RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 11 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki oraz środki będące przedmiotem przeglądu

(1) Rada, rozporządzeniem (WE) nr 428/2005 (²), nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz poliestrowych włókien odcinkowych („PSF" zdefiniowanych bardziej szczegółowo w motywie 15) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL") i Arabii Saudyjskiej, i zmieniła rozporządzenie (WE) nr 2852/2000 (³) nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz poliestrowych włókien odcinkowych pochodzących z Republiki Korei („Korea"). W dniu 8 lipca 2008 r. Sąd Pierwszej Instancji stwierdził nieważność art. 2 rozporządzenia (WE) nr 428/2005, w ograniczonym zakresie, w odniesieniu do cła antydumpingowego nałożonego na przywóz do Wspólnoty Europejskiej wyrobów wyprodukowanych i wywożonych przez koreańską spółkę Huvis Corp (⁴).

2. Środki, które wygasły, oraz środki będące przedmiotem przeglądu

(2) Rada nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 1799/2002 (⁵) ostateczne cło antydumpingowe na przywóz PSF pochodzących z Białorusi. Środki nałożone tym rozporządzeniem wygasły w dniu 11 października 2007 r.

3. Poprzednie dochodzenie dotyczące przywozu PSF pochodzących z Malezji i Tajwanu

(3) W wyniku wycofania skargi, decyzją 2007/430/WE (⁶) („decyzja o zakończeniu"), Komisja zakończyła postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu PSF pochodzących z Malezji i Tajwanu („poprzednie dochodzenie"). Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia podstawowego stwierdzono, że uchylenie cła antydumpingowego na przywóz z Malezji i Tajwanu nie było sprzeczne z interesem Wspólnoty.

4. Obecne dochodzenie

(4) Stwierdziwszy, że istnieje wystarczająco dużo dowodów prima facie, że dotychczas obowiązujące środki przestały być właściwe, gdyż ich utrzymanie byłoby sprzeczne z interesem Wspólnoty, w dniu 30 sierpnia 2007 r. Komisja wszczęła z własnej inicjatywy, poprzez zawiadomienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁷), częściowy przegląd okresowy obowiązujących dotychczas środków stosowanych przy przywozie PSF pochodzących z Białorusi, Korei, Arabii Saudyjskiej i ChRL („kraje, których dotyczy przegląd"). Przegląd ogranicza się do badania, czy kontynuowanie stosowania środków nie jest sprzeczne z interesem Wspólnoty, zakładając, że decyzja w tej sprawie mogłaby mieć moc wsteczną od dnia 22 czerwca 2007 r., tj. od dnia wejścia w życie decyzji o zakończeniu.

(5) Jak wspomniano powyżej, środki antydumpingowe nałożone na przywóz pochodzący z Białorusi wygasły w dniu 11 października 2007 r. W konsekwencji zaprzestano kontynuacji przeglądu dotyczącego Białorusi. Był on jednak prowadzony do tego dnia i Komisja rozważała w szczególności kwestię uchylenia z mocą wsteczną środków obowiązujących w okresie od dnia 22 czerwca 2007 r. do dnia 11 października 2007 r., jeżeli uzasadniałyby to wnioski.

5. Zainteresowane strony

(6) Komisja oficjalnie poinformowała wspólnotowych producentów, dostawców, importerów i użytkowników, jak również stowarzyszenia użytkowników i producentów, eksporterów oraz przedstawicieli krajów, których dotyczy przegląd, o wszczęciu dochodzenia. Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie swoich opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie.

(7) Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość. Otrzymano kompletne odpowiedzi na kwestionariusz od 12 producentów, 10 użytkowników, 3 importerów, jednego europejskiego stowarzyszenia producentów, jednego austriacko-niemieckiego stowarzyszenia producentów, jednej niemieckiej federacji użytkowników, dwóch stowarzyszeń należących do tej federacji oraz jednego europejskiego stowarzyszenia użytkowników.

(8) Ponadto Komisja otrzymała pisma od innych producentów, użytkowników i importerów, którzy nie przesłali kompletnych odpowiedzi na kwestionariusz.

(9) Wśród producentów i użytkowników, którzy uczestniczyli w dochodzeniu, znajdują się dwie zintegrowane pionowo grupy, które produkują PSF (częściowo lub w całości) na użytek własny.

(10) Wreszcie jedno stowarzyszenie chińskich eksporterów i dwóch eksporterów koreańskich, wspierani przez swoje władze, wyraziło swoje opinie.

(11) Eksporterzy z Białorusi i Arabii Saudyjskiej nie wyrazili swoich opinii. Dodatkowo żadna ze stron nie zgłosiła uwag na temat środków stosowanych wobec tych dwóch krajów.

(12) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje, jakie uważała za konieczne do określenia, czy kontynuacja stosowania tych środków jest wbrew interesowi Wspólnoty. Przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących zainteresowanych stron:

a) Producenci wspólnotowi

- Silon (Republika Czeska)

- Trevira GmbH (Niemcy)

- Advansa (Niemcy)

- Wellman International Limited (Irlandia);

b) Użytkownicy wspólnotowi

- PGI Nonwovens B.V (Niderlandy)

- Libeltex BVBA (Belgia)

- Lück GmbH (Niemcy);

c) Użytkownicy i producenci wspólnotowi

- ORV Manufacturing SpA (Włochy);

d) Stowarzyszenia użytkowników

- Gesamtverband Textil + Mode (Konfederacja niemieckiego przemysłu włókienniczego i sektora związanego z modą)

- Edana (Europejskie Stowarzyszenie Producentów Artykułów Jednorazowych i Włóknin).

6. Okres objęty dochodzeniem

(13) Okres objęty dochodzeniem przeglądowym („ODP") obejmował okres od dnia 1 lipca 2006 r. do dnia 30 czerwca 2007 r. Badanie trendów istotnych dla przeprowadzenia oceny obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2004 r. do końca ODP („okres badany").

(14) Należy przypomnieć, że w poprzednim dochodzeniu okres objęty dochodzeniem trwał od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2005 r., a badanie trendów istotnych dla przeprowadzenia oceny obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2005 r.

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

Produkt objęty postępowaniem

(15) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak w dochodzeniach, o których mowa w motywach 1 do 3: syntetyczne włókna odcinkowe z poliestru, niezgrzeblone, czesane lub przerobione w inny sposób do przędzenia. Obecnie jest on objęty kodem CN 5503 20 00. Produkt ten jest powszechnie nazywany poliestrowymi włóknami odcinkowymi („PSF").

