PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1210/90 z dnia 7 maja 1990 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (³) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (⁴). W celu zapewnienia jego jasności i zrozumiałości należy sporządzić jego wersję ujednoliconą.

(2) W Traktacie przewidziano opracowanie i wprowadzenie w życie polityki Wspólnoty w dziedzinie środowiska, a także określono jej cele oraz dotyczące jej zasady.

(3) Wymagania w zakresie ochrony środowiska mają być częścią składową polityki Wspólnoty w innych dziedzinach.

(4) Wspólnota, zgodnie z art. 174 Traktatu, przygotowując działania odnoszące się do środowiska, ma brać pod uwagę między innymi dostępne dane naukowe i techniczne.

(5) Gromadzenie, przetwarzanie i analiza danych na temat środowiska w skali Europy są konieczne do zapewnienia obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji, które umożliwią Wspólnocie i państwom członkowskim podjęcie niezbędnych środków zmierzających do ochrony środowiska, ocenę wyników tych posunięć i zapewnią należyte informowanie opinii publicznej o stanie środowiska.

(6) Istnieją już we Wspólnocie i w państwach członkowskich podmioty zapewniające te informacje i usługi.

(7) Podmioty te powinny stanowić podstawę dla Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska, koordynowanej na poziomie wspólnotowym przez Europejską Agencję Środowiska.

(8) Zasady ogólne oraz ograniczenia regulujące korzystanie z prawa dostępu do dokumentów, przewidziane w art. 255 Traktatu, zostały określone w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (⁵).

(9) Agencja powinna współpracować z istniejącymi strukturami na poziomie wspólnotowym, aby zapewnić pełne stosowanie ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie środowiska.

(10) Status i struktura Agencji powinny odpowiadać obiektywnemu charakterowi wyników, które ma dostarczać, i umożliwić jej spełnianie swoich funkcji w ścisłej współpracy z istniejącymi podmiotami krajowymi i międzynarodowymi.

(11) Agencja powinna uzyskać pełną autonomię, utrzymując jednocześnie bliskie związki z instytucjami Wspólnoty i państwami członkowskimi.

(12) Pożądane jest, aby Agencja była otwarta dla innych państw, które podzielają troskę Wspólnoty i państw członkowskich o realizację celów Agencji, na mocy umów zawieranych między tymi państwami a Wspólnotą,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia Europejską Agencję Środowiska, zwaną dalej „Agencją”, i zmierza do utworzenia Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska.

2. Aby osiągnąć cele w zakresie ochrony i poprawy środowiska, które zostały określone w Traktacie i w kolejnych programach działania Wspólnoty w dziedzinie środowiska, oraz w zakresie zrównoważonego rozwoju Agencja i Europejska Sieć Informacji i Obserwacji Środowiska zapewniają Wspólnocie i państwom członkowskim:

a) obiektywne, wiarygodne i porównywalne informacje, które umożliwią Wspólnocie i państwom członkowskim podjęcie niezbędnych środków na rzecz ochrony środowiska, ocenę wyników tych działań i odpowiednie informowanie opinii publicznej o stanie środowiska; oraz

b) niezbędne w tym celu wsparcie techniczne i naukowe.

Artykuł 2

Aby osiągnąć cel określony w art. 1, Agencja ma następujące zadania:

a) ustanowienie i koordynowanie sieci określonej w art. 4, we współpracy z państwami członkowskimi; w tym kontekście Agencja jest odpowiedzialna za gromadzenie, przetwarzanie i analizę danych, w szczególności w dziedzinach określonych w art. 3;

b) zapewnianie Wspólnocie i państwom członkowskim obiektywnych informacji koniecznych do określenia ram oraz wdrożenia trafnej i skutecznej polityki w zakresie środowiska; w tym celu udostępnianie Komisji w szczególności informacji potrzebnych do pomyślnej realizacji jej zadań dotyczących wskazywania, przygotowania i oceny środków oraz aktów prawnych w zakresie środowiska;

c) pomaganie w zakresie monitorowania środków środowiskowych poprzez właściwe wspieranie spełniania wymagań w zakresie sprawozdawczości (włączając w to udział w opracowywaniu kwestionariuszy, rozpatrywaniu sprawozdań państw członkowskich i rozpowszechnianie wyników) zgodnie z wieloletnim programem prac i w celu skoordynowania sprawozdawczości;

