Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2008-11-28 do 2022-07-16
Wersja archiwalna od 2008-11-28 do 2022-07-16
archiwalny
Alerty
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1107/2008
z dnia 7 listopada 2008 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nawozów w celu dostosowania jego załączników I i IV do postępu technicznego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (1), w szczególności jego art. 31 ust. 1 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 przewiduje, iż nawóz należący do typu nawozów wymienionych w załączniku I do wyżej wymienionego rozporządzenia i spełniający warunki ustanowione w tym rozporządzeniu może być oznakowany jako „nawóz WE”.
(2) Zarówno siarczan amonu jak i azotan wapnia (saletra wapniowa) zostały wymienione jako typy nawozów w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003. Mieszanki tych dwóch typów nawozów nie mogą być jednak oznakowane jako „nawóz WE”. Jako że mieszanki siarczanu amonu i azotanu wapnia (saletra wapniowa) stosuje się powodzeniem w dwóch państwach członkowskich, mieszanki takie powinno się uznać za „nawozy WE”, aby ułatwić korzystanie z nich rolnikom w całej Wspólnocie.
(3) Wiele typów nawozów z podstawowymi składnikami pokarmowymi zawierających azot wymienionych w załączniku I zwykle uwalnia azot zbyt szybko, aby uprawy mogły w pełni z niego skorzystać, a co za tym idzie, nadmiar azotu może potencjalnie szkodzić środowisku naturalnemu.
(4) W odniesieniu do dwóch typów nawozów WE wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 dodanie dicyjanodiamidu, jednej z wielu substancji znanych jako inhibitory nitryfikacji, może zapobiec takiej potencjalnej szkodzie dla środowiska naturalnego. Pozostałe typy nawozów WE mogą zawierać azot w innej formie i w ich przypadku inhibitory nitryfikacji nie są skuteczne. Dla tych pozostałych typów inhibitory ureazy mogą stanowić satysfakcjonujące rozwiązanie.
(5) W celu otwarcia szerszego dostępu do agronomicznych i środowiskowych korzyści płynących ze stosowania inhibitorów nitryfikacji i ureazy używanie inhibitorów nitryfikacji i ureazy powinno być dozwolone dla większości typów nawozów azotowych, ponadto więcej typów inhibitorów powinno być dopuszczonych do obrotu.
(6) Wykaz dozwolonych inhibitorów nitryfikacji i ureazy powinien być zatem wprowadzony do załącznika I rozporządzenia (WE) nr 2003/2003.
(7) Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 przedstawia szczegółowe opisy metod analitycznych, które należy stosować dla pomiaru zawartości składnika pokarmowego w nawozach WE. Opisy te należy skorygować odnośnie do zawartości jodu, tak aby uzyskiwać prawidłowe wyniki analiz.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2003/2003.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 32 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 zmienia się zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.
2. Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 zmienia się zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 7 listopada 2008 r.
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 wprowadza się następujące zmiany:
1) w tabeli A.1 wpis dotyczący nawozu typu 4 „siarczan amonu” otrzymuje brzmienie:
„4 | Siarczan amonu | Produkt otrzymany chemicznie zawierający siarczan amonu jako jego główny składnik oraz ewentualnie nie więcej niż 15% azotanu wapnia (saletry wapniowej). | 19,7% N Azot w przeliczeniu na azot całkowity. Maksymalna zawartość azotu azotanowego 2,2 % N w przypadku dodania azotanu wapnia (saletry wapniowej). | W przypadku wprowadzenia do obrotu w formie mieszanki siarczanu amonu i azotanu wapnia (saletra wapniowa) w oznaczeniu należy dodać »może zawierać do 15% azotanu wapnia (saletry wapniowej)«. | Azot amonowy. Azot całkowity w przypadku dodania azotanu wapnia (saletry wapniowej).” |
2) w tabeli A.1 zapisy dotyczące nawozów typów 16 i 17 oraz przypis a) zostają usunięte. Typ 18 zamienia się na typ 16;
3) dodaje się sekcję F w brzmieniu:
„F. Inhibitory nitryfikacji i ureazy
Inhibitory ureazy i nitryfikacji wymienione w tabelach F.1 i F.2 poniżej mogą być dodawane do nawozów azotowych typów wymienionych w sekcjach A.1, B.1, B.2, B.3, C.1 i C.2 załącznika I z zastrzeżeniem następujących postanowień:
(1) przynajmniej 50 % całkowitej zawartości azotu w nawozie składa się z form azotu wymienionych w kolumnie 3;
(2) nie należą one do typów nawozów wymienionych w kolumnie 4.