(16) Produkt ten jest podstawowym materiałem używanym na różnych etapach produkcji produktów włókienniczych. Wykorzystanie PSF we Wspólnocie polega albo na przędzeniu, tzn. wytwarzaniu włókien do produkcji materiałów włókienniczych, łączonych z innymi włóknami, takimi jak bawełna i wełna, lub włóknin, takich jak wypełnienia (fibryle), np. do wyściełania lub wypychania niektórych produktów tekstylnych, takich jak poduszki, siedzenia samochodowe oraz żakiety lub marynarki.

C. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM

1. Konsumpcja we Wspólnocie

(17) Określenie całkowitej konsumpcji we Wspólnocie oparto na statystykach Eurostatu dotyczących przywozu i wywozu oraz na danych dotyczących produkcji przemysłu wspólnotowego (określonej w motywie 26), oraz innych producentów wspólnotowych.

Tabela 1

(18) Jak przedstawiono w tabeli powyżej, konsumpcja PSF nieznacznie spadła podczas okresu badanego. Trend ten wyraźnie kontrastuje z sytuacją stwierdzoną w poprzednim dochodzeniu, gdzie konsumpcja we Wspólnocie, jak wskazano w rozporządzeniu nakładającym cła tymczasowe (⁸), wzrosła o 3 % podczas okresu badanego w tym dochodzeniu (lata 2002-2005).

2. Przywóz z Białorusi, ChRL, Arabii Saudyjskiej i Korei: wielkość przywozu, udział w rynku oraz ceny przywozu

(19) Wielkość przywozu do Wspólnoty z krajów, których dotyczy przegląd, spadła o 28 % od roku 2004 do ODP, a udział w rynku zmniejszył się z 24,4 % do 18 %, podczas gdy ceny wzrosły o 16 %. Dane opierają się na statystykach Eurostatu.

Tabela 2

(20) Znaczny wzrost przywozu z Korei podczas ODP był głównie spowodowany nałożeniem tymczasowego cła antydumpingowego na przywóz z Tajwanu podczas pierwszego semestru 2007 r. (⁹). Zarówno Korea, jak i Tajwan są głównymi dostawcami niskotopliwego poliestru („LMP") oraz włókien silikonowanych pustych sprzężonych („HCS"). Jako że cła tymczasowe nałożone na przywóz z Tajwanu osiągnęły poziom 29,5 % w przypadku niektórych spółek, importerzy wspólnotowi zdecydowali się zaopatrywać w LMP i HCS w Korei, gdzie poziom ceł antydumpingowych był znacznie niższy.

3. Przywóz z innych państw trzecich: wielkość przywozu, udział w rynku oraz ceny przywozu

Tabela 3

(21) Podczas okresu badanego przywóz z innych krajów trzecich wzrósł o 49 %. Powodem takiego wzrostu było nałożenie w marcu 2005 r. ceł antydumpingowych na przywóz z Arabii Saudyjskiej i ChRL i uchylenie środków antydumpingowych na przywóz z Indonezji, Tajlandii i Indii w październiku 2006 r.

(22) Ogólnie przywóz w tym okresie wzrósł zatem z około 370 000 ton do około 400 000 ton. Jeżeli weźmie się okres dochodzeniowy poprzedniego dochodzenia jako punkt wyjściowy, przywóz wzrósł z około 380 000 ton do około 400 000 ton.

D. SYTUACJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

1. Poziom współpracy

(23) Podczas ODP, PSF były produkowane przez 19 przedsiębiorstw we Wspólnocie. Podczas dochodzenia poziom współpracy ze strony producentów był bardzo wysoki. Spośród 19 producentów wspólnotowych, 12 producentów odpowiadających za 70 % produkcji współpracowało w pełni. Pozostali producenci wspólnotowi przesłali pisma odnośnie do dochodzenia, ale nie współpracowali w pełni. Ponadto dwa stowarzyszenia producentów (CIRFS i IVC) (¹⁰) także przesłały swoje uwagi. Dodatkowo wszyscy producenci wspólnotowi przesłali informacje na temat swojej produkcji. Jeżeli wziąć pod uwagę wszystkie otrzymane pisma (indywidualnych producentów i stowarzyszeń), można wyciągnąć wniosek, że producenci wspólnotowi stanowiący 88 % produkcji Wspólnoty przedstawili swoje opinie i są przeciwni zakończeniu stosowania wspomnianych środków. Poziom współpracy jest znacznie wyższy niż w poprzednim dochodzeniu, gdzie tylko trzy spółki stanowiące niewiele ponad 25 % produkcji Wspólnoty oraz jedno stowarzyszenie producentów (CIRFS) współpracowały z Komisją, a następnie wycofały skargę.

(24) Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki i wskaźniki gospodarcze mające wpływ na sytuację producentów Wspólnoty.

2. Definicja produkcji wspólnotowej i przemysłu wspólnotowego

(25) Jak już wspomniano, podczas ODP, PSF były produkowane przez 19 przedsiębiorstw we Wspólnocie. Z tego względu producenci ci stanowią całość produkcji wspólnotowej, w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(26) 12 producentów wspólnotowych (Advansa GmbH, Fibracat Europa S.L., Fidion S.r.l., Frana Polifibre SpA, Greenfiber International SA, IMP Comfort Sp.z o.o., Märkische Faser, Nurel SA, ORV Manu-facturing SpA, Silon s.r.o., Trevira GmbH oraz Wellman International Ltd) współpracowało w pełni podczas dochodzenia. Podczas ODP wyprodukowali oni 347 640 ton, co stanowiło 70 % produkcji Wspólnoty. Reprezentują oni więc większość wspólnotowej produkcji produktu objętego postępowaniem podczas ODP.

(27) Dlatego też uznano, że grupa 12 wspólnotowych producentów, którzy w pełni współpracowali w dochodzeniu, reprezentuje przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Tak więc zwani są oni dalej „przemysłem wspólnotowym".