d) doradzanie poszczególnym państwom członkowskim, na ich prośbę i jeśli jest to zgodne z rocznym planem pracy Agencji w sprawie rozwijania, tworzenia i rozbudowywania ich systemów monitorowania działań w dziedzinie środowiska, pod warunkiem że takie działania nie zagrażają realizacji innych zadań określonych w niniejszym artykule; takie informacje obejmują również specjalistyczne przeglądy dokonywane przez ekspertów na szczególny wniosek państw członkowskich;

e) rejestrowanie, zestawianie i ocena danych o stanie środowiska, sporządzanie specjalistycznych sprawozdań na temat jakości, wrażliwości i presji na środowisko na terytorium Wspólnoty, zapewnienie jednolitych kryteriów oceny danych o środowisku, które mają być stosowane przez wszystkie państwa członkowskie, dalsze rozwijanie i utrzymanie referencyjnego ośrodka informacji o środowisku; Komisja korzysta z tych informacji przy realizacji swojego zadania polegającego na zapewnieniu wprowadzenia w życie aktów prawnych Wspólnoty w zakresie środowiska;

f) pomoc w zapewnieniu porównywalności danych uzyskiwanych w skali Europy, a w razie konieczności zachęcanie poprzez właściwe środki do lepszego zharmonizowania metod pomiarowych;

g) wspieranie włączania europejskich informacji środowiskowych do międzynarodowych programów monitorowania środowiska, takich jak programy ustanowione przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agencje;

h) publikowanie co pięć lat sprawozdań o stanie środowiska, tendencjach i perspektywach, uzupełnianych przez wskaźnikowe sprawozdania skupiające się na poszczególnych zagadnieniach;

i) stymulowanie rozwoju i zastosowania technik prognozowania środowiska, aby umożliwić podejmowanie odpowiednich środków zapobiegawczych we właściwym czasie;

j) stymulowanie rozwoju metod oceny kosztów szkód w środowisku i kosztów prowadzenia polityki zapobiegania zniszczeniom środowiska, jego ochrony i odnawiania;

k) stymulowanie wymiany informacji o najlepszych dostępnych technologiach zapobiegania szkodom w środowisku lub zmniejszania tych szkód;

l) współpraca z organizacjami i programami określonymi w art. 15;

m) zapewnienie szerokiego upowszechniania w społeczeństwie wiarygodnych i porównywalnych informacji o środowisku, w szczególności o stanie środowiska, by zrealizować to założenie, promowanie wykorzystania nowoczesnych technologii teleinformatycznych do tego celu;

n) wspieranie Komisji w procesie wymiany informacji o rozwoju metodologii przeglądów ekologicznych i najlepszej praktyki;

o) pomaganie Komisji w rozpowszechnianiu informacji o wynikach badań środowiskowych, w formie, która może najlepiej pomóc w rozwoju polityki.

Artykuł 3

1. Główne obszary działania Agencji obejmują, na ile to możliwe, wszystkie elementy umożliwiające jej gromadzenie informacji pozwalających, w kontekście zrównoważonego rozwoju, na opisanie aktualnego i przewidywalnego stanu środowiska z następujących punktów widzenia:

a) jakość środowiska;

b) presja na środowisko;

c) wrażliwość środowiska.

2. Agencja dostarcza informacje, które można bezpośrednio wykorzystać przy wprowadzaniu w życie polityki Wspólnoty w zakresie środowiska.

Pierwszeństwo przypada następującym obszarom działania:

a) jakość powietrza i emisje do atmosfery;

b) jakość wody, zanieczyszczenia wód i zasoby wodne;

c) stan gleby, fauny i flory oraz biotopów;

d) przeznaczenie gruntów i zasobów naturalnych;

e) zarządzanie odpadami;

f) emisja hałasu;

g) substancje chemiczne niebezpieczne dla środowiska;

h) ochrona wybrzeży i morza.

W szczególności uwzględniane są zjawiska transgraniczne oraz zjawiska dotyczące wielu państw i globalne.

Uwzględniany jest również wymiar społeczno-ekonomiczny.

3. Agencja może współpracować także w dziedzinie wymiany informacji z innymi instytucjami, włączając w to europejską sieć wprowadzania w życie i stosowania prawodawstwa dotyczącego ochrony środowiska (sieć IMPEL).

W swojej działalności Agencja unika powtarzania istniejących działań innych instytucji i organizacji.

