RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9 i art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) W lipcu 2002 r. rozporządzeniem (WE) nr 1339/2002 (²) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe („obowiązujące środki") w wysokości 21 % na przywóz kwasu sulfanilowego objętego kodami CN ex 2921 42 10 (kod TARIC 2921 42 10 60) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL") i cło rezydualne w wysokości 18,3 % na jego przywóz pochodzący z Indii. Podstawą nałożonych środków było dochodzenie antydumpingowe („pierwotne dochodzenie") wszczęte na mocy art. 5 rozporządzenia podstawowego.

(2) Jednocześnie, rozporządzeniem (WE) nr 1338/2002 (³), Rada nałożyła ostateczne cło wyrównawcze w wysokości 7,1 % na przywóz tego samego produktu pochodzącego z Indii.

(3) W ramach wyżej wymienionych postępowań w sprawie ceł antydumpingowych i wyrównawczych Komisja, decyzją 2002/611/WE (⁴), przyjęła zobowiązanie cenowe jednego z indyjskich producentów eksportujących: Kokan Synthetics and Chemicals Pvt. Ltd („Kokan").

(4) W lutym 2004 r., w następstwie ponownego dochodzenia w sprawie absorpcji zgodnie z art. 12 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem (WE) nr 236/2004 (⁵) Rada zwiększyła z 21 % do 33,7 % stawkę ostatecznego cła antydumpingowego stosowanego do przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z ChRL.

(5) W grudniu 2003 r. Kokan poinformował Komisję o zamiarze dobrowolnego wycofania swojego zobowiązania. W związku z tym decyzja Komisji w sprawie przyjęcia tego zobowiązania została uchylona decyzją Komisji 2004/225/WE (⁶).

(6) W kwietniu 2005 r., na wniosek złożony przez przedsiębiorstwo Kokan, Komisja wszczęła (⁷) częściowy przegląd okresowy na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego oraz art. 19 rozporządzenia (WE) nr 2026/97 (⁸) w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego"); zakres przeglądu ograniczony był do zbadania możliwości przyjęcia zobowiązania oferowanego przez Kokan.

(7) Decyzją 2006/37/WE (⁹) Komisja przyjęła kolejne zobowiązanie zaoferowane przez Kokan w związku z postępowaniami w sprawie cła antydumpingowego i wyrównawczego dotyczącymi przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z Indii.

(8) Tymczasem rozporządzenie (WE) nr 1338/2002 nakładające ostateczne cło wyrównawcze na przywóz kwasu sulfanilowego pochodzącego z Indii oraz rozporządzenie (WE) nr 1339/2002 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu sulfanilowego pochodzącego m.in. z Indii zostały zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 123/2006 (¹⁰) w celu uwzględnienia przyjęcia przez Komisję wspomnianego zobowiązania.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(9) W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków antydumpingo-wych (¹¹), dnia 24 kwietnia 2007 r. Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Wniosek złożyło dwóch producentów wspólnotowych („wnioskodawcy") reprezentujących 100 % wspólnotowej produkcji kwasu sulfanilowego.

(10) Wnioskodawcy stwierdzili i dostarczyli dowody prima jadę na to, że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji i/lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz ponownej szkody dla przemysłu wspólnotowego w związku z przywozem kwasu sulfanilowego pochodzącego z ChRL i Indii („kraje, których dotyczy postępowanie").

(11) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, Komisja ogłosiła w dniu 24 lipca 2007 r., w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (¹²), wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

3. Dochodzenia równoległe

(12) W drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 24 lipca 2007 r. (¹³), zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, Komisja wszczęła dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia środków wyrównawczych mających zastosowanie do przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z Indii. Dochodzenie to jest wciąż w toku.

(13) W drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 29 września 2007 r. (¹⁴) Komisja z własnej inicjatywy wszczęła częściowy przegląd okresowy o zakresie ograniczonym do zbadania poziomu subsydiowania zgodnie z art. 19 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, w oparciu o dostępne dowody prima jadę wskazujące, iż okoliczności towarzyszące subsydiowaniu, na podstawie których ustalono wysokość zastosowanych środków, uległy trwałej zmianie. Przegląd ten jest nadal w toku.

4. Dochodzenie

4.1. Okres objęty dochodzeniem

(14) Dochodzenie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu dotyczyło okresu od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 31 marca 2007 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym" albo „ODP"). Badanie trendów mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od 2003 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany").

4.2. Strony zainteresowane postępowaniem

(15) Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu postępowania producentów eksportujących, importerów oraz użytkowników, co do których wiadomo, że są zainteresowani, przedstawicieli krajów wywozu oraz wnioskodawców. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(16) Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(17) Komisja przesłała kwestionariusze wszystkim znanym sobie zainteresowanym stronom, a mianowicie: obu producentom wspólnotowym i wszystkim znanym producentom eksportującym, importerom i użytkownikom.

(18) Odpowiedzi na kwestionariusze udzielili obaj producenci wspólnotowi, jeden producent eksportujący z Indii i czterech użytkowników. W toku dochodzenia nie zgłosił się ani nie udzielił odpowiedzi na kwestionariusz ani jeden producent eksportujący z ChRL, ani żaden z importerów.

(19) Komisja gromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i wynikającej z niego szkody oraz określenia interesu Wspólnoty. Komisja odbyła w związku z tym wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

a) Producent eksportujący w Indiach:

- Kokan Synthetics & Chemicals Pvt Ltd., Bombaj, Indie;

b) Producenci wspólnotowi

- Ardenity, Givet, Francja,

- CUF Quimicos Industrials, Estarreja, Portugalia;

c) Użytkownicy:

- Kemira Germany GmbH, Leverkusen, Niemcy, oraz

- Robama SA, Palafolls, Hiszpania.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(20) Produktem, którego dotyczy przegląd, jest ten sam produkt, którego dotyczyło pierwotne dochodzenie, to znaczy kwas sulfanilowy klasyfikowany obecnie w ramach kodu CN ex 2921 42 10. Kwas sulfanilowy występuje zasadniczo w dwóch klasach, odróżnianych według stopnia czystości: są to klasa techniczna i oczyszczona. Dodatkowo kwas klasy oczyszczonej oferowany jest również w sprzedaży w formie soli kwasu sulfanilowego. Kwas sulfanilowy jest stosowany jako surowiec do produkcji rozjaśniaczy optycznych, dodatków do betonu oraz barwników spożywczych i specjalistycznych. Pomimo pewnego zróżnicowania zastosowań, wszystkie klasy i postaci tej substancji uznawane są przez użytkowników za stosunkowo łatwe do zastąpienia i wykorzystywane są zamiennie w większości zastosowań, a zatem traktowane są - jak to miało miejsce w dochodzeniu pierwotnym - jako jeden produkt.