3. Sytuacja gospodarcza przemysłu wspólnotowego

Produkcja

(28) Od roku 2004 do ODP produkcja i udział w rynku przemysłu wspólnotowego kształtował się następująco:

Tabela 4

(29) Po spadku w 2005 r. produkcja Wspólnoty zwiększyła się o 10 % w porównaniu z sytuacją w 2004 r. Wzrost ten związany jest m.in. z powstaniem w 2006 r. nowych fabryk PSF w Polsce i w Rumunii. Oczekuje się, że produkcja nadal będzie wzrastać w przyszłości wraz z konsolidacją działań wyżej wymienionych nowych fabryk oraz powstaniem kolejnej fabryki w Bułgarii o rocznej mocy produkcyjnej od 12 000 do 14 500 ton. Co do udziału w rynku, także spadł on w 2005 r. i zwiększył się w 2006 i 2007 r. Jeżeli porównamy tę tabelę z produkcją przemysłu wspólnotowego z poprzedniego dochodzenia (określonego w motywie 70 rozporządzenia nakładającego cła tymczasowe) (¹1), dojdziemy do wniosku, że podczas okresu badanego w tym dochodzeniu (lata 2002-2005) trend ten zmienił się. W rzeczywistości pomiędzy 2002 a 2005 r. produkcja tego przemysłu wspólnotowego zmniejszyła się o 9 %, podczas gdy w okresie badanym w tym dochodzeniu produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła o 10 %. Co do udziału w rynku, sytuacja także się zmieniła. W rzeczywistości udział przemysłu wspólnotowego w poprzednim dochodzeniu zmalał o 2,3 punktu procentowego, podczas gdy w obecnym dochodzeniu udział w rynku przemysłu wspólnotowego zwiększył się o niemal 5 punktów procentowych.

3.1. Moce produkcyjne oraz ich wykorzystanie

(30) Pomiędzy 2004 a 2005 r. moce produkcyjne zmalały o 6 %. Od roku 2006 moce produkcyjne zaczęły wzrastać i osiągnęły poziom niemal 413 000 ton podczas ODP (prawie 13 % wyższy niż w 2004 r.). Wzrost ten był głównie spowodowany faktem, że dwóch ze współpracujących producentów stworzyło nowe fabryki w Polsce i w Rumunii, które zaczęły swoją działalność w 2006 r. Co do wykorzystania mocy produkcyjnych podczas okresu badanego, zmalało ono o 2,4 punktu procentowego. Przyczyną tego spadku było najprawdopodobniej powstanie nowych mocy produkcyjnych i zmniejszenie konsumpcji we Wspólnocie. Dane dotyczące mocy produkcyjnych wyraźnie kontrastują z danymi otrzymanymi w poprzednim dochodzeniu, gdy moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego spadły o 9 % podczas okresu badanego (lata 2002-2005).

Tabela 5

3.2. Obroty i sprzedane ilości

Tabela 6

(31) Podczas okresu badanego obroty przemysłu wspólnotowego we Wspólnocie i ilość sprzedanych PSF wzrosły odpowiednio o 13 % i 7 %. Wzrost ten związany jest z rozpoczęciem działalności w 2006 r. dwóch nowych fabryk w Polsce i w Rumunii. Jeżeli porównamy te dane z poprzednim dochodzeniem, gdy nastąpił spadek wielkości sprzedaży w wysokości 1 % podczas okresu badanego, dojdziemy do wniosku, że sytuacja zmieniła się radykalnie, a dowody wykazują, że przemysł wspólnotowy poczynił znaczne wysiłki w celu zaspokojenia popytu.

3.3. Ceny sprzedaży i koszty

(32) Jednostkowa cena sprzedaży przemysłu wspólnotowego w UE wzrosła o 6,2 % podczas okresu badanego (z 1 392 EUR za tonę w 2004 r. do 1 478 EUR za tonę podczas ODP). Jednakże od 2005 r. odnotowano nieznaczny spadek cen. Przeciętny koszt wzrósł o 9,7 % (z 1 388 EUR za tonę w 2004 r. do 1 523 EUR za tonę podczas ODP). Ten wzrost kosztów spowodowany jest głównie faktem, że przeciętny koszt większości surowców (ostatecznie spowodowany światowym wzrostem cen ropy naftowej) znacznie się zwiększył. Przedstawione dane wskazują, że przemysł wspólnotowy, mając na celu zapobieżenie utracie udziału w rynku, nie mógł w pełni pokrywać swoich kosztów produkcji poprzez podwyżkę ceny sprzedaży. Wzrost cen przemysłu wspólnotowego był znacznie bardziej umiarkowany niż w poprzednim dochodzeniu, gdzie wzrosły one o 12 % podczas okresu badanego.

Tabela 7

3.4. Zatrudnienie i płace

(33) Poziom zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym wzrósł o 17,8% pomiędzy 2004 r. a ODP, a średnia płaca na pracownika zmalała o 10 %. Mimo że produkcja PSF nie jest pracochłonna, wzrost mocy produkcyjnej i produkcji był połączony ze znacznym wzrostem zatrudnienia. W poprzednim dochodzeniu poziom zatrudnienia zmalał o 19 % podczas okresu badanego, a średni koszt pracy na osobę wzrósł o ponad 30 % - co znowu całkowicie zmieniło sytuację.

Tabela 8

3.5. Rentowność

(34) Rentowność sprzedaży (¹²) produktu objętego postępowaniem odbiorcom niepowiązanym we Wspólnocie znacznie się pogorszyła, niezależnie od tego, czy za punkt wyjściowy przyjmiemy rok 2004 czy 2005. Sytuacja zatem uległa znacznemu pogorszeniu.

Tabela 9

3.6. Inwestycje

Tabela 10

(35) Pomiędzy 2004 r. a ODP poziom inwestycji przemysłu wspólnotowego wzrósł o 109 %. Wzrost ten można wytłumaczyć w dużym stopniu utworzeniem dwóch nowych fabryk w Polsce i w Rumunii, które rozpoczęły swoją działalność w 2006 r.

3.7. Wnioski związane z sytuacją producentów

(36) W wyniku dochodzenia ustalono, że w przeciwieństwie do przypadku, o którym mowa w motywie 3, przemysł wspólnotowy zwiększa swoje zainteresowanie tym produktem i jego wytwarzaniem, a jego opłacalność wzrasta.

(37) Przemysł wspólnotowy zdołał zwiększyć swój udział w rynku o prawie 5 punktów procentowych podczas okresu badanego. Jednakże wzrost ten miał miejsce w okresie, gdy konsumpcja spadła o ponad 1 %.

(38) Podczas okresu badanego cena sprzedaży przemysłu wspólnotowego wzrosła o 6 %, jednakże od 2005 r. odnotowano nieznaczny spadek. W tym kontekście należy uwzględnić fakt, że jak wyjaśniono w motywie 32, wzrost cen nastąpił w czasie, gdy koszty wzrosły o 10 %.

(39) Ponadto nastąpił znaczny wzrost zatrudnienia w związku z otwarciem dwóch nowych fabryk (¹³). Co do rentowności sytuacja pogorszyła się w ostatnich latach, mimo że pomiędzy 2006 r. a ODP nastąpiła poprawa. W celu utrzymania swojej pozycji na rynku przemysł wspólnotowy jest zmuszony do sprzedaży ze stratą.

