresowych spotkań punktów kontaktowych jest:

a) umożliwienie punktom kontaktowym wzajemnego poznania się i wymiany doświadczeń, w szczególności w odniesieniu do funkcjonowania Sieci;

b) zapewnienie platformy do dyskusji na temat praktycznych i prawnych problemów napotykanych przez Państwa Członkowskie w trakcie współpracy sądowej, ze szczególnym odniesieniem do stosowania środków przyjętych przez Wspólnotę Europejską;

c) identyfikacja najlepszych praktyk we współpracy sądowej w sprawach cywilnych i zapewnienie, że odpowiednie informacje są rozpowszechniane w Sieci;

d) wymiana danych i opinii, w szczególności dotyczących struktury, organizacji, zawartości i dostępu do informacji wymienionych w tytule III;

e) opracowywanie wytycznych dla stopniowego tworzenia praktycznych formularzy informacyjnych, przewidzianych w art. 15, w szczególności w odniesieniu do rozpatrywanego zagadnienia i formy takich formularzy informacyjnych;

f) identyfikacja specjalnych inicjatyw oprócz tych, określonych w tytule III, które prowadzą do podobnych celów.

2. Państwa Członkowskie zapewniają dzielenie się punktów kontaktowych doświadczeniem w funkcjonowaniu mechanizmów szczególnej współpracy, zagwarantowanej w instrumentach wspólnotowych i międzynarodowych.

Artykuł 11

Spotkania członków Sieci

1. Spotkania, otwarte dla wszystkich członków Sieci, są organizowane w celu umożliwienia członkom wzajemnego poznania się i wymiany doświadczeń, w celu dostarczenia platformy do dyskusji w sprawie napotkanych problemów praktycznych i prawnych oraz w celu rozwiązywania kwestii szczególnych.

Spotkania mogą być zwoływane dla omówienia kwestii szczególnych.

2. Spotkania zwołuje się, gdzie stosowne, zgodnie z art. 12.

3. Komisja, przy ścisłej współpracy Prezydencji Rady i Państw Członkowskich, ustala dla każdego spotkania maksymalną liczbę uczestników.

Artykuł 11a

Uczestnictwo obserwatorów w spotkaniach sieci

[17] 1. Bez uszczerbku dla art. 1 ust. 2 przedstawiciele Danii mogą uczestniczyć w spotkaniach, o których mowa w art. 9 i 11.

2. Kraje przystępujące do UE i kraje kandydujące mogą być zaproszone do udziału w tych spotkaniach w charakterze obserwatorów. Kraje trzecie będące stronami zawartych przez Wspólnotę międzynarodowych porozumień dotyczących współpracy sądowej w dziedzinie prawa cywilnego i handlowego również mogą być zapraszane do udziału w charakterze obserwatorów w niektórych spotkaniach sieci.

3. Każdy kraj obserwator może być reprezentowany na tych spotkaniach przez jedną lub więcej osób, ale liczba przedstawicieli jednego kraju w żadnym przypadku nie może przekroczyć trzech.

Artykuł 12

Organizacja i przebieg spotkań Sieci

1. Komisja, przy ścisłej współpracy z Prezydencją Rady i Państwami Członkowskimi, zwołuje spotkania przewidziane w art. 9 i 11. Komisja przewodniczy im oraz zapewnia obsługę sekretariatu.

2. Przed każdym spotkaniem Komisja przygotowuje projekt porządku obrad w Porozumieniu z Prezydencją Rady i po konsultacjach z Państwami Członkowskimi za pośrednictwem ich punktów kontaktowych.

3. Punkty kontaktowe zostają powiadomione o porządku obrad przed spotkaniem. Mogą poprosić o wprowadzenie zmian lub wpisanie dodatkowych punktów.

4. Po każdym spotkaniu Komisja przygotowuje protokół, który zostaje przekazany punktom kontaktowym.

5. Spotkania punktów kontaktowych i członków Sieci mogą odbywać się w każdym Państwie Członkowskim.

Artykuł 12a

Relacje z innymi sieciami i organizacjami międzynarodowymi

[18] 1. Sieć utrzymuje kontakty i dzieli się doświadczeniem i najlepszymi praktykami z innymi sieciami europejskimi realizującymi podobne cele, np. z europejską siecią sądową w sprawach karnych. Sieć utrzymuje również kontakty z europejską siecią szkolenia kadr wymiaru sprawiedliwości, mając na uwadze promowanie – w stosownych przypadkach i bez uszczerbku dla praktyk krajowych – warsztatów szkoleniowych na temat współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych z korzyścią dla lokalnych organów sądowych państw członkowskich.