2. Produkt podobny

(21) Zgodnie z ustaleniami dochodzenia pierwotnego, w ramach przeglądu potwierdzono, że kwas sulfanilowy jest produktem towarowym, a jego jakość i podstawowe właściwości fizyczne są identyczne niezależnie od kraju pochodzenia. Produkt objęty postępowaniem i produkty wytwarzane i sprzedawane przez producentów eksportujących z Indii na ich rynku krajowym i w krajach trzecich, a także te wytwarzane i sprzedawane przez producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym, mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania i dlatego też uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI I/LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(22) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy w ODP miał miejsce dumping i czy wygaśnięcie środków mogłoby prowadzić do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

1. Uwagi wstępne

(23) Należy zauważyć, że w wyniku rozszerzenia Wspólnoty do 25 państw członkowskich w 2004 r. i do 27 w 2007 r. wielkości wywozu oraz udziału w rynku przywozu ustalone w poprzednim dochodzeniu nie są bezpośrednio porównywalne z wartościami otrzymanymi w bieżącym przeglądzie wygaśnięcia.

1.1. Indie

(24) W celu zachowania poufności informacji handlowych i zważywszy na fakt, iż Kokan reprezentuje 100 % przywozu pochodzącego z Indii, konieczne było przedstawienie odpowiednich danych w postaci zakresów lub indeksów.

(25) Badanie opierało się na zweryfikowanych odpowiedziach na pytania kwestionariusza, jakich udzielił współpracujący producent eksportujący z Indii, który w pełni współpracował w dochodzeniu. Jak wynika z informacji dostarczonych przez przedsiębiorstwo oraz z dostępnych danych Eurostatu, ten producent eksportujący odpowiadał za całość przywozu produktu objętego postępowaniem w ODP.

(26) Ustalono, że w ciągu ODP przywóz kwasu sulfanilowego z Indii sięgał około 800-1 000 ton, to jest około 8-10 % całkowitej konsumpcji we Wspólnocie. W dochodzeniu pierwotnym przywóz z Indii wynosił 1 712 ton.

1.2. Chińska Republika Ludowa

(27) Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących z ChRL badanie, czy w bieżącym okresie dochodziło do dumpingu, było z konieczności oparte na dostępnych Komisji danych z innych źródeł. Pod tym względem, zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia podstawowego, w celu ustalenia wielkości i cen przywozu wykorzystano dane oficjalne ogłoszone przez Eurostat.

(28) W oparciu o dostępne dane ustalono, że w ODP z ChRL przywieziono do Wspólnoty 1 482 tony kwasu sulfanilowego, co stanowi ok. 15 % konsumpcji wspólnotowej. W okresie objętym dochodzeniem pierwotnym przywóz z ChRL wynosił 2 950 ton.

2. Prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu

2.1. Indie

(29) Zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego do ustalenia marginesu dumpingu zastosowano te same metody co w poprzednim dochodzeniu. Należy przypomnieć, że w pierwotnym dochodzeniu ustalono margines dumpingu w wysokości 24,6 %.

a) Wartość normalna

(30) W celu ustalenia wartości normalnej ustalono najpierw, czy całkowita wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym przez producenta eksportującego była reprezentatywna w porównaniu z jego całkowitą sprzedażą na wywóz do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego sprzedaż krajową uznawano za reprezentatywną, gdy wielkość łącznej sprzedaży krajowej wynosiła co najmniej 5 % jego łącznej sprzedaży eksportowej do Wspólnoty. Dochodzenie wykazało, że sprzedaż krajowa była reprezentatywna.

(31) Następnie określono te rodzaje produktu objętego postępowaniem, które były sprzedawane na rynku krajowym przez producenta eksportującego prowadzącego reprezentatywną krajową sprzedaż oraz które były identyczne lub bezpośrednio porównywalne z typami produktu sprzedawanymi na wywóz do Wspólnoty. Kryteriami zastosowanymi do celów identyfikacji poszczególnych typów produktu były: klasa (czysty lub techniczny), postać (kwas w proszku lub sól sodowa) oraz stężenie kwasu.

(32) W odniesieniu do każdego typu produktu sprzedawanego przez producenta eksportującego na jego rynku krajowym i uznanego za bezpośrednio porównywalny z typem sprzedawanym na wywóz do Wspólnoty ustalono, czy sprzedaż krajowa była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową określonego typu produktu uznawano za wystarczająco reprezentatywną, jeżeli ogólna wielkość sprzedaży krajowej tego typu w ODP wynosiła co najmniej 5 % ogólnej wielkości sprzedaży porównywalnego typu produktu wywożonego do Wspólnoty. Dochodzenie wykazało, że wielkość sprzedaży dwóch spośród trzech typów produktu wywożonych przez producenta eksportującego osiągnęła poziom reprezentatywny na rynku krajowym.

(33) Zbadano również, czy krajowa sprzedaż wykazana przez przedsiębiorstwo może być traktowana jako dokonywana w zwykłym obrocie handlowym na mocy art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(34) Badanie polegało na ustaleniu proporcji sprzedaży krajowej nabywcom niezależnym dokonywanej bez straty w ODP dla każdego z dwóch typów sprzedawanych w reprezentatywnej ilości. Dla tych typów produktu, z uwagi na fakt, iż ponad 80 % sprzedaży na rynku krajowym nie odbyło się ze stratą i średnia ważona cena sprzedaży nie była niższa niż średni ważony koszt produkcji, to wartość normalna dla każdego typu produktu została obliczona jako średnia ważona cen całej sprzedaży krajowej, zapłaconych lub do zapłaty przez niezależnych klientów dla danego typu produktu, jak określono w art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(35) Dla typu produktu, który nie osiągnął reprezentatywnej sprzedaży na rynku krajowym, konieczne było skonstruowanie wartości normalnej. W celu ustalenia konstruowanej wartości normalnej sprzedaż własna współpracującego producenta eksportującego, poniesione koszty ogólne i administracyjne („koszty SG&A") oraz średni ważony zysk ze sprzedaży krajowej produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w ODP zostały dodane do przeciętnego kosztu produkcji w ODP, zgodnie z art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego.

b) Cena eksportowa

(36) Dochodzenie wykazało, że sprzedaż eksportowa producenta eksportującego z Indii była skierowana bezpośrednio do niepowiązanych odbiorców we Wspólnocie.

(37) Z tego względu cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, czyli na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.

c) Porównanie

(38) Wartość normalną i cenę eksportową porównywano na podstawie ceny ex-works. Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. W ten sposób dokonano dostosowań w odniesieniu do kosztów transportu i ubezpieczenia.

d) Margines dumpingu

(39) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego średnią ważoną wartość normalną dla każdego typu produktu objętego postępowaniem wywożonego do Wspólnoty w ODP porównano ze średnią ważoną ceną eksportową każdego odpowiedniego typu produktu objętego postępowaniem.