Nawozom, do których został dodany inhibitor nitryfikacji wymieniony w tabeli F.1, dodaje się do oznaczenia typu słowa »z inhibitorem nitryfikacji ([oznaczenie typu inhibitora nitryfikacji])«.
Nawozom, do których został dodany inhibitor ureazy wymieniony w tabeli F.2, dodaje się do oznaczenia typu słowa »z inhibitorem ureazy ([oznaczenie typu inhibitora ureazy])«.
Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie nawozu do obrotu zapewnia, że każde opakowanie jednostkowe oraz opakowanie zbiorcze zawiera możliwie najpełniejszą informację techniczną. Informacja ta ma pozwolić użytkownikowi w szczególności na ustalenie dawek i okresów stosowania nawozu w odniesieniu do danej uprawy.
Nowe inhibitory nitryfikacji lub ureazy mogą zostać włączone odpowiednio do tabel F.1 lub F.2 po ocenie danych technicznych przekazanych zgodnie z wytycznymi, które będą opracowane dla tych składników.
F.1. Inhibitory nitryfikacji
Nr | Oznaczenie typu i skład inhibitora nitryfikacji | Minimalna i maksymalna zawartość inhibitora jako procent masy całkowitego azotu obecnego jako azot w formie amoniaku i azotu mocznikowego | Typy nawozów UE, dla których inhibitor nie może być używany | Opis inhibitorów nitryfikacji, z którymi mieszanie jest dozwolone Dane dotyczące dopuszczalnych proporcji |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
1 | Dicyjanodiamid | Minimalnie 2,25 |
|
|
| ELINCS Nr 207-312-8 | Maksymalnie 4,5 |
|
|
F.2. Inhibitory ureazy
Nr | Oznaczenie typu i skład inhibitora ureazy | Minimalna i maksymalna zawartość inhibitora jako procent masy całkowitego azotu obecnego jako azot mocznikowy | Typy nawozów UE, dla których inhibitor nie może być używany | Opis inhibitorów ureazy, z którymi mieszanie jest dozwolone Dane dotyczące dopuszczalnych proporcji |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
1 | Triamid N-(n-butylo-)tiofos- | Minimalnie 0,09 |
|
|
| forowy (NBPT) | Maksymalnie 0,20” |
|
|
| ELINCS nr 435-740-7 |
|
|
|
ZAŁĄCZNIK II
W sekcji B załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 wprowadza się następujące zmiany:
1) w uwadze w pkt 4.11 metody 2.3.2 akapity drugi, trzeci i czwarty otrzymują brzmienie:
„Następnie miareczkować roztworem jodu (I2) o stężeniu 0,05 mol/l w obecności roztworu skrobi jako wskaźnika.
1 ml roztworu jodu (I2) 0,05 mol/l odpowiada 0,01128 g SnCl2-2H2O.
W tak przygotowanym roztworze co najmniej 80 % całkowitej zawartości cyny powinno występować w postaci jonów dwuwartościowych. Do miareczkowania należy użyć co najmniej 35 ml 0,05 mol/l roztworu jodu (I2).”;
2) w uwadze w punkcie 4.11 metody 2.6.1 akapity drugi, trzeci i czwarty otrzymują brzmienie:
„Następnie miareczkować roztworem jodu (I2) o stężeniu 0,05 mol/l w obecności roztworu skrobi jako wskaźnika.
1 ml roztworu jodu (I2) 0,05 mol/l odpowiada 0,01128 g SnCl2-2H2O.
W tak przygotowanym roztworze co najmniej 80 % całkowitej zawartości cyny, powinno występować w postaci jonów dwuwartościowych. Do miareczkowania należy użyć co najmniej 35 ml 0,05 mol/l roztworu jodu (I2).”