Artykuł 4

1. W skład sieci wchodzą:

a) główne elementy składowe krajowych sieci informacyjnych;

b) krajowe punkty kontaktowe;

c) centra tematyczne.

2. Państwa członkowskie informują Agencję o głównych elementach składowych ich krajowych sieci informacji o środowisku, szczególnie w dziedzinach priorytetowych, o których mowa w art. 3 ust. 2, włączając w to każdą instytucję, która według ich oceny mogłaby wnieść wkład w pracę Agencji i uwzględniając potrzebę objęcia geograficznym zasięgiem sieci jak największej części ich terytoriów.

Państwa członkowskie współpracują odpowiednio z Agencją i uczestniczą w pracach Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska zgodnie z programem pracy Agencji poprzez zbieranie, zestawianie i analizowanie danych w całym kraju.

Państwa członkowskie mogą przyłączyć się do takiej współpracy również na szczeblu międzynarodowym.

3. Państwa członkowskie mogą w szczególności wyznaczyć spośród instytucji, o których mowa w ust. 2, lub spośród innych organizacji utworzonych na terytoriach tych państw, „krajowy punkt kontaktowy” w celu koordynacji lub przekazywania informacji, jakie mają być dostarczane na szczeblu ogólnokrajowym, do Agencji i do instytucji lub organizacji wchodzących w skład sieci, włączając w to centra tematyczne, o których mowa w ust. 4.

4. Państwa członkowskie, w terminie do dnia 30 kwietnia 1994 r., mogą także określać instytucje lub inne organizacje utworzone na ich terytoriach, którym można powierzyć konkretne zadanie współpracy z Agencją w zakresie niektórych tematów będących przedmiotem szczególnego zainteresowania.

Wskazana w ten sposób instytucja powinna mieć uprawnienia do zawarcia umowy z Agencją w sprawie działania jako centrum tematyczne sieci w odniesieniu do konkretnych zadań.

Centra te współpracują z innymi instytucjami wchodzącymi w skład sieci.

5. Centra tematyczne są wyznaczane przez zarząd, określony w art. 8 ust. 1, na okres nieprzekraczający czasu trwania każdego wieloletniego programu pracy, o którym mowa w art. 8 ust. 4. Centrum może być jednak wyznaczane ponownie.

6. Rozdzielenie konkretnych zadań centrom tematycznym wykazuje się w wieloletnim programie pracy Agencji, o którym mowa w art. 8 ust. 4.

7. W szczególności w świetle wieloletniego programu pracy Agencja dokonuje okresowych przeglądów elementów składowych sieci, o których mowa w ust. 2, a także dokonuje zmian, o których może zadecydować zarząd, z uwzględnieniem nowych podmiotów wyznaczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 5

Agencja może, w drodze odpowiednich ustaleń, szczególnie w formie umowy, powierzyć realizację zadań instytucjom lub organizacjom wchodzącym w skład sieci, o której mowa w art. 4.

Państwo członkowskie może postanowić, w odniesieniu do krajowych instytucji lub organizacji znajdujących się na jego terytorium, że takie ustalenia z Agencją są dokonywane w porozumieniu z krajowym punktem kontaktowym.

Artykuł 6

1. Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 ma zastosowanie wobec dokumentów znajdujących się w posiadaniu Agencji.

2. Decyzje podejmowane przez Agencję na mocy art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być przedmiotem skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich lub do Trybunału Sprawiedliwości na warunkach określonych odpowiednio w art. 195 oraz 230 Traktatu.

Artykuł 7

Agencja ma osobowość prawną. Korzysta we wszystkich państwach członkowskich z najszerszej zdolności do czynności prawnych przyznawanej osobom prawnym zgodnie z ich prawem.

Artykuł 8

1. Agencja posiada zarząd składający się z jednego przedstawiciela z każdego państwa członkowskiego i dwóch przedstawicieli Komisji. Ponadto każde inne państwo, które uczestniczy w Agencji, zgodnie z odnośnymi postanowieniami, może mieć jednego przedstawiciela.

Ponadto Parlament Europejski desygnuje na członków zarządu dwóch wybitnych naukowców posiadających szczególne kwalifikacje w dziedzinie ochrony środowiska, którzy są wybierani na podstawie osobistego wkładu, jaki mogą wnieść w pracę Agencji.

Każdy członek zarządu może być reprezentowany przez członka zastępującego.