2. Sieć utrzymuje kontakty z Siecią Europejskich Centrów Konsumenckich (ECC-Net). Punkty kontaktowe sieci pozostają w szczególności do dyspozycji członków sieci ECC-Net w celu udostępniania informacji ogólnych dotyczących funkcjonowania instrumentów wspólnotowych i międzynarodowych mających ułatwić konsumentom dostęp do wymiaru sprawiedliwości.

3. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 3, odnoszących się do międzynarodowych instrumentów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych, sieć utrzymuje kontakty i wymienia doświadczenia z innymi sieciami współpracy sądowej działającymi w krajach trzecich oraz z organizacjami międzynarodowymi, które promują międzynarodową współpracę sądową.

4. Za wykonanie przepisów niniejszego artykułu odpowiada Komisja, współpracująca ściśle z prezydencją Rady i państwami członkowskimi.

TYTUŁ III

INFORMACJE UPOWSZECHNIANE POPRZEZ SIEĆ I INFORMOWANIE SPOŁECZEŃSTWA

Artykuł 13

Informacje rozpowszechniane w ramach Sieci

[19] 1. Informacje rozpowszechniane w ramach Sieci zawierają:

a) informacje określone w art. 2 ust. 5;

b) wszelkie inne informacje uznane przez punkty kontaktowe za przydatne do sprawnego funkcjonowania Sieci.

c) [20] informacje, o których mowa w art. 8.

2. Do celów ust. 1, Komisja stopniowo tworzy, we współpracy z punktami kontaktowymi, system wymiany informacji o zabezpieczonym, ograniczonym dostępie.

Artykuł 13a

Informacje ogólne udostępniane społeczeństwu

[21] Sieć przyczynia się do udostępniania społeczeństwu za pomocą najodpowiedniejszych środków technicznych informacji ogólnych na temat treści i funkcjonowania instrumentów wspólnotowych lub międzynarodowych dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

W tym celu oraz bez uszczerbku dla przepisów art. 18 punkty kontaktowe zapewniają promowanie wśród społeczeństwa systemu informacyjnego, o którym mowa w art. 14.

Artykuł 14

System informacyjny dla ogółu społeczeństwa

1. System informacyjny oparty na Internecie, w tym specjalną stronę internetową Sieci, tworzy się stopniowo zgodnie z art. 17 i 18.

2. System informacyjny obejmuje następujące elementy:

a) obowiązujące lub przygotowywane instrumenty wspólnotowe dotyczące współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych;

b) krajowe środki wdrażania obowiązujących instrumentów, określonych w lit. a);

c) obowiązujące międzynarodowe instrumenty dotyczące współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych, których stronami są Państwa Członkowskie wraz z deklaracjami i zastrzeżeniami poczynionymi w związku z takimi instrumentami;

d) odpowiednie elementy wspólnotowego orzecznictwa w obszarze współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych;

e) formularze informacyjne, przewidziane w art. 15.

3. Dla zapewnienia dostępu do informacji wspomnianej w ust. 2 lit. a)-d) Sieć powinna, gdzie stosowne, wykorzystywać na swoich stronach internetowych hiperłącza do innych stron internetowych, na których można znaleźć oryginalne informacje.

4. Strona internetowa Sieci ułatwia również dostęp do porównywalnych publicznych inicjatyw informacyjnych w podobnych sprawach oraz do stron zawierających informacje dotyczące systemów prawnych Państw Członkowskich.

Artykuł 15

Formularze informacyjne

1. Formularze informacyjne są w pierwszym rzędzie przeznaczone dla kwestii związanych z dostępem do wymiaru sprawiedliwości w Państwach Członkowskich i zawierają informacje dotyczące procedur wszczynania postępowania sądowego oraz uzyskiwania pomocy prawnej bez naruszenia innych wspólnotowych inicjatyw, które Sieć w pełni uwzględnia.