(40) Porównanie to wykazało brak dumpingu w przypadku współpracującego producenta eksportującego z Indii, który prowadził wywóz do Wspólnoty w ODP.

(41) Jak wspomniano wyżej w motywie 7, w odniesieniu do braku dumpingu w przypadku współpracującego producenta eksportującego w ODP należy nadmienić, iż w ciągu ODP obowiązywało go zobowiązanie cenowe, w myśl którego producent eksportujący musiał przestrzegać określonego poziomu cen w wywozie do Wspólnoty. Ustalono, że niektóre z transakcji przekraczały poziom minimalnej ceny importowej („MCI") określonej zobowiązaniem, jednak cena większości sprzedaży odbywała się po cenach równych poziomowi MCI.

2.2. Chińska Republika Ludowa

(42) Zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego do ustalenia marginesu dumpingu zastosowano te same metody co w poprzednim dochodzeniu. Należy przypomnieć, że w pierwotnym dochodzeniu ustalono margines dumpingu w wysokości 21 %. Jednak w wyniku ponownego dochodzenia w sprawie absorpcji wszczętego w czerwcu 2003 r. margines dumpingu został oszacowany ponownie; zgodnie z opisem zawartym w rozporządzeniu (WE) nr 236/2004 ustalono, że margines dumpingu wzrósł do 33,7 %.

e) Kraj analogiczny

(43) Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, jako że ChRL nie jest krajem o gospodarce rynkowej, wartość normalną dla przywozu z ChRL należało oprzeć na danych pochodzących z kraju trzeciego o gospodarce rynkowej.

(44) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania za odpowiednie państwo trzecie o gospodarce rynkowej w odniesieniu do wywozu do Wspólnoty z ChRL uznano Indie. Indie posłużyły za kraj analogiczny również w dochodzeniu pierwotnym.

(45) Jednak według wnioskodawców w tym przypadku bardziej odpowiednim krajem analogicznym byłyby Stany Zjednoczone Ameryki („USA"). Podnosili oni argument, że w przeciwieństwie do sytuacji w Indiach, ceny kwasu sulfanilowego w USA były kształtowane przez normalne, niezakłócone siły rynkowe. Twierdzili również, że proces wytwarzania kwasu sulfanilowego w USA przebiega w sposób porównywalny ze stosowanym w ChRL, a ilości produkowane i sprzedawane w USA są reprezentatywne. W opinii wnioskodawców dostęp do surowców w Indiach nie jest porównywalny z dostępem do surowców w ChRL, ponieważ indyjski system zezwoleń zaliczkowych powoduje, że indyjscy producenci preferują przywóz surowców z zagranicy zamiast zaopatrywać się w surowce krajowe.

(46) W odniesieniu do sugestii posłużenia się USA w charakterze kraju analogicznego należy stwierdzić, że już od lat USA stosują środki ochronne w postaci środków antydumpingowych w odniesieniu do przywozu z ChRL i Indii, a także środki wyrównawcze w odniesieniu do przywozu z Indii. Z tego względu nie można wykluczyć wpływu wspomnianych środków ochrony handlu na ceny.

(47) Co do dostępu do surowców stwierdzono ponadto, że indyjscy producenci kwasu sulfanilowego zaopatrują się w surowce na rynku krajowym. Dlatego też nie sposób uznać, że Indie są nieodpowiednim krajem analogicznym ze względu na dostęp do surowców. Co więcej, w Indiach działa kilku producentów kwasu sulfanilowego, a na rynku obecny jest również przywóz, na przykład z ChRL. Tak więc nie ma dowodów wskazujących na brak konkurencji w Indiach.

(48) W świetle powyższych ustaleń, wobec braku innych przekonujących argumentów na rzecz domniemanej zmiany okoliczności od czasu dochodzenia pierwotnego, stwierdza się, że Indie są odpowiednim krajem analogicznym do celów ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego na potrzeby niniejszego przeglądu wygaśnięcia.

f) Określenie wartości normalnej

(49) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna została określona na podstawie zweryfikowanych informacji uzyskanych od współpracującego producenta eksportującego w kraju analogicznym. Wartość normalną wyliczono mianowicie na podstawie cen zapłaconych lub należnych za sprzedaż porównywalnych typów produktów niepowiązanym odbiorcom w Indiach, ponieważ stwierdzono, że sprzedaży tej dokonywano w zwykłym obrocie handlowym.

g) Cena eksportowa

(50) Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących cena eksportowa musiała być ustalona na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Za właściwą podstawę do określenia ceny eksportowej przyjęto oficjalne dane Eurostatu.

h) Porównanie

(51) Do celów rzetelnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową poczyniono stosowne dostosowanie dla uwzględnienia różnic mogących wpływać na porównywalność cen. Powyższe dostosowania zostały dokonane w odniesieniu do kosztów transportu i ubezpieczenia zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wartość normalną na poziomie ceny ex-works dla Indii porównano następnie z chińską ceną eksportową na poziomie ceny ex-works po dostosowaniu.

i) Margines dumpingu

(52) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową wykazało istnienie dumpingu z marginesem dumpingu równym wartości, o jaką wartość normalna przewyższała cenę stosowaną przy wywozie do Wspólnoty. Stwierdzony margines dumpingu, wyrażony procentowo w stosunku do ceny importowej CIF na granicy Wspólnoty, wynosił 15-20 %.

3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

3.1. Indie

j) Uwagi wstępne

(53) Wobec braku dumpingu w ODP zbadano możliwość ponownego wystąpienia dumpingowego przywozu z Indii w przypadku uchylenia obowiązujących środków. W celu oceny prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu zbadano politykę cenową Kokan, a mianowicie ceny, jakie oferował na innych rynkach eksportowych w porównaniu do cen eksportowych stosowanych na rynku Wspólnoty i do cen na rynku krajowym, a także jego produkcję, moce produkcyjne oraz zapasy. Analizę oparto na informacjach dostarczonych za pośrednictwem formularza i zweryfikowanych na miejscu w zakładach Kokan w toku dochodzenia.

k) Relacja między cenami we Wspólnocie a cenami w Indiach

(54) Ceny na rynku Wspólnoty były wyższe od uzyskiwanych przez Kokan w sprzedaży na rynku krajowym w ODP. Przy ocenie tego stanu rzeczy trzeba jednak pamiętać o dyscyplinującym wpływie podjętego przez przedsiębiorstwo zobowiązania określającego poziom MCI.

l) Zależność między cenami eksportowymi do krajów trzecich, cenami eksportowymi przy wywozie do Wspólnoty i cenami na indyjskim rynku krajowym

(55) Stwierdzono, iż średnia cena eksportowa uzyskiwana przez Kokan w wywozie do krajów trzecich była znacznie niższa od średniej ceny eksportowej na rynku Wspólnoty. Ustalono ponadto, że były to ceny dumpingowe, skalkulowane znacznie poniżej cen stosowanych przez Kokan na rynku krajowym.