2. Zarząd wybiera spośród swoich członków przewodniczącego na okres trzech lat i uchwala swój regulamin. Każdy członek zarządu ma jeden głos.

Zarząd wybiera biuro, któremu może powierzyć decyzje wykonawcze, zgodnie z przyjętymi przez siebie zasadami.

3. Przyjęcie decyzji zarządu wymaga większości dwóch trzecich członków zarządu.

4. Zarząd przyjmuje wieloletni program pracy oparty na dziedzinach priorytetowych, określonych w art. 3 ust. 2, którego podstawą jest projekt przedłożony przez dyrektora wykonawczego, o którym mowa w art. 9, po konsultacjach z komitetem naukowym, o którym mowa w art. 10, oraz po otrzymaniu opinii Komisji. Bez uszczerbku dla corocznej procedury budżetowej Wspólnoty, wieloletni program pracy obejmuje preliminarz wieloletniego budżetu.

5. W ramach wieloletniego programu zarząd przyjmuje co roku program pracy Agencji na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora wykonawczego, po konsultacji z komitetem naukowym i po otrzymaniu opinii Komisji. Program może być korygowany w ciągu roku według tej samej procedury.

6. Zarząd przyjmuje roczne sprawozdanie w sprawie działań Agencji oraz przesyła je w terminie do dnia 15 czerwca Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz państwom członkowskim.

7. Agencja przesyła corocznie organom budżetowym wszystkie informacje mające znaczenie dla wyników procedur oceny.

Artykuł 9

1. Na czele Agencji stoi dyrektor wykonawczy, mianowany przez zarząd na wniosek Komisji, na pięcioletni okres, który może być przedłużany.

Dyrektor wykonawczy jest prawnym przedstawicielem Agencji. Dyrektor wykonawczy jest odpowiedzialny za:

a) prawidłowe przygotowanie i realizację decyzji oraz programów przyjętych przez zarząd;

b) bieżące administrowanie Agencją;

c) wykonywanie zadań określonych w art. 12 i 13;

d) sporządzanie i publikowanie sprawozdań wymienionych w art. 2 lit. h);

e) wszystkie sprawy kadrowe, za realizację zadań określonych w art. 8 ust. 4 i 5.

Dokonując naboru pracowników naukowych Agencji, dyrektor zasięga opinii komitetu naukowego, o którym mowa w art. 10.

2. Dyrektor wykonawczy odpowiada przed zarządem za wykonywanie swoich obowiązków.

Artykuł 10

1. Zarząd i dyrektor wykonawczy są wspierani przez komitet naukowy, który przedstawia opinie w przypadkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz na temat wszelkich spraw naukowych dotyczących działalności Agencji skierowanych do niego przez zarząd lub przez dyrektora wykonawczego.

Opinie komitetu naukowego są publikowane.

2. Komitet naukowy składa się z członków posiadających szczególne kwalifikacje w dziedzinie środowiska, desygnowanych przez zarząd na czteroletnią kadencję, która może być jeden raz powtórzona, przy uwzględnieniu między innymi dziedzin naukowych, które powinny być reprezentowane w komitecie, dla wspierania Agencji w jej działalności. Komitet funkcjonuje zgodnie z regulaminem przewidzianym w art. 8 ust. 2.

Artykuł 10a

[1] 1. Niniejszym ustanawia się Europejski Naukowy Komitet Doradczy ds. Zmiany Klimatu (zwany dalej „komitetem doradczym”).

2. W skład komitetu doradczego wchodzi 15 wyższych rangą ekspertów naukowych zajmujących się szerokim zakresem odpowiednich dyscyplin. Członkowie komitetu doradczego spełniają kryteria określone w ust. 3. Nie więcej niż dwóch członków komitetu doradczego może mieć obywatelstwo tego samego państwa członkowskiego. Niezależność członków komitetu doradczego jest niekwestionowana.

3. Zarząd wyznacza członków komitetu doradczego na czteroletnią kadencję, z możliwością jednokrotnego odnowienia, w wyniku otwartej, sprawiedliwej i przejrzystej procedury selekcji. Przy wyborze członków komitetu doradczego zarząd dąży do zapewnienia wiedzy fachowej z różnych dyscyplin i sektorów, jak również równowagi płci i równowagi geograficznej. Wybór członków opiera się na następujących kryteriach:

a) doskonałość naukowa;

b) doświadczenie w przeprowadzaniu ocen naukowych i udzielaniu porad naukowych w dziedzinach, w których kandydat dysponuje wiedzą fachową;

c) szeroka wiedza fachowa w dziedzinie nauk o klimacie i środowisku lub innych dziedzinach nauki istotnych dla osiągnięcia celów klimatycznych Unii;

d) doświadczenie zawodowe w środowisku interdyscyplinarnym w kontekście międzynarodowym.