(40) Mając na uwadze powyższe, można stwierdzić, że pomimo pewnych korzyści, jakie przemysł wspólnotowy odnotował w związku ze środkami antydumpingowymi nałożonymi na przywóz z krajów, których dotyczy przegląd, nie zregenerował się jeszcze po poprzednim dumpingu, a jego sytuacja nadal jest niestabilna. Gdyby środki te uchylono, przywóz na tym samym lub zwiększonym poziomie z krajów, których dotyczy przegląd, najprawdopodobniej pogorszyłby tę sytuację.

4. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

4.1. Niewykorzystane moce produkcyjne

(41) Wolne moce produkcyjne w ChRL stanowią około 3 milionów ton, co odpowiada 3,5-krotnej całkowitej konsumpcji we Wspólnocie. Te wolne moce wzrosły o 37% od 2005 r. (roku, w którym nałożono środki antydumpingowe na przywóz z ChRL). W przypadku Korei wolne moce produkcyjne w przyszłym roku wyniosą 114 000 ton, co odpowiada 14% całkowitej konsumpcji we Wspólnocie. Nawet jeśli część tych wolnych mocy należy do spółki, w przypadku której stosuje się cło antydumpingowe w wysokości 0 %, większość tych mocy należy do spółek objętych cłami antydumpingowymi. Dane dotyczące Arabii Saudyjskiej nie są dostępne. W przypadku Białorusi nie ma potrzeby przeprowadzania analizy prognostycznej na temat wolnych mocy produkcyjnych, gdyż obowiązujące środki wygasły w październiku 2007 r. Gdyby stosowane środki zostały uchylone, wolne moce produkcyjne tych krajów mogłyby zostać skierowane do Wspólnoty.

4.2. Zachęty na rzecz przekierowania sprzedaży na rynek Wspólnoty

(42) Niektóre z największych rynków wywozu na świecie są chronione przez cła antydumpingowe na przywóz PSF pochodzących z ChRL i Korei. W rzeczywistości cła na przywóz z ChRL są stosowane w Turcji i w USA i sięgają aż do 44,3 % w USA. Ponadto wywóz z Korei objęty jest cłem anty-dumpingowym w wysokości od 0 do 24,6 % w Japonii, Turcji, Pakistanie i USA. Jeżeli wspomniane środki, określone w motywie 4, zostaną uchylone, Unia Europejska będzie jednym z najważniejszych rynków o znacznej wielkości, w przypadku którego wywóz z ChRL i Korei nie podlegałby środkom antydumpingowym.

(43) Pewna liczba użytkowników uważa, że ChRL zniechęca przedsiębiorstwa do wywozu surowców, takich jak PSF. Nie można się zgodzić z takim twierdzeniem. Według dostępnych statystyk przepływ netto PSF w ChRL (porównanie między produkcją a wewnętrzną konsumpcją) stale wzrasta i oczekuje się, że będzie nadal wzrastać w najbliższych latach, jak przedstawiono w tabeli poniżej:

Tabela 11

(44) Jest to wyraźny znak, że wywóz PSF z ChRL rośnie i szacuje się, że trend ten będzie utrzymywał się w przyszłości, mimo że twierdzi się, że ChRL zniechęca do wywozu PSF. W związku z powyższym argument ten zostaje odrzucony.

4.3. Strategie związane ze źródłami zaopatrzenia

(45) Jedno ze stowarzyszeń użytkowników wskazało, że producenci przędzy i włóknin wykonanych z poliestrowych włókien odcinkowych (PSF) mają często wyraźny interes, by kupować włókna pochodzące z UE w celu produkcji pochodzącej przędzy i włóknin oraz ich wywozu do krajów, z którymi zostały zawarte porozumienia preferencyjne. Jednakże informacje dostarczone przez użytkowników w ramach obecnego dochodzenia wskazują, że 85-100 % obrotu spółek sektora włóknin dla produktów zawierających PSF pochodzi ze sprzedaży dokonywanej we Wspólnocie. W związku z powyższym reguły pochodzenia stosowane w odniesieniu do wywozu do krajów, z którymi zawarto porozumienia preferencyjne, nie powinny odgrywać znaczącej roli dla użytkowników PSF przy podejmowaniu decyzji dotyczącej pochodzenia produktów w momencie ich nabycia. W związku z brakiem dowodów na poparcie argumentu stowarzyszeń użytkowników argument ten zostaje odrzucony.

4.4. Wnioski dotyczące rozwoju przywozu w przypadku uchylenia środków

(46) Stwierdza się zatem, że biorąc pod uwagę wyżej opisane zachęty, w przypadku uchylenia środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo dokonywania wywozu do Wspólnoty znacznych ilości przedmiotowych produktów.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(47) Przemysł wspólnotowy poczynił znaczne wysiłki w zakresie inwestycji, co przełożyło się na jego znaczący rozwój. Sytuacja przemysłu wspólnotowego zmieniła się istotnie w ostatnich latach, o czym świadczy w szczególności otwarcie nowych zakładów w Polsce i Rumunii oraz przewidywany rozwój tej branży w Bułgarii.

(48) Pomimo tych nowych wysiłków w zakresie rozwoju i inwestycji, należy zauważyć, że sytuacja przemysłu wspólnotowego pod względem rentowności jest nadal niepewna. W przypadku zniesienia środków antydumpingowych doszłoby najprawdopodobniej do znacznego wzrostu przywozu dumpingowego.

(49) Znaczna wielkość przywozu po cenach dumpingowych doprowadziłaby do dodatkowej presji cenowej na przemysł wspólnotowy, obniżenia marży zysku i rentowności oraz zwiększenia strat. Sytuacja taka prawdopodobnie doprowadziłaby do odwołania dalszych inwestycji, zahamowania innowacji, osłabienia pozycji konkurencyjnej zintegrowanego przemysłu, a także redukcji zatrudnienia i zamknięcia zakładów.

(50) Uwzględniając powyższe, zwiększony przywóz z ChRL, Korei i Arabii Saudyjskiej po cenach dumpingowych naraziłby przemysł wspólnotowy na dalsze pogorszenie sytuacji finansowej. Na tej podstawie stwierdza się, że uchylenie środków byłoby sprzeczne z interesem Wspólnoty.