(56) Jak nadmieniono powyżej w motywach 7 i 41, w ODP Kokan był zobowiązany do przestrzegania ceny minimalnej w wywozie do Wspólnoty, podczas gdy ceny oferowane klientom w krajach trzecich były ustalane swobodnie. W tej sytuacji to ceny dla krajów trzecich wskazują prawdopodobny poziom cen eksportowych w wywozie do Wspólnoty w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków. Stwierdzono zatem, że Kokan najprawdopodobniej byłby gotów obniżyć ceny eksportowe do Wspólnoty i że ponowne wystąpienie dumpingu na rynku wspólnotowym jest prawdopodobne w przypadku uchylenia środków.

m) Relacja między cenami wywozu do państw trzecich a poziomem cen na rynku wspólnotowym

(57) Należy również zauważyć, że ceny eksportowe dla krajów trzecich były przeciętnie niższe od cen sprzedaży stosowanych przez przemysł wspólnotowy na rynku Wspólnoty. Oznacza to, że przeważający poziom cen produktu objętego postępowaniem we Wspólnocie czyni ten rynek bardzo atrakcyjnym dla producenta eksportującego z Indii. Na tej podstawie uznano, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków istotnie pojawiłaby się zachęta ekonomiczna do przeniesienia wywozu na bardziej opłacalny rynek wspólnotowy.

n) Niewykorzystane moce produkcyjne i zapasy

(58) Jak wykazało dochodzenie, współpracujący producent eksportujący nie zgromadził zapasów w ODP. Stwierdzono natomiast, że przedsiębiorstwo byłoby w stanie zwiększyć produkcję, zważywszy na stopę wykorzystania mocy produkcyjnych w ODP wynoszącą 65 %. Należy w tym kontekście zauważyć, że szacowane niewykorzystane moce produkcyjne współpracującego producenta eksportującego wynoszą ponad 30 % całkowitej konsumpcji we Wspólnocie.

o) Wnioski dotyczące Indii

(59) Dochodzenie wykazało wyraźnie, że poziom cen w Indiach i w innych krajach trzecich jest znacząco niższy od poziomu cen na rynku wspólnotowym. Uchylenie obowiązujących środków wiązałoby się z silną zachętą ekonomiczną skłaniającą współpracującego indyjskiego producenta eksportującego do uruchomienia niewykorzystywanych mocy produkcyjnych, a także do przeniesienia większej ilości sprzedaży na rynek wspólnotowy, a tym samym do prowadzenia dalszego wywozu, nawet w większych ilościach. Powyższa ocena wskazuje, że zwiększony przywóz na rynek Wspólnoty odbywałby się najprawdopodobniej po cenach dumpingowych.

3.2. ChRL

p) Uwagi wstępne

(60) W następstwie ustalenia dumpingu w ODP zbadano również prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia obowiązujących środków. W związku z brakiem współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących wnioski przedstawione poniżej opierają się na dostępnych faktach, mianowicie na informacjach przedłożonych przez wnioskodawców zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego oraz na danych dostarczonych przez Eurostat.

q) Moce produkcyjne

(61) Ogólnodostępne dane wskazują, że całkowita produkcja w ChRL wynosi 22 000 ton, przekraczając ponaddwukrotnie konsumpcję we Wspólnocie podczas ODP. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących brak jest jakichkolwiek dostępnych informacji na temat ewentualnych rezerwowych mocy produkcyjnych w ChRL. Natomiast według dostępnych informacji chińscy producenci kwasu sulfanilowego mają możliwość posługiwania się w produkcji kwasu sulfanilowego stosunkowo prostą technologią procesu okresowego, używaną obecnie do produkcji specjalistycznych barwników i innych substancji. Co więcej, jak wspomniano poniżej w motywie 63, rynek wspólnotowy od wielu lat jest nieprzerwanie atrakcyjnym rynkiem zbytu dla chińskich eksporterów. Można zatem rozsądnie przyjąć, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków wszelkie ewentualnie istniejące w ChRL rezerwowe moce produkcyjne zostałyby wykorzystane do zwiększenia produkcji wysyłanej na rynek Wspólnoty lub też wytwarzane produkty, w ilościach zwiększonych dzięki zmianie profilu produkcji z dotychczasowych specjalistycznych barwników i innych substancji na kwas sulfanilowy, zostałyby skierowane na rynek Wspólnoty.

r) Związek pomiędzy cenami eksportowymi przy wywozie do krajów trzecich a cenami we Wspólnocie

(62) Według dostępnych danych chińskie ceny eksportowe dla krajów trzecich w ODP były niższe od chińskich cen eksportowych oferowanych we Wspólnocie. Występuje zatem duże prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków chińscy eksporterzy przenieśliby dotychczasowy wywóz do krajów trzecich na rynek wspólnotowy przy zachowaniu dumpingowych cen.

s) Praktyki absorpcyjne

(63) Jak stwierdzono w rozporządzeniu (WE) nr 236/2004, ustalono, że w wywozie z ChRL do Wspólnoty doszło do absorpcji cła antydumpingowego. Praktyki te świadczą o nieustającej atrakcyjności rynku wspólnotowego dla producentów eksportujących z ChRL. Skoro stwierdzono, że wywóz był prowadzony po cenach dumpingowych w ODP, można stwierdzić, że w przypadku wygaśnięcia środków prawdopodobnie dojdzie do kontynuacji dumpingu, a ilość wywozu prawdopodobnie wzrośnie.

t) Wnioski dotyczące ChRL

(64) Dochodzenie wykazało, że chińscy eksporterzy w ODP nadal stosowali praktyki dumpingowe na znaczącym poziomie. Na podstawie ustaleń poczynionych powyżej w motywach 62 i 63 stwierdza się prawdopodobieństwo kontynuacji znaczącego dumpingu w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków. Zachodzi również prawdopodobieństwo poważnego zwiększenia przywozu dumpingowego wobec braku środków.

4. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

(65) Na podstawie powyższych ustaleń stwierdza się, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków zachodzi prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w odniesieniu do chińskich eksporterów i ponownego wystąpienia dumpingu w odniesieniu do indyjskich producentów eksportujących.

D. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

(66) W obrębie Wspólnoty produkt podobny jest wytwarzany przez dwóch producentów, których produkcja stanowi całość produkcji wspólnotowej produktu podobnego w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(67) W odniesieniu do dochodzenia pierwotnego należy zauważyć, że przedsiębiorstwa „Sorochimie Chimie Fine" oraz „Quimigal SA" zmieniły nazwy, odpowiednio, na „Ardenity" i na „CUF Quimicos Industrials".