4. Członkowie komitetu doradczego są powoływani jako osoby prywatne i wydają opinie z zachowaniem pełnej niezależności od państw członkowskich i instytucji Unii. Komitet doradczy wybiera spośród swoich członków przewodniczącego na okres czterech lat i uchwala regulamin.

5. Komitet doradczy uzupełnia prace Agencji, a jednocześnie niezależnie wykonuje swoje zadania. Komitet doradczy niezależnie ustala swój roczny program prac w konsultacji z zarządem. Przewodniczący komitetu doradczego informuje zarząd i dyrektora wykonawczego o tym programie i jego realizacji.

Artykuł 11

1. Kalkulacje wszystkich przychodów i wydatków Agencji są sporządzane na każdy rok obrachunkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym i są wprowadzane do budżetu Agencji.

2. Przychody i wydatki budżetowe są zrównoważone.

3. Na przychody Agencji, bez uszczerbku dla innych źródeł, składa się dotacja Wspólnoty uwzględniona w budżecie ogólnym Wspólnot Europejskich oraz opłaty za świadczone usługi.

4. Wydatki Agencji obejmują między innymi wynagrodzenia dla pracowników, wydatki administracyjne i na infrastrukturę, koszty operacyjne i wydatki odnoszące się do umów zawartych z instytucjami lub organizacjami wchodzącymi w skład sieci i ze stronami trzecimi.

5. [2] Budżet Agencji obejmuje również wydatki związane z komitetem doradczym.

Artykuł 12

1. Każdego roku zarząd, na podstawie projektu sporządzonego przez dyrektora wykonawczego, przygotowuje preliminarz przychodów i wydatków Agencji na następny rok budżetowy. Preliminarz ten zawiera projekt planu zatrudnienia i jest przekazywany Komisji przez zarząd najpóźniej do dnia 31 marca.

2. Preliminarz przekazywany jest przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie (zwanymi dalej władzą budżetową) łącznie ze wstępnym projektem ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich.

3. Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich oszacowania, które uważa za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia oraz wysokości dotacji, które mają zostać ujęte w ogólnym budżecie przedkładanym władzy budżetowej zgodnie z art. 272 Traktatu.

4. Władza budżetowa zatwierdza środki przeznaczone na dotacje dla Agencji.

Władza budżetowa przyjmuje plan zatrudnienia dla Agencji.

5. Budżet jest przyjmowany przez zarząd. Staje się ostateczny po ostatecznym przyjęciu ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich. W razie potrzeby jest odpowiednio dostosowywany.

6. Zarząd jak najszybciej powiadamia władzę budżetową o swoim zamiarze realizacji jakiegokolwiek projektu, który może mieć znaczące implikacje dla finansowania budżetu, w szczególności o wszelkich projektach dotyczących nieruchomości, takich jak wynajem lub zakup budynków. Zarząd powiadamia o tym Komisję.

W przypadku gdy organ władzy budżetowej powiadomił o swoim zamiarze wydania opinii, przesyła swoją opinię zarządowi w terminie sześciu tygodni po dniu powiadomienia o projekcie.

Artykuł 13

1. Dyrektor wykonawczy wykonuje budżet Agencji.

2. W terminie do dnia 1 marca po zakończeniu każdego roku budżetowego księgowy Agencji przekazuje tymczasowe sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji łącznie ze sprawozdaniem w sprawie zarządzania budżetowego oraz finansowego w odniesieniu do tego roku budżetowego. Księgowy Komisji konsoliduje tymczasowe sprawozdania finansowe instytucji oraz jednostek zdecentralizowanych zgodnie z art. 128 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁶).

3. W terminie do dnia 31 marca po zakończeniu każdego roku budżetowego, księgowy Komisji przesyła tymczasowe sprawozdanie finansowe Agencji Trybunałowi Obrachunkowemu, łącznie ze sprawozdaniem w sprawie zarządzania budżetowego oraz finansowego za ten rok budżetowy. Sprawozdanie w sprawie zarządzania budżetowego oraz finansowego za ten rok budżetowy jest również przekazywane Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie.