E. UŻYTKOWNICY WSPÓLNOTOWI

(51) Rynek produktów zawierających PSF podzielony jest na: a) segment przędzalniczy (tzn. wytwarzający włókna do produkcji materiałów, nawet po połączeniu z innymi włóknami, takimi jak bawełna lub wełna); b) segment włóknin (wytwarzanie arkuszy i wstęg nieprzetworzonych w przędzę, z wyłączeniem papieru); oraz c) segment wypełnień (tzn. wypełnianie lub podbijanie określonych towarów tekstylnych, takich jak np. poduszki lub siedzenia samochodowe).

1. Poziom współpracy użytkowników wspólnotowych

(52) Szesnastu użytkowników przemysłowych przesłało uwagi w ramach niniejszego dochodzenia. Stanowią oni 17% całkowitej konsumpcji wspólnotowej PSF i około 13% przywozu z krajów, których dotyczy postępowanie. Jednak w pełni współpracowało tylko 10 z nich (¹⁴), stanowiących około 12 % całkowitej konsumpcji wspólnotowej PSF (wszyscy użytkownicy, którzy w pełni współpracowali, należą do sektora włóknin lub sektora wypełnień). Jeżeli chodzi o innych użytkowników, którzy częściowo współpracowali, tylko jeden z nich prowadzi działalność w sektorze przędzalniczym.

(53) Ponadto Gesamtverband Textil + Mode (niemiecka federacja przemysłu tekstylnego, reprezentująca zarówno sektor włóknin, jak i sektor przędzalniczy), dwa stowarzyszenia należące do tej federacji: (Industrieverband Garne-Gewebe-Technische Textielen e.V. (IVGT) i Verband der Deutschem Heim-textilien-Industrie e.V.) oraz jedno z europejskich stowarzyszeń reprezentujących producentów włóknin (EDANA) zwróciły się do Komisji z wnioskiem o uchylenie obowiązujących środków. Wszyscy wyżej wymienieni użytkownicy są członkami jednego lub kilku z tych stowarzyszeń. Stowarzyszenia te reprezentują użytkowników stanowiących 30 % całkowitej wspólnotowej konsumpcji PSF.

(54) Poziom współpracy użytkowników indywidualnych jest wyższy niż w poprzednim dochodzeniu. Należy również zauważyć, że w poprzednim dochodzeniu opinie wyrazili wyłącznie użytkownicy opowiadający się za nienakładaniem ceł (ok. 10 % całkowitej konsumpcji), natomiast w obecnym postępowaniu wzięli również udział użytkownicy opowiadający się za utrzymaniem środków.

2. Argumenty przedstawione przez użytkowników

2.1. Użytkownicy opowiadający się za uchyleniem środków

(55) Użytkownicy reprezentujący około 11% całkowitej konsumpcji PSF i 10% przywozu z krajów, których dotyczy postępowanie, przedstawili szereg argumentów przemawiających przeciwko utrzymaniu ceł. Wszyscy ci użytkownicy są członkami jednego lub kilku z wyżej wymienionych stowarzyszeń użytkowników, które również opowiadają się za uchyleniem środków. Argumenty przedstawione przez użytkowników i stowarzyszenia opowiadające się za uchyleniem środków zostały zbadane poniżej.

(56) Po pierwsze stwierdzają oni, że są w trudnej sytuacji spowodowanej rosnącą konkurencją na rynku gotowych produktów ze strony krajów, które z wywozu PSF przestawiły się na wywóz produktów z włóknin (np. ChRL). Twierdzą, że w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków będą mieli możliwość pozyskiwania tańszych włókien, a zatem zwiększenia swojej konkurencyjności wobec gotowych produktów pochodzących z Azji. Obniżenie ceny rynkowej PSF miałoby potencjalne przełożenie na wzrost rentowności. Należy uwzględnić fakt, że klientami tych użytkowników są głównie sieci dyskontowe, dla których decydującym czynnikiem jest możliwie najniższa cena, a marża dla gotowych produktów jest bardzo niska.

(57) W odniesieniu do tych argumentów należy podkreślić, że informacje dostarczone przez użytkowników, którzy współpracowali w trakcie dochodzenia, wykazują, że ich sytuacja pod względem rentowności nie zmieniła się pomimo nałożenia w 2005 r. ceł antydumpingowych na przywóz PSF pochodzących z ChRL i wzrostu przywozu gotowych produktów z tego kraju. Wynika to z faktu, że udział PSF w ich kosztach całkowitych związanych z produktami zawierającymi PSF utrzymał się również na stałym poziomie, jak pokazano w tabeli poniżej:

Tabela 12

(58) Sytuacja różni się zatem od poprzedniego dochodzenia, w przypadku którego nałożenie nowych ceł antydumpingowych wynoszących prawie 30 % w niektórych przypadkach miałoby bez wątpienia znacznie bardziej negatywny wpływ na strukturę kosztów użytkowników PSF i ich możliwość przedstawienia atrakcyjnej oferty swoim klientom.

(59) Ponadto obroty tych wspólnotowych użytkowników odnoszące się do produktów zawierających PSF wzrosły o ponad 10 % podczas badanego okresu, jak wskazano w tabeli 13.

Tabela 13

(60) Powyższe dane wskazują, że wzrost przywozu gotowych produktów z ChRL od 2005 r. nie stanowił przeszkody dla wspólnotowych użytkowników PSF w rozwoju i sprzedaży swoich produktów sprzedawcom detalicznym oraz utrzymaniu marży zysku. Jeżeli chodzi o możliwy wpływ na końcowe ceny płacone przez konsumentów, nie przedstawiono żadnych argumentów w tym zakresie, podczas gdy w poprzednim dochodzeniu stwierdzono, że nałożenie nowych ceł o wysokości mogącej wynieść prawie 30 % mogłoby wywrzeć wpływ na konsumentów.

(61) Użytkownicy opowiadający się za uchyleniem środków twierdzili również, że ceny PSF rosną we Wspólnocie, pomimo spadku kursu dolara. Stwierdzenie to jest sprzeczne z danymi uzyskanymi przez Komisję w trakcie dochodzenia. Ceny PSF gwałtownie wzrosły w 2005 r., jednak później pozostały one na niezmienionym poziomie, jak pokazano w tabeli 7 dla PSF produkowanych i sprzedawanych we Wspólnocie oraz w tabeli 14 dla przywożonych PSF (¹⁵):

Tabela 14

(62) W związku z tym nie wydaje się, by obowiązujące środki miały decydujący wpływ na koszty i rentowność użytkowników.

(63) Po drugie, użytkownicy opowiadający się przeciwko nałożeniu środków wskazują, że istnieje znaczna różnica w poziomie zatrudnienia we Wspólnocie między sektorem produkującym PSF (około 3 000 osób), a przemysłem zajmującym się przetwórstwem tego surowca (domniemanie 70 000 osób).