(68) Obaj wymienieni producenci współpracowali w dochodzeniu i poparli wniosek o dokonanie przeglądu. Z tego względu uznaje się ich za przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

E. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM

1. Konsumpcja na rynku wspólnotowym

(69) Szacowana wspólnotowa konsumpcja została ustalona na podstawie:

- całkowitego przywozu produktu objętego postępowaniem na rynek Wspólnoty na podstawie danych Eurostatu,

- całkowitej sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym na podstawie odpowiedzi przekazanych za pomocą kwestionariusza.

(70) Wspólnotowa konsumpcja kwasu sulfanilowego w ODP wyniosła około 10 000 ton. W badanym okresie zaobserwowano spadek konsumpcji o 6 %.

Tabela 1

Konsumpcja na rynku wspólnotowym

2. Obecny przywóz z krajów, których dotyczy postępowanie

(71) W celu zachowania poufności informacji handlowych, zważywszy, że Kokan odpowiada za 100% przywozu z Indii, a na cały przemysł wspólnotowy składa się tylko dwóch producentów, konieczne było przedstawienie danych w poniższych tabelach 2-5 w postaci wskaźników.

2.1. Wielkość przywozu objętego przeglądem i jego udział w rynku w ODP

(72) Wielkość i udział w rynku przywozu z ChRL oraz Indii kształtował się w sposób przedstawiony w poniższych tabelach. Dane o wielkości przywozu pochodzą z Eurostatu.

Tabela 2

Przywóz z krajów, których dotyczy postępowanie

Tabela 3

Udział w rynku krajów, których dotyczy postępowanie

(73) W badanym okresie przywóz z krajów, których dotyczy przegląd, zmniejszył się o 27 %. Udział krajów, których dotyczy przegląd, w rynku między rokiem 2003 a ODP uległ zmniejszeniu o 22 %.

(74) Rozważając każdy kraj z osobna, przywóz z Indii między rokiem 2003 a ODP zmniejszył się o 40 %, natomiast udział w rynku przywozu z Indii spadł o 36 %.

(75) Przywóz z ChRL w badanym okresie zmniejszył się o 16 %, a jego udział w rynku spadł w tym czasie o 10 %.

2.2. Kształtowanie się cen i zachowanie cen przywozu produktu objętego postępowaniem

Tabela 4

Ceny przywozu objętego postępowaniem

(76) Średnia cena przywozu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL wzrosła w badanym okresie o 35 %. W tym samym czasie średnia cena przywozu objętego przeglądem pochodzącego z Indii wzrosła o 11 %.

(77) W celu obliczenia poziomu podcięcia cenowego w ODP ceny ex-works oferowane przez przemysł wspólnotowy niepowiązanym klientom porównano z cenami importowymi CIF na granicy Wspólnoty stosowanymi w wywozie z krajów, których dotyczy postępowanie, i odpowiednio dostosowanymi dla uwzględnienia ceny wraz z kosztami wyładunku. Dostosowanie w odniesieniu do ChRL i Indii polegało na podniesieniu cen o zwykłą należność celną i koszty poniesione po dokonaniu przywozu; w przypadku ChRL uwzględniono również cło antydumpingowe. Porównanie to wykazało, że dostosowane ceny przywozu z ChRL i Indii nie podcinały cen przemysłu wspólnotowego.

3. Przywóz z innych krajów trzecich

Tabela 5

Przywóz z innych krajów trzecich

(78) Wielkość przywozu z pozostałych krajów trzecich w badanym okresie nieznacznie spadła o 3 %. Jednak z uwagi na kurczący się popyt ich udział w rynku wzrósł o 0,7 punkta procentowego. Za większość przywozu w badanym okresie odpowiadał główny kraj eksportujący, a mianowicie USA.

(79) Ceny kwasu sulfanilowego pochodzącego z krajów trzecich były nieznacznie niższe od cen przemysłu wspólnotowego i począwszy od 2005 r., podlegały takim samym tendencjom jak ceny indyjskie.

4. Sytuacja gospodarcza przemysłu wspólnotowego

a) Uwagi wstępne

(80) W celu zachowania poufności informacji handlowych konieczne było przedstawienie informacji dotyczących dwóch producentów stanowiących przemysł wspólnotowy w postaci wskaźników.

(81) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego uwzględniono wszelkie istotne czynniki ekonomiczne i wskaźniki znaczące dla przemysłu wspólnotowego.

b) Dane dotyczące przemysłu wspólnotowego

- Produkcja, wielkość i stopa wykorzystania dostępnych mocy produkcyjnych

Tabela 6

Produkcja, zainstalowane moce produkcyjne i stopień ich wykorzystania

(82) Poziom produkcji przemysłu wspólnotowego w ODP był o 17 % wyższy od poziomu odnotowanego na początku badanego okresu. Moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego również wzrosły w badanym okresie o 12%, w wyniku zwiększenia przez producenta wspólnotowego swoich mocy produkcyjnych poprzez zainwestowanie w wyposażenie do produkcji kwasu sulfanilowego klasy oczyszczonej. Połączenie tych dwóch czynników doprowadziło do ogólnego wzrostu stopy wykorzystania mocy produkcyjnych przez przemysł wspólnotowy w badanym okresie. Należy również zauważyć, że przemysł wspólnotowy osiągnął w ODP zadowalający poziom stopy wykorzystania mocy produkcyjnych (sięgający 75-80 %).

- Badanie stanu zapasów

(83) W badanym okresie wielkość zapasów przemysłu wspólnotowego mierzona na koniec roku spadła o 22 %. Poziom zapasów spadł znacznie w 2004 i 2005 r., lecz następnie wzrastał stopniowo w 2006 r. i w ODP.

Tabela 7

Wielkość zapasów końcowych

- Wielkość sprzedaży, udział w rynku i wzrost

(84) Wielkość sprzedaży osiągniętej przez przemysł wspólnotowy w ODP wzrosła o 5 % w porównaniu ze stanem z początku okresu badanego. Podczas gdy konsumpcja we Wspólnocie spadła o 6 % w badanym okresie (zob. motyw 70 powyżej), udział w rynku przemysłu wspólnotowego wzrósł w tym okresie o 12 %. Dokładniej, przemysł wspólnotowy zwiększył swój udział w rynku o ponad 7 punktów procentowych w badanym okresie. Przemysł wspólnotowy utrzymywał przez cały badany okres udział w rynku przekraczający 50 %.

Tabela 8

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(85) Należy zauważyć, że zmniejszenie konsumpcji we Wspólnocie w roku 2006 i w ODP wywarło pewien wpływ na wzrost przemysłu wspólnotowego. Wzrost udziału w rynku tłumaczy się niemal na równi wzrostem wielkości sprzedaży oraz osłabieniem konsumpcji pod koniec badanego okresu.