4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego w sprawie tymczasowego sprawozdania finansowego Agencji, na mocy art. 129 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, dyrektor wykonawczy opracowuje ostateczne sprawozdanie finansowe Agencji, na własną odpowiedzialność, oraz przedkłada je do zaopiniowania zarządowi.

5. Zarząd wyraża opinię w sprawie ostatecznego sprawozdania finansowego Agencji.

6. Dyrektor wykonawczy, najpóźniej do dnia 1 lipca następnego roku budżetowego, przesyła ostateczne sprawozdanie finansowe Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu, łącznie z opinią zarządu.

7. Ostateczne sprawozdanie finansowe jest publikowane.

8. Dyrektor wykonawczy przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi najpóźniej do dnia 30 września. Przesyła również tę odpowiedź zarządowi.

9. Dyrektor wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na wniosek Parlamentu, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego stosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy, jak określono w art. 146 ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

10. Parlament Europejski, zgodnie z zaleceniem Rady, stanowiąc większością kwalifikowaną, przed dniem 30 kwietnia roku N + 2, udziela absolutorium dyrektorowi wykonawczemu w odniesieniu do realizacji budżetu za rok N.

Artykuł 14

Zasady finansowe mające zastosowanie wobec Agencji przyjmowane są przez zarząd po przeprowadzeniu konsultacji z Komisją. Nie mogą one odbiegać od przepisów rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁷), chyba że takie odstępstwo od tych przepisów jest w szczególny sposób wymagane dla funkcjonowania Agencji, a Komisja wyraziła na to uprzednią zgodę.

Artykuł 15

1. Agencja aktywnie dąży do współpracy z innymi organami i programami wspólnotowymi, szczególnie ze Wspólnym Centrum Badawczym, Urzędem Statystycznym Wspólnot Europejskich (Eurostat) oraz z programami badawczo-rozwojowymi w zakresie środowiska. W szczególności:

a) współpraca ze Wspólnym Centrum Badawczym obejmuje zadania określone w załączniku I pkt A;

b) współdziałanie z Eurostatem i statystycznym programem Wspólnot Europejskich przebiega zgodnie z wytycznymi określonymi w załączniku I pkt B.

2. Agencja współpracuje także z innymi podmiotami, takimi jak: Europejska Agencja Kosmiczna, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Rada Europy, Międzynarodowa Agencja Energii oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agencje, szczególnie Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych, Światowa Organizacja Meteorologiczna i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej.

3. Agencja może współpracować w dziedzinach wspólnych interesów z tymi instytucjami w państwach niebędących członkami Wspólnot Europejskich, które mogą dostarczyć dane, informacje i fachową wiedzę, metodologie zbierania danych, analizy i oceny, które są interesujące dla obu stron i konieczne do udanej realizacji zadań Agencji.

4. Współpraca określona w ust. 1, 2 i 3 musi w szczególności uwzględniać potrzebę unikania jakiegokolwiek powielania wysiłków.

Artykuł 16

Wobec Agencji stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

Artykuł 17

Personel Agencji podlega przepisom i zasadom dotyczącym urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich.

Agencja posiada wobec swojego personelu kompetencje organu powołującego.

Zarząd, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje odpowiednie przepisy wykonawcze.

Artykuł 18

1. Odpowiedzialność umowna Agencji regulowana jest prawem właściwym dla danej umowy. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania na mocy klauzuli arbitrażowej umieszczonej w umowie zawartej przez Agencję.

2. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich, naprawia wszelkie szkody spowodowane przez Agencję lub jej urzędników przy pełnieniu ich obowiązków.

Trybunał Sprawiedliwości posiada jurysdykcję w sporach dotyczących odszkodowania za wszelkie szkody tego rodzaju.

3. Odpowiedzialność osobista urzędników wobec Agencji podlega przepisom mającym zastosowanie do personelu Agencji.

Artykuł 19

Agencja jest otwarta dla państw, które nie należą do Wspólnoty, ale które podzielają troskę Wspólnoty i ich państw członkowskich o realizację celów Agencji, na mocy umów zawartych między nimi a Wspólnotą zgodnie z procedurą art. 300 Traktatu.

Artykuł 20

Rozporządzenie (EWG) nr 1210/90, zmienione rozporządzeniami wymienionymi w załączniku II, zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia uznaje się za odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 21

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 23 kwietnia 2009 r.