(64) Jeśli chodzi o ten argument, należy zaznaczyć, że pomimo iż liczba 70 000 osób wydaje się być przesadzona, przemysł przetwórczy jest bardziej pracochłonny od przemysłu wytwórczego. Ze względu na ograniczony poziom współpracy wśród użytkowników (dane dotyczące zatrudnienia zostały dostarczone przez użytkowników stanowiących jedynie 12 % całej konsumpcji wspólnotowej PSF), Komisja nie była w stanie uzyskać dokładnych danych dotyczących zatrudnienia. Niemniej jednak w tabeli 15 wykazano, że użytkownicy, którzy w pełni współpracowali w dochodzeniu, zatrudniają 5 009 osób. Oznaczałoby to, że co najmniej 40 000-45 000 osób byłoby zatrudnionych przy produkcji towarów zawierających PSF. Poniższa tabela ukazuje ewolucję zatrudnienia wśród współpracujących użytkowników:

Tabela 15

(65) Mimo że liczba współpracujących przedsiębiorstw jest ograniczona, można stwierdzić, iż obowiązujące cła antydumpingowe nie stanowiły przeszkody dla znacznego wzrostu zatrudnienia w badanym okresie. Ten argument użytkowników zostaje zatem odrzucony. Sytuacja różniła się znacznie w poprzednim dochodzeniu, w przypadku którego nałożenie dodatkowych ceł antydumpingowych wynoszących nawet 30 % mogło prowadzić do utraty miejsc pracy w przemyśle przetwórczym.

(66) Po trzecie, użytkownicy, o których mowa w niniejszej sekcji, podkreślili, że istnieje coraz większy popyt w sektorze włóknin i wypełnień na dwa specjalne rodzaje PSF: HCS i LMP (jak wspomniano w motywie 20), dla których moce produkcyjne we Wspólnocie są ograniczone, podczas gdy ChRL i Korea posiadają znaczne zdolności produkcyjne.

(67) W związku z tym, według najdokładniejszych szacunków Komisji, w świetle informacji przedstawionych przez zainteresowane strony, całkowita konsumpcja LMP we Wspólnocie w ODP mieści się w przedziale 85 000-90 000 ton, a całkowita konsumpcja HCS mieści się w przedziale 65 000-70 000 ton. Przemysł wspólnotowy dostarcza obecnie 2 155 ton LMP i 21 543 ton HCS. Zapotrzebowanie na wyżej wymienione rodzaje PSF stale rośnie, a według jednego ze stowarzyszeń użytkowników wzrost popytu na oba rodzaje w nadchodzących latach wyniesie 6 % rocznie.

(68) Wspólnotowi producenci PSF twierdzą, że wielkość produkcji tych „specjalnych rodzajów" we Wspólnocie jest ograniczona, ponieważ istniejący poziom cen dumpingowych nie pozwala im na zwiększenie produkcji. Według danych zebranych w toku obecnego dochodzenia moce produkcyjne HCS i LMP we Wspólnocie w badanym okresie kształtowały się w następujący sposób:

Tabela 16

(69) Tabela ta pokazuje, że przemysł wspólnotowy byłby w stanie pokryć 88-95 % całkowitego popytu na HCS oraz około 37% całkowitego popytu na LMP, jeżeli ceny osiągnęłyby pewien poziom. Ponadto pomimo ograniczonej produkcji tych „specjalnych rodzajów" przez przemysł wspólnotowy, użytkownicy mogą się w nie zaopatrywać w Korei i Chinach, płacąc niewielką stawkę cła antydum-pingowego (tylko 5,7 % w przypadku Huvis w Korei i 4,9 % w przypadku Far Eastern w ChRL). Jeżeli chodzi o możliwości zaopatrywania się na Tajwanie, twierdzono, iż poziom produkcji PSF na Tajwanie maleje i że doprowadzi to do podwyżki cen lub niedoborów dostaw, a jeżeli przywóz z Tajwanu miałby zostać zastąpiony przez przywóz z ChRL i Korei, wpływ na koszty opłat celnych płaconych za te „specjalne rodzaje" przywożone z ChRL i Korei byłby znaczny ze względu na niską marżę zysku użytkowników wspólnotowych. Nie można się zgodzić z taką argumentacją. Z jednej strony, nawet jeżeli produkcja PSF na Tajwanie maleje, spodziewany jest wzrost niewykorzystanych mocy produkcyjnych (spodziewane niewykorzystane moce produkcyjne wynoszą około 122 000 ton na rok 2008 oraz 150 000 ton na rok 2009). Podsumowując, nie jest oczywiste, że będzie miał miejsce strukturalny niedobór dla tych specjalnych rodzajów.

(70) Jeśli chodzi o ceny tych „specjalnych rodzajów", nie istnieją żadne oficjalne statystyki, ale, jak pokazano w poniższej tabeli, zgodnie z danymi dostarczonymi przez przedsiębiorstwa współpracujące, ceny HCS (z uwzględnieniem ceł antydumpingowych) wzrosły tylko o 2 % pomiędzy rokiem 2004 a ODP. Odnotowano nawet znaczny spadek cen w 2006 r. Wzrost odnotowany między 2006 r. a ODP był najprawdopodobniej spowodowany nałożeniem tymczasowych ceł antydumpingowych na przywóz z Tajwanu podczas pierwszego semestru 2007 r. Jeżeli chodzi o LMP, cena tego rodzaju wzrosła o 18 % w badanym okresie.

Tabela 17

(71) Powyższe dane muszą być analizowane w odniesieniu do udziału tych specjalnych rodzajów w kosztach całkowitych produktów zawierających PSF. Z danych dostarczonych przez współpracujących użytkowników wynika, że udział HCS w całkowitych kosztach produktów zawierających PSF wynosi zaledwie 1,98 %, a udział LMP 4,38 %. Biorąc pod uwagę, że średnia rentowność wynosi około 4 %, wpływ tych „specjalnych rodzajów" na koszty nie jest znaczny, pomimo znacznego wzrostu cen LMP. W związku z powyższym argument zostaje odrzucony.

(72) Sytuacja była odmienna w poprzednim dochodzeniu, ponieważ nałożenie ceł antydumpingowych w wysokości prawie 30 % na przywóz LMP i HCS pochodzących z Tajwanu oraz związane z tym podwyżki cen tych produktów miałyby większy wpływ na całkowite koszty.