- Czynniki wpływające na ceny we Wspólnocie

(86) Średnia cena sprzedaży stosowana przez przemysł wspólnotowy wzrosła poważnie, bo aż o 26 % w badanym okresie. Zmiany obserwowane od 2005 r. wydają się wynikać w szczególności ze środków antyabsorpcyjnych wprowadzonych w 2004 r. Średnia cena sprzedaży oferowana przez przemysł wspólnotowy znacznie wzrosła w latach 2004-2005, a następnie się w zasadzie ustabilizowała. Wzrost ten był jednak mniej dynamiczny od wzrostu ceny aniliny, która jest najważniejszym z surowców do produkcji kwasu sulfanilowego. Faktycznie, anilina, która jest pochodną benzenu, przedstawiała około 50 % łącznych kosztów produkcji w ODP i zanotowała wzrost cen o około 45 % między rokiem 2003 a ODP.

Tabela 9

Ceny sprzedaży

- Zatrudnienie i wydajność

(87) W okresie między rokiem 2003 a ODP poziom zatrudnienia spadł o 9 %, natomiast produkcja wzrosła, odzwierciedlając wzrost wydajności i konkurencyjności przemysłu wspólnotowego. Średni koszt na jednego pracownika w tym samym okresie wzrósł o 15 %.

Tabela 10

Zatrudnienie a wydajność

- Rentowność

Tabela 11

Rentowność

(88) Rentowność notowana przez przemysł wspólnotowy, z wyjątkiem roku 2005, nie przekraczała poziomu około 1 % obrotów. Znaczące straty odnotowano w 2004 r., a w latach 2005 i 2006 oraz w ODP przemysł wspólnotowy odnotował zyski. Zważywszy, że w 2003 r. rentowność notowana przez przemysł wspólnotowy była szczególnie niska, pozorny wzrost wykazany w badanym okresie pozwolił na osiągnięcie rentowności znacznie poniżej poziomu, który byłby akceptowalny w tej dziedzinie przemysłu.

(89) Należy również nadmienić, że na rentowność przemysłu wspólnotowego wywarły wpływ zmiany cen surowców. Przeciętne koszty produkcji od roku 2003 do ODP wzrosły o 25%. Jak nadmieniono wyżej w motywie 86, anilina jest kluczowym surowcem w produkcji kwasu sulfanilowego, odpowiadającym za około połowy łącznych kosztów produkcji. Zważywszy na znaczny wzrost cen aniliny w 2004 r., przemysł wspólnotowy nie był w stanie przenieść obciążenia tej podwyżki kosztów na nabywców i poniósł straty. Kondycja przemysłu wspólnotowego uległa poprawie w 2005 r. wraz ze stabilizacją cen aniliny, co umożliwiło przemysłowi wspólnotowemu podniesienie cen kwasu sulfanilowego w stopniu niezbędnym dla pokrycia zwiększonych kosztów surowca. Wobec kolejnych podwyżek cen aniliny w 2006 r. i w ODP przemysł wspólnotowy odnotował spadek rentowności do poziomu poniżej 1 % obrotów.

- Inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału

Tabela 12

Inwestycje i zwrot z inwestycji

(90) Przemysł wspólnotowy w dalszym ciągu inwestował w działalność związaną z kwasem sulfanilowym na przestrzeni całego ODP. W roku 2006 i w ODP, obok nakładów związanych głównie z utrzymaniem posiadanych środków trwałych, jeden z producentów wspólnotowych dokonał inwestycji zmierzających do zwiększenia mocy produkcyjnych w odniesieniu do kwasu sulfanilowego klasy oczyszczonej. Należy jednak zauważyć, że te nowe moce produkcyjne mają osiągnąć pełną sprawność dopiero w 2008 r.

(91) Ponieważ przemysł wspólnotowy uzyskiwał w całym okresie badanym niskie zyski, stopa zwrotu z inwestycji, stanowiąca wynik przed opodatkowaniem wyrażony jako odsetek średniej początkowej i końcowej wartości księgowej netto aktywów wykorzystywanych do produkcji kwasu sulfanilowego, pozostawała również na bardzo niskim poziomie, a mianowicie około 2 % w ODP.

(92) Dochodzenie wykazało, że trudna sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego negatywnie wpłynęła na zaspokojenie jego wymagań kapitałowych. Mimo iż jeden z producentów wspólnotowych należy do dużej grupy przedsiębiorstw, wymagania kapitałowe nie zawsze są zaspokajane na pożądanym poziomie, ponieważ zasoby finansowe w ramach tej grupy są zwykle przydzielane jednostkom o najwyższej rentowności.

- Przepływy pieniężne

(93) Przepływy pieniężne uległy znacznemu spadkowi - o 85 % od roku 2003 do ODP, utrzymały się jednak na poziomie dodatnim. Tendencje zniżkowe dotyczące rentowności nie wywarły wpływu na przepływy pieniężne, które były podatne na czynniki niepieniężne w rodzaju amortyzacji i zmian stanu zapasów.

Tabela 13

Przepływy pieniężne

5. Wnioski

(94) Między 2003 r. i ODP odnotowano pozytywne zmiany w odniesieniu do większości wskaźników dotyczących przemysłu wspólnotowego: wielkości sprzedaży, wykorzystania mocy produkcyjnych, wielkości produkcji, zapasów końcowych, wydajności, inwestycji i stopy zwrotu z inwestycji. Rentowność przemysłu wspólnotowego w ODP nie przekraczała natomiast 1 % obrotów.

(95) Przemysł wspólnotowy skorzystał ze wzrostu ceny jednostkowej kwasu sulfanilowego, w szczególności od 2004 r. do końca ODP. Jednak wzrost ceny sprzedaży nie mógł w pełni zrekompensować wzrostu kosztów, toteż marża zysku uległa zmniejszeniu.

(96) Ponadto zmniejszenie konsumpcji we Wspólnocie w roku 2006 i w ODP wywarło pewien wpływ hamujący ponowną poprawę stanu przemysłu wspólnotowego.

(97) Ogólnie rzecz biorąc jasnym jest, że wprowadzenie środków antydumpingowych umożliwiło przemysłowi wspólnotowemu osiągnięcie stabilności, jednak nie na powrót do stanu sprzed poniesienia szkody ze względu na ciągłą obecność dumpingowego przywozu z ChRL, a także ze względu na wzrost kosztów surowców, którego przemysł nie był w stanie przenieść na swoich odbiorców. Dochodzenie wykazało jednak, że przemysł wspólnotowy w badanym okresie zaczął dokonywać inwestycji w nowe wyposażenie.

(98) W świetle powyższych ustaleń okazało się, że, z jednej strony, wskaźniki ilości wykazywały w badanym okresie tendencje zwyżkowe. Z drugiej zaś strony, wskaźniki finansowe odnoszące się do przemysłu wspólnotowego, takie jak rentowność i przepływy pieniężne, wykazywały, że przemysł wspólnotowy pozostaje podatny na zagrożenia. Można stąd wywnioskować, że przemysł wspólnotowy nie był w stanie w pełni zniwelować szkód wywołanych działaniem dumpingu.

