RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 123 ust. 4 zdanie trzecie,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 (³) zobowiązuje instytucje kredytowe i wszelkie inne przedsiębiorstwa do wycofania z obiegu wszystkich otrzymanych banknotów i monet euro, o których wiedzą lub mają wystarczające powody podejrzewać, że zostały podrobione, oraz do przekazania ich właściwym organom krajowym.

(2) Należy zapewnić autentyczność banknotów i monet euro będących w obiegu. W tym celu instytucje kredytowe, inni dostawcy usług płatniczych i inne podmioty gospodarcze, którzy uczestniczą w obsłudze i rozprowadzaniu banknotów i monet, powinni sprawdzać autentyczność banknotów i monet euro, które otrzymują, przed ich ponownym wprowadzeniem do obiegu, chyba że otrzymały je od innych podmiotów lub osób również podlegających obowiązkowi kontroli autentyczności lub od organów uprawnionych do ich emisji. Inne podmioty gospodarcze, takie jak sprzedawcy i kasyna, również powinny podlegać temu obowiązkowi, jeżeli w ramach działalności ubocznej - zasilają w gotówkę bankomaty (automaty wydające pieniądze), lecz obowiązek ten nie może ich dotyczyć w zakresie innym niż wspomniana działalność uboczna. Te podmioty gospodarcze potrzebują jednak czasu na dostosowanie swej wewnętrznej struktury organizacyjnej w taki sposób, by być w stanie wypełnić obowiązek sprawdzania autentyczności. W odniesieniu do banknotów procedury określone dla państw członkowskich, które przyjęły euro jako jedyną walutę, mogą również odnosić się do zdatności sprawdzanych banknotów do obiegu.

(3) Niezbędnym warunkiem kontroli autentyczności banknotów i monet euro jest odpowiednie skonfigurowanie stosowanych do tego celu urządzeń. W celu skonfigurowania urządzeń wykorzystywanych do kontroli autentyczności należy udostępnić odpowiednią ilość podrobionych banknotów i monet w miejscach przeprowadzania testów tych urządzeń. Dlatego należy zezwolić na transport podrobionych banknotów i monet między właściwymi organami krajowymi, jak również instytucjami i organami Unii Europejskiej.

(4) Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN) zostało formalnie powołane jako jednostka organizacyjna Komisji decyzją Rady 2003/861/WE (⁴) i decyzją Komisji 2005/37/WE(⁵). Dlatego przepis stanowiący, że ECTN przekazuje dane Komisji, nie jest już potrzebny.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1338/2001,PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany

W rozporządzeniu (WE) nr 1338/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) litera c) otrzymuje brzmienie:

_„c) »instytucje kredytowe« oznaczają instytucje kredytowe określone w art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (*);

(*) Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.”;

b) dodaje się literę w brzmieniu:

_„g) »dostawcy usług płatniczych« oznaczają dostawców usług płatniczych określonych w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (*).

(*) Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1.”;

2) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

a) tytuł otrzymuje brzmienie:

„Obowiązek przekazywania podrobionych banknotów”;

b) na końcu ust. 2 dodaje się zdania w brzmieniu:

„W celu ułatwienia kontroli autentyczności banknotów euro będących w obiegu zezwala się na transport podrobionych banknotów między właściwymi organami krajowymi, jak również instytucjami i organami Unii Europejskiej. Podczas transportu podrobionym banknotom nieprzerwanie towarzyszą zlecenia przewozu otrzymane w tym celu od wyżej wymienionych organów i instytucji.”;

c) na końcu ust. 3 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Właściwe organy krajowe mogą jednak przesłać KCA i, w stosownych przypadkach, EBC część partii takich banknotów w celu przeprowadzenia analizy lub testów.”;

3) w art. 5 wprowadza się następujące zmiany

a) tytuł otrzymuje brzmienie:

„Obowiązek przekazywania podrobionych monet”;

b) na końcu ust. 2 dodaje się zdania w brzmieniu:

„W celu ułatwienia kontroli autentyczności monet euro będących w obiegu zezwala się na transport podrobionych monet między właściwymi organami krajowymi, jak również instytucjami i organami Unii Europejskiej. Podczas transportu podrobionym monetom nieprzerwanie towarzyszą zlecenia przewozu otrzymane w tym celu od wyżej wymienionych organów i instytucji.”;

c) na końcu ust. 3 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Właściwe organy krajowe mogą jednak przesłać KCAM i, w stosownych przypadkach, ECTN część partii takich monet w celu przeprowadzenia analizy lub testów.”;

d) ustęp 4 otrzymuje brzmienie:

„4. ECTN analizuje i klasyfikuje każdy nowy typ podrobionej monety euro. W tym celu ECTN posiada dostęp do danych technicznych i statystycznych odnoszących się do podrobionych monet euro, przechowywanych przez EBC. ECTN przekazuje odpowiednie wyniki końcowe swoich analiz właściwym organom krajowym oraz EBC w ramach ich odpowiednich kompetencji. EBC przekazuje te wyniki Europolowi zgodnie z porozumieniem, o którym mowa w art. 3 ust. 3.”;

4) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany

a) tytuł otrzymuje brzmienie:

„Obowiązki instytucji uczestniczących w obsłudze i publicznym rozprowadzaniu banknotów i monet”;

b) [1] ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Instytucje kredytowe i, w granicach świadczonych przez nich usług płatniczych, inni dostawcy usług płatniczych, a także inne podmioty gospodarcze uczestniczące w obsłudze i publicznym rozprowadzaniu banknotów i monet, w tym:

- instytucje, których działalność polega na wymianie banknotów lub monet w różnych walutach, takie jak kantory wymiany walut,

- podmioty zajmujące się transportem środków płatniczych,

- inne podmioty gospodarcze, takie jak sprzedawcy i kasyna, których uboczna działalność polega na obsłudze i publicznym rozprowadzaniu banknotów za pomocą bankomatów (automatów wydających pieniądze), w zakresie tej działalności ubocznej,

mają obowiązek upewnienia się co do autentyczności banknotów i monet euro, które otrzymują i które zamierzają ponownie wprowadzić do obiegu, oraz zapewniają wykrywanie podrobionych pieniędzy.

W odniesieniu do banknotów euro weryfikacja odbywa się zgodnie z procedurami określonymi przez EBC (*).

Instytucje i podmioty gospodarcze, o których mowa w akapicie pierwszym, są zobowiązane do wycofania z obiegu wszystkich otrzymanych banknotów i monet euro, o których wiedzą lub mają wystarczające powody podejrzewać, że są podrobione. Niezwłocznie przekazują je właściwym organom krajowym.

(*) Zob. ramowe zasady wykrywania fałszerstw oraz sortowania banknotów według jakości przez instytucje kredytowe i podmioty zawodowo zajmujące się obsługą gotówki, dostępne na stronie internetowej EBC pod adresem: http://www.ecb.europa.eu/euro/cashprof/html/index.pl.html”;

c) [2] dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 akapit drugi, w państwach członkowskich, które nie stosują euro jako jedynej waluty, kontrolę autentyczności banknotów i monet euro przeprowadza:

- odpowiednio przeszkolony personel,

- albo urządzenie do sortowania banknotów i monet wyszczególnione w wykazie opublikowanym przez EBC w odniesieniu do banknotów (**) lub przez Komisję w odniesieniu do monet (***).

(**) Wykaz opublikowany przez EBC jest dostępny pod adresem: http://www.ecb.europa.eu/euro/cashprof/ html/index.pl.html,

(***) Wykaz opublikowany przez Komisję jest dostępny pod adresem: http://ec.europa.eu/anti_fraud/pages_EUR/EUR-coins/machines.pdf”;

d) ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Bez uszczerbku dla ustalonych przez EBC dat rozpoczęcia stosowania określonych przezeń procedur państwa członkowskie przyjmują, w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne dla stosowania ust. 1 akapit pierwszy. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję i EBC.”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 2008 r.