2.2. Użytkownicy opowiadający się przeciwko uchyleniu środków

(73) Użytkownicy reprezentujący około 6 % całkowitej konsumpcji wspólnotowej PSF i 3 % przywozu z krajów, których dotyczy postępowanie, stwierdzili, że uchylenie środków zagrozi rentowności przemysłu zajmującego się przetwórstwem PSF, ponieważ upadłość sektora PSF w UE doprowadzi do wzrostu cen PSF w ciągu dwóch lat, a w konsekwencji można się spodziewać wzrostu przywozu produktów zawierających PSF.

(74) W świetle argumentów przedstawionych w pkt D.4 powyżej (prawdopodobieństwo znacznego wzrostu przywozu w przypadku uchylenia środków) nie można wykluczyć zaistnienia takiej sytuacji oraz związanego z nią zagrożenia dla utrzymania skutecznej konkurencji.

3. Wnioski

(75) Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe czynniki, stwierdza się, że chociaż większość użytkowników, którzy uczestniczyli w badaniu, uważa, iż utrzymanie ceł nie leży w ich interesie, dochodzenie wykazało, że nie miałoby ono znaczącego negatywnego wpływu na ich sytuację ekonomiczną i finansową. Ponadto, w przeciwieństwie do poprzedniego dochodzenia, użytkownicy mają różne poglądy na temat wpływu ewentualnego uchylenia obowiązujących środków na ich działalność. Mimo że, jak wyjaśniono powyżej, większość z nich zwróciła się do Komisji o uchylenie ceł antydum-pingowych, wśród tych, którzy współpracowali w dochodzeniu, jest również znacząca liczba opowiadająca się przeciwko uchyleniu ceł.

F. IMPORTERZY I PRZEDSIĘBIORSTWA HANDLOWE

(76) Sześciu importerów/przedsiębiorstw handlowych przedstawiło uwagi w ramach niniejszego dochodzenia w terminie wskazanym w zawiadomieniu o wszczęciu dochodzenia, ale tylko trzech z nich (Saehan Europe, GSI Global Service International i Marubeni) w pełni współpracowało i udzieliło odpowiedzi na wszystkie pytania postawione przez Komisję. Wszystkie te przedsiębiorstwa są rentowne, a liczba ich pracowników zaangażowanych w przywóz/handel produktami zawierającymi PSF jest znikoma.

(77) Nie wydaje się, by utrzymanie ceł antydumpingowych mogło mieć istotny negatywny wpływ na ich działalność. Większość z nich jest zdania, że w ich interesie leży uchylenie środków nałożonych na przywóz z Korei, ale nie tych nałożonych na przywóz z ChRL, ponieważ skutkowałoby to bardzo dużym przepływem towarów, obniżeniem poziomu cen oraz zmniejszeniem ich marży. Z drugiej strony, ponieważ - ich zdaniem - niewykorzystane koreańskie zdolności produkcyjne są mniejsze od chińskich, uważają oni, że wpływ przywozu na ceny z Korei nie spowoduje szkody dla ich działalności.

(78) Na tej podstawie stwierdza się, że ogólnie rzecz biorąc ani utrzymanie, ani uchylenie środków nie będzie miało znacznego wpływu na działalność importerów i przedsiębiorstw handlowych.

G. INNE KWESTIE

(79) Producenci wspólnotowi, którzy stanowią domniemanie 56 % produkcji PSF z materiałów poddanych recyklingowi, twierdzili, że dumpingowy przywóz PSF ma negatywny wpływ na rentowność przedsiębiorstw zajmujących się recyklingiem; twierdzili oni również, że 425 000 osób jest zatrudnionych przy pozyskiwaniu politereftalanu etylenu przeznaczonego dla przedsiębiorstw zajmujących się recyklingiem. W tej kwestii należy podkreślić, że przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem butelek PET nie były zainteresowane uczestnictwem w tym dochodzeniu, pomimo zaproszenia zawartego w zawiadomieniu o wszczęciu dochodzenia i kwestionariuszy wysłanych do nich przez Komisję, na które nie otrzymano żadnej odpowiedzi. Z drugiej strony, popyt na butelki PET poddane recyklingowi w Azji jest znaczny i rośnie, zatem brak wprowadzenia środków antydumpingowych nie będzie stanowić przeszkody dla przedsiębiorstw zajmujących się recyklingiem butelek PET w sprzedaży ich produktów na rynku światowym. W konsekwencji argumenty te zostały odrzu-

(80) Ponadto producenci wspólnotowi podkreślili, że produkcja poliestrowych włókien odcinkowych z materiałów pochodzących z recyklingu zużywa mniej energii niż procesy chemiczne, a transport PSF przywożonych z Azji generuje emisję dwutlenku węgla. W związku z powyższym zastąpienie produkcji wspólnotowej przywozem dumpingowym, w szczególności z ChRL i Korei, przyczyniłoby się do zwiększenia emisji dwutlenku węgla, co negatywnie wpłynęłoby na osiągnięcie celów UE związanych ze zmianami klimatu. W tym kontekście należy w każdym przypadku przypomnieć, że analiza interesu wspólnotowego w postępowaniach antydumpingowych koncentruje się na analizie wpływu środków na zainteresowane podmioty gospodarcze i nie jest bezpośrednio związana z ochroną środowiska.

(81) Nie przedstawiono argumentów w odniesieniu do Arabii Saudyjskiej (lub Białorusi), które uzasadniałyby wniosek, zgodnie z którym utrzymanie środków nie leży w interesie Wspólnoty.

H. WNIOSKI

(82) W świetle powyższego można stwierdzić, że wspólnotowi producenci PSF (w tym wyżej określony przemysł wspólnotowy) korzystają na obowiązujących środkach, ale ich sytuacja nadal nie jest stabilna. W badanym okresie udało im się zwiększyć ich udział w rynku, poziom produkcji, moce produkcyjne, obrót i poziom zatrudnienia. Ponadto poczynili oni znaczące wysiłki w zakresie inwestycji, otworzyli nowe zakłady w Polsce Rumunii i Bułgarii. Dodatkowo, Tergal, ważny dostawca sektora przędzalniczego, przezwyciężył swoje trudności finansowe i, według informacji dostarczonych przez spółkę, nie jest już objęty procedurą ochronną (procédure de sauvegarde), począwszy od lipca 2007 r. Niemniej jednak sytuacja finansowa wspólnotowych producentów PSF jest wciąż niepewna i mogłaby ulec znacznemu pogorszeniu na skutek gwałtownego napływu towarów sprzedawanych po cenach dumpingowych. Utrzymanie ceł zapewni w dalszym ciągu znaczne korzyści dla przemysłu wspólnotowego i przyczyni się najprawdopodobniej do przywrócenia jego opłacalności. Sytuacja ta różni się zdecydowanie od wniosków z poprzedniego dochodzenia, w ramach którego stwierdzono, że mogą wystąpić trudności z podażą PSF na rynku wspólnotowym w związku z przekształceniami u jednego producenta (La Seda), mającymi na celu zwiększenie produkcji innych produktów, upadłością innego producenta (Pennine Fibers) oraz wcześniejszymi trudnościami finansowymi przedsiębiorstwa Tergal.