2. Formularze informacyjne mają charakter praktyczny i zwięzły. Są napisane jasnym i zrozumiałym językiem i zawierają praktyczne informacje dla społeczeństwa. Są one stopniowo opracowywane, co najmniej w odniesieniu do następujących tematów:

a) zasad systemu prawnego i organizacji wymiaru sprawiedliwości w Państwach Członkowskich;

b) procedur wszczynania postępowania sądowego, ze szczególnym uwzględnieniem drobnych spraw, a także następujących po tym procedur sądowych, w tym możliwości i procedur odwołania;

c) warunków i procedur uzyskiwania pomocy prawnej, w tym opisu zadań organizacji pozarządowych aktywnych na tym polu, biorąc pod uwagę prace już wykonane w zakresie dialogu z obywatelami;

d) przepisów krajowych regulujących doręczanie dokumentów;

e) zasad i procedur egzekucji orzeczeń wydanych w innych Państwach Członkowskich;

f) możliwości i procedur uzyskiwania tymczasowych środkówzabezpieczjacych, ze szczególnym uwzględnieniem zajęcia majątku do celów wykonania orzeczenia;

g) alternatywnych możliwości rozwiązywania sporów ze wskazaniem krajowych centrów informacyjnych i doradczych ogólnowspólnotowej Sieci na rzecz pozasądowego rozstrzygania sporów konsumenckich;

h) organizacji i funkcjonowania zawodów prawniczych.

4. Formularze informacyjne zawierają w razie potrzeby elementy odpowiedniego orzecznictwa Państw Członkowskich.

5. Formularze informacyjne mogą dostarczać bardziej szczegółowe informacje dla specjalistów.

Artykuł 16

Aktualizowanie informacji

Wszelkie informacje rozpowszechniane w ramach Sieci i dla społeczeństwa zgodnie z art. 13–15 są regularnie aktualizowane.

Artykuł 17

Rola Komisji w systemie informowania społeczeństwa

Komisja:

1. odpowiada za zarządzanie systemem informowania społeczeństwa;

2. w Porozumieniu z punktami kontaktowymi tworzy odpowiednie strony internetowe Sieci na swoim portalu;

3. zapewnia informacje odnośnie do odpowiednich aspektów prawa wspólnotowego i procedur, w tym orzecznictwa wspólnotowego, zgodnie z art. 14;

4. a) zapewnia, aby format arkuszy informacyjnych był spójny oraz aby zawierały one wszelkie informacje uznane za niezbędne przez Sieć;

b) [22] dba o to, by na języki urzędowe instytucji Unii tłumaczone były informacje na temat odpowiednich aspektów prawa wspólnotowego i procedur, w tym orzecznictwa wspólnotowego, oraz by tłumaczone były ogólne strony systemu informacyjnego i formularze informacyjne, o których mowa w art. 15, i udostępnia te tłumaczenia na stronie internetowej sieci.

Artykuł 18

Rola punktów kontaktowych w systemie informowania społeczeństwa

Punkty kontaktowe zapewniają, że:

1. właściwe informacje niezbędne do utworzenia i funkcjonowania systemu informacyjnego są dostarczane do Komisji;

2. informacje wprowadzane do systemu są właściwe;

3. Komisja jest bezzwłocznie powiadamiana o wszelkich aktualizacjach tak szybko, jak tylko dany element informacji wymaga zmiany;

4. [23] formularze informacyjne dotyczące odpowiednich Państw Członkowskich są opracowywane, zgodnie ze wskazówkami, określonymi w art. 10 ust. 1 lit. e);

5. w ich Państwie Członkowskim realizowane jest jak najszersze rozpowszechnianie arkuszy informacyjnych zamieszczonych na stronach internetowych Sieci.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 19

Sprawozdawczość

[24] Najpóźniej dnia 1 stycznia 2014 r., a następnie raz na trzy lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat działalności sieci. W razie konieczności do sprawozdania dołączana jest propozycja dostosowania niniejszej decyzji i zawiera ono informacje na temat działań sieci mających na celu realizację postępów w opracowywaniu, tworzeniu i wdrażaniu europejskiego systemu elektronicznego wymiaru sprawiedliwości, zwłaszcza z punktu widzenia ułatwiania dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

Artykuł 20

Przekazywanie informacji

[25] Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w art. 2 ust. 5, najpóźniej dnia 1 lipca 2010 r.

Artykuł 21

Termin obowiązywania

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 grudnia 2002 r., z wyjątkiem art. 2 i 20, które stosuje się od dnia notyfikacji decyzji Państwom Członkowskim, do których jest ona skierowana.

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 maja 2001 r.