F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

1. Część ogólna

(99) Przeprowadzono analizę prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody w przypadku uchylenia obowiązujących środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W tym względzie zbadano w szczególności prawdopodobny rozwój wypadków w odniesieniu do wielkości i cen wywozu z krajów, których dotyczy dochodzenie, jak również ich prawdopodobne skutki dla sytuacji gospodarczej przemysłu wspólnotowego w przypadku braku środków.

2. Zmiany wielkości i cen wywozu z krajów, których dotyczy dochodzenie, w przypadku uchylenia obowiązujących środków

(100) Należy nadmienić, że nawet przy stosowaniu obowiązujących środków antydumpingowych udział w rynku przywozu z krajów, których dotyczy dochodzenie, wynosił w ODP 24,6 %.

(101) Dochodzenie wykazało, że rezerwowe moce produkcyjne współpracującego producenta eksportującego z Indii są znaczne; odpowiadają one 30 % łącznej konsumpcji we Wspólnocie. Ponadto z informacji dostępnych Komisji wynika, że obecna produkcja kwasu sulfanilowego w ChRL wynosi około 22 000 ton, co ponaddwukrotnie przekracza konsumpcję we Wspólnocie. Na podstawie tych samych informacji można stwierdzić, że chińskim producentom nie sprawiłoby kłopotu przestawienie produkcji ze specjalistycznych barwników i innych substancji na kwas sulfanilowy. Te zdolności produkcyjne, które mogą być do dyspozycji krajów, których dotyczy postępowanie, wskazują, że producenci eksportujący mają możliwość zwiększenia swojej obecnej produkcji, a tym samym zwiększenia wywozu kwasu sulfanilowego na rynek Wspólnoty.

(102) Należy przy tym nadmienić, że konsumpcja wspólnotowa uległa nieznacznemu zmniejszeniu w badanym okresie i że popyt w nadchodzących latach raczej nie wzrośnie na tyle, by pochłonąć potencjalny wzrost przywozu z ChRL i Indii w przypadku uchylenia środków. Zgodnie z tym scenariuszem przywóz kwasu sulfanilowego z ChRL i Indii najprawdopodobniej zastąpiłby znaczną część sprzedaży osiąganej przez przemysł wspólnotowy, ponieważ ceny produktów przywożonych prawdopodobnie byłyby niższe.

(103) Jak ustalono w dochodzeniu, rynek wspólnotowy pozostaje atrakcyjny zarówno dla chińskich, jak i dla indyjskich producentów. Istotnie, jak wspomniano wyżej w motywach 57 i 62, ustalono, że średnia cena eksportowa uzyskiwana przez przedsiębiorstwa indyjskie i chińskie w sprzedaży do innych krajów trzecich była znacznie niższa od średniej ceny eksportowej uzyskiwanej na rynku wspólnotowym. Mimo że nie wykazano podcięcia cenowego ze strony chińskich i indyjskich cen eksportowych po dostosowaniu z uwzględnieniem obecnych ceł, w tym antydumpingowych, okazało się, że chińskie i indyjskie ceny eksportowe CIF są średnio znacznie (o około 18%) niższe od średniej ceny stosowanej przez przemysł wspólnotowy. Dlatego też należy się spodziewać, że wobec braku jakichkolwiek środków przywóz kwasu sulfanilowego z krajów objętych dochodzeniem do Wspólnoty po cenie znacznie poniżej obecnego poziomu cen we Wspólnocie najprawdopodobniej znacząco by wzrósł, z uwagi na: (i) niewykorzystane moce produkcyjne (w szczególności w Indiach); (ii) przeniesienie wywozu z rynków innych krajów trzecich na rynek wspólnotowy; (iii) możliwość przestawienia produkcji ze specjalistycznych barwników i innych substancji na kwas sulfanilowy (w ChRL).

3. Wnioski w sprawie prawdopodobnego ponownego wystąpienia szkody

(104) Na podstawie powyższego można stwierdzić, że w przypadku uchylenia środków na rynku wspólnotowym pojawiłby się z dużym prawdopodobieństwem przywóz z krajów, których dotyczy dochodzenie, w znacznych ilościach i po cenach dumpingowych, poniżej poziomu cen oferowanych przez przemysł wspólnotowy. Najprawdopodobniej wywołałoby to zniżkowy trend cenowy na rynku wspólnotowym, wywierając negatywny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu wspólnotowego. Fakt ten mógłby w szczególności wstrzymać i odwrócić tendencję do poprawy sytuacji, którą osiągnięto w badanym okresie, prowadząc do prawdopodobnego ponownego wystąpienia szkody.

G. INTERES WSPÓLNOTY

1. Wprowadzenie

(105) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Wspólnoty jako całości. Ustalenie interesu Wspólnoty polegało na ocenie poszczególnych interesów wszystkich zainteresowanych stron.

(106) Również fakt, że obecne dochodzenie jest przeglądem, czyli analizą sytuacji, w której środki antydumpingowe były już stosowane, umożliwia ocenę wszelkiego niepożądanego negatywnego wpływu obecnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(107) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosków o prawdopodobnym ponownym wystąpieniu dumpingu wyrządzającego szkodę istnieją istotne powody, które prowadziłyby do wniosku, że w interesie Wspólnoty nie leży utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku.

2. Interes przemysłu wspólnotowego

(108) Można rozsądnie przewidywać, że przemysł wspólnotowy będzie w dalszym ciągu czerpał korzyści z obowiązujących środków antydumpingowych i odnotuje dalszą poprawę sytuacji poprzez odzyskanie udziału w rynku i poprawę swej rentowności. Gdyby środki nie zostały utrzymane, przemysł wspólnotowy prawdopodobnie znowu poniósłby szkodę w wyniku zwiększonego przywozu po cenach dumpingowych z krajów, których dotyczy postępowanie, a jego obecna niestabilna sytuacja finansowa uległaby pogorszeniu.

(109) Na tej podstawie stwierdza się, że w interesie Wspólnoty leży utrzymanie obowiązujących środków.

3. Interes importerów

(110) W postępowaniu pierwotnym ustalono, że nałożenie środków nie wywarłoby poważniejszego wpływu na przedsiębiorstwa wspólnotowe zajmujące się handlem kwasem sulfanilowym. Jak wskazano powyżej, żaden importer nie współpracował w obecnym dochodzeniu, tak więc nie przedstawiono żadnych istotnych powodów sugerujących, że zastosowanie środków miałoby być sprzeczne z interesem importerów.