(83) Jeżeli chodzi o użytkowników i importerów, obowiązujące cła antydumpingowe na przywóz z krajów objętych dochodzeniem nie zagroziły ich opłacalności ani ich zdolności rozwojowej. Dlatego też uchylenie obowiązujących środków nie będzie skutkowało znacznymi korzyściami dla użytkowników i importerów, biorąc pod uwagę fakt, że cła antydumpingowe nie miały w przeszłości istotnego wpływu na ich sytuację ekonomiczną. W przeciwieństwie do tego wniosku, analiza dokonana w ramach poprzedniego dochodzenia wykazała, iż nałożenie nowych ceł antydumpingowych, które mogłyby wynieść prawie 30 %, miałoby wpływ na ceny PSF, w szczególności HCS i LMP, co mogłoby spowodować trudności finansowe znacznej liczby użytkowników.

(84) Stwierdza się zatem, że ewentualne ograniczone korzyści dla użytkowników i importerów PSF we Wspólnocie związane z uchyleniem obowiązujących ceł byłyby wyraźnie nieproporcjonalne ze względu na poważne straty dla przemysłu wspólnotowego.

(85) W związku z powyższym można uznać, że uchylenie istniejących środków na przywóz z krajów objętych dochodzeniem ze względu na interes Wspólnoty nie byłoby uzasadnione.

I. STOSOWANIE ZASADY NIEDYSKRYMINACJI

(86) Wiele zainteresowanych stron podkreśliło, że żadne środki antydumpingowe nie mogą być nakładane na zasadach dyskryminujących, zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, który stanowi, że „cło antydumpingowe nakłada się w odpowiedniej wysokości w każdym przypadku, w sposób niedyskryminujący, na towary przywożone ze wszystkich źródeł po cenach dumpingowych i powodujące szkody (...)". Zaznaczono także, że zasada niedyskryminacji jest również podstawową zasadą prawodawstwa WTO.

(87) Według zainteresowanych stron odwołujących się do zasady niedyskryminacji przywóz PSF z Tajwanu i Malezji został uznany w rozporządzeniu (WE) nr 2005/2006 za przywóz dumpingowy i wyrządzający szkodę. Strony te twierdziły, iż „powodem, dla którego nie nałożono ceł antydumpingowych na te dwa źródła przywozu PSF, nie było późniejsze ustalenie przez Komisję, że przywóz PSF z Malezji i Tajwanu nie jest przywozem dumpingowym lub że nie wyrządza on szkody (...)". Ponadto stwierdzono, że decyzja Komisji, by uchylić środki antydumpingowe na przywóz PSF z Malezji i Tajwanu od dnia 22 czerwca 2007 r., pomimo ustalenia, że przywóz ten jest przywozem dumpingowym i wyrządzającym szkodę, unieważnia dalsze nakładanie ceł antydumpingowych na przywóz PSF z innych krajów.

(88) Po pierwsze, należy podkreślić, że w przypadku Malezji i Tajwanu skarga została wycofana, a Rada nie poczyniła ostatecznych ustaleń w odniesieniu do stosowności nałożenia ceł antydumpingowych. W związku z tym nie miała miejsca dyskryminacja.

(89) Po drugie, charakter analizy prawnej dotyczącej interesu Wspólnoty zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia podstawowego (mającego zastosowanie w przypadku Tajwanu i Malezji) oraz art. 21 (mającego zastosowanie w obecnym przypadku) jest odmienny. W ramach pierwszego przypadku analizuje się, czy wypadkowa interesów jest do tego stopnia dodatnia, że Komisja powinna kontynuować postępowanie z urzędu, nawet w przypadku braku odpowiedniej skargi. W ramach drugiego przypadku analizuje się, czy wypadkowa interesów jest do tego stopnia ujemna, że środki powinny zostać uchylone. W związku z tym odmienny charakter analizy w tych dwóch przypadkach sprawia, że nie może być mowy o dyskryminacji.

(90) Po trzecie, nawet w hipotetycznej sytuacji podjęcia ostatecznej decyzji przez Radę w sprawie nienakładania ceł antydumpingowych na przywóz PSF pochodzących z Malezji i Tajwanu nie zaistniałaby dyskryminacja w tym przypadku, ponieważ zasada niedyskryminacji ma zastosowanie tylko wtedy, gdy wyciągnięto podobne wnioski w toku różnych dochodzeń dotyczących tego samego produktu. Innymi słowy, zgodność z zasadą niedyskryminacji określoną w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9 ust. 2 porozumienia antydumpingowego, WTO wymaga, aby porównywalne sytuacje były traktowane w identyczny sposób, a odmienne sytuacje nie były traktowane w ten sam sposób. Jak wyjaśniono powyżej, fakty i wnioski w ramach obecnego dochodzenia są radykalnie odmienne od faktów i wniosków odnoszących się do przypadku Malezji i Tajwanu, w związku z czym te dwie sytuacje nie są porównywalne.

(91) Mając na uwadze powyższe wnioski, zarzuty wysunięte w odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji zostają odrzucone.

J. PRZEPISY KOŃCOWE

(92) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mogły przedstawić swoje uwagi do ujawnionych informacji.

(93) Na podstawie powyższych faktów i ustaleń stwierdza się, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, że przegląd okresowy powinien zostać zakończony, a obowiązujące cła antydumpingowe nałożone na przywóz PSF produkowanej i wywożonej do Wspólnoty Europejskiej przez kraje, których dotyczy dochodzenie, powinny zostać utrzymane,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł

Częściowy przegląd okresowy środków antydumpingowych mających zastosowanie wobec przywozu poliestrowych włókien odcinkowych (PSF) pochodzących z Białorusi, Republiki Korei, Arabii Saudyjskiej i Chińskiej Republiki Ludowej, zwykle zgłaszanych w ramach kodu CN 5503 20 00, zostaje niniejszym zakończony, bez zmiany obowiązujących środków antydumpingowych.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 września 2008 r.