KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 61 akapit pierwszy lit. d) w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 cukier lub izoglukoza wyprodukowane w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 7 wymienionego rozporządzenia, mogą zostać wywiezione wyłącznie w ramach ustalonego limitu ilościowego.

(2) Szczegółowe zasady wykonania dotyczące wywozu pozakwotowego, zwłaszcza w odniesieniu do pozwoleń na wywóz, są ustalone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 951/2006 (²). Jednakże należy ustalić limit ilościowy na rok gospodarczy, przy uwzględnieniu ewentualnych możliwości na rynkach eksportowych.

(3) W przypadku niektórych wspólnotowych producentów cukru i izoglukozy wywóz ze Wspólnoty stanowi znaczącą część ich działalności gospodarczej; posiadają oni również tradycyjne rynki zbytu poza terytorium Wspólnoty. Wywóz cukru i izoglukozy na te rynki może być opłacalny również w przypadku odmowy przyznania refundacji wywozowych. W tym celu należy określić limit ilościowy dla wywozu pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy, tak aby zainteresowani producenci wspólnotowi byli w stanie nadal zaopatrywać swoje tradycyjne rynki.

(4) W odniesieniu do roku gospodarczego 2008/2009 szacuje się, że ustalenie limitu ilościowego w wysokości 650 000 ton, wyrażonych w ekwiwalencie cukru białego, dla wywozu cukru pozakwotowego oraz w wysokości 50 000 ton, wyrażonych w suchej masie, dla izoglukozy pozakwotowej, odpowiadałoby popytowi rynkowemu.

(5) Pozycja konkurencyjna wywozu wspólnotowego do niektórych bliskich miejsc przeznaczenia i do krajów trzecich, w których produktom wspólnotowym przyznano traktowanie preferencyjne, jest obecnie szczególnie korzystna. Ponadto, aby zminimalizować ryzyko możliwych nadużyć związanych z ponownym wprowadzeniem na rynek Wspólnoty cukru pozakwotowego lub izoglukozy pozakwotowej oraz aby zapobiegać takim nadużyciom, należy wykluczyć niektóre miejsca przeznaczenia z grupy kwalifikowalnych miejsc przeznaczenia.

(6) Z uwagi na mniejsze ryzyko nadużyć w przypadku izoglukozy z powodu rodzaju produktu należy objąć zwolnieniem z takiego wyłączenia te z państw Bałkanów Zachodnich, których organy zobowiązane są do wystawienia świadectw wywozowych celem potwierdzenia pochodzenia wyrobów z cukru lub z izoglukozy przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ustalenie limitu ilościowego dla wywozu cukru pozakwotowego

1. [1] W odniesieniu do roku gospodarczego 2008/2009, rozpoczynającego się dnia 1 października 2008 r. i kończącego się dnia 30 września 2009 r., limit ilościowy, o którym mowa w art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, wynosi 950 000 ton dla wywozu bez refundacji pozakwotowego cukru białego objętego kodem CN 1701 99.

2. Wywóz w ramach limitu ilościowego ustalonego w ust. 1 jest dozwolony w przypadku wszystkich miejsc przeznaczenia, z wyjątkiem:

a) krajów trzecich: Andory, Liechtensteinu, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), San Marino, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Albanii, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i Serbii, jak również Kosowa na podstawie rezolucji nr 1244/99 Rady Bezpieczeństwa ONZ;

b) terytoriów państw członkowskich, które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d'Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c) terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru.

Artykuł 1a

Ważność pozwoleń na wywóz cukru pozakwotowego w roku 2008/2009

[2] W drodze odstępstwa od przepisów art. 8a rozporządzenia (WE) nr 951/2006 ważność pozwoleń na wywóz wydanych po dniu 1 lipca 2009 r. w odniesieniu do ilości, o których mowa w art. 1 ust. 1, wygaśnie z końcem trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym pozwolenie na wywóz zostało wydane.

Artykuł 2

Ustalenie limitu ilościowego dla wywozu izoglukozy pozakwotowej

1. W odniesieniu do roku gospodarczego 2008/2009, rozpoczynającego się dnia 1 października 2008 r. i kończącego się dnia 30 września 2009 r., limit ilościowy, o którym mowa w art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2006, wynosi 50 000 ton, wyrażonych w suchej masie, dla wywozu bez refundacji izoglukozy pozakwotowej objętej kodami CN 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30.

2. Wywóz w ramach limitu ilościowego ustalonego w ust. 1 jest dozwolony w przypadku wszystkich miejsc przeznaczenia, z wyjątkiem:

a) krajów trzecich: Andory, Liechtensteinu, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), San Marino, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Albanii oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

b) terytoriów państw członkowskich, które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d'Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c) terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru.

3. Wywóz produktów określonych w ust. 1 jest dozwolony jedynie, jeżeli spełniają one warunki ustalone w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 951/2006.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 września 2008 r.