4. Interes użytkowników

(111) Komisja przesłała kwestionariusze do 31 znanych jej użytkowników, spośród których tylko czterech udzieliło na nie odpowiedzi. Trzy wypełnione kwestionariusze wpłynęły od przedsiębiorstw wspólnotowych produkujących rozjaśniacze optyczne, a jeden od producenta barwników. Jednak informacje przedłożone przez tych producentów w odniesieniu do skutków środków i proporcji kwasu sulfanilowego na tle ogólnych kosztów produkcji nie były istotne.

(112) Ilość przywozu produktu objętego dochodzeniem dokonanego przez tych czterech użytkowników stanowiła 47,3 % całkowitego przywozu do Wspólnoty. Co więcej, ponieważ ci czterej użytkownicy kupują znaczne ilości kwasu sulfanilowego od przemysłu wspólnotowego, w ODP reprezentowali oni łącznie około 40 % konsumpcji wspólnotowej.

(113) Trzej spośród użytkowników zgłosili jednakowe uwagi, sprzeciwiając się utrzymaniu środków z uwagi na niewystarczające dla zaspokojenia wewnętrznego popytu moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego, a także na szkodliwość środków dla ich konkurencyjności na rynku towarów przetworzonych. Czwarty z użytkowników nie zajął stanowiska za ani przeciw utrzymaniu obowiązujących środków.

(114) W odniesieniu do sytuacji dostaw na rynku wspólnotowym należy zauważyć, że obecna zdolność produkcyjna przemysłu wspólnotowego mogłaby zaspokoić popyt wspólnotowy w granicach 80 % całkowitej konsumpcji. Należy również zaznaczyć, że przemysł wspólnotowy zainwestował w zwiększenie produkcji kwasu sulfanilowego klasy oczyszczonej. W każdym wypadku celem środków nie jest powstrzymanie przywozu z krajów objętych dochodzeniem, ale zagwarantowanie, aby nie odbywał się on po cenach dumpingowych i wyrządzających szkody. Dlatego też oczekuje się, że przywóz z tych krajów będzie w dalszym ciągu obecny na rynku, tak jak to miało miejsce po wprowadzeniu środków w 2002 r.

(115) Należy przy tym nadmienić, że produkcja kwasu sulfanilowego poza Wspólnotą jest ograniczona do zaledwie kilku krajów na świecie, na przykład Indii, ChRL i USA. Stąd tak istotne jest umożliwienie przemysłowi wspólnotowemu dalszej działalności na warunkach skutecznej konkurencji, tak aby zapewnić wszystkim użytkownikom we Wspólnocie dostęp do wewnętrznych dostaw produktu.

(116) Co do konkurencyjności użytkowników należy zauważyć, że pomimo braku informacji otrzymanych od użytkowników w ramach niniejszego dochodzenia, już w dochodzeniu pierwotnym wykazano, że spowodowany środkami antydumpingowymi wzrost całkowitych kosztów rozjaśniaczy optycznych oraz barwników zawierających kwas sulfanilowy nie przekraczałby 1 %.

(117) Na podstawie powyższych ustaleń również w ramach niniejszego dochodzenia stwierdzono, że utrzymanie środków w mocy nie wywarłoby poważniejszego wpływu na sytuację użytkowników.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(118) Uwzględniając wszystkie wymienione powyżej przesłanki, należy stwierdzić, że nie istnieją istotne powody przemawiające przeciwko utrzymaniu obecnie obowiązujących środków antydumpingowych.

H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(119) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mogły przedstawić swoje uwagi na temat ujawnionych informacji. Nie wpłynęły żadne uwagi mogące spowodować zmianę powyższych wniosków.

(120) W świetle ustaleń, jakie poczyniono w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w odniesieniu do przywozu kwasu sulfanilowego pochodzącego z ChRL, prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu w odniesieniu do przywozu z Indii, prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody oraz ustalenia interesów Wspólnoty, należy utrzymać w mocy środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu kwasu sulfanilowego w celu zapobieżenia ponownemu wyrządzeniu szkody przemysłowi wspólnotowemu przez przywóz po cenach dumpingowych.

(121) Stawka cła nie będzie miała zastosowania do przywozu produktu objętego postępowaniem wytwarzanego i sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty przez jedno przedsiębiorstwo indyjskie, którego zobowiązanie cenowe zostało przyjęte decyzją Komisji 2006/3 7/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu sulfanilowego objętego kodem CN ex292142 10 (kod TARIC 292142 10 60), pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej oraz z Indii.

2. [1] Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, dla produktów opisanych w ust. 1 i wytworzonych przez poniższe przedsiębiorstwa, jest następująca:

3. Niezależnie od ust. 1, ostateczne cło antydumpingowe nie ma zastosowania do przywozu dopuszczonego do swobodnego obrotu zgodnie z art. 2.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

1. Przywóz produktów zgłoszonych do dopuszczenia do swobodnego obrotu, zafakturowanych przez przedsiębiorstwa, których zobowiązania zostały przyjęte przez Komisję i których nazwy zostały ujęte w decyzji 2006/37/WE, z wszelkimi późniejszymi zmianami, jest zwolniony z cła antydumpingowego nałożonego przez art. 1, pod warunkiem że:

- produkty te są wytworzone, wysłane i zafakturowane bezpośrednio przez wyżej wymienione przedsiębiorstwa, pierwszemu niezależnemu klientowi we Wspólnocie, oraz

- produktom tym towarzyszy faktura w ramach zobowiązania, która jest fakturą handlową zawierającą co najmniej informacje i oświadczenie przewidziane w załączniku do niniejszego rozporządzenia, oraz

- towary zgłoszone i przedstawione organom celnym odpowiadają dokładnie opisowi na fakturze w ramach zobowiązania.

2. Z chwilą przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu powstaje dług celny w każdym przypadku, gdy zostanie stwierdzone, w odniesieniu do towarów, o których mowa w art. 1 i zwolnionych z ceł zgodnie z warunkami wyszczególnionymi w ust. 1, że przynajmniej jeden warunek nie jest spełniony. Warunek określony w ust. 1 tiret drugie uznaje się za niespełniony w przypadku stwierdzenia, że faktura w ramach zobowiązania jest niezgodna z przepisami załącznika lub nie jest autentyczna, lub w przypadku gdy Komisja wycofała przyjęcie zobowiązania zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 lub art. 13 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego na mocy rozporządzenia lub decyzji, które odnoszą się do konkretnej (-ych) transakcji i uznają stosowną(-e) fakturę(-y) w ramach zobowiązań za nieważną(-e).

3. Importerzy akceptują jako część normalnego ryzyka handlowego, że niewypełnienie przez którąkolwiek ze stron przynajmniej jednego warunku wymienionego w ust. 1 i określonego szczegółowo w ust. 2 może spowodować powstanie długu celnego na mocy art. 201 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (¹⁵). Powstały dług celny pobiera się po wycofaniu przez Komisję przyjęcia zobowiązania.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 października 